LOGINShare
EP 5 -ทำไมเปย์ขนาดนี้
Last Updated:
2025-04-21 01:38:52ติ๊ดดด
เสียงเปิดประตูทำให้ฉันสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะรีบลุกขึ้นจากโซฟาโดยอัตโนมัติ ฉันหันไปมอง พบชายชุดดำยืนอยู่พร้อมกับผู้หญิงที่เดินเข้ามา
“สวัสดีค่ะ ฉันเป็นลูกน้องของคุณเหนือ มารับคุณปรียาไปซื้อเสื้อผ้าค่ะ”
“อ่า... สวัสดีค่ะ” ฉันรีบลุกขึ้น พร้อมเอ่ยทักทายอย่างสุภาพ
“นี่เป็นชุดเปลี่ยนออกไปข้างนอกค่ะ คุณเหนือบอกว่าขอให้คุณปรียาแต่งตัวเหมือนที่เคยแต่งเป็นประจำได้เลยค่ะ”
ฉันพยักหน้ารับคำเบา ๆ แล้วรับถุงกระดาษมาไว้ในมือ
“งั้น... รอสักครู่นะคะ” ฉันเอ่ยอย่างประหม่า ก่อนจะรีบเดินเข้าห้องไปทันที
เมื่อเปิดถุงออกมา ฉันก็พบว่าเป็นชุดเดรสสีขาวเรียบหรู ภายในถุงยังมีเครื่องสำอางขนาดเล็กพอให้แต่งหน้าได้อยู่บ้าง
ฉันจัดการตัวเองอย่างรวดเร็ว...แม้ปกติฉันจะใช้เวลาแต่งตัวไม่ต่ำกว่าสองชั่วโมง แต่วันนี้ฉันพยายามรีบสุด ๆ แล้ว เพราะไม่อยากให้คนที่รออยู่ข้างนอกต้องรอนาน
“รอนานเลยใช่ไหมคะ...” ฉันเอ่ยขึ้น พลางยิ้มแห้ง ๆ แต่นี่รีบที่สุดเท่าที่ฉันทำได้แล้วจริง ๆ นะ
“ไม่นานเลยค่ะ คุณปรียาสวยมาก ๆ เลยค่ะ”
ฉันยิ้มเขินทันทีเมื่อโดนชม จากนั้นลูกน้องของคุณเหนือก็พาฉันตรงไปยังห้างสรรพสินค้าชื่อดัง พร้อมกับเอ่ยบอกถึงคำสั่งของเขา
“นี่เป็นบัตรเครดิตที่คุณเหนือฝากเอามาให้ค่ะ”
“คะ... นี่มันแบล็คการ์ด...” ฉันมองบัตรในมือด้วยความตกใจสุดขีด เขาเล่นเอาบัตรระดับนี้มาให้เลยเหรอ? ไม่กลัวฉันรูดเพลินหรือยังไงกันนะ
แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็บอกกับตัวเอง ว่าจะซื้อเฉพาะของที่จำเป็นเท่านั้น เพราะลึก ๆ แล้วรู้สึกละอายใจอยู่ไม่น้อย ที่ต้องมาใช้เงินเขาอีก ทั้งที่ยังเป็นหนี้เขาตั้งสามสิบล้านบาทอยู่แบบนี้
“คุณเหนือบอกว่าใช้ได้ตามสบายเลยค่ะ เขาจะโกรธมากถ้าคุณไม่ทำตามคำสั่ง”
ฉันกลืนน้ำลายลงคอเบา ๆ รวบรวมสติ และพยายามนึกถึงตอนที่เคยมีเงินมาก ๆ สมัยยังร่ำรวย เอาความรู้สึกนั้นกลับมาใช้ให้เป็นประโยชน์บ้าง
2 ชั่วโมงต่อมา
“ฉันว่าแค่นี้ก็น่าจะพอแล้วนะ...”
“คุณเหนือบอกว่าเงินเพิ่งตัดไปแค่สองแสนเองค่ะ ต้องใช้ให้ครบห้าแสนค่ะ”
ฉันเบิกตาโตทันที ใช้เงินห้าแสนในวันเดียวเนี่ยนะ!?
ตอนนี้พนักงานที่ตามมาช่วยถือของยังไม่พอ จนต้องเอารถเข็นมาใช้แล้ว แล้วอีกสามแสนจะให้ฉันซื้ออะไรอีกเนี่ย ของเต็มรถจนแทบล้นอยู่แล้วนะ!
“งั้น... ฉันขอคุยกับคุณเหนือได้ไหมคะ?”
“สักครู่นะคะ” เธอยื่นโทรศัพท์มาให้ฉันทันที
“คุณเหนือ...”
(ครับ)
“คือว่า... แค่นี้ก็พอแล้วจริง ๆ ค่ะ ฉันซื้อครบหมดแล้ว ไม่ว่าจะเสื้อผ้า รองเท้า หรือของใช้ต่าง ๆ ทุกอย่างครบแล้วจริง ๆ ค่ะ ไม่จำเป็นต้องซื้อเพิ่มอีกแล้ว”
(ปกติคุณใช้เงินแค่นี้เหรอครับ)
ฉันนิ่งไปนิด “แค่นี้” งั้นเหรอ... นี่เขาคิดว่าสองแสนคือแค่จิ๊บจ๊อย!?
“จริง ๆ แล้วก็... มากกว่านี้ค่ะ ฉันเคยชอบซื้อกระเป๋า...” แต่ตอนนี้มันไม่ได้จำเป็นอะไรอีกแล้ว ฉันไม่ได้อยากได้เหมือนเมื่อก่อนเลย
(แล้ว... ซื้อรึยังครับ กระเป๋าน่ะ)
“เอ่อ... ยังค่ะ แต่ฉันไม่ต้องการแล้วจริง ๆ ฉันใช้กระเป๋าที่ราคาไม่แพงก็ได้ค่ะ ตอนนี้ฉันไม่ชอบของแพง ๆ พวกนั้นแล้ว” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง และจริงใจอย่างที่สุด ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบกลับมาสั้น ๆ
(งั้นก็ตามใจครับ กลับบ้านดี ๆ)
“ขอบคุณนะคะ คุณเหนือ...” ฉันถอนหายใจโล่งอกที่เขาไม่เซ้าซี้อะไรอีก
(ไม่เป็นไรครับ เจอกันที่บ้านครับ)
ประโยคสุดท้ายของเขาทำฉันใจเต้นแรงขึ้นมาเฉย ๆ ... “เจอกันที่บ้าน” ฟังดูคล้ายกับคนรักที่กำลังรอกันอยู่เลยไม่ใช่เหรอ?
“เอ่อ... คุณปรียาเป็นอะไรไหมคะ หน้าแดงเชียว...”
“คะ!? ไม่ค่ะ! ไม่ได้เป็นอะไรเลยค่ะ นี่โทรศัพท์ค่ะ... กลับกันเลยไหม ไปค่ะ! กลับบ้านกันค่ะ” ฉันรีบตอบเสียงสูงพลางเดินหนีอาการเขินของตัวเองแบบไม่มีสติ พร้อมพุ่งตัวออกไปอย่างหน้าตาเฉย
❤️
Related chapters
เหนือร้ายด้วยรัก EP 6 - ดื่มไวน์ด้วยกันไหม
EP 4 - ดื่มไวน์ด้วยกันไหมแกร้ก~“กลับมาแล้วเหรอคะ” ฉันเอ่ยต้อนรับเขาด้วยรอยยิ้ม มองคนตัวสูงที่เดินเข้ามาพร้อมกับเสื้อสูทที่พาดอยู่บนท่อนแขนแกร่ง ส่วนอีกมือก็ถือถุงยาว ๆ เข้ามาด้วย“ครับ” เขาตอบสั้น ๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า ฉันจึงรีบไปรินน้ำเย็น ๆ มาให้เขาดื่มทันที“น้ำค่ะ” ฉันยื่นแก้วน้ำให้กับเขาที่นั่งลงบนโซฟาด้วยท่าทีอ่อนล้า เขาไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่รับน้ำไปดื่มเงียบ ๆ ว่าแต่บรรยากาศแบบนี้ มันชวนให้รู้สึกเหมือนภรรยาที่ต้อนรับสามีกลับบ้านยังไงยังงั้นเลยไม่ใช่เหรอ“อันนี้อะไรเหรอคะ?” ฉันถามด้วยความสงสัย เพราะรูปทรงของถุงที่เขาถือมามันยาวผิดปกติ ไม่เหมือนถุงทั่วไป“ไวน์แดงครับ ของขวัญจากลูกค้า” ดวงตาของฉันโตขึ้นทันทีที่ได้ยินคำตอบ เพราะในบรรดาเครื่องดื่มทั้งหลาย ฉันชอบดื่มไวน์แดงที่สุด ทั้งหวานปนเปรี้ยว ยิ่งถ้ากินคู่กับผลไม้อย่างองุ่นด้วยนะ คือที่สุดของความเริ่ด“อยากดื่มไหมครับ” เขาถามขึ้นมา คงเพราะเห็นสีหน้าฉันตอนนั้นมันบอกความรู้สึกหมดเปลือกสินะ“ไม่เป็นไรค่ะ ” ฉันรีบปฏิเสธ เพราะดูจากยี่ห้อแล้ว โคตรแพงเลย ฉันจะกล้าดื่มได้ยังไงกัน“ดื่มได้ครับ ผมไม่ชอบดื่ม รับมาเพราะเกรงใจเ
Last Updated : 2025-04-21เหนือร้ายด้วยรัก EP 7 - เมาเหรอคะ
“อร่อยจังเลยค่ะ ” ฉันเอ่ยด้วยรอยยิ้ม เมื่อได้ลิ้มรสไวน์แดงครั้งแรก“เหรอครับ” เขาตอบเรียบ ๆ พร้อมส่งสายตาเหมือนจะถามว่า แค่นี้อร่อยแล้วเหรอ?แต่เดี๋ยวก่อน หน้าเขาดูแดง ๆ นะ ไม่สบายหรือเปล่า?“คุณเหนือเป็นไข้รึเปล่าคะ? หน้าแดงมากเลย” ฉันถามออกไปด้วยความเป็นห่วง เขาชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะใช้มือทั้งสองลูบหน้าตัวเอง“เมาเหรอคะ?” ฉันรีบถามอีกครั้ง ถ้าไม่ได้เป็นไข้ก็คงเป็นเพราะไวน์นี่แหละแต่ แก้วแรกเขายังดื่มไม่หมดเลยนะ ผิดกับฉันที่กระดกไปหลายแก้วแล้วด้วยซ้ำ“เปล่า ผมไปนอน ”เขาพูดจบก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่แล้วก็เหมือนจะเซจนล้มลง“อ๊ะ! คุณเหนือ ไหวมั้ยคะ!” ฉันรีบเข้าไปประคองเขาด้วยความตกใจ ใบหน้าหล่อแดงจัดอย่างเห็นได้ชัด อาการแบบนี้ เมาแน่นอน“เดี๋ยวฉันประคองเข้าห้องนะคะ” ฉันรีบพูดก่อนจะค่อย ๆ พยุงร่างของเขาเข้าห้อง แม้จะหนักมากจนแทบล้มไปด้วย แต่ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้เขาล้มเด็ดขาด ไม่งั้นได้ลากเข้าห้องแทนประคองแน่ ๆ!“อึกกก ”ในที่สุดฉันก็พาร่างคนตัวโตลงเตียงได้สำเร็จ คุณเหนือในตอนนี้ตาบรือมากอย่างเห็นได้ชัด มือหนาใหญ่ยกขึ้นก่ายหน้าผากฉันเลยค่อย ๆ จัดท่าทางให้เขาได้นอนอย่างสบายที่สุด พร
Last Updated : 2025-04-21เหนือร้ายด้วยรัก EP 8 - จากคู่หมั้นตัวจริง สู่คู่หมั้นตัวปลอม
EP 5 - จากคู่หมั้นตัวจริง สู่คู่หมั้นตัวปลอมจุ้บ~“หืม?”“ตื่นแล้วเหรอครับ” ฉันกระพริบตาปริบ ๆ จ้องมองใบหน้าหล่อที่มองฉันนิ่ง ๆ ก่อนจะสะดุ้งสุดตัว เมื่อรู้ว่าเมื่อคืนตัวเองเผลอหลับคาอ้อมกอดของเขา“อะ เอ่อ คือ ขอโทษนะคะ พอดีฉันเผลอหลับ” ฉันรีบเอ่ยแก้ตัวในทันที ก่อนจะยกมือขึ้นจับผมที่ยุ่งฟูให้เรียบร้อย นี่ฉันหลับคาอ้อมอกของเขาจริง ๆ เหรอเนี่ย ฮือ… ฉันทำอะไรลงไป“ครับ” เขาตอบสั้น ๆ ก่อนจะลุกจากเตียงไป พร้อมกับมือหนาที่เสยผมขึ้นลวก ๆ ว่าแต่ เขาดูไม่ตกใจหรือแสดงท่าทีอะไรเลยแฮะ เหมือนจะไม่รู้สึกอะไรกับการที่ฉันนอนกอดเขาทั้งคืนซะอีกเมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้ว่าอะไร ฉันจึงค่อย ๆ เดินออกจากห้องเขา ก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเอง แต่พอเดินผ่านหน้ากระจกเท่านั้นแหละ“อ่า ให้ตายเถอะ!” ฉันสบถกับตัวเองเบา ๆ เมื่อเห็นสภาพหน้าตัวเองในกระจก ขี้ตายังติดเต็มเปลือกตาอยู่เลยนี่ฉันโชว์ภาพลักษณ์แย่ ๆ แบบนี้ให้เขาเห็นจริง ๆ เหรอเนี่ย นึกแล้วก็อายจนอยากมุดผ้าห่มหนี รีบส่ายหน้ารัว ๆ ก่อนจะรีบเข้าไปอาบน้ำทันทีในขณะที่ฉันกำลังแต่งหน้าอยู่ ความทรงจำบางอย่างก็ผุดขึ้นในหัว เพราะในตอนที่ฉันรู้สึกตัว จำได้ว่ามันมีสัมผัสนุ่
Last Updated : 2025-04-21เหนือร้ายด้วยรัก EP 9 – ผู้หญิงที่ไม่มีค่าอะไรเลย
EP 6 – ผู้หญิงที่ไม่มีค่าอะไรเลย“มาทำอะไรตรงนี้ครับ”ฉันสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบหันไปดูด้านหลัง และพบว่าตอนนี้คุณคิมมายืนอยู่ข้างหลังฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้“อะ เอ่อ จะมาเข้าห้องน้ำน่ะค่ะ” ฉันตอบกลับด้วยความประหม่าไม่นานนัก พนักงานที่ยืนเมาท์กันเมื่อครู่ก็เดินตรงมาด้วยสีหน้าตกใจสุดขีด พวกเธอหันมองหน้าฉัน ก่อนจะรีบก้มลงมองพื้น และพากันเดินหนีออกไปทันที“คุณคิมมีอะไรรึเปล่าคะ” ฉันเอ่ยถามเบา ๆ พลางมองใบหน้าหล่อของเขาที่มองตามพนักงานสองคนนั้นไปด้วยสายตาตำหนิอย่างชัดเจน“คุณเหนือให้มาถามน่ะครับ ว่าจะรับอะไรเป็นอาหารเช้า” ร่างสูงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสุภาพ“ขอเป็นกาแฟแก้วเดียวก็พอค่ะ” ฉันตอบกลับไปพร้อมรอยยิ้ม คุณคิมพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเดินจากไป ฉันจึงเลี้ยวไปเข้าห้องน้ำ แล้วกลับมานั่งที่โซฟาตัวยาว พร้อมสายตาที่มองใบหน้าหล่อของคนที่ยังคงจดจ่อกับงานตรงหน้าโดยไม่หันมามองฉันเลยแม้แต่นิดเดียวแต่ก็ไม่แปลกเหรอก เพราะปกติเขาก็เป็นแบบนี้เสมอไม่นาน คุณคิมก็เดินเข้ามาพร้อมกับกาแฟและสารพัดของว่างมากมายที่ฉันไม่ได้สั่ง เขาวางทุกอย่างจนเต็มโต๊ะ ฉันถึงกับตกใจจนเผลอหลุดปากถาม“คุณคิม ฉัน
Last Updated : 2025-04-21เหนือร้ายด้วยรัก EP 10 – ผู้หญิงที่ไม่มีค่าอะไรเลย
EP 10 – ผู้หญิงที่ไม่มีค่าอะไรเลย“มาทำอะไรตรงนี้ครับ”ฉันสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบหันไปดูด้านหลัง และพบว่าตอนนี้คุณคิมมายืนอยู่ข้างหลังฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้“อะ เอ่อ จะมาเข้าห้องน้ำน่ะค่ะ” ฉันตอบกลับด้วยความประหม่าไม่นานนัก พนักงานที่ยืนเมาท์กันเมื่อครู่ก็เดินตรงมาด้วยสีหน้าตกใจสุดขีด พวกเธอหันมองหน้าฉัน ก่อนจะรีบก้มลงมองพื้น และพากันเดินหนีออกไปทันที“คุณคิมมีอะไรรึเปล่าคะ” ฉันเอ่ยถามเบา ๆ พลางมองใบหน้าหล่อของเขาที่มองตามพนักงานสองคนนั้นไปด้วยสายตาตำหนิอย่างชัดเจน“คุณเหนือให้มาถามน่ะครับ ว่าจะรับอะไรเป็นอาหารเช้า” ร่างสูงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสุภาพ“ขอเป็นกาแฟแก้วเดียวก็พอค่ะ” ฉันตอบกลับไปพร้อมรอยยิ้ม คุณคิมพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเดินจากไป ฉันจึงเลี้ยวไปเข้าห้องน้ำ แล้วกลับมานั่งที่โซฟาตัวยาว พร้อมสายตาที่มองใบหน้าหล่อของคนที่ยังคงจดจ่อกับงานตรงหน้าโดยไม่หันมามองฉันเลยแม้แต่นิดเดียวแต่ก็ไม่แปลกเหรอก เพราะปกติเขาก็เป็นแบบนี้เสมอไม่นาน คุณคิมก็เดินเข้ามาพร้อมกับกาแฟและสารพัดของว่างมากมายที่ฉันไม่ได้สั่ง เขาวางทุกอย่างจนเต็มโต๊ะ ฉันถึงกับตกใจจนเผลอหลุดปากถาม“คุณคิม ฉ
Last Updated : 2025-04-21เหนือร้ายด้วยรัก EP 11 - การแสดงที่ยอดเยี่ยม
EP 11 - การแสดงที่ยอดเยี่ยม“เราสองคน จะไปไหนกันเหรอคะ?”ฉันเอ่ยถามหลังจากที่เขากดลิฟต์มาที่ชั้นจอดรถ“ทานข้าวครับ” เขาตอบสั้น ๆ ด้วยน้ำเสียงเรียบ ก่อนจะเดินนำหน้าฉันไปคุณเหนือขับรถออกจากบริษัท ก่อนจะมาจอดที่ร้านอาหารหรูซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่ทำงานมากนักฉันกวาดสายตามองร้านอาหารที่ตกแต่งสวยงาม มีลูกค้าใช้บริการจำนวนไม่น้อยและแน่นอนว่า ไม่ว่าเราจะไปที่ไหน ฉันและคุณเหนือก็มักจะตกเป็นเป้าสายตาอยู่ดี“ปกติคุณไม่ชอบทานอาหารที่คนเยอะ ๆ ไม่ใช่เหรอคะ” ฉันเอ่ยถามเขาด้วยความสงสัยเพราะทุกครั้งที่นัดเจอกัน เขามักจะเลือกร้านที่คนไม่เยอะเสมอเขามองหน้าฉันนิ่ง ๆ ไม่พูดอะไร พร้อมกับหยิบเมนูขึ้นมาสั่งอาหารฉันมองใบหน้าหล่อคมของเขาด้วยความไม่เข้าใจ ก่อนที่เขาจะชวนฉันคุยนั่นนี่ระหว่างรออาหาร เป็นเรื่องที่เขาไม่เคยทำมาก่อนเลยด้วยซ้ำ แต่เมื่อฉันเหลือบไปเห็นว่ามีคนบางคนแอบยกมือถือขึ้นมาถ่ายภาพ ก็ทำให้ฉันเริ่มพอจะเข้าใจบางอย่างขึ้นมาได้หรือ เขาอยากให้เรื่องของเรากลายเป็นข่าว เพราะถ้าข่าวของเราสองคนถูกเผยแพร่ออกไปแน่นอนว่าจะต้องมีคนให้ความสนใจเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับคุณเหนืออย่างแน่นอน“อร่อยจังเลยค
Last Updated : 2025-04-21เหนือร้ายด้วยรัก EP 12 - มื้อค่ำด้วยกัน
EP 8 - มื้อค่ำด้วยกัน“หอมจัง”“อ๊ะ! ตกใจนะคะ”ฉันเอ็ดเสียงหลง เมื่อเขาเข้ามาประชิดตัวจากด้านหลังแบบไม่ให้สุ้มให้เสียง แถมยังยืนช้อนหลังจนฉันไม่กล้าขยับตัว อีกทั้งน้ำเสียงทุ้มยังพูดใกล้ ๆ หู ทำเอาฉันแอบย่นคอไม่รู้ตัว นึกว่าเขาเข้านอนไปแล้วซะอีก ไหงมายืนช้อนหลังกันอยู่ตรงนี้เนี่ย“ดูน่าอร่อยนะ”“เอ่อ ...จะกินด้วยกันไหมคะ?” ฉันถามกลับไป พลางเหลือบมองร่างสูงที่ยังคงยืนแนบหลังฉันอยู่ไม่ห่าง“ได้เหรอครับ?” เขาถามด้วยเสียงใส ดูไม่เหมือนคุณเหนือคนเดิมเลยสักนิด“ได้สิคะ ของทั้งหมดที่อยู่ในหม้อก็เป็นเงินของคุณทั้งนั้นเจ้าของเงินจะกินเองไม่ได้หรือไงกันล่ะ” ฉันพูดติดตลก พร้อมกับได้ยินเสียงเขาหัวเราะในลำคอเบา ๆ“งั้นก็ ขยับออกไปหน่อยสิคะ ฉันจะเทใส่ถ้วยไม่ถนัด” ฉันพูดพลางขยับตัวเล็กน้อย แต่เจ้าตัวกลับพูดว่า“เดี๋ยวผมเทให้ดีกว่า”ว่าแล้วเขาก็สอดแขนเข้ามาจากด้านหลังของฉันทันที เหมือนกับว่าเขากอดฉันกลาย ๆ อยู่ยังไงยังงั้น“คุณเหนือ ”“อยู่นิ่ง ๆ สิ เดี๋ยวผมก็โดนน้ำลวกมือเหรอก” น้ำเสียงดุนิด ๆ พร้อมกับเกยคางไว้บนไหล่ของฉันสองมือหนาค่อย ๆ ยกหม้อมาม่าเทใส่ถ้วยช้า ๆ เว้นแต่หัวใจของฉันเต้นเร็วมากมันถี่แ
Last Updated : 2025-04-21เหนือร้ายด้วยรัก EP 13 - คิสมาร์ก
EP 13 - คิสมาร์ก“ปรียา...” ผมเรียกชื่อเธอออกมาช้า ๆ เสียงแผ่วเบา แฝงไว้ด้วยความรู้สึกที่ไม่มีใครล่วงรู้มือของผมลูบไล้ลงบนใบหน้าเธอเบา ๆผู้หญิงตัวเล็กคนนี้...ผมชอบเธอมาก ชอบที่เธอพยายามแต่งตัวสวย ๆ เพื่อออกมาหาผมทุกครั้งแม้ผมจะไม่เคยเอ่ยปากชมเธอเลยแม้แต่คำเดียว เพราะ...ผมกลัวว่าถ้าพูดออกไปจริง ๆ มันจะกลายเป็นว่า“ผมยอมรับว่ารู้สึกอะไรกับเธอเข้าแล้ว”จุ้บผมก้มลงจูบเบา ๆ ที่แก้มของเธอ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงเผลอทำแบบนั้นแต่พอเห็นเธอกำลังหลับสนิท ผมก็อดใจไม่ไหวทุกที... มันกลายเป็นนิสัยไปแล้ว ที่ต้องแอบหอมเธอยามเธอหลับ พร้อมกับหัวใจของผมที่เต้นแรงไม่ต่างจากเด็กวัยรุ่นที่เพิ่งรู้จักกับคำว่า รักแรก“อืออ... คุณเหนือเหรอคะ?” ผมมองร่างเล็กที่ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงงัวเงียดูท่าว่าเธอจะเป็นคนตื่นง่าย เพราะทุกครั้งที่ผมแอบหอมแก้ม เธอก็มักจะตื่นขึ้นมาเสมอสงสัยคราวหน้า ต้องหอมให้เบากว่านี้หน่อยแล้วล่ะ...“นอนต่อเถอะ” ผมพูดเสียงเบา พร้อมกับลูบผมเธออย่างอ่อนโยนเป็นการกล่อมและไม่นานนัก เธอก็หลับไปอีกครั้ง ผมจึงระบายยิ้มออกมาเล็กน้อย ก่อนจะค่อย ๆ ลุกออกมาเงียบ ๆ และเดินกลับห้องของตัวเองไปเช้าวั
Last Updated : 2025-04-21
Latest chapter
เหนือร้ายด้วยรัก บทสรุปส่งท้ายของความรัก 2
"หืม?" ฉันมองอย่างงุนงงก่อนจะเปิดกล่องนั้นออกสร้อยคอเส้นบาง ๆ ที่ห้อยจี้รูปหัวใจสองดวงไขว้กัน พร้อมสลักชื่อว่า 'Priya & Nuea'"คุณเหนือ " น้ำตาของฉันรื้นขึ้นมาทันที "แบบนี้มันแกล้งกันชัด ๆ ฮึก ""ผมไม่ได้จะแกล้ง ผมแค่อยากให้คุณรู้ว่าผมจะรักคุณไปตลอดชีวิต ไม่ว่าจะเจออะไรอีก ผมจะปกป้องคุณกับของขวัญให้ดีที่สุด""จะให้ฉันร้องไห้ในวันครบรอบจริง ๆ เหรอคะ""งั้นก็ไม่ต้องร้อง แต่จูบได้ไหม?"ฉันหน้าแดงทันที ก่อนจะยกมือปิดหน้าเมื่อเขาโน้มตัวเข้ามา"ลูกตื่นอยู่นะคะ!""ก็จูบบอกรักเฉย ๆ ไม่ได้ทำอะไรมากนี่นา~"ฉันได้แต่หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะปล่อยให้เขากอดไว้แน่น ๆ พร้อมกับเสียงกระซิบว่า "สุขสันต์วันครบรอบนะครับภรรยา"…หลังจากทานอาหารเช้ากันเสร็จเรียบร้อย พวกเราก็พากันไปเที่ยวสวนดอกไม้ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านนัก วันนี้คุณเหนือขอลางานเพื่อใช้เวลากับครอบครัวเต็มที่ ฉันเองก็ตื่นเต้นไม่น้อยเพราะตั้งแต่มีของขวัญ เราก็ไม่ค่อยได้มีเวลาออกไปข้างนอกกันพร้อมหน้าสามคนเท่าไหร่"ดูสิคะคุณเหนือ ดอกคอสมอสกำลังบานเต็มเลย~""สวย แต่คุณสวยกว่า""นี่แน่ะ!" ฉันหยิกแขนเขาเบา ๆ ด้วยความเขิน "ชมฉันแบบนี้ทุกวัน เดี๋ยวฉันก็ลอยข
เหนือร้ายด้วยรัก บทสรุปส่งท้ายของความรัก 1
3 ปีต่อมา“ของขวัญ ทักทายคุณย่าสิคะ”เสียงของฉันเอ่ยขึ้นอย่างอ่อนโยน เมื่อลูกสาวตัวน้อยยกมือไหว้ผ่านกระจกบานใหญ่ในห้องเยี่ยมของเรือนจำ“สวัสดีค่ะคุณย่า” น้ำเสียงใสแจ๋วที่เปล่งออกมาจากริมฝีปากเล็กๆ นั้น ทำเอาฉันกับคุณเหนืออดยิ้มไม่ได้เขาอุ้มลูกขึ้นนั่งตักอย่างเคย ก่อนที่แม่ของเขาจะยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาด้วยใบหน้าอิดโรย แต่แฝงด้วยรอยยิ้มที่จริงใจ“น่ารักน่าเอ็นดูจริงๆ เลยนะ”ท่านมองหลานสาวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก ความรักที่มาช้าเกินไปตลอดสามปีที่ผ่านมา ฉันกับคุณเหนือมาเยี่ยมท่านเป็นครั้งคราว แม้คุณเหนือจะให้อภัยแล้ว แต่ฉันก็รู้ เขายังโกรธ ยังเจ็บ แต่เขาก็เลือกจะไม่ตัดท่านออกจากชีวิต เพราะเขารู้ว่า "การให้อภัย" ไม่ได้แปลว่า "ลืม"“ทำไมคุณย่าถึงอยู่ในนี้คะ?” ของขวัญเอ่ยถามขึ้นอย่างใสซื่อ“เพราะย่าทำผิดน่ะจ้ะ เลยต้องถูกลงโทษ” ท่านตอบกลับพร้อมรอยยิ้มบางโรคประจำตัวของท่านเริ่มกำเริบบ่อยขึ้น และเราก็ไม่อาจรู้ได้เลยว่า ท่านจะอยู่ถึงวันพ้นโทษหรือไม่…“ลูกล่ะ เป็นยังไงบ้าง?”“ผมสบายดีครับ พ่อเองก็เช่นกัน” คุณเหนือตอบเสียงเรียบ แม้จะดูนิ่ง แต่ฉันรู้ เขากำลังกลั้นอารมณ์มากแค่ไหนเมื่อหมดเ
เหนือร้ายด้วยรัก EP 31 - ฉันรักคุณ
EP 31 - ฉันรักคุณ“ปรียา คุณต้องตื่นนะครับ ”เสียงนั้นดังอยู่ปลายหู ฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างยากลำบาก ก่อนจะพบกับแสงไฟสลัวจากเพดานห้องกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อในโรงพยาบาลลอยแตะจมูก ฉันขยับตัวได้เพียงเล็กน้อยก่อนที่น้ำตาจะรินไหลออกมาอีกครั้ง “คุณเหนือ ”เสียงที่ฉันพร่ำเรียกคนที่รักที่สุดในชีวิต ไม่รู้เลยว่าเขาจะได้ยินมันหรือเปล่าแต่ฉันภาวนา ขอให้เขาได้ยิน …โรงพยาบาลตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด เสียงชีพจรดังอย่างสม่ำเสมอแต่ไร้การตอบสนอง ฉันได้แต่นั่งฟังเสียงนั้นอย่างเหม่อลอย…นี่เข้าสู่วันที่ห้าแล้วแต่คนที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะลืมตาขึ้นมาแม้คุณเหนือจะรอดมาได้อย่างปาฏิหาริย์ แต่หมอก็บอกฉันด้วยใบหน้าเคร่งเครียดว่าอาการของเขาหนักมาก และที่เลวร้ายที่สุดคือ เขาอาจจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีกเลยตลอดชีวิต…“กลับบ้านไปพักสักหน่อยเถอะ”เสียงทุ้มของคุณพ่อคุณเหนือเอ่ยขึ้นเบาๆ อย่างอ่อนโยน เมื่อเห็นฉันยังคงนั่งจับมือคนบนเตียงไม่ไปไหน“ไม่เป็นไรค่ะ หนูอยากอยู่ต่ออีกสักหน่อย”ฉันเงยหน้าขึ้นตอบกลับท่านอย่างอ่อนแรง ถึงแม้ร่างกายของฉันเองจะยังไม่ฟื้นดีจากการล้มเมื่อวันก่อนก็ตามหลังจากที่ท่านรู้เรื่องทุกอย่าง
เหนือร้ายด้วยรัก EP 30 - อย่าทิ้งฉันกับลูกไป
EP 30 - อย่าทิ้งฉันกับลูกไป“ทำไมถึง อ๊ะ!”ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆ ร่างของตัวเองก็ถูกกดให้นั่งคุกเข่าลงกับพื้น มือทั้งสองรีบโอบรอบท้องทันทีเพื่อรองน้ำหนักไม่ให้กระแทก แต่ถึงอย่างนั้นแรงสั่นสะเทือนจากพื้นก็ยังทำให้ฉันรู้สึกเจ็บแปลบไปทั่วร่าง ร่างกายฉันไม่ปกติเลยแม้แต่นิด ทั้งเหงื่อที่ไหลซึมทั่วใบหน้า มือที่สั่นเทา และหัวใจที่เต้นแรงรัวจนหายใจแทบไม่ทัน“เป็นไงล่ะ มีความสุขใช่มั้ย ที่ได้นั่งอยู่บนกองเงินกองทองจากลูกชายฉัน!” เสียงตะคอกของผู้หญิงตรงหน้าทำเอาฉันตัวสั่น เธอกำลังเดือดดาลอย่างสุดขีด พร้อมกับรอยยิ้มที่ไม่ใช่ความยินดีเลยสักนิด แต่มันคือความสะใจ ความสะใจที่ได้เห็นฉันเจ็บฉันพยายามเงยหน้าขึ้นเพื่อจะอธิบาย แต่มีดที่จ่อคอฉันอยู่ก็ยิ่งกดลึกลงมา“คุณแม่คะ คือ ”“อย่ามาเรียกฉันว่าแม่! ฉันมีลูกชายคนเดียว!”เธอตวาดใส่ฉันทันที ก่อนจะคว้าผมฉันแล้วกระชากอย่างแรง น้ำตาของฉันร่วงพร่างไปตามแรงกระชาก ทั้งเจ็บทั้งตกใจ รู้สึกถึงเลือดซึมออกมาจากลำคอที่ถูกปลายมีดเฉือนเบาๆ อย่างจงใจ“ฉันจะให้โอกาสแกครั้งสุดท้าย ” เสียงเย็นเยียบจนขนลุกเอ่ยออกมา“ออกไปจากชีวิตลูกชายของฉันเดี๋ยวนี้!”ฉันกั
เหนือร้ายด้วยรัก EP 29 – เพราะเธอคนเดียว
EP 29 – เพราะเธอคนเดียว2 เดือนต่อมาดูเหมือนทุกอย่างจะดำเนินไปได้ด้วยดี ช่วงนี้สุขภาพของลูกในท้องฉันแข็งแรงสมบูรณ์อย่างน่าพอใจ คุณหมอก็แจ้งว่าไม่มีภาวะเสี่ยงแท้งอีกแล้ว ส่วนฉันเองแม้จะยังมีอาการแพ้ท้องอยู่บ้าง แต่น้ำหนักก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้นตามเกณฑ์ และพวกวิตามินหรือยาบำรุงครรภ์ฉันก็ไม่เคยขาดเลยสักครั้งชีวิตประจำวันของฉันตอนนี้เรียบง่าย มีแค่กินกับนอน และบ่นว่าตัวเองน่าเบื่อส่วนคุณเหนือ เขาเองก็ลดเวลาทำงานลง เพื่อจะได้กลับมาอยู่กับฉันและลูกให้เร็วที่สุด พอเขารู้ว่าฉันท้อง เขาก็เปลี่ยนตารางชีวิตไปเลยทันที แม้เขาจะยังมีงานต้องรับผิดชอบอยู่มาก แต่เขาก็ยังหาทางจัดสรรเวลามาอยู่กับฉันให้ได้ทุกวัน“ผมได้ยินว่าวันนี้คุณกินข้าวได้น้อย”เสียงของเขาดังขึ้นจากมือถือขณะที่ฉันกำลังเอนหลังอยู่บนโซฟา“ค่ะ ช่วงนี้กลิ่นอาหารมันแรงมาก แค่ได้กลิ่นก็คลื่นไส้แล้ว”ฉันตอบไปตามตรงพร้อมถอนหายใจเบาๆ ยังดีที่แม้จะกินข้าวได้น้อย แต่ร่างกายก็ยังได้รับสารอาหารครบจากวิตามินและอาหารเสริมที่คุณหมอจัดมาให้“งั้นไปหาหมอไหม เดี๋ยวผมลางานช่วงบ่ายพาคุณไปเอง”เสียงเขาเร่งรีบขึ้นนิดหน่อย“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันทนได้ แค่ต้องปรับตัวอ
เหนือร้ายด้วยรัก EP 28 - ต่อให้เป็นคุณแม่ผมก็ไม่ให้อภัย
EP 28 - ต่อให้เป็นคุณแม่ผมก็ไม่ให้อภัย “แม่ผมเกือบฆ่าหลานตัวเองแล้วนะ!”ประโยคนั้นทำฉันสะดุ้งเงียบไปทันที หัวใจรู้สึกหนักขึ้นอย่างประหลาดฉันกลัวเหลือเกินว่า ทางฝั่งนั้นจะไม่ยอมรับลูกของฉัน ถ้าแค่ไม่ยอมรับฉัน ฉันยังพอทนไหว แต่หากลูกต้องถูกปู่และย่าแท้ๆ เกลียดชังขึ้นมา ฉันคงทนไม่ไหวจริงๆ“แต่ว่า ”“คุณพักผ่อนเถอะ ไม่ต้องคิดมากนะครับ”เขายกมืออีกข้างมาวางแนบที่แก้มของฉันเบาๆ ก่อนจะโน้มตัวลงมาจูบริมฝีปากกลางหน้าผากฉันแผ่วเบามือหนาของเขากอบกุมใบหน้าฉันไว้อย่างอ่อนโยน ก่อนจะเคลื่อนสายตาไปยังหน้าท้องของฉันที่มีลูกของเขาอยู่ในนั้นแม้ว่าเขาจะไม่พูดอะไรออกมา แต่แววตานั้นก็ส่งผ่านความรู้สึกทุกอย่างออกมาจนฉันสัมผัสได้เขารักลูกของเรามากแค่ไหน “งั้น ผมไปก่อนนะ พรุ่งนี้เช้าผมจะมารับ ฝันดีนะครับ”“ฝันดีค่ะ” ฉันตอบกลับด้วยรอยยิ้มบาง พร้อมกับมองเขาที่เดินจากไปอย่างเงียบๆ แม้จะอยากรั้ง อยากห้ามไว้มากแค่ไหน แต่ฉันก็รู้ดีว่า อีกฝ่ายคงไม่ยอมหยุดแน่ๆ เพราะเขามีเรื่องที่ต้องจัดการหลังจากคุณเหนือออกไป ลูกน้องของเขาก็เข้ามาแทนเธอเข้ามานั่งข้างเตียงและขอโทษฉันทันที ที่ไม่สามารถปิดเรื่องนี้เป็นความ
เหนือร้ายด้วยรัก EP 27 – ภรรยาของผมคือคุณ
EP 27 – ภรรยาของผมคือคุณฉันเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะเอ่ยขึ้นเบาๆ“ฉันไม่ได้บอกว่าไม่เชื่อใจคุณ แต่คุณกำลังกดทับลูกของเราอยู่นะคะ”ทันทีที่พูดจบ เขาชะงักไปเหมือนนึกขึ้นได้ ก่อนจะรีบขยับตัวออกแล้วลุกขึ้นยืนแทบจะทันที“ผะ ผม ผมขอโทษ ผม ”เขาเอ่ยออกมาเสียงสั่น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดฉันมองเขาอย่างอ่อนใจ แต่ก็ไม่ได้นึกโกรธอะไร ในใจลึกๆ ฉันก็คิดไว้แล้วว่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันอาจจะเป็นเรื่องที่ถูกจัดฉากขึ้นมาก็เป็นได้ จะอย่างไรฉันก็ควรรอถามเขาและเชื่อใจเขา ไม่ควรตัดสินใจแค่ภาพที่เห็นแต่อย่างว่าล่ะนะ ตอนนั้นฉันช็อกมากเกินไป ทั้งภาพ ทั้งเสียง ทั้งคลิปที่ส่งมา ทุกอย่างมันบ่งบอกชี้ชัดว่าเป็นเขาแต่พอได้เห็นสีหน้าแบบนี้ของเขา ฉันก็พอจะเดาได้แล้วล่ะว่าเรื่องจริงมันเป็นยังไงส่วนเรื่องลูก ดูจากที่เขาไม่ตกใจเลยว่าฉันกำลังตั้งท้อง แสดงว่าลูกน้องของเขาคงไปรายงานให้เขารู้แล้วแน่ๆ แม้ฉันจะสั่งไว้ว่าไม่ต้องบอก แต่สุดท้าย ฉันก็ไม่ใช่เจ้านายที่แท้จริงของพวกเขาอยู่ดี และฉันเองก็ไม่โกรธพวกเธอด้วย“คุณเหนือ หนีงานเพื่อมาหาฉันเหรอคะ?” ฉันถามขึ้นเบาๆ พลางมองเขาที่ตอนนี้นั่งลงข้างเตียงฉัน
เหนือร้ายด้วยรัก EP 26 - ความจริงคือ?
EP 26 - ความจริงคือ?ผมภาวนา ขอให้เธอยังไม่รู้ ขอให้ทุกอย่างยังทันที่จะอธิบาย ขอแค่ ผมยังมีโอกาส(ใช่ค่ะ! และที่แย่ไปกว่านั้นคือ คุณปรียาช็อกจนหมดสติ)“อะไรนะ!?”(ยังมีเรื่องที่แย่สุดๆ อีกค่ะ )“เรื่องอะไรอีก ”(คุณปรียาท้อง และเกือบแท้งเพราะเรื่องนี้ค่ะ!)“ว่าไงนะ!? ท้อง?.. แท้ง? ปรียาท้อง!!”(ใช่ค่ะ ฉันหวังว่าคุณเหนือจะรีบเคลียร์ทุกอย่างให้จบ แล้วรีบกลับมาให้เร็วที่สุดนะคะ)ปลายสายตัดไปทันที ทิ้งผมให้นั่งนิ่ง ฝังจมอยู่กับข่าวร้ายที่ถาโถมราวกับพายุที่ซัดใส่โดยไม่ทันตั้งตัวผมทิ้งตัวลงนั่งพิงกับผนัง ร่างแทบจะทรุดไปกับพื้นทันทีที่รับรู้ว่าปรียาท้อง และที่ร้ายกว่านั้น เธอเกือบจะเสียลูกไป เพราะเรื่องของผมผมเป็นต้นเหตุ ผมทำให้เธอผิดหวังผมทำให้ผู้หญิงที่ผมรักเกือบเสียลูกเพียงเพราะเรื่องเลวร้ายที่เกิดขึ้นโดยที่ผมไม่รู้ตัวเลยสักนิดผมมัน ไอ้เศษสวะชัด ๆRrrrrr เสียงมือถือดังขึ้นในห้อง แต่มันไม่ใช่ของผม ผมหันไปตามเสียงนั้น พบว่ามันเป็นเสียงจากมือถือของคนที่อยู่ในห้องน้ำผมลุกขึ้น เดินไปหยิบมือถือเครื่องนั้นขึ้นมาดูโดยไม่ได้ตั้งใจจะละลาบละล้วงอะไร แต่ชื่อสายเรียกเข้าที่ปรากฏขึ้นม
เหนือร้ายด้วยรัก EP 25 – สิ่งที่กลัวที่สุด
EP 25 – สิ่งที่กลัวที่สุดติ๊งเสียงแจ้งเตือนอีกครั้งดังขึ้น ฉันมองหน้าจออย่างลังเล ก่อนจะเห็นว่าเป็นคลิปวิดีโอที่ถูกส่งเข้ามาใหม่มือของฉันสั่นเทาจนแทบควบคุมไม่ได้ แต่ก็ยังกดเปิดมันขึ้นมาอย่างอดไม่ได้เมื่อภาพในวิดีโอค่อยๆ เล่น ภาพผู้หญิงคนนั้นที่เปลือยกายอยู่บนตัวผู้ชายคนหนึ่ง มือเธอเกาะกุมมือเขาไว้ที่หน้าอกและบีบขย้ำ และภาพที่เห็นคือเธอกำลังขย่มบนตัวเขาสุดแรง “อื้ออ๊าา คุณเหนือ อร้าย เบาๆ สิคะ ”“อื้อ เมลเสียวมากเลยค่ะ”“อร้าย~ คุณเหนือ ” เธอกระตุกฮวบแล้วทิ้งตัวลงกอดเขา จนฉันเห็นใบหน้าคุณเหนือชัดเจนน้ำตาไหลลงมาอาบแก้มทันทีโดยไม่ต้องรอให้สมองตีความภาพนั้นให้ละเอียดร่างกายกำยำของหญิงสาวที่ขยับอยู่ข้างบนทั้ง เสียงคราง เสียงเรียกชื่อคุณเหนือ ทุกอย่างมันตอกย้ำ คุณเหนือกำลังอยู่กับเธอ จริงๆ…“คุณปรียา ดิฉันเอายาลดขะ !!” ลูกน้องของคุณเหนือเปิดประตูเข้ามาพอดี เธอชะงักไปทันทีเมื่อเห็นฉันนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้น ร่างกายสั่นเทิ้มวิดีโอในมือถือยังคงเล่นซ้ำ ๆ พร้อมเสียงที่ดังชัดเจนไม่ผิดเพี้ยนเธอรีบวางถาดยาในมือลงแล้ววิ่งเข้ามาหาฉันทันทีด้วยความตกใจสุดขีด“คุณปรียา! เป็นอะไรคะ!?” เสียงขอ
