ความสัมพันธ์ที่เคยเป็นอดีตคู่หมั้นที่ถูกจับตามอง ตอนนี้กลายเป็นเพียงเจ้านายและทาสเท่านั้น แต่ใครจะรู้ว่าความจริงแล้วผู้ชายที่เย็นชาคนนี้สนใจ ในตัวเธอมาโดยตลอด แต่แค่แสดงออกมาไม่เป็นก็แค่นั้น “ชุดนอนมันไม่บางไปหน่อยเหรอ” “ก็ปกตินะคะมีแต่คนที่คิดไม่ดีเท่านั้นแหละที่จะมองเป็นอย่างอื่น” “อ่า..ถ้างั้นผมคงคิดไม่ดีสินะ”
View MoreEP 1 – ในวันที่หมดสิ้นทุกอย่าง
“เบ็ดเสร็จแล้วเหลือเท่านี้ครับ คุณหนู”
“เหอะ...” ฉันยิ้มเยาะให้กับเงินที่อยู่ตรงหน้า เหรียญห้าบาทกลม ๆ แค่หนึ่งเหรียญ นั่นคือสิ่งที่ฉันเหลืออยู่ในตอนนี้ จากผู้หญิงที่มีกินมีใช้ มีเงินไม่ขาดมือ และใช่... ตอนนี้ทั้งตัวของฉันเหลือเพียงห้าบาทนี่แหละ
“ขอบคุณที่ดำเนินการให้นะคะ คุณพ่อบ้าน” ฉันเอ่ยขึ้นโดยไม่สบสายตา เพราะรู้สึกสมเพชตัวเองเสียเหลือเกิน ตอนนี้ทั้งรถและบ้านถูกขายเพื่อนำเงินไปใช้หนี้ให้กับหุ้นส่วนที่เข้ามาลงทุนกับโครงการของพ่อ รวมถึงกระเป๋า เสื้อผ้า และของสะสมต่าง ๆ ก็ถูกเอาไปขายเพื่อชำระค่าจ้างและค่าชดเชยให้กับคนใช้ภายในบ้านจนหมดสิ้น
“ไม่เป็นไรครับ ขอให้โชคดีนะครับ คุณหนู”
ฉันยิ้มหัวเราะในใจ โชคดีงั้นเหรอ... ในชีวิตที่เหลือเงินเพียงห้าบาท มันจะเอาอะไรมาโชคดีกันได้? แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็เงยหน้าขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มบาง เพื่อเป็นการบอกลาอย่างสง่างาม
“ขอบคุณค่ะ”
ฉันมองเหล่าคนใช้ที่พากันโค้งลาฉันอย่างสุภาพ ก่อนจะค่อย ๆ เดินจากไป ฉันมองบ้านที่กว้างใหญ่ ที่เคยวิ่งเล่นอย่างมีความสุข… ในตอนนี้บ้านหลังนี้ไม่ใช่ของฉันอีกต่อไปแล้ว
ฉันหลับตาลง ปล่อยให้น้ำตาไหลลงมาเงียบ ๆ ไม่รู้ว่าควรจะเศร้ากับเรื่องไหนก่อนดี… เรื่องที่สูญเสียพ่อและแม่ไปอย่างกะทันหัน หรือเรื่องที่ฉันในตอนนี้สูญเสียทุกอย่างที่เคยมีไปหมดแล้ว
ฉันนั่งร้องไห้อยู่นาน ก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้น เดินไปยังห้องนอนของตัวเอง มันโล่งมาก เพราะข้าวของที่มีราคาก็ถูกเอาไปขายจนหมด เหลือเพียงที่นอนนุ่ม ๆ ที่เคยนอนทุกวันเท่านั้น
ฉันเดินไปที่หัวเตียง ก่อนจะเปิดลิ้นชัก พร้อมกับหยิบปืนออกมา ฉันทำตามคำสัญญาในจดหมายลาตายของพ่อกับแม่หมดแล้ว คือการขอให้ฉันชดใช้หนี้ ฉันก็ทำให้แล้ว โดยการขายทุกสิ่งอย่างในชีวิตออกไปจนหมด
และตอนนี้... ก็ถึงเวลาของฉันบ้างแล้ว ที่จะจากโลกนี้ไปอย่างสงบสุข
ปัง!!
"หืม?" ฉันมองอย่างงุนงงก่อนจะเปิดกล่องนั้นออกสร้อยคอเส้นบาง ๆ ที่ห้อยจี้รูปหัวใจสองดวงไขว้กัน พร้อมสลักชื่อว่า 'Priya & Nuea'"คุณเหนือ " น้ำตาของฉันรื้นขึ้นมาทันที "แบบนี้มันแกล้งกันชัด ๆ ฮึก ""ผมไม่ได้จะแกล้ง ผมแค่อยากให้คุณรู้ว่าผมจะรักคุณไปตลอดชีวิต ไม่ว่าจะเจออะไรอีก ผมจะปกป้องคุณกับของขวัญให้ดีที่สุด""จะให้ฉันร้องไห้ในวันครบรอบจริง ๆ เหรอคะ""งั้นก็ไม่ต้องร้อง แต่จูบได้ไหม?"ฉันหน้าแดงทันที ก่อนจะยกมือปิดหน้าเมื่อเขาโน้มตัวเข้ามา"ลูกตื่นอยู่นะคะ!""ก็จูบบอกรักเฉย ๆ ไม่ได้ทำอะไรมากนี่นา~"ฉันได้แต่หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะปล่อยให้เขากอดไว้แน่น ๆ พร้อมกับเสียงกระซิบว่า "สุขสันต์วันครบรอบนะครับภรรยา"…หลังจากทานอาหารเช้ากันเสร็จเรียบร้อย พวกเราก็พากันไปเที่ยวสวนดอกไม้ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านนัก วันนี้คุณเหนือขอลางานเพื่อใช้เวลากับครอบครัวเต็มที่ ฉันเองก็ตื่นเต้นไม่น้อยเพราะตั้งแต่มีของขวัญ เราก็ไม่ค่อยได้มีเวลาออกไปข้างนอกกันพร้อมหน้าสามคนเท่าไหร่"ดูสิคะคุณเหนือ ดอกคอสมอสกำลังบานเต็มเลย~""สวย แต่คุณสวยกว่า""นี่แน่ะ!" ฉันหยิกแขนเขาเบา ๆ ด้วยความเขิน "ชมฉันแบบนี้ทุกวัน เดี๋ยวฉันก็ลอยข
3 ปีต่อมา“ของขวัญ ทักทายคุณย่าสิคะ”เสียงของฉันเอ่ยขึ้นอย่างอ่อนโยน เมื่อลูกสาวตัวน้อยยกมือไหว้ผ่านกระจกบานใหญ่ในห้องเยี่ยมของเรือนจำ“สวัสดีค่ะคุณย่า” น้ำเสียงใสแจ๋วที่เปล่งออกมาจากริมฝีปากเล็กๆ นั้น ทำเอาฉันกับคุณเหนืออดยิ้มไม่ได้เขาอุ้มลูกขึ้นนั่งตักอย่างเคย ก่อนที่แม่ของเขาจะยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาด้วยใบหน้าอิดโรย แต่แฝงด้วยรอยยิ้มที่จริงใจ“น่ารักน่าเอ็นดูจริงๆ เลยนะ”ท่านมองหลานสาวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก ความรักที่มาช้าเกินไปตลอดสามปีที่ผ่านมา ฉันกับคุณเหนือมาเยี่ยมท่านเป็นครั้งคราว แม้คุณเหนือจะให้อภัยแล้ว แต่ฉันก็รู้ เขายังโกรธ ยังเจ็บ แต่เขาก็เลือกจะไม่ตัดท่านออกจากชีวิต เพราะเขารู้ว่า "การให้อภัย" ไม่ได้แปลว่า "ลืม"“ทำไมคุณย่าถึงอยู่ในนี้คะ?” ของขวัญเอ่ยถามขึ้นอย่างใสซื่อ“เพราะย่าทำผิดน่ะจ้ะ เลยต้องถูกลงโทษ” ท่านตอบกลับพร้อมรอยยิ้มบางโรคประจำตัวของท่านเริ่มกำเริบบ่อยขึ้น และเราก็ไม่อาจรู้ได้เลยว่า ท่านจะอยู่ถึงวันพ้นโทษหรือไม่…“ลูกล่ะ เป็นยังไงบ้าง?”“ผมสบายดีครับ พ่อเองก็เช่นกัน” คุณเหนือตอบเสียงเรียบ แม้จะดูนิ่ง แต่ฉันรู้ เขากำลังกลั้นอารมณ์มากแค่ไหนเมื่อหมดเ
EP 31 - ฉันรักคุณ“ปรียา คุณต้องตื่นนะครับ ”เสียงนั้นดังอยู่ปลายหู ฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างยากลำบาก ก่อนจะพบกับแสงไฟสลัวจากเพดานห้องกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อในโรงพยาบาลลอยแตะจมูก ฉันขยับตัวได้เพียงเล็กน้อยก่อนที่น้ำตาจะรินไหลออกมาอีกครั้ง “คุณเหนือ ”เสียงที่ฉันพร่ำเรียกคนที่รักที่สุดในชีวิต ไม่รู้เลยว่าเขาจะได้ยินมันหรือเปล่าแต่ฉันภาวนา ขอให้เขาได้ยิน …โรงพยาบาลตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด เสียงชีพจรดังอย่างสม่ำเสมอแต่ไร้การตอบสนอง ฉันได้แต่นั่งฟังเสียงนั้นอย่างเหม่อลอย…นี่เข้าสู่วันที่ห้าแล้วแต่คนที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะลืมตาขึ้นมาแม้คุณเหนือจะรอดมาได้อย่างปาฏิหาริย์ แต่หมอก็บอกฉันด้วยใบหน้าเคร่งเครียดว่าอาการของเขาหนักมาก และที่เลวร้ายที่สุดคือ เขาอาจจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีกเลยตลอดชีวิต…“กลับบ้านไปพักสักหน่อยเถอะ”เสียงทุ้มของคุณพ่อคุณเหนือเอ่ยขึ้นเบาๆ อย่างอ่อนโยน เมื่อเห็นฉันยังคงนั่งจับมือคนบนเตียงไม่ไปไหน“ไม่เป็นไรค่ะ หนูอยากอยู่ต่ออีกสักหน่อย”ฉันเงยหน้าขึ้นตอบกลับท่านอย่างอ่อนแรง ถึงแม้ร่างกายของฉันเองจะยังไม่ฟื้นดีจากการล้มเมื่อวันก่อนก็ตามหลังจากที่ท่านรู้เรื่องทุกอย่าง
EP 30 - อย่าทิ้งฉันกับลูกไป“ทำไมถึง อ๊ะ!”ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆ ร่างของตัวเองก็ถูกกดให้นั่งคุกเข่าลงกับพื้น มือทั้งสองรีบโอบรอบท้องทันทีเพื่อรองน้ำหนักไม่ให้กระแทก แต่ถึงอย่างนั้นแรงสั่นสะเทือนจากพื้นก็ยังทำให้ฉันรู้สึกเจ็บแปลบไปทั่วร่าง ร่างกายฉันไม่ปกติเลยแม้แต่นิด ทั้งเหงื่อที่ไหลซึมทั่วใบหน้า มือที่สั่นเทา และหัวใจที่เต้นแรงรัวจนหายใจแทบไม่ทัน“เป็นไงล่ะ มีความสุขใช่มั้ย ที่ได้นั่งอยู่บนกองเงินกองทองจากลูกชายฉัน!” เสียงตะคอกของผู้หญิงตรงหน้าทำเอาฉันตัวสั่น เธอกำลังเดือดดาลอย่างสุดขีด พร้อมกับรอยยิ้มที่ไม่ใช่ความยินดีเลยสักนิด แต่มันคือความสะใจ ความสะใจที่ได้เห็นฉันเจ็บฉันพยายามเงยหน้าขึ้นเพื่อจะอธิบาย แต่มีดที่จ่อคอฉันอยู่ก็ยิ่งกดลึกลงมา“คุณแม่คะ คือ ”“อย่ามาเรียกฉันว่าแม่! ฉันมีลูกชายคนเดียว!”เธอตวาดใส่ฉันทันที ก่อนจะคว้าผมฉันแล้วกระชากอย่างแรง น้ำตาของฉันร่วงพร่างไปตามแรงกระชาก ทั้งเจ็บทั้งตกใจ รู้สึกถึงเลือดซึมออกมาจากลำคอที่ถูกปลายมีดเฉือนเบาๆ อย่างจงใจ“ฉันจะให้โอกาสแกครั้งสุดท้าย ” เสียงเย็นเยียบจนขนลุกเอ่ยออกมา“ออกไปจากชีวิตลูกชายของฉันเดี๋ยวนี้!”ฉันกั
EP 29 – เพราะเธอคนเดียว2 เดือนต่อมาดูเหมือนทุกอย่างจะดำเนินไปได้ด้วยดี ช่วงนี้สุขภาพของลูกในท้องฉันแข็งแรงสมบูรณ์อย่างน่าพอใจ คุณหมอก็แจ้งว่าไม่มีภาวะเสี่ยงแท้งอีกแล้ว ส่วนฉันเองแม้จะยังมีอาการแพ้ท้องอยู่บ้าง แต่น้ำหนักก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้นตามเกณฑ์ และพวกวิตามินหรือยาบำรุงครรภ์ฉันก็ไม่เคยขาดเลยสักครั้งชีวิตประจำวันของฉันตอนนี้เรียบง่าย มีแค่กินกับนอน และบ่นว่าตัวเองน่าเบื่อส่วนคุณเหนือ เขาเองก็ลดเวลาทำงานลง เพื่อจะได้กลับมาอยู่กับฉันและลูกให้เร็วที่สุด พอเขารู้ว่าฉันท้อง เขาก็เปลี่ยนตารางชีวิตไปเลยทันที แม้เขาจะยังมีงานต้องรับผิดชอบอยู่มาก แต่เขาก็ยังหาทางจัดสรรเวลามาอยู่กับฉันให้ได้ทุกวัน“ผมได้ยินว่าวันนี้คุณกินข้าวได้น้อย”เสียงของเขาดังขึ้นจากมือถือขณะที่ฉันกำลังเอนหลังอยู่บนโซฟา“ค่ะ ช่วงนี้กลิ่นอาหารมันแรงมาก แค่ได้กลิ่นก็คลื่นไส้แล้ว”ฉันตอบไปตามตรงพร้อมถอนหายใจเบาๆ ยังดีที่แม้จะกินข้าวได้น้อย แต่ร่างกายก็ยังได้รับสารอาหารครบจากวิตามินและอาหารเสริมที่คุณหมอจัดมาให้“งั้นไปหาหมอไหม เดี๋ยวผมลางานช่วงบ่ายพาคุณไปเอง”เสียงเขาเร่งรีบขึ้นนิดหน่อย“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันทนได้ แค่ต้องปรับตัวอ
EP 28 - ต่อให้เป็นคุณแม่ผมก็ไม่ให้อภัย “แม่ผมเกือบฆ่าหลานตัวเองแล้วนะ!”ประโยคนั้นทำฉันสะดุ้งเงียบไปทันที หัวใจรู้สึกหนักขึ้นอย่างประหลาดฉันกลัวเหลือเกินว่า ทางฝั่งนั้นจะไม่ยอมรับลูกของฉัน ถ้าแค่ไม่ยอมรับฉัน ฉันยังพอทนไหว แต่หากลูกต้องถูกปู่และย่าแท้ๆ เกลียดชังขึ้นมา ฉันคงทนไม่ไหวจริงๆ“แต่ว่า ”“คุณพักผ่อนเถอะ ไม่ต้องคิดมากนะครับ”เขายกมืออีกข้างมาวางแนบที่แก้มของฉันเบาๆ ก่อนจะโน้มตัวลงมาจูบริมฝีปากกลางหน้าผากฉันแผ่วเบามือหนาของเขากอบกุมใบหน้าฉันไว้อย่างอ่อนโยน ก่อนจะเคลื่อนสายตาไปยังหน้าท้องของฉันที่มีลูกของเขาอยู่ในนั้นแม้ว่าเขาจะไม่พูดอะไรออกมา แต่แววตานั้นก็ส่งผ่านความรู้สึกทุกอย่างออกมาจนฉันสัมผัสได้เขารักลูกของเรามากแค่ไหน “งั้น ผมไปก่อนนะ พรุ่งนี้เช้าผมจะมารับ ฝันดีนะครับ”“ฝันดีค่ะ” ฉันตอบกลับด้วยรอยยิ้มบาง พร้อมกับมองเขาที่เดินจากไปอย่างเงียบๆ แม้จะอยากรั้ง อยากห้ามไว้มากแค่ไหน แต่ฉันก็รู้ดีว่า อีกฝ่ายคงไม่ยอมหยุดแน่ๆ เพราะเขามีเรื่องที่ต้องจัดการหลังจากคุณเหนือออกไป ลูกน้องของเขาก็เข้ามาแทนเธอเข้ามานั่งข้างเตียงและขอโทษฉันทันที ที่ไม่สามารถปิดเรื่องนี้เป็นความ
EP 27 – ภรรยาของผมคือคุณฉันเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะเอ่ยขึ้นเบาๆ“ฉันไม่ได้บอกว่าไม่เชื่อใจคุณ แต่คุณกำลังกดทับลูกของเราอยู่นะคะ”ทันทีที่พูดจบ เขาชะงักไปเหมือนนึกขึ้นได้ ก่อนจะรีบขยับตัวออกแล้วลุกขึ้นยืนแทบจะทันที“ผะ ผม ผมขอโทษ ผม ”เขาเอ่ยออกมาเสียงสั่น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดฉันมองเขาอย่างอ่อนใจ แต่ก็ไม่ได้นึกโกรธอะไร ในใจลึกๆ ฉันก็คิดไว้แล้วว่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันอาจจะเป็นเรื่องที่ถูกจัดฉากขึ้นมาก็เป็นได้ จะอย่างไรฉันก็ควรรอถามเขาและเชื่อใจเขา ไม่ควรตัดสินใจแค่ภาพที่เห็นแต่อย่างว่าล่ะนะ ตอนนั้นฉันช็อกมากเกินไป ทั้งภาพ ทั้งเสียง ทั้งคลิปที่ส่งมา ทุกอย่างมันบ่งบอกชี้ชัดว่าเป็นเขาแต่พอได้เห็นสีหน้าแบบนี้ของเขา ฉันก็พอจะเดาได้แล้วล่ะว่าเรื่องจริงมันเป็นยังไงส่วนเรื่องลูก ดูจากที่เขาไม่ตกใจเลยว่าฉันกำลังตั้งท้อง แสดงว่าลูกน้องของเขาคงไปรายงานให้เขารู้แล้วแน่ๆ แม้ฉันจะสั่งไว้ว่าไม่ต้องบอก แต่สุดท้าย ฉันก็ไม่ใช่เจ้านายที่แท้จริงของพวกเขาอยู่ดี และฉันเองก็ไม่โกรธพวกเธอด้วย“คุณเหนือ หนีงานเพื่อมาหาฉันเหรอคะ?” ฉันถามขึ้นเบาๆ พลางมองเขาที่ตอนนี้นั่งลงข้างเตียงฉัน
EP 26 - ความจริงคือ?ผมภาวนา ขอให้เธอยังไม่รู้ ขอให้ทุกอย่างยังทันที่จะอธิบาย ขอแค่ ผมยังมีโอกาส(ใช่ค่ะ! และที่แย่ไปกว่านั้นคือ คุณปรียาช็อกจนหมดสติ)“อะไรนะ!?”(ยังมีเรื่องที่แย่สุดๆ อีกค่ะ )“เรื่องอะไรอีก ”(คุณปรียาท้อง และเกือบแท้งเพราะเรื่องนี้ค่ะ!)“ว่าไงนะ!? ท้อง?.. แท้ง? ปรียาท้อง!!”(ใช่ค่ะ ฉันหวังว่าคุณเหนือจะรีบเคลียร์ทุกอย่างให้จบ แล้วรีบกลับมาให้เร็วที่สุดนะคะ)ปลายสายตัดไปทันที ทิ้งผมให้นั่งนิ่ง ฝังจมอยู่กับข่าวร้ายที่ถาโถมราวกับพายุที่ซัดใส่โดยไม่ทันตั้งตัวผมทิ้งตัวลงนั่งพิงกับผนัง ร่างแทบจะทรุดไปกับพื้นทันทีที่รับรู้ว่าปรียาท้อง และที่ร้ายกว่านั้น เธอเกือบจะเสียลูกไป เพราะเรื่องของผมผมเป็นต้นเหตุ ผมทำให้เธอผิดหวังผมทำให้ผู้หญิงที่ผมรักเกือบเสียลูกเพียงเพราะเรื่องเลวร้ายที่เกิดขึ้นโดยที่ผมไม่รู้ตัวเลยสักนิดผมมัน ไอ้เศษสวะชัด ๆRrrrrr เสียงมือถือดังขึ้นในห้อง แต่มันไม่ใช่ของผม ผมหันไปตามเสียงนั้น พบว่ามันเป็นเสียงจากมือถือของคนที่อยู่ในห้องน้ำผมลุกขึ้น เดินไปหยิบมือถือเครื่องนั้นขึ้นมาดูโดยไม่ได้ตั้งใจจะละลาบละล้วงอะไร แต่ชื่อสายเรียกเข้าที่ปรากฏขึ้นม
EP 25 – สิ่งที่กลัวที่สุดติ๊งเสียงแจ้งเตือนอีกครั้งดังขึ้น ฉันมองหน้าจออย่างลังเล ก่อนจะเห็นว่าเป็นคลิปวิดีโอที่ถูกส่งเข้ามาใหม่มือของฉันสั่นเทาจนแทบควบคุมไม่ได้ แต่ก็ยังกดเปิดมันขึ้นมาอย่างอดไม่ได้เมื่อภาพในวิดีโอค่อยๆ เล่น ภาพผู้หญิงคนนั้นที่เปลือยกายอยู่บนตัวผู้ชายคนหนึ่ง มือเธอเกาะกุมมือเขาไว้ที่หน้าอกและบีบขย้ำ และภาพที่เห็นคือเธอกำลังขย่มบนตัวเขาสุดแรง “อื้ออ๊าา คุณเหนือ อร้าย เบาๆ สิคะ ”“อื้อ เมลเสียวมากเลยค่ะ”“อร้าย~ คุณเหนือ ” เธอกระตุกฮวบแล้วทิ้งตัวลงกอดเขา จนฉันเห็นใบหน้าคุณเหนือชัดเจนน้ำตาไหลลงมาอาบแก้มทันทีโดยไม่ต้องรอให้สมองตีความภาพนั้นให้ละเอียดร่างกายกำยำของหญิงสาวที่ขยับอยู่ข้างบนทั้ง เสียงคราง เสียงเรียกชื่อคุณเหนือ ทุกอย่างมันตอกย้ำ คุณเหนือกำลังอยู่กับเธอ จริงๆ…“คุณปรียา ดิฉันเอายาลดขะ !!” ลูกน้องของคุณเหนือเปิดประตูเข้ามาพอดี เธอชะงักไปทันทีเมื่อเห็นฉันนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้น ร่างกายสั่นเทิ้มวิดีโอในมือถือยังคงเล่นซ้ำ ๆ พร้อมเสียงที่ดังชัดเจนไม่ผิดเพี้ยนเธอรีบวางถาดยาในมือลงแล้ววิ่งเข้ามาหาฉันทันทีด้วยความตกใจสุดขีด“คุณปรียา! เป็นอะไรคะ!?” เสียงขอ
Comments