Share

ตอนที่14 เลขาคนใหม่

“อ้าวพี่อาชน์ทำไมทำแบบนี้ล่ะคะ”

อัญญาลมออกหูเพราะพี่ชายเธออีกตามเคยเท่ากับว่าวันนี้ที่เธอมาไม่ได้เรื่องอะไรเลย

“เป็นเลขาเหรอ”

เมื่อมีสติขึ้นจากอารมณ์โมโหเมื่อครู่อัญญาก็ทวนคำพูดของพี่ชายเธอว่าเขาให้เพื่อนเธอเป็นเลขาทำเอาเธอแอบงงนิดหน่อยที่เธอเองก็เรียนแบบเดียวกับน้ำอิงแต่ทำไมพี่ชายเธอเลือกน้ำอิงเป็นเลขากันเรื่องนี้ยังไงเธอก็คิดว่าจะต้องคุยกับพี่ชายของเธออีกทีว่าทำไมตัดสินใจแบบนี้ได้

“คุณอิง”

ลอบซ์ที่กำลังยืนรอคนเป็นนายอยู่ที่ลานจอดรถสายตาของเขาตอนนี้จ้องมองไปที่หญิงสาวที่เดินมากับเจ้านายของเขาอย่างแปลกใจว่าเธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร

“เธอเป็นเพื่อนอาย..ต่อไปนี้เธอเป็นเลขาฉันออกรถได้”

อัศวินบอกคนสนิทของเขาให้เข้าใจพร้อมดึงแขนหญิงสาวให้ขึ้นมานั่งบนรถกับเขา

“เอ่อ..ค..ครับ”

ลอบซ์เข้าใจอะไรได้อย่างรวดเร็วไม่รู้ว่าโลกมันทำไมถึงกลมพร้อมขึ้นไปนั่งข้างเบาะคนขับสั่งให้บอดี้การ์ดที่นั่งอยู่เบาะคนขับขับรถออกไปได้

“ค..คุณอย่าบอกเรื่องที่เรารู้จักกันก่อนหน้านี้เพราะเรื่องอะไรให้อายรู้ได้ไหมคะ”

ระหว่างที่นั่งอยู่บนรถน้ำอิงตัดสินใจขอร้องชายหนุ่มว่าอย่าบอกเรื่องที่เธอเลือกวิธีขายตัวให้เขาเพื่อแลกกับเงินเพราะเธอกลัวว่าเพื่อนเธอจะต้องผิดหวังในตัวเธอ

“แล้วฉันจะได้อะไร”

อัศวินเปรยตามองหญิงสาวด้วยสีหน้าเรียบเฉยเรื่องนี้เขากะจะบอกกับเธออยู่แล้วแต่ในเมื่อเธอเลือกที่จะพูดออกมาก่อนนั่นมันก็คือโอกาสของเขา

“ค.คะ??..เอ่อ..อิงจะพยายามตั้งใจทำงานให้คุณอย่างสุดความสามารถเลยค่ะ..”

น้ำอิงไม่รู้ว่าเขาอยากจะได้อะไรเท่าที่เธอมีก็น่าจะความสามารถเรื่องการทำงานเธอสัญญาว่าจะตั้งใจทำงานให้เขาอย่างมีประสิทธิภาพที่สุด อัศวินเลิกคิ้วเล็กน้อยเรื่องนี้มันเป็นหน้าที่ที่เธอจะต้องทำอยู่แล้วที่เขาอยากได้เป็นอย่างอื่นมากกว่า

“จริงๆนะคะ”

“นั่นมันเป็นสิ่งที่เธอต้องทำอยู่แล้วเอาเป็นว่าเรื่องนี้ฉันจะไม่บอกใครแล้วฉันจะบอกเธอทีหลังว่าอยากได้อะไรจากเธอ”

อัศวินยังไม่บอกในตอนนี้ว่าเขาอยากได้อะไรแต่เรื่องเธอกับเขายังไงเขาก็ไม่ให้มันเล็ดลอดออกไปอยู่แล้ว

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

น้ำอิงจ้องมองไปที่นอกกระจกรถเมื่อรถตู้คันหรูเลี้ยวเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ที่ดูเหมือนหลังนี้จะคล้ายๆกับบ้านของชายหนุ่มแต่ดูเล็กกว่านิดหน่อยแถมยังมีบอดี้การ์ดเฝ้าไว้จนเต็มเหมือนกันกับบ้านของเขาอีกด้วยพรางคิดในใจว่านี่หรือโกดังเก็บสินค้าของเขาที่เขาจะพาเธอมาดูงาน

“สวัสดีครับนาย”

เมื่อทั้งสามลงมาจากรถบอดี้การ์ดที่ถือกุญแจเฝ้าหน้าประตูก็รีบเดินเข้ามาก้มหัวต้อนรับอย่างรวดเร็ว

“นี่คุณน้ำอิงเลขาคนใหม่ของฉัน”

อัศวินแนะนำหญิงสาวให้กับทุกคนได้รู้จัก

“สวัสดีค่ะ”

น้ำอิงกล่าวทักทายคนที่พึ่งเจอด้วยสีหน้ายิ้มแย้มอย่างผูกมิตร

“ครับ”

“ของมาถึงเรียบร้อยแล้วใช่ไหม”

“ครับนายตอนนี้ของอยู่ในตู้เซฟในห้องใต้ดินครับ”

“อืม”

อัศวินสแกนม่านตาเข้าไปในบ้านน้ำอิงเดินมองซ้ายมองขวาด้านในอย่างตื่นตาตื่นใจเพราะที่นี่มีห้องกระจกที่เก็บอัญมณีต่างๆตั้งโชว์หรามากมายแถมยังมีระบบความปลอดภัยที่ทันสมัยและแน่นหนามากเลยทีเดียวจนเธอแอบคิดว่าในห้องน้ำที่นี่อาจจะมีกล้องซ่อนอยู่ด้วยก็เป็นได้

“ลอบซ์นายไปดูของก็แล้วกันนะดูให้ละเอียดหน่อยแล้วกันเพราะเดี๋ยวทางนี้ฉันก็ต้องตรวจอย่างละเอียด”

ทั้งสามเดินเข้ามามุมในสุดของบ้านตอนนี้พวกเขายืนอยู่ที่หน้าห้องกระจกห้องหนึ่งที่มองไม่เห็นด้านในว่ามันคืออะไรอัศวินสั่งให้ลอบซ์เข้าไปตรวจของแทนเขาและเขาเองก็มีงานอย่างอื่นที่จะสอนหญิงสาวต่อ

“อ๋อ..เข้าใจแล้วครับ”

ลอบซ์แอบก้มหน้าพร้อมยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยว่าที่นายของเขาพูดมันคืออะไรพร้อมเดินหันหลังเข้าไปในห้องกระจกนั้นทันทีเพราะห้องนี้สามารถเชื่อมเข้าห้องใต้ดินได้

“เธอตามฉันมานี่”

น้ำอิงเดินตามชายหนุ่มไปอย่างว่าง่ายเธอไม่ปฏิเสธที่จะเรียนรู้งานแม้มันจะหนักแค่ไหนก็ตาม

แกร๊กกกก

“นี่เป็นห้องเอกสารและห้องส่วนตัวของฉัน”

“ค่ะ”

“เข้ามาสิ”

ชายหนุ่มเรียกหญิงสาวที่ยืนเก้ๆกังๆอยู่ที่หน้าประตูให้เธอเดินเข้ามา

“เอ่อ..เราเข้ามาทำอะไรคะ”

น้ำอิงมีสีหน้าสงสัยนิดหน่อยเธอรู้สึกว่าตัวเธอจะไม่ปลอดภัยยังไงพิกลเพราะอยู่สองต่อสองกับชายหนุ่ม

“ฉันก็จะให้เธอดูเอกสารพวกนี้เดี๋ยวฉันจะสอนว่ามันจะต้องดูและเชคอะไรบ้างเวลาสั่งของหรือของมาถึงมือเราแล้ว”

“อ่อ..ค่ะ”

น้ำอิงพยักเข้าเข้าใจสิ่งที่เขาคอยบอก

“แต่ฉันยังไม่สอนเธอตอนนี้...มานี่กับฉันก่อน”

อัศวินดึงมือเรียวของหญิงสาวให้เดินไปกับเขาโดยที่เธอยังมีสีหน้าสงสัยว่าเขาจะพาเธอไปไหนอีกทั้งที่เรื่องเอกสารต้องดูอะไรยังไงก็ยังไม่อธิบายให้ละเอียดเลย

“ไปไหนคะ”

แกร๊กกก

“พาอิงมาที่นี่ทำไมคะ”

น้ำอิงเริ่มมีสีหน้าตระหนกเล็กน้อยห้องที่เขาพาเธอเข้ามามันไม่มีอะไรที่น่าจะเป็นการสอนงานเธอได้เลยมันเหมือนจะเป็นเหมือนห้องนอนเสียมากกว่า

“ฉันจะบอกกับเธอเรื่องที่ฉันอยากจะได้น่ะสิ”

“เอ่อ..อิงว่าคุยข้างนอกก็ได้นี่คะ..อ้ะ”

น้ำอิงรีบหมุนตัวหมายจะออกไปข้างนอกห้องนี้อย่างรวดเร็ว

“ไม่ได้ฉันจะต้องคุยในนี้”

อัศวินตวัดแขนกอดเอาบางของเธอเอาไว้อย่างรวดเร็วพร้อมลากเธอมานั่งตักเขาบนเตียงนุ่ม

“ปล่อยนะคะ”

น้ำอิงพยายามขืนตัวหนีแต่ก็ไม่เป็นผลแถมชุดเสื้อเชิ้ตกระโปรงทรงเอที่เธอใส่มาวันนี้ก็ทำให้การขยับตัวหนีของเธอมันยากขึ้นอีกด้วย

“ที่ฉันอยากได้ก็เป็นตัวเธอ”

ชายหนุ่มกระซิบข้างหูหญิงสาวเบาๆโดยที่ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับอาการต่อต้านของหญิงสาวแม้แต่นิดคนอย่างเขาอยากได้อะไรก็ต้องได้อยู่แล้ว

“อิงไม่ทำเรื่องแบบนั้นอีกแล้วนะคะ...อิงมาทำงานใช้สมองกับแรงกายแลกเงินกับคุณนะคะกรุณามองอิงใหม่ด้วยค่ะ”

น้ำอิงหยุดชะงักการดีดดิ้นเพราะยังไงก็สู้แรงของเขาไม่ได้อยู่ดีเธอจึงหันหน้าไปที่คนข้างหลังเธอพูดเสียงแข็งให้เขาได้รู้ว่าเธอไม่สามารถทำสิ่งที่เขาต้องการได้

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status