นางร้ายของท่านอ๋องปีศาจ

นางร้ายของท่านอ๋องปีศาจ

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-12
โดย:   Lovedee  ยังไม่จบ
ภาษา: Thai
goodnovel16goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
27บท
280views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

ข้าหลินชิงชิงผ่านการคัดเลือกให้ได้รับตำแหน่งพระชายาของท่านอ๋องอย่างง่ายดาย เพราะผู้สมัครมีเพียงข้าคนเดียวเท่านั้นแต่เดี๋ยวก่อน ข้าเองก็ไม่ได้สมัครเช่นกัน ข้าเพียงอยากรู้ว่าใครกันที่ถีบข้าออกมา เมื่อจับมือใครดมไม่ได้ แล้วฮ่องเต้ก็เห็นว่าข้ายืนอยู่ตรงหน้าเพียงคนเดียวเท่านั้น จึงเหมารวมว่าข้า ออกมาแสดงตัวว่าจะสมัครคัดเลือกตำแหน่งพระชายาของท่านอ๋องปีศาจที่ใครคร้ามเกรงนั่น แต่ข้าเองก็ไม่ได้ตั้งใจสมัครลงคัดเลือกเลย แต่ไม่รู้ใครถีบข้าออกมา นั่นคือที่มาของตำแหน่งอันสูงส่งของข้าเอง ฮือ ฮือ ช่วยข้าด้วย !!!

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

บทที่ 1 ใครถีบข้าออกมา

มีประกาศจากทางวังหลวง ให้สาวงามที่พ้นวัยปักปิ่นทุกคนในเมืองให้ไปรับการคัดเลือกเป็นพระชายาของท่านอ๋องอี้หลงในอีกสามวันถัดไป หากผู้ใดมีคุณสมบัติดังกล่าวแล้วไม่ไปแสดงตัวเพื่อรับการคัดเลือกที่ท้องพระโรงต่อหน้าพระพักตร์ของฮ่องเต้นั้นมีความผิดโทษโบย 50 ไม้ที่จวนของเสนาบดีเสนาบดีหลินบรรยากาศกรุ่นไปด้วยความวิตกกังวล เพราะว่ามีบุตรสาวสองคนที่มีคุณสมบัติจะต้องไปเข้ารับการคัดเลือกเป็นพระชายาของท่านอองอี้หลงเหมือนกัน จึงจำต้องพาบุตรสาวทั้งสองเข้ารับการคัดเลือกที่ท้องพระโรงพร้อมกับบุตรสาวของขุนนาง คหบดีและชาวเมืองอื่นๆ เมื่อไปถึงท้องพระโรงสาวงามที่คุณสมบัติดังกล่าวต่างยืนเข้าแถวยาวเต็มท้องพระโรงเพื่อรอฮ่องเต้และฮองเฮาเสด็จมาเมื่อถึงเวลาฮ่องเต้และฮองเฮาเสด็จมาเป็นประธานในพิธีในการคัดเลือกสาวงามเพื่อเข้ารับตำแหน่งพระฉายาของท่านอ๋องอี้หลงแล้วนั้น หลี่กงกงก็ประกาศเริ่มพิธีการคัดเลือกสาวงามเข้ารับตำแหน่งพระชายาของท่านอองอี้หลง หลี่กงกงประกาศว่าหากสาวงามคนใดต้องรับการคัดเลือกให้ก้าวขาออกจากแถวมายืนตรงหน้าเบื้องพระพักตร์ เมื่อสิ้นประกาศของหลี่กงกงในท้องพระเงียบกริบไม่มีแม้แต่เสียงหายใจเนื่องจากทุกคน...

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
27
บทที่ 1 ใครถีบข้าออกมา
มีประกาศจากทางวังหลวง ให้สาวงามที่พ้นวัยปักปิ่นทุกคนในเมืองให้ไปรับการคัดเลือกเป็นพระชายาของท่านอ๋องอี้หลงในอีกสามวันถัดไป หากผู้ใดมีคุณสมบัติดังกล่าวแล้วไม่ไปแสดงตัวเพื่อรับการคัดเลือกที่ท้องพระโรงต่อหน้าพระพักตร์ของฮ่องเต้นั้นมีความผิดโทษโบย 50 ไม้ที่จวนของเสนาบดีเสนาบดีหลินบรรยากาศกรุ่นไปด้วยความวิตกกังวล เพราะว่ามีบุตรสาวสองคนที่มีคุณสมบัติจะต้องไปเข้ารับการคัดเลือกเป็นพระชายาของท่านอองอี้หลงเหมือนกัน จึงจำต้องพาบุตรสาวทั้งสองเข้ารับการคัดเลือกที่ท้องพระโรงพร้อมกับบุตรสาวของขุนนาง คหบดีและชาวเมืองอื่นๆ เมื่อไปถึงท้องพระโรงสาวงามที่คุณสมบัติดังกล่าวต่างยืนเข้าแถวยาวเต็มท้องพระโรงเพื่อรอฮ่องเต้และฮองเฮาเสด็จมาเมื่อถึงเวลาฮ่องเต้และฮองเฮาเสด็จมาเป็นประธานในพิธีในการคัดเลือกสาวงามเพื่อเข้ารับตำแหน่งพระฉายาของท่านอ๋องอี้หลงแล้วนั้น หลี่กงกงก็ประกาศเริ่มพิธีการคัดเลือกสาวงามเข้ารับตำแหน่งพระชายาของท่านอองอี้หลง หลี่กงกงประกาศว่าหากสาวงามคนใดต้องรับการคัดเลือกให้ก้าวขาออกจากแถวมายืนตรงหน้าเบื้องพระพักตร์ เมื่อสิ้นประกาศของหลี่กงกงในท้องพระเงียบกริบไม่มีแม้แต่เสียงหายใจเนื่องจากทุกคน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 2 ใครถีบข้าออกมา 2
หลินชิงชิงเงยหน้ามองพระพักตร์ของฮ่องเต้ แต่นางไม่กล้าบอกว่านางนั้นไม่ได้ตั้งใจสมัครรับการคัดเลือกเป็นพระชายาของท่านอ๋องอี้หลง แต่นางนั้นถูกใครก็ไม่รู้ถีบนางออกมาจากแถวของสาวงามจนจนนางเซออกมาจากแถว มายืนตรงหน้าเบื้องหน้าพระพักตร์ของฮ่องเต้อยู่เพียงผู้เดียว นางได้แต่ตอบไปว่านางเป็นบุตรีของเสนาบดีหลิว เมื่อฮ่องเต้ได้ยินดังนั้นก็ยิ้มแย้มดีใจชื่นชมบิดาของนางเป็นการใหญ่ จากนั้นบอกกับนางว่าได้รับการคัดเลือกนางได้รับตำแหน่งพระชายาแล้ว ไม่ต้องแข่งขันกับผู้ใดเพราะไม่มีใครสมัครมีแต่นางคนเดียวจึงให้รวบรัดตัดขั้นตอนการคัดเลือกไปเลยเหลือขั้นตอนการยกตำแหน่งนี้ให้นางไปเลย แล้วหลังจากนี้จะแจ้งกำหนดการตบแต่งนางเข้าไปในตำหนักของท่านอ๋องอี้หลงอีกครั้งหนึ่ง หลินชิงชิงฟังคำสั่งของฮ่องเต้แล้วนั้นนางก็ตะลึงงันไป แต่ก็ไม่สามารถจะคัดค้านอะไรได้เพราะนางกลัวจะเป็นความผิดใหญ่หลวงและเดือดร้อนไปถึงครอบครัว จึงได้แต่เงียบเฉยเมื่อหันไปมองท่านพ่อ เห็นท่านพ่อมองนางด้วยสีหน้าตื่นตกใจเป็นอย่างมากแต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมา เมื่อเสร็จพิธีการเลือกคัดเลือกพระชายาแล้วแล้วทุกคนต่างทยอยออกจากท้องพระโรง เมื่อครอบครัวเสนาบ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 3 งานแต่งมาถึงแล้ว
เมื่อราชโองการแจ้งกำหนดวันงานแต่งงานท่านอ๋องอี้หลงกับหลิวชิงชิงมาถึง จวนเสนาบดีก็ตระเตรียมงานและจัดเตรียมชุดเจ้าสาวและสินเดิมเพื่อให้เจ้าสาวนำติดตัวไปยังตำหนักท่านอ๋องอี้หลง หลิวชิงชิงนั่งอยู่หน้าเรือนของตัวเองเองดวงตาเหม่อลอยมองไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย"คุณหนูเจ้าคะ เป็นอะไรหรือไม่ บ่าวเรียกคุณหนูตั้งนานแล้ว แต่คุณหนูไม่ขานรับเลยเจ้าคะ" ชิงชิงเหลือบตามองหยงเอ๋อ " ชีวิตของข้าจบแล้วหยงเอ๋อ ข้าวาดฝันจะได้ตบแต่งกับบุรุษหล่อเหลา รูปร่างกำยำ กล้ามใหญ่ๆ ฐานะร่ำรวย แท้ๆ ฮื้อ ฮือ ทำไมข้าได้อ๋องปีศาจมาเป็นสามีเล่า " หยงเอ๋อเหลือบตามองบนกับถ้อยคำรำพันของคุณหนู "แต่เมื่อคิดในแง่ดี ท่านอ๋องผู้นั้นก็ร่ำรวยนะเจ้าคะ อย่างน้อยสิ่งที่คุณหนูปรารถนาสำเร็จไปหนึ่งประการ " ชิงชิงเหล่ตามองหยงเอ๋อ นางจึงรีบหุบปากลงทันใด " เอาล่ะ อย่างน้อยที่เจ้าพูดมาก็ถูกข้าได้สามีร่ำรวยแน่นอน แต่ความหล่อนั้น เฮ้อ !! คงต้องทำใจแล้วล่ะ เพราะไม่อาจแก้ไขสิ่งใดได้แล้ว แต่ก็ดีนะ อย่างน้อยข้าจะได้ตำแหน่งพระชายามาอวดเบ่งกับคุณหนูจวนอื่นที่ไม่ถูกกับข้า ถ้าข้ายังเหลือชีวิตจนถึงวันนั้นน่ะนะ ถึงวันงานเกี้ยวแปดคนหามมารับเจ้าสาวต
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 4 เช้าวันแรกในฐานะพระชายา
เสียงไก่ขันปลุกชิงชิงและหยงเอ๋อให้ลืมตาตื่นขึ้นมา หยงเอ๋อค่อยๆลุกขึ้นพับผ้าผวยและหมอนเก็บให้เรียบร้อย แล้วลุกไปล้างหน้าชำระกาย เปลี่ยนเครื่องแต่งกายให้เรียบร้อย หลังจากนั้นก็มาดูคุณหนูเห็นลุกขึ้นมาจากเตียงแล้ว กำลังเดินไปหลังฉากกั้นเพื่อล้างหน้าชำระกายนางจึงตรงเข้าไปช่วยเมื่อคุณหนูเปลี่ยนเครื่องแต่งกายแล้วก็มานั่งที่โต๊ะเครื่องแป้ง หยงเอ๋อเข้าไปช่วยทำผมให้นาง ชิงชิงเลือกปิ่นรูปดอกไม้อันเล็กที่เข้าชุดกับตุ้มหู และแต่งแต้มใบหน้าเพียงบางเบา นำสีทาปากแบบเป็นแผ่นกระดาษบางๆมาเม้มปากเพื่อเติมสีสันให้ปากอิ่มเล็กน้อยจะได้ดูไม่ซีดเซียวจนเกินไป เมื่อทุกกอย่างเรียบร้อยก็พากันสำรวจเรือนหลังเล็กๆนี้ เรือนเล็กนี้มีสองห้องนอน หนึ่งห้องโถง มีครัวเล็กไปอยู่ด้านหลัง ตรงหน้าเรือนมีระเบียงยาวสุดตัวเรือน ที่ชายคามีกระดิ่งลมห้อยแกว่งไกวไปมาดังกรุ้งกริ้ง เป็นระยะเมื่อลมพัดมา ตามแนวระเบียงสองด้านมีอ่างบัวยาวเป็นแนวไป ในอ่างเป็นดอกบัวสีชมพูสลับขาวบานสะพรั่ง เสียงนกร้องดังจิ๊บๆรอบเรือน ด้านหน้ามีสวนสวยทอดยาวไปจนถึงเรือนใหญ่ที่ด้านหน้าของตำหนัก น่าจะเป็นที่พำนักของท่านอ๋องอี้หลง นางเดินเลียบชมสวนด้านหน้า
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 5 ออกไปตลาดกัน
หลิวชิงชิงใช้ชีวิตอยู่ในเรือนเล็กท้ายตำหนักของท่านอ๋องอี้หลงอย่างเรียบง่าย ชีวิตเหมือนเดิมในทุกๆวันเช้าขึ้นมาเมื่อนางอาบน้ำชำระกายเปลี่ยนเครื่องแต่งกายเรียบร้อย นางก็เข้าไปในครัวกับหยงเอ๋อเพื่อลงมือทำอาหารเช้าที่นางชอบกินกันกับหย่งเอ๋อ 2 คนจากนั้นเมื่อทำอาหารเสร็จเรียบร้อยและลงมือทานกันแล้วบางวันนางก็ลงมือทำขนมกินเล่นที่เป็นขนมแห้งทั้งหลายที่เก็บไว้ได้นานเอาใส่ขวดโหลเรียงรายเอาไว้ในครัวเพื่อจะเอามานั่งกินกับน้ำชายามบ่ายจากนั้นนางก็จะนั่งเล่นหน้าเรือนของนางเงียบๆมองดูทิวทัศน์และบรรยากาศอันร่มรื่นหน้าเรือนอย่างสบายใจหรือไม่บางวันนางก็จะเอาผ้าจากในหีบสินเดิมของนางออกมาตัดเย็บเสื้อผ้าของนางหรือของหยงเอ๋อหรือเป็นพวกเครื่องใช้เช่นผ้าม่านผ้าคลุมโต๊ะหรือผ้าผวยที่ใช้นุ่นยัดเข้าไปอีกที เพื่อจะเอาไว้ใช้ในฤดูหนาว ขณะที่เย็บผ้ากันอยู่นั้นอุปกรณ์การตัดเย็บที่นำมาด้วยจากจวนเสนาบดีมีไม่ครบอาจจะต้องออกไปหาซื้อที่ตลาดมาเพิ่มเติม ลายผ้าบางลายนั้นนางก็เบื่อแล้วอยากจะไปหาลายใหม่ๆมาเพิ่มเติมเพื่อตัดเย็บเสื้อผ้าหรือเครื่องใช้อื่นๆอีก จึงให้หยงเอ๋อออกไปบอกพ่อบ้านว่าจะขอออกไปที่ตลาดให้เตรียมรถม้าไว้ให้นางด
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 6 เดินเล่นกลางแสงจันทร์
อาหารมื้อค่ำนั้นทั้งสองช่วยกันทำขึ้นมาและนั่งกินกันสองคน เมื่อกินเรียบร้อยแล้ว หย่งเอ๋อเข้าไปปอกผิงก้วย 2 ลูกและหั่นเป็นชิ้นพอดีคำนำมาวางให้ชิงชิงนั่งกินเล่นที่หน้าเรือนเล็กของนางและยกน้ำสมุนไพรเอามาวางข้างเมื่อชิงชิงนั่งผิงก้วยและจิบน้ำสมุนไพรของนางอย่างมีความสุขอยู่นั้น นางรู้สึกว่าได้ยินเสียงอะไรบางอย่างนางจึงวางผิงก้วยและถ้วยชาลงที่โต๊ะมุกข้างๆตัว นางลุกขึ้นแล้วค่อยๆเดินออกไปมองที่สวนด้านหน้าเรือนของนางแต่ไม่เห็นอะไรนางจึงค่อยๆเดินลัดเลาะไปเรื่อยๆจนเกือบจะถึงหน้าเรือนใหญ่ที่เป็นที่พำนักของท่านอ๋องอี้หลง ในลานกว้างท่ามกลางแสงจันทร์หน้าเรือนนั้นมีบุรุษผู้หนึ่งใส่ชุดขาวผมยาวรูปร่างองอาจ สูงสง่าดูไกลๆแล้วจะเป็นบุรุษผู้ที่มีความหล่อเหลาเป็นอันมาก คล้ายๆเทพเซียนเหาะลงมาเยือนโลกมนุษย์ นางจึงค่อยๆลัดเลาะไปตามพุ่มไม้ค่อยแอบดูบุรุษผู้นั้นร่างรำกะบี่ท่วงท่างดงามในลานกว้าง เขาร่ายรำกระบี่อยู่เพียงผู้เดียวเหาะเหินขึ้นไปบนอากาศและเหาะลงมาดูแล้วช่างสง่างามเหมือนเทพเทวดาจุติลงมายังโลกมนุษย์ หลิวชิงชิงอ้าปากมองร่างสูงสง่างามนั้นอย่างตกตะลึง สักพักก็มีร่างในชุดดำเหาะออกมาจากด้านในเรือนใหญ่ต
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 7 อาหารกลางวันกับสามี
เมื่อลืมตาตื่นมาเช้าวันใหม่จริงๆและเหมยเอ๋อก็ทำภารกิจประจำวันตามปกติทั้งสอง เข้าครัวทำอาหารเหมือนเดิมและช่วยกันนำไก่ที่ซื้อมาเก็บไว้เอามาหั่นเป็นชิ้นไม่ใหญ่มาก หมักจนได้ที่แล้วก็เอาไม้ไผ่ที่ทำไว้มาเสียบไก่ย่างในเตาถ่านเล็กๆที่อยู่ในครัว กลิ่นไก่ย่างหอมกรุ่นไปทั้งเรือน ช่วยกันทำผัดผักขึ้นมาอีก 2 อย่างเมื่ออาหารเสร็จแล้ว ก็ลำเลียงอาหารออกไปตั้งที่โต๊ะกลางในห้องโถงหน้าเรือนเล็ก และนั่งลงกินข้าวเช้ากันสองคน เมื่อกินข้าวเช้ากันเรียบร้อยแล้วหยงเอ๋อทยอยนำถ้วยชามออกไปล้างในครัวด้านหลัง ชิงชิงลุกขึ้นเดินออกมาเพื่อย่อยอาหารที่เพิ่งกินอิ่มไปนางเดินไปก้มลงมองตามอ่างบัวที่อยู่ที่ชายคานเรือนเรียงรายเป็นแถวยาวทั้งสองข้างนั้น เห็นปลาหางนกยูงแหวกว่ายไปมาอยู่ในอ่างบัวสลับกับปลาตัวเล็กๆสีแดงสีทองสีขาวตัวอ้วนว่ายกระดุ๊กกระดิ๊กอยู่ในอ่างบัวนั้นนางมองดูปลาแวกว่ายจนพอใจแล้ว ก็เดินไปดูดอกไม้ที่ด้านหน้าเรือน ก้มลงมองดูว่ามีพื้นที่ไหนบ้างที่นาจะปลูกดอกไม้สีต่างๆกันนั้นแซมได้อีก เมื่อรู้สึกเมื่อยก็กลับขึ้นไปหน้าเรือนเพื่อนั่งลงตรงเก้าอี้โยกตัวโปรด เอนกายแล้วก็นั่งมองตรงไปยังสวนด้านหน้าของเรือนตัวเอง สักพัก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 8 แอบส่องบุรุษในดวงใจ
หลังอาหารค่ำ ชิงชิงออกมานั่งที่หน้าระเบียงเพื่อรับลมอยู่เหมือนเดิมนางคอยฟังเสียงว่าจะมีเสียงฝึกวรยุทธเหมือนคืนนั้นที่นางออกไปแอบดูบุรุษชุดขาวนั้นหรือไม่ ผ่านไปสักชั่วยามนึงนางได้ยินเสียงเหมือนมีดาบฟาดอยู่ในอากาศดังวืดๆนางจึงค่อยๆเดินออกจากหน้าเรือนของนางลัดเลาะไปตามสวน ไปแอบดูตามพุ่มไม้เหมือนคืนนั้น บุรุษผู้นั้นวันนี้เขาใส่ชุดดำเขากวัดแกว่งดาบอยู่ในอากาศ ฝึกวรยุทธอยู่เช่นเดิมวันนี้เขาฝึกวรยุทธ์อยู่คนเดียวในลานกว้างท่ามกลางแสงจันทร์ นางตะลึงมองท่าทางองอาจสง่างามเวลาที่เหาะเหินไปมากลางอากาศนั้นได้ติดตา สักพักนึงเขาก็หยุดกลางคันและเหาะลงมาด้านล่าง จากนั้นเขากรีดร้องเสียงดังขึ้นมาทำให้นางตกใจมากเสียงนั้นโหยหวนฟังดูน่ากลัวมาก เขากุมใบหน้าของเขาและทรุดลงนั่งกลางลานกว้างนั้น สักพักนึงก็มีบุรุษหลายคนวิ่งกรูกันออกมาจากในเรือนใหญ่รีบเข้ามาพยุงเขาและพากลับเขาไปในเรือนใหญ่ทันที นางตะลึงค้างอยู่ตรงนั้นว่าเกิดอะไรขึ้นกับบุรุษที่ฝึกวรยุทธ์อยู่นั้นแต่ยังไม่สามารถหาคำตอบได้ นางจึงค่อยๆเดินย้อนกลับไปที่เรือนของนาง เสียงร้องโหยหวนเยือกเย็นนั้นยังก้องอยู่ในโสตประสาทของนางไม่คลาย มันเป็นเสียงโหยหวนท
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 9 บ่อน้ำแร่ที่เร่าร้อน nc
เมื่อทานอาหารเย็นเรียบร้อยชิงชิงบอกหยงเอ๋อว่าจะไปเดินเล่นย่อยอาหาร อาจจะนานสักหน่อยไม่ต้องตามหาเดี๋ยวจะกลับมาเอง ชิงชิงเดินเล่นที่สวนหน้าเรือนเล็ก จากนั้นเลาะเดินไปด้านข้างเล็กน้อยเพื่อมองดูที่จะทำแปลงผักเล็กๆ เอาไว้กินจะได้ไม่ต้องออกไปหาซื้อเพราะอยู่กันแค่สองคนใช้ผักปริมาณไม่มากสักพักก็เห็นกระต่ายตัวสีขาวอ้วนๆวิ่งเล่นอยู่นางเดินเข้าไปใกล้ๆมันเพื่อดูให้ชัดๆ แต่มันวิ่งหนีไปนางจึงวิ่งไล่มันไปเรื่อยๆ จนเข้ามาในป่าละเมาะด้านหลังของตำหนักอ๋อง พอเดินมาถึงนางก็มองหากระต่ายตัวนั้นแต่ก็ไม่เห็นมัน จึงพยายามมองหามันตามพุ่มไม้ สักพักเห็นหลังมันไวๆ จึงเดินตามมันไปค่อยๆเพราะกลัวมันจะเตลิดหนีไปอีก จนได้ยินน้ำไหลรินนางมองหาเจ้ากระต่ายขาวตัวนั้นแต่ไม่เห็นจึงเดินตามเสียงน้ำไหลรินนั้นไป จนไปถึงบ่อน้ำแร่ที่ควันลอยกรุ่นขึ้นมา นางเดินไปมองอย่างสนใจ เมื่อเดินไปใกล้ๆไออุ่นน้อยๆปะทะร่างกายนาง นางยืนมองอย่างสนใจ วันหลังจะต้องแอบมาลงแช่ตัวในบ่อน้ำแร่นี้ดูบ้างแล้ว ขณะที่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้นร่างของนางก็ถูกรวบขึ้น อุ้มลงไปในบ่อน้ำแร่นั้น นางกรีดร้องอย่างตกใจ เมื่อร่างใหญ่นั้นอุ้มนางลงไปในบ่อน้ำแร่ด้วยกันเมื่อย
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 10 เข้าหอย้อนหลัง nc
เมื่อหายเหนื่อย ท่านอ๋องก็อุ้มนางลงแช่น้ำด้วยกัน ร่างล่ำสันยกนางให้นั่งตักแกร่ง “ เมียจ๋า เราเข้าหอกันวันนี้นะ เมื่อวันแต่งงานข้าขออภัยที่ติดภาระกิจไม่ได้มาเข้าหอ เจ้ารอข้านานไหม ” ชิงชิงมองใบหน้าหล่อเหล้านั้น นางยิ้มเอียงอาย “ ก็นานหลายชั่วยามเพคะ นึกว่าท่านอ๋องจะรังเกียจหม่อมฉันไม่อยากจะพบกันจึงไม่มาเข้าหอ แถมยังให้หม่อมฉันอยู่ที่เรือนเล็กท้ายตำหนักอีก ” ใบหน้าหล่อคมยกยิ้มเล็กน้อยก้มลงหอมแก้มนวลปลั่งนั้น“ ที่ข้าให้เจ้าอยู่เรือนเล็กเพราะว่าข้าไม่สบายเป็นโรคร้ายในบางครั้ง จึงไม่อยากให้เจ้าได้รับอันตราย เจ้าเข้าใจหรือไม่ แล้วเจ้ากลัวสวามีคนนี้หรือไม่ ” ชิงชิงมองเข้าไปในดวงตาเว้าวอนนั้น “ ชิงเอ๋อไม่เข้าใจว่าท่านเป็นโรคอะไรถึงให้หม่อมอยู่ใกล้ไม่ได้แต่ว่าหม่อมฉันจะรอท่านเมื่อพร้อมที่จะเล่าทุกอย่างให้หม่อมฉันฟัง ” ท่านอ๋องยกยิ้มให้พระชายาตัวน้อย โอบกอดนางไว้ ประกบจูบนางอย่างดูดดื่มอีกครั้งเมื่อพอใจก็ ก้มลงอ้าปากดูดดึงยอดอกอวบของนางจนร่างอวบสั่นระริกจากนั้นค่อยสอดลำกายแกร่งเข้าไปที่ร่องอวบของนางอีกครั้ง แล้วจับสะโพกผายนั้นขึ้นลงให้นางรู้จังหวะรัก เมื่อชิงชิงจับจังหวะรักของท่านอ๋องได้ก็ยกส
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07
อ่านเพิ่มเติม
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status