ตอนที่7.

ตอนที่7.

“มาร์คคะ แอนนี่ชอบที่นี่จังค่ะ มันสวยมากเหมือนดินแดนในฝันเลย”

แอนนิต้า รามอส นางแบบสาวแสนสวยเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มแสนหวาน เธอเป็นนางแบบไฮโซคนดังที่มีชื่อเสียงเพราะมีดีกรีเป็นถึงอดีตนางแบบโลกเมื่อสามปีก่อน และตอนนี้นี้เธอกำลังคบหาดูใจอยู่กับชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ผู้มีผิวสีแทนงดงามร่างแกร่งเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแรง และใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มเยี่ยงบุรุษพึงมี ดวงตาสีน้ำเงินเข้มทอประกายเจิดจ้าส่องสว่างด้วยความสุข ริมฝีปากหยักสวยแย้มยิ้มอย่างมีเสน่ห์ด้วยลักยิ้มที่กรีดลงสองข้างแก้มยามที่เจ้าตัวเผยยิ้มกว้าง ทำให้ใบหน้านั้นอ่อนโยนและมีเสน่ห์ขึ้นอีกเท่าตัว และเธอก็ภูมิใจนักหนาที่มีคนรักเป็นถึงเจ้าของเกาะพราวแสงจันทร์

“ถ้าแอนนี่ชอบก็อยู่ที่นี่กับมาร์คเลยก็ได้นะ ยินดีให้อยู่ด้วยกันตลอดชีวิตเลย” เหมันต์สวมกอดร่างงามอย่างรักใคร่ พลางกดจมูกโด่งคมลงบนแก้มนวลฟอดใหญ่ ทำให้เจ้าของแก้มหอมมองค้อนอย่างมีจริต แต่ก็น่ารักในสายตาเขา

“มาร์คนี่ ทำอะไรอายคนอื่นบ้างสิคะ”

“มีใครที่ไหนกัน มีแต่เราเท่านั้นแหละที่นี่ เพราะถ้าขืนมีโผล่มาตอนนี้มาร์คจะเตะมันให้กระเด็นตกทะเลไปเลย”

โฮ่ง โฮ่ง ไม่ทันขาดคำ เสียงของสุนัขที่เห่าขึ้นข้างๆ ก็ทำให้หนุ่มสาวที่อยู่ในอารมณ์หวานหวามต้องก้มลงมองตามเสียง และก็ได้เห็นสุนัขพันธุ์ไทยหลังอานที่ตัวเปียกมะลอกมะแลก พร้อมกับนอนครางหงิงๆ อย่างเจ็บปวดเพราะขาหน้าที่มีบาดแผลและเหมือนมันจะหักด้วย

“มายังไงเจ้าหมาน้อย” ชายหนุ่มคุกเข่าลูบหัวมันอย่างปลอบโยน เจ้าสุนัขน้อยก็รีบประจบด้วยการครางหงิงๆ และพยายามยันกายอันบอบช้ำของมันลุกขึ้นซบซุกหาความอบอุ่นจากชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ตรงหน้าของมันเหมือนมันจะฝากชีวิตไว้กับเขาชั่วชีวิตหมาน้อยอย่างมัน

“ไปจับมันทำไมคะมาร์คดูสิมันใกล้จะตายแล้วและเลือดมันก็ออกเยอะด้วย ยี้ เหม็นแสะสกปรกออกค่ะ” ร่างของสาวงามที่ส่ายหน้าขยะแขยงเจ้าตัวสี่ขา และยังถอยออกห่างร่างรุ่งริ่งของเจ้าสุนัขน้อยอย่างรังเกียจ

“โธ่ แอนนี่ มันยังห่างไกลคำว่าใกล้ตายเยอะเลยครับ มันแค่บาดเจ็บ เอาล่ะถ้าแอนนี่ไม่ชอบเดี๋ยวมาร์คจัดการเองคุณเดินเข้าบ้านไปก่อนนะ มาร์คจะพามันไปทำแผลเสียหน่อย” ว่าแล้วชายหนุ่มก็อุ้มสุนุขตัวน้อยที่ดูท่าจะบาดเจ็บมาจากที่ไหนสักแห่ง เดินไปยังเรือนพยาบาลของเกาะที่มีหมอมาประจำเพื่อรักษาคนในเกาะ รวมทั้งหมูหมากาไก่ แล้วแต่ใครหรือเจ้าตัวไหนจะเป็นอะไรมา และหมอเก่ง ซึ่งเป็นหมอประจำเกาะนี้ ก็เก่งสมชื่อ เพราะสามารถรักษาได้ทั้งคนและบรรดาสัตว์เลี้ยงทั้งหลายด้วย

แอนนิต้าได้แต่กระทืบเร่าๆ อย่างขัดใจ และมองตามแผ่นหลังกว้างของชายคนรักที่อุ้มเจ้าสี่ขาหน้าขนแสนน่ารังเกียจนั้นไป ซึ่งจริงๆ แล้วเธอก็รังเกียจสัตว์เลี้ยงทุกชนิดนั่นล่ะ

“ผู้ชายบ้า เห็นไอ้หมาขี้เรื้อนนั่นดีกว่าฉัน” ร่างงามกระฟัดกระเฟียดก่อนเดินกระทืบเท้าเตะดินเตะทรายอย่างระบายอารมณ์

“อุ้ย ขอโทษค่ะ”หญิงสาวตกใจเมื่อร่างของตนปะทะกับใครคนหนึ่งและเอ่ยขอโทษตามความเคยชิน ก่อนจะมองตามลำแขนแกร่งที่รั้งร่างของเธอไว้ไม่ให้ล้มลงไป

แล้วภาพใบหน้าอันหล่อเหลาของชายหนุ่มคนหนึ่งก็พร่าพรายเต็มสองตา ชายหนุ่มผู้มีใบหน้าเรียวช่างดูงดงามยิ่งนัก คางแกร่งเขียวครึ้มด้วยไรหนวดจางๆ ดวงตาคมสีเขียวมรกตพราวระยับ จมูกโด่งเป็นสันสวยและริมฝีปากบางสวยสีชมพูระเรื่อมันสวยจนผู้หญิงอย่างเธอยังอิจฉา ผิวกายขาวสะอาดดูสุขภาพดี เรือนผมสีน้ำตาลทองเป็นประกายเพราะแดดอ่อนยามเย็น หญิงสาวจ้องมองชายหนุ่มอย่างตื่นตะลึง จนคนถูกมองเริ่มจะรู้สึกขัดเขิน

“เอ่อไม่ทราบว่าที่หน้าผมนี่มีอะไรติดรึเปล่าครับคุณ”

“เอ่อ คือไม่มีค่ะ ขอบคุณนะคะ” หญิงสาวอ้อมแอ้ม พลางเบี่ยงตัวออกจากอ้อมแขนแกร่งอย่างแสนเสียดายไออุ่นจากกายของชายหนุ่มแปลกหน้า จนเธอนึกแปลกใจซ้ำหัวใจสาวยังเต้นกระหน่ำอีกด้วย

“ผมชื่อริค ริค เวลส์ แล้วคุณจะกรุณาบอกชื่อคุณได้มั๊ยครับ”

“แอนนิต้าค่ะ แอนนิต้า รามอส ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” และทันทีที่ได้สัมผัสมือกัน ใจดวงน้อยของแอนนิต้าก็ยิ่งสั่นไหวอย่างรุนแรงยิ่งกว่าเมื่อตอนเจอกับเหมันต์ครั้งแรกเสียอีกและมันก็ทำให้เธอไขว้เขวด้วยเหมือนกัน

ริค เวลส์ มองหญิงสาวตรงหน้าอย่างมีความหมาย เธอสวยถูกใจเขาและเขาก็คิดว่าเธอเองก็ดูจะสนใจเขาเช่นกัน และอย่างน้อยๆ ช่วงเวลาหยุดพักผ่อนยาวหลังจากทำงานหนักมาทั้งปีที่เกาะพราวแสงจันทร์แห่งนี้ก็คงจะไม่เงียบเหงาเกินไปนัก และถ้าได้แม่สาวหน้าหวานหุ่นกระชากใจมาแนบกายยิ่งดีใหญ่ ชายหนุ่มคิดอย่างหนุ่มหล่อเจ้าสำราญและขึ้นชื่อด้านความเจนจัดและเจ้าเสน่ห์ไม่แพ้ใคร

เหมันต์ เดินไปเดินมาที่หน้าชานเรือนที่ออกแบบเป็นลานกว้างและมีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ที่ผิวน้ำเสมอราบเรียบกับขอบสระสวยดูราวจะเป็นพื้นเดียวกับทะเลยามพลบค่ำอย่างกระวนกระวาย เมื่อเห็นว่าค่ำแล้วคนรักยังไม่กลับมาจากชายหาดหลังจากที่แยกกันเพราะเขาพาหมาน้อยที่โชคร้ายได้รับบาดเจ็บไปรักษา และรีบกลับมารอเธอที่บ้านในใจก็หวั่นๆอยู่ว่าเธอจะโกรธดังนั้น อาหารเย็นมื้อนี้เขาจึงลงมือปรุงเองและมีแต่ของโปรดของแอนนิต้า สาวคนรักทั้งนั้น เสียงหัวร่อต่อกระซิกของชายหญิงที่ดังแว่วมาทำให้ร่างสูงผุดลุกจากโต๊ะอาหารที่เขาจัดไว้อย่างสวยงามเพื่อคนรัก และพบว่าเธอเดินขึ้นเรือนมาพร้อมกับชายหนุ่มผมทองใบหน้าหล่อเหลาที่เขาจำได้ว่าเป็นหนึ่งในมหาเศรษฐีผู้ทรงเสน่ห์คนหนึ่ง และยังเป็นแขกที่มาพักผ่อนเป็นการส่วนตัวที่เกาะนี้ด้วย

“คุณไปไหนมาแอนนี่ มาร์ครอตั้งนานแน่ะ มาสิครับนี่มาร์คทำอาหารสำหรับเราสองคนไว้รอแอนนี่ด้วยนะ” ชายหนุ่มตรงเข้าไปเกี่ยวแขนเรียวมาที่โต๊ะอย่างยอมเสียมารยาทกับผู้มาเยือนโดยไม่ได้รับเชิญ ความหึงหวงเข้าตาอย่างยั้งไม่อยู่เมื่อเห็นสายตาที่ผู้ชายด้วยกันดูออกว่าอีกฝ่ายคิดอย่างไร หญิงสาวทำท่าอึกอักมองไปที่ชายหนุ่มอีกคนอย่างกลัวว่าเขาจะเข้าใจผิด ว่าเธอกับเหมันต์มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกันทั้งๆ ที่มันเป็นความจริงก็เถอะ

“ขอบคุณมากนะคะริค ที่มาส่งแอนนี่แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะคะ”

“ครับ ผมไปนะครับนายหัวมาร์ค” ริค ยิ้มหวานให้สาวสวยที่เขาหมายปองแม้จะรู้ว่าเธอมีคนรักแล้ว แต่คนอย่างริค อยากได้อะไรก็ต้องได้ไม่ว่าอะไรก็ตามแม้แต่คนที่มีเจ้าของแล้ว เช่นแอนนิต้า ถ้าเขาต้องการเธอเขาก็ต้องได้และเธอเองก็ดูเหมือนจะเต็มใจเป็นของเขาอยู่ไม่น้อย ส่วนชายหนุ่มเจ้าของเกาะพราวแสงจันทร์นั้นเขาไม่แคร์เลยสักนิดเพราะเรื่องแบบนี้มันอยู่ที่ใครจะเหนือกว่าและพิชิตใจหญิงได้ก่อนกันต่างหาก และแม้ว่าด้านหน้าตารูปร่างทั้งเขาและเหมันต์ไม่ได้ด้อยไปกว่ากันนัก แต่เขาเชื่อว่าคนอย่างริค เวลส์ สามารถชิง แม่สาวสวยหุ่นกระชากใจอย่างแอนนิต้ามาครอบครองได้ไม่ยากเสียด้วย ชายหนุ่มคิดอย่างคนเห็นแก่ตัวในแบบของมหาเศรษฐีระดับโลกที่เห็นอะไรๆ เป็นผลประโยชน์และเงินทองเสมอ เพราะใครๆ ต่างก็ว่าเขาไร้หัวใจ และเลือดเย็น!!!