ตอนที่ 52

"เล่นอะไรของแก"

ชัยพฤกษ์เอ่ยกับลีโอนาโดด้วยสีหน้าไม่พอใจไม่รู้ว่าลูกชายของเขาอยากจะปั่นหัวใครเล่นอีกแต่ที่เขารู้คนที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดก็คืออิงดาว

"ก็ไม่ได้เล่นอะไรนี่ครับ"

ลีโอนาโดตอบด้วยน้ำเสียงที่ปนขำเล็กน้อย

"แคทอยากไปนั่งทางโน้นค่ะลีโอ"

แคทตี้ดึงแขนลีโอนาโดให้ตามเธอไปอย่างไม่สนมารยาท

"โอเค.."

ลีโอนาโดเองก็ปล่อยให้หญิงสาวจูงไปไหนตามสบายและแอบเหลือบมองหน้าอิงดาวเล็กน้อยหมายใจว่าเธอน่าจะมีอาการอะไรบ้างแต่เปล่าเลยเจ้าตัวยังยืนหน้าตาเฉยทำเขาหงุดหงิดใจเพิ่มขึ้นอีกเท่าและอยากจะเอาชนะอารมณ์นิ่งๆของเธอให้ได้

"ดาว.."

เฌอริตาหันมาจับมือให้กำลังใจอิงดาว

"ดาวโอเคค่ะ..ไปหาโต๊ะนั่งกันดีกว่าค่ะ"

อิงดาวฝืนยิ้มเล็กๆออกมาและทำไม่สนใจลีโอนาโดจะดีกว่าเพราะที่เธอมางานนี้ก็เพราะแม่เธอเท่านั้น

ครู่ต่อมา

"สามีแกทำไมถึงได้เดินควงผู้หญิงคนอื่นไม่เกรงใจแกแบบนั้นล่ะ"

ดารารายเห็นพฤติกรรมทั้งหมดของลีโอนาโดก็รีบเดินตามมานั่งกับอิงดาวและถามลูกสาวของเธออย่างไม่พอใจ

"ช่างเขาเถอะค่ะแม่...แล้วนี่แม่สบายดีไหมคะวันนั้นยังไม่ได้คุยกันเท่าไรเลย"

อิงดาวยิ้มออกที่แม่ของเธอเดินมาหาในเวลานี้เธอไม่อยากพูดอะไรถึงลีโอนาโดเท่าไร

"ฉันก็สบายดี"

ดารารายพยักหน้าตอบ

"สวัสดีครับคุณดาราราย"

ลีโอนาโดหวนกลับมาเมื่อเห็นดารารายนั่งคุยอยู่กับอิงดาว

"มีลูกมีเมียแล้วก็ควรทำตัวให้เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีหน่อยนะกรุณาให้เกียรติลูกเมียบ้าง"

ดารารายถือโอกาสนี้พูดต่อว่าชายหนุ่มตรงๆเธอพอจะเดาออกส่าชายหนุ่มน่าจะปั่นประสาทเธอเล่นให้เธอโมโหที่เขาไม่ให้เกียรติอิงดาวและเธอก็จะทำให้เขาได้รู้ว่าเขาไม่มีวันทำแบบนั้นได้

"ผมไม่เคยให้เกียรติเธออยู่แล้วแต่เธอก็รับได้...ใช่ไหม"

ลีโอนาโดพูดด้วยน้ำเสียงและสีหน้ายียวนใส่ดาราราย

"ค..คุณสิงห์"

คำๆนั้นของลีโอนาโดที่พึ่งออกมาดูเหมือนจะเป็นมีดที่กรีดหัวใจของอิงดาวเป็นแผลลึกที่สุด

"ที่ทำลายลูกฉันแบบนี้หมายจะให้ฉันเสียใจเจ็บใจสินะไม่มีทางเพราะฉันไม่ได้คิดจะสนใจลูกของฉันคนนี้ตั้งแต่เกิดแล้วแก้แค้นผิดคนสิไม่ว่า...หึ่.."

ดารารายมีหรือจะยอมแพ้ฝีปากของลีโอนาโด

"..เอ่อ..."

อิงดาวรู้สึกเหมือนเธอเหมือนเศษขยะที่ไม่มีค่าอะไรเลยในตอนนี้น้ำตาบ่อน้อยของเธอเริ่มล้นทะลักออกมาจนทำให้เธอยกมือปาดลวกๆและรีบวิ่งหนีไปในที่สุด

"ดาว.."

เฌอริตาเห็นเช่นนั้นก็รีบตามอิงดาวไปแต่คนที่ดูสีหน้าเจื่อนลงเล็กน้อยที่เห็นน้ำตาของอิงดาวก็เป็นแม่และสามีของเจ้าตัวนั่นเองที่พึ่งจะสลดเมื่อสาดคำร้ายๆใส่กันไปแล้ว

"มาคุยกับฉันหน่อย"

ชัยพฤกษ์กำมือแน่นเขาเงียบมานานแล้วเมื่อเห็นอิงดาวเตลิดไปแบบนั้นเขาจึงต้องเรียกลีโอนาโดมาคุยกันสักหน่อยแล้ว

ห้องวีไอพี

"ไปพูดแบบนั้นกับหนูดาวได้ยังไง..พ่ออย่างฉันเคยบอกเคยเตือนแกว่าอย่ายึดติดกับอดีตเคยฟังกันบ้างไหมหนูดาวกับลูกแกเค้าเป็นคนมีชีวิตจิตใจแล้วเค้าจะต้องรู้สึกยังไง...รู้ไหมว่าแกทำให้พ่อคนนี้ผิดคำสัญญากับพ่อของแก...สิ่งที่พ่อแกหวังที่สุดคือเห็นแกเติบโตมาเป็นคนที่มีจิตใจดีความคิดที่ดีสรุปคือฉันไม่สามารถเลี้ยงแกให้เป็นแบบนั้นได้..ฉันรักแกนะสิงห์รักเหมือนลูกแท้ๆคนนึงฉันผิดหวังกับตัวเองที่ความรักความอบอุ่นที่ฉันมีให้แกมันไม่พอที่จะขจัดความแค้นออกไปจากใจแกได้เลย...ฉันผิดเองเรื่องนี้ฉันผิดเอง"

ชัยพฤกษ์พูดด้วยอารมณ์และสีหน้าที่ผิดหวังทั้งกับตัวเองและลีโอนาโด

"ผมขอโทษครับคุณพ่อ..."

ลีโอนาโดนั่งก้มหน้าเอ่ยขอโทษพ่อของเขาเสียงแผ่วที่ทำให้พ่อของเขารู้สึกผิดหวังในตัวเขาขนาดนี้ที่เจ็บที่สุดคือทำให้ผู้มีพระคุณรู้สึกผิดเสียเองที่คิดว่าตัวเองเลี้ยงเขามาไม่ดี

"คนที่แกต้องขอโทษไม่ใช่ฉัน..."

ชัยพฤกษ์เอ่ยเสียงแข็งแล้วปล่อยทิ้งให้ลีโอนาโดได้คิดทบทวนอะไรหลายๆอย่างไปคนเดียวและหวังว่าลูกชายของเขาจะละทิฐิและมองถึงความรู้สึกข้างในตัวเองออกมาได้

ทางด้านอิงดาว

"ฮึกๆ..ฮือๆๆ..อือ..ทำไม..ดาวมันไม่เป็นที่ต้องการของใครเลยใช่ไหม"

อิงดาววิ่งออกมาที่มุมมืดมุมหนึ่งเธอปล่อยโฮกับเฌอริตาอย่างสุดจะกลั้นทำเอาเฌอริตาสงสารอย่างมากที่คนที่เธอรักเหมือนน้องสาวต้องมาเจออะไรแบบนี้

"อย่าพูดอย่างนั้นสิดาว"

เฌอริตากอดปลอบคนที่สะอื้นตัวโยนเบาๆ

"ฮึก...ฮือๆๆๆๆ..."

"ฉันขอคุยกับลูกฉันหน่อยได้ไหม"

ดารารายเดินตามอิงดาวมาติดๆและอยากจะคุยกับลูกสาวของเธอเพียงสองคนอย่างส่วนตัวเฌอริตาเห็นเช่นนั้นจึงหลีกทางให้และเดินกลับเข้าไปในงานด้วยสีหน้ากังวลอยู่มาก

"เอ่อ...ค่ะ.."

"ผู้ชายคนนี้ไม่ได้รักแกเลยสักนิดจะทนอยู่กับเค้าไปเพื่ออะไรฉันจะให้เงินแกก้อนนึงแล้วแกก็ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับลูกแกซะ"

ดารารายเห็นเฌอริตาไปแล้วจึงพ่นคำในใจออกมาอย่างอัดอั้นเมื่อลีโอนาโดทำเหมือนไม่ได้รักลูกของเธอตัวเธอก็จะให้ชีวิตใหม่แก่ลูกเธอเอง

"หากดาวจะไปดาวอยากจะไปอยู่กับแม่จะได้ไหมคะ..ฮือๆๆๆ..ฮึก"

อิงดาวพูดออกมาอย่างไม่ต้องคิด

ดารารายเงียบเล็กน้อยเพราะเธอก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าชีวิตของเธอจะมีอิงดาวมาอยู่ด้วย

"ดาวรู้ว่าแม่ไม่ต้องการดาวแต่ตอนนี้ดาวต้องการแม่นะคะ"

อิงดาวขอร้องแม่เธอด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น

"ถ้าอยากจะไปอยู่กับฉันอีกสามวันมาเจอฉันที่สนามบิน"

เมื่อลูกของเธอเลือกแบบนี้เธอก็พร้อมแล้วที่จะทำหน้าที่แม่เมื่อครู่เธอแอบรู้สึกผิดอยู่มากที่พลั้งปากเอาชนะลีโอนาโดโดยลืมนึกถึงจิตใจอิงดาว

"จริงเหรอคะ..แม่จะให้ดาวไปอยู่กับแม่จริงๆใช่ไหม"

อิงดาวปาดน้ำตาลวกๆเธอดีใจกว่าอะไรทั้งสิ้นที่รู้ว่าจะได้ไปอยู่กับแม่ของเธอ

"ฉันไม่ชอบพูดเล่น"

ดารารายยืนยันเสียงแข็งว่าเธอไม่ได้พูดเล่น