บริษัทXXX
“อิง”
“มาคุยกันหน่อยสิ”
อัญญารีบดึงมือเพื่อนสาวของเธอเข้าไปในห้องของเธอในช่วงพักกลางวันเพื่อที่จะคุยเรื่องที่มันคาใจให้จบเสียที
“ไปเอาเงินมาจากไหนพูดมาเลย”
“เอ่อ..ก็...ไปกู้คนอื่นมาน่ะ”
น้ำอิงคิดว่าเรื่องนี้เพื่อนเธอจะลืมไปแล้วเสียอีกจึงต้องหาคำโกหกเพื่อนเธอจนได้
“แกจะบ้าเหรอพอฉันจะหาให้ยืมกลับไม่เอากลับไปกู้คนอื่นแล้วนี่พวกปล่อยกู้เถื่อนๆหรือเปล่า”
อัญญาเบิกตาโพรงเธอกลัวว่าเพื่อนเธอจะไปยุ่งกับแก๊งเงินกู้เถื่อน
“อ่อเปล่า..เดี๋ยวฉันได้เงินเดือนก็ทยอยคืนเค้าเราตกลงกันได้อย่างดี”
น้ำอิงยืนยันว่ามันไม่ใช่ปัญหาใหญ่ขนาดนั้นให้เพื่อนเธอจะได้เลิกห่วง
“แน่นะ..”
“อืมม”
“แล้วอาทิตย์หน้าที่ตอบตกลงในกลุ่มแชทอะไปจริงใช่ป่ะ”
อัญญารู้แบบนี้ก็ค่อยโล่งอกเดี๋ยวเธอค่อยไปขอให้พี่ชายเธอให้เงินเดือนเพื่อนเธอเยอะๆทีหลังน้ำอิงจะได้มีเงินไปใช้หนี้หมดเร็วๆส่วนเรื่องไปเที่ยวเธอไม่คิดว่าน้ำอิงจะตอบตกลงง่ายๆเลยถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง
“ไปจริงน่ะสิ”
น้ำอิงพยักหน้าด้วยสายตาจริงจังเธอตอบตกลงแล้วก็ต้องไปอยู่แล้ววันหยุดนี้เธอจะได้อยู่อย่างเป็นอิสระบ้าง
“เย่..เราจะได้ไปเที่ยวกันซะทีเนอะแต่ว่างานนี้ไม่ใช่แค่เราสามคนนะแม่ฉันก็จะไปด้วย”
“แม่แกมาเหรอแล้วตอนนี้อยู่ที่ไหนเหรอ”
น้ำอิงพึ่งจะรู้ว่าแม่เพื่อนเธอกลับมาที่ไทยแล้วจึงอยากจะรู้ว่าตอนนี้แม่ของเพื่อนเธออยู่ที่ไหนเผื่อเธอจะได้ไปสวัสดีท่านเสียหน่อย
“เห็นว่าจะไปคุยเรื่องงานแต่งงานของพี่อาชน์กับพี่พลอยน่ะสองคนนี้เค้าหมั้นกันมาตั้งนานแล้วตอนนี้แม่ฉันน่าจะคุยเสร็จแล้วมั้ง”
“ต..แต่งงาน...”
คำพูดของอัญญาเล่นเอาน้ำอิงตัวชาไปทั้งตัวเธอไม่ยักรู้ว่าอัศวินมีคู่หมั้นแถมจะแต่งงานเร็วๆนี้อีกด้วย
“ใช่พี่ชายฉันหมั้นกับพี่พลอยมาตั้งนานแล้วเห็นทางนั้นเค้าเร่งรัดมาว่าอยากให้คุยเรื่องแต่งแม่ฉันก็เลยต้องกลับมาคุย”
“อ.อ่อ..”
น้ำอิงใจแป้วแปลกๆหากเขามีคู่หมั้นอยู่แล้วแถมยังจะแต่งงานเร็วๆนี้เขาจะมาขังเธอเอาไว้ใกล้ๆตัวของเขาเพื่ออะไรเธออยากรู้เหลือเกิน..รู้ว่าเขาเบื่อเธอก็คงจะปล่อยเธอไปเองแต่การที่ให้เธอยังอยู่ข้างๆเขาแบบนี้เรียกว่าเธอเป็นชู้กับคนมีเจ้าของยังได้ยิ่งคิดก็ยิ่งละอายใจ
เย็นของวัน
“นี่เราไม่ได้เข้าร้านหมูกระทะนานเท่าไรแล้วเนี่ย”
สามสาวเมื่อเลิกงานกันแล้วก็นัดกันมาที่ร้านหมูกระทะเจ้าประจำที่มานั่งกันบ่อยๆสมัยเรียนอัญญาจะดูตื่นเต้นเป็นพิเศษเพราะวันนี้เธอมาร้านหมูกระทะเองโดยที่ไม่ต้องขออนุญาตพี่ชายของเธอแล้วมันเป็นอะไรที่ดูจะเป็นอิสระกับเธอมากมายเกินจะบรรยายสำหรับเธอ
“ตั้งแต่เรียนจบอะ”
ผักหวานหันไปบอกกับอัญญาที่ดูจะแฮปปี้เสียเหลือเกิน
“อิง..ไม่หิวเหรอ”
อัญญาหันไปถามน้ำอิงที่เอาแต่นั่งเหม่อ
“อ..อ๋อ..เปล่า..”
น้ำอิงหลุดจากภวังค์เมื่อเพื่อเธอเขย่าตัว
“หิวจนเบลอแล้วมั้ง5555”
ผักหวานแอบแซวคนที่เอาแต่เหม่อเล็กน้อย
“เออหวานเรื่องที่พักฉันขอเลือกเองนะพอดีมีที่ที่อยากไปเป็นรีสอร์ทของญาติห่างๆฉันเอง”
อัญญาขอเป็นคนเลือกที่พักเองเพราะรีสอร์ทของญาติห่างๆของเธอที่เธอเคยไปค่อนข้างเป็นส่วนตัวและที่พักกับบรรยากาศรอบๆสวยอย่างที่เพื่อนๆเธอไม่คาดคิดเลยทีเดียว
“โอเค...เลือกมาเลย”
ผักหวานไม่ได้มีปัญหาเรื่องนี้อยู่แล้วเธอให้อภิสิทธิ์เพื่อนเธอเต็มที่ขอแค่ได้เที่ยวด้วยกันก็พอแล้ว
บ้านอัศวิน
22.40น.
“น้องฉันพาเธอไปเล่นซนที่ไหนอีกล่ะทำไมพึ่งกลับมา”
อัศวินนั่งอยู่ที่โซฟาในห้องนอนของเขาด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์เขารู้ว่าหญิงสาวไปกับน้องสาวของเขาแต่ก็ไม่คิดว่าจะกลับช้าขนาดนี้เพราะออกกันไปตั้งแต่ช่วงที่เลิกงาน
“แค่ไปหาอะไรกินกันตามประสาเพื่อนน่ะค่ะแล้วอิงก็เลยแวะไปอาบน้ำที่บ้านมา...”
อันที่จริงหญิงสาวกลับจากร้านที่นั่งกับเพื่อนๆของเธอตั้งแต่สองทุ่มกว่าแล้วเพียงแค่อยากแวะไปที่บ้านเพื่อดูความเรียบร้อยเท่านั้นจึงกลับมาช้าเธอตอบชายหนุ่มทั้งยังยืนมองเขาด้วยสายตาที่มีคำถามมากมายอยู่ภายใจ
“..มีอะไรรึเปล่า..”
อัศวินรับรู้ได้ถึงอาการแปลกๆของหญิงสาวเธอดูเหม่อผิดปกติเขาจึงต้องถามให้หายสงสัย
“คุณมีคู่หมั้นอยู่แล้วและกำลังจะแต่งงาน”
น้ำอิงเปรยเสียงของเธอออกมาเบาๆอย่างเหนื่อยใจ
อัศวินไมได้ตอบอะไรกลับเขายังคงนั่งนิ่งไม่ได้สนใจกับคำพูดของเธอเขาจะแต่งงานหรือไม่แต่งชีวิตของเขามันก็อยู่ในรูปแบบนี้อยู่แล้วไม่ได้เปลี่ยนอะไร
“ฉันไม่ขออยู่ที่นี่ต่อไปหากคุณจะบอกกับอายเรื่องฉันกับคุณก็เชิญแต่ฉันจะไม่มีทางอยู่ที่นี่เพื่อนอนกับคนที่มีเจ้าของอีกแล้ว”
นี่คือเรื่องที่น้ำอิงคิดมาแล้วก่อนหน้านี้ถ้าเธอรู้ว่าเขามีเจ้าของอยู่แล้วคงจะทำให้เธอตัดสินใจได้เร็วกว่านี้ที่จะไม่ให้เขากดขี่เธออีกต่อไปถึงแม้ว่าเธอจะต้องมีเรื่องหมางใจกับอัญญาก็ตามเธอจะยอมรับมันเมื่อพูดจบหญิงสาวก็เตรียมตัวที่จะหันหลังกลับไปทันทีเธอมีเรื่องที่จะมาบอกกับเขาเพียงแค่นี้เท่านั้นแค่เธอเป็นคนที่ขายตัวก็เสียศักดิ์ศรีพออยู่แล้วเธอไม่อยากอยู่ในสถานะของชู้เขาอีก
“เธอแน่ใจเหรอว่าเธอก้าวออกไปแล้วน้องชายเธอจะปลอดภัย”
อัศวินพ่นคำหนักแน่นออกมาจนหญิงสาวหยุดชะงักเบิกตาโพรงกำมือแน่นด้วยความโมโหเขารู้ว่านี่คือจุดอ่อนของเธอไม่เช่นนั้นเธอเธอคงไม่ทิ้งความบริสุทธิ์ของตัวเองเพื่อแลกกับค่ารักษาน้องชายของเธอแค่นั้นหรอก
“คุณ!!....”
น้ำอิงน้ำตาเอ่อคลอจนสายตาพร่ามัวมองอีกฝ่ายอย่างน้อยเนื้อต่ำใจที่เธอไม่สามารถที่จะเอาชนะเขาได้เลยจริงๆสายตาของเธอตอนนี้มันบ่งบอกความรู้สึกมากมายแต่ไม่สามารถพูดออกมาเป็นคำพูดได้เพราะความจุกในอก
“ก็แค่ทำตัวดีๆกับฉันมันยากนักรึไงอยู่กับฉันจนกว่าฉันจะเบื่อ...เธอก็รู้ว่าฉันไม่เคยแค่ขู่คืนนี้ฉันจะให้เธอพักนอนเถอะ”อัศวินรวบร่างบางที่ยืนตัวแข็งทื่อด้วยอารมณ์ที่ไม่พอใจมากอดเอาไว้พร้อมพาเธอเดินไปนอนลงที่เตียงทั้งยังกอดเอเอาไว้หลวมๆรับรู้ได้ว่าหญิงสาวมีอาการตัวสั่นเล็กน้อยเพราะกำลังสะอื้นให้เขาไม่รู้ว่าสงสารเธอหรือเปล่าแต่คงจะไม่เพราะเขาไม่สามารถปล่อยเธอไปจากเขาได้ตอนนี้จริงๆเขายังหลงไหลในตัวเธออยู่ไม่น้อยและไม่รู้ด้วยว่าความหลงไหลนี้จะหมดไปเมื่อไรน้ำอิงหลับตาสะอื้นอย่างคนที่ทำอะไรไม่ได้ชีวิตเธอเลือกที่จะก้าวเข้าไปหาเขาเองในวันนั้นเธอก็จะต้องยอมรับชะตากรรมที่เธอฝืนไม่ได้เธอได้แต่ภาวนาในใจให้เขาเบื่อเธอในเร็ววันเพราะเธอจะได้ไม่มีตราบาปในใจเสียทีอาทิตย์ต่อมาเป็นเวลาร่วมอาทิตย์แล้วที่น้ำอิงอยู่กับชายหนุ่มด้วยความหนักใจเขาเองก็ตักตวงความสุขกับร่างกายของเธออยู่แทบทุกวันจนเธอแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอนโดยที่เธอเองก็ปฏิเสธอะไรไม่ได้น้องชายของเธอถูกย้ายมาที่ห้องผู้ป่วยวีไอพีโดยฝีมือของอัศวินนั่นยิ่งตอกย้ำว่าเธอจะเล่นตุกติกอะไรกับเขาไม่ได้เพราะว่าตอนนี้น้องชายของเธออยู่ในกำมือของเขาเรียบร้อยแล
21.30 น.“พรุ่งนี้ฉันจะใส่ชุดไหนดีนะมีตั้งหลายชุดเลือกไม่ถูกเลย”อัญญาขนกระเป๋าชุดว่ายน้ำของเธอมาเลือกกันที่ห้องของน้ำอิงหญิงสาวเดินเทียบชุดหมุนไปมาเลือกไม่ได้สักทีว่าจะเอาชุดว่ายน้ำแบบไหนไปบ้าง“ก็ใส่ชั่วโมงละชุดไปเลยสิ”น้ำอิงอดประชดเพื่อนเธอไม่ได้ที่เห็นเลือกแล้วเลือกอีกไม่จบเสียทีจนเธอเวียนหัวไปหมดแล้ว“ประชดกันเหรอ”อัญญาหันมาบุ้ยหน้าใส่เพื่อนสาวของเธอที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่“ก็เห็นเลือกไม่ถูกซักที”“แกเลือกให้ฉันหน่อยสิ”เมื่อเลือกแล้วเลือกอีกไมได้ดั่งใจเธอคงจะต้องให้เพื่อนเธอเป็นคนตัดสินใจให้จะดีกว่า“อืมม...งั้นเป็นชุดนี้ก็แล้วกัน”น้ำอิงหยิบชุดมี่เป็นวันพีชสีเทาขึ้นมาเพราเห็นว่ามันน่ารักเหมาะกับเพื่อนเธอดี“ชุดนี้เหรอมันมิดชิดไปหรือเปล่า”อัญญามองชุดที่เพื่อนเธอหยิบเลือกขึ้นมาให้ก็ส่ายหัวหงึกหงักเพราะเห็นว่ามันดู฿จะมิดชิดจนเกินไป“งั้นก็ยกมันไปทั้งหมดนี่แล้วก็ไปเลือกที่โน่นจบนะ”“โอเคถือว่าเป็นความคิดที่ดี”น้ำอิงมองหน้าเพื่อนเธออย่างตกใจไม่คิดว่าจะเชื่อคำที่เธอแกล้งบอกจริงๆ“ฉันไปนอนก่อนนะเดี๋ยวนอนดึกจะขอบตาคล้ำพรุ่งนี้ถ่ายรูปไม่สวยกันพอดี”“จ้า...หลับฝันดีนะ”“เหมือนกันนะไปล
“อ.. อ๋อ.. บ้านหลังนั้นรุ่นน้องแค่ให้ผมดูให้น่ะครับไม่ได้ซื้อให้”แดเนียลเหมือนโดนระเบิดลุกใหญ่ขว้างมาใส่หน้าเต็มๆตอนนี้ริซ่าเองก็หันมามองหน้าของเขาอย่างคาดโทษแล้วด้วย“อ๋อ... แต่มันเป็นชื่อคุณนะคะ... “ผักหวานยังคงไม่จบง่ายๆเพราะสิ่งที่เธอไม่ชอบก็คือผู้ชายเจ้าชู้ริซ่าเองเริ่มทนไม่ไหวเลยรีบเดินออกไปจากตรงนั้นทันทีด้วยความที่รู้สึกว่าเธอเหมือนคนโง่ที่กำลังโดนแดเนียลหรอก“เอ่อ.... คงเข้าใจผิดน่ะครับนี่กุญแจของบ้านที่จองไว้เดี๋ยวทุกคนเชิญตามสบายนะผมขอตัวก่อน”แดเนียลรีบวางกุญแจบ้านให้กิ่งเกสรพร้อมรีบเดินตามริซ่าไปทันทีเรื่องเอาคืนหญิงสาวเขาจะต้องมาจัดการเธอทีหลังแน่นอน“... อิๆๆๆ.... “ผักหวานรู้สึกสะใจอย่างมากที่ทำให้แดเนียลหัวเสียได้“เคยรู้จักพี่แดนมาก่อนเหรอ”อัญญากระแซะถามเพื่อนเธอในขณะที่ทุกคนกำลังเดินไปที่บ้านพักกัน“เค้าซื้อบ้านในโครงการของพี่ชายฉันน่ะน่าจะให้นักศึกษา”“โอ้โห...ลงทุนเหมือนกัันนะพี่เราดีนะพี่อาชน์ไม่เป็นแบบนี้นะคะคุณแม่”อัญญาถึงกับตาโตไม่คิดว่าแดเนียลจะลงทุนขนาดนี้เพื่อให้ได้สาวมาควงเล่น“ไม่แน่น้าาา... พี่เราอาจจะเปย์สาวมากกว่าพี่แดนของเราก็ได้”กิ่งเกสรตอบกลับล
“ไปๆลูกเล่นวอลเล่ย์บอลชายหาดกันแม่เอามาด้วย”กิ่งเกสรส่งกระเป๋าผ้าซึ่งในนั้นมีลูกวอลเล่ย์บอลอยู่ให้อัญญาถือ“พร้อมมากค่ะคุณแม่”ทั้งสี่เดินออกมาที่ริมชายหาดในช่วงบ่ายแก่ๆเพื่อมาเล่นวอลเล่ย์บอลชายหาดตามใจกิ่งเกสรที่อยากจะเล่นเหมือนตอนตัวเองเป็นสาวๆทั้งสี่แบ่งทีมกันเป็นฝั่งสองคนอัญญาอยู่กับแม่ของเธอส่วนน้ำอิงอยู่กับผักหวานเมื่อแบ่งทีมกันเรียบร้อยแล้วจึงได้เวลาแข่งแต่เมื่อยังไม่ทันได้เล่น“สาวๆจะเล่นอะไรกันครับ”แพทริคหนุ่มลูกครึ่งอังกฤษผมทองตาสีฟ้าสูงโปร่งเกิน180เซนอยู่ในชุดกางเกงขาสั้นเสื้อฮาวายไม่ติดกระดุมโชว์กล้ามหน้าท้องแกร่งเดินมาพร้อมกับอัศวินแดเนียลและลอบซ์เขาเป็นลูกชายของเพื่อนเอื้อการพ่อของอัศวินที่มาที่นี่ได้ก็เพราะคำเชิญจากอัศวินเป็นคนชวนชายหนุ่มเดินตรงมาที่กลุ่มสาวๆพร้อมเข้าไปกอดทักทายกิ่งเกสรตามธรรมเนียมของเขา“หนุ่มๆทำไมอยู่กันครบเลยล่ะลูก”กิ่งเกสรมองไปที่สามสี่หนุ่มที่เดินเข้ามาหาพวกเธออย่างสงสัยว่าทำไมพวกเขาจึงได้มารวมตัวกันที่นี่ได้“พี่อาชน์มาได้ไงคะ”คนที่หน้ามุ่ยไม่พอใจอยู่ตอนนี้ก็น่าจะเป็นอัญญาที่พี่ชายเธอก็มาที่นี่จนได้ทั้งที่เธออุตส่าห์ไม่อยากจะชวนเขาตั้งแต่คราแร
“พีทแซงเค้าไปเลยลูก”กิ่งเกสรเชียร์หลานชายเธอเต็มที่เพราะดูท่าแพทริคกำลังจะแซงแดเนียลได้อยู่แต่ลูกชายของเธอครั้งนี้เธอเห็นว่าเขาช้ากว่าทุกครั้งเพราะฉะนั้นตัดออกจากเกมส์ไปได้เลย“คุณน้าเกาะแน่นๆนะครับ”แพทริคกำลังจะเร่งเครื่องเพื่อที่จะแซงแดเนียลและแล้วเขาก็แซงจนได้ขึ้นมาเป็นที่หนึ่งแล้วในตอนนี้ทางด้านอัญญาเธอยืนดูทั้งสามแข่งกันอยู่ที่ชายหาดดูจากความเร็วที่ใช้กันแล้วน่าจะแข่งกันจริงจังน่าดู“ดูท่าจะแข่งกันจริงจังนะคะ”“พวกเค้าไม่เคยทำอะไรเล่นๆกันอยู่แล้วครับ”“เมื่อกี้อายเห็นพี่แดนอยู่กับแฟนตอนนี้ไปไหนแล้วล่ะคะ”อัญญานึกขึ้นได้ว่าเมื่อครู่ก่อนหน้าทีเธอจะเข้าไปในบ้านเธอเห็นริซ่าแฟนสาวของแดเนียลอยู่ด้วยแต่ตอนนี้ไม่ยักจะเห็นเพราะคนเป็นแฟนกันหากอยู่ใกล้ๆคงไม่ยอมให้แฟนใกล้กับผู้หญิงอื่นแน่“เห็นว่างอนให้คนขับเรือไปส่งที่ฝั่งกลับไปแล้วครับ”ลอบซ์รู้ว่าริซ่ากลับไปสวนกับเขาเมื่อตอนที่ขับเรือมาที่นี่เหตุผลที่เค้ารู้ก็ตงจะงอนกันด้วยเรื่องอะไรสักเรื่อง“หูยย... ฝีมือยัยหวานสินะ”อัญญาแอบหน้าเสียเล็กน้อยคงจะเป็นเพราะปากของเพื่อนเธอเป็นแน่บรื๊นนๆๆๆๆ“วู้ววว”และแล้วแพทริคก็คว่าชัยชนะมาได้ในการแข่
“เงียบๆ”อัศวินส่งเสียงปรามหญิงสาวให้เธอหยุดการกระทำต่อต้าน“คุณอาชน์”น้ำอิงมองค้อนชายหนุ่มอย่างไม่สบอารมณ์“ไปกับฉัน”ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวขึ้นในท่าเจ้าสาวพร้อมพาเธอเดินออกจากห้องของเธอไป“จะพาอิงไปไหนคะ”“ไม่ต้องถามมาก”“ปล่อยนะคะ”น้ำอิงพยายามจะดีดตัวลงแต่ก็โดนแรงบีบของแขนชายหนุ่มรั้งตัวเธอเอาไว้“ไม่ปล่อย...อยากจะโวยวายให้คนอื่นตื่นมาเห็นก็ตามใจ”น้ำอิงจำต้องทำตัวนิ่งไม่ขัดขืนเพราะถ้าหากเธอตะโกนโวยวายอะไรขึ้นมาก็จะเป็นเรื่องอีก“มาที่นี่ทำไมคะ”น้ำอิงไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มพาเธอมาลงเรือยอร์ชลำใหญ่นี้มาเพื่ออะไร“จะพาเธอไปนั่งเรือเล่น”ชายหนุ่มปล่อยหญิงสาวลงในเรือก่อนที่เขาจะจูงเธอขึ้นไปด้านบนพร้อมขับเรือออกจากฝั่ง“ตอนนี้เนี่ยนะคะ”น้ำอิงเธอเชื่อเขาเลยจริงๆว่าทุกอย่างที่เขาต้องการจะต้องเป็นไปตามใจคิดทุกอย่างโยที่เธอปฏิเสธอะไรได้ยากหรือแทบจะไม่ได้เลยเขาเคยคิดที่จะถามเธอสักคำว่าอยากจะมาหรือไม่ก็ไม่มี“ฉันพาเธอมาดูดาวไงไม่ชอบเหรอ”“แล้วจะพาอิงกลับตอนไหนคะ”น้ำอิงอยากจะรู้ว่าเขาจะขับเรือเล่นไปอีกนานแค่ไหน“เช้า”อัศวินพูดอย่างลอยหน้าลอยตาพร้อมจอดเรือเมื่อถึงที่เขาพอใจแล้ว“แล้วคนที่บ้านล่
วันต่อมา“อ้าวอิงไปเดินเล่นมาเหรอ”อัญญานั่งเล่นมือถืออยู่ที่โซฟาที่ห้องโถงเห็นน้ำอิงเดินเข้ามาก็คิดว่าเพื่อนเธอน่าจะตื่นแต่เช้าก่อนที่เธอจะตื่นไปเดินเล่นเป็นแน่“อืม...ขอตัวอาบน้ำก่อนนะ”“อืมม..”น้ำอิงเดินเข้ามาในบ้านในช่วงสายเธอคิดว่าอัญญายังไม่ตื่นเสียอีกเมื่อได้ยินว่าเพื่อนเธอทักแบบนั้นก็เออออไปเลยตามเลยดีที่อัญญาไม่ได้สงสัยอะไรสิบโมงเช้า“ไปอิง”อัญญาเปิดประตูเข้ามาเรียกเพื่อนเธอให้ออกไปข้างนอกเพราะแดเนียลบอกกับแม่เธอว่าวันนี้จะพาพวกเธอไปล่องเรือเล่นกัน“ไปไหน”น้ำอิงทำหน้าสงสัย“พี่แดเนียลจะพาเราไปนั่งเรือเล่นกัน”“ไม่ไปได้ไหม”“เป็นอะไรรึเปล่า”“อยากนอนรู้สึกปวดหัวแปลกๆ”“อืม..ก็ได้งั้นนอนพักเถอะ”อัญญามีสีหน้าผิดหวังนิดหน่อยแต่เมื่อเพื่อนเธอไม่อยากจะไปเธอก็ไม่บังคับน้ำอิงรู้ว่าหากไปเธอจะต้องเจอกับอัศวินอีกแล้วมันจะไปสนุกอะไรในเมื่อไปแล้วเธอก็มีแต่ความกังวลท่าเรือ“หนูอิงล่ะ”กิ่งเกสรเห็นเพียงผักหวานกับลูกสาวของเธอเดินตรงมาที่ท่าเรือเท่านั้นแปลกใจว่าทำไมจึงไม่มีน้ำอิงเดินมาด้วย“อิงไม่ไปค่ะแม่เห็นบอกอยากนอนพัก”“อ้าวเหรอ...โอเคงั้นเราลงเรือกันเถอะ”“แล้วพี่อาชน์ล่ะคะพี่ลอบซ
ร้านอาหาร“ของขวัญสุขสันต์วันเกิดนะแกขอให้มีแฟนหล่อๆรวยๆ”สามสาวนั่งทานอาหารกันอยู่ที่ร้านอาหารหรูโดยมื้อนี้อัญญาและผักหวานเป็นคนออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดคนละครึ่งเนื่องจากเป็นวันเกิดของเพื่อนเธอผักหวานส่งกล่องของขวัญกล่องไม่ใหญ่มากให้น้ำอิงทั้งยังอวยพรเสียงดังฟังชัด น้ำอิงไม่ได้อยากได้พรข้อนี้เท่าไรอวยพรให้เธอไม่มีอุปสรรคในชีวิตจะดีกว่า“นี่เค้ก...อยากได้อะไรก็ขอเอาละกัน”อัญญาจุดเทียนในก้อนเค้กสีชมพูหวานมีรูปปั้นเหมือนเจ้าของวันเกิดอยู่ตรงกลางพร้อมยื่นให้เพื่อนเธอขอพรก่อนจะเป่า น้ำอิงหลับตาขอพรก่อนที่จะเป่าเทียนให้ดับไปบ้านอัศวิน“เค้กที่สั่งได้แล้วครับนาย”“อืม..ออกไปได้”“ครับ”อัศวินสั่งเค้กจากร้านดังมาไว้ให้หญิงสาวตอนนี้เขาเดินวนไปวนมาตั้งตารอเวลาที่เธอจะกลับมาอย่างใจจดใจจ่ออย่างเป็นกังวลว่าเขาจะพูดอวยพรวันเกิดเธออย่างไรดีแกร๊กก“มาแล้วเหรอ..”“ค่ะ”“มานี่สิ”เมื่อเห็นส่าหญิงสาวเปิดประตูเข้ามาพร้อมของพะลุงพะลังเขาก็รีบเข้าไปหยิบจากมือของเธอวางเอาไว้ก่อนพร้อมพาเธอมานั่งหน้าก้อนเค้กสีขาวที่เขาวางอยู่บนโต๊ะ“อะไรคะ”น้ำอิงงงเล็กน้อยที่ชายหนุ่มดูรุกรี้รุกรนเป็นพิเศษ“วันเกิดเธอไง”น้ำอ