เพราะเผลอไปสะดุดเท้ามาเฟียตัวร้าย! ลูกไก่น้อยจึงต้องรับมือกับพ่อหนุ่มหื่นตัวพ่อ ที่จ้องคอยขย้ำเนื้อหวานๆ เป็นอาหารตลอดเวลา
View More“พ่อกับแม่ไม่สบายใจเลยนะลูกไก่”กฤติกาไขกุญแจร้าน พามารดาไปนั่งบนเก้าอี้หน้าคอมพิวเตอร์ตัวหนึ่ง ส่วนตัวเองนั้นนั่งคุกเข่ากับพื้น จับสองมืออวบอูมของมารดามาทาบบนแก้มใส “หนูรู้ค่ะว่าแม่เป็นห่วง แต่หนูเชื่อในความดี เชื่อว่าไม่ว่าถ้าหากหนูไม่ได้ทำความผิดแล้ววันหนึ่ง ความจริงจะต้องปรากฏ”“แต่...” ดึงมือออกมาลูบผมบนศีรษะคนเป็นลูกอย่างห่วงหาอาทร ตอนกฤติกาไปเรียนนั้น นางไม่ได้ห่วงมากเท่านี้ เพราะหญิงสาวอยู่หอพักอยู่ใกล้กับมหาวิทยาลัย ขับรถไปแค่ห้านาทีก็ถึง แล้วยังเน้นหนักเรื่องความสะดวกและปลอดภัย มียามคอยดูแลตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง แต่ที่นี่ต่างกัน แม้คนกลุ่มหนึ่งจะเป็นคนบ้านเดียวกัน แต่ทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันทำมาหากิน ไม่มีใครมานั่งคอยสังเกตหรอก เพื่อนกำลังได้รับความไม่ปลอดภัยหรือเดือดร้อน กว่าจะรู้ก็เมื่อสายเกินไปแล้ว“หนูดูแลตัวเองได้จริง ๆ ค่ะแม่ ไอ้กล้าก็อยู่ ไอ้เจ้านี่ไป ๆ มา ๆ วนเวียนมาขอข้าวหนูกินแทบจะทุกวันอยู่”คนเป็นแม่ถอนใจอย่างหนักอกด้วยกฤติกาดื้อรั้นดันทุรัง แม้กระทั่งการเปิดร้านนี้ นางกับสามีก็ไม่เห็นด้วยเลยสักนิด แต่สุดท้ายก็ทนแรงอ้อนวอนแกมข่มขู่ของแม่ลูกสาวตัวดีจนต้องยอมแพ้ แล้ววัน
“อืม...นายสองคนนี่เก่งจริง ๆ ด้วย ได้เรื่องสำคัญมา แต่เห็นจะพูดกันที่นี่ไม่สะดวก คนอยู่เยอะเกินไป เราไม่รู้ว่าใครเป็นใครกันบ้าง ไปห้องดีกว่าจะได้คุยกันสะดวก ๆ หน่อย”อันเจโล่ยันตัวลุกขึ้น เดินอย่างเชื่องช้าไปที่ลิฟต์พร้อมสายตาเพ่งมองไปยังจุดหนึ่ง เพื่อเก็บรายละเอียดและจดจำหน้าตาของคนที่ตามเขามาอย่างต้องการหาความแม่นยำและชัดเจนอีกครั้ง เก็บทุก ๆ อย่างเอาไปวาดลงกระดาษ เพื่อตรวจสอบหาความเกี่ยวเนื่องกับคนที่เขาสงสัยเพียงเดินเข้าไปในลิฟต์ได้อันเจโล่ก็ทอดสายตามองสองลูกน้อง... “มีอะไรรายงานฉันหรือเปล่า”“ขอโทษครับนาย พวกผมสองคนพยายามแล้ว แต่...”“ช่างเถอะ ฉันก็ไม่ได้หวังอะไรจากนายสองคนอยู่แล้ว ก็ยังดีที่ไม่เดินไปสะดุดบาทาใครเขาเข้าให้ต้องไปนอนหยอดน้ำเกลือที่โรงพยาบาล นี่ก็ถือว่าเป็นโชคดีแล้วละ ส่วนเรื่องอื่น ๆ คงต้องทำใจ”ประตูลิฟต์เปิดออกเป็นอันเจโล่ที่เดินเป็นคนเดินนำและนั่นก็ทำให้เขาคล้ายจะได้เห็นเงาตะคุ่ม ๆ อยู่หลังต้นหมากเหลือง แต่เมื่อหยุดยืนและเพ่งมองกลับไม่มีอะไร“มีอะไรหรือเปล่าครับนาย”“เปล่า...ไม่มีอะไร” ไม่ใช่เห็นว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วก็ปล่อยเลยตามเลย แต่ควรใช้ทั้งตามองและคว
“อ้าว...บ้าได้ไง ฉันอยากมีอะไรกับเธอ นี่บ้าตรงไหน เยอะแยะไปที่ผู้ชายเขาจะมีอะไรกับผู้หญิง เอาน่าลูกไก่ เรื่องธรรมดาจะตายไป” อันเจโล่พูดกลั้วหัวเราะในลำคอ ทาบมือเชยคายมนขึ้น ให้เป็นผู้ชายเขาไม่ไว้วางใจทั้งนั้น ดังนั้นต้องแสดงออกให้รู้เสียก่อนว่า...กฤติกานะ เขาหวง อย่าหวังเข้ามาแทรกกลางได้“ถึงฉันจะใหญ่ไปเสียหมด” อันเจโล่เอ่ยน้ำเสียงเหมือนจะหัวเราะได้ ขณะมองใบหน้าแดงปลั่งอย่างพึงพอใจ “แต่เอาเถอะ ฉันจะระมัดระวัง ไม่ทำให้เธอเจ็บมากมายเกินกว่ามดกัด...แล้วหลังจากนั้น ก็คงเป็นเธอเองที่แบบว่า...พาฉันขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้า” กระเซ้าหยอกคนตัวเล็กเสียงทุ้ม“คุณ!” กลายเป็นเสียงกระอึกกระอักในลำคอ เมื่อคนตัวใหญ่ก้มหน้าลงมาปิดปากอย่างเร็วไวมือที่ยกขึ้นหมายจะทุบอกกว้างกลับหยุดชะงัก กำหมัดแนบไว้กับอกกว้าง ก่อนเปลี่ยนเป็นแบทาบตามริ้วอารมณ์วาบหวามจากจุมพิตร้อนผ่าวที่ลามเลียอยู่บนกลีบปากอันเจโล่เลาะเล็มขบเม้มกลีบปากอิ่มบนล่างอย่างหนักหน่วง ก่อนเปิดแยกแย้มสอดเรียวลิ้นอุ่นชื้นล่วงล้ำเข้าไปเสาะแสวงหาความหวานจากปานน้ำผึ้ง พลางตวัดกวาดไล้ไปทั่วโพรงปากอุ่นระอุ เกาะเกี่ยวพัวพันกับลิ้นเล็กนุ่ม ดูดดื่มความหวานอย่างหล
“อ้าว...ตกลงว่ายังไงกันคุณ” คนที่เหมือนจะเข้ามาเป็นตัวแทรกกลางระหว่างสองคนเอ่ยถาม มองสาวในอ้อมแขนสลับกับคนตัวใหญ่ที่เขาเป็นผู้ชายด้วยกันมองออกแหละว่าไม่พอใจอย่างหนัก วงหน้าถึงได้ถมึงทึง นัยน์ตาฉายแววดุร้ายกราดเกรี้ยวใส่เขาถึงเพียงนี้“โธ่...ลูกไก่ ฉันขอโทษแล้วไง อย่างอนสิ” ทรุดตัวลงนั่งบนส้นเท้า ส่งยิ้มหวานๆ ละลายหัวใจคนตัวเล็กอีกรอบ “นะ...กลับห้องเรากันเถอะนะ”คำพูดที่ได้ยิน ทำเอาเอากฤติกาถึงกับไปไม่เป็น ไม่รู้ว่าจะเอาคืนคนตัวใหญ่ยังไง... แต่แล้วกลีบปากอิ่มนุ่มก็คลี่ยิ้มเมื่อคิดได้ “ฉันไม่ได้โกรธ ไม่ได้งอน แล้วก็ไม่ได้เป็นแฟนคุณด้วย ถ้าใช่...ฉันก็ต้องรู้จักกำพืด เถือกเถาเหล่าก่อคุณสิ นี่ชื่อคุณฉันยังไม่รู้จกเลย แล้วจะเป็นแฟนกันได้ไง” สวนกลับอย่างคนถือไพ่เหนือกว่า เชิดหน้าขึ้นสูงอย่างไม่กลัวคอจะหักอันเจโล่แสร้งส่ายหน้าอย่างระอิดระอา “ต่อให้ฉันบอกไปกี่ครั้งๆ เธอก็ยังจำไม่ได้หรอกลูกไก่ เพราะตอนที่ฉันบอกไปนะเรากำลัง...”“หยุด!!” กฤติกายกมือชี้หน้าคนตัวใหญ่ อย่างรู้ตัวว่าตัวเองเสียท่าให้อีตาคิงคองจอมเจ้าเล่ห์เข้าให้แล้ว แต่ชิ...นึกว่าจะยอมแพ้ง่าย ๆ หรือไง ไม่มีทางเสียล่ะ“อ้าว...ทำไมล่ะ”
“ลูกไก่...ลูกไก่อยู่ไหน...ยายลูกเจี๊ยบโว้ย!!”มีเสียงบางอย่างดังลอยละลิ่วมากับกระแสลม ทำให้คนตัวเล็กที่พลัดตกลงไปในหลุมเสน่หาจนไกลเกือบกู่ไม่แล้ว กลับฟื้นคืนสติขึ้นมาได้เล็กน้อย สอดแทรกมาด้วยความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและ...ความอายที่แผ่ซ่านขึ้นราวกับไฟที่ได้รับเชื้อเพลิงชั้นดีแม้พายุจะพัดพาเอาความสยิวซ่านเสียวโหมกระหน่ำมาไม่ขาดสาย กฤติกากัดฟันข่มกลั้นเอาไว้อย่างสุดความสามารถ บอกกับใจว่าเธอจะต้องไม่ยอมพ่ายแพ้แก่เพลิงอารมณ์และคนตัวใหญ่ ซึ่งกระทำหยามเกียรติเธออยู่ ลำแขนเสลาและสองขาเรียวยาวให้เคลื่อนออกจากกายหนาอย่างสุดความสามารถ เมื่อเป็นอิสระได้ก็รีบยกมือขึ้น ฝาดหมัดลุ่น ๆ ไปบนกกหูคนตัวใหญ่ที่ยังคงสำเริงสำราญลุ่มหลงอยู่ในรสเสน่หาจนลืมระวังตัวอันเจโล่แผดเสียงคำราม เมื่อถูกผลักให้พลัดตกลงมาจากหน้าผาสูงลิ่ว กว่าจะฟื้นคืนสติที่มึนงงเพราะฤทธิ์มัดน้อยๆ แม่ตัวแสบก็ว่ายน้ำหนีไปไกลแล้ว ชายหนุ่มไม่เชื่อว่าเขาจะตามจับยายตัวร้ายไม่ได้ แล้วคราวนี้ก็เตรียมตัวเอาไว้เลย จะทั้งพิษและรีดเอาความจริงจากปากอิ่มให้ห้องนอนเร่าร้อนด้วยเพลิงพิศวาสตลอดเท่าที่ต้องการกฤติการู้เพียงแค่วินาทีนี้เธอต้องรีบหนีให้เร็วที
อันเจโล่ดันกายอรชรให้ถอยห่าง ก่อนจับชายเสื้อยืดขึ้นและดึงออกจากสองแขนกลมกลึง แต่ยังคงให้เสื้อนั้นค้างอยู่บนลำคอระหง เพราะถ้าหากปล่อยทิ้งไป มีหวังมันลอยห่างไปจนตามหาไม่เจอ แล้วทีนี้คนตัวเล็กก็จะต้องเดินแทบจะเปลือยเปล่าอวดเรือนร่างอรชรให้คนอื่นได้เห็น แค่คิดเท่านั้นคลื่นแห่งความไม่พอใจก็ถามโถมมาอย่างเร็วไวอื้อหื้อ...อันเจโล่ถึงกับร้องครางเสียงอู้ในลำคอ ปทุมถันกลมกลึงชูช่อราวดอกไม้ผลิบานอยู่ในมีกรวยสีหวานลอยอิ่มปริ่มน้ำ ผ้าลูกไม้บางเบาแนบไปกับผิวเนื้อนวลเนียน ขับเน้นให้เห็นความงดงามจนไฟในกายหนุ่มถึงกับลุกโชนถึงไม่ได้เปลือยเปล่า อาบน้ำห่มฟ้า แต่ก็เกือบเปลือยอยู่ดีนั่นแหละ กฤติกาอายจนพวงแก้มแดงปลั่งเรื่อยลงไปถึงลำคอ อยากยกมือปกปิดทรวง แต่เพราะสายตาคมเข้มตรึงไว้จนเธอเคลื่อนไหวไม่ได้ จำต้องปล่อยให้พ่อคนตัวใหญ่จ้องเรือนกายราวกับจะทะลุไปถึงเนื้อใน“สวยมาก...” อันเจโล่พูดออกไปพร้อมเสียงคราง ตวัดไล่สายตาเรื่อยลงไป หน้าท้องแบนราบเรียบไร้ไขมันส่วนเกิน รับกับเอวคอดกิ่วและสะโพกอวบอัด ก่อนไล่กลับขึ้นมามองทรวงอกอิ่มอย่างไม่คลาดสายตา ขนาดของมันใหญ่กว่าที่เห็นภายนอกมาก แต่ก็รับกับเอวเล็กคอด สำคัญที่สุ
“อยากให้ฉันทำอย่างนี้กับเธอใช่ไหมตัวเล็ก” ปากหนาร้อนทาบเคลื่อนไปทั่วใบหน้านุ่มนิ่ม ซบซุกกับลำคอระหงขบเม้มผิวเนื้อขาวเนียนเบา ๆ พอให้เป็นรอยเหมือนโดนใครจูบมาเพื่อตีตราจอง ลูบไล้ฝ่ามือไปตามลำแขนกลมกลึง ค่อย ๆ จับลำแขนเสลาให้โอบรัดรอบลำคอแกร่ง เพื่อที่เขาจะได้ไล้ลูบจับต้องกายนุ่มนิ่มอย่างถนัดถนี่‘อือ...ไม่รู้ อย่ามาถามได้ไหม’ กฤติกาซึ่งหลงอยู่กับรสชาติของจุมพิตหวานระคนร้อนที่เหมือนจะสูบเอาเรี่ยวแรงที่มีออกไปจากกายทีละน้อย จิกเล็บบนต้นคอแกร่งระบายความรู้สึกวาบหวามซ่านเสียวที่ไหลพลุ่งพล่านอยู่ในท้องน้อยริมฝีปากอุ่นร้อนขบเคลื่อนมาประกบบนเรียวปากนุ่มอีกครั้ง เมื่อคนตัวเล็กนอกจากไม่ขัดขืนแล้วยังให้ความร่วมมือด้วย ทำให้เขาขบกัดบดคลึงเน้นน้ำหนักลงไปพร้อมเปิดแยกสอดแทรกปลายลิ้นอุ่นชื้นซอกซอนเข้าไปตวัดไล้เที่ยวท่องทั่วโพรงปากนุ่ม กวาดไล้ซึมซับดื่มด่ำกับน้ำผึ้งหวานฉ่ำนุ่มอย่างปลื้มเปรมฝ่ามือใหญ่ลากไล้เรื่อยไปตามลำตัวกลมกลึง ค่อย ๆ สอดเข้าไปครอบครองปทุมถันอวบอิ่ม ส่งแรงฟอนเฟ้นหนักสลับเบา ตั้งแต่ฐานรากจนถึงปลายยอดเม็ดบัวที่ชูช่อไหวระริกสู้มือเสียงครางผะแผ่วไม่รู้จากคนใดดังมาเป็นระรอก กลีบปากอิ่มน
เพราะรู้ว่าคนตัวเล็กนั้นฤทธิ์เดชมากเพียงใด ครานี้ชายหนุ่มเลยไม่ประมาท แหวกว่ายทาบหลังและสอดแขนแกร่งข้างหนึ่งรัดรอบกายอรชร ทาบมืออีกข้างปิดปากอิ่มนุ่มไม่ให้เธอร้องเรียกหนุ่มผิวหมึกให้มาช่วย “ไม่คิดว่าจะเจอกันในเวลาอันรวดเร็วเช่นนี้เลยนะแม่ตัวแสบ” อันเจโล่เอ่ยเสียงทุ้มพร่า พลางแนบปากบนต้นคอนวลเนียน "ฉันนอนคิดถึงรสปากหวานของเธอแทบทั้งคืนเลย เธอล่ะคิดถึงฉันไหม”ถึงไม่เห็นหน้าเพราะถูกจับจากด้านหลัง แต่สัมผัสจาบจ้วงและคำพูดหยาบคายระคนหื่นกระหายอย่างนี้...เธอจำได้ติดหูเลยเชียวหละ ไอ้...ไอ้คิงคองยักษ์ ไอ้ผู้ชายบ้าที่ขู่จะปล้ำ แล้วยังกระทำการอุกอาจหยาบโลนกับเธอเมื่อคืนด้วยอย่างนี้เขาไม่ได้เรียกว่าดวงไม่ดีแล้วล่ะ แต่เรียกว่าดวงซวยแบบโคตร ๆ ซวยเลยต่างหาก เป็นบ้าอะไร ทำไมถึงได้หนีอีตายักษ์เลวนี่ไม่พ้นเสียที ดูสิแค่ได้ยินเสียงเท่านั้น สัมผัสที่เธอพยายามจับมัดใส่กล่องแล้วปิดฝาปิดผนึก โยนลูกกุญแจทิ้งไปก่อนฝังกลบลงไปในดิน กลับเปิดอ้าโดยไม่ต้องใช้ลูกกุญแจด้วย มันจะบ้าเกินไปแล้ว‘ไม่...เลิกคิด ๆ นะยายลูกไก่ เลิกคิดถึงเรื่องบ้า ๆ นั่นได้แล้ว’ถึงตกใจจนหัวใจแทบจะหยุดเต้น นัยน์ตากลมโตเบิกกว้าง ทว่าเมื่
ถ้าให้นั่ง ๆ นอน ๆ รอฟังข่าวจากเดโก้และมาริโอ้อยู่ในห้องพัก เขาคงเป็นบ้าแน่ ๆ เลยเลือกที่จะเดินออกมาสูดอากาศอันสดชื่นแจ่มใสด้านนอก แต่ดูเหมือนภายนอกจะทำให้เขาร้อนรนยิ่งกว่าเดิม เดินไปมาก็หลายรอบรอบ สอดส่ายสายตาไปทั่วทุกหนแห่ง ควานหาแม่ตัวแสบ ที่ครานี้ไม่มีเหตุบังเอิญให้เขาได้เจอเธออย่างใจหวังดังเช่นเมื่อคืนเลย กระโดดน้ำทะเลก็หลายรอบแล้ว แต่ยังทำให้ใจที่ร้อนรุ่มอยู่เย็นลงได้เลย จนตอนนี้มานอนอยู่บนเก้าอี้ริมหาดสีส้มสดแล้วก็เหมือนกับเขานั่งอยู่บนกองเพลิงไฟเสียมากกว่าลมทะเลพัดโบกจนต้นตีนเป็ดน้ำ โพธิ์ทะเลและมะพร้าวความสูงลดหลั่น ขึ้นเป็นทิวแถวไหวสะบัด ท้องฟ้าสีฟ้าครามและปุยเมฆสีขาวเป็นกลุ่มก้อนหลากหลายรูปแบบแล้วแต่คนมองจะจินตนาการ ทาบตัดกับน้ำทะเลสีเขียวใสราวกับมรกต แสงตะวันถักทอล้อเล่นบนผืนน้ำเกิดเป็นประกายระยิบระยับไม่ได้ทำให้ใจสดชื่นรื่นเริงขึ้นมาได้เลยกรามหนาขบกัดจนแก้มตอบนูนขึ้นสัน นัยน์ตาคมเข้มสีเทาอมเขียวขี้ม้ากวาดมองไปทั่วหาดที่มีผู้คนมาเล่นน้ำเพียงแค่หยิบมืออย่างหงุดหงิด เขาสั่งให้ลูกน้องทั้งสองคนที่มาด้วย ตามหาแม่ตัวแสบให้พบโดยเร็วไว พร้อมตามข่าวเรื่องการนัดพบซื้อขายข้อมูล แต่ต
“มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง”น้ำเสียงราบเรียบไม่บ่งบอกถึงอารมณ์ แต่ทำให้กลุ่มคนที่ถูกถามยิ่งเกิดอาการร้อนสลับหนาวราวกำลังจับไข้ หวาดหวั่นในอก จนเหงื่อผุดไหลออกมาจากข้างขมับ อันเนื่องมาจากรัศมีแห่งอำนาจที่แผ่กระจายมาจากชายเรือนร่างสูงใหญ่อกกว้างผึ่งผาย ซึ่งยืนสองมือสอดล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงสะแล็คส์เนื้อดีรีดเสียจนเรียบ ทอดสายตามองออกไปยังทิวทัศน์ด้านนอกตึกที่ตั้งของบริษัทผลิตอุปกรณ์คอมพิวเตอร์และซอฟแวร์ต่างๆ คืออาคารสามชั้น ตั้งอยู่ชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน เพียงมองลอดผ่านม่านสีขาวและหน้าต่างกระจกสีชาก็ทำให้เห็นแผ่นฟ้ากว้างใหญ่ เมฆหมอกสีขาวลอยละลิ่วล่องไปตามกระแสลม ท้องฟ้าสีฟ้าครามและแผ่นพื้นน้ำเป็นสีเขียวอมฟ้าครามท้องทะเลกว้างไกลยาวสุดตา ส่องกระทบกับแสงพระอาทิตย์ซึ่งสาดส่องมาราวกับเพชรหลากสีสัน สายน้ำรวมตัวกันเป็นเกลียวสะบัดไหวปลิวไปตามกระแสลมแรง ละม้ายระลอกคลื่นไล่ล้อกันอย่างสนุกสนาน ก่อนสาดซัดเข้าหาฝากฝั่ง บางส่วนกระแทกเข้ากับโขดหิน ราวกับน้ำทะเลนั้นขอล้อเล่นกับก้อนหินแข็งแกร่งและสายลมพลิ้วเบา บางส่วนก็กลายเป็นฟองฟูฟ่องสาดซัดล้อเล่นกับทรายขาวสะอาด สิ่งที่เห็นเป็นดังเช่น
Comments