บ้านเด็กกำพร้าxxx
ตอนนี้ภัสกรยืนอยู่หน้าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าก่อนที่จะออกมาจากขนส่งเขาก็ถามคนที่นั่นว่าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าxxxอยู่ที่ไหนดีที่ที่นี่ไม่ไกลจากขนส่งมากเขาเลยนั่งวินมาลงที่นี่แต่ก็ยังไม่กล้าเข้าไปด้านใน
"โอะ...โอ้ยย..."
ฟึ่บบบบ
จู่ๆอาการปวดหัวรุนแรงก็เกิดขึ้นมาอีกรอบทำให้เขานั่งจมกับพื้นครู่หนึ่งแล้วจึงสลบไป
ปีต่อมา
รัสเซีย
คลังอาวุธ
"เตรียมทุกอย่างเรียบร้อยแล้วใช่ไหม"
ลีโอนาโดหรือนายสิงห์ที่คนเป็นพ่อบุญธรรมชาวไทยชอบเรียกหนุ่มหล่อร่างสูงวัย38ปีนัยตาคมดุดันสมกับเป็นนายใหญ่ของกิจการค้าอาวุธมาดนิ่งดูมีภูมิฐานใครเห็นก็ต้องเกรงเดินมาตรวจงานในคลังอาวุธด้วยตัวเองเพราะวันนี้มีลูกค้ารายใหญ่เดินทางมาที่นี่เพื่อนัดเชคตัวอย่างของลอตใหม่ที่จะสั่ง
ลีโอนาโดเป็นหนุ่มหล่อชาวอิตาลีลูกบุญธรรมของชัยพฤกษ์นักธุรกิจค้าอาวุธคนไทยที่ร่วมหุ้นกับเพื่อนชาวรัสเซียผลิตอาวุธคุณภาพดีจนเป็นบริษัทที่ขายอาวุธที่มีชื่อเสียงค่อนข้างมาก
ตอนนี้ชัยพฤกษ์ได้วางมือให้ลีโอนาโดดูแลกิจการแทนเขาแทบทุกอย่างชัยพฤกษ์มีทุกวันนี้ได้ก็เพราะได้พ่อของลีโอนาโดช่วยเหลือเอาไว้ในตอนที่เขาถูกตามฆ่าจนเขาได้มาเป็นหุ้นส่วนกับเพื่อนชาวรัสเซียก็เพราะพ่อของลีโอนาโดเช่นกันเมื่อพ่อของลีโอนาโดเสียชัยพฤกษ์จึงเลี้ยงดูลีโอนาโดเหมือนลูกแท้ๆคนนึงทดแทนสิ่งที่เขาได้ขาดหายไป
"ครับนายใหญ่"
โรมันคนสนิทฝีมือดีของลีโอนาโดรายงานความเรียบร้อยว่าทุกอย่างจัดเตรียมไว้พร้อมดีแล้ว
"คุณภัสจะมาถึงที่นี่เมื่อไร"
ลีโอนาโดอยากรู้ว่าภัสกรจะมาทันลูกค้าหรือไม่เพราะเขาต้องเข้าไปดูการผลิตอาวุธที่โรงงานต่อ
"นายน้อยบอกว่าจะมาถึงที่นี่ภายในอีกครึ่งชั่วโมงครับ"
"งั้นฉันฝากตรงนี้ด้วยฉันต้องเข้าที่โรงงานต่อ"
ลีโอนาโดพยักหน้าเมื่อรู้ว่าน้องชายของเขาจะมาในไม่ช้าจึงโล่งใจเขาจะได้ไปที่โรงงานต่อโดยที่ไม่ต้องอยู่ต้อนรับลูกค้าในเมื่ออีกไม่นานภัสกรก็จะมาที่นี่
"ครับนายใหญ่"
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
"คุณสิงห์ไปไหน"
ภัสกรเดินเข้ามาหาโรมันด้วยสีหน้าสงสัยเพราะเขาเห็นว่าลีโอนาโดออกมาที่คลังอาวุธก่อนหน้าเขาหลายชั่วโมงแล้ว
"นายใหญ่มาดูความเรียบร้อยที่นี่แล้วก็เข้าไปที่โรงงานต่อครับ"
โรมันรายงานนายน้อยของเขาว่าลีโอนาโดนั้นไปไหน
"อืม... ได้เวลาที่ลูกค้าจะมาดูของแล้วไปเตรียมตัว"
ภัสกรยกแขนซ้ายดูนาฬิการาคาแพงของเขาทั้งรีบสั่งให้เหล่าบอดี้การ์ดไปเตรียมตัวต้อนรับลูกค้าที่ห้องรับรอง
"ครับนายน้อย"
สามชั่วโมงต่อมา
"ขอบคุณนะครับที่ไว้ใจเลือกอาวุธของที่นี่"
ภัสกรรับรองเอริสลูกค้ารายใหญ่ชาวตุรกีของเขาร่วมสองชั่วโมงกว่าและดูท่าเอริสจะถูกใจอาวุธลอตใหม่นี้อย่างมาก
"คุณภาพเหมาะสมกับราคาแบบนี้ผมเป็นลูกค้ายาวๆเลยล่ะครับ"
เอริสเขาเลือกที่จะซื้ออาวุธกับหลายเจ้าแต่ที่เขาถูกใจทั้งคุณภาพและราคาก็เป็นของที่นี่เลยเลือกที่จะซื้ออาวุธที่นี่เรื่อยมาโดยไม่ได้ติดต่อขอทดลองอาวุธกับเจ้าอื่นอีกเลย
คฤหาสน์หรู
"เป็นยังไงบ้างไอ้เสือ"
ชัยพฤกษ์ยืนรอฟังข่าวดีของลูกชายของเขาที่ห้องโถงใหญ่เมื่อเห็นภัสกรเดินเข้ามาจึงรีบถามความคืบหน้าของวันนี้ที่คุยกับลูกค้ารายใหญ่เป็นอย่างไรบ้าง
"เรียบร้อยดีครับคุณพ่อลูกค้าเร่งให้เราส่งของทั้งหมดให้เร็วที่สุด"
ภัสกรลงมานั่งที่โซฟาตัวหรูเขาเห็นว่าลอตนี้เอรีสดูท่าจะชอบอาวุธรูปแบบใหม่อยู่มากจึงสั่งให้รีบส่งเร็วกว่าทุกครั้ง
"ดีหมดงานนี้พ่อว่าจะพาแกกลับไปที่ไทยสักหน่อย"
ชัยพฤกษ์ยิ้มกริ่มที่งานผ่านไปด้วยดีทั้งยังเกริ่นเรื่องที่จะพาชายหนุ่มกลับไทยเพื่อที่จะให้เขาเตรียมตัวอีกด้วย
"กลับไปทำไมเหรอครับ"
"แค่อยากพักผ่อนน่ะ"
ชัยพฤกษ์มีบางอย่างที่เขาอยากจะกลับเมืองไทยแต่ยังไม่ได้บอกเหตุผลที่แท้จริงให้ลูกชายของเขาได้รู้
"งานทางนี้ล่ะครับ"
ภัสกรยังคงห่วงงานที่นี่อยู่มากถึงจะขายอาวุธใก้ลูกค้ารายใหญ่ไปได้แต่ที่นี่ก็ยังมีลูกค้าให้ดูแลอีกมากมายเขากลัวว่าหากพี่ชายของเขาดูแลอยู่คนเดียวกับหุ้นส่วนนั้นจะทำให้งานหนักเกินไป
"ไม่มีปัญหาอยู่แล้วพ่อว่าพี่แกเอาอยู่"
ชัยพฤกษ์ไม่ได้ห่วงงานเลยสักนิดหากมีลีโอนาโดดูแลอยู่
"ครับคุณพ่อ"
ภัสกรมาอยู่ที่นี่เกือบปีแล้วในวันที่เขาสลบลงที่หน้าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในวันนั้นก็มีชัยพฤกษ์พ่อของเขาช่วยเอาไว้และพามาที่รัสเซีย
ช่างเป็นเรื่องที่บังเอิญหรือโชคชะตาเป็นใจที่ทำให้สองพ่อลูกได้มาเจอกันในวันนั้น
ชัยพฤกษ์รู้ว่าลูกชายของเขาที่หายไปตั้งแต่แบเบาะพร้อมพี่เลี้ยงยังมีชีวิตอยู่จึงรีบกลับมาที่ไทยและมาที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติมหลังจากที่ให้คนสืบจนรู้ว่าพี่เลี้ยงของลูกชายของเขานั้นพามาปล่อยไว้ที่นี่หลังจากที่ถูกตามล่าจากศรัตรูจนพี่เลี้ยงลูกของเขาเอาชีวิตไม่รอด
และแล้วโชคชะตาก็เป็นใจทำให้ชัยพฤกษ์ได้มาเจอกับภัสกรในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้านี้พอดีเหมือนชะตาได้วางเอาไว้
หลังจากที่ชัยพฤกษ์พาภัสกรกลับมาที่รัสเซียเขารู้ว่าภัสกรนั้นสูญเสียความทรงจำเพราะเหตุใดเขานั้นไม่ทราบแต่ก็คอยให้คนตามสืบอยู่ตลอดว่าในขณะที่ภัสกรใช้ชีวิตอยู่ที่ไทยเขาอยู่อย่างไรบ้างเพราะชัยพฤกษ์ต้องการรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับลูกของเขา
ในขณะที่อยู่ที่นี่ชัยพฤกษ์ก็ให้ลีโอนาโดสอนงานภัสกรทุกอย่างจนตอนนี้ภัสกรแทบจะนิสัยเหมือนลีโอนาโดเกือบร้อยเปอร์เซ็นไปเสียแล้วทั้งเย็นชาเรื่องความโหดและความเด็ดขาดก็ไม่ต่างกันจึงทำให้เขาวางใจที่จะส่งต่อธุรกิจให้กับลูกทั้งสองของเขา
และในตอนนี้เขาได้รับรายงานเรื่องราวทุกอย่างจากคนที่ให้ตามสืบชีวิตของภัสกรในขณะที่อยู่ที่ไทยแล้วรู้สึกว่าเขาต้องพาภัสกรกลับไปทำอะไรให้มันถูกต้องตามที่มันควรจะเป็นเสียที
อาทิตย์ต่อมากรุงเทพมหานคร"คุณหนูจะไปอยู่ที่นั่นกี่วันคะ"วาดจันทร์จำได้ว่าเฌอริตาเกริ่นบอกว่าเมื่อคุณหนูเล็กของเธอปิดเทอมแล้วจะไปพักผ่อนบ้านที่เขาใหญ่กันเธอจึงอยากรู้วันเวลาที่แน่นอนว่าไปวันไหนและไปกี่วัน"ไม่ใช่กี่วันค่ะนมโรงเรียนน้องเฌอเปิดเมื่อไรก็คงจะกลับเมื่อนั้นแหละค่ะ..."เฌอริตาหันมายิ้มตอบวาดจันทร์"ทำไมครั้งนี้ถึงไปอยู่นานล่ะคะ"วาดจันทร์ยังมีสีหน้าสงสัยเพราะปกติแล้วคุณหนูของเธอจะไปไหนไม่ค่อยนานเท่าไร"พอดีมีลูกค้าติดต่อว่าจะมาพักที่บ้านหลังใหญ่เช่าอยู่หลายเดือนด้วยริตาเลยอยากไปรับรองด้วยตัวเองน่ะค่ะ"เฌอริตาอยากไปพักผ่อนทั้งยังอยากรับรองแขกวีไอพีที่ติดต่อขอเข้าพักบ้านใหญ่ของแม่เธอเป็นเวลาหลายเดือนอีกด้วย"อย่างนี้นี่เอง"วาดจันทร์พยักหน้าเข้าใจ"เดี๋ยวริตากับน้องเฌอจะไปวัดกันสักหน่อยนะคะนม"เฌอริตาวางแพลนวันนี้เอาไว้ว่าเธอจะพาลูกสาวของเธอไปวัดเพราะวันนี้ก็เป็นปีแล้วจากวันที่ภัสกรจากเธอไป"ค่ะคุณหนู"ชั่วโมงต่อมาวัดxxx"ให้คุณพ่อนะคะ"เฌอริตาถือช่อดอกกุหลาบสีขาวใส่มือลูกสาวของเธอให้วางตรงหน้าเจดีย์ของภัสกรทั้งยิ้มให้รูปภาพตรงหน้าด้วยสายตาที่ยังมีความอาลัยอาวรณ์อยู่"ไม่ว่
สามวันต่อมาเขาใหญ่"ไม่ได้มาที่นี่นานเท่าไรแล้วเนี่ย"หลังจากขับรถมาจากกรุงเทพร่วมสี่ชั่วโมงเฌอริตาก็ลงมายืดเส้นยืดสายเมื่อมาถึงหน้าบ้านหลังเล็กที่ห่างออกไปเพียง2-3ร้อยเมตรก็เป็นบ้านใหญ่ของแม่เธอที่ปล่อยให้นักท่องเที่ยวเช่า"ที่นี่ยังดูสดชื่นเหมือนเดิมเลยนะคะคุณหนู"วาดจันทร์มองบ้านไม้สักทรงทันสมัยที่นี่ด้วยรอยยิ้มไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไรที่นี่ก็ยังเป็นที่แห่งความสุขทุกครั้งได้ได้มา"นั่นสิคะนม""สวัสดีค่ะคุณริตา..ป้าจันทร์"ข้าวฟ่างหลานสาววัย22ของรพีพรรณคนดูแลบ้านและดูแลนักท่องเที่ยวที่นี่เดินมาต้อนรับทั้งสาม"มาพอดีเลยข้าวฟ่างที่บ้านเรียบร้อยดีไหม"วาดจันทร์ถามถึงความเรียบร้อยของทั้งบ้านเล็กและบ้านใหญ่จากข้าวฟ่าง"เรียบร้อยดีจะป้าจันทร์เดี๋ยวหนูเอากระเป๋าไปเก็บในห้องเลยนะคะ"ข้าวฟ่างรีบยกกระเป๋าเข้าไปเก็บในบ้านเพราะเธอจะต้องรีบไปช่วยแม่ครัวเตรียมอาหารในครัวต่อ"ไปป้าไปด้วยเดี๋ยวป้าจะพาคุณหนูเล็กไปนอนซะหน่อย"วาดจันทร์อุ้มเฌอริมาที่กำลังหลับตามข้าวฟ่างเข้าไปในบ้านด้วยครู่ต่อมา"พี่รพีคะ"เฌอริตาเดินมาหารพีพรรณที่จุดบริการลูกค้าเป็นเรือนไม้โล่งกว้างเป็นครัวของที่นี่และโซนนั่งทาน
"คุณพฤกษ์เรียกฉันมามีอะไรขาดเหลือหรือเปล่าคะ..พ..พี่ภัส..""คุณ!!"เฌอริตาเดินเข้ามาหาชัยพฤกษ์ในขณะที่เขากำลังอุ้มลูกสาวของเธออยู่พลันสายตามองเห็นชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆใจของหญิงสาวตอนนี้สั่นระรัวไม่เป็นส่ำความรู้สึกมากล้นตีกันจนเธอหน้ามืดเป็นลมล้มพับไปเพราะไม่คิดว่าคนตรงหน้าจะมีชีวิตอยู่และกลับมาหาเธอดีที่ภัสกรนั้นรับเธอเอาไว้ได้ก่อนและรีบพาเข้ามานอนที่โซฟาในบ้านใหญ่ชั่วโมงต่อมาหลังจากปฐมพยาบาลกันอยู่พักใหญ่เฌอริตาก็ฟื้นขึ้นกอดภัสกรแน่นร้องห่มร้องให้พร่ำบอกว่าตัวเองไม่ได้ฝันไปและชัยพฤกษ์จึงคุยกับทั้งเฌอริตาและภัสกรให้เข้าใจตรงกันว่าเหตุการณ์มันเป็นมาอย่างไรเขาจึงเลือกที่จะมาที่นี่อันที่จริงเรื่องภัสกรกับเฌอริตาชัยพฤกษ์ให้คนสืบรู้มาพักใหญ่แล้วแค่รอจังหวะให้งานใหญ่เสร็จแล้วก็มาที่นี่พร้อมภัสกรก็เท่านั้น"ริตาดีใจมากๆเลยนะคะที่พี่ภัสยังมีชีวิตอยู่"เฌอริตายังคงกอดภัสกรอยู่ไม่ปล่อย"คือ...ผมขอตัวก่อนนะครับ"ภัสกรรู้สึกสับสนไปหมดเมื่อรู้เรื่องราวในคราวเดียววันนี้เขาต้องตะลึงกับเรื่องราวหลายเรื่องจริงๆทำให้เขาต้องปลีกตัวออกไปตั้งสติเสียก่อนเฌอริตามองตามภัสกรด้วยสายตาละห้อย"ต้องขอโทษหนู
"ตามสบายเลย"ภัสกรยกมือลูบหลังร่างบางเบาๆเขารับรู้ถึงความดีใจของอีกฝ่ายได้เป็นอย่างดี"คุณปู่ขาสวยไหมคะ"สองปู่หลานนั่งเล่นกันอยู่ที่หน้าบ้านใหญ่เด็กหญิงเด็ดดอกไม้มาทัดหูแล้ววิ่งมาถามคนเป็นปู่ด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม"โอ้โห..หลานปู่สวยที่สุดในโลกเลยค่ะ"ชัยพฤกษ์อุ้มหลานสาวของเขาขึ้นทั้งเดินไปชมวิวที่เรือนรับรองข้างบ้านอย่างอารมณ์ดี"จริงเหรอคะ..""จริงสิคะ...ไปๆเราเดินไปทางโน้นกันดีกว่า""ค่ะ"ดูท่าคนเป็นปู่จะค่อนข้างเห่อหลานเอามากๆจนคนเป็นพ่อกับแม่เด็กหญิงที่นั่งมองจากบ้านเล็กอดอมยิ้มตามไม่ได้"พี่ภัสคะตอนที่พี่ภัสอยู่ที่โน่นทำอะไรบ้างเหรอคะ"เฌอริตาละสายตามาจากลูกสาวของเธอหันมาถามภัสกรเพราะเธออยากรู้ชีวิตของเขาในช่วงที่อยู่ที่รัสเซียว่าเป็นอย่างไรบ้าง"ก็ช่วยคุณพ่อกับพี่สิงห์ดูแลคลังอาวุธแล้วก็คุยกับลูกค้าที่มาติดต่อซื้ออาวุธ""บรรยากาศการทำงานคงเหมือนในหนังมาเฟียเลยสินะคะ"เฌอริตาแอบคิ้วขมวดเล็กน้อย"อืม..จะว่าใช่ก็ได้..อยากเห็นเหรอ"จะว่าไปภัสกรก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันก็เป็นแบบนั้นแต่จะแตกต่างกันไปด้วยลูกค้าแต่ละคนเองว่าจะพูดยากหรือพูดง่ายเท่านั้น"หึ..ไม่หรอกค่ะริตาไม่ชอบบรรยากาศน่ากลัวแ
22.00 น."นอนไม่หลับเหรอคะ.."เฌอริตารู้สึกตัวขึ้นมาเมื่อหลับไปพักใหญ่เธอยังแอบเห็นว่าชายหนุ่มยังนอนลืมตาอยู่เลยจึงขมวดคิ้วถามอีกฝ่าย"เปล่าน่ะ...อาจจะแปลกที่ด้วยล่ะมั้ง"ภัสกรส่ายหัวเล็กน้อยจะให้เขานอนหลับลงได้อย่างไรในเมื่อต้องนอนมองไหล่เนียนของหญิงสาวที่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเธอแอบทำให้เขาใจสั่นอยู่เหมือนกัน"อ๋อ...ค่ะ.."เฌอริตาพนักหน้าเบาๆพร้อมล้มตัวนอนต่อเพราะเธอเองก็เพลียเพราะฤทธิ์ยาเช่นกันบ้านรพีพรรณ"ข้าวฟ่างอยู่รึเปล่า...ข้าวฟ่าง"อิงดาวหญิงสาวหน้าจิ้มลิ้มวัย22เป็นเพื่อนกับข้าวฟ่างเธออุ้มท้องแก่ใกล้คลอดมาขอความช่วยเหลือกับเพื่อนของเธอเมื่อต้องหนีอะไรบางอย่างแกร๊กกกก"ดาว..เป็นอะไร"ข้าวฟ่างเปิดประตูบ้านออกมารีบดึงมือเพื้อนของเธอเข้าไปในบ้านทั้งถามหน้าตาตื่นว่าเพื่อนเธอเป็นอะไรด้วยความตกใจ"ช่วยด้วยย.."ตอนนี้อิงดาวเนื้อตัวสั่นเทาไปหมดทั้งยังกุมท้องกลมแก่ของเธอด้วยความกลัว"ใจเย็นๆ"ข้าวฟ่างกอดปลอบอิงดาวหวังให้เพื่อนเธอหายตัวสั่นเทาเสียก่อนปั้งๆๆๆๆๆสองสาวสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูด้านนอกดังราวกับคนด้านนอกนั้นจะพังมันเข้ามา"อะไรกัน..."รพีพรรณออกมาจากห้องเพราะได้ยิน
"จ้างคนมาดูแลแทนก็ได้นี่"ภัสกรเห็นว่าเรื่องงานไม่น่ามีปัญหาเพราะเขาก็มีเงินที่จะจ้างคนดูแลแทนอยู่แล้ว"ไว้ริตาจะคิดดูก่อนนะคะ"เฌอริตายังให้คำตอบกับชายหนุ่มตอนนี้ไม่ได้เพราะยังมีอีกหลายเรื่องที่เธอต้องคิดไหนจะลูกเธอที่ต้องเปลี่ยนที่เรียนเปลี่ยนที่อยู่ทำเรื่องอะไรมากมายอีก"อืม.."เย็นของวัน"คุณพ่อขาน้องเฌออยากอยู่ที่นี่ตลอดไปเลยค่ะ"เด็กหญิงนั่งคุยจ้อกับคนเป็นพ่ออยู่ที่หองโถงของบ้านในขณะที่เฌอริตาและวาดจันทร์กำลังเข้าครัวทำอาหารเย็นกันอยู่"อยู่ที่นี่แล้วน้องเฌอจะเรียนหนังสือยังไงล่ะครับถ้าน้องเฌอเรียนจบแล้วถึงจะมาอยู่ที่นี่ตลอดได้""จริงเหรอคะ""จริงสิครับพ่อยกที่นี่ให้น้องเฌอดีไหม""ดีค่ะน้องเฌอชอบ"เด็กหญิงปรบมือชอบใจทั้งเข้าไปสวมกอดคนเป็นพ่ออย่างอารมณ์ดีที่รู้ว่าสิ่งที่เธอชอบนั้นได้มาเป็นของเจ้าตัวแล้วห้องครัว"คุณท่านพึ่งส่งมาให้คุณหนูตุ๋นให้คุณภัสดื่มก่อนนอนทุกคืนค่ะ"วาดจันทร์พึ่งได้รับของจากคนของชัยพฤกษ์ที่เอาของมาให้ถึงเกาะสดๆร้อนๆเป็นซองสมุนไพรที่เป็นห่อคล้ายสมุนไพรจีนทั่วไปเมื่อได้มาก็รีบเอามาให้คุณหนูของเธอ"เป็นสมุนไพรอะไรเหรอคะ""เห็นบอกว่าเป็นสมุนไพรบำรุงร่างกายทั่วไ
"พี่ภัสคะ...ริตา..อื้อ...เจ็บ..อื้อออ.."คราแรกบทรักที่ชายหนุ่มมอบให้หญิงสาวนั้นก็ดูไม่หวือหวาเท่าไรแต่เมื่อเวลาผ่านไปไม่นานก็เหมือนเขานั้นจะแปลงร่างกลายเป็นเสือที่ขย้ำเหยื่อกินอย่างมูมมามจนเหยื่ออย่างหญิงสาวต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บหมายจะให้อีกฝ่ายเบามือ"..อ่าสส..อื้มม.."ชายหนุ่มคำรามจากลำคอระบายอารมณ์มีหรือคนที่ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ตอนนี้จะเบามือง่ายๆเมื่อเนื้ออันหอมหวลได้ตกอยู่ในมือของเขาแล้วเช้าวันต่อมา08.30 น."เดี๋ยวน้องเฌอนั่งรอคุณพ่อตรงนี้นะครับ"ภัสกรพาลูกสาวของเขาออกมาจากห้องนอนปล่อยให้เฌอริตาได้นอนพักอยู่ในห้องคนเดียวเขาไม่อยากรบกวนเวลาพักผ่อนของเธอเพราะเมื่อคืนก็รบกวนไปค่อนคืนแล้ว"อ้าวคุณภัสคุณหนูยังไม่ตื่นเหรอคะ"วาดจันทร์เห็นภัสกรเดินจูงคุณหนูเล็กของเธอมานั่งที่ห้องโถงแต่ไม่เห็นเฌอริตาจึงต้องถามหา"ครับ..เดี๋ยวผมฝากน้องเฌอด้วยนะครับนม...พอดีมีเรื่องที่ต้องคุยกับคุณพ่อนิดหน่อย"ภัสกรเห็นว่าวาดจันทร์อยู่ตรงนี้จึงรีบฝากเฌอริมาเอาไว้เพราะเขามีธุระบางอย่างที่จะต้องคุยกับพ่อของเขาด่วน"ได้ค่ะ..คุยเสร็จแล้วเชิญที่โต๊ะอาหารนะคะนมเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้วค่ะ""ครับ"ครู่ต
"ไหนบอกว่ามาที่นี่จะโทรบอกกันบ้างไง"ลูก้าทวงคำสัญญาจากคนเป็นเพื่อนที่บอกว่ามาที่เขาใหญ่แล้วจะโทรบอกที่ไหนได้ต้องให้เขารู้เองและมาที่นี่ก่อน"อืมพอดีเกิดเหตุการณ์อะไรนิดหน่อยเลยไม่ได้โทรบอกเลยโทษทีนะแล้วนี่รู้ได้ไงว่าริตามาแล้ว"เฌอริตาอยากรู้เหมือนกันว่าเพื่อนของเธอรู้ได้อย่างไรในเมื่อเธอก็ไม่ได้เป็นคนโทรบอก"ก็เพื่อนๆเรานั่นแหละ...แล้วนี่??"ลูก้าก็โทรถามปลายฝนกับลัลลลิลแค่นี้เขาก็รู้แล้วทั้งหันไปหาคนที่กำลังอุ้มเฌอริมาที่หลับอยู่อีกด้วยเชิงถามว่าเขาคือใคร"พ่อน้องเฌอน่ะ"ภัสกรแอบเหลือบมองร่างบางด้วยสายตาที่แอบตะขิดตะขวงใจเล็กน้อยว่าทำไมไม่แนะนำไปว่าเขาเป็นสามีของเธอกลับบอกแค่ว่าเป็นพ่อของลูกเท่านั้น"ยินดีที่ได้รู้จักครับผมลูก้า"ลูก้ายื่นมือทักทายชายหนุ่มอย่างเป็นมิตร"ผมภัสกรยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ"ภัสกรเองก็ทักทายอีกฝ่ายตามมารยาทเช่นกัน"พี่ภัสพาน้องเฌอไปนอนก่อนนะคะเดี๋ยวริตาขออยู่คุยกับลูก้าก่อน"เฌอริตาให้ชายหนุ่มพาลูกเข้าไปนอนในห้องก่อนหลังจากกลับมาเหนื่อยๆและตอนนี้เธอก็ขออยู่คุยกับเพื่อนของเธอก่อน"อืม..”ใจจริงภัสกรอยากจะยืนอยู่กับเฌอริตาในขณะที่คุยกับเพื่อนแต่ก็ติดตร