ตอนที่ 19

หลายวันต่อมา

หลายวันก่อนหมอชาร์ลมาถึงก็รีบตรวจดูอาการของภัสกรอย่างเร่งด่วนและประเมินอาการว่าอยู่ระดับไหนเขาจึงใช้คลินิคหมอรัชตะเป็นที่ผสมตัวยาและนำมารักษากับภัสกรวันแรกๆที่เริ่มรักษาชายหนุ่มก็มีผลข้างเคียงเพราะร่างกายต่อต้านยาอยู่บ้างทำให้อารมณ์ของภัสกรแปรปรวนอยู่ไม่น้อยบางครั้งก็อารมณ์ร้ายจนทำลายข้าวของทุกอย่างรวมถึงทำร้ายตัวเอง

บางครั้งก็เฉื่อยชาไม่รับรู้เรื่องราวจากคนรอบข้างจนร่วมครึ่งเดือนมาแล้วอาการของเขาจึงดีขึ้นถึงแม้ว่าบางครั้งจะความรู้สึกช้าบ้างแต่ก็สามารถพูดคุยโต้ตอบได้ดีและช่วยเหลือตัวเองในชีวิตประจำวันได้

เฌอริตาจึงพอใจในการรักษาของหมอชาร์ลอยู่มากและขอบคุณหมอหนุ่มจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้วในตอนนี้

08.30 น.

"ยาที่ต้องให้คุณภัสทานตลอดก็มีประมาณนี้ครับย้ำนะครับว่าต้องตรงเวลาและห้ามขาดเกินอาทิตย์เด็ดขาด"

หมอชาร์ลเรียกเฌอริตาให้มาดูตัวยาที่เขาเตรียมเอาไว้ให้ภัสกรก่อนที่เขาจะบินกลับทั้งอธิยายกำชับเรื่องห้ามขาดยากับหญิงสาว

"เข้าใจแล้วค่ะหมอชาร์ล"

เฌอริตาฟังคำพูดของหมอชาร์ลอย่างตั้งใจ

"ผมจะดูอาการคุณภัสอีกสักสองวันแล้วก็จะกลับแล้วล่ะครับ"

"แล้ว.. เอ่อถ้าเกิดอะไรขึ้นล่ะคะ"

เฌอริตาเป็นกังวลว่าหากภัสกรไม่มีหมอชาร์ลอยู่ใกล้แล้วถ้าเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินอะไรอีกเธอจะทำอย่างไร

"ผมว่าหมอเรียลดูแลต่อจากผมได้ครับเพราะตัวยานี่ก็ช่วยกันผสมออกมาหากมีอะไรหมอเรียลจะจัดการแทนผมได้ทุกอย่างครับ"

หมอชาร์ลเชื่อว่ารัชตะจะดูแลทุกอย่างแทนเขาได้

"เข้าใจแล้วค่ะ...ริตาขอบคุณหมอชาร์ลมากๆอีกครั้งนะคะ"

ได้ยินแบบหญิงสาวก็อุ่นใจขึ้นมาอย่างมากด้วยความที่อยู่กับหมอชาร์ลมานานเลยลืมไปว่าหมอรัชตะก็เป็นคนรักษาอาการของภัสกรได้ดีเหมือนกัน

"คุณริตาขอบคุณผมจนเป็นคำติดปากไปแล้วนะครับ"

หมอหนุ่มค่อนข้างรู้สึกเกรงใจเมื่อต้องได้ยินคำว่าขอบคุณจากปากของหญิงสาวอยู่บ่อยครั้งเขาเองก็รักษาคนไปตามหน้าที่เท่านั้น

"ริตารู้สึกแบบนั้นจริงๆนี่คะ..แล้วยานี่ต้องให้พี่ภัสนานเท่าไรคะ"

เฌอริตาถามหมอหนุ่มด้วยสีหน้าสงสัย

"อย่างน้อยหกเดือนครับแล้วผมจะทะยอยปรับตัวยาลงเรื่อยๆเซ็ตละสองเดือนก่อนเปลี่ยนลดตัวยาลงผมจะบินมาตรวจคุณภัสก่อนทุกครั้งครับ"

"อ๋อ..ค่ะ...ต้องใช้ยานานขนาดนั้นเลยเหรอคะ"

"ครับหกเดือนถือว่าเป็นข้อบังคับนะครับหากไม่ได้รับต่อเนื่องหรือขาดเกินอาทิตย์ขึ้นไปจะทำให้การรักษายากกว่าเดิมหรือหากนานกว่านั้นผลของยาเก่าและยาที่เริ่มรักษาใหม่จะทำให้คุณภัสสูญเสียความทรงจำและยากที่จะฟื้นคืนครับ"

"ร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอคะ"

เฌอริตาหน้าเสียเมื่อรู้ว่าอาการข้างเคียงการขาดยาจัเป็นเช่นไร

"ครับ"

เย็นของวัน

"คุณพ่อขา"

เด็กหญิงวิ่งตัวป้อมเข้าไปหาคนเป็นพ่อที่นั่งเล่นอยู่ในสวนหลังบ้าน

"ว่ายังไงคะ"

ภัสกรอุ้มลูกสาวของเขาขึ้นมานั่งบนตักทั้งลูบปอยผมลูกสาวของเขาเล่นอย่างเอ็นดู

"น้องเฌออยากไปสวนสนุกอีกค่ะ”

"อืม...ตอนนี้คุณพ่อไม่สบายอยู่ค่ะเอาไว้คุณพ่อหายดีแล้วจะพาไปนะคะ"

อันที่จริงเขาก็อยากใช้ชีวิตอย่างเปิดเผยได้เช่นกันแต่ตอนนี้เขายังต้องระวังชนะพลเป็นพิเศษจึงต้องใช้เหตุผลอาการป่วยของเขาอ้างกับคนเป็นลูกไปก่อน

"โอเคค่ะ...นี่อารายคะ"

เด็กหญิงค่อนข้างว่าง่ายทั้งยังแหวกคอเสื้อคนเป็นพ่อดูสิ่งที่อยู่ด้านในทั้งหยิบจี้รูปสิงโตออกมาถามคนเป็นพ่อตาแป๋ว

"น้องเฌอชอบเหรอคะ"

ภัสกรดูท่าทางลูกสาวของเขาจะชอบที่รูปสิงโตนี้อยู่ไม่น้อย

"ชอบค่ะ"

"คุณพ่อให้ค่ะ"

ภัสกรถอดสร้อยของเขาสวมให้ลูกสาวอย่างง่ายดายหากสร้อยเส้นนี้เป็นสร้อยแห่งความโชคดีเขาก็อยากให้ความโชคดีนี้อยู่กับลูกของเขาเสมอ

"ขอบคุณค่ะ"

"คุยอะไรกันอยู่เหรอคะ..นี่"

เฌอริตาเดินออกมาตอนที่ภัสกรกำลังสวมสร้อยให้เฌอริมาอยู่พอดี

"น้องเฌอชอบน่ะ..พี่เลยให้ลูก"

"..ค่ะ.."

เฌอริตาอมยิ้มเล็กๆเธอรู้ว่าเหตุใดภัสกรจึงอยากให้สร้อยเส้นนี้กับเฌอริมาคงจะเหตุผลเดียวกับเธอตอนที่อยากให้ชายหนุ่มโชคดีหายป่วยเร็วๆนั่นเอง

"อาหารเย็นเรียบร้อยแล้วค่ะคุณหนู"

เมื่อวาดจันทร์จัดโต๊ะอาหารเสร็จก็รีบเรียกทุกคนให้เข้าไปในบ้านเพราะรู้ว่าภัสกรนั้นต้องกินข้าวกินยาให้ตรงเวลา

"ไปที่โต๊ะอาหารกันดีกว่าค่ะกินข้าวแล้วจะได้กินยาตรงเวลานะคะ"

"อืม.."

21.00น.

"น้องเฌอต้องเข้าโรงเรียนเมื่อไรเหรอริตา"

หลังจากที่คนเป็นลูกหลับไปเรียบร้อยแล้วภัสกรที่นอนอยู่บนฟูกข้างๆเตียงใหญ่ก็เอื้อมมือไปจับมือกับเฌอริตาคุยกันเสียงอ่อน

"อีกประมาณสองเดือนก็เข้าอนุบาลแล้วล่ะค่ะ"

หญิงสาวนอนคว่ำหน้าชะโงกหัวมองคนที่นอนอยู่ด้านล่างอมทั้งยิ้มเล็กๆมองคนที่ให้เหตุผลว่สไม่อยากนอนข้างบนเตียงเพราะกลัวว่าจะเบียดลูกและลูกสาวของเขาจะดิ้นได้ไม่สบายเท่าที่ควรนัก

"พี่จะเป็นคนไปรับไปส่งน้องเฌอทุกวันเลย"

ภัสกรคิดว่าเมื่อลูกสาวของเขาเข้าโรงเรียนแล้วเขาจะเป็นคนดูแลไปรับไปส่งทุกวัน

"ริตาว่าให้ริตาหรือนมไปเองดีกว่านะคะริตากลัวว่า..."

เฌอริตาตอบชายหนุ่มด้วยสีหน้าลำบากใจเล็กน้อยเรื่องนี้หญิงสาวเองกลัวว่าจะไม่ดีเท่าไรเพราะตอนนี้เธอก็ยังรู้ข่าวจากปลายฝนมาว่าชนะพลยังให้คนออกตามหาแดนเทพและภัสกรไม่หยุดไม่หย่อน

"ไม่ต้องพูดหรอกพี่เข้าใจแล้ว"

ภัสกรรู้ว่าเฌอริตาคงกลัวเขาจะเป็นอันตรายเขาเองก็ลืมคิดไปว่าถ้าหากชนะพลรู้ว่าเขามีลูกและอยู่กับเฌอริตาลูกของเขาคงจะไม่ปลอดภัยดังนั้นเขาต้องคิดที่จะทำอะไรกับเรื่องนี้สักอย่างแล้ว