บ้านใหญ่
“พี่อาชน์ไม่กลับบ้านอีกแล้วเหรอคะ”
อัญญาเห็นลอบซ์กลับบ้านมาคนเดียวในช่วงหัวค่ำเธอจึงรีบวิ่งลงจากชั้นบนมาหาชายหนุ่ม
“ครับ”
ลอบซ์ตอบคำถามหญิงสาวสั้นๆพร้อมตั้งท่าจะเดินเลี่ยงหญิงสาวไปแต่ก็ดันเจอเธอเอาตัวขวางเอาไว้ก่อน
“พี่อาชน์อยู่ที่ไหน”
“ไม่ทราบครับคุณอาย”
ลอบซ์บอกเรื่องนี้กับใครไม่ได้แม้กระทั่งหญิงสาวเพราะมันเป็นหน้าที่บ้านหลังนั้นที่อัศวินเจ้านายของเขาซื้อไว้ก็ไม่มีใครรู้นอกจากพวกบอดี้การ์ดที่ต้องรักษาความปลอดภัยที่นั่น
“ตัวติดกันตลอดจะไม่ทราบได้ยังไง”
อัญญายืนกอดอกหน้ามุ่ยเธอไม่เชื่อที่ลอบซ์พูดแม้แต่น้อย
“ก็ผมไม่ราบจริงๆนี่ครับขอตัวไปพักก่อนนะครับ”
“ไม่ได้บอกมาก่อนว่าพี่อาชน์อยู่ที่ไหนแล้วทำไมเค้าถึงรับอิงเป็นเลขาได้ง่ายขนาดนั้น”
“เรื่องนี้รอคุณอาชน์กลับมาแล้วคุณอายไปถามเองดีกว่าครับ”
“ถ้าไม่ตอบก็ไม่ให้ไป”
อัญญายังคงขวางทางชายหนุ่มเอาไว้ไม่ให้เดินหนีเธอไปได้
“คุณอาย..ผมจะไปพักผ่อนครับนี่เวลาเลิกงานผมแล้ว”
หากอัญญาเป็นน้องสาวของเขาหรือคนใต้อำนาจเขาจะจับเธอเหวี่ยงออกไปเสียเดี๋ยวนี้แต่นี่เขาจำต้องยอมเธอเพราะเป็นน้องของเจ้านาย
“ก็ไม่ให้ไป”
เมื่อลอบซ์เห็นว่าหญิงสาวคงไม่ยอมให้เขากกลับห้องพักไปง่ายๆแน่เขาจึงทิ้งตัวลงนอนที่โซฟาหลับตาหนีหญิงสาวเสียเลย
“ลืมตามาคุยกันเดี๋ยวนี้เลย”
อัญญาเบ้ปากคิ้วขมวดที่ลอบซ์กวนประสาทเธอพร้อมดึงมือของเขาให้ลุกขึ้นจากโซฟาแต่ดูท่าแรงของเธอจะทำอะไรร่างของเขาไมได้แม้แต่นิดเดียว
“ผมง่วงแล้วครับขอนอนก่อน”
ลอบซ์จะต้องใช้วิธีนี้ไม่อย่างนั้นหญิงสาวคงไม่เลิกรังควานเขาง่ายๆ
บ้านอัศวิน
กองเอกสาวกองโตอยู่ตรงหน้าชายหนุ่มกับหญิงสาวที่นั่งง่วนสอนงานกันอยู่บนโซฟาอัศวินสอนหญิงสาวรวดเร็วจนหมดขั้นตอนเพราะดูเธอจะเป็นคนเข้าใจเรื่องหลักการการทำงานง่ายๆ
ไม่คิดว่าสาวเฉิ่มอย่างเธอจะหัวไวไม่เบาคราแรกแค่คิดว่าเกียรตินิยมที่เธอได้มาคงอาจจะเป็นเพราะความขยันหรือเพราะฟลุ้คเท่านั้นหากในชีวิตของเธอฉลาดเหมือนในเชิงวิชาการสักนิดเธอคงไม่ต้องตกมาเป็นเหยื่อของเขาแบบนี้หรอกแต่นั่นมันก็เป็นข้อดีของเธอสำหรับตัวเขานั่นเอง
“ที่ฉันสอนเธอเข้าใจทุกอย่างแล้วใช่ไหม”
“ค่ะ”
น้ำอิงพยักหน้าตอบรับชายหนรุ่มเธอเข้าใจทุกอย่างเป็นอย่างดีถึงมันจะค่อนข้างซับซ้อนแต่หากทำความเข้าใจแบบเป็นระบบเธอก็ไม่ได้มีปัญหา
“หัวไวดีนี่...ไป”
มือหนายกมากุมหัวทุยของหญิงสาวอย่างชื่นชมพร้อมเลื่อนมาดึงมือของเธอให้ลุกขึ้นยืนเดินตามเขาไป
“เอ่อ..ไปไหนคะ”
น้ำอิงหยุดชะงักพร้อมแกะมือของชายหนุ่มออกเธอมองตาเขาเขม็ง
“ไปอาบน้ำฉันจะเข้าห้องนอนแล้ว”
ชายหนุ่มยกคิ้วบอกหญิงสาวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยประหนึ่งว่าเธอกับเขาทำแบบนี้กันทุกวันจนเคยชินแต่มันไม่ใช่สักนิดสำหรับหญิงสาว
“อิงไม่มีเสื้อผ้ามาเปลี่ยนนะคะ”
เธอพยายามหาข้ออ้างต่างๆนานๆเพื่อที่จะให้วันนี้เขาปล่อยเธอกลับไปก่อน
“ใส่เสื้อฉันก่อนก็ได้”
เรื่องนี้มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรเลยในความคิดของชายหนุ่มเมื่อเธอดูจะต่อต้านเขาจึงรีบดึงตัวเธอเข้าไปในห้องนอนกับเขาและเดินปรี่ตรงไปที่ห้องน้ำสุดหรูด้านใน
“อิงอาบเองได้ค่ะ”
เมื่อมาถึงห้องน้ำชายหนุ่มถือวิสาสะถอดเสื้อผ้าให้กับหญิงสาวโดยที่ไม่ได้ขออนุญาตร่างบางก่อนสักนิดจนเธอต้องยกมือป้องตัวเอาไว้อย่างเหนียมอาย
“ก็ฉันจะอาบกับเธอ”
ปากพูดไปมือก็ยังคงทำงานโดยไม่สนคนต่อต้าน
“ไม่ค่ะ..”
น้ำอิงส่ายหัวพัลวัลแอบน้อยใจลึกๆกับการกระทำของเขาว่าเขาเห็นเธอเป็นผู้หญิงยังไงกันแน่ที่คิดจะทำอะไรกับตัวของเธอเมื่อไรก็ได้
“บอกแล้วไงให้ทำตัวดีๆกับฉัน”
“อ้ะ..”
“อย่าพึ่งส่งเสียงหวานสิ..เดี๋ยวอะไรๆของฉันมันก็ตื่นมาตอนนี้กันพอดี”
อัศวินรั้งเอวบางของหญิงสาวมากอดเอาไว้พร้อมดึงเสื้อเชิ้ตสีขาวของเธอออกจนเผยให้เห็นอกอวบอูมกับบราสีหวานที่มองทีไรก็พาให้ความร้อนในตัวของเขาพลุ่งพล่านขึ้นทุกที
เมื่อดูเธอจะดื้อกับเขานักจึงทำโทษโดยการใช้มือหนาบีบไปที่เต้างามของเธอจนหญิงสาวร้องเสียงหลงออกมาอย่างไม่ตั้งตัวเสียงของเธอยิ่งเป็นตัวกระตุ้นให้ความคิดในหัวของเขาเตลิดเปิดเปิงกลัวว่าจะไม่ทันได้อาบน้ำเสร็จจะได้สร้างกิจกรรมสวาทในนี้เสียก่อน
กว่าจะอาบน้ำเสร็จเจ้าแท่งร้อนของเขามันก็พองตัวขยายตั้งแต่ยังไม่ทันได้ถูสบู่เพราะมือไม้ของเขามันอดที่จะลูบคลำจับเนื้อตัวของหญิงสาวเล่นไม่ได้เมื่อออกจากห้องน้ำได้ชายกหนุ่มก็รีบดำเนินกิจกรรมที่อยากจะทำในทันที
“อื้มม...ขอไม่นานนะคะ”
น้ำอิงผลักชายหนุ่มที่กำลังขบเม้มดูดดึงริมฝีปากของเธอออกวินาทีนี้เธอคงจะปฏิเสธอะไรไมได้เพียงแค่ขอร้องให้เขาได้ปราณีให้เธอได้นอนพักบ้างในคืนนี้ก็เท่านั้นเพราะยังไงพรุ่งนี้เช้าเธอก็ต้องไปทำงานต่อแถมเมื่อกลางวันเขาก็ตักตวงความสุขจากตัวเธอไปแล้วด้วย
“เธอมีสิทธิ์ขออะไรด้วยหรือไง”
อัศวินมองหญิงสาวร่างเปลือยเปล่าด้วยสายตาเว้าวอนเขาไม่ได้ฟังตามที่คนตัวเล็กขอร้องเลยสักนิดเพราะกิจกรรมสวาทนี้จะยาวนานเท่าไรมันก็อยู่ที่อารมณ์ของเขาเท่านั้น
มือของหญิงสาวจิกจนผ้าปูที่นอนแทบขาดเป็นชิ้นๆเนื่องจากบทสวาทที่เนิ่นนานของชายหนุ่มไม่มีจังหวะให้เธอได้หยุดพัดหายใจแถมเขายังดูกระหายมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาอีกด้วยจนเธอทั้งเจ็บและจุกไปในคราเดียวกัน
“อื้อ...จุกค่ะ.อ.อิงไม่ไหว....”
เสียงหวานยังคงครางเร่าต่อเนื่องตามจังหวะบดเบียดสะโพกแกร่งของชายหนุ่ม
“อื้อ..”
ชายหนุ่มยกร่างบางพิงกับหัวเตียงแขนทั้งสองยกขาของเธอพาดไว้ที่ไหล่แกร่งของเขาพร้อมกดแท่งร้อนเสียบเข้าไปที่ช่องทางรักที่มีน้ำรักหยาดเยิ้มไหลออกมาจนเปียกชุ่มจนมิดในคราเดียวทำเอาหญิงสาวมีสีหน้าเหยเกเพราะความจุก
“อ้ะๆ...อื้อออ.”
เมื่อส่วนประสานของทั้งสองเชื่อมต่อกันเรียบร้อยแล้วสะโพกแกร่งก็ทำหน้าที่บดเบียดเข้าออกอย่างรัวๆเพื่อระบายความเสียวซ่านของชายหนุ่มต่อไป มือหนาไม่ได้อยู่เฉยยังคงบีบเค้นสองเต้างามที่เต็มไม้เต็มมือเล่นอย่างไม่ลดละจนเกิดเป็นรอยแดงช้ำเต็มอกอวบอูมสะโพกแกร่งเสียบแทงเข้าออกหญิงสาวที่หลังติดกับหัวเตียงจนหนำใจแล้ว
ชายหนุ่มจึงอุ้มเธอลุกยืนขึ้นและจับหญิงสาวกระแทกต่อจนร่างบางนั้นตัวบิดเกร็งเพราะถึงฝั่งฝันไปเรียบร้อยแล้วมือบางจิกเกร็งที่บ่าของชายหนุ่มจนเกิดเป็นรอยแดงขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้แต่เขาก็ไม่ได้มีอาการโมโหเธอเลยสักนิดพอใจที่เขาทำให้เธอได้ถึงจุดสุดยอดได้ชายหนุ่มวางหญิงสาวที่ตัวอ่อนปวกเปียกลงกับเตียงพร้อมบดจูบเธออย่างหนักหน่วงอีกรอบเร้าอารมณ์ของเธอให้มันจุดติดขึ้นมาใหม่มือทั้งสองฉีกขาของหญิงสาวออกกว้างแล้วบดเบียดแท่งร้อนเข้าช่องทางรักที่หยาดเยิ้มเข้าไปอีกเช่นเดิมสะโพกแกร่งบดขยี้อย่างหนักหน่วงจนเขาเองก็ถึงฝั่งฝันปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวของหญิงสาวทุกหยาดหยดจนล้นทะลักออกมาเปื้อนผ้าปูที่นอนชายหนุ่มกดแช่แท่งร้อนเอาไว้พักใหญ่เมื่อปลุกอารมณ์ของหญิงสาวจนเธอเริ่มตอบสนองเขาแล้วบทรักที่ร้อนก็ได้ดำเนินต่อมาจนครึ่งค่อนคืนอย่างรุนแรงจนหญิงสาวครางระงมเนิ่นนานจนแทบจะไม่มีเสียงวันต่อมา10.00 น.“อืม..อือ..ค..คุณอาชน์คะ”น้ำอิงรู้สึกตัวตื่นมาเพราะแสงที่มันลอดผ้าม่านเข้ามาส่องเข้าตาของเธอเมื่อโต๊ะข้างหัวเตียงนาฬิกาตอนนี้บ่งบอกเวลาว่าเป็นเวลาสิบโมงกว่าแล้วแต่เธอและอัศวินยังนอนอยู่ที่เตียงกันอยู่“อืม..มี
หญิงสาวมองไปที่กองตรงหน้ามันไม่น่าจะใช้แค่สองมื้อที่ทำได้แต่นี่ถ้าเก็บดีๆกินได้เป็นเอาทิตย์เลยทีเดียว“จะทำอะไรก็แล้วแต่เธอเลยฉันจะรอ”“ค่ะ”อัศวินเหล่มองน้ำอิงก่อนที่เขาจะเดินออกไปรอข้างนอกห้องครัวเพราะเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของเขาที่เธอใส่อยู่มันทำให้เอดูเซ็กซี่ขึ้นเป็นกองเลยทีเดียวแต่เขาจะมามีอารมณ์ตอนนี้ไม่ได้เพราะตั้งแต่เช้ายังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลยทั้งเธอและเขาชั่วโมงต่อมา“ผัดกระเพรากับไข่ดาวค่ะ”“แค่นี้เหรอ”อัศวินนั่งมองจานกับข้าวสองจานตรงหน้าของเขาอย่างแปลกใจเขาคิดว่าเธอจะทำอาหารมาสามสี่อย่างเสียอีกเพราะของที่เขาสั่งมามันก็มีทุกอย่างที่จะทำได้“กินแค่นี้ก็น่าจะอิ่มไม่ใช่เหรอคะนี่ก็จานใหญ่แล้วนะคะหรือว่าคุณอาชน์ต้องการอะไรเพิ่มไหมคะ”น้ำอิงเห็นว่าเธอกับเขาทานอาหารกันแค่สองคนจะต้องทำอะไรให้มันเปลืองมากมายแค่นี้เธอก็ถือว่ามันเยอะแล้วสำหรับหนึ่งมื้อ“ไม่อะ..อืม..อร่อยดี”อัศวินส่ายหัวพร้อมตักอาหารเข้าปากคำโตเมื่อเคี้ยวได้สองสามครั้งก็พยักหน้าให้กับความอร่อยของกระเพราจานนี้เขาไม่ได้เรื่องมากเรื่องการกินอยู่แล้วแค่ไม่คิดว่าเธอจะทำเท่านี้ก็แค่นั้น“ขอบคุณค่ะ”น้ำอิงยิ้มรับคำชมจากปากชายห
“ถ้าพากันทำตัวดีๆก็จะเลี้ยงอยู่หรอก”น้ำอิงหันมาจ้องหน้าต้นตาลเขม็งเธอยังไม่ลืมเรื่องที่สองคนพากันไปทำอะไรมาจึงเป็นสาเหตุให้มานอนเป็นผักอยู่แบบนี้“เดี๋ยวนี้ผมไม่เกเรแล้วครับ”ต้นตาลก้มหน้างุดเล็กน้อย“แล้วนี่ได้ที่เรียนต่อหรือยัง”“ผมว่าจะไม่ต่อแล้วครับไม่อยากให้แม่แบกภาระหนักกว่านี้แล้วเดี๋ยวผมว่าจะหางานทำแล้วสมัครเรียนมหลาลัยเปิดเอารอโอบมันหายดีแล้วไปเรียนด้วยกันครับ”“แบบนั้นก็ดีเหมือนกันนะแล้วพี่จะลองหางานดีๆให้”“ขอบคุณครับพี่อิง”น้ำอิงพยักหน้าเห็นด้วยกับต้นตาลเพราะการเรียนมหาลัยก็มีทางเลือกหลายทางดีแล้วที่ต้นตาลยังคิดถึงคนที่ส่งเรียนเธอรับปากว่าจะลองหางานที่ดีๆที่รับวุฒิม.ปลายให้ต้นตาลได้ทำไปพรางๆอย่างน้อยไมได้เงินมากมายแต่ก็ไม่ต้องเดือดร้อนขอตังแม่ ร้านก๋วยเตี๋ยวหน้าโรงพยาบาล“อิง”“พี่แจสมิน”น้ำอิงตกใจเล็กน้อยที่เธอดันเจอมะลิที่นี่หวังว่าพี่มะลิของเธอจะไม่รู้ว่าเธอไปกับลูกค้านอกรอบหรอกนะ“มาคุยกันหน่อยซิพี่เห็นเจ้เขาบอกพี่ว่าตั้งแต่ที่ลูกค้าวีไอพีคนนั้นมาที่ร้านแล้วได้อิงไปวันนั้นเค้าก็ไม่กลับมาที่ร้านอีกเลยเราได้ไปต่อกับลูกค้าหรือเปล่า”“เอ่อ..ป..เปล่านะจ๊ะ”น้ำอิงรีบส่าย
“ก็...อิง..ไม่ชอบนี่คะ”น้ำอิงก้มหน้างุดเมื่อโดนจับได้ว่าไปทำอะไรมา“ไม่ชอบก็ต้องชอบในเมื่อมันเป็นของที่ฉันซื้อให้รู้ไหมว่าราคามันแพงกว่าเงินเดือนเธอด้วยซ้ำ”ชายหนุ่มวางถุงกระดาษในมือลงหย่อนก้นนั่งเบียดหญิงสาวพร้อมยื่นหน้ามาใกล้ๆเธอจนหญิงสาวต้องเมินหน้าหนีเพราะไม่อยากมองแววตาที่กำลังไม่พอใจของเขา“แต่อิงก็ไม่ได้ขอให้คุณซื้อให้นี่คะ”อัศวินพยายามจะถอดเสื้อผ้าของหญิงสาวออก“ทำอะไรคะ??”น้ำอิงปัดป้องมือหนาของเขาที่นึกจะทำอะไรก็ทำตามใจไม่คิดจะให้เกียรติเธอเลยสักนิดเดียว“ถ้าไม่ใส่ชุดที่ฉันซื้อให้ก็ไม่ต้องใส่อะไรเลย”ชายหนุ่มไม่ชอบที่เธอมาเถียงเขาข้างๆคูๆในเมื่อเขาให้อะไรเธอก็ต้องรับห้ามปฏิเสธเพราะมันจะทำให้เขายิ่งอยากจะเอาชนะ“ค..คุณ..อ..อื้มมม”ชายหนุ่มบดจูบขยี้ริมฝีปากบางอย่างกระหายวันนี้เขาไม่ได้เห็นหน้าเธอแค่เพียงไม่กี่ชั่วโมงก็รู้สึกคิดถึงหน้าซื่อๆสายตาใสๆภายใต้แว่นหนาๆคอยกวนใจเขาอยู่ตลอดเมื่อเปิดแอพดูกล้องในมือถือดูว่าเธอกลับมาหรือยังก็พบว่าเธอต้องทำให้เขาอารมณ์เสียขึ้นมาหนึ่งเรื่องเขาไม่ชอบการปฏิเสธจากเธอเลยจริงๆดังนั้นจึงต้องทำโทษให้เธอได้เข็ดหลาบคราวหน้าคราวหลังจะได้ไม่ต้องมาขัดใ
บริษัทXXX“อิง”“มาคุยกันหน่อยสิ”อัญญารีบดึงมือเพื่อนสาวของเธอเข้าไปในห้องของเธอในช่วงพักกลางวันเพื่อที่จะคุยเรื่องที่มันคาใจให้จบเสียที“ไปเอาเงินมาจากไหนพูดมาเลย”“เอ่อ..ก็...ไปกู้คนอื่นมาน่ะ”น้ำอิงคิดว่าเรื่องนี้เพื่อนเธอจะลืมไปแล้วเสียอีกจึงต้องหาคำโกหกเพื่อนเธอจนได้“แกจะบ้าเหรอพอฉันจะหาให้ยืมกลับไม่เอากลับไปกู้คนอื่นแล้วนี่พวกปล่อยกู้เถื่อนๆหรือเปล่า”อัญญาเบิกตาโพรงเธอกลัวว่าเพื่อนเธอจะไปยุ่งกับแก๊งเงินกู้เถื่อน“อ่อเปล่า..เดี๋ยวฉันได้เงินเดือนก็ทยอยคืนเค้าเราตกลงกันได้อย่างดี”น้ำอิงยืนยันว่ามันไม่ใช่ปัญหาใหญ่ขนาดนั้นให้เพื่อนเธอจะได้เลิกห่วง“แน่นะ..”“อืมม”“แล้วอาทิตย์หน้าที่ตอบตกลงในกลุ่มแชทอะไปจริงใช่ป่ะ”อัญญารู้แบบนี้ก็ค่อยโล่งอกเดี๋ยวเธอค่อยไปขอให้พี่ชายเธอให้เงินเดือนเพื่อนเธอเยอะๆทีหลังน้ำอิงจะได้มีเงินไปใช้หนี้หมดเร็วๆส่วนเรื่องไปเที่ยวเธอไม่คิดว่าน้ำอิงจะตอบตกลงง่ายๆเลยถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง“ไปจริงน่ะสิ”น้ำอิงพยักหน้าด้วยสายตาจริงจังเธอตอบตกลงแล้วก็ต้องไปอยู่แล้ววันหยุดนี้เธอจะได้อยู่อย่างเป็นอิสระบ้าง“เย่..เราจะได้ไปเที่ยวกันซะทีเนอะแต่ว่างานนี้ไม่ใช่แค่เร
“ก็แค่ทำตัวดีๆกับฉันมันยากนักรึไงอยู่กับฉันจนกว่าฉันจะเบื่อ...เธอก็รู้ว่าฉันไม่เคยแค่ขู่คืนนี้ฉันจะให้เธอพักนอนเถอะ”อัศวินรวบร่างบางที่ยืนตัวแข็งทื่อด้วยอารมณ์ที่ไม่พอใจมากอดเอาไว้พร้อมพาเธอเดินไปนอนลงที่เตียงทั้งยังกอดเอเอาไว้หลวมๆรับรู้ได้ว่าหญิงสาวมีอาการตัวสั่นเล็กน้อยเพราะกำลังสะอื้นให้เขาไม่รู้ว่าสงสารเธอหรือเปล่าแต่คงจะไม่เพราะเขาไม่สามารถปล่อยเธอไปจากเขาได้ตอนนี้จริงๆเขายังหลงไหลในตัวเธออยู่ไม่น้อยและไม่รู้ด้วยว่าความหลงไหลนี้จะหมดไปเมื่อไรน้ำอิงหลับตาสะอื้นอย่างคนที่ทำอะไรไม่ได้ชีวิตเธอเลือกที่จะก้าวเข้าไปหาเขาเองในวันนั้นเธอก็จะต้องยอมรับชะตากรรมที่เธอฝืนไม่ได้เธอได้แต่ภาวนาในใจให้เขาเบื่อเธอในเร็ววันเพราะเธอจะได้ไม่มีตราบาปในใจเสียทีอาทิตย์ต่อมาเป็นเวลาร่วมอาทิตย์แล้วที่น้ำอิงอยู่กับชายหนุ่มด้วยความหนักใจเขาเองก็ตักตวงความสุขกับร่างกายของเธออยู่แทบทุกวันจนเธอแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอนโดยที่เธอเองก็ปฏิเสธอะไรไม่ได้น้องชายของเธอถูกย้ายมาที่ห้องผู้ป่วยวีไอพีโดยฝีมือของอัศวินนั่นยิ่งตอกย้ำว่าเธอจะเล่นตุกติกอะไรกับเขาไม่ได้เพราะว่าตอนนี้น้องชายของเธออยู่ในกำมือของเขาเรียบร้อยแล
21.30 น.“พรุ่งนี้ฉันจะใส่ชุดไหนดีนะมีตั้งหลายชุดเลือกไม่ถูกเลย”อัญญาขนกระเป๋าชุดว่ายน้ำของเธอมาเลือกกันที่ห้องของน้ำอิงหญิงสาวเดินเทียบชุดหมุนไปมาเลือกไม่ได้สักทีว่าจะเอาชุดว่ายน้ำแบบไหนไปบ้าง“ก็ใส่ชั่วโมงละชุดไปเลยสิ”น้ำอิงอดประชดเพื่อนเธอไม่ได้ที่เห็นเลือกแล้วเลือกอีกไม่จบเสียทีจนเธอเวียนหัวไปหมดแล้ว“ประชดกันเหรอ”อัญญาหันมาบุ้ยหน้าใส่เพื่อนสาวของเธอที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่“ก็เห็นเลือกไม่ถูกซักที”“แกเลือกให้ฉันหน่อยสิ”เมื่อเลือกแล้วเลือกอีกไมได้ดั่งใจเธอคงจะต้องให้เพื่อนเธอเป็นคนตัดสินใจให้จะดีกว่า“อืมม...งั้นเป็นชุดนี้ก็แล้วกัน”น้ำอิงหยิบชุดมี่เป็นวันพีชสีเทาขึ้นมาเพราเห็นว่ามันน่ารักเหมาะกับเพื่อนเธอดี“ชุดนี้เหรอมันมิดชิดไปหรือเปล่า”อัญญามองชุดที่เพื่อนเธอหยิบเลือกขึ้นมาให้ก็ส่ายหัวหงึกหงักเพราะเห็นว่ามันดู฿จะมิดชิดจนเกินไป“งั้นก็ยกมันไปทั้งหมดนี่แล้วก็ไปเลือกที่โน่นจบนะ”“โอเคถือว่าเป็นความคิดที่ดี”น้ำอิงมองหน้าเพื่อนเธออย่างตกใจไม่คิดว่าจะเชื่อคำที่เธอแกล้งบอกจริงๆ“ฉันไปนอนก่อนนะเดี๋ยวนอนดึกจะขอบตาคล้ำพรุ่งนี้ถ่ายรูปไม่สวยกันพอดี”“จ้า...หลับฝันดีนะ”“เหมือนกันนะไปล
“อ.. อ๋อ.. บ้านหลังนั้นรุ่นน้องแค่ให้ผมดูให้น่ะครับไม่ได้ซื้อให้”แดเนียลเหมือนโดนระเบิดลุกใหญ่ขว้างมาใส่หน้าเต็มๆตอนนี้ริซ่าเองก็หันมามองหน้าของเขาอย่างคาดโทษแล้วด้วย“อ๋อ... แต่มันเป็นชื่อคุณนะคะ... “ผักหวานยังคงไม่จบง่ายๆเพราะสิ่งที่เธอไม่ชอบก็คือผู้ชายเจ้าชู้ริซ่าเองเริ่มทนไม่ไหวเลยรีบเดินออกไปจากตรงนั้นทันทีด้วยความที่รู้สึกว่าเธอเหมือนคนโง่ที่กำลังโดนแดเนียลหรอก“เอ่อ.... คงเข้าใจผิดน่ะครับนี่กุญแจของบ้านที่จองไว้เดี๋ยวทุกคนเชิญตามสบายนะผมขอตัวก่อน”แดเนียลรีบวางกุญแจบ้านให้กิ่งเกสรพร้อมรีบเดินตามริซ่าไปทันทีเรื่องเอาคืนหญิงสาวเขาจะต้องมาจัดการเธอทีหลังแน่นอน“... อิๆๆๆ.... “ผักหวานรู้สึกสะใจอย่างมากที่ทำให้แดเนียลหัวเสียได้“เคยรู้จักพี่แดนมาก่อนเหรอ”อัญญากระแซะถามเพื่อนเธอในขณะที่ทุกคนกำลังเดินไปที่บ้านพักกัน“เค้าซื้อบ้านในโครงการของพี่ชายฉันน่ะน่าจะให้นักศึกษา”“โอ้โห...ลงทุนเหมือนกัันนะพี่เราดีนะพี่อาชน์ไม่เป็นแบบนี้นะคะคุณแม่”อัญญาถึงกับตาโตไม่คิดว่าแดเนียลจะลงทุนขนาดนี้เพื่อให้ได้สาวมาควงเล่น“ไม่แน่น้าาา... พี่เราอาจจะเปย์สาวมากกว่าพี่แดนของเราก็ได้”กิ่งเกสรตอบกลับล