ตอนที่ 14

"มีอะไรเหรอลิน"

คนที่ดูจะตกใจที่สุดเห็นจะเป็นเฌอริตาที่รีบปาดน้พตาลุกขึ้นหน้าตาตื่น

"แกเข้ามานี่"

ลัลลลิลไม่อยากอธิบายเธอรีบเรียกให้เฌอริตาเข้ามาดูอาการภัสกรในห้องเองจะดีกว่า

"ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะลิน"

เมื่อเฌอริตาเดินเข้าห้องมาได้ไม่กี่ก้าวภาพตรงหน้าก็ทำให้เธอนั้นแทบเข่าทรุดเพราะภัสกรที่นอนแน่นิ่งอยู่นั้นกำลังมีเลือดออกทางจมูกและหูของเขาอยู่เรื่อยๆ

"ใจเย็นๆตอนนี้ฉันก็หาสาเหตุไม่ได้เหมือนกัน"

ลัลลลิลรีบประคองร่างที่กำลังจะล้มของเฌอริตามานั่งข้างๆเตียงของภัสกร

"เค้าจะรอดใช่ไหมลิน...พี่ภัสจะรอดใช่ไหม"

เฌอริตากุมมือลัลลลิลน้ำตาไหลพรากอย่างสุดจะกลั้น

"แกสบายใจได้ฉันจะช่วยเค้าให้สุดฝีมือ"

ลัลลลิลให้คำมั่นว่ายังไงเธอก็จะไม่ปล่อยให้ภัสกรเป็นอะไรไปเด็ดขาด

"..อืม.."

เฌอริตาได้ยินเช่นนั้นเธอจึงค่อยๆผ่อนลมหายใจของเธอสงบสติอารมณ์ลงและรอรัชตะมาอย่างใจจดใจจ่อ

อาทิตย์ต่อมา

ภัสกรนอนเป็นผักอยู่บนเตียงไปจนเป็นอาทิตย์โดยมีหมอรัชตะมาคอยดูเป็นระยะๆเปลี่ยนบ้านเป็นสถานพยาบาลชั่วคราวจนอาการค่อยๆดีขึ้นและมีเฌอริตามาเฝ้าอยู่ทุกวัน

"อือ.."

"พี่ภัส.."

เฌอริตารีบละมือจากการปอกผลไม้มานั่งข้างๆเตียงภัสกรเมื่อเห็นว่าเขาเริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา

"คุณริตา"

"พี่หมอมาพอดีเลยค่ะพี่ภัสพึ่งรู้สึกตัวพอดีเลย"

เฌอริตาเห็นรัชตะเดินเข้ามาพอดีจึงรีบไปช่วยหมอหนุ่มถือกระเป๋าวางที่โต๊ะและรีบให้หมอหนุ่มดูอาการของภัสกรในทันที

"งั้นเดี๋ยวผมขอดูอาการก่อนนะครับ"

"ค่ะ"

"อืม...มีอาการปวดหัวหรือเจ็บอะไรตรงไหนบ้างไหมครับ"

รัชตะเข้ามาตรวจชีพจรชายหนุ่มที่พึ่งฟื้นพร้อมวัดความดันก่อนทีาจะถามคนที่พึ่งตื่นว่ารู่สึกอย่างไรกับร่างกายตัวเองบ้าง

"เจ็บไหล่.."

ภัสกรมีสีหน้าเหยเกเล็กน้อยเมื่อขยับตัวแล้วรู้สึกเจ็บที่ไหล่ข้างขวา

"โอเคครับนั่นเป็นรอยแผลผ่าตัดเอากระสุนออกระวังอย่าขยับตรงนั้นมากนะครับ"

รัชตะบอกชายหนุ่มให้รับรู้ว่าเขาบาดเจ็บตรงไหนบ้างเวลาขยับตัวจะได้ระวัง

"ครับ..คุณ"

"ผมหมอเรียลครับเป็นเพื่อนหมอแดน"

รัชตะเลือกที่จะบอกชายหนุ่มว่าเขาเป็นเพื่อนแดนเทพเพื่อสร้างความสบายใจให้ภัสกรว่าสามารถไว้ใจเขาได้อย่างเต็มที่

"อ๋อ..ครับ"

"จิบน้ำนี่ก่อนนะครับค่อยๆ"

รัชตะหยิบแกวน้ำพร้อมใส่หลอดดูดเข้าไปในแก้วและให้ภัสกรจิบเพื่อให้สดชื่นขึ้น

"คุณเพลิน..."

ภัสกรเห็นเฌอริตานั่งอยู่ในห้องเขาก็ต้องเรียกเธอด้วยสีหน้าสงสัยเพราะไม่รู้ว่าเธอมาอยู่ที่นี่ด้วยเหตุใด

"เอ่อ..คะ.."

"คุณกับผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง"

"คือ..คืนนั้น......"

เฌอริตาเลือกที่จะเล่าเหตุการณ์ที่เขาได้เจอก่อนหน้านี้จนเจ็บตัวและแดนเทพก็พาเขามาที่นี่เท่านั้นเพราะกลัวว่าถ้าหากเธอรีบอธิบายความจริงมากเกินไปเขาอาจจะรับไม่ไหวก็เป็นได้

"ผมจำเรื่องที่คุณเล่ามาได้นะแต่มันเหมือนจะเลือนลางมากๆ...โอะ..โอ้ยยย.."

ชายหนุ่มจำได้ว่าเขาทะเลาะกับชนะพลแต่หลังจากนั้นทุกอย่างก็เลือนลางมากๆและจู่ๆเขาก็เริ่มปวดหัวขึ้นมากะทันหัน

"นอนพักก่อนนะครับอย่าพึ่งคิดเรื่องอะไรรู้แค่ว่าตอนนี้คุณปลอดภัยแล้วก็พอ"

รัชตะรีบให้ภัสกรพักผ่อนก่อนที่เขาจะปวดหัวหนักไปกว่านี้ทั้งฉีดยานอนหลับใส่ในน้ำเกลือให้ชายหนุ่มได้พักผ่อนเพราะดูท่าแล้วสมองของภัสกรยังไม่ควรรับรู้อะไรมากเท่าไร

ครู่ต่อมา

"พี่หมอคะพี่หมอคิดว่าพี่ภัสจะกลับมาเป็นปกติไหมคะ"

เฌอริตาค่อนข้างเป็นห่วงเรื่องระบบประสาทในสมองของภัสกรพอสมควร

"เรื่องนี้ผมต้องพูดตรงๆว่า... ผมยังให้คำตอบไม่ได้ครับแต่รับปากว่าจะรักษาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้เข้าใจผมนะครับ"

รัชตะขมวดคิ้วทั้งก้มหน้าเล็กน้อยเขาไม่อยากให้ความหวังอะไรกับเฌอริตาจากที่ดูผลที่สแกนสมองชายหนุ่มแล้วเขาเองก็ให้คำตอบแน่ชัดไม่ได้

"ริตาเข้าใจค่ะ..."

เฌอริตาเห็นท่าทางลำบากใจที่จะตอบของรัชตะเธอก็พอจะเข้าใจ

คฤหาสน์หรู

ปั้งๆๆ

"ให้เวลาตั้งหลายวันแล้วพวกแกยังตามพวกมันไม่เจออีกเหรอวะ"

ชนะพลยิงปืนลั่นอย่างโมโหที่ลูกน้องของเขาทำงานไม่ได้ดั่งใจเขาจะปล่อยแดนเทพกับชาวีไปไม่ได้เพราะถ้าเขาปล่อยไปก็เท่ากับว่าเขาความลับทั้งหลายของเขาไปด้วย

"พวกเราแกะรอยพวกมันยากมากเลยครับนาย"

ชายชุดดำสี่ห้าคนยืนเรียงหน้ากระดานก้มหน้ากันงุดเพราะยังสืบเสาะหาที่กบดานของสองคนนั้นไม่เจอ

"ไม่รู้ล่ะภายในอาทิตย์หน้าถ้าฉันยังไม่รู้ว่ามันได้เป็นศพล่ะก็พวกแกนั่นแหละจะเป็นศพ...ออกไปปป.."

ชนะพลแผดเสียงฝาดด้วยความโกรธจนหน้าดำหน้าแดง

วันต่อมา

"คุณลุง"

วันนี้เฌอริตาให้คนไปรับวาดจันทร์กับเฌอริมามาที่บ้านที่เธอเฝ้าดูอาการของภัสกรอยู่เด็กหญิงเดินเข้าห้องมาหาคนเป็นแม่ได้ก็แหงนมองคนที่นอนอยู่บนเตียงทั้งเรียกคนที่นอนอยู่เบาๆ

"น้องเฌอขา"

เฌอริตาอุ้มลูกสาวของเธอมานั่งบนตักให้ลูกสาวของเธอได้มองคนที่นอนอยู่ชัดๆ

"คะคุณแม่"

เด็กหญิงหันมามองหน้าคนเป็นแม่

"ตอนนี้คุณลุงคือคุณพ่อของหนูนะจ้ะ"

เฌอริตากระซิบบอกลูกสาวของเธอเบาๆแต่คำนั่นเด็กหญิงก็ฟังมันได้อย่างชัดเจน

"คุณพ่อเหรอคะ"

เด็กหญิงหันหน้ามองคนที่นอนอยู่