วิวาห์พยศ

วิวาห์พยศ

last updateLast Updated : 2025-04-07
By:  PampercilaUpdated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
85Chapters
41views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

ธมกานต์ พิพัฒนพงษ์ หนุ่มเพย์บอยตัวพ่อ เจ้าชู้ เห็นผู้หญิงเป็นของเล่น หล่อ รวย หยิ่ง เอาแต่ใจตัวเองคิดว่าผู้หญิงใช้เงินซื้อได้ เธอ ตรีรินทร์ มนัสสุกานต์ สวยมั่นใจในตัวเอง เมื่อพริกมาเจอขิง....

View More

Latest chapter

Free Preview

Chapter 1

ธมกานต์ พิพัฒนพงศ์อายุ 31 ปีน้ำหนัก 75 กิโลกรัม สูง 180 เซนติเมตรการศึกษา ปริญญาเอก ด้านบริหารธุรกิจการโรงแรม สวิสเซอร์แลนด์ปริญญาโท ด้าน บริหารธุรกิจ สหรัฐอเมริกาหล่อ รวย หยิ่ง เชื่อมั่นในตัวเอง เจ้าชู้ เปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่น คิดอยู่เสมอว่าผู้หญิงซื้อได้ด้วยเงินตรีรินทร์ มนัสสุกานต์อายุ 22 ปีการศึกษา ปริญญาตรี สถาปัตย์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยสวย ตาโต ผิวขาวอมชมพู ผมยาวสลวย เกลียดคนเจ้าชู้เข้าไส้ เรื่องย่อธมกานต์ มหาเศรษฐีหนุ่มรูปงาม ไร้หัวใจ ใช้ชีวิตอย่างเสเพลเปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่นจนกระทั่ง ถูกแม่จับให้แต่งงานอย่างมีแผนการกับมัณฑนากรสาวที่เป็นลูกสาวของเพื่อนรัก ธมกานต์ผู้ใช้เงินซื้อผู้หญิงมาตลอดจึงใช้วาจาดูถูกตรีรินทร์ซึ่งตัวเองคิดเสมอว่าแม่คงใช้เงินเพื่อมาแต่งงานกับตนต่างคนต่างพยศ ต่างๆนานาตรีรินทร์ สาวสวย พึ่งจบ ไฟแรง ได้ทำงานบริษัทออกแบบที่มีชื่อเสียงของกรุงเทพฯแต่งานแรกที่ได้ทำคือการไปตกแต่งบ้านให้ชายหนุ่มที่เธอเกลียดเข้าไส้ตั้งแต่ยังไม่ได้เห็นหน้า เหตุเป็นเพราะเค้าเคยหักอกเพื่อนรักของเธอ จึงเป็นเรื่องฝังใจมาตั้งแต่นั้น การร่วมงานที่ต่างฝ่ายต่างไม่ชอบหน้ากันจะลง...

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
85 Chapters
Chapter 1
ธมกานต์ พิพัฒนพงศ์อายุ 31 ปีน้ำหนัก 75 กิโลกรัม สูง 180 เซนติเมตรการศึกษา ปริญญาเอก ด้านบริหารธุรกิจการโรงแรม สวิสเซอร์แลนด์ปริญญาโท ด้าน บริหารธุรกิจ สหรัฐอเมริกาหล่อ รวย หยิ่ง เชื่อมั่นในตัวเอง เจ้าชู้ เปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่น คิดอยู่เสมอว่าผู้หญิงซื้อได้ด้วยเงินตรีรินทร์ มนัสสุกานต์อายุ 22 ปีการศึกษา ปริญญาตรี สถาปัตย์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยสวย ตาโต ผิวขาวอมชมพู ผมยาวสลวย เกลียดคนเจ้าชู้เข้าไส้ เรื่องย่อธมกานต์ มหาเศรษฐีหนุ่มรูปงาม ไร้หัวใจ ใช้ชีวิตอย่างเสเพลเปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่นจนกระทั่ง ถูกแม่จับให้แต่งงานอย่างมีแผนการกับมัณฑนากรสาวที่เป็นลูกสาวของเพื่อนรัก ธมกานต์ผู้ใช้เงินซื้อผู้หญิงมาตลอดจึงใช้วาจาดูถูกตรีรินทร์ซึ่งตัวเองคิดเสมอว่าแม่คงใช้เงินเพื่อมาแต่งงานกับตนต่างคนต่างพยศ ต่างๆนานาตรีรินทร์ สาวสวย พึ่งจบ ไฟแรง ได้ทำงานบริษัทออกแบบที่มีชื่อเสียงของกรุงเทพฯแต่งานแรกที่ได้ทำคือการไปตกแต่งบ้านให้ชายหนุ่มที่เธอเกลียดเข้าไส้ตั้งแต่ยังไม่ได้เห็นหน้า เหตุเป็นเพราะเค้าเคยหักอกเพื่อนรักของเธอ จึงเป็นเรื่องฝังใจมาตั้งแต่นั้น การร่วมงานที่ต่างฝ่ายต่างไม่ชอบหน้ากันจะลง
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
Chapter 2
“ ผมไม่ชอบคนขัดใจ ไปนั่งตรงโน้นถ้าจะรอ ผมมีงานด่วนต้องเซ็น” น้ำเสียงเข้ม ทำให้จามิกาหงอ ระยะเวลาหลายปีที่คบกับชายหนุ่มผู้นี้มาทำให้รู้ดีว่าไม่ควรขัดใจ อาจโดนเขี่ยทิ้งง่ายๆ เพราะสมญานามความเจ้าชู้และใช้ผู้หญิงเปลืองของชายหนุ่มตรงหน้า“ โอเค งั้นจี้รอกานต์นะคะ”ธมกานต์พยักหน้าด้วยความเบื่อหน่าย ก่อนจะใช้สมาธิไปกับงานตรงหน้าตรีรินทร์ขึ้นลิฟท์ของโรงแรม ห้าดาวชื่อดัง Eifelstar Hotelไม่อยากเชื่อว่าตนเองจะต้องมาทำงานให้กับผู้ชายที่เกือบคร่าชีวิตเพื่อนสาวคนสนิทไปชั่วชีวิต ไม่อยากเชื่อว่าต้องมาทำงานแรกให้กับผู้ชายที่เธอเกลียดมาตลอดสองสามปีที่ผ่านมา ระยะเวลาสองปีที่ผ่านมาเธอได้อ่านข่าวหนังสือพิมพ์ถึงข่าวคราวของชายหนุ่มที่มีทั้งด้านดีและไม่ดีด้านไม่ดีก็เรื่องใช้ผู้หญิงเปลือง เปลี่ยนตุ๊กตาหน้ารถแทบทุกสองสามเดือน รายล่าสุดเป็นนางแบบเซ็กซี่ชื่อดัง จริงๆเธอไม่ใคร่จะติดตามข่าวสารพวกสังคมไฮโซ แต่บรรดาเพื่อนๆ ในกลุ่ม ที่กรี๊ดกร๊าดไปกับข่าวสารของชายหนุ่มเนื้อหอม ตรีรินทร์บอกกับตัวเองว่า ‘เราต้องรีบทำงานให้เสร็จเร็วที่สุดเพื่อที่จะได้เจอหน้าชายหนุ่มน้อยที่สุด งานก็คืองาน ไม่อยากเชื่อเลยคนไม่ดีแบบนี้จ
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
Chapter 3
“ผู้หญิงคนนี้สวย” ธมกานต์คิดในใจ ผมยาวสลวยดำสนิทตามธรรมชาติ ใบหน้ารูปไข่ขนตายาว จมูกโด่งเรียวได้รูปริมฝีปากสีชมพูทาลิปสติก สีอ่อนเข้ากับริมฝีปาก ฟันขาวเรียงเป็นระเบียบ รูปร่างสมส่วนทำเอาธมกานต์มองเหมือนตกอยู่ในภวังค์“อยากได้ฉันแต่งบ้านสไตล์ไหนคะ” ตรีรินทร์ถามเสียงใส อย่างตั้งใจทำงานทำให้ธมกานต์ที่ตกอยู่ในภวังค์รู้สึกตัว ก่อนจะพูดเสียงมีอำนาจว่า“ผมอยากได้เฟอร์นิเจอร์ดำ ขาว ผมไม่อยากได้อะไรที่เยอะเกินไปผมอยากได้เฟอร์นิเจอร์ฝีมือคนไทย ผมไม่นิยมของนอก อยากได้ต้นไม้แถวเทอร์เรส เยอะๆหน่อย ส่วนห้องนอนผมไม่อยากได้อะไรมาก เพราะส่วนใหญ่ผมจะนอนกับแม่ที่ตึกใหญ่ บ้านนี้ผมมีไว้รับรองเพื่อนและแขกที่มาพัก คุณช่วยดูให้หน่อยแล้วกัน ผมไม่มีหัวทางนี้ เอาแบบเรียบง่ายแต่ดูมีสไตล์” ธมกานต์พูดจบหมุนเก้าอี้ก่อนจะก้าวเดินไปยืนที่ข้างหน้าต่าง“มีอะไรเพิ่มเติมอีกไหมคะ” หญิงสาวเอ่ยถามขณะที่กำลังก้มลงจดรายละเอียดโดยไม่สนใจว่าชายหนุ่มลอบมองตนเอง อย่างมีความหมาย“เอาไว้คิดอะไรออกผมจะบอก” ธมกานต์พยายามปรับเสียงให้เรียบเฉย“ถ้าไม่มีอะไรแล้วดิฉันขอตัวกลับก่อน”“เอามือถือมาหรือเปล่า”“เอามาสิคะ มีอะไรเหรอ”ธมกานต์เหลื
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
Chapter 4
“ผู้หญิงคนนี้สวย” ธมกานต์คิดในใจ ผมยาวสลวยดำสนิทตามธรรมชาติ ใบหน้ารูปไข่ขนตายาว จมูกโด่งเรียวได้รูปริมฝีปากสีชมพูทาลิปสติก สีอ่อนเข้ากับริมฝีปาก ฟันขาวเรียงเป็นระเบียบ รูปร่างสมส่วนทำเอาธมกานต์มองเหมือนตกอยู่ในภวังค์“อยากได้ฉันแต่งบ้านสไตล์ไหนคะ” ตรีรินทร์ถามเสียงใส อย่างตั้งใจทำงานทำให้ธมกานต์ที่ตกอยู่ในภวังค์รู้สึกตัว ก่อนจะพูดเสียงมีอำนาจว่า“ผมอยากได้เฟอร์นิเจอร์ดำ ขาว ผมไม่อยากได้อะไรที่เยอะเกินไปผมอยากได้เฟอร์นิเจอร์ฝีมือคนไทย ผมไม่นิยมของนอก อยากได้ต้นไม้แถวเทอร์เรส เยอะๆหน่อย ส่วนห้องนอนผมไม่อยากได้อะไรมาก เพราะส่วนใหญ่ผมจะนอนกับแม่ที่ตึกใหญ่ บ้านนี้ผมมีไว้รับรองเพื่อนและแขกที่มาพัก คุณช่วยดูให้หน่อยแล้วกัน ผมไม่มีหัวทางนี้ เอาแบบเรียบง่ายแต่ดูมีสไตล์” ธมกานต์พูดจบหมุนเก้าอี้ก่อนจะก้าวเดินไปยืนที่ข้างหน้าต่าง“มีอะไรเพิ่มเติมอีกไหมคะ” หญิงสาวเอ่ยถามขณะที่กำลังก้มลงจดรายละเอียดโดยไม่สนใจว่าชายหนุ่มลอบมองตนเอง อย่างมีความหมาย“เอาไว้คิดอะไรออกผมจะบอก” ธมกานต์พยายามปรับเสียงให้เรียบเฉย“ถ้าไม่มีอะไรแล้วดิฉันขอตัวกลับก่อน”“เอามือถือมาหรือเปล่า”“เอามาสิคะ มีอะไรเหรอ”ธมกานต์เหลื
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
Chapter 5
“พึ่งมาถึงผมเห็นคุณนอนเหมือนสบายเลยไม่อยากกวน”เสียงอบอุ่นของชายหนุ่มทำเอาตรีรินทร์เงยหน้ามองก่อนจะรีบปัดความรู้สึกที่บอกไม่ถูกออกไป “ขอบคุณนะคะ ที่มาส่ง” ตรีรินทร์พนมมือ ก่อนจะเดินเข้าบ้าน“นี่คุณจะไม่เลี้ยงน้ำผมสักแก้วหรืออย่างไรน้ำ หรือ กาแฟ ก็ได้”“ไม่ได้หรอกไปหากินแถวเซเว่นแล้วกันนะคุณ บ้านนี้มีแต่ผู้หญิงแล้วนี่ก็ดึกแล้วฉันไม่อยากเป็นขี้ปากชาวบ้าน ไปนะคะ” แล้วตรีรินทร์ก็รีบเดินผลุบเข้าบ้านไป ปล่อยให้ ธมกานต์ยืนยิ้มกับคำปฏิเสธของหญิงสาว ตรีรินทร์รีบเดินเข้าบ้านพร้อมกับปิดประตูก่อนที่จะแอบมองชายหนุ่ม ที่ยืนอยู่สักครู่ก่อนที่จะเดินขึ้นรถแล้วขับออกจากบริเวณบ้านไป หญิงสาวลอบถอนใจด้วยความโล่งอกนึกว่าชายหนุ่มจะดื้อดึงเข้ามาในบ้านกริ๊ง ๆ เสียงโทรศัพท์ ดังในห้องทำงานที่บริษัท P.D Builders “ฮัลโหล ต้องการพูดกับใครครับ? “ พี่อ๊อด รุ่นพี่สถาปนิกฝีมือระดับต้นๆ ของบริษัทรับโทรศัพท์เพราะอยู่ใกล้มากที่สุด “ดิฉันต้องการพูดกับคุณตรีรินทร์ค่ะ” “ สักครู่นะครับ รินทร์สายสอง” ตรีรินทร์ เอื้อมมือไปรับโทรศัพท์ “รินทร์พูดค่ะ” “ดิฉันรสสุคนธ์เป็นเลขาของคุณธมกานต์ ท่านให้ดิฉันเรียนให้คุณทราบว่าพรุ่ง
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
Chapter 6
ไปทานข้าวกันก่อนดีกว่าไหมตรีรินทร์ ผมหิวแล้ว” ธมกานต์ลุกขึ้น พร้อมกับเดินมาที่ หญิงสาวนั่งทำงานตรีรินทร์ก้มมองนาฬิกาเกือบเที่ยงวันแล้ว ไม่น่าท้องเริ่มปั่นป่วนเนื่องจากเมื่อคืนนอนดึกเธอตื่นสาย เลยไม่ได้ทานอาหารเช้าตอนนี้ท้องไส้เริ่มปั่นป่วน“เชิญ คุณธมกานต์ตามสบายดีกว่าค่ะ ดิฉันขออนุญาตออกไปทานที่ห้องพักพนักงานสักสิบห้านาทีก็พอค่ะ พอดีดิฉันเตรียมของว่างง่ายๆ มาทาน” ว่าแล้วตรีรินทร์ลุกขึ้นเตรียมจะเดินออกจากนอกห้อง “ว่าไงนะ คุณเตรียมของว่างมาทาน ไหน ของว่างอะไร” ธมกานต์ถามอย่างงุนงง “นี่ค่ะ” ตรีรินทร์เปิดกระเป๋าหยิบกล่องแซนวิชที่แม่แก้วทำให้แทบทุกวัน แซนวิชพร้อมกับกล่องผลไม้และกล่องของหวานเล็กๆ ทำเอาธมกานต์เลิกคิ้วด้วยความทึ่งจัด “นั่งทานที่นี่แหละ เดี๋ยวผมนั่งทานด้วยผมจะสั่งขึ้นมาทานที่นี่” ธมกานต์โทรไปสั่ง ที่ห้องอาหารก่อนจะนั่งตรงข้ามหญิงสาว “เชิญคุณทานก่อนตามสบาย อีกสักครู่แม่บ้านคงเอาอาหารมาส่งให้ผม ไหน คุณเขียนไปถึงไหนแล้ว” ธมกานต์ยอมรับว่าหญิงสาวทำงานค่อนข้างเร็ว นี่ขนาดแกล้งให้แก้งานยังทำได้เร็วอย่างนี้ ธมกานต์รู้สึกใจหายเมื่อนึกถึงว่าถ้างานเสร็จคงจะเจอหญิงสาวคนนี้ยากขึ้น ย
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
Chapter 7
ธมกานต์มองภาพหญิงสาวชายหนุ่มด้วยแววตาแข็งกระด้าง ชายหนุ่มกัดกรามแน่นก่อนเรียกพนักงาน ให้เก็บเงิน “ กานต์จะรีบไปไหนคะ จี้ยังไม่อิ่มเลย” “ เชิญตามสบายผมมีธุระไปล่ะ” ธมกานต์จ่ายเงินเสร็จก็รีบร้อนเดินออกไป ทำให้ จามิกาต้องอิ่มกลางคันพร้อมกับวิ่งตามชายหนุ่ม “ กานต์คะคุณเป็นอะไรของคุณเนี่ยจี้เหนื่อยแล้วนะ” จามิกาโอดครวญ ธมกานต์ตามมาจนถึงชั้นโรงภาพยนตร์“ เรามาทำอะไรกันที่นี่คะ กานต์” “ ก็อยากดูหนังไม่ใช่เหรอ” ธมกานต์ถามเสียงห้วน“ ก็ไหนกานต์ว่าเบื่อคนเยอะไงคะ” “ แล้วจะดูไหม” ธมกานต์ถามเสียงเข้ม “ ดู ค่ะดู..” จามิกาละล่ำละลักตอบ ธมกานต์เลือกที่นั่งข้างบนของตรีรินทร์และชายหนุ่มที่มาด้วยกันจามิกามองท่าทาง ชายหนุ่มข้างตัวอย่างสงสัยแต่ก็ไม่กล้าจะถาม ธมกานต์มองภาพหญิงสาวและชายหนุ่มที่ศีรษะแทบจะชนกันด้วยแววตาแข็งกระด้าง ธมกานต์ต้องระงับความโกรธด้วยการกำมือแน่น “รินทร์ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะพี่โต เดี๋ยวรินทร์มา” “ให้พี่ไปส่งไหม?” “ไม่ต้องหรอกค่ะ เดี๋ยวหาที่นั่งไม่เจอรินทร์ไปแป๊ปเดียว” ตรีรินทร์ลุกจากที่นั่ง เพื่อจะไปเข้าห้องน้ำ ธมกานต์มองหญิงสาวที่เดินออกไปข้างนอกก็ลุกขึ้นจะตามออกไป “ไป
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
Chapter 8
เช้าวันอาทิตย์ เสียงกริ่งโทรศัพท์รบกวนจนตรีรินทร์ต้องเอาหมอนปิดหูแต่เสียงกริ่งโทรศัพท์ยังรบกวนเป็นระยะๆ ตรีรินทร์พึ่งกลับมาตอนตีห้าเธอและเพื่อนๆ ที่มหาวิทยาลัยนัดเลี้ยงรุ่น เฉกเช่นทุกปี ไม่ต้องพูดว่าสนุกแค่ไหนจากร้านโน้นออกร้านนี้จนต้องไปจบร้านข้าวต้มแถวๆ เยาวราช กลับเข้าบ้านมาเจอแม่กรองแก้วกำลังเตรียมตัวตักบาตร ตรีรินทร์ตักบาตรกับแม่กว่าจะได้เข้านอนก็เจ็ดโมงเช้าจึงรู้สึกหงุดหงิดเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ตอนเก้าโมง “รินทร์ค่ะ” เสียงงัวเงีย “กี่โมงแล้วยังไม่ตื่นนอนอีกเหรอคุณ” เสียงทุ้มคุ้นหูทำให้ตรีรินทร์รู้สึกหงุดหงิดแต่เช้า“นี่คุณธมกานต์ วันนี้เป็นวันหยุดของฉัน ขอฉันอยู่สงบๆไม่ได้ยินเสียงคุณสักวันจะขอบคุณมาก ” ตรีรินทร์พูดจบก็กดปิดโทรศัพท์ ธมกานต์ฉุนกึกที่โดนหญิงสาววางหูใส่ โทรกลับหาหญิงสาวก็ไม่ยอมรับ รู้สึกโกรธหญิงสาวอย่างบอกไม่ถูก ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาธมกานต์พยายามหาวิธีได้พูดได้เจอกับหญิงสาวทุกวัน แต่กว่าจะได้เจอธมกานต์ก็ต้องพยายามเอาเรื่องงานมาบังหน้าจนบางครั้งรู้สึกสมเพศตนเองไม่น้อย เสียงกริ่งโทรศัพท์ดังอยู่เกือบสามสิบครั้ง จนตรีรินทร์ชักโมโหจนไม่อาจนอนฟังเสียงโทรศัพท์อีกได้
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
Chapter 9
เช้าวันอาทิตย์ เสียงกริ่งโทรศัพท์รบกวนจนตรีรินทร์ต้องเอาหมอนปิดหูแต่เสียงกริ่งโทรศัพท์ยังรบกวนเป็นระยะๆ ตรีรินทร์พึ่งกลับมาตอนตีห้าเธอและเพื่อนๆ ที่มหาวิทยาลัยนัดเลี้ยงรุ่น เฉกเช่นทุกปี ไม่ต้องพูดว่าสนุกแค่ไหนจากร้านโน้นออกร้านนี้จนต้องไปจบร้านข้าวต้มแถวๆ เยาวราช กลับเข้าบ้านมาเจอแม่กรองแก้วกำลังเตรียมตัวตักบาตร ตรีรินทร์ตักบาตรกับแม่กว่าจะได้เข้านอนก็เจ็ดโมงเช้าจึงรู้สึกหงุดหงิดเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ตอนเก้าโมง “รินทร์ค่ะ” เสียงงัวเงีย “กี่โมงแล้วยังไม่ตื่นนอนอีกเหรอคุณ” เสียงทุ้มคุ้นหูทำให้ตรีรินทร์รู้สึกหงุดหงิดแต่เช้า“นี่คุณธมกานต์ วันนี้เป็นวันหยุดของฉัน ขอฉันอยู่สงบๆไม่ได้ยินเสียงคุณสักวันจะขอบคุณมาก ” ตรีรินทร์พูดจบก็กดปิดโทรศัพท์ ธมกานต์ฉุนกึกที่โดนหญิงสาววางหูใส่ โทรกลับหาหญิงสาวก็ไม่ยอมรับ รู้สึกโกรธหญิงสาวอย่างบอกไม่ถูก ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาธมกานต์พยายามหาวิธีได้พูดได้เจอกับหญิงสาวทุกวัน แต่กว่าจะได้เจอธมกานต์ก็ต้องพยายามเอาเรื่องงานมาบังหน้าจนบางครั้งรู้สึกสมเพศตนเองไม่น้อย เสียงกริ่งโทรศัพท์ดังอยู่เกือบสามสิบครั้ง จนตรีรินทร์ชักโมโหจนไม่อาจนอนฟังเสียงโทรศัพท์อีกได้
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
Chapter 10
“ รินทร์จ๊ะ ทางนี้จ๊ะ” นายตำรวจหนุ่มโบกมือให้สัญญาณ“ ขอโทษนะคะ มาสาย รถติดจังเลย”หลังจากรับประทานอาหารเสร็จนายตำรวจหนุ่มชวนให้ตรีรินทร์มานั่งเล่นที่สวนหน้า ร้านอาหาร“ รินทร์จ๊ะพี่มีของจะให้” แหวนเพชรวงกำลังน่ารักถูกยื่น มาข้างหน้าท่ามกลางความตกใจของตรีรินทร์“ พี่โต”“พี่รู้ว่าอาจเป็นการจู่โจมแต่รินทร์น่าจะรู้ว่าพี่รักรินทร์มานานแล้วอายุพี่ก็พอสมควรแล้วหน้าที่การงานพี่ก็พร้อม พี่สอบเทียบได้ยศนายร้อยตามที่ปฏิญาณไว้แล้วพี่ฝันมาตลอดตั้งแต่พี่สอบติดนายสิบตำรวจพี่ฝันมาตลอดว่าถ้าพี่สอบเทียบได้ยศนายร้อยพี่จะให้แม่มาขอรินทร์ผ่านมาหลายปีรินทร์ก็รู้พี่พยายามเพื่อรินทร์มาตลอดอยากให้รินทร์ภูมิใจในตัวพี่แม้จะทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ตอนนี้พี่ทำสำเร็จแล้วนะรินทร์พี่ก็เลยอยากขอให้รินทร์มาร่วมสร้างครอบครัวกับพี่ได้ไหมรินทร์”โตมรใช้สายตาจ้องมองตรีรินทร์อย่างอ่อนหวานตรีรินทร์รู้สึกอึดอัดจะบอกตรงๆไปได้ไหมว่าเธอไม่ได้คิดกับเค้ามากไปกว่าพี่ชายคนสนิทแต่เมื่อนึกถึงที่ความพยายามตลอดมาของชายหนุ่ม ทำให้ตรีรินทร์ไม่อาจจะทำร้ายความรู้สึกของชายหนุ่มได้“ขอเวลารินทร์หน่อยนะคะพี่โต รินทร์ยังไม่พร้อม รินทร
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status