EP 14 - จูบแรกระหว่างเรา“เห็นไหม แค่นี้ก็ได้แล้ว”ฉันค่อย ๆ ลืมตาขึ้น เมื่อเขาถอนริมฝีปากออก ฉันผละตัวถอยออกมาเล็กน้อย ก่อนจะรีบคว้ามือถือที่วางอยู่ข้างตัวมาเปิดกล้องหน้าดู ภาพสะท้อนเผยให้เห็นรอยแดงจาง ๆ ตรงคอของฉันชัดเจน“จริงด้วยค่ะ คุณเหนือเก่งจัง... คงจะทำบ่อยสิ”ฉันรีบหุบปากแทบไม่ทัน เมื่อเห็นเขาทำหน้าเรียบตึงกับประโยคของฉัน และประโยคถัดไปของเขาก็ทำฉันแทบกลืนลมหายใจไม่ลง“นั่นเป็นครั้งแรกของผมเหมือนกัน”“คะ!?”“ตกใจอะไร? คุณคิดว่าผมมีเวลามานั่งทำเรื่องไร้สาระพวกนี้ด้วยรึไง... มาเร็ว มันจะสายแล้ว”เขาเอ่ยเสียงห้วน ใบหน้าเรียบตึง แต่ฉันรู้... ว่าเขาแค่กลบเกลื่อนความเขินของตัวเองต่างหากว่าแต่... ฉันต้องทำยังไงต่อนะ? มัวแต่รู้สึกแปลก ๆ จนลืมขั้นตอนที่เขาทำให้ไปหมดเลย“สีหน้าว่างเปล่านั่นคืออะไร อย่าบอกนะว่าจำไม่ได้?”“จำได้ค่ะ! รีบ ๆ เอียงคอสิคะ” ฉันรีบตอบออกไปแทบไม่คิด มองคุณเหนือที่เอียงคอให้ด้วยท่าทีที่ดู… ให้ท่าชัดมาก ฉันผ่อนลมหายใจเข้าออกเบา ๆ รวบรวมสติ ก่อนจะค่อย ๆ ก้มลงใช้ปากดูดดึงเนื้อที่คอเขาเล็กน้อย แต่เพราะกลัวว่าเขาจะเจ็บ ฉันจึงไม่กล้าออกแรงมากนักแล้วนี่ทำไมตัวเขาถึงได
EP 15 - ตกอยู่ในอันตรายไหน ๆ เรื่องทั้งหมดก็ดูเป็นไปในทางที่ดีขึ้นแล้ว ฉันก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาหน่อย อย่างน้อยเวลาไปไหนมาไหนก็คงไม่มีใครคอยนินทาเสีย ๆ หาย ๆ อีกแล้ว... ว่าแล้วก็ลุกขึ้นมาทำความสะอาดห้องสักหน่อยดีกว่ากริ๊งง“อ๊ะ…” ฉันเด้งตัวลุกจากโซฟาทันทีเมื่อเผลอหลับไปเพราะความเหนื่อยล้าจากการจัดห้อง เสียงกดกริ่งยังคงดังไม่หยุด ฉันขมวดคิ้วเล็กน้อย เพราะฉันส่งรหัสผ่านใหม่ไปให้เขาแล้วนี่ ทำไมถึงไม่เข้ามาเองล่ะ?ด้วยความไม่คิดอะไรมาก ฉันจึงลุกเดินไปเปิดประตูโดยไม่ได้ระวังอะไรเลย“คุณเหนือ ไม่เห็นที่ฉัน…”เพี้ยะ!!ใบหน้าฉันสะบัดไปตามแรงตบโดยไม่ทันตั้งตัว ฉันกุมแก้มที่ร้อนวูบด้วยความตกใจ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองผู้หญิงตรงหน้าที่มาพร้อมกับชายชุดดำ“คุณแม่?”“หุบปากสกปรกโสโครกของแกไปซะ! อย่ามาเรียกฉันว่าแม่!” น้ำเสียงแข็งกร้าวปะทะเข้ามาพร้อมแววตาเกลียดชัง ฉันได้แต่ยืนนิ่ง เพราะยังมึนงงกับแรงตบเมื่อครู่ที่ยังแสบผิวอยู่“เอาตัวมันไป!”“คะ? ไปไหนคะ? ว้าย! ปล่อยนะ!!” ฉันร้องเสียงหลงเมื่อชายชุดดำสองคนจับตัวฉันขึ้นพาดบ่าทันทีโดยไม่ให้ได้ตั้งตัว พวกเขาเดินดิ่งไปยังทางบันไดหนีไฟ“ปล่อยฉันนะ! ช่วยด้วยค่
EP 16 - อ้อมแขนที่อบอุ่นฉันเริ่มหมดหวังเต็มทน ทั้งเหนื่อย ทั้งหิว ขาเจ็บจนแทบจะเดินไม่ไหว จู่ ๆ น้ำตาก็ไหลพรากออกมาโดยไม่ทันรู้ตัว ไม่คิดเลยว่าคนที่เคยนอนหลับสบายบนเตียงนุ่ม ๆ ท่ามกลางกลิ่นเทียนหอมจะต้องกลายมาเป็นคนที่ยืนโบกรถริมถนนแบบนี้ในสภาพน่าสงสาร“ฮือ…” ที่สุดก็ได้แตานั่งลงอย่างหมดแรง เอาแต่ร้องไห้อยู่แบบนั้น สงสัยต้องรอจนถึงเช้าแหละมั้ง ถึงจะพอมีโอกาสขอความช่วยเหลือจากใครได้เมื่อคิดได้แบบนั้น ฉันก็ได้แต่นั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้นอย่างคนหมดหวัง…เหนื่อยกับชีวิตมากปิ๊บบ...ฉันสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อจู่ๆ ได้ยินเสียงบีบแตรของรถยนต์ มือรีบยกขึ้นบังแสงพลางหรี่ตามองไปยังรถยนต์สีดำที่ค่อยๆ ขับเข้ามาจอดลงตรงหน้าฉันอย่างช้าๆ ไม่นานประตูฝั่งคนขับก็เปิดออก พร้อมกับร่างสูงของใครบางคนที่มีใบหน้าหล่อคุ้นตา“ปรียา!”ฉันแบะปากแทบจะร้องไห้ทันทีเมื่อเห็นใบหน้าของเขาชัดเจน สีหน้าของเขาในตอนนี้เต็มไปด้วยความดุดัน คิ้วเข้มขมวดแน่นจนแทบจะเป็นปม ดวงตาที่จ้องมองฉันนั้นแฝงไว้ด้วยความร้อนรนและห่วงใย การหายใจของเขากระเพื่อมถี่จนแผงอกกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงลมหายใจ—รวมๆ แล้วเขารู้สึกยังไงกันแน่?“ปรียา คุณเป็น...
EP 17 - ผมขอจูบคุณได้ไหมเขาดูใส่ใจฉันมาก ๆ จนฉันอดรู้สึกเกรงใจไม่ได้เลย ตั้งแต่มาอยู่กับเขา ฉันก็มีแต่สร้างปัญหาให้เขาแก้ไม่รู้จบ“ผมทำเพื่อความสบายใจของผมเอง ถ้าคุณอึดอัดก็ต้องขอโทษด้วยแล้วกัน”คุณเหนือเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงติดงอนเล็กน้อย...อะไรเนี่ย จู่ ๆ มางอนฉันเฉยเลย“ผมไปก่อนนะ อย่าเดินเยอะล่ะ แผลยังไม่หายดีเลย เข้าใจไหม?”“ค่าค่ะ...”ใบหน้าหล่อทำหน้าตำหนิฉันทันทีเมื่อฉันตอบรับแบบขอไปที ก็เขาเอาแต่ยืนบ่นอยู่นั่นแหละ ไม่เห็นจะรีบไปทำงานสักทีเลย“ต้องกอดก่อนไปทำงานด้วยมั้ยคะ ^^”ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง เพราะไม่อยากให้เขาไปทำงานด้วยอารมณ์บูด ๆ ใบหน้าหล่อพยักหน้ารับ ฉันเลยค่อย ๆ เดินเข้าไปกอดเขา แต่แล้วมือหนาก็กดตัวฉันให้จมลงไปกับตัวเขาแน่น จนหน้าฉันอัดเข้ากับอกแกร่ง หายใจแทบไม่ออก“ผมไปแล้วนะ”“ค่ะ ฉันจะรออยู่บ้านนะคะ ^^” ฉันส่งยิ้มให้กับเขาอย่างเต็มใจ มองจนคุณเหนือขึ้นรถและขับออกไปไกลลับสายตา จากนั้นฉันก็เริ่มเดินสำรวจบ้านใหม่ แต่ว่า...ดันมีของตกแต่งครบพร้อมอยู่หมดเลยมันไม่เหมือนบ้านใหม่ แต่เหมือนบ้านที่มีคนอยู่เป็นประจำเสียมากกว่า แต่อาจจะไม่ได้เข้ามาใช้บ่อย ๆ ก็ได้ ดูได้จากสิ่งของที
EP 18 - ครั้งแรกก็เจ็บแบบนี้แหละ NC+“ดูคุณจะชอบร่างกายผมนะ หน้าแดงเชียว” เขาเอ่ยยิ้มกวนๆ อย่างล้อเลียน“ไม่ใช่นะคะ!” ฉันรีบแย้งทันควันอย่างตกใจและเขินอาย จะมีใครไม่หน้าแดงกันล่ะ ในเมื่อมีคนมาแก้ผ้าต่อหน้าแบบนี้ ทั้งยังเป็นผู้ชายที่ทั้งหล่อ ทั้งหุ่นดีอย่างกับนายแบบอีก“คุณไม่อายรึไง รีบใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้เลยนะ!” ฉันตะโกนเสียงหลงด้วยความกระวนกระวายใจ“อายสิ เพราะงั้น คุณก็มาช่วยอายเป็นเพื่อนผมหน่อยสิ”“กรี๊ด! ไม่เอาค่ะคุณเหนือ! หยุดนะ!” ฉันร้องลั่นพยายามดิ้นหนีอีกครั้งเมื่อมือหนาของเขาเอื้อมมาปลดชุดฉันออก และยิ่งแย่เข้าไปอีกเมื่อชุดของฉันดันเป็นใจ ถอดออกง่ายเหลือเกิน แค่เขารูดซิปลง ตัวฉันก็เหลือเพียงแค่กางเกงในตัวจิ๋วเท่านั้น“ผมนึกว่าจะมีแค่ชุดที่โป๊ซะอีก ชุดชั้นในของคุณก็ไม่แพ้กันแฮะ” เขาเอ่ยขึ้นพลางจ้องมองฉันด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ ทำให้ฉันถึงกับหน้าแดงจนแทบไหม้“ปิดตาเดี๋ยวนี้เลยนะคะ!” ฉันรีบใช้สองมือยื่นไปปิดตาเขาเอาไว้ทันที ทั้งที่กางเกงในลายลูกไม้สีหวานของฉัน มันก็ไม่ได้โป๊สักหน่อย!“ขอผมดูหน่อยสิ มันดูเหมาะกับคุณดีนะ ครั้งหน้าให้ผมซื้อให้เป็นของขวัญดีไหม ^^”โอ๊ย! ฉันอับอายจนอยากมุ
EP 19 - ต่อรอบสองดีไหม“อื้อ~อ๊าาา!! คุณเหนือ มัน เร็ว อ๊าาา จุกค่ะ!”ฉันร้องออกมาอย่างอดไม่อยู่ เมื่อเขาเริ่มเร่งจังหวะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วทั้งห้อง ฉันได้แต่หลบสายตาเขาด้วยความอายสุดขีด ที่ต้องมาอยู่ใต้ร่างและถูกกระแทกจนตัวกระเด้งแบบนี้แต่ดูเหมือนว่าเขาจะรู้ว่าฉันกำลังอายมาก เขาจึงก้มลงมาดูดหน้าอกของฉันอย่างเร่าร้อนแทน“อ๊ะ อ๊ะ อื้อออ อ๊าาาา ” เสียงครางของฉันสอดประสานกับเสียงหอบของเขา“อืม ” เสียงครางทุ้มต่ำของเขาทำเอาหัวใจฉันแทบหยุดเต้น นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเสียงของเขาแบบนี้ มันทั้งเซ็กซี่ ทั้งเร้าใจ ฉันเผลอใช้สองแขนโอบรัดเขาไว้แน่นยิ่งขึ้นคุณเหนือเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น ฉันรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะไปถึงปลายทางอีกครั้ง จึงยิ่งกอดเขาแน่นขึ้น และเขาก็ยิ่งเพิ่มแรง กระแทกเข้ามาจนฉันกระตุกเกร็ง ร่างสั่นสะท้านไปทั้งตัว พร้อมกับสัมผัสได้ถึงความอุ่นร้อนที่ถูกปลดปล่อยเข้ามาในร่างกาย“แฮ่กกก ”ฉันหอบหายใจแรง หัวใจเต้นถี่อย่างควบคุมไม่อยู่ ทั้งที่แค่โดนเขากระแทกตัวฉันไปมาเท่านั้นเอง แต่ทำไมถึงเหนื่อยเหมือนวิ่งมาราธอนแบบนี้กันนะ แต่ยอมรับเลยว่า เซ็กส์มันสุดยอดจริงๆ
EP 20 – ไม่คิดจะกลับห้องตัวเองบ้างเหรอคะหลายวันต่อมาผมยังคงมาทำงานด้วยอารมณ์ดีอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าทุกเช้าจะโดนคนตัวเล็กที่บ้านบ่นเป็นประจำ ว่าให้เพลา ๆ เรื่องกิจกรรมบนเตียงในตอนกลางคืนบ้างเถอะ แต่ก็อย่างว่า พอเครื่องมันติดแล้ว มันก็ยากจะหยุดได้จริง ๆ ใครใช้ให้เธอตัวหอมน่ารัก น่าฟัดซะทุกคืนล่ะ“สวัสดีค่ะ คุณเหนือ” เสียงหวานดังขึ้นเรียกความสนใจให้ผมหันไปมอง“ครับ ทำไมมายืนอยู่ตรงนี้เหรอครับ?” ผมถามออกไปเมื่อเห็นพนักงานสาวหน้าใหม่ที่ HR รับเข้ามา ใบหน้าเธอสวยสะดุดตาจริง ยอมรับก็ได้ว่าหน้าตาดี แต่มันกลับมีบางอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกแปลก ๆ โดยเฉพาะสายตาของเธอที่จ้องมาทางผม ผมอาจคิดไปเอง แต่ก็รู้สึกว่าเธอกำลังพยายามเข้าหาผมอยู่ตลอด“พอดีเมลอยากให้คุณเหนือช่วยดูเอกสารให้หน่อยน่ะค่ะ” เธอยิ้มหวานส่งมาให้“เรื่องนั้นคุณควรไปหาหัวหน้าคุณเองนะครับ ไม่ใช่มาหาผม” ผมตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ไม่ได้เป็นมิตรนัก“ก็จริงค่ะ แต่ว่าหัวหน้ายังไม่มา แล้วเมลก็ร้อนใจมากเลยค่ะ เพราะกลัวมันจะผิด” เธอพูดพร้อมทำหน้าจะร้องไห้ทันที“วันนี้ก็เป็นวันที่ต้องพรีเซนต์กับลูกค้าด้วย” ผมถอนหายใจเล็กน้อย ถ้าไม่มีเรื่องล
EP 21 – รอบเดียวพอ NC+“คุณจะนอนจริง ๆ เหรอ?” ใบหน้าหล่อโน้มเข้ามาใกล้ ถามฉันที่หันหลังให้เขา“จริงค่ะ ปล่อยให้ฉันนอนอย่างสงบบ้างสิคะ คนบ้าอะไร คนหลับอยู่ก็ยัง ”ฉันรีบกลืนคำพูดไว้ เพราะรู้สึกอายเกินกว่าจะพูดออกมาได้หมด“ผมขอ...ได้ไหม ”เสียงทุ้มนั้นเอ่ยอ้อนเบา ๆ และเป็นน้ำเสียงที่ชวนให้ฉันแทบละลายอยู่เสมอ“แต่…คุณเหนือคะ นี่มันดึกแล้วนะคะ แล้วคุณก็กลับมาจากทำงานเหนื่อย ๆ ไม่ใช่เหรอ ” ฉันหันไปมองเขา“ผมเหนื่อยกับงานก็จริง แต่การมีอะไรกับคุณมันเหมือนชาร์จแบต”ดูพูดเข้า“นะ ๆ รอบเดียวนะครับ” ให้ตายสิ ปกติเขาเป็นคนขี้อ้อนขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย แล้วที่ผ่านมาทำหน้านิ่งเย็นชากับฉันมาตลอดคืออะไร อันไหนคือตัวตนที่แท้จริงของเขากันละเนี่ย“งั้น แค่รอบเดียวจริง ๆ นะคะ” ฉันย้ำด้วยน้ำเสียงจริงจัง ก่อนจะยอมพลิกตัวนอนหงายและสบตาเขาใบหน้าหล่อพยักหน้ารับทันที พร้อมรอยยิ้มที่ทำให้หัวใจฉันเต้นแรงไม่หยุด“ถ้าคุณกลัวผมเหนื่อย งั้นวันนี้คุณอยู่ข้างบนตัวผม”ขี้โกงมากค่ะพ่อไม่ทันที่ฉันจะตัดสินใจอะไร อยู่ๆ ก็…“คะ?.. ว้าย! คุณเหนือ!” ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อร่างสูงก็พลิกตัวฉันให้ขึ้นไปอยู่บนตัวเขาอย่างง
"หืม?" ฉันมองอย่างงุนงงก่อนจะเปิดกล่องนั้นออกสร้อยคอเส้นบาง ๆ ที่ห้อยจี้รูปหัวใจสองดวงไขว้กัน พร้อมสลักชื่อว่า 'Priya & Nuea'"คุณเหนือ " น้ำตาของฉันรื้นขึ้นมาทันที "แบบนี้มันแกล้งกันชัด ๆ ฮึก ""ผมไม่ได้จะแกล้ง ผมแค่อยากให้คุณรู้ว่าผมจะรักคุณไปตลอดชีวิต ไม่ว่าจะเจออะไรอีก ผมจะปกป้องคุณกับของขวัญให้ดีที่สุด""จะให้ฉันร้องไห้ในวันครบรอบจริง ๆ เหรอคะ""งั้นก็ไม่ต้องร้อง แต่จูบได้ไหม?"ฉันหน้าแดงทันที ก่อนจะยกมือปิดหน้าเมื่อเขาโน้มตัวเข้ามา"ลูกตื่นอยู่นะคะ!""ก็จูบบอกรักเฉย ๆ ไม่ได้ทำอะไรมากนี่นา~"ฉันได้แต่หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะปล่อยให้เขากอดไว้แน่น ๆ พร้อมกับเสียงกระซิบว่า "สุขสันต์วันครบรอบนะครับภรรยา"…หลังจากทานอาหารเช้ากันเสร็จเรียบร้อย พวกเราก็พากันไปเที่ยวสวนดอกไม้ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านนัก วันนี้คุณเหนือขอลางานเพื่อใช้เวลากับครอบครัวเต็มที่ ฉันเองก็ตื่นเต้นไม่น้อยเพราะตั้งแต่มีของขวัญ เราก็ไม่ค่อยได้มีเวลาออกไปข้างนอกกันพร้อมหน้าสามคนเท่าไหร่"ดูสิคะคุณเหนือ ดอกคอสมอสกำลังบานเต็มเลย~""สวย แต่คุณสวยกว่า""นี่แน่ะ!" ฉันหยิกแขนเขาเบา ๆ ด้วยความเขิน "ชมฉันแบบนี้ทุกวัน เดี๋ยวฉันก็ลอยข
3 ปีต่อมา“ของขวัญ ทักทายคุณย่าสิคะ”เสียงของฉันเอ่ยขึ้นอย่างอ่อนโยน เมื่อลูกสาวตัวน้อยยกมือไหว้ผ่านกระจกบานใหญ่ในห้องเยี่ยมของเรือนจำ“สวัสดีค่ะคุณย่า” น้ำเสียงใสแจ๋วที่เปล่งออกมาจากริมฝีปากเล็กๆ นั้น ทำเอาฉันกับคุณเหนืออดยิ้มไม่ได้เขาอุ้มลูกขึ้นนั่งตักอย่างเคย ก่อนที่แม่ของเขาจะยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาด้วยใบหน้าอิดโรย แต่แฝงด้วยรอยยิ้มที่จริงใจ“น่ารักน่าเอ็นดูจริงๆ เลยนะ”ท่านมองหลานสาวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก ความรักที่มาช้าเกินไปตลอดสามปีที่ผ่านมา ฉันกับคุณเหนือมาเยี่ยมท่านเป็นครั้งคราว แม้คุณเหนือจะให้อภัยแล้ว แต่ฉันก็รู้ เขายังโกรธ ยังเจ็บ แต่เขาก็เลือกจะไม่ตัดท่านออกจากชีวิต เพราะเขารู้ว่า "การให้อภัย" ไม่ได้แปลว่า "ลืม"“ทำไมคุณย่าถึงอยู่ในนี้คะ?” ของขวัญเอ่ยถามขึ้นอย่างใสซื่อ“เพราะย่าทำผิดน่ะจ้ะ เลยต้องถูกลงโทษ” ท่านตอบกลับพร้อมรอยยิ้มบางโรคประจำตัวของท่านเริ่มกำเริบบ่อยขึ้น และเราก็ไม่อาจรู้ได้เลยว่า ท่านจะอยู่ถึงวันพ้นโทษหรือไม่…“ลูกล่ะ เป็นยังไงบ้าง?”“ผมสบายดีครับ พ่อเองก็เช่นกัน” คุณเหนือตอบเสียงเรียบ แม้จะดูนิ่ง แต่ฉันรู้ เขากำลังกลั้นอารมณ์มากแค่ไหนเมื่อหมดเ
EP 31 - ฉันรักคุณ“ปรียา คุณต้องตื่นนะครับ ”เสียงนั้นดังอยู่ปลายหู ฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างยากลำบาก ก่อนจะพบกับแสงไฟสลัวจากเพดานห้องกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อในโรงพยาบาลลอยแตะจมูก ฉันขยับตัวได้เพียงเล็กน้อยก่อนที่น้ำตาจะรินไหลออกมาอีกครั้ง “คุณเหนือ ”เสียงที่ฉันพร่ำเรียกคนที่รักที่สุดในชีวิต ไม่รู้เลยว่าเขาจะได้ยินมันหรือเปล่าแต่ฉันภาวนา ขอให้เขาได้ยิน …โรงพยาบาลตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด เสียงชีพจรดังอย่างสม่ำเสมอแต่ไร้การตอบสนอง ฉันได้แต่นั่งฟังเสียงนั้นอย่างเหม่อลอย…นี่เข้าสู่วันที่ห้าแล้วแต่คนที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะลืมตาขึ้นมาแม้คุณเหนือจะรอดมาได้อย่างปาฏิหาริย์ แต่หมอก็บอกฉันด้วยใบหน้าเคร่งเครียดว่าอาการของเขาหนักมาก และที่เลวร้ายที่สุดคือ เขาอาจจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีกเลยตลอดชีวิต…“กลับบ้านไปพักสักหน่อยเถอะ”เสียงทุ้มของคุณพ่อคุณเหนือเอ่ยขึ้นเบาๆ อย่างอ่อนโยน เมื่อเห็นฉันยังคงนั่งจับมือคนบนเตียงไม่ไปไหน“ไม่เป็นไรค่ะ หนูอยากอยู่ต่ออีกสักหน่อย”ฉันเงยหน้าขึ้นตอบกลับท่านอย่างอ่อนแรง ถึงแม้ร่างกายของฉันเองจะยังไม่ฟื้นดีจากการล้มเมื่อวันก่อนก็ตามหลังจากที่ท่านรู้เรื่องทุกอย่าง
EP 30 - อย่าทิ้งฉันกับลูกไป“ทำไมถึง อ๊ะ!”ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆ ร่างของตัวเองก็ถูกกดให้นั่งคุกเข่าลงกับพื้น มือทั้งสองรีบโอบรอบท้องทันทีเพื่อรองน้ำหนักไม่ให้กระแทก แต่ถึงอย่างนั้นแรงสั่นสะเทือนจากพื้นก็ยังทำให้ฉันรู้สึกเจ็บแปลบไปทั่วร่าง ร่างกายฉันไม่ปกติเลยแม้แต่นิด ทั้งเหงื่อที่ไหลซึมทั่วใบหน้า มือที่สั่นเทา และหัวใจที่เต้นแรงรัวจนหายใจแทบไม่ทัน“เป็นไงล่ะ มีความสุขใช่มั้ย ที่ได้นั่งอยู่บนกองเงินกองทองจากลูกชายฉัน!” เสียงตะคอกของผู้หญิงตรงหน้าทำเอาฉันตัวสั่น เธอกำลังเดือดดาลอย่างสุดขีด พร้อมกับรอยยิ้มที่ไม่ใช่ความยินดีเลยสักนิด แต่มันคือความสะใจ ความสะใจที่ได้เห็นฉันเจ็บฉันพยายามเงยหน้าขึ้นเพื่อจะอธิบาย แต่มีดที่จ่อคอฉันอยู่ก็ยิ่งกดลึกลงมา“คุณแม่คะ คือ ”“อย่ามาเรียกฉันว่าแม่! ฉันมีลูกชายคนเดียว!”เธอตวาดใส่ฉันทันที ก่อนจะคว้าผมฉันแล้วกระชากอย่างแรง น้ำตาของฉันร่วงพร่างไปตามแรงกระชาก ทั้งเจ็บทั้งตกใจ รู้สึกถึงเลือดซึมออกมาจากลำคอที่ถูกปลายมีดเฉือนเบาๆ อย่างจงใจ“ฉันจะให้โอกาสแกครั้งสุดท้าย ” เสียงเย็นเยียบจนขนลุกเอ่ยออกมา“ออกไปจากชีวิตลูกชายของฉันเดี๋ยวนี้!”ฉันกั
EP 29 – เพราะเธอคนเดียว2 เดือนต่อมาดูเหมือนทุกอย่างจะดำเนินไปได้ด้วยดี ช่วงนี้สุขภาพของลูกในท้องฉันแข็งแรงสมบูรณ์อย่างน่าพอใจ คุณหมอก็แจ้งว่าไม่มีภาวะเสี่ยงแท้งอีกแล้ว ส่วนฉันเองแม้จะยังมีอาการแพ้ท้องอยู่บ้าง แต่น้ำหนักก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้นตามเกณฑ์ และพวกวิตามินหรือยาบำรุงครรภ์ฉันก็ไม่เคยขาดเลยสักครั้งชีวิตประจำวันของฉันตอนนี้เรียบง่าย มีแค่กินกับนอน และบ่นว่าตัวเองน่าเบื่อส่วนคุณเหนือ เขาเองก็ลดเวลาทำงานลง เพื่อจะได้กลับมาอยู่กับฉันและลูกให้เร็วที่สุด พอเขารู้ว่าฉันท้อง เขาก็เปลี่ยนตารางชีวิตไปเลยทันที แม้เขาจะยังมีงานต้องรับผิดชอบอยู่มาก แต่เขาก็ยังหาทางจัดสรรเวลามาอยู่กับฉันให้ได้ทุกวัน“ผมได้ยินว่าวันนี้คุณกินข้าวได้น้อย”เสียงของเขาดังขึ้นจากมือถือขณะที่ฉันกำลังเอนหลังอยู่บนโซฟา“ค่ะ ช่วงนี้กลิ่นอาหารมันแรงมาก แค่ได้กลิ่นก็คลื่นไส้แล้ว”ฉันตอบไปตามตรงพร้อมถอนหายใจเบาๆ ยังดีที่แม้จะกินข้าวได้น้อย แต่ร่างกายก็ยังได้รับสารอาหารครบจากวิตามินและอาหารเสริมที่คุณหมอจัดมาให้“งั้นไปหาหมอไหม เดี๋ยวผมลางานช่วงบ่ายพาคุณไปเอง”เสียงเขาเร่งรีบขึ้นนิดหน่อย“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันทนได้ แค่ต้องปรับตัวอ
EP 28 - ต่อให้เป็นคุณแม่ผมก็ไม่ให้อภัย “แม่ผมเกือบฆ่าหลานตัวเองแล้วนะ!”ประโยคนั้นทำฉันสะดุ้งเงียบไปทันที หัวใจรู้สึกหนักขึ้นอย่างประหลาดฉันกลัวเหลือเกินว่า ทางฝั่งนั้นจะไม่ยอมรับลูกของฉัน ถ้าแค่ไม่ยอมรับฉัน ฉันยังพอทนไหว แต่หากลูกต้องถูกปู่และย่าแท้ๆ เกลียดชังขึ้นมา ฉันคงทนไม่ไหวจริงๆ“แต่ว่า ”“คุณพักผ่อนเถอะ ไม่ต้องคิดมากนะครับ”เขายกมืออีกข้างมาวางแนบที่แก้มของฉันเบาๆ ก่อนจะโน้มตัวลงมาจูบริมฝีปากกลางหน้าผากฉันแผ่วเบามือหนาของเขากอบกุมใบหน้าฉันไว้อย่างอ่อนโยน ก่อนจะเคลื่อนสายตาไปยังหน้าท้องของฉันที่มีลูกของเขาอยู่ในนั้นแม้ว่าเขาจะไม่พูดอะไรออกมา แต่แววตานั้นก็ส่งผ่านความรู้สึกทุกอย่างออกมาจนฉันสัมผัสได้เขารักลูกของเรามากแค่ไหน “งั้น ผมไปก่อนนะ พรุ่งนี้เช้าผมจะมารับ ฝันดีนะครับ”“ฝันดีค่ะ” ฉันตอบกลับด้วยรอยยิ้มบาง พร้อมกับมองเขาที่เดินจากไปอย่างเงียบๆ แม้จะอยากรั้ง อยากห้ามไว้มากแค่ไหน แต่ฉันก็รู้ดีว่า อีกฝ่ายคงไม่ยอมหยุดแน่ๆ เพราะเขามีเรื่องที่ต้องจัดการหลังจากคุณเหนือออกไป ลูกน้องของเขาก็เข้ามาแทนเธอเข้ามานั่งข้างเตียงและขอโทษฉันทันที ที่ไม่สามารถปิดเรื่องนี้เป็นความ
EP 27 – ภรรยาของผมคือคุณฉันเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะเอ่ยขึ้นเบาๆ“ฉันไม่ได้บอกว่าไม่เชื่อใจคุณ แต่คุณกำลังกดทับลูกของเราอยู่นะคะ”ทันทีที่พูดจบ เขาชะงักไปเหมือนนึกขึ้นได้ ก่อนจะรีบขยับตัวออกแล้วลุกขึ้นยืนแทบจะทันที“ผะ ผม ผมขอโทษ ผม ”เขาเอ่ยออกมาเสียงสั่น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดฉันมองเขาอย่างอ่อนใจ แต่ก็ไม่ได้นึกโกรธอะไร ในใจลึกๆ ฉันก็คิดไว้แล้วว่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันอาจจะเป็นเรื่องที่ถูกจัดฉากขึ้นมาก็เป็นได้ จะอย่างไรฉันก็ควรรอถามเขาและเชื่อใจเขา ไม่ควรตัดสินใจแค่ภาพที่เห็นแต่อย่างว่าล่ะนะ ตอนนั้นฉันช็อกมากเกินไป ทั้งภาพ ทั้งเสียง ทั้งคลิปที่ส่งมา ทุกอย่างมันบ่งบอกชี้ชัดว่าเป็นเขาแต่พอได้เห็นสีหน้าแบบนี้ของเขา ฉันก็พอจะเดาได้แล้วล่ะว่าเรื่องจริงมันเป็นยังไงส่วนเรื่องลูก ดูจากที่เขาไม่ตกใจเลยว่าฉันกำลังตั้งท้อง แสดงว่าลูกน้องของเขาคงไปรายงานให้เขารู้แล้วแน่ๆ แม้ฉันจะสั่งไว้ว่าไม่ต้องบอก แต่สุดท้าย ฉันก็ไม่ใช่เจ้านายที่แท้จริงของพวกเขาอยู่ดี และฉันเองก็ไม่โกรธพวกเธอด้วย“คุณเหนือ หนีงานเพื่อมาหาฉันเหรอคะ?” ฉันถามขึ้นเบาๆ พลางมองเขาที่ตอนนี้นั่งลงข้างเตียงฉัน
EP 26 - ความจริงคือ?ผมภาวนา ขอให้เธอยังไม่รู้ ขอให้ทุกอย่างยังทันที่จะอธิบาย ขอแค่ ผมยังมีโอกาส(ใช่ค่ะ! และที่แย่ไปกว่านั้นคือ คุณปรียาช็อกจนหมดสติ)“อะไรนะ!?”(ยังมีเรื่องที่แย่สุดๆ อีกค่ะ )“เรื่องอะไรอีก ”(คุณปรียาท้อง และเกือบแท้งเพราะเรื่องนี้ค่ะ!)“ว่าไงนะ!? ท้อง?.. แท้ง? ปรียาท้อง!!”(ใช่ค่ะ ฉันหวังว่าคุณเหนือจะรีบเคลียร์ทุกอย่างให้จบ แล้วรีบกลับมาให้เร็วที่สุดนะคะ)ปลายสายตัดไปทันที ทิ้งผมให้นั่งนิ่ง ฝังจมอยู่กับข่าวร้ายที่ถาโถมราวกับพายุที่ซัดใส่โดยไม่ทันตั้งตัวผมทิ้งตัวลงนั่งพิงกับผนัง ร่างแทบจะทรุดไปกับพื้นทันทีที่รับรู้ว่าปรียาท้อง และที่ร้ายกว่านั้น เธอเกือบจะเสียลูกไป เพราะเรื่องของผมผมเป็นต้นเหตุ ผมทำให้เธอผิดหวังผมทำให้ผู้หญิงที่ผมรักเกือบเสียลูกเพียงเพราะเรื่องเลวร้ายที่เกิดขึ้นโดยที่ผมไม่รู้ตัวเลยสักนิดผมมัน ไอ้เศษสวะชัด ๆRrrrrr เสียงมือถือดังขึ้นในห้อง แต่มันไม่ใช่ของผม ผมหันไปตามเสียงนั้น พบว่ามันเป็นเสียงจากมือถือของคนที่อยู่ในห้องน้ำผมลุกขึ้น เดินไปหยิบมือถือเครื่องนั้นขึ้นมาดูโดยไม่ได้ตั้งใจจะละลาบละล้วงอะไร แต่ชื่อสายเรียกเข้าที่ปรากฏขึ้นม
EP 25 – สิ่งที่กลัวที่สุดติ๊งเสียงแจ้งเตือนอีกครั้งดังขึ้น ฉันมองหน้าจออย่างลังเล ก่อนจะเห็นว่าเป็นคลิปวิดีโอที่ถูกส่งเข้ามาใหม่มือของฉันสั่นเทาจนแทบควบคุมไม่ได้ แต่ก็ยังกดเปิดมันขึ้นมาอย่างอดไม่ได้เมื่อภาพในวิดีโอค่อยๆ เล่น ภาพผู้หญิงคนนั้นที่เปลือยกายอยู่บนตัวผู้ชายคนหนึ่ง มือเธอเกาะกุมมือเขาไว้ที่หน้าอกและบีบขย้ำ และภาพที่เห็นคือเธอกำลังขย่มบนตัวเขาสุดแรง “อื้ออ๊าา คุณเหนือ อร้าย เบาๆ สิคะ ”“อื้อ เมลเสียวมากเลยค่ะ”“อร้าย~ คุณเหนือ ” เธอกระตุกฮวบแล้วทิ้งตัวลงกอดเขา จนฉันเห็นใบหน้าคุณเหนือชัดเจนน้ำตาไหลลงมาอาบแก้มทันทีโดยไม่ต้องรอให้สมองตีความภาพนั้นให้ละเอียดร่างกายกำยำของหญิงสาวที่ขยับอยู่ข้างบนทั้ง เสียงคราง เสียงเรียกชื่อคุณเหนือ ทุกอย่างมันตอกย้ำ คุณเหนือกำลังอยู่กับเธอ จริงๆ…“คุณปรียา ดิฉันเอายาลดขะ !!” ลูกน้องของคุณเหนือเปิดประตูเข้ามาพอดี เธอชะงักไปทันทีเมื่อเห็นฉันนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้น ร่างกายสั่นเทิ้มวิดีโอในมือถือยังคงเล่นซ้ำ ๆ พร้อมเสียงที่ดังชัดเจนไม่ผิดเพี้ยนเธอรีบวางถาดยาในมือลงแล้ววิ่งเข้ามาหาฉันทันทีด้วยความตกใจสุดขีด“คุณปรียา! เป็นอะไรคะ!?” เสียงขอ