เรารักนาย นายรักเขา เขารักเรา

  ต่อในร่างมิคกี้ขับรถมาส่งบิวที่สนามฟุตบอล แต่เขาก็ไม่ได้บอกยูโรว่าจะไม่มา แต่ให้บิวมาแทน  เมื่อบิวเข้ามาในสนามฟุตบอลเขาก็เปลื่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดฟุตบอลทันที หลังจากนั้นเขาก็เดินลงไปในสนามฟุตบอล บิวสอดสายตามองหายูโรแต่ก็ไม่เห็น เขาจึงนั่งอยู่ข้างสนามมองผู้ชายคนอื่นเล่นฟุตบอล

  “มาดูผู้ชายเหรอ”ยูโรพูดอยู่ด้านหลัง บิวจึงรีบหันมาทันที

  “เราจะมาเล่นฟุตบอลกับนายนั่นแหละ วันนี้มิคกี้ไม่มาเพราะต้องหัดเล่นมือถือ”

  “แค่นี้ก็เชื่อเหรอ”

  “เชื่อสิ มิคกี้โดนแม่เลี้ยงด่าจนสมองเสื่อมไปแล้ว”

  “เชื่อคนง่ายจริงๆ แล้วมาที่นี่เล่นบอลเป็นหรือเปล่า”

  “ไม่เป็น จะให้นายมาสอนให้ไง”

  “เป็นผู้ชายเสียเปล่า เสียเวลาจริงๆ”

  “ถ้าเสียเวลาเดี๋ยวเรานั่งดูนายเล่นก็ได้”

  “ไม่ต้องดูก็ได้ กลับบ้านไปเลย”

  “เราไม่ได้เอารถมา นายต้องไปส่งเรามิคกี้สั่งใว้”

  “สร้างความยุ่งยากให้คนอื่นอีกแล้ว”

  “ก็ได้เดี๋ยวเรากลับเอง นายไปเล่นฟุตบอลเถอะ”

  “ไม่ต้อง เดี๋ยวไอ้มิคกี้มันมาต่อว่าเราที่ไม่ดูแลนาย  ไอ้มิคกี้มันไม่มาก็ขาดหนึ่งคน นายนั่นแหละต้องลงไปเล่นแทนมิคกี้”

  “ไม่เอานายต้องสอนเราก่อน”บิวมีสีหน้าที่ตกใจ

  “ไม่มีเวลาแล้วลงไปในสนามเดี๋ยวนี้เลย”ยูโรลากบิวลงไปในสนามฟุตบอล

  บิวจำใจต้องลงไปในสนามฟุตบอล ในช่วงเวลาเก้าสิบนาที บิวโดนลูกฟุตบอลไม่ถึงสิบครั้ง แต่ละครั้งก็โดนคู่แข่งแย่งได้ทุกที แต่เพื่อนนักฟุตบอลในสนามก็ไม่มีใครว่าอะไร ทุกคนต่างเอ็นดูยกเว้นยูโรคนเดียว เมื่อครบเวลาทีมยูโรแพ้ตามคาด

  “เพราะนายทีเดียวที่ทำให้ทีมเราแพ้”ยูโรเดินไปว่าบิว

  “เฮ้ย เราแค่เล่นกันสนุกๆออกกำลังกาย ไม่ได้แข่งเอาถ้วยรางวัล บิวออกจะน่ารัก เรายังอยากให้บิวมาที่สนามอีกเลย จะได้เจริญหูเจริญตา”

  ยูโรเถียงไม่ออกเมื่อเพื่อนในทีมไม่มีใครว่าบิว เขารู้สึกโมโหจึงรีบเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำทันที ส่วนบิวก็วิ่งตามไปอย่างกระชั้นชิด เมื่อไปถึงห้องอาบน้ำบิวถึงกับตาลาย เพราะผู้ชายแก้ผ้าทั้งสองทีมยี่สิบกว่าคน บิวมองเพลินจนยูโรเดินแก้ผ้าเข้ามาหา

“ จะมาอาบน้ำหรือมาดูผู้ชายแก้ผ้า”

  “ทั้งสองอย่างนั่นแหละ อุ๊ยไม่ใช่ อาบน้ำ”

  “จะอาบก็แก้ผ้าซิ”

  “ถ้าอาบน้ำใส่กางเกงอาบน้ำได้ไหม”บิวไม่กล้าถอดเพราะรู้สึกอาย

  “ไม่ได้ต้องแก้ผ้าให้หมด”

  “เหรอ”บิวมองต่ำลงไปส่วนกลางลำตัวของยูโร

  “มึงจะมองทำไมของมึงก็มีเหมือนกัน”

  “บิว ถ้าไม่กล้าอาบก็ไปอาบที่ห้องน้ำส่วนตัวก็ได้นะ”เพื่อนในทีมของยูโรเดินเข้ามา ซึ่งบิวก็ไม่พลาดชำเลืองมองแวบหนึ่ง

  “ดีเลย เราไปก่อนนะยูโรเดี๋ยวเจอกัน”บิวรีบเดินไปที่ห้องน้ำส่วนตัวอย่างรวดเร็ว

  ยูโรรอบิวนอกสนามกีฬาอยู่พักใหญ่กว่าบิวจะออกมา ทันทีที่เขาเห็นบิววิ่งออกมาในสนาม ยูโรเตรียมจะต่อว่าบิว แต่มีเรื่องที่เขาไม่คาดคิด ต่อในร่างมิคกี้เดินเข้ามายืนข้างๆยูโร

 ในตอนแรกต่อก็ไม่ได้สนบิวซักเท่าไรหรอก แต่เมื่อเขากลับไปที่บ้านต่อได้เห็นอะไรๆหลายๆอย่างที่บิวทำให้มิคกี้

  อย่างแรกที่เขาเห็นคือรูปถ่ายคู่กันสามคน มิคกี้ บิว บอมบอม ซึ่งคนหลังเขาไม่เคยเจอและไม่รู้จัก ได้แต่รู้ว่าเคยเป็นคนที่มิคกี้เคยรัก และตอนนี้ได้ไปเรียนที่ต่างประเทศ และอีกสิ่งที่เขาเจอคือกล่องของขวัญวันเกิด ที่ภายในกล่องเป็นหนังสือการ์ตูนครบชุดที่เก่ามากในสมัยนี้ แต่ถ้าเป็นยุคเก้าศูนย์นั้นใหม่มาก ซึ่งเขาก็อยากได้แต่ไม่กล้าที่จะซื้อในสมัยนั้น ต่อจึงรู้สึกชอบนิสัยใจคอของบิวขึ้นมามาบ้าง เพราะบิวเป็นคนเอาใจใส่เพื่อนพอสมควร

  “เรามารับบิวกลับบ้าน”ต่อยิ้มให้บิว

  “อะไรมิคกี้”บิวรีบดึงร่างมิคกี้ออกห่างจากยูโร และกระซิบข้างหู

  “ไหนนายบอกว่าจะเปิดโอกาสให้เรากับยูโรได้ใกล้ชิดกันไง”

  “นั่นมันเมื่อตอนเย็น แต่ตอนนี้เปลื่ยนใจแล้ว เราอยากใกล้ชิดนายมากกว่า”

  “นายเป็นบ้าอะไรมิคกี้ เราเจอกันทุกวัน เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เจอกันที่มหาวิทยาลัย”

  “ไม่ได้หรอก เราไม่อยากให้นายไปกับยูโร”

  “อะไรของนายเนี่ย โดนคุณหญิงแม่เลี้ยงด่า จนสมองเลอะเลือนไปใหญ่แล้ว”

  “คุยอะไรกัน”ยูโรเเดินเข้ามากใกล้ๆที่ทั้งสองกำลังคุยกัน

  “เราจะมารับบิวไปส่งที่บ้าน”

  “ก็ดี เราก็ไม่อยากไปส่งหรอก ไหนบอกว่าจะไม่มาไง แล้วทำไมมารับบิว”

  “เรามีเรื่องจะคุยกับบิว”

  “เหรอ ถ้างั้นก็แยกกันตรงนี้แหละ”ยูโรอารมณ์เสียอย่างมากที่มิคกี้เห็นความสำคัญของ

บิวมากกว่าเขา และเริ่มเกลียดชังบิวมากขึ้นอีกเท่าตัว

  “ตามสบาย”ต่อไม่ได้มีท่าทีสนใจยูโรแม้แต่น้อย เหมือนกับมิคกี้ตัวจริงที่ไมได้สนใจยูโรเช่นกัน

  พอยูโรขึ้นรถและขับออกไปอย่างรวดเร็ว บิวจึงหันมามองหน้าต่อ เพราะเขาสงสัยทำไมมิคกี้เพื่อนของเขาเปลื่ยนไป

  “มองทำไม เราหล่อเหรอ”ต่อมองย้อนกลับไปที่บิว

  “ใช่ นายหล่อจริงๆ แต่นายน่ะในไจไม่หล่อเลย นายรับปากเราแล้วว่าจะให้เราอยู่กับยูโรสองคน นายผิดสัญญากับเรารู้ไหม”บิวหน้าบึ่ง

  “ยูโรไม่ได้รักนาย แล้วนายจะไปตามตื้อเข้าทำไม หาคนอื่นที่สนใจนายดีกว่า”

  “ก็เราชอบของเราไง เมื่อก่อนนายก็เป็นแบบเรา แอบชอบบอมบอมไม่ใช่เหรอ”

  “เราลืมไปแล้ว เราจำอะไรไมได้หรอก เราจำได้แต่นายคนเดียว ไม่ต้องพูดมากขึ้นรถ แล้วนายเป็นคนขับนะ เพราะเราไม่ค่อยชำนาญทาง ”

  “อะไรนะ มารับเราแล้วให้เราขับให้”

  “ก็เราจำบ้านนายไม่ได้ว่าอยู่ตรงไหน กรุงเทพสมัยนี้รถก็เยอะถนนก็แยะ สมัยก่อนว่าเยอะแล้วนะสมัยนี้ยิ่งกว่าอีก”

  “หัวจะปวด”

  “ปวดหัวเหรอ”

  “ไม่ใช่ ปวดหัวกับนายนั่นแหละ ก็ได้เดี๋ยวเราขับรถให้เอง”

  ในระหว่างทางที่บิวขับรถกลับบ้านของเขา ต่อในร่างมิคกี้ก็แอบมองบิวเรื่อยๆ และเขาก็เริ่มเห็นความน่ารักของบิว ที่ดูใสๆไร้เดียงสาน่ารัก ในตอนแรกใจเขาก็แอบเอียงเอนมาทางเกรทที่อยู่ในอดีต แต่เกรทแข็งกร้าวเกินไป และมีความเป็นเพื่อนสนิทของเขา เลยยากที่จะรับรักได้ง่ายดาย

  “นายมองอะไร ทำไมมองเราตลอดทางเลย”

  “ก็บิวน่ารักดีนี่”ต่อยิ้ม

  “มาน่ารักอะไรตอนนี้ เป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน แต่มันก็จริงอยู่นะ เราก็ไม่อยากที่ปฏิเสธหรอก”

  “ไม่ถ่อยตัวหน่อยเลยเหรอ”

  “ถ่อมทำไมมันเรื่องจริงนี่ เรื่องนี้เรื่องเดียวที่เรามั่นใจ แต่น่ารักไปก็ไม่มีประโยชน์เพราะคนที่เรารัก เขาไม่ได้รักเราและเห็นเราน่ารักเหมือนนาย”

  “ทำไมนายถึงชอบยูโรล่ะ”

  “ย้อนถามนายก่อนเถอะ นายนั่นแหละที่แนะนำสนับสนุนเราทุกอย่าง ตอนแรกเราก็ไม่ได้ชอบขนาดนี้ แต่ด้วยแรงยุนายนั่นแหละ ทำให้เราชอบยูโรมากเลย”

  “ยูโรตรงสเปคนายเหรอ”

  “ตรงสิ หล่อ ขาว ล่ำ ใหญ่ อุ๊ย”บิวหัวเราะ

  “เห็นแค่ครั้งเดียวก็ว่าของเขาใหญ่แล้ว เจอจริงอาจจะไม่ใช่ก็ได้”

  “ไม่จริงเสมอไปหรอก บางครั้งมันก็จริงตามจินตนาการของเรา บางครั้งมันก็ไม่จริงอย่างของนาย ขอโทษนะ บอมบอมบอกว่ากำมิด อุ๊ย”บิวหัวเราะ

  “หยุดเลยนะบิว ถ้านายพูดอีกเราโกรธจริงๆด้วย”เกรทรู้สึกน้อยใจในโชคชะตาวาสนาตัวเอง

  “ขอโทษนะเราจะไม่พูดเรื่องนี้อีก”บิวอดขำไม่ได้

  “เรามีเรื่องที่จะถามนายอีกอย่างหนึ่งนะ”

  “เรื่องอะไรมิคกี้ ถามหลายอย่างแล้วนะ เมื่อไรจะหยุดถามเราซะที ทั้งที่เราก็รู้จักกันมาตั้งนาน แต่นายกับจำเรื่องของเราไม่ได้เลยเหรอ”

  “ไม่ใช่เรื่องนั้น”

  “แล้วมันเรื่องอะไรกันล่ะ”

  “เรากับยูโรคใครหล่อกว่ากัน”

  “ถามได้ก็นายน่ะซิ ความหล่อของนายระดับพระเอกเลยนะ”

  “ถ้าหล่อระดับนั้นทำไมนายไม่รักเรา”

  “เราเป็นเพื่อนกัน และอีกอย่างนายก็เป็นแฟนเพื่อนเรา จะให้มาชอบกันได้อย่างไงล่ะ”

  “นั่นมันตอนนั้น แต่ตอนนี้เราโสด นายก็ไมคิดที่จะชอบเราบ้างเลยเหรอ “

  “ไม่หรอก นายจะมาถามอะไรเราเรื่อยเปื่อย เพราะคนที่เราชอบนั้นตอนนี้คือยูโรคนเดียว”

   ต่อไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมเขาถึงคิดเช่นนั้นกับบิวได้ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้มีความคิดแบบนี้เลย เพียงแค่เขาเห็นสิ่งของและรูปถ่าย รวมทั้งเรื่องราวต่างๆที่บิวคุยกับมิคกี้ทางแซท เพียงแค่นี้เองที่ทำให้เขามีความรู้สึกดีๆกับบิวขึ้นมาทันที