ตอนที่16 สอนงาน

บ้านใหญ่

“พี่อาชน์ไม่กลับบ้านอีกแล้วเหรอคะ”

อัญญาเห็นลอบซ์กลับบ้านมาคนเดียวในช่วงหัวค่ำเธอจึงรีบวิ่งลงจากชั้นบนมาหาชายหนุ่ม

“ครับ”

ลอบซ์ตอบคำถามหญิงสาวสั้นๆพร้อมตั้งท่าจะเดินเลี่ยงหญิงสาวไปแต่ก็ดันเจอเธอเอาตัวขวางเอาไว้ก่อน

“พี่อาชน์อยู่ที่ไหน”

“ไม่ทราบครับคุณอาย”

ลอบซ์บอกเรื่องนี้กับใครไม่ได้แม้กระทั่งหญิงสาวเพราะมันเป็นหน้าที่บ้านหลังนั้นที่อัศวินเจ้านายของเขาซื้อไว้ก็ไม่มีใครรู้นอกจากพวกบอดี้การ์ดที่ต้องรักษาความปลอดภัยที่นั่น

“ตัวติดกันตลอดจะไม่ทราบได้ยังไง”

อัญญายืนกอดอกหน้ามุ่ยเธอไม่เชื่อที่ลอบซ์พูดแม้แต่น้อย

“ก็ผมไม่ราบจริงๆนี่ครับขอตัวไปพักก่อนนะครับ”

“ไม่ได้บอกมาก่อนว่าพี่อาชน์อยู่ที่ไหนแล้วทำไมเค้าถึงรับอิงเป็นเลขาได้ง่ายขนาดนั้น”

“เรื่องนี้รอคุณอาชน์กลับมาแล้วคุณอายไปถามเองดีกว่าครับ”

“ถ้าไม่ตอบก็ไม่ให้ไป”

อัญญายังคงขวางทางชายหนุ่มเอาไว้ไม่ให้เดินหนีเธอไปได้

“คุณอาย..ผมจะไปพักผ่อนครับนี่เวลาเลิกงานผมแล้ว”

หากอัญญาเป็นน้องสาวของเขาหรือคนใต้อำนาจเขาจะจับเธอเหวี่ยงออกไปเสียเดี๋ยวนี้แต่นี่เขาจำต้องยอมเธอเพราะเป็นน้องของเจ้านาย

“ก็ไม่ให้ไป”

เมื่อลอบซ์เห็นว่าหญิงสาวคงไม่ยอมให้เขากกลับห้องพักไปง่ายๆแน่เขาจึงทิ้งตัวลงนอนที่โซฟาหลับตาหนีหญิงสาวเสียเลย

“ลืมตามาคุยกันเดี๋ยวนี้เลย”

อัญญาเบ้ปากคิ้วขมวดที่ลอบซ์กวนประสาทเธอพร้อมดึงมือของเขาให้ลุกขึ้นจากโซฟาแต่ดูท่าแรงของเธอจะทำอะไรร่างของเขาไมได้แม้แต่นิดเดียว

“ผมง่วงแล้วครับขอนอนก่อน”

ลอบซ์จะต้องใช้วิธีนี้ไม่อย่างนั้นหญิงสาวคงไม่เลิกรังควานเขาง่ายๆ

บ้านอัศวิน

กองเอกสาวกองโตอยู่ตรงหน้าชายหนุ่มกับหญิงสาวที่นั่งง่วนสอนงานกันอยู่บนโซฟาอัศวินสอนหญิงสาวรวดเร็วจนหมดขั้นตอนเพราะดูเธอจะเป็นคนเข้าใจเรื่องหลักการการทำงานง่ายๆ

ไม่คิดว่าสาวเฉิ่มอย่างเธอจะหัวไวไม่เบาคราแรกแค่คิดว่าเกียรตินิยมที่เธอได้มาคงอาจจะเป็นเพราะความขยันหรือเพราะฟลุ้คเท่านั้นหากในชีวิตของเธอฉลาดเหมือนในเชิงวิชาการสักนิดเธอคงไม่ต้องตกมาเป็นเหยื่อของเขาแบบนี้หรอกแต่นั่นมันก็เป็นข้อดีของเธอสำหรับตัวเขานั่นเอง

“ที่ฉันสอนเธอเข้าใจทุกอย่างแล้วใช่ไหม”

“ค่ะ”

น้ำอิงพยักหน้าตอบรับชายหนรุ่มเธอเข้าใจทุกอย่างเป็นอย่างดีถึงมันจะค่อนข้างซับซ้อนแต่หากทำความเข้าใจแบบเป็นระบบเธอก็ไม่ได้มีปัญหา

“หัวไวดีนี่...ไป”

มือหนายกมากุมหัวทุยของหญิงสาวอย่างชื่นชมพร้อมเลื่อนมาดึงมือของเธอให้ลุกขึ้นยืนเดินตามเขาไป

“เอ่อ..ไปไหนคะ”

น้ำอิงหยุดชะงักพร้อมแกะมือของชายหนุ่มออกเธอมองตาเขาเขม็ง

“ไปอาบน้ำฉันจะเข้าห้องนอนแล้ว”

ชายหนุ่มยกคิ้วบอกหญิงสาวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยประหนึ่งว่าเธอกับเขาทำแบบนี้กันทุกวันจนเคยชินแต่มันไม่ใช่สักนิดสำหรับหญิงสาว

“อิงไม่มีเสื้อผ้ามาเปลี่ยนนะคะ”

เธอพยายามหาข้ออ้างต่างๆนานๆเพื่อที่จะให้วันนี้เขาปล่อยเธอกลับไปก่อน

“ใส่เสื้อฉันก่อนก็ได้”

เรื่องนี้มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรเลยในความคิดของชายหนุ่มเมื่อเธอดูจะต่อต้านเขาจึงรีบดึงตัวเธอเข้าไปในห้องนอนกับเขาและเดินปรี่ตรงไปที่ห้องน้ำสุดหรูด้านใน

“อิงอาบเองได้ค่ะ”

เมื่อมาถึงห้องน้ำชายหนุ่มถือวิสาสะถอดเสื้อผ้าให้กับหญิงสาวโดยที่ไม่ได้ขออนุญาตร่างบางก่อนสักนิดจนเธอต้องยกมือป้องตัวเอาไว้อย่างเหนียมอาย

“ก็ฉันจะอาบกับเธอ”

ปากพูดไปมือก็ยังคงทำงานโดยไม่สนคนต่อต้าน

“ไม่ค่ะ..”

น้ำอิงส่ายหัวพัลวัลแอบน้อยใจลึกๆกับการกระทำของเขาว่าเขาเห็นเธอเป็นผู้หญิงยังไงกันแน่ที่คิดจะทำอะไรกับตัวของเธอเมื่อไรก็ได้

“บอกแล้วไงให้ทำตัวดีๆกับฉัน”

“อ้ะ..”

“อย่าพึ่งส่งเสียงหวานสิ..เดี๋ยวอะไรๆของฉันมันก็ตื่นมาตอนนี้กันพอดี”

อัศวินรั้งเอวบางของหญิงสาวมากอดเอาไว้พร้อมดึงเสื้อเชิ้ตสีขาวของเธอออกจนเผยให้เห็นอกอวบอูมกับบราสีหวานที่มองทีไรก็พาให้ความร้อนในตัวของเขาพลุ่งพล่านขึ้นทุกที

เมื่อดูเธอจะดื้อกับเขานักจึงทำโทษโดยการใช้มือหนาบีบไปที่เต้างามของเธอจนหญิงสาวร้องเสียงหลงออกมาอย่างไม่ตั้งตัวเสียงของเธอยิ่งเป็นตัวกระตุ้นให้ความคิดในหัวของเขาเตลิดเปิดเปิงกลัวว่าจะไม่ทันได้อาบน้ำเสร็จจะได้สร้างกิจกรรมสวาทในนี้เสียก่อน

กว่าจะอาบน้ำเสร็จเจ้าแท่งร้อนของเขามันก็พองตัวขยายตั้งแต่ยังไม่ทันได้ถูสบู่เพราะมือไม้ของเขามันอดที่จะลูบคลำจับเนื้อตัวของหญิงสาวเล่นไม่ได้เมื่อออกจากห้องน้ำได้ชายกหนุ่มก็รีบดำเนินกิจกรรมที่อยากจะทำในทันที

“อื้มม...ขอไม่นานนะคะ”

น้ำอิงผลักชายหนุ่มที่กำลังขบเม้มดูดดึงริมฝีปากของเธอออกวินาทีนี้เธอคงจะปฏิเสธอะไรไมได้เพียงแค่ขอร้องให้เขาได้ปราณีให้เธอได้นอนพักบ้างในคืนนี้ก็เท่านั้นเพราะยังไงพรุ่งนี้เช้าเธอก็ต้องไปทำงานต่อแถมเมื่อกลางวันเขาก็ตักตวงความสุขจากตัวเธอไปแล้วด้วย

 “เธอมีสิทธิ์ขออะไรด้วยหรือไง”

อัศวินมองหญิงสาวร่างเปลือยเปล่าด้วยสายตาเว้าวอนเขาไม่ได้ฟังตามที่คนตัวเล็กขอร้องเลยสักนิดเพราะกิจกรรมสวาทนี้จะยาวนานเท่าไรมันก็อยู่ที่อารมณ์ของเขาเท่านั้น

มือของหญิงสาวจิกจนผ้าปูที่นอนแทบขาดเป็นชิ้นๆเนื่องจากบทสวาทที่เนิ่นนานของชายหนุ่มไม่มีจังหวะให้เธอได้หยุดพัดหายใจแถมเขายังดูกระหายมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาอีกด้วยจนเธอทั้งเจ็บและจุกไปในคราเดียวกัน

“อื้อ...จุกค่ะ.อ.อิงไม่ไหว....”

เสียงหวานยังคงครางเร่าต่อเนื่องตามจังหวะบดเบียดสะโพกแกร่งของชายหนุ่ม

“อื้อ..”

ชายหนุ่มยกร่างบางพิงกับหัวเตียงแขนทั้งสองยกขาของเธอพาดไว้ที่ไหล่แกร่งของเขาพร้อมกดแท่งร้อนเสียบเข้าไปที่ช่องทางรักที่มีน้ำรักหยาดเยิ้มไหลออกมาจนเปียกชุ่มจนมิดในคราเดียวทำเอาหญิงสาวมีสีหน้าเหยเกเพราะความจุก

“อ้ะๆ...อื้อออ.”

เมื่อส่วนประสานของทั้งสองเชื่อมต่อกันเรียบร้อยแล้วสะโพกแกร่งก็ทำหน้าที่บดเบียดเข้าออกอย่างรัวๆเพื่อระบายความเสียวซ่านของชายหนุ่มต่อไป มือหนาไม่ได้อยู่เฉยยังคงบีบเค้นสองเต้างามที่เต็มไม้เต็มมือเล่นอย่างไม่ลดละจนเกิดเป็นรอยแดงช้ำเต็มอกอวบอูมสะโพกแกร่งเสียบแทงเข้าออกหญิงสาวที่หลังติดกับหัวเตียงจนหนำใจแล้ว