ตอนที่ 50

ครู่ต่อมา

"คุณกลับไปเถอะ"

ลีโอนาโดเอ่ยกับแคทตี้ด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ

"ไม่ค่ะลีโอ...แคทคิดถึงคุณแทบแย่คุณเล่นไม่ติดต่อหาแคทบ้างเลยแคทติดต่อมาก็ไม่เคยได้คุยกับคุณ"

แคทตี้ออดอ้อนชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงอู้อี้ในระยะเวลาที่เธอเดินสายทำงานเดินแบบรอบโลกโอกาสที่จะติดต่อกับชายหนุ่มก็ยากเหลือเกินกลับมายังเจออะไรที่เซอร์ไพรซ์ว่าชายหนุ่มมีลูกมีเมียแล้วอีกแบบนี้ทำให้เธอนั้นค่อนข้างไม่พอใจอย่างมาก

"ผมบอกแล้วไงว่าความสัมพันธ์ของเรามันไม่ผูกมัด"

"แต่แคทรักคุณนะคะ"

แคทตี้ยังคงเกาะแขนชายหนุ่มออเซาะไม่ยอมปล่อย

"ผมบอกให้กลับไปไง...คุณก็รู้ว่าคนอย่างผมไม่ชอบให้ใครขัดคำสั่ง"

ลีโอนาโดเอ่ยเสียงแข็งกับเธออีกรอบด้วยสีหน้าและแววตาที่อีกฝ่ายน่าจะเข้าใจได้ว่าเขาเริ่มไม่พอใจ

"ก็ได้ค่ะ...แต่อย่าหวังนะคะว่าแคทจะเลิกยุ่งกับคุณง่ายๆ"

แคทตี้รู้ว่าอารมณ์แบบนี้เธอไม่ควรงัดข้อกับลีโอนาโดแต่เธอก็ยังทิ้งท้ายอย่างหัวรั้นก่อนจะกลับให้ชายหนุ่มได้รับรู้

แกร๊กกก

"คุยธุระเรียบร้อยแล้วเหรอคะ"

อิงดาวรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติถามชายหนุ่มเสียงอ่อน

"อืม..."

ลีโอนาโดเข้ามาชะเง้อดูลูกสาวของเขาที่กำลังนอนอยู่ในเปลและมองหน้าของอิงดาวอย่างสงสัยว่าเธอจะไม่มีคำถามอะไรเกี่ยวกับเขาและแคทตี้เลยหรืออย่างไร

"เธอไม่คิดจะถามหน่อยเหรอว่าแคทเป็นใคร"

ลีโอนาโดเอ่ยถามหญิงสาวอย่างคาใจ

"มันเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณดาวไม่กล้ายุ่งหรอกค่ะ"

อิงดาวฝืนยิ้มเจื่อนเล็กๆและก้มหน้างุดไม่อยากสบตากับอีกฝ่ายให้หมองใจไปกว่านี้

ลีโอนาโดรู้สึกไม่ค่อยพอใจกับคำตอบของหญิงสาวนักที่ดูเหมือนเธอไม่ได้รู้สึกหึงหวงอะไรเขาเลยสักนิดแต่ก็ไม่ได้อยากเค้นอะไรกับเธออีกต่อไปแล้วจึงเดินออกจากห้องไปเหมือนคนที่กำลังน้อยใจคนรักอย่างไงอย่างงั้น

22.00 น.

เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้วหญิงสาวก็ยังนอนไม่หลับทั้งที่ล้มตัวนอนมาเป็นชั่วโมงแล้วเพราะเธอยังแอบน้อยใจชายหนุ่มที่มีผู้หญิงมาหาถึงบ้านและน้อยใจในตัวเองที่ไม่มีสิทธิ์หวงเขาได้เลย

ในระยะเวลาที่ได้ดูแลลูกด้วยกันที่ผ่านมามันทำให้เธอลืมตัวว่าเธอนั้นอยู่กับลีโอนาโดเป็นครอบครัวที่อบอุ่นแต่เปล่าเลยวันนี้เธอคิดได้แล้วว่าที่ผ่านมาเธอหลอกตัวเองทั้งนั้น

"เป็นอะไรของเธอนอนไม่หลับหรือไง"

ลีโอนาโดรู้สึกมาสักพักแล้วว่าหญิงสาวนอนไม่หลับเพราะเธอเล่นพลิกไปพลิกมาจนเขาตื่นขึ้นมาด้วย

"ขอโทษค่ะที่ทำให้คุณตื่น"

อิงดาวหันมาบอกขอโทษชายหนุ่มเบาๆ

"อยู่นิ่งๆ...อย่ากวนฉันอีก"

ลีโอนาโดวาดแขนแกร่งกอดหญิงสาวเอาไว้เพื่อที่เธอจะได้นอนดีๆเสียที

อิงดาวแอบตกใจเล็กน้อยที่จู่ๆเขาก็ดึงเธอมานอนกอดหน้าตาเฉยเธอจึงแน่นิ่งอยู่แบบนั้นไม่กล้าขยับจนหลับไปจนได้

วันต่อมา

"นายท่านครับคุณดารารายมาขอพบครับ"

"หืม...รีบให้เธอเข้ามา"

ชัยพฤกษ์ขมวดคิ้วเป็นปมแปลกใจอย่างมากที่ดารารายมาขอพบเขาทั้งที่ขาดการติดต่อไปยี่สิบกว่าปีได้แล้ว

ครู่ต่อมา

"ไม่เจอกันนานเลยนะครับคุณดารา"

เมื่อดารารายเข้ามาพบเขาชัยพฤกษ์ก็ทำตัวเป็นเจ้าบ้านที่ดีทักทายตามประสาคนเคยรู้จักกัน

"ค่ะคุณพฤกษ์...ที่ฉันมาวันนี้เพราะฉันพึ่งจะรู้ว่าลูกสาวของฉันมาอยู่ที่นี่"

ดารารายไม่อ้อมค้อมเธอพึ่งจะรู้ว่าลูกสาวของเธอย้ายมาอยู่ที่นี่ไม่นานมานี้เอง

"ใช่ครับหนูดาวมีลูกกับตาสิงห์เป็นลูกสาวตอนนี้ได้สามเดือนแล้วครับผมกำลังให้คนไปตามทั้งคู่มาหาคุณ"

5​ นาทีต่อมา

"แม่คะ.."

อิงดาวรีบอุ้มลูกน้อยของเธอมาหาคนเป็นแม่เธอดีใจอย่างมากเมื่อรู้ว่าแม่ของเธอมาหา

"ฉันขอดูหน้าหลานหน่อยซิ"

ดารารายถึงแม้เธอจะไม่ค่อยได้ติดต่อกับลูกสาวของเธอถามสารทุกข์สุขดิบอะไรมากแต่การที่ลูกสาวของเธอได้มาอยู่ใต้การปกครองของชัยพฤกษ์ก็ทำให้เธอสบายใจอย่างมากเพราะรู้ว่าลูกสาวและหลานของเธอจะไม่ลำบากและมีคนคอยดูแลที่ดี

"นี่ค่ะแม่ยัยหนูกำลังจ้ำม่ำเลย"

อิงดาวไม่โอ้เอ้ที่จะยื่นลูกน้อยของเธอให้คนเป็นแม่อุ้ม

"อืม..กินเก่งมากเลยสินะ...แล้วนี่มาอยู่ที่นี่มีลูกมีเต้ากับสามีแกแล้วได้จดทะเบียนแล้วรึยังล่ะ"

"เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอกครับผมจดทะเบียนกับเธอเรียบร้อยถ้าผมเป็นอะไรไปสมบัติทั้งหมดก็ต้องตกเป็นของยัยหนูกับอิงดาวอยู่แล้วเหมือนกับคุณที่ได้สมบัติตอนพ่อผมตายไง"

ลีโอนาโดโพล่งตอบออกมาเสียงแข็งจนคนที่นั่งอยู่ตรงนี้หน้าเสียไปตามๆกัน

"ตาสิงห์"

ชัยพฤกษ์ส่ายหัวเล็กน้อยพรางมองลีโอนาโดอย่างไม่พอใจ

"เอาลูกผมมา.."

ลีโอนาโดทนที่จะนั่งอยู่ตรงนี้ไม่ได้เพราะเห็นว่าคนที่มาหมายจะคุยแต่เรื่องผลประโยชน์ทั้งนั้นเขารีบลุกไปอุ้มลูกของเขาออกจากดารารายอย่างรวดเร็ว

"คุณสิงห์.."

อิงดาวหน้าเสียอย่างเห็นได้ชัดที่เห็นพฤติกรรมชายหนุ่ม

"ลุก.."

"อะไรกันคะคุณสิงห์"

ลีโอนาโดอุ้มลูกของเขาได้ก็รีบดึงมืออิงดาวลากกลับเข้าไปในห้องทันทีอย่างไม่เกรงใจใคร

"ผมต้องขอโทษแทนตาสิงห์ด้วยนะครับ"

ชัยพฤกษ์หันมาขอโทษดารารายกับเหตุการณ์เมื่อครู่อย่างระอา

"ฉันเข้าใจค่ะว่ายังไงคุณสิงห์ก็คิดว่าฉันเป็นคนทำให้พ่อเค้าตาย...คนที่อคติอธิบายยังไงก็คงจะไม่เข้าใจ"

ดารารายเองก็พอจะเข้าใจกับพฤติกรรมของลีโอนาโดแต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องกระทำ​กับอิงดาวลูกเธอแบบนั้น

"...ผมต้องขอโทษในสิ่งที่ตาสิงห์กระทำกับหนูดาวด้วย..."

"อย่าบอกนะคะว่าที่อิงดาวมาอยู่ที่นี่เพราะความแค้นของคุณสิงห์ที่แค้นฉัน"

ชัยพฤกษ์พยักหน้ารับพร้อมเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ดารารายฟังทำให้ดารารายถึงกับยกมือทาบอกที่อิงดาวต้องมารับกรรมทั้งที่ไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย

ทางด้านอิงดาว

"คุณจะลากดาวมาทำไมคะดาวอยากคุยกับแม่นานๆ"

ลีโอนาโดพาอิงดาวและลูกกลับมาที่ห้องและล็อกประตูอย่างแน่นหนาไม่ยอมให้หญิงสาวออกไปเจอคนเป็นแม่อีกจนอิงดาวมีอาการไม่พอใจลีโอนาโดอย่างเห็นได้ชัดเพราะเธออยากจะคุยกับแม่ของเธอให้นานกว่านี้