หมอาเธอร์พ่ายรัก

หมอาเธอร์พ่ายรัก

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10
โดย:  WANSUK1439อัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel16goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
70บท
21views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

เรื่องย่อ ตลอด6ปีที่เป็นแค่เพียงเพื่อนร่วมรุ่นในคณะแพทย์ ฐานะทางบ้านต่างกันสุดขั้วแค่คำว่าเพื่อนเฉยๆก็ไม่น่าจะใช้คำนี้ได้เลย แต่แล้วเธอกับเขาดันพลาดแค่คืนเดียวกับได้เบบี้ตัวน้อยมารับผิดชอบเลี้ยงดูร่วมกัน แนะนำตัวละคร อาเธอร์ : นักศึกษาแพทย์ปี 6 อายุ23ปี ลูกชายเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังที่มีสาขาทั้งในประเทศและนอกประเทศ เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตาภายนอกและฐานะทางการเงิน ลูกศร : นักศึกษาแพทย์ปี 6 อายุ23ปี หญิงสาวจากต่างจังหวัดที่เข้ามาเรียนคณะแพทย์ในเมืองหลวงของประเทศ เป็นลูกสาวคนเดียวฐานะทางบ้านมีที่ดิน40ไร่เป็นสมบัติของครอบครัวที่ส่งต่อจากรุ่นปู่ย่า แต่ต้องขายส่งเธอเรียนจนหมดเหลือไว้เพียงบ้านสวนเนื้อที่5ไร่ แบกรับความหวังของคนในครอบครอบเอาไว้หวังจะกลับไปทำงานในโรงพยาบาลประจำอำเภอที่บ้านเกิดพร้อมกับเปิดคลินิกเล็กๆแต่แล้วความหวังที่ตั้งเอาไว้ก็พังในเดือนสุดท้ายก่อนเรียนจบ น้องออกัส : เด็กชายวัย3ขวบ ลูกชายของพ่ออาเธอร์กับแม่ลูกศร เกิดเดือนสิงหาคม พ่อกับแม่เลยตั้งชื่อตามเดือนเกิดเป็นภาษาอังกฤษ 'ชอบกินมากอ้วนจนคุณแม่จะอุ้มไม่ไหวแล้วครับ'

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

บทที่ 1 คืนเร้ารัก

"เอ้าไม่เคยดื่มก็ต้องลอง พวกเรากำลังจะเป็นหมอเต็มตัวกันแล้วกลัวอะไร" เธอพยายามดันแก้วออกหากจากตัวแต่เหมือนว่าเพื่อนสาวในกลุ่มจะไม่ยอมให้ปฏิเสธพยายามยื้อจะให้เธอดื่มเข้าไป "ไม่เอาเดี่ยวเมาแล้วกลับหอไม่ได้""กลัวอะไรมีแต่เพื่อนร่วมรุ่นทั้งนั้น อีกอย่างเธอต้องออกไปทำงานก็ต้องมีงานเลี้ยงสรรค์สังเข้าสังคมเรื่องดื่มต้องหัดเอาไว้ศร" "กะก็ได้"ลูกศรจำใจยกแก้วกลั่นใจดื่มแอลกอฮอล์ที่ตัวเองไม่เคยแตะต้องมาก่อนในชีวิตรสชาติคอมบาดคอจนแทบกลืนลงไม่ไหวแต่ก็ขืนแรงยุของกลุ่มเพื่อนไม่ได้แล้วมีแต่ต้องฝืนดื่มให้หมดแก้ว "เก่งมากเพื่อนสาวชะนีน้อยผู้เรียบร้อยของกลุ่มเรา" หนุ่มตี๋เพื่อนเก้งในกลุ่มของลูกศรปรบมืออย่างถูกอกถูกใจที่ยุยงลูกศรดื่มได้สำเร็จ "ศรรู้สึกว่าแผ่นดินกำลังไหว ทำยังไงดี!" คนที่โดนเพื่อนแกล้งมอมเหล้าตะโกนโวยวายขึ้นมาดังรั้นโต๊ะในงานเลี้ยงรุ่นของพี่ปีสุดท้ายในการเรียนหมอของคณะ "ฮ่าๆไอ้ศรใจเย็นแก้วเดียวถึงกับเมาโวยวายเลยเหรอเพื่อน" สาวน้อยชื่อว่าลูกศรหันไปมองเพื่อนผ่านเลนส์แว่นตาหนาเตอะของเธอพยายามเพ็งเล็งคนพูดว่าคือใครเพราะสมองของลูกศรตอนนี้มันเบลอไปหมดจนคิดอะไรไม่ออกแล้ว "แกเป็นใคร" คนเมา...

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
70
บทที่ 1 คืนเร้ารัก
"เอ้าไม่เคยดื่มก็ต้องลอง พวกเรากำลังจะเป็นหมอเต็มตัวกันแล้วกลัวอะไร" เธอพยายามดันแก้วออกหากจากตัวแต่เหมือนว่าเพื่อนสาวในกลุ่มจะไม่ยอมให้ปฏิเสธพยายามยื้อจะให้เธอดื่มเข้าไป "ไม่เอาเดี่ยวเมาแล้วกลับหอไม่ได้""กลัวอะไรมีแต่เพื่อนร่วมรุ่นทั้งนั้น อีกอย่างเธอต้องออกไปทำงานก็ต้องมีงานเลี้ยงสรรค์สังเข้าสังคมเรื่องดื่มต้องหัดเอาไว้ศร" "กะก็ได้"ลูกศรจำใจยกแก้วกลั่นใจดื่มแอลกอฮอล์ที่ตัวเองไม่เคยแตะต้องมาก่อนในชีวิตรสชาติคอมบาดคอจนแทบกลืนลงไม่ไหวแต่ก็ขืนแรงยุของกลุ่มเพื่อนไม่ได้แล้วมีแต่ต้องฝืนดื่มให้หมดแก้ว "เก่งมากเพื่อนสาวชะนีน้อยผู้เรียบร้อยของกลุ่มเรา" หนุ่มตี๋เพื่อนเก้งในกลุ่มของลูกศรปรบมืออย่างถูกอกถูกใจที่ยุยงลูกศรดื่มได้สำเร็จ "ศรรู้สึกว่าแผ่นดินกำลังไหว ทำยังไงดี!" คนที่โดนเพื่อนแกล้งมอมเหล้าตะโกนโวยวายขึ้นมาดังรั้นโต๊ะในงานเลี้ยงรุ่นของพี่ปีสุดท้ายในการเรียนหมอของคณะ "ฮ่าๆไอ้ศรใจเย็นแก้วเดียวถึงกับเมาโวยวายเลยเหรอเพื่อน" สาวน้อยชื่อว่าลูกศรหันไปมองเพื่อนผ่านเลนส์แว่นตาหนาเตอะของเธอพยายามเพ็งเล็งคนพูดว่าคือใครเพราะสมองของลูกศรตอนนี้มันเบลอไปหมดจนคิดอะไรไม่ออกแล้ว "แกเป็นใคร" คนเมา
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 2 ท้องได้สองเดือนแล้ว
ลูกศรรู้สึกปวดร้าวไปทั้งตัวเหมือนคนผ่านสนามรบมาจะขยับตัวลุกขึ้นก็แทบไม่ไหว "ตื่นแล้วเหรอ" เสียงทุ้มไม่คุ้นหูของคนที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่ดังขึ้นเหนือหัวของลูกศร "อาเธอร์" เมื่อสมองประมวลเหตุการเมื่อคืนที่งานเลี้ยงรุ่นจนมาจบที่บนเตียงนี้ของเธอและเขาอย่างที่เห็น "ใช่ฉันเอง ว่าแต่เธอชื่ออะไรฉันยังไม่รู้จักชื่อของเธอเลย" คนตัวสูงถามผู้หญิงที่เขานอนด้วยความไม่ได้ตั้งเมื่อคืน "ระเราชื่อลูกศร" ลูกศรรู้สึกว่าแก้มของเธอร้อนผ่าวมันต้องแดงแน่แค่คิดก็อายแทบแทรกแผ่นดินแล้ว "เรียนคณะแพทย์ปีเดียวกันเหรอทำไมไม่ค่อยคุ้นหน้าเลย" อาเธอร์มองหน้าเธออย่างพิจารณา "ใช่ค่ะ แต่ปกติเราใส่แว่นตอนนี้ไม่ใส่เธอคงไม่คุ้นหน้าได้" "ก็คงจะเป็นอย่างนั้น" คนตัวสูงยักไหล่ด้วยความไม่แคร์เท่าไหร่ ส่วนลูกศรได้แต่ยิ้มเจื่อนๆอย่างทำตัวไม่ถูกจะลุกขึ้นแล้วไปแต่งตัวเพื่อออกจากห้องกลับหอพักแต่รู้สึกว่าจะลุกขึ้นเองไม่ไหวตอนนี้"คือว่ารบกวนพยุงเราไปห้องน้ำหน่อยได้ไหม" อาเธอร์พยักหน้ารับแล้วลุกออกจากเตียงเพื่อพยุงลูกศรตามที่เธอเรียกร้อง "ได้เดินไหวแน่นะ" ลูกศรพยักหน้ายืนยันว่าเธอไหวแล้วค่อยๆก้าวขาสั่นๆเดินเข้าห้องน้ำเอง พอเข้าม
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 3 จะเก็บเด็กไว้ไหม
"เรื่องจริงเหรอ" เสียงของอาเธอร์สั่นอย่างคนที่ได้ฟังเรื่องตลกร้ายที่กำลังพยายามควบคุมอารมณ์ให้มันเป็นแค่เรื่องแกล้งหยอกกันเล่นไม่เป็นความจริง "จริงนี้ผลตรวจ" ลูกศรหยิบเอกสารใบรับรองพร้อมกับยาพร้อมกับยาบำรุงครรภ์ที่ได้มาวันนี้ "เชี้ยเรื่องจริงวะ" อาเธอร์หยิบเอกสารขึ้นมาอ่านให้ละเอียดไม่ต้องถามอะไรก็รู้ว่าเด็กมาในคืนงานเลี้ยงรุ่นแน่นอน "ระเราอยากถามอาเธอร์ว่าจะทำยังไงกันดีกับเด็กในท้องที่มาถามความเห็นเพราะเราสองคนเป็นคนทำให้เขาเกิดมาเลยต้องถามความเห็นของนายด้วย" ร่างสูงรู้สึกเหมือนกำลังโดนต่อยเพราะตอนนี้ในหัวของเขามันมึนไปหมดจนแทบจะคิดอะไรไม่ออกแล้ว "เดี๋ยวขอตั้งสติสักยี่สิบนาทีไม่สิสามสิบนาทีเลยแล้วกัน" อาเธอร์ยกมือขึ้นห้ามไม่ให้ลูกศรพูดอะไรอีกเมื่อเห็นอาการของอาเธอร์ที่ไม่ต่างจากจินตนาการของตัวเองที่คิดมาแล้วว่าเขาต้องเป็นแบบนี้ทำให้ลูกศรยกน้ำผึ้งมะนาวขึ้นดื่มรอเวลาที่เขาจะตั้งสติได้แล้วให้คำตอบกับเธอ เราทั้งสองคนต่างก็เงียบทั้งสองฝ่าย ลูกศรมองคนที่เดินผ่านไปมานอกร้านผ่านกระจกร้านคาเฟ่เป็นการฆ่าเวลาและคิดเอาไว้ว่าจะเลือกทางไหนให้กับตัวเองจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับตัวเอง "เธอ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 4 พ่อของลูกแต่ไม่ใช่สามี
หลังลงวอร์ดโชคดีที่ไม่ต้องขึ้นเวรต่อแล้วจุุดมุ่งหมายต่อไปของลูกศรคือซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อไปซื้อของสดมาตุนเอาไว้ในตู้เย็นแต่ว่ายังไม่ทันได้กดเข้าแอปเรียกรถแท็กซี่ก็มีรถยุโรปคันหรูขับมาจอดเทียบอยู่ตรงหน้าเสียก่อน ลูกศรทำท่าจะขยับเดินถอยห่างเพื่อไม่ให้ตัวเองกีดขวางเจ้าของรถแต่ว่ากระจกรถกับเปิดพร้อมกับเสียงเรียกจากคนขับภายในรถ "เธอขึ้นรถมา" ลูกศรมองคนเรียกอย่างไม่ค่อยชอบใจที่อยู่ๆเขาก็มาสั่งเธอแล้วเรื่องเมื่องานที่เขาทำให้เสียใจก็ยังไม่หายยังจะโผล่หน้ามาเจอกับเธออีก "ไม่ไป ฉันจะไปทำธุระส่วนตัวไม่ว่างไปกับนายหรอก" ลูกศรปฎิเสธคนที่ไม่อยากเห็นแม้กระทั้งหน้าของเขาตอนนี้ "ลูกศร! ขึ้นมาอย่าพูดยากเห็นไหมว่าคันหลังเขาบีบแตรไล่เธอแล้ว" อาเธอร์ใช้น้ำเสียงกดดันใส่เธออย่างเป็นคนผิดเสียเต็มประดาลทำเอาลูกศรรู้สึกเดือดดาลโกรธขึ้นมาหน่อยๆ "ฉันไม่ได้พูดยาก แต่ไม่ไปคือไม่ไปแล้วนายก็เป็นคนจอดรถขวางทางคนอื่นเองนะอาเธอร์!" ลูกศรเถียงกับเขาไปอย่างไม่ยอมให้อีกฝ่ายมากล่าวหาเธอ "เฮ้อฉันก็ไม่อยากยุ่งกับเธอนักหรอกรู้เอาไว้ซะถ้าไม่มีเรื่องลูกฉันก็ไม่คิดจะตื้อให้เสียเวลาเหรอวะ" อาเธอร์บ่นออกอาการรำคาญเต็มทนกับลู
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 5 ดูแล
“เดี๋ยว” อาเธอร์พูดขึ้นขนาดที่ลูกศรกำลังจะเปิดประตูลงจากรถเพื่อขึ้นห้องในหอของคณะแพทย์ที่อยู่ข้างโรงพยาบาล “มีอะไรอีก” ลูกศรรู้ว่าตัวเธอกำลังพาลอย่างคนไม่มีเหตุผลแต่มันก็อดไม่ได้ที่จะอ่อนไหวและไม่พอใจกับข้อตกลงที่ว่าเขาสามารถมีแฟนหรือแม้กระทั้งแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ “ถ้าฉันเสนอให้เธอย้ายไปอยู่คอนโดด้วยกัน” “ไหนนายบอกว่าเราจะไม่เกี่ยวข้องกันนอกจากเรื่องลูก” “อย่าพึ่งเข้าใจผิด ฉันแค่กลัวว่าเธอจะไม่สะดวกยิ่งเวลาที่ท้องเริ่มโตกว่านี้จะลำบากและรบกวนคนอื่นหรือเปล่า” พอได้ยินแบบนั้นไม่ใช่ว่าตัวเธอจะไม่ได้คิดเอาไว้แต่ตอนนี้คิดว่าอยู่หอจะสะดวกในการไปฝึกงานในโรงพยาบาลมากกว่าในช่วงนี้ “อีกเดือนเดียวก็เรียนจบแล้ว ฉันทนได้ค่อยไปหาเช่าข้างนอกอยู่ก็ได้” “เอาแบบนี้ถ้าจบแล้วเธอก็ย้ายมาอยู่คอนโดเดียวกับฉันจะได้สะดวกและช่วยดูแลเธอตอนท้องแก่ใกล้คลอด”“อืมเอาอย่างนั้นก็ได้ ขอบคุณที่มาส่งนะไปแล้ว” ลูกศรเปิดประตูลงจากรถขึ้นห้องความจริงหอพักแพทย์ของมหาลัยเธอก็สะดวกสบายดีห้องพักมีให้แบบเดี่ยวไม่ต้องนอนกับใครมีห้องครัวสำหรับเอาไว้ทำอาหารเล็กๆด้วยถือว่าครบไม่ต่างกับลูกในคอนโดข้างนอกราคาแพงๆเล
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 6 คลอดแล้ว
ลูกศรลืมตาตื่นขึ้นมาท่ามกลางความมืดในห้องพักพิเศษของโรงพยาบาลพยายามจะลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไปเข้าห้องน้ำแต่ประตูหน้าห้องพักเปิดออกมาก่อน "จะลุกไปไหนเหรอ" อาเธอร์กลับเข้ามาในห้องพักพร้อมกับเปิดไฟในห้องให้สว่างแล้วเดินเอาของที่ซื้อมาไปวางไว้โต๊ะ"อยากเข้าห้องน้ำ" อาเธอร์เดินมาช่วยลากสายน้ำเกลือเพื่อพาคนป่วยไปเข้าห้องน้ำตามที่เธอต้องการ "พอแล้วเราเข้าไปเองได้รออยู่ตรงนี้แหละ" อาเธอร์ปล่อยให้ลูกศรเข้าไปในห้องน้ำเองแล้วกลับมาจัดอาหารที่ซื้อมาใส่ถ้วยจานรอ "ซื้ออะไรมาเยอะแยะ" ลูกศรถามคนตัวสูงที่กำลังเทอาหารใส่จานอยู่ "ของกินบำรุงเธอทั้งนั้นเร็วรีบมาทานร้อนๆอยู่เลย" ลูกศรเดินตามแรงพยุงของอาเธอร์ไปนั่งลงนเตียงผู้ป่วยแล้วมองอาหารมากมายกับไม่รู้สึกถึงความยากอาหารทั้งๆที่ท้องร้องประท้วงอยู่ "ไม่ค่อยอยากกินอะไรตอนนี้""เธอต้องฝืนกินเพื่อลูกจะได้แข็งแรงนะลูกศร" พอได้ยินคำว่าลูกก็ทำให้ลูกศรรู้สึกผิดขึ้นมาจริงสินะไม่ว่าจะอยู่ในอารมณ์ไหนเธอก็ควรจะต้องกินเพราะตอนนี้ในท้องเธอมีอีกหนึ่งชีวิตที่กำลังเติบโตอยู่เธอควรจะห่วงไยเขามากกว่านี้ "อืมรู้แล้ว" จากนั่นลูกศรก็ฝืนกินอาหารที่อาเธอร์ซื้อมาให้ได้เยอะท
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 7 น้องออกัส
"ขออนุญาตพาน้องมาส่งคุณแม่นะคะ" พยาบาลสาวเข็นรถพาเด็กทารกน้อยออกจากตู้อบมาส่งครอบครัวที่นั่งรออยู่ภายในห้อง "เชิญค่ะ" คุณย่ายิ้มหน้าบานรีบลุกขึ้นเข้าไปดูหลานตัวน้อยใกล้ๆด้วยความตื้นตันดีใจยิ่งกว่าใคร "ได้เวลาให้น้องดื่มนมแล้วค่ะ" พยาบาลสาวอุ้มเด็กทารกน้อยส่งให้กับคุณแม่ที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้พร้อมอธิบายท่าอุ้มที่ถูกต้องในการให้นมเสร็จแล้วก็ออกไปจากห้องพัก "สงสัยจะอิ่มแล้วค่ะ" พอทารกน้อยคล้ายจะอิ่มแล้วก็ส่งให้กับคนเป็นย่าที่มายืนใกล้ๆพูดสอนเรื่องวิธีดูแลเด็กกับเธอ"โอ๋โอ๋นะลูกมามะมาให้ย่าอุ้มหน่อยเร็ว" คุณย่ารีบรับหลานชายตัวน้อยมาโอบอุ้มอย่างถนุถนอมเป็นที่สุด "ไหนๆขอปู่ดูหน้าหนูหน่อย" คุณปู่ก็มีอาการไม่ต่างกับคนเป็นย่ามากนักพวกท่านพาหลานเดินวนรอบห้องพูดคุยกับทารกน้อยที่กำลังบิดตัวกางแขนกางขาไปมาแต่ไม่ได้ร้องไห้ "เฮ้อคนเป็นพ่อยืนอยู่ตรงนี้นะครับ คุณพ่อคุณแม่ไม่คิดจะให้ผมอุ้มลูกตัวเองบ้างเลยเหรอ" อาเธอร์พูดขึ้นแทรกด้วยน้ำเสียงออกจะน้อยใจใส่พ่อแม่ของเขา "ก็เกือบลืมแล้วเหมือนกันเห็นแกยืนเงียบอยู่ดูเหมือนคนไม่สนใจลูกตัวเองเลยเหอะ" คุณแม่ของอาเธอร์พูดเหน็บแหนมใส่เขา "ใครว่าจะไม่สนใจละผ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 8 โกหกพ่อแม่
หลังจากออกจากโรงพยาบาลลูกศรก็ได้มาอยู่ที่บ้านของอาเธอร์เพราะจะได้สะดวกในการที่จะมีคนช่วยเลี้ยงออกัสน้อย“ให้หนูลูกศรอยู่ห้องข้างล่างนี้แหละจะได้ไม่ขึ้นลงลำบาก น้าให้แม่บ้านจัดห้องให้เรียบร้อยแล้ว” คุณแม่ของอาเธอร์ให้แม่บ้านจัดห้องนอนให้เธอในระหว่างที่มาอยู่เลี้ยงดูออกัสน้อย “ขอบคุณคุณน้ากับคุณลุงมากนะคะสำหรับทุกอย่างที่ดูแลหนูมา”ลูกศรยกมือไหว้ขอบคุณพ่อแม่ของอาเธอร์ที่รู้จักมาครึ่งปีจนคลอดลูกออกมาท่านช่วยดูแลเธอดีเป็นเหมือนคนในครอบครัวจริงๆ “เรื่องเล็กน้อยอย่างเกรงใจเลยหนูลูกศร” คุณลุงพูดพร้อมรอยยิ้มผู้ใหญ่ใจดีให้กับแม่ของหลานชาย “สงสัยเจ้าหนูออกัสจะหิวนมแล้วครับร้องขึ้นมาจากที่ดีๆอยู่กับพ่อ” อาเธอร์อุ้มลูกชายตัวน้อยมาส่งให้ลูกศรที่พึ่งเอาของมาเก็บในห้องนอนที่ถูกจัดให้อยู่ที่บ้านของเขา “โอ๋โอ๋หนูหิวนมแล้วเหรอคะลูก” ลูกศรรับเอาทารกน้อยมาโอบอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขนของเธออย่างถนุถนอมเป็นที่สุด “ออกไปกันเถอะทุกคนให้ออกัสน้อยของเราได้หลับจะได้ไม่รบกวนหลาน” จากนั้นทั้งหมดก็ทยอยกันออกไปจากห้องไม่รบกวนเด็กทารกน้อยที่กำลังร้องไห้งอแงอยู่ “ค่อยๆดูดก็ได้ครับลูกไม่มีคนแย้งหนูหรอก” ลูกศรพาลูกมานอน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 9 ลูกศรกลับบ้านต่างจังหวัด
ตอนนี้เรียกว่าเธอกำลังกินข้าวกับน้ำตาอย่างที่เคยได้ยินคนพูดกันจริงๆ พอลับร่างสูงของอาเธอร์ลูกศรก็กับมาร้องไห้อีกครั้งเมื่อได้อยู่ตามลำพังร้องไห้พอเพื่อเป็นการชดใช้ความรู้สึกที่โกหกพ่อแม่ไม่รู้เมื่อถึงเวลารู้ความจริงพวกท่านจะเสียใจสักแค่ไหนกัน "ร้องออกมาให้พอเลยลูกศรเอ้ยฮื่อฮึก" กว่าจะตั้งสติให้หยุดร้องไห้ได้ลูกศรก็ใช้เวลาอยู่ห้องอาหารไปเป็นชั่วโมงจนรู้สึกถึงความหนักอึ้งของดวงตาทำให้เธอตัดสินใจหยุดลุกขึ้นไปนอนยังห้องที่คุณน้าบอกเอาไว้ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่จนรู้สึกตื่นขึ้นเพราะเสียงปลุกของป้าเจี๊ยบ"คุณลูกศรค่ะตื่นค่ะน้องออกัสร้องไห้งอแงไม่หยุดสงสัยคิดถึงคุณแม่ใครพูดกล่อมก็ไม่ยอมฟังเลย" ลูกศรเบิกตากว้างทั้งที่ยังหนักอึ้งจากตาที่บวมผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก "ค่ะป้าเจี๊ยบหนูจะไปเดียวนี้เลยค่ะ" ลูกศรรีบบุกขึ้นตามไปยังห้องเด็กที่มีประตูเชื่อมกันไปหาออกัสน้อยที่ร้องไห้งอแงอยู่ในอ้อมแขนของคุณย่าของเขาและมีเหล้าแม่บ้านอีกสามคนนั่งลุ้นไปด้วยดูอยู่ "มาแล้วค่ะคุณน้า" ลูกศรรีบเอาไปอุ้มเอาทารกน้อยที่งอแงร้องไห้ไม่หยุดจนตัวแดงก่ำอยู่ "โอ๋โอ๋ออกัสน้อยของแม่ร้องไห้ทำไมครับฮึคนเก่งแม่มาแล้ว
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 10 จ้างพี่เลี้ยงมืออาชีพ
"เป็นไงอร่อยไหมลูก" ตอนนี้ครอบครัวของลูกศรนั่งกินข้าวอยู่ที่บ้านของเธอ "อืมหนูคิดว่า..." ลูกศรแกล้งหยุดพูดค้างเอาไว้ทำให้แม่ร้อนรนอยากรู้ว่าฝีมือการทำอาหารของตัวเองตกไปหรือไม่ "ว่าอะไรเล่ารีบพูดออกมาเลยลูกศร" แม่เร่งรัดเธออย่างฉุนเฉียว "ว่าหนูขอเติมข้าวอีกจานแน่ๆเลยจะกินให้พุงกายไปเลยวันนี้มีแต่ของอร่อยทั้งนั้นลาบปากหนูมาก" พอลูกศรพูดจบแม่กัยพ่อของเธอก็ยิ้มหน้าบานอย่าพออกพอใจที่ลูกสาวชม "ดีดีถ้าอยากกินอะไรอีกบอกได้เลยเดียวแม่ทำให้หนูกินทุกอย่างเลย" แม่พูดอย่างตื่นเต้นอย่างยินดี "หรือถ้าลูกอยากเปลี่ยนบรรยากาศไปกินร้านอาหารเจ้าประจำที่เราชอบเดียวพรุ่งนี้ไปกันวันนี้เดินทางมาเหนื่อยนอนพักเอาแรงก่อนนะค่อยไปเที่ยวกัน" พ่อพูดขึ้นอย่างนำเสนอ "ตกลงค่ะพ่อหนูก็อยากไปเที่ยวเหมือนกันไม่ได้กลับบ้านมาเป็นปีไม่รู้อะไรเปลี่ยนแปลงไปมากแค่ไหนแล้ว""เดียวแม่ไปชวนน้าเราไปด้วยลูกพี่ลูกน้องเราก็หยุดเสาร์-อาทิตย์พอดีจะไดเไปเที่ยวกันเป็นครอบครัวใหญ่" "ดีเลยค่ะศรไม่เจอคะนิ่งนานแล้วคุยกันผ่านแชทก็เกือบครึ่งปีแล้วนะเจอหน้าคงมีเรื่องเมาส์ไม่หยุดแน่" ลูกพี่ลูกน้องที่เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันแต่ก่อนสนิทกันมากแย
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10
อ่านเพิ่มเติม
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status