ท่านแม่ทัพข้าจะเอาตัวรอดจากท่านให้ได้

บทที่ 1 จุดเริ่มต้น

คืนพระจันทร์สีเลือด" พวกเจ้าต้องจับนางมาให้จงได้ ข้าจะลงโทษนางด้วยมือของข้าเอง" 'เหมยหลิน'เจ้าคนทรยศ!!นัยต์ตาที่ดูรุ่มร้อนดั่งไฟ บุรุษผู้ยืนจ้องมองพระจันทร์สีเลือดที่ลอยเด่นกลางท้องฟ้า สองมือกำแน่นจนเล็บจิก เลือดไหลหยดลงมือลงมาดั่งเม็ดฝน แต่ไร้ซึ่งความเจ็บปวด เพราะเหตุใดกันแม่ทัพผู้นี้ถึงตามล่านางผู้นั้นให้ได้ ความฝันที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเหล่าเสมือนว่าเธอกำลังยืนอยู่ในสถานการณ์อันเลวร้าย ณ สถานที่ไม่คุ้นเคย บุรุษผู้นั้นและนางผู้นี้ที่เขากล่าวถึงคือใครกัน!เหตุใดเธอถึงฝันเหมือนเดิมแบบนี้ทุกค่ำคืน "ข้าถูกใส่ร้าย"หญิงสาวหน้าตาสะสวย ผมนั้นยาวสลวยเงางามมาจนถึงสะโพกของนาง สวมชุดจีนโบราณสีขาวปักลายดอกบัวตั๋น ด้วยด้ายไหมชิ้นดี มือข้างหนึ่งกำปิ่นปักผมมังกรสีเงินเงางดงามสะดุดตายิ่งนัก แต่เหตุใดสายตาคู่นั้นถึงดูเศร้าหมอง น้ำตานางเอ่อล้นขอบตาเรียวก่อนจะค่อยหลับตาเพื่อปิดชีพตัวเองด้วยปิ่นปักผมมังกรสีเงินเล่มนั้น! นางลงเอ่ยด้วยการปลิดชีพตัวเอง "อย่า! " เสี่ยวเยา สะดุ้งตื่นจากฝันร้ายเหมือนเช่นทุกครั้ง ใบหน้าเต็มไปด้วยหยาดเหงื่ออีกทั้งมือนั้นสั่นเทา หวาดกลัวอย่างไรก็ไร้ประโยชน์ เพราะตนเองไม่อาจห...