เมื่อเขาจับได้ว่าคู่หมั้นไปนอนกับผู้ชายคนอื่น เขาจำต้องแต่งงานกับน้องสาวของอดีตคู่หมั้นแทน.ตามคำสั่งของมารดาด้วยความไม่เต็มใจ เขาจึงต้องหลบหนีจากชีวิตการแต่งงานที่เขาไม่ได้เป็นคนเลือกเพื่อไปเริ่มต้นชีวิตใหม่..ณไร่ชาภาคิน
View Moreตอนที่ 23 ผิดหวัง ธารธารามองบิดาที่ทำหน้าขึงขังตะคอกใส่เธอด้วยความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจก่อนจะเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่แห่พร่า "น้ำถามพ่อจริงๆเถอะค่ะ พ่อเคยรักน้ำบ้างไหม? นอกจากเห็นน้ำเป็นคนงานในไร่แล้วพ่อเคยเห็นน้ำเป็นลูกของพ่อบ้างไหม?"เธอถามพร้อมกับมองหน้าบิดาด้วยน้ำตานองหน้า "ทำไมฉันจะไม่รักแกคุณนาทเองเขาก็รักแกเหมือนกับลูกในไส้ของเขาเสียด้วยซ้ำ" "ถ้าคุณพ่อบอกว่าพ่อรักน้ำ แล้วทำไมสิ่งที่เพลงทำกับน้ำพ่อไม่เห็นจะตำหนิเพลงเลยแม้แต่คำเดียวล่ะคะ แต่พ่อกลับมาตำหนิน้ำ ทั้งๆที่น้ำไม่ได้เป็นคนทำอะไรผิดทั้งๆ ที่น้ำเป็นคนถูกกระทำ นี่เหรอคะการ กระทำของพ่อที่บอกว่ารักลูกเท่ากัน..?"เธอถามทั้งน้ำตา "แล้วแกจะให้ฉันทำยังไงในเมื่อเรื่องมันก็เกิดขึ้นมาแล้วแล้วแกเองก็เป็นคนพูดเองกับปากว่าจะไม่แต่งงานกับตาภพแล้ว"สันติเอ่ยออกมาด้วยคิดว่าท่าบุตรสาวยกเลิกงานแต่งไปแล้ว มันก็ไม่ผิดที่บุตรสาวคนเล็กที่หลงรักคู่หมั้นของพี่สาวของตัวเองมากมายขนาดนี้จะเข้ามาอยู่แทนที่ เธอมองบิดาด้วยความรู้สึกผิดหวัง "โดยที่พ่อมาขอคู่หมั้นของน้ำให้กับลูกสาวคนเล็กของตัวเองแบบนี้นี่นะคะ?พ่อทำได้ยังไงคะ? พ่อใจร้ายกับหนูมากเลย
ตอนที่ 22 เผชิญหน้ากับความจริง "นะคุณไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยฉันไม่อยากจะไปพบคนพวกนั้นคนเดียวจริงๆ"เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา ภาคินมองคนที่เขาหลวมตัวไปยุ่งเกี่ยวด้วยตั้งแต่แรก พลางถอนหายใจออกมาหนักๆ อย่างหลีกเลี้ยงไม่ได้ มองดูอีกที่ก็เห็นสายตาร้องขอกำลังจดจ้องเขาอยู่ "อืม..ก็ได้" เขาจึงจำใจต้องตอบตกลงไปเป็นเพื่อนของเธอ เพื่อไปพบกับครอบครัวของคู่หมั้นและครอบครัวของตัวเองในครั้งนี้อย่างจำใจ ณไร่ธารธารา หลังจากที่ 3 คนพ่อแม่ลูกกลับไปแล้วนายสันติก็เอาแต่นั่งสองมือกุมขมับพิงพนักโซฟาด้วยความเหน็ดเหนื่อยและเหนื่อยใจ ข้างกายมีนางศิริมาถค่อยปล่อบประโลมอยู่ไม่ห่าง ห่างออกไปมีบุตรสาวคนเล็ก นั่งจิ้มโทรศัพท์อยู่โดยไม่มีท่าทีทุกข์ร้อนใจอะไร ท่าทีสบายใจของบุตรสาวทำเอานางสิรินาถ ถึงกับมองด้วยความแปลกใจ แต่นางก็ไม่ได้ใส่ใจเพราะคิดว่าบุตรสาวคนเล็กยังเด็ก ในขณะที่คนทั้ง 3 กำลังนั่ง ต่างคนต่างก็คิด ถึงเรื่องต่างๆอยู่นั้นก็มีเด็กรับใช้วิ่งเข้ามาด้วยหน้าตาตื่นตกใจและดีใจไปในคราเดียวกัน "พ่อเลี้ยงแม่เลี้ยงเจ้าขา คุณน้ำกลับมาแล้วค่ะ" เสียงร้องโหวกเหวกของเด็กรับใช้วิ่งเข้ามาหาคนทั้งสาม นายสันติเมื่อได้
ตอนที่ 21 ผิดแผนสันติยังมีใบหน้าเคร่งเครียด ถึงจะได้ฟังเหตุผลที่บุตรสาวหนีไปก็เถอะ "ไม่มีเรื่องผู้หญิงคนอื่นใช่ไหม?"สันติยังคงอดที่จะถามไม่ได้คำถามของว่าที่พ่อตาทำเอาปองภพถึงกับหน้าเสีย กลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก"ไม่มีครับคุณอา ผมรักน้ำ ผมมีแค่น้ำคนเดียวครับ?"เขาพูดพลางปลายตาไปมองยังหญิงสาวอีกคนด้วยแววตาข่มขู่เพลงพิณเมื่อได้รับสายตาข่มขู่ และคำพูดของผู้ชายที่เธอรักบอกกับทุกคนว่าเขารักพี่สาวของเธอและในใจก็มีเพียงพี่สาวของเธอคนเดียว มันทำให้เธอถึงกับรับไม่ได้ ความเสียใจและน้อยใจมันก็ตีตื่นขึ้นมาจนเธออยากจะตะโกนถามออกไปต่อหน้าของเขาว่า แล้วเธอล่ะ? เป็นอะไร? ไม่มีส่วนใดสำคัญกับชีวิตเขาบ้างเลยหรือยังไง? เมื่อทนรับฟังต่อไปไม่ไหวเธอจึงลุกขึ้นยืนก่อนจะหันไปบอกกับมารดาสียงแข็ง"คุณแม่คะ! พอดีว่าลูกน้องที่ร้านโทรมาว่ามีเรื่องด่วนเพลงจะต้องออกไปเดี๋ยวนี้เพลงไปก่อนนะคะ" เธอพูดพลางมองหน้าของปองภพด้วยแววตาตัดพ้อ ก่อนจะเดินสะบัดหน้าเดินผ่านหน้าเขาออกจากห้องรับแขก โดยมีสายตาของคนทั้ง 4 มองตามด้วยความมึนงง? และไม่เข้าใจในอารมณ์ของหญิงสาว แต่กระนั้นนางศิรินาถก็ยังหั
ตอนที่ 20 ความเสียใจ อีกด้านหนึ่งภายในห้อง ธารธาราที่เผลอหลับไปด้วยความเมื่อยล้าทั้งกายและใจ ตื่นขึ้นมาอีกทีท่ามกลางห้องที่ไม่คุ้นเคยตา กว่าเธอจะตั้งสติได้ว่าเธอมาขออาศัยอยู่ที่ไร่ชาภาคิน ก็กินเวลาไปเกือบนาที เธอมองออกไปด้านนอกหน้าต่างที่มีไร่ชากว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตาด้วยความหม่นเศร้า ยิ่งนึกไปถึงคนรักและผู้หญิงที่เป็นเพื่อนรักและน้องสาวเพียงคนเดียวของตัวเองมันก็ยิ่งทำให้เธออยากจะร้องไห้ออกมาอีกครั้ง พรางก็นึกสมเพชตัวเองที่ถูกเพื่อนสนิทและน้องสาวที่เธอทั้งรักและเอ็นดูหักหลัง ถ้าทั้งสองคนนั้นบอกกับเธอดีๆว่าชอบคนรักของเธอ เธอเองก็จะยอมหลีกทางให้แต่โดยดี เพราะเธอเองก็ไม่คิดที่จะแบ่งผู้ชายของตัวเองให้ผู้หญิงคนอื่นไปใช้เช่นกัน ถ้าเธอรู้ เธอก็จะยกให้อย่างไม่คิดที่จะเสียดายเลยแม้แต่นิดเดียว แต่คนพวกนั้นเลือกที่จะแทงข้างหลังเธอ ทำร้ายเธออย่างเลือดเย็น ในโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีที่เธอรู้เรื่องสกปรกโสมมของคนพวกนั้นก่อนที่เธอจะได้แต่งงานกับเขา และตกนรกทั้งเป็น เมื่อถึงวันนั้น การเลิกรามันก็จะไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะการฟ้องหย่ามันไม่ได้ใช้เวลาแค่วันสองวันเสียทั้งเวลาและความรู้สึก.. ในขณะที่เธอกำล
ตอนที่ 19 ปองภพร้อนใจเพลงพิณเข้ามาในบ้านสิ่งแรกที่เธอทำคือมองหาพี่สาวต่างมารดา"พี่น้ำกลับมาหรือยัง? "เธอถามเด็กรับใช้ที่อยู่แถวนั้น"คุณน้ำยังไม่กลับมาเลยค่ะคุณเพลง"เด็กรับใช้หันมาตอบเมื่อได้รับคำตอบของเด็กรับใช้เพลงพิณก็เดินขมวดคิ้วเข้าไปในบ้าน ด้วยอารมณ์หงุดหงิด เพราะเธอตั้งใจจะมาคุยกับพี่สาวเรื่องของปองภพ เธออยากจะขอร้องให้พี่สาวไปบอกกับปองภพให้เธอเป็นเจ้าสาวแทน แต่เมื่อเดือนเข้ามาในบ้านก็เห็นมารดานั่งอยู่ในห้องรับแขกกำลังนั่งสั่งงานทางไลน์อยู่กับออแกนไนท์ที่มาจัดเตรียมสถานที่งานแต่งให้กับพี่สาวของเธออยู่นางสิรินาถเองที่เห็นบุตรสาวเดินเข้ามาในบ้านในเวลานี่ก็อดที่จะขมวดคิ้วถามออกไปไม่ได้"อ้าวไม่สบายหรือเปล่าลูกทำไมกลับมาเวลานี้?"นางถาม บุตรสาวคนเล็กด้วยความเป็นห่วง"เปล่าค่ะแม่คะพี่น้ำยังไม่กลับมาอีกเหรอคะ?"เธอปฏิเสธมารดาพลางถามกลับ"แม่ยังไม่เห็นพี่น้ำเขากลับมาเลยนะ" นางสิรินาถตอบบุตรสาว"มีอะไรกับพี่เขาหรือเปล่า??"นางถามกลับอีก"ไม่มี!.".เพลงพิณตอบพลางเดินขึ้นห้องของตัวเองไป ปล่อยให้นางศิริมาศมารตอนบุตรสาวด้วยความมึนงง พลางพึมพำตามหลังบุตรสาว"อะไรกันอยู่ๆก็ไป"ด้านของเพลงพิณ
ตอนที่ 18 ช่วยเหลือ เมื่อภาคินพาคนที่พึงจะเจอเรื่องหนักๆ เข้ามาในบ้านเขาก็จับให้เธอนั่งลงบนโซฟาในห้องรับแขก พลางหันไปสั่งความกับแม่บ้านที่เดินมาต้อนรับผู้เป็นนาย "พ่อเลี้ยงจะดื่มน้ำอะไรดีคะ?"ละอองเดินเข้ามาถามผู้เป็นนาย ฟางมองไปยังหญิงสาวที่นั่งซบน่าอยู่กับฝ่ามือของตัวเองด้วยความอยากรู้ "น้ำเปล่า 2 แก้วน้ำส้มแก้วนึง" เขาสั่ง "ค่ะ" แม่บ้านสาวรับคำเสียงหวานก่อนจะกลับเข้าห้องครัวไป นำน้ำเขามาเสริฟเจ้านายกับแขกสาว เมื่อแม่บ้านสาววางแก้วน้ำลงบนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว เขาจึงหันไปออกคำสั่งกับแม่บ้านสาวอีกที "ละอองไปทำความสะอาดห้องที่ติดกับห้องฉันที"เขาสั่งแม่บ้านพลางหยิบแก้วน้ำมายื่นให้กับหญิงสาว แม่บ้านสาวพยักหน้ารับและมองคนที่เจ้านายพามาด้วยแววตาอยากรู้ แต่พอได้สบกับดวงตาคมของผู้เป็นนายแม่บ้านสาวก็รีบถอยกรูดออกไปจากตรงนั้นทันที ด้วยความคาใจ ภาคินหันกลับมามองหญิงสาวที่ทำตัวเหมือนผีดิบพลางยื่นแก้วน้ำในมือให้ "ดื่มน้ำก่อนคุณ" ธารธารายื่นมือไปรับแก้วน้ำในมือของภาคินเอามาดื่ม พลางเอ่ยขอบคุณเสียงแผ่ว "ขอบคุณค่ะ" ด้านแม่บ้านสาวที่กลับเข้ามาในห้องครัวก็วางถาดในมือลงด้วยความไม่พอใ
ตอนที่ 17 แย่งชิงมือเรียวยาวลูบแผ่นหลังบอบบางของคนที่ซบหน้าร้องไห้อยู่กับอกของเขาด้วยความสงสาร เห็นแล้วก็พรานให้นึกถึงตัวเองในวันนั้นวันที่เขาสูญเสียคนรักให้กับผู้ชายคนอื่นไป เขาคุ้นเคยกับความรู้สึกนี้ดีว่ามันเจ็บปวดและทรมานมากแค่ไหน สภาพของเขาในวันนั้นคงจะไม่ต่างกันกับผู้หญิงคนนี้ในวันนี้มาวินเองก็แอบมองผู้เป็นนายผ่านกระหจกมองหลังเป็นระยะๆ เป็นบางครั้ง ภาคินเองก็รู้ว่าคนสนิทกำลังแอบมองเขาอยู่เขาจึงจงใจมองกลับด้วยแววตาคำถาม ทำเอามาวินรีบหลบสายตาของผู้เป็นนาย พัลวันจนไม่กล้าที่จะแอบมองอีกอีกทางด้านของปองภพและผู้หญิงของเขาอีกสองคนก็กำลังตกอยู่ในความวุ่นวายปองภพเมื่อตามคนรักไม่ทันก็กลับขึ้นมาณห้องทำงานของตัวเอง ก็เห็นว่ามีพนักงานหลายคนกำลังมองไปที่ห้องทำงานของเขาเป็นตาเดียวกัน และทันทีที่เขาเปิดประตูเข้ามาในห้องภาพที่เห็นก็คือผู้หญิง 2 คนกำลัง ฉุดกระชากลากถูกันอยู่บนพื้นด้วยสภาพที่ผมเผ้ารุงรัง เขามองผู้หญิงทั้งสองของเขาด้วยความรู้สึกหงุดหงิดก่อนจะสั่งให้คนที่ตามเขามาจับผู้หญิงของเขาแยกออกจากกัน"ไปจับแยกออกจากกันสิ"เขาหันไปสั่งเสียงกร่าว"ครับ"ชายใส่สูทที่ตามหลังเขามารีบเข้าไปจับผู้
ตอนที่ 16 ความจริงที่แสนเจ็บปวด ยิ่งเห็นสภาพของผู้หญิงทั้งสองที่ตบตีกันแย่งคู่หมั้นของตัวเองเธอก็ยิ่งรับมันไม่ได้จนอยากจะกรีดร้องออกมาดังๆ ด้านปองภพเองก็หงุดหงิดจนแทบคลั่ง แทนที่เขาจะได้ตามง้อคนรัก แต่กลับต้องมาแยกผู้หญิงลับๆของตัวเองออกจากกัน แทนที่เขาจะได้ตามง้อและอธิบายเรื่องที่มันเกิดขึ้นให้กับคนรักและปรับความเข้าใจกัน แต่กลับต้องมาห้ามรุ้งรดากับเพลงพิณทะเลาะกันแทน เขาร้อนใจขึ้นมาทันที่ เมื่อเห็นว่าคนรักกำลังค่อยๆถอยหลังออกจากห้องไปทีละก้าวด้วยท่าทีเจ็บปวด ปองภพเองก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน ถึงเขาจะมีผู้หญิงอยู่รอบกาย แต่ผู้หญิงที่เขาให้ใจก็มีเพียงแค่ธารธาราคู่หมั้นของเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "หยุดๆ" เขาใช้กำลังที่เหนือกว่าผู้หญิงทั้งสอง จับทั้งสองแยกออกจากกันแล้วผลักไปคนละทางด้วยความโกรธ จนหญิงสาวทั้งสองกระเด็นกันไปคนละทิศคนละทางด้วยความตกใจ ว้าย!!! โอ้ย!!! ทั้งสองอุทานออกมาพร้อมกันด้วยความตกใจ ส่วนปองภพเองก็ไม่ได้ใส่ใจหญิงสาวทั้งสองอีก เขาก้าวขาไวๆเข้าไปหาคู่หมั้นทันทีด้วยความร้อนใจ "น้ำ!.น้ำฟังพี่ก่อน!.."เขาทะล่ำทะลักเรียกคนรักที่กำลังจะออกจากห้องไปด้วยน้ำเสียงร้อนรนใจ ธารธารา
ตอนที่ 15 คาหนังคาเขา เธอใช้มือดันประตูเปิดกว้างออกแล้วแทรกตัวเข้าไปข้างในห้อง ก่อนที่เธอจะยืนตัวแข็งอยู่กับที่ มองภาพตรงหน้าด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง แกร่ง!! เสียงกุลแจรถที่อยู่ในมือหล่นลงพื่นเสียงดังจนทำให้ชายหญิงที่ กำลังนัวเนียกันอยู่บนโต๊ะทำงานสะดุ้งแล้วหันกลับมามองยังต้นเสียงทันที.. "น้ำ!!"เสียงคนทั้งสองอุทานขึ้นพร้อมกัน "น้ำ!.." โดยเฉพาะปองภพที่อุทานออกมาจนสุดเสียงพร้อมกับลุกออกมาจากตัวของผู้หญิงที่มีสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ย ยืดตัวตรงแล้วลนลานรีบรูดซิบกางเกงด้วยความเร่งรีบ ด้วยใบหน้าที่ซีดเผือด ธารธารายืนมองคนทั้งสอง ด้วยความตื่นตระหนกยิ่งเมื่อเธอได้เห็นใบหน้าของหญิงสาวที่กำลังนัวเนียอยู่กับคู่หมั้นของเธอ เธอก็ยิ่งตกใจจนหน้าซีดตัวสั่นเมื่อผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นไกลแต่เป็นเพื่อนสนิทเพียงหนึ่งเดียวของเธอ...รุ้งระดา "น้ำ!!น้ำครับฟังพี่ก่อน.. มันไม่ได้เป็นอย่างที่น้ำเห็นนะครับ"ปองภพรีบลนลานเข้าไปหาคนรัก .....? ธารธาราถอยหลังออกไปหลายก้าวด้วยความรังเกียจ พรางมองคนทั้งสองด้วยแววตาเจ็บปวด จนเธอพูดอะไรไม่ออกเพราะ ความเสียใจมันจุกแน่นในอกจนเธอไม่อาจจะเอ่ยเป็นเสียงออกมาได้ น้ำตาเม็ด
ตอนที่ 1พ่อเลี้ยงภาคิน .....เรื่องนี่เป็นเรื่องของภาคินนัหธุรกิจหนุ่มชื่อดัง อดีตคู่หมั้นของไอรดา ที่ถูกน้องสาววางยาให้ไปนอนกับมาเฟียอิตาลี แล้วแย่งคู่หมั้นของพี่สาวมาครอง นั่นก็คือพ่อเลี้ยงภาคิน จากเรื่อง โซ่เกี่ยวใจมาเฟียร้าย ...... ในห้องที่เงียบสงบท่ามกลางสายลมที่พัดผ่านหน้าต่างที่เบิดค้างเอาไว้เข้ามาอย่างแผ่วเบา!เจ้าของร่างส่วนสูง 185 กำลังนั่งเอนหลังพิงพนักเก้าอี้มองออกไปยังนอกหน้าต่าง มองดูไร่ชากว่าพันไร่ที่เขียวชะอุ่มจนสุดลูกหูลูกตาท่ามกลางขุนเขาที่ปกคลุมไปด้วยเมฆหมอก! กว่า 5 ปีแล้วที่ภาคินหนีมาอยู่ที่นี่!มาเป็นพ่อเลี้ยงภาคินของไร่ภาคิน!ที่ใครๆต่างก็กร่าวถึง! ใบหน้าหล่อเหลาปกคลุมไปด้วยไรหนวดเขียวครึ้มจนดูดุดันและน่าเกรงขาม!.แต่กระนั้นความดุดันก็มิอาจปิดบังความหล่อเหลาอันทรงเสน่ห์ภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่งของพ่อเลี้ยงภาคินได้เลยแม้แต่นิดเดียว ภาคิน..จากนักธุรกิจระดับแนวหน้าของประเทศผู้มีจิตใจอ่อนโยนมองโลกในแง่ดี!.เปลี่ยนไปในทันทีเมื่อถูกคนที่รักหักหลังจนต้องกลายมาเป็นคนเย็นชาและไร้หัวใจ!..ณในที่ไร่แห่งนี้! ไร่ชาภาคิน ภาคินหลับตาลงช้าๆมือขวาถือถ้วยกาแฟที่ยังมีควันลอยกรุนขึ้นจ...
Comments