เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 18 ช่วยเหลือ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-29 23:16:16
บทที่เกี่ยวข้อง
หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 1พ่อเลี้ยงภาคิน
ตอนที่ 1พ่อเลี้ยงภาคิน .....เรื่องนี่เป็นเรื่องของภาคินนัหธุรกิจหนุ่มชื่อดัง อดีตคู่หมั้นของไอรดา ที่ถูกน้องสาววางยาให้ไปนอนกับมาเฟียอิตาลี แล้วแย่งคู่หมั้นของพี่สาวมาครอง นั่นก็คือพ่อเลี้ยงภาคิน จากเรื่อง โซ่เกี่ยวใจมาเฟียร้าย ...... ในห้องที่เงียบสงบท่ามกลางสายลมที่พัดผ่านหน้าต่างที่เบิดค้างเอาไว้เข้ามาอย่างแผ่วเบา!เจ้าของร่างส่วนสูง 185 กำลังนั่งเอนหลังพิงพนักเก้าอี้มองออกไปยังนอกหน้าต่าง มองดูไร่ชากว่าพันไร่ที่เขียวชะอุ่มจนสุดลูกหูลูกตาท่ามกลางขุนเขาที่ปกคลุมไปด้วยเมฆหมอก! กว่า 5 ปีแล้วที่ภาคินหนีมาอยู่ที่นี่!มาเป็นพ่อเลี้ยงภาคินของไร่ภาคิน!ที่ใครๆต่างก็กร่าวถึง! ใบหน้าหล่อเหลาปกคลุมไปด้วยไรหนวดเขียวครึ้มจนดูดุดันและน่าเกรงขาม!.แต่กระนั้นความดุดันก็มิอาจปิดบังความหล่อเหลาอันทรงเสน่ห์ภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่งของพ่อเลี้ยงภาคินได้เลยแม้แต่นิดเดียว ภาคิน..จากนักธุรกิจระดับแนวหน้าของประเทศผู้มีจิตใจอ่อนโยนมองโลกในแง่ดี!.เปลี่ยนไปในทันทีเมื่อถูกคนที่รักหักหลังจนต้องกลายมาเป็นคนเย็นชาและไร้หัวใจ!..ณในที่ไร่แห่งนี้! ไร่ชาภาคิน ภาคินหลับตาลงช้าๆมือขวาถือถ้วยกาแฟที่ยังมีควันลอยกรุนขึ้นจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 2 หมายตาพอเลี้ยงภาคิน
ตอนที่ 2 หมายตาพอเลี้ยงภาคิน เขาเรียกให้เลขาให้เข้ามาพบ ไม่ถึงอึดใจประตูห้องทำงานของภาคินก็ถูกเลขาส่วนตัวเปิดเข้ามาพร้อมกับคำถามตามมาติดๆ "เจ้านายมีอะไรจะสั่งผมหรือครับ?" "นายไปพบท่านผู้ว่ากับบุตรสาวแทนฉันทีบอกว่าฉันไม่อยู่!"เพราะก่อนหน้านี้เขาได้ถามพนักงานชายคนนั้นแล้วว่าได้บอกสองพ่อลูกนั้นไปหรือเปล่าว่าเขาอยู่ที่นี่!พนักงานชายคนนั้นตอบกลับมาว่าไม่ได้บอกเขาจึงไม่จำเป็นที่จะต้องออกไปพบท่านผู้ว่ากับบุตรสาว "ครับนาย" มาวินรับคำของผู้เป็นนายก่อนจะหันหลังให้แล้วเดินออกไปพบแขกผู้ที่มาขอพบผู้เป็นนายของพวกตน ท่านผู้ว่าทรงกลดที่วันนี้ไปธุระมาแล้วนึกขึ้นได้ว่าตัวเองอยากจะสานสัมพันธ์กับพ่อเลี้ยงภาคินแห่งไร่ภาคินจึงได้พาบุตรสาวแวะเข้ามาทำความรู้จักและหวังในใจเอาไว้ลึกๆด้วยว่าบุตรสาวของตนจะไปต้องตาต้องใจพ่อเลี้ยงคู่เคร่งขรึมคนนี้ได้บ้าง เกศินีเองก็พึงพอใจกับอาณาจักรของไร่ภาคินอยู่ไม่น้อย!เพราะที่นี่ทั้งใหญ่และอู้ฟู่สมกับเป็นไร่ชาระดับต้นๆของภาคเหนือ!ของประเทศ ที่นี่มีทั้งโฮมสเตย์แบบผสมผสานอยู่กว่าร้อยหลังแถมแต่ละหลังก็ดูงดงามเหมือนกับสรวงสวรรค์ก็ไม่ปาน ไหนจะร้านอาหารและ coffee shop แบบครบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 3 ผู้ชายน้ำแข็ง
ตอนที่ 3 ผู้ชายน้ำแข็ง หลายวันผ่านไป!เกศินีก็อันเชิญตัวเองมาเป็นแขกของไร่ภาคิน อีกครั้ง!หวังว่าจะมีสักครั้งที่จะได้เจอหน้าเจ้าของไร่ภาคินแห่งนี้ ภาคินที่กำลังกลับจากไร่เพื่อเข้าออฟฟิศก็เจอกับหญิงสาวแปลกหน้าที่กำลังมองมาที่เขาด้วยแววตาหยาดเยิ้มมุมปากแย้มยิ้มเล็กน้อยๆมองมายังเขาด้วยตาไม่กระพริบจนเขานึกไม่ชอบใจ เกศินีที่กำลังสั่งกาแฟกับพนักงาน ก็บังเอิญเหลือบไปเห็นชายหนุ่มตัวสูง ใบหน้าหล่อเหลากำลังเดินผ่านไปก็ถึงกับตะลึง ถึงจะหล่อแบบดิบๆ แต่ก็ยังหล่ออยู่ดีในสายตาของเธอ ชายผู้นั้นเดินนำพนักงานชายที่หอบเอกสารเต็มไม้เต็มมือ เดินไปทางสำนักงานใหญ่ เกศินีเกิดความสงสัยในตัวของชายผู้นั้น จึงได้เอ่ยถามกับพนักงานชายที่ยืนรอรับออเดอร์ของเธออยู่ด้วยความอยากรู้จนตัวสั่น "น้อง..ผู้ชายที่เดินผ่านไปเมื่อกี้ใครหรอ?" พนักงานชายมองตามหลังของคนทั้ง 3 ที่พึ่งเดินผ่านไป แล้วหันมายิ้มให้กับลูกค้าสาวสวยแล้วเอ่ยตอบ "อ้อ..คนที่เดินนำหน้าเหรอครับ?" "ใช่.คนนั้นแหละ" "นั่นคือนายใหญ่ของพวกเราเองครับ"พนักงานขายตอบยิ้มๆ ???... คำตอบของพนักงานชายทำเอาเกศินีถึงกับนิ่งอึ้งไปชั่วครู่ด้วยความตื่นเต้น! "เจ้าของไรภ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 4 ร้อนใจแทน
ตอนที่ 4 ร้อนใจแทน"ฉันไม่คุยกับแกแล้ว เราไปหาซื้อของกันให้เสร็จเร็วๆดีกว่าเดี๋ยวจะถึงเวลาที่นัดกันกับพี่ภพเอาไว้แล้ว"เธอบอกกับคนเป็นเพื่อนพลางเดินนำหน้าไป"จ้า..ใครจะหล่อเท่าพี่ภพของเธอละยะที่ภพของเธอหล่อที่สุดแล้ว" รุ้งรดาเอ่ยแซวตามหลัง"มันแน่อยู้แล้ว"ธารธาราตอบคนเป็นเพื่อนอย่างไม่มีเขินอาย รุ่งรดาที่เดินตามหลังมองคนเป็นเพื่อนพลางยิ้มเบาออกมาณร้านอาหารบนสุดของโรงแรมเชียงใหม่ธานธาราเดินเข้ามาในโรงแรมของคู่หมั้นพร้อมกับเพื่อนสนิท มีพนักงานวิ่งเข้ามาต้อนรับ เพราะพวกเขารู้จักคู่หมั้นของเจ้านายคนนี้ดี ส่วนอีกคนพวกเขาก็เคยเห็นหน้ามาบ้างเหมือนกัน จึงพอเข้าใจแล้วว่าเพราะเป็นเพื่อนกับคู่หมั้นของเจ้านายนี่เอง"เชิญที่ห้องสายลมค่ะคุณน้ำใส"ผู้จัดการแผนกต้อนรับรีบ ออกมาต้อนรับคู่หมั้นของเจ้านายด้วยตัวเองทันทีที่มีคนมาบอกว่าคู่หมั้นของเจ้านายมาแล้ว"ขอบคุณค่ะผู้จัดการ"น้ำใสรู้จักผู้จัดการสาววัยกลางคนคนนี้ดีเธอจึงกล่าวขอบคุณต่อไปด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม"ไม่เป็นไรค่ะคุณน้ำใส เจ้านายบอกว่าถ้าคุณน้ำใส่มาแล้วให้พาคุณน้ำใสขึ้นไปรอที่ห้องอาหารสายลมด้านบนเลยค่ะ "ผู้จัดการสาวบอกพลางเดินนำหญิงสาวไปน้ำใสพย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 5 ผู้ชายที่เห็นแก่ตัว
ตอนที่ 5 ผู้ชายที่เห็นแก่ตัว"เอาน่าอย่าคิดมากเลยมันไม่มีอะไรหรอก ยัยรุ้งเองก็มีคนรักอยู่แล้ว"เธอเอ่ยกับน้องสาวยิ้มๆ"จริงเหรอคะพี่รุ้งมีคนรักแล้วจริงๆเหรอคะ"เพลงพิณรีบถามน้ำเสียงตื่นเต้น"ใช่""แล้วพี่น้ำเคยเห็นคนรักของพี่รุ้งหรือเปล่าคะ?"เพลงพิณถามด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น"ไม่เคยเห็นนะแต่ยัยรุ้งพูดให้พี่ฟังว่ามีคนรักแล้ว"ธานธาราตอบ"ดีจริง" เพลงพิณพึมพำเบาๆด้วยสีหน้าผ่อนคลายอืม!..น้ำใสคางเสียงในลำคอด้วยความขำขัน"ว่าแต่เราเถอะมีคนมาจีบบ้างหรือเปล่า ปีนี้ก็อายุ 25 แล้วนะ" เธอแซวน้องสาว ที่เอาแต่ถามเรื่องของเธอไม่เว้นแต่ละวันเพลงพิณเมื่อถูกพี่สาวถามเช่นนั่นก็มีสีหน้าตื่นตระหนก ก่อนจะยิ้มเจื่อนตอบคำถามของพี่สาว"ก็กำลังคุยคุยอยู่ค่ะ"เธอตอบไม่เต็มเสียงพลางก้มหน้าหลบสายตาของพี่สาวน้ำใสเลิกคิ้วขึ้นสูงมองน้องสาวแล้วอมยิ้ม เพราะเธอคิดว่าน้องสาวคงจะเขินที่เธอถามถึงเรื่องส่วนตัว จากนั้นทั้งสองก็ไม่ได้คุยกันอีกจนกลับมาถึงบ้านน้ำใสเมื่อกลับขึ้นมาบนห้องของตัวเองเธอก็รีบส่งข้อความถึงคนรักทันที"น้ำถึงบ้านแล้วนะคะพี่ภพ แล้วพี่ภพถึงบ้านหรือยังคะ?"เธอถามไปในข้อความ Line"ถึงแล้วครับ"เขาตอบกลับม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 6 หญิงสาวปริศนา
ตอนที่ 6 หญิงสาวปริศนาปองภพเปิดประตูออกจากห้องแล้วตรงไปที่ลิฟต์ จุดมุ่งหมายก็คือห้องจัดเลี้ยงที่มีคู่หมั้นสาวรออยู่ธารธารายิ้มออกมาทันทีที่เห็นคนรักหนุ่มเดินตรงเข้ามาหาด้วยใบหน้าแย้มยิ้ม"รอพี่นานไหมครับ?"ปองภพถามคนรักทันทีที่เขาเดินเข้ามาถึงตัวคนรักธารธารายิ้มบางเบาก่อนจะส่ายหวยน้อยๆพลางตอบออกไปด้วยน้ำเสียงหวานใส"ไม่นานค่ะ"เธอตอบด้วยรอยยิ้ม จากนั้นชายหนุ่มก็เดินมานั่งลงร่างกายของเธอทันที"ทานอะไรหรือยีงครับพี่ไปหาอะไรมาให้ทานไหม"เขาถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย ทำเอาคนถูกถามยิ้มจนแก้มปริที่คนรักเอาใจใส่และเป็นห่วงเธออย่างสม่ำเสมอ"ยังไงค่ะ"เธอตอบคำถามอีกด้านหนึ่งภายในห้องพัก"เจ้านายจะลงไปข้างล่างเลยไหมครับ?"มาวินถามผู้เป็นนายทันทีที่นาฬิกาบอกถึงเวลาที่งานเลี้ยงจะเริ่ม"อือ"เขาขานรับในลำคอก่อนจะลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าของตัวเองแล้วเดินออกจากห้องไปทันทีโดยมี 2 คนสนิทเดินตามหลังออกไปติดๆก่อนที่ คนทั้ง 3 จะเดินผ่านห้องห้องนึงไป ก็มีเสียงประตูเปิดออกมาพร้อมกับหญิงสาวใบหน้าหมดจดโผล่ออกมามองซ้ายมองขวาแล้วถอยกลับเข้าไปในห้องท่ามกลางความสงสัยของคนทั้งสาม ก่อนที่คนทั้งสามจะเดินผ่านไปอย่างไม่ใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 7 ผู้หญิงที่น่าสงสาร
ตอนที่ 7 ผู้หญิงที่น่าสงสารเมื่อนายสันติเห็นบุตรสาวขึ้นมานั่งบนรถก็เลยถาม ถึงว่าที่ลูกเขยทันที"ตาภพล่ะ"สันติถามบุตรสาว"กลับไปแล้วค่ะ"เธอตอบ"อ้อ" สันติรับคำสั้นๆก่อนจะหลับตาลงพักผ่อนสายตาต่อด้านของปองภพที่กลับขึ้นมาหาหญิงสาวที่รอเขาอยู่ในห้องทันทีเสียงกริ่งห้องตรงข้ามทำให้มาวินที่ยืนพิงประตูห้องอยู่ค่อยๆ แง่มประตูออกไปมอง ก็เห็นปองภพกำลังยืนกดกริ่งประตูอยู่ มาวินหันกลับมายิ้มให้กับเพื่อนทีนทีวินัยยิ้มเยาะที่มุมปากพลางพึมพำออกมา"สงสารผู้หญิงที่เป็นคู่หมั้นคนนั้นเนอะ? เธอจะรู้หรือเปล่าว่าคู่หมั้นของตัวเองทำผู้หญิงคนอื่นท้อง"วินัยพึมพำออกมาด้วยความรู้สึกสงสาร ไม่ใช่ว่าเขาชอบเสือกเรื่องของคนอื่นแต่เพราะผู้หญิงคนนั้นน่าสงสารจริงๆ ผู้หญิงทั้งสวยและเก่งขนาดนั้นจะต้องมาแต่งงานกับผู้ชายเฮงซวยแบบนี้พวกเขาไม่เห็นด้วยจริงๆ"นายว่าผู้หญิงคนนั้นจะรู้ไหมว่าคู่หมั้นของตัวเองเจ้าชู้มากๆแบบนี้?"มาวินหันมาถามคนเป็นเพื่อน"คงไม่รู้หรอก เพราะถ้ารู้ผู้หญิงคนไหนบ้างจะรับได้"วินัยตอบ"ถ้าเป็นอย่างนั้นก็น่าสงสารผู้หญิงคนนั้นนะ ได้สามีทั้งทีก็ดันมีของแถมตามมาด้วย" วินัยเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสุดจะสงสารเห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-01หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 8 ระแวง
ตอนที่ 8 ระแวง จากนั้นทั้งเจ้านายและลูกน้องก็ ออกจากห้องเพื่อลงไปทานอาหารเช้าที่ห้องอาหารด้านล่าง และก่อนที่คนทั้ง 3 จะเดินผ่านห้องตรงข้ามไป 2 คนสนิทก็อดไม่ได้ที่จะปลายตาไปมองยังประตูห้องตรงข้าม ก่อนจะเดินเลยไป ในห้องตรงข้าม หญิงสาวตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็ไม่เห็นคนที่นอนข้างกายของ ตลอดทั้งคืนนอนอยู่ในห้องแล้วเธอจึงลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะออกไปเช่นเดียวกัน ด้านของปองภพที่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังจะเจอกับปัญหา ก็หยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมาหวังจะโทรหาคนรัก..แต่ข้อความที่ดังขึ้นระรัวเหมือนเม็ดฝนกลับทำให้เขาแปลกใจแทน "เมสเสจอะไรวะ? เยอะแยะไปหมด?" เมื่อเปิดเข้าไปอ่านก็มีแต่เบอร์โทรของคนรักเกือบจะร้อยสายทำให้ปองภพถึงกับตกใจจนโทรศัพท์แทบจะร่วงออกจากมือ แถมในข้อความ LINE ก็ยังมีข้อความจากคนรัก ถามเข้ามาว่าเขาอยู่ไหนทำอะไรถึงบ้านหรือยังอีก มันยิ่งทำให้เขารู้สึกแปลกใจที่อยู่ๆคนรักก็โทรกระนำซัมเมอร์เซลหาเขาเป็นร้อยๆสายแบบนี้ เขารีบกดเบอร์โทรกลับหาคนรักทันทีด้วยใจที่ร้อนรุ่ม โทรศัพท์ดังอยู่ไม่กี่ครั้งปลายสายก็อดรับทันทีเหมือนกับว่าฝ่ายนั้นกำลังรอโทรศัพท์จากเขาอยู่เช่นนั้น โดยไม่รู้เลยว่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02
บทล่าสุด
หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 18 ช่วยเหลือ
ตอนที่ 18 ช่วยเหลือ เมื่อภาคินพาคนที่พึงจะเจอเรื่องหนักๆ เข้ามาในบ้านเขาก็จับให้เธอนั่งลงบนโซฟาในห้องรับแขก พลางหันไปสั่งความกับแม่บ้านที่เดินมาต้อนรับผู้เป็นนาย "พ่อเลี้ยงจะดื่มน้ำอะไรดีคะ?"ละอองเดินเข้ามาถามผู้เป็นนาย ฟางมองไปยังหญิงสาวที่นั่งซบน่าอยู่กับฝ่ามือของตัวเองด้วยความอยากรู้ "น้ำเปล่า 2 แก้วน้ำส้มแก้วนึง" เขาสั่ง "ค่ะ" แม่บ้านสาวรับคำเสียงหวานก่อนจะกลับเข้าห้องครัวไป นำน้ำเขามาเสริฟเจ้านายกับแขกสาว เมื่อแม่บ้านสาววางแก้วน้ำลงบนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว เขาจึงหันไปออกคำสั่งกับแม่บ้านสาวอีกที "ละอองไปทำความสะอาดห้องที่ติดกับห้องฉันที"เขาสั่งแม่บ้านพลางหยิบแก้วน้ำมายื่นให้กับหญิงสาว แม่บ้านสาวพยักหน้ารับและมองคนที่เจ้านายพามาด้วยแววตาอยากรู้ แต่พอได้สบกับดวงตาคมของผู้เป็นนายแม่บ้านสาวก็รีบถอยกรูดออกไปจากตรงนั้นทันที ด้วยความคาใจ ภาคินหันกลับมามองหญิงสาวที่ทำตัวเหมือนผีดิบพลางยื่นแก้วน้ำในมือให้ "ดื่มน้ำก่อนคุณ" ธารธารายื่นมือไปรับแก้วน้ำในมือของภาคินเอามาดื่ม พลางเอ่ยขอบคุณเสียงแผ่ว "ขอบคุณค่ะ" ด้านแม่บ้านสาวที่กลับเข้ามาในห้องครัวก็วางถาดในมือลงด้วยความไม่พอใจ "แม่รู้ไ
หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 17 แย่งชิง
ตอนที่ 17 แย่งชิงมือเรียวยาวลูบแผ่นหลังบอบบางของคนที่ซบหน้าร้องไห้อยู่กับอกของเขาด้วยความสงสาร เห็นแล้วก็พรานให้นึกถึงตัวเองในวันนั้นวันที่เขาสูญเสียคนรักให้กับผู้ชายคนอื่นไป เขาคุ้นเคยกับความรู้สึกนี้ดีว่ามันเจ็บปวดและทรมานมากแค่ไหน สภาพของเขาในวันนั้นคงจะไม่ต่างกันกับผู้หญิงคนนี้ในวันนี้มาวินเองก็แอบมองผู้เป็นนายผ่านกระหจกมองหลังเป็นระยะๆ เป็นบางครั้ง ภาคินเองก็รู้ว่าคนสนิทกำลังแอบมองเขาอยู่เขาจึงจงใจมองกลับด้วยแววตาคำถาม ทำเอามาวินรีบหลบสายตาของผู้เป็นนาย พัลวันจนไม่กล้าที่จะแอบมองอีกอีกทางด้านของปองภพและผู้หญิงของเขาอีกสองคนก็กำลังตกอยู่ในความวุ่นวายปองภพเมื่อตามคนรักไม่ทันก็กลับขึ้นมาณห้องทำงานของตัวเอง ก็เห็นว่ามีพนักงานหลายคนกำลังมองไปที่ห้องทำงานของเขาเป็นตาเดียวกัน และทันทีที่เขาเปิดประตูเข้ามาในห้องภาพที่เห็นก็คือผู้หญิง 2 คนกำลัง ฉุดกระชากลากถูกันอยู่บนพื้นด้วยสภาพที่ผมเผ้ารุงรัง เขามองผู้หญิงทั้งสองของเขาด้วยความรู้สึกหงุดหงิดก่อนจะสั่งให้คนที่ตามเขามาจับผู้หญิงของเขาแยกออกจากกัน"ไปจับแยกออกจากกันสิ"เขาหันไปสั่งเสียงกร่าว"ครับ"ชายใส่สูทที่ตามหลังเขามารีบเข้าไปจับผู้
หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 16 ความจริงที่แสนเจ็บปวด
ตอนที่ 16 ความจริงที่แสนเจ็บปวด ยิ่งเห็นสภาพของผู้หญิงทั้งสองที่ตบตีกันแย่งคู่หมั้นของตัวเองเธอก็ยิ่งรับมันไม่ได้จนอยากจะกรีดร้องออกมาดังๆ ด้านปองภพเองก็หงุดหงิดจนแทบคลั่ง แทนที่เขาจะได้ตามง้อคนรัก แต่กลับต้องมาแยกผู้หญิงลับๆของตัวเองออกจากกัน แทนที่เขาจะได้ตามง้อและอธิบายเรื่องที่มันเกิดขึ้นให้กับคนรักและปรับความเข้าใจกัน แต่กลับต้องมาห้ามรุ้งรดากับเพลงพิณทะเลาะกันแทน เขาร้อนใจขึ้นมาทันที่ เมื่อเห็นว่าคนรักกำลังค่อยๆถอยหลังออกจากห้องไปทีละก้าวด้วยท่าทีเจ็บปวด ปองภพเองก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน ถึงเขาจะมีผู้หญิงอยู่รอบกาย แต่ผู้หญิงที่เขาให้ใจก็มีเพียงแค่ธารธาราคู่หมั้นของเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "หยุดๆ" เขาใช้กำลังที่เหนือกว่าผู้หญิงทั้งสอง จับทั้งสองแยกออกจากกันแล้วผลักไปคนละทางด้วยความโกรธ จนหญิงสาวทั้งสองกระเด็นกันไปคนละทิศคนละทางด้วยความตกใจ ว้าย!!! โอ้ย!!! ทั้งสองอุทานออกมาพร้อมกันด้วยความตกใจ ส่วนปองภพเองก็ไม่ได้ใส่ใจหญิงสาวทั้งสองอีก เขาก้าวขาไวๆเข้าไปหาคู่หมั้นทันทีด้วยความร้อนใจ "น้ำ!.น้ำฟังพี่ก่อน!.."เขาทะล่ำทะลักเรียกคนรักที่กำลังจะออกจากห้องไปด้วยน้ำเสียงร้อนรนใจ ธารธารา
หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 15 คาหนังคาเขา
ตอนที่ 15 คาหนังคาเขา เธอใช้มือดันประตูเปิดกว้างออกแล้วแทรกตัวเข้าไปข้างในห้อง ก่อนที่เธอจะยืนตัวแข็งอยู่กับที่ มองภาพตรงหน้าด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง แกร่ง!! เสียงกุลแจรถที่อยู่ในมือหล่นลงพื่นเสียงดังจนทำให้ชายหญิงที่ กำลังนัวเนียกันอยู่บนโต๊ะทำงานสะดุ้งแล้วหันกลับมามองยังต้นเสียงทันที.. "น้ำ!!"เสียงคนทั้งสองอุทานขึ้นพร้อมกัน "น้ำ!.." โดยเฉพาะปองภพที่อุทานออกมาจนสุดเสียงพร้อมกับลุกออกมาจากตัวของผู้หญิงที่มีสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ย ยืดตัวตรงแล้วลนลานรีบรูดซิบกางเกงด้วยความเร่งรีบ ด้วยใบหน้าที่ซีดเผือด ธารธารายืนมองคนทั้งสอง ด้วยความตื่นตระหนกยิ่งเมื่อเธอได้เห็นใบหน้าของหญิงสาวที่กำลังนัวเนียอยู่กับคู่หมั้นของเธอ เธอก็ยิ่งตกใจจนหน้าซีดตัวสั่นเมื่อผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นไกลแต่เป็นเพื่อนสนิทเพียงหนึ่งเดียวของเธอ...รุ้งระดา "น้ำ!!น้ำครับฟังพี่ก่อน.. มันไม่ได้เป็นอย่างที่น้ำเห็นนะครับ"ปองภพรีบลนลานเข้าไปหาคนรัก .....? ธารธาราถอยหลังออกไปหลายก้าวด้วยความรังเกียจ พรางมองคนทั้งสองด้วยแววตาเจ็บปวด จนเธอพูดอะไรไม่ออกเพราะ ความเสียใจมันจุกแน่นในอกจนเธอไม่อาจจะเอ่ยเป็นเสียงออกมาได้ น้ำตาเม็ด
หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 14 คนในมุมมืด
ตอนที่ 14 คนในมุมมืด ตราบใดที่ยังหาสาเหตุและคนที่คิดจะทำร้ายเธอยังไม่เจอ เธอก็คงจะอยู่กับความระแวงต่อไปเรื่อยๆจนกว่าจะรู้ตัวคนที่ต้องการจะทำร้ายเธอ ภาคินมองใบหน้าที่ซีดเซียวของหญิงสาวก็นึกสงสาร ก็อดที่จะ แนะนำออกไปไม่ได้ "ช่วงที่ตำรวจยังหาคนบงการยังไม่เจอคุณก็ควรจะหาบอดี้การ์ดหรือผู้คุ้มกันมาคอยตามดูแล เวลาไปไหนมาไหนก็คงจะดี"เขาบอกด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ ธารธาราพยักหน้ารับด้วยสีหน้าที่คิดหนัก เพราะเธอไม่รู้ว่าจะไปหาบอดี้การ์ดมือดีมาจากไหนเพราะตอนนี้เธอไม่ไว้ใจใครเลยสักคน คำพูดของนายตำรวจทำให้เธอระแวงคนรอบกายไปเสียหมดจนเธอนอนไม่หลับตลอดทั้งคืนแล้วยังมาวันนี้อีก "ฉันไม่รู้ว่าจะไปหาบอดี้การ์ดมือดีที่ไหน"เธอบอกด้วยน้ำเสียงหนักใจ ภาคินขมวดคิ้วถาม "คุณก็ลองคุยกับคู่หมั้นของคุณดูสิเผื่อเขาจะหามาให้คุณได้" ภาคินบอกกับหญิงสาว ธารธารานิ่งคิดไม่พูดอะไร ทำให้ภาคินอดที่จะสงสัยไม่ได้เมื่อเขาเสนอให้เธอไปบอกคู่หมั้นของเธอหาผู้คุ้มกันมาให้ เขาจึงเอ่ยถามออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ "คุณมีอะไรปิดบังผมกับตำรวจเอาไว้หรือเปล่า" ภาคินถามหญิงสาวที่เอาแต่นั่งก้มหน้าหลบตาเขาไม่พูดไม่จาเหมือนคนที่กำลังคิดหนั
หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 13 พ่อเลี้ยงแห่งไร่ภาคิน
ตอนที่ 13 พ่อเลี้ยงแห่งไร่ภาคิน เพราะเธอรู้ว่าถึงเธอจะพูดไปก็ไม่มีใครเห็นด้วยกับเธอที่เธอจะไปขอบคุณผู้มีพระคุณทั้งสองคนนั้นด้วยตัวเองเธอจึงปล่อยผ่านไปก่อน ค่อยไปหาโอกาสไปขอบคุณคนทั้งสองคนนั้นด้วยตัวเองทีหลัง ด้านภาคินและมาวินที่กำลังเดินออกมาขึ้นรถที่จอดอยู่หน้าโรงพยาบาลของตัวเอง เมื่อทั้งสองขึ้นมานั่งอยู่บนรถแล้วมาวินจึงหันไปทางผู้เป็นนาย "เจ้านายไม่คิดที่จะบอกผู้หญิงคนนั้นหน่อยหรือครับ ?"เขาถาม "ไม่จำเป็น"ภาคินตอบ "ครับ"มาวินขานรับ จากนั้นคนทั้งสองก็ขับรถออกจากโรงพยาบาลตรงกับไปที่ไร่ของตัวเองทันที อีกด้านภายในห้องพักผู้ป่วย สันติ เมื่อเหลือบไปมองนาฬิกาติดผนัง ที่บอกเวลา เที่ยงคืนกว่าแล้ว เขาจึงหันไปเอ่ยกับภรรยาและบุตรสาวคนเล็ก ที่นั่งสัปหงกอยู่ที่โซฟา "คุณนาท! คุณกับลูกกลับไร่ไปพักผ่อนเถอะผมจะเฝ้ายัยน้ำอยู่ที่นี่เอง"นายสันติบอกกับภรรยา ปองภพที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามรีบเอ่ยเสนอตัว "คุณพ่อครับ คุณพ่อพาคุณแม่กับน้องเพลงกับไปพักผ่อนที่ไร่เถอะครับผมจะอยู่เฝ้าน้ำที่นี่เอง"เขารีบเสนอตัว เพลงพิณเบิกตากว้างทันทีเมื่อได้ยินว่าว่าที่พี่เคยจะอยู่เฝ้าพี่สาวเขาเธออยู่ที่นี่ด้วยตัวเองเธอจึง
หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 12 ใครกันที่อยู่เบื้องหลัง
ตอนที่ 12 ใครกันที่อยู่เบื้องหลัง เมื่อ 3 พ่อแม่ลูกเข้ามาภายในห้องก็เห็นบุตรสาวคนโตนอนอยู่บนเตียงคนไข้โดยมีกระปุกน้ำเกลือและผ้าพันแผล พันตามแขนตามขาเต็มไปหมด ทำเอานายสันติถึงกับตกใจที่เห็นบุตรสาว อยู่ในสภาพ แบบนี้ "น้ำหนูไปโดนอะไรมาลูก"นายสันติรีบถลาเข้าไปหาบุตรสาว คนโตที่เตียงคนไข้ทันที พลางถามด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก นางศิรินาถเองก็ไม่ต่างจากผู้เป็นสามี นางเองก็ตกใจจนหน้าซีดเมื่อเห็นสภาพของลูกเลี้ยง ต่างจากเพลงพิณที่มองพี่สาวที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยสายตาว่างเปล่าไม่มีคำพูดใดๆออกมาจากปากของเธอ..โดยมีภาคินกับมาวินยืนดูคนทั้ง 3 ที่เข้ามาใหม่อยู่อย่างเงียบๆ อยู่ที่มุมห้อง "ไม่เป็นอะไรมากค่ะพ่อ แค่หัวแตกแล้วก็พกช้ำดำเขียวนิดหน่อย" เธอบอกกับบิดาเสียงสั่น "แล้วมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมลูกถึงอยู่ในสภาพแบบนี้?" สันติยังคงถามต่อด้วยความอยากรู้ ธารธารามองหน้าบิดานิ่งๆก่อนจะตอบคำถามของบิดาออกไป "มีคนคิดจะทำร้ายน้ำค่ะพ่อ พวกมันขับรถปาดหน้ารถของน้ำแล้วก็จะฉุดน้ำค่ะ.. ดีที่มีคนมาช่วยน้ำเอาไว้ได้ทัน"เธอตอบคำถามของบิดาเสียงสั่น เพราะเธอยังมีความรู้สึกตื่นกลัวกับเหตุการณ์ที่พึ่งจะผ่านมายังไม่หาย "
หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 11 พบเจอกันอีกครั้ง 2/2
ตอนที่ 11 พบเจอกันอีกครั้ง 2/2 ภาคินขับรถมุ่งกลับเข้าตัวเมืองทันที เพื่อที่จะพาหญิงสาวไปส่งโรงพยาบาล ส่วนคนเจ็บ ก็เอาแต่กอดผ้าขนหนูเอาไว้แน่นด้วยเนื้อตัวที่สั่นเทา ภาคินมองด้วยความรู้สึกสงสาร ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้นี่ถ้าเขา กับคนสนิทไม่มาเจอเข้าเสียก่อนเขาก็ไม่อยากจะคิดเลยว่า ผู้หญิงตรงหน้าของเขานี้จะมีสภาพเป็นเช่นไร พวกมันอาจจะ ทำปู้ยี่ปู้ยำกับผู้หญิงแล้วฆ่าปิดปาก.. อย่างที่เป็นข่าวร้ายๆข่าว พอคิดมาถึงตรงนี้ก็พรานให้เขาอยากจะกลับไปกระทืบไอ้พวกเด่นสังคมพวกนั้นให้จมธรณีไม่ต้องได้ผุดไม่ต้องได้เกิดมาอีก.. ด้วยความ เร็วที่เขาขับไม่นานก็มาถึงโรงพยาบาล เขาลงจากรถแล้วเรียกให้ บุรุษพยาบาลเข้ามานำตัวหญิงสาวไปส่งห้องฉุกเฉินทันที "คุณบุรุษพยาบาลครับทางนี้มีคนเจ็บครับ!.."เขาเปิดประตูเรียกบุรุษพยาบาล ที่อยู่ตรงนั้นทันที บุรุษพยาบาลรีบเข็นรถเข็นไปรับตัวของธารธาราทันทีที่สิ้นเสียงของภาคินไม่กี่วินาทีธารธาราก็ถูกนำตัวเข้าห้องฉุกเฉิน โดยมีภาคินยืนรออยู่ด้านนอก เพื่อรอฟังข่าว.. จากนั้นก็มีพยาบาลเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน เขารีบเอ่ยถามทันที "คนเจ็บเป็นยังไงบ้างครับคุณพยาบาล?"เขาถามออกไป
หอบหัวใจหนีไปเป็นพ่อเลี้ยง ตอนที่ 10 พบเจอกันอีกครั้ง 1/2
ตอนที่ 10 พบเจอกันอีกครั้ง 1/2 หลังจากที่สั่งให้ผู้จัดการโรงแรมดูแล บิดาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ภาคินกับคนสนิทก็ออกเดินทางกลับไร่ทันที โดยมี มาวินเป็นสาระถีให้กับผู้เป็นนาย "เจ้านายครับพรุ่งนี้เจ้านายจะมารับคุณท่านเองหรือจะให้ผมมารับครับ?"มาวินหันไปถามผู้เป็นนายทันทีที่รถมุ่งออกสู่ถนนนอกเมืองที่แสงไฟริมทางสลัว "เดี๋ยวฉันมารับคุณพ่อเอง" ภาคินกล่าวพลางมองออกไปนอกรถ ท่ามกลางความมืดสนิท อีกด้าน ณถนนเส้นเดียวกัน.. ธารธาราขับรถฝ่าความมืดบนถนนเส้นทางนอกเมืองมุ่งตรงไปอย่างไร่ธารธารา ที่เธอใช้เดินทางมาตั้งแต่เล็กจนโตโดยไม่มีความกลัวเลยแม้แต่น้อยนิด เพราะปกติแล้วเส้นทางเส้นนี้เธอก็ใช้เดินทางระหว่างไร่กับในตัวเมืองอยู่แทบจะวันเว้นวัน.. เธอจึงขับรถฟังเพลงไปด้วยด้วยอารมณ์ที่ค่อนข้างจะผ่อนคลาย อีกอย่างช่วงเวลาทุ่มกว่าๆนี้มันก็ยังไม่ได้ดึกอะไรมากเธอจึงไม่ได้เร่งรีบถึงมันจะมืดและเงียบไปหน่อยก็เถอะแต่เพราะความเคยชินเธอจึงไม่มีความระวังและระแวง.. และในขณะที่เธอกำลังขับรถและฟังเพลงไปด้วยอยู่นั้นก็มีเสียงแตรถดังไล่หลังเธอมาด้วยความเร็วที่ค่อนข้างสูง แถมยังตบไฟสูงใส่เธอจนเธอต้องขมวดคิ้วด้วยความมึนงง? ปี
