“พวกแม่หม้าย ล้วนแต่ร่านร้อน เป็นได้แค่คู่นอนชั่วคราวเท่านั้น” นี่คือความคิดของเพลย์บอยหนุ่มปากร้ายไร้หัวใจอย่าง อัคคี จงบริบูรณ์ไพศาล เพราะครอบครัวของเขาเคยแตกร้าวเพราะหญิงหม้าย ทำให้เขาจงเกลียดจงชังบรรดาแม่หม้ายทั้งหลาย และไม่เคยคิดจะรัก ต้องการหรือแต่งงานกับหญิงหม้ายคนใด และพวกหล่อนเหล่านั้นเป็นได้แค่ของเล่นแก้เบื่อของเขาเท่านั้น จนกระทั่งเขาได้มาพบกับ อโนมา แม่หม้ายลูกหนึ่งผู้มีใบหน้าสวยหวาน นัยน์ตาโศกซึ้งชวนฝัน ใจที่เคยแข็งแกร่งและอคติทั้งมวลที่มีพลันทลายย่อยยับ มีกระหายใคร่ครอบครองม่ายสาวแสนหวาน แต่ใจสาวเจ้ากลับแข็งแกร่งเย็นชาดุจหินผา ด้วยปมร้าวในอดีตอีกทั้งหนึ่งในตัวแปรที่ทำให้หัวใจของเธอแกร่งกล้าก็คือเขา
Voir plusตอนที่ 105.พลั่กๆๆ โอ๊ย อ๊ากก! เสียงของชายหนึ่งในสองคนร้องขึ้นเมื่อเหมันต์กวาดเท้าเตะเข้าที่ข้อพับของมันจนทรุดลงพร้อมกันนั้นก็ซัดกำปั้นเน้นๆ ลงไปบนปลายคางของมันจนมันสลบคาที่ในขณะที่ริคก็ปัดกระบอกปืนในมือของชายอีกคนที่กำลังจะลั่นไกใส่ร่างสูงใหญ่ของเหมันต์เปรี้ยง!!! เสียงกระสุนที่ลั่นออกไปเจาะเปลือกต้นไม้กระจุยพร้อมกับปืนที่กระเด็นออกจากมือและเจ้าของปืนก็ถูกหมัดหนักๆ ของริคพุ่งเข้าใส่ปลายคางจนหงายท้องก่อนที่ริคจะรี่เข้าล็อกตัวมันแล้วจ่อกระบอกปืนไปที่หัวโล้นๆ ของมันด้วยใบหน้าของเพชฌฆาตดีๆ นี่เอง“มึงเป็นคนของใคร” ริคกระชากเสียงถามในขณะที่เหมันต์โยนร่างไร้สติของวายร้ายอีกคนที่ยับเยินไม่ต่างจากเศษผ้ามาตรงหน้าของไอ้โล้นที่ถูกริคคร่อมทับอยู่“กูไม่บอกมึงหรอกไอ้ฝรั่งขี้นก แน่จริงก็ฆ่ากูเลยสิวะ” ไอ้โล้นสบถลั่นแม้จะหวาดกลัวแต่ด้วยความที่มันไม่รู้จักริค ซาตานแห่งเวลส์มันจึงกล้าท้าทายแม้ว่ามันอาจจะไม่รอดก็ตามที“ไม่ต้องกลัวหรอกกูให้มึงตายแน่ แต่ก่อนตายกูขอทรมานมึงเล่นๆ ให้สะใจก่อนก็แล้วกัน”เปรี้ยงๆ ! ว่าแล้วริคก็ยิงเข้าที่หัวเข่ามันหนึ่งนัดและอีกหนึ่งนัดที่มือของมัน จนมันร้องโอดโอย“เอาตรงไหนเ
ตอนที่ 104.“ถ้าเช่นนั้นเชิญคุณคิมหันต์ขึ้นมาบนเวทีได้เลยครับ” คิมหันต์ก้าวอย่างสง่างามขึ้นไปบนเวทีแล้วค่อยๆ ก้าวย่างเข้าไปหาสาวน้อยที่ยืนนิ่งมองเขาอย่างหวาดระแวงระคนหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด และยิ่งเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์และเหี้ยมเกรียมบนใบหน้าหล่อเหลานั้นฤดีชลก็หายใจติดขัดราวกับอากาศไม่เพียงพอต่อการหายใจ ใบหน้าสวยซีดเผือดริมฝีปากอวบอิ่มสั่นระริกอย่างควบคุมไม่ได้ น้ำร้อนๆ เอ่อแทบล้นแทบทะลักออกจากตาด้วยความกลัว เธอกลัวคิมหันต์และกลัวเขามาตั้งแต่เด็กๆ“เชิญสวมสร้อยให้สาวน้อยแสนสวยของเราด้วยครับ” คิมหันต์ทำตามคำบอกนั้นอย่างยินดีและยิ่งยินดีมากขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าสาวน้อยซีดแล้วซีดอีกร่างบอบบางสั่นระริกเมื่อเขาเข้ามาใกล้ จนชายหนุ่มนึกขำในใจ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี ยัยเด็กขี้ฟ้องคนนี้ก็ขี้แยและหวาดกลัวเขาเสมอไม่เปลี่ยนแปลง ซึ่งมันทำให้เขาพอใจมาก และไม่รู้ว่าเพราะความเย็นจากสร้อยสายธาราหรือเพราะความหวาดกลัวที่มีต่อชายหนุ่มที่กำลังสวมสร้อยอันวิจิตรนี้ลงบนลำคอระหง ฤดีชลก็ถึงกับสะกดอาการสะดุ้งไหวไว้ไม่มิดและเมื่อลมหายใจร้อนๆ ของคนตัวโตกว่าที่โน้มใบหน้าลงมาแทบชิดแก้มสาวหอมละมุนพร้อมด้วยเสียงเย็นๆ ที่ทำให
ตอนที่ 103. “พี่มาร์ค เห็นสร้อยเส้นนั้นแล้วใช่ไหมครับสองพี่น้องนี้กล้ามากที่เอาสร้อยของคุณตามาประมูลให้กับพวกคนบาปมันชื่นชม” คิมหันต์มองไปบนเวทีด้วยแววตาวาวโรจน์ไม่แพ้เหมันต์ที่มองชลเขตด้วยแววตาแค้นเคืองในขณะที่คนบนเวทีมองเขาด้วยแววตาที่แสนสะใจและยียวนที่สามารถทำให้เหมันต์นายหัวหนุ่มแห่งเกาะพราวแสงจันทร์เดือดพล่านด้วยความโกรธกรุ่น“ทำไมสร้อยเส้นนี้เป็นของใครทำไมพวกนายดูซีเรียสจัง” ริคถามด้วยความสงสัย“มันเป็นของคุณตา ที่เคยจะใช้หมั้นคุณพ่อกับน้าฤดีสมัยก่อน” เหมันต์อธิบายด้วยน้ำเสียงเข้มๆ และเล่าให้ริคฟังคร่าวๆ เกี่ยวกับความเป็นมาของสร้อยที่ชื่อสายธารา“สร้อยสายธาราเป็นสร้อยประจำตระกูลของคุณยาย ที่ได้ตกทอดมาเป็นของหมั้น เมื่อแต่งงานกับคุณตาในครั้งนั้นก็ได้รับอุปการะเด็กสาวฝาแฝด คือน้าดวงดี กับน้าดวงฤดี และด้วยความที่น้าดวงฤดีเป็นเด็กสาวที่สวยน่ารักและเรียบร้อยอ่อนหวานจนคุณตาและคุณยายรักน้าฤดีมากราวกับลูกสาวคนหนึ่งแล้วยังแอบหวังว่าให้น้าฤดีแต่งงานกับคุณพ่อ และมีอยู่ครั้งหนึ่งที่คุณยายเกิดอุบัติเหตุเกือบจมน้ำตายน้าฤดีได้ช่วยเหลือคุณยายให้รอดตายจากการจมน้ำครั้งที่คุณยายไปพักผ่
ตอนที่ 102.“ขอบคุณค่ะ คืนนี้พี่มาร์คก็หล่อที่สุดเหมือนกันค่ะ”“หนูดีมาก็ดีแล้วพี่ฝากดูแลแขกคนสำคัญของพี่ด้วยก็แล้วกัน” น้ำเสียงที่แสร้งทำเป็นอ่อนโยนนั้น ทำให้สาวน้อยยิ้มค้างแต่ก็พยายามฝืนยิ้มให้เจ้าชายในดวงใจอย่างอ่อนหวาน“งั้นพี่มาร์คมาทางนี้สิคะหนูดีอยากคุยกับพี่มาร์คมากที่สุดทางนี้ค่ะ” สาวน้อยข่มความกลัวที่มีต่อชลเขตและความตื่นเต้นขัดเขินเมื่อเจอเจ้าชายในฝันของเธอด้วยการดึงมือหนาให้เดินตามไปอีกด้านหนึ่งที่ค่อนข้างเงียบสงบโดยไม่สนใจสายตาขุ่นเคืองของใครอีกคนหนึ่งที่มองมาอย่างไม่เป็นมิตร“ดูยัยเด็กแก่แดดนั่นสิเธอกำลังจะพาพี่มาร์คไปไหน” คิมหันต์เข่นเขี้ยวมองตามร่างพี่ชายที่ถูกสาวน้อยจับจูงไป“อย่าห่วงเลยน่า มาร์คเขาดูแลตัวเองได้ ส่วนสาวน้อยคนนั้นได้ยินแว่วๆ ว่าเธอชื่อหนูดี ใช่คนเดียวกับที่เราพูดถึงก่อนหน้านี้ใช่ไหม สวยน่ารักสมกับคำร่ำลือจริงๆ” ริค กล่าวออกมาอย่างชื่นชม เขาและคิมหันต์ที่ผละออกมายืนตรงบาร์เครื่องดื่มและคอยกวาดมองบริเวณงานอย่างระวังตัวในอิริยาบถสบายๆ คุยกันเรื่อยๆ ราวไม่มีอะไร แต่สายตาคมของทั้งสองก็จับความเคลื่อนไหวในงานที่ดูคึกคักและเต็มไปด้วยนักลงทุนทั้งในและต่างประเทศ
ตอนที่ 101.ครืดๆ เสียงและแรงสั่นสะเทือนของโทรศัพท์เครื่องหรูราคาแพงสร้างความขัดใจให้กับร่างแกร่งของชายหนุ่มที่กำลังตักตวงความสำราญอยู่กับคู่ขาคนใหม่เป็นอันชะงัก“โธ่โว้ย ไอ้หน้าไหนมันโทรมาตอนนี้วะ กูกำลังมัน” ชลเขตสบถดังลั่นก่อนจะผละจากร่างงามอะร้าอร่ามของสาวสวยที่นอนระทดระทวยอยู่บนโซฟาตัวใหญ่อย่างเคลิบเคลิ้มไปกับแรงพิศวาสที่ชายหนุ่มมอบให้ด้วยความดิบเถื่อนถึงใจ“แอนนิต้า นังแม่มดนี่เอง” ชายหนุ่มมองเบอร์ที่โชว์และสบถก่อนจะกดรับสายแต่อีกมือหนึ่งก็ไขว่คว้าร่างเย้ายวนของสาวเจ้ามาเคล้นคลึงสร้างความสำราญเสียวซ่านให้แก่เจ้าหล่อนที่นอนครางกระเส่าเมื่อนิ้วร้ายกาจหยอกเย้าที่บุปผางามของเธอ“ว่าไงแอนนี่คนสวย จับไอ้มาร์คไม่สำเร็จหรือจ๊ะถึงได้รีบแล่นกลับมาเร็วจัง” ชายหนุ่มพูดเหมือนรู้และมันก็สร้างความขัดเคืองและเสียหน้าให้แอนนิต้าเป็นอย่างมากแต่เธอก็ฉลาดพอที่จะไม่แสดงน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงอารมณ์สุดกลั้นนั้นได้แต่ส่งเสียงหวานตอบกลับมา“เปล่าหรอค่ะเขต เพียงแต่ฉันได้อะไรที่ดีกว่านั้นมาและก็ไม่อยากตามตื้อใครให้เสียเวลาสู้เอาเวลามาทำอย่างอื่นที่มันได้มากกว่าได้มาร์คมาครอบครองดีกว่า ถ้าคุณฟันนังคู่ควงคนให
ตอนที่ 100.“เอาเป็นว่าเราจะไปร่วมงานเปิดตัวโปรเจคใหม่ของไอ้ชลเขตที่โรงแรม...คืนนี้” เหมันต์กล่าวเสียงเข้มเมื่อพูดถึงคู่อริที่กินแหนงแคลงใจกันมานานด้วยใบหน้าเรียบเฉย “ส่วนเด่นดี เด่นดังอยู่ดูแลความเรียบร้อยที่นี่ สั่งคนของเราทุกคนเข้าประจำจุดที่เราวางเอาไว้ จับตาดูทุกความเคลื่อนไหวของอัครไพฑูรย์เมื่อตะวันตกดินหากมีใครหรืออะไรข้ามรั้วเข้ามายิงทิ้งได้ทันทีไม่ว่าคนหรือหมา” “ครับนายหัว” สองหนุ่มพูดพร้อมกันและออกไปทำงานของตนทันที เหมันต์หันมามองริคและคิมหันต์ที่นั่งสบายๆ อยู่ที่โซฟาตัวสวย แต่รู้ดีว่าภายใต้ท่าทีสบายๆ และเจ้าสำราญของสองหนุ่มมันไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น “นายสองคนคิดว่าไง ข่าวที่ได้บอกว่ามันจะเริ่มลงมือวันไหน” “ก็ไม่เกินสองวันนี้แหละครับพี่มาร์ค ผมให้คนตามติดคนของมันทุกฝีก้าวตอนนี้ก็ได้ภาพนิ่งและวีดีโอคลิปของไอ้นักการเมืองคนนั้นแล้ว ส่วนคนของพี่ริคก็ได้ของอดีตข้าราชการคนนั้นแล้วเหมือนกัน เราก็แค่รอให้มันเริ่มลงมือและเข้าทลายมันและจับให้ได้คาหนังคาเขาเท่านั้น ซึ่งมันก็ไม่ง่ายนักเพราะตอนนี้เรามีหนอนบ่อนไส้เพิ่ม แม้ว่าตอนนี้จะไม่ได้อยู
ตอนที่ 99.เสียงเข้มๆ ของลูกชายดังขึ้นทำให้ร่างสง่าตามวัยของนายหัวใหญ่ชะงักเท้าที่กำลังเดินกลับไปยังห้องของตน เขาหันมามองลูกชายช้าๆ ด้วยดวงตาว่างเปล่าใบหน้าเรียบเฉย“พ่อแค่อยากมาดูหน้าเธอเท่านั้น ไม่มีอะไรเขตไม่ต้องห่วงหรอก”“แต่พ่อกำลังแสดงความอ่อนแอออกมา พ่อดูห่วงลูกนางบำเรอของพ่อมากเกินไป พ่อรักเด็กนั่นมากกว่าผมที่เป็นลูกชายของพ่อเสียอีก” ชลเขตพูดเสียงแข็งเหมือนเด็กขี้อิจฉา นายใหญ่ได้แต่ส่ายหน้าอย่างเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัด“พ่อรักลูกมากอยู่แล้วชลเขต ไม่อย่างนั้นพ่อคงไม่ยกทุกอย่างให้ลูกดูแลและยอมให้ลูกเอาน้องสาวเข้ามาเกี่ยวข้องกับงานของลูกหรอก”“แต่ที่พ่อขอผมมันก็มากกว่านั้นอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ มันทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่าพ่อกำลังใจอ่อน และอ่อนแอ”“ชลเขต” คราวนี้เสียงของนายหัวใหญ่เข้มขึ้นและดวงตาก็วาววับกระด้างขึ้นมา เมื่อลูกชายจี้ถูกจุด“อย่าให้มันมากนัก การที่ฉันยอมให้แกมีอำนาจสิทธิ์ขาดทุกอย่างในอัครไพฑูรย์ ไม่ได้หมายความว่าแกจะมายืนค้ำหัวฉันและว่าฉันปาวๆ แบบนี้ ทำงานของตัวเองให้ดีและดูแลน้องให้ดีอย่างน้อยเธอก็มีเลือดครึ่งหนึ่งของอัครไพฑูรย์ไม่ต่างจากแก จำไว้ชลเขตพ่อคือพ่อของแกไม่ใช่ล
ตอนที่ 98.“ขอโอกาสหนูดีอีกสักครั้งนะคะคุณเขตคราวนี้หนูดีจะไม่พลาด ขออย่างเดียวอย่าเอาตัวแม่ฤดีของหนูดีกลับมาจากโรงพยาบาลนะคะ หนูดีอยากให้แม่หายป่วย นะคะๆๆ หนูดีขอร้อง” สาวน้อยอ้อนวอนผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นพี่ชายทั้งน้ำตาและเกาะลำขาแข็งแรงอย่างอ้อนวอนแทบกราบกราน เมื่อเธอต้องการให้แม่ของเธอได้รับการรักษาที่ถูกต้องและทันสมัยให้หายจากโรคร้ายที่เธอเพิ่งรู้ว่าแม่ของเธอกำลังเผชิญอยู่“ก็ได้ แต่ฉันเปลี่ยนเป้าหมายแล้วเอาไว้ได้เรื่องยังไงเธอจะต้องได้โอกาสนั้นแน่ๆ ว่าแต่ทำไมเธอถึงได้ทุบไอ้เสี่ยอ้วนนั่นแทบจมกองเลือดขนาดนั้นหนูดี ไหนพูดสิ” ชลเขตถามสาวน้อยหน้าแฉล้มผู้เป็นน้องสาวอย่างเป็นห่วงลึกๆ แม้เพียงเศษเสี้ยว“คือๆ ผู้ชายคนนั้นพยายามลวนลามหนูดีมากเกินไปและเขาพยายามข่มขืนหนูดีค่ะ หนูดีก็เลยป้องกันตัว” สาวน้อยตอบอ้อมแอ้มเบาๆ อย่างขลาดกลัวที่ทำให้เหยื่อรายใหญ่ที่ชลเขตลงทุนให้เธอเอาตัวเข้าไปล่อให้มาเล่นการพนันในกาสิโนของเขานานกว่าคนอื่นๆ เพราะความเงินหนาของเสี่ยใหญ่คนนั้น“อย่างนั้นเหรอ ฮึมันกล้ามาก ก็ดีมันจะได้หลาบจำว่าอัครไพฑูรย์ไม่ใช่ของเล่นของมัน เอาเป็นว่างานนี้ฉันยกผลประโยชน์ให้เธอต่อไปฉันจะให้
ตอนที่ 97.“คนบ้าพูดมาได้” อรุณนารีทุบอกกว้างนั้นอย่างขัดเขินและก็พูดได้แค่นั้นเมื่อชายหนุ่มรั้งศีรษะเล็กๆ ของเธอให้ซุกอกอุ่นของเขาในขณะที่เขาหลับตาลงอย่างผ่อนคลาย“อยู่นิ่งๆ หลับซะอีกสองชั่วโมงกว่าจะถึงและอย่าดื้อถ้าไม่อยากถูกจูบ พี่มาร์คก็อยากพักสายตาสักครู่เหมือนกัน”แม้ดวงตาคมจะปิดลงแต่ไม่วายที่จะข่มขู่แบวาบหวามให้คนตัวเล็กที่ซุกอกกว้างแก้มแดงกับคำขู่ที่ชวนสยิวนั่นและหญิงสาวก็ทำตามโดยดีและไม่นานด้วยความอบอุ่นหรืออะไรไม่ทราบได้เธอหลับไปจริงๆ บนอกกว้างของเขาในขณะที่เครื่องบินกำลังเหินอยู่เหนือผืนน้ำสีครามสุดลูกหูลูกตา ภาพเกาะน้อยใหญ่และแนวปะการังเบื้องล่างดูงดงามราวภาพวาดที่วิจิตรบรรจงด้วยปลายพู่กันของจิตกรเอกของโลก ชายหนุ่มที่หลับตาลงไปเมื่อครู่ลืมตามองใบหน้าเล็กๆ แดงปลั่งที่ซุกอยู่บนอกกว้างของตนอย่างแสนรักโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวว่าแววตาของเขานั้นเปิดเปลือยความรู้สึกที่มีต่อหญิงสาวตัวเล็กๆคนนี้พียงใด รอยยิ้มอันแสนอบอุ่นฉาบทั่วใบหน้าหล่อเหลาคมเข้ม แขนแกร่งกระชับร่างเล็กในอ้อมแขนอย่างหวงแหนและเป็นสุขที่มีเธออยู่ในอ้อมกอด“เสร็จงานนี้เมื่อไหร่จะให้แม่ไปขอนะยัยแมงปอจอมป่วน” ชายหนุ่มกระซ
ตอนที่1.พื้นที่ราวหนึ่งไร่เศษที่ร่มรื่นด้วยต้นมะม่วง กระท้อน และส้มโอ ที่เก่าแก่เกินกว่าจะออกดอกออกผลแล้วนั้นได้รับการดัดแปลงเป็นร้านขายต้นไม้และร้านกาแฟสด ชื่อว่า “ร้านต้นไม้และกาแฟอิ่มรัก” โดยมีเจ้าของร้านนามว่า อรุณนารี หญิงสาววัยยี่สิบเจ็ดปีที่มักมีรอยยิ้มแต่งแต้มบนใบหน้ารูปหัวใจน่ารักอยู่เป็นนิจอย่างคนอารมณ์ดี เธอรู้สึกเสียดายและสงสารต้นไม้เหล่านั้นที่เห็นมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยจะต้องถูกโค่นทิ้ง จึงขอพื้นที่แห่งนี้จากบิดาแล้วดัดแปลงเพื่อทำร้านขายต้นไม้และดอกไม้ตามความชอบของเธอที่รักต้นไม้ดอกไม้เป็นชีวิตจิตใจและโชคดีที่ทางเส้นนี้ก็มีการตัดถนนผ่านเป็นเส้นทางสายรองเลี่ยงเมืองจึงทำให้ทางเส้นนี้มียวดยานและผู้คนสัญจรไปมาไม่ขาดสายเหมือนถนนเส้นหลักและยังร่มรื่นด้วยต้นไม้ใหญ่น้อยที่มีให้เห็นอยู่มาก เกาะกลางถนนถูกตกแต่งสวยงามด้วยดอกไม้ต้นไม้ที่ได้รับการดูแลอย่างดี“ไงแม่แมงปอทำไมวันนี้มาช้านักล่ะแกรู้มั้ยวันนี้ฉันต้องเป็นแม่ค้าขายต้นไม้ให้หล่อนจนเมื่อยไปหมดแล้วนะเนี่ย”เสียงบ่นกระปอดกระแปดดังมาจากปากของหญิงสาวร่างสูงโปร่งสมส่วน ใบหน้ารูปไข่นวลเนียนนั้นประดับด้วยดวงตากลมโตดำขลับวาววับจมูกโด่...
Commentaires