คำสาปราชันย์

คำสาปราชันย์

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28
โดย:   moonlight -mini  อัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel12goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
76บท
75views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

วิญญาณต้องสาป นำพาหญิงสาวผู้หนึ่งกลับไปยังห้วงเวลาที่พวกเขาเคยอยู่ หวังว่านางจะช่วยถอนคำสาปร้ายนี้ เพื่อที่จะได้หลุดพ้นจากการจองจำนับพันปี และเขาที่เฝ้ารอนางมาตลอดพันปี พันปีที่เฝ้ารอได้พบเธออีกครั้ง กี่หมื่นวันที่ถูกจองจำวิญญาณเอาไว้ เขานั่นเฝ้ารอเพียงแค่เธอ

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

บทนำ ภาคอดีต

บทนำวิญญาณต้องสาป นำพาหญิงสาวผู้หนึ่งกลับไปยังห้วงเวลาที่พวกเขาเคยอยู่ หวังว่านางจะช่วยถอนคำสาปร้ายนี้ เพื่อที่จะได้หลุดพ้นจากการจองจำนับพันปี และเขาที่เฝ้ารอนางมาตลอดพันปีกษัตริย์ผู้ทรงอำนาจนามว่า "หวงตี้" ซึ่งปกครองอาณาจักรด้วยความแข็งแกร่งและปัญญา หวงตี้มีฮองเฮาที่รักอย่างลึกซึ้งนามว่า "หยูอิง" ทั้งคู่มีโอรสเพียงพระองค์เดียวนามว่า "หย่งเล่อ" ซึ่งเป็นทายาทของราชบัลลังก์ เพราะฮ่องเต้รักเพียงฮองเฮาเท่านั้น สตรีอื่นที่อยู่ในวังหลังแม้จะเข้ามาด้วยกฎมณเฑียรบาลเก่าแก่ที่สืบทอดกันมายาวนาน แต่ก็มิมีผู้ใดได้ปรนนิบัติฮ่องเต้เลยสักคนวังหลังเหมือนจะสงบแต่ความสงบนั้นราวกลับคลื่นใต้น้ำที่พร้อมจะปะทุเมื่อใดก็ได้เมื่อวันหนึ่งหวงตี้ฮ่องเต้ต้องออกศึกเพื่อปกป้องอาณาจักรจากศัตรู แต่กลับถูกทรยศโดยขุนนางใกล้ชิด เมื่อหวงตี้กลับมายังวังหลวง พระองค์ได้รู้ว่าฮองเฮาและทายาทเพียงคนเดียวของพระองค์ถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยมด้วยแผนการของขุนนางทรยศ ด้วยความห่วงหาและอาลัยรักปกป้องคนทั้งแผ่นดินได้ แต่มิอาจปกป้องคนที่รักที่สุดได้หวงตี้ฮ่องเต้ตัดสินใจใช้ศาสตร์ลึกลับจากคัมภีร์โบราณเพื่อเรียกวิญญาณของภรรยาที่รักยิ่งและ...

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
76
บทนำ ภาคอดีต
บทนำวิญญาณต้องสาป นำพาหญิงสาวผู้หนึ่งกลับไปยังห้วงเวลาที่พวกเขาเคยอยู่ หวังว่านางจะช่วยถอนคำสาปร้ายนี้ เพื่อที่จะได้หลุดพ้นจากการจองจำนับพันปี และเขาที่เฝ้ารอนางมาตลอดพันปีกษัตริย์ผู้ทรงอำนาจนามว่า "หวงตี้" ซึ่งปกครองอาณาจักรด้วยความแข็งแกร่งและปัญญา หวงตี้มีฮองเฮาที่รักอย่างลึกซึ้งนามว่า "หยูอิง" ทั้งคู่มีโอรสเพียงพระองค์เดียวนามว่า "หย่งเล่อ" ซึ่งเป็นทายาทของราชบัลลังก์ เพราะฮ่องเต้รักเพียงฮองเฮาเท่านั้น สตรีอื่นที่อยู่ในวังหลังแม้จะเข้ามาด้วยกฎมณเฑียรบาลเก่าแก่ที่สืบทอดกันมายาวนาน แต่ก็มิมีผู้ใดได้ปรนนิบัติฮ่องเต้เลยสักคนวังหลังเหมือนจะสงบแต่ความสงบนั้นราวกลับคลื่นใต้น้ำที่พร้อมจะปะทุเมื่อใดก็ได้เมื่อวันหนึ่งหวงตี้ฮ่องเต้ต้องออกศึกเพื่อปกป้องอาณาจักรจากศัตรู แต่กลับถูกทรยศโดยขุนนางใกล้ชิด เมื่อหวงตี้กลับมายังวังหลวง พระองค์ได้รู้ว่าฮองเฮาและทายาทเพียงคนเดียวของพระองค์ถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยมด้วยแผนการของขุนนางทรยศ ด้วยความห่วงหาและอาลัยรักปกป้องคนทั้งแผ่นดินได้ แต่มิอาจปกป้องคนที่รักที่สุดได้หวงตี้ฮ่องเต้ตัดสินใจใช้ศาสตร์ลึกลับจากคัมภีร์โบราณเพื่อเรียกวิญญาณของภรรยาที่รักยิ่งและ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 1
บทที่ 1“ถ้าจะทำอะไรก็ทำข้าคนเดียวเถอะ” หญิงสาวในชุดงดงามที่บ่งบอกได้ถึงฐานะร้องขอเหล่าบรรดาคนมากมายที่ถือดาบขู่นางและเด็กชายที่น่าจะเป็นบุตรชายของหญิงสาว “เสด็จแม่” แม้จะพยายามทำเป็นเข้มแข็งอย่างที่เคยได้รับการสั่งสอนมาแล้วแต่กลับเผลอร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวเมื่อยามนี้องครักษ์ข้างกายก็นอนไร้หัวอยู่ข้าง ๆ“ไม่เป็นอะไรหย่งเล่ออย่าไปมอง อย่าไปมองนะลูก” หญิงสาวพยายามปลอบบุตรชายสายตาไม่พอใจถูกส่งให้กับบรรดาคนหนุ่มและแก่ที่เข้าประหัตประหารคนในสถานที่แห่งนี้“หากเสด็จพี่กลับมาจะต้องจัดการพวกเจ้าเป็นแน่” ทันทีที่จบคำเสียงจากอีกฝ่ายก็ดังลั่น “ให้กลับมาได้ก่อนเถอะ แต่พระองค์ไม่ต้องกังวลไป พระองค์กับองค์รัชทายาทจะไปเป็นผีรอหวงตี้อยู่ก่อนแล้ว” จบคำดาบนั่นก็ฟันคอทั้งมารดาและเด็กชายให้ตายอยู่ในห้องโถงอันโอ่อ่าเลือดไหลนองไปทั่วทั้งพื้น ภาพชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่มาช้าเพียงชั่วอึดใจ ไม่สามารถยื้อชีวิตของบุตรชายและภรรยาเอาไว้ได้ เขาโอบกอดร่างอันไร้วิญญาณของหญิงสาวและเด็กชายที่นอนตายอยู่ตรงนั้น หลงเหยียนมองภาพตรงหน้าด้วยความสะท้อนใจ แล้วฉากด้านหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป ในห้องที่เงียบสงบและมืดมิด มีเ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 2
บทที่ 2“แน่ใจนะว่านหนิงว่าจะแต่งให้ฉันได้” เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนสนิทรออยู่ หลงเหยียนรีบวิ่งไปเปิดประตูให้ว่านหนิงเข้ามาว่านหนิงยิ้ม “เชื่อมือสิ แต่ต้องไปทำผมก่อนนะ สภาพคลุกดินโคลนแบบนี้ไม่ไหวจริง ๆ ”หลงเหยียนทำหน้ายู่แต่พยักหน้าให้กับเพื่อนสาวอย่างว่านหนิง เธอก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ทุกวัน แต่กับหญิงสาวที่แต่งตัวเก่งอย่างว่านหนิงคงจะมองว่าเธอสกปรก ก็ช่วยไม่ได้งานมันรัดตัวนี่นานอกจากหัวหน้าทีมที่รับเธอมาทำงานเพราะเห็นความสามารถก็มีว่านหนิงเนี่ยแหละที่เป็นเพื่อนที่ดีของเธอ และครั้งนี้เพราะการจัดงานฉลองไม่ได้ทำแบบธรรมดาแต่จะแต่งเป็นแบบแฟนซีเธอจึงค่อนข้างกังวลเป็นพิเศษจึงต้องขอความช่วยเหลือจากว่านหนิงคนไม่ค่อยแต่งตัวอย่างเธอจะรู้ได้อย่างไรว่าควรจะแต่งอะไรแบบไหนไป “หลับไปเลยก็ได้นะ นานแน่นอน” หลังจากมาถึงร้านหลงเหยียนก็ถูกบอกอย่างนั้น หญิงสาวที่เอาแต่ทำงานย่อมเหนื่อยเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ขนาดกลางกองดินเธอยังหลับได้ ตอนนี้นอนให้คนสระผมสบาย ๆ จะไม่หลับได้อย่างไรว่านหนิงที่เห็นเพื่อนสาวของตัวเองหลับสนิทก็หันไปกระซิบบอกให้ช่างทำผมทำเต็มที่เธอคิดลุกนี้มาทั้งคืนอยากจะเซอร์ไพรส์หลง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 3
บทที่ 3เมื่อหันไปไม่พบใครหลงเหยียนถอนหายใจออกมาหนัก ๆ อีกครั้ง แม้จะเสียใจ แต่การหายออกมานาน ๆ แบบนี้คงไม่เป็นผลดีกับเส้นทางอาชีพของเธอในวันข้างหน้าเท่าไรนักแต่แผ่นหลังของหญิงสาวกลับรับรู้ความรู้สึกที่โดนกระแทก ร่างของหลงเหยียนร่วงลงไปที่ท้ายเรือและหายไปในห่วงทะเลลึก หญิงสาวพยายามต่อสู้กับเกลียวคลื่นที่ซัดเธอจนจมลงเรื่อย ๆ และเรื่อย ๆความมืดมิดของท้องทะเลเข้ามาปกคลุมรอบกายหญิงสาวเมื่อเธอถูกคลื่นพัดพาให้จมลงไปเรื่อย ๆ ความหนาวเย็นจากน้ำทะเลทำให้ร่างกายเริ่มชา แต่หัวใจยังคงเต้นแรงด้วยความตื่นตระหนก เธอมองเห็นแสงจางๆ จากผิวน้ำข้างบนที่ค่อย ๆ ห่างออกไป รู้สึกเหมือนแสงสุดท้ายของชีวิตกำลังเลือนหายไปกับความมืดรอบตัวเต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตใต้ทะเลที่แหวกว่ายผ่านไปมา เธอพยายามขยับร่างกายเพื่อว่ายกลับขึ้นไป แต่ดูเหมือนว่าพลังทั้งหมดของเธอกำลังถูกดูดออกไปจากความเย็นและแรงกดดันของน้ำทะเลที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆสายตาของเธอเริ่มพร่ามัว หูเริ่มไม่ได้ยินเสียงอะไรนอกจากเสียงหัวใจที่เต้นตุบ ๆ อย่างเบา ๆ จนกระทั่งในที่สุด ความมืดมิดและความเงียบสงบก็มาปกคลุมทุกสิ่ง เธอจมดิ่งลงไปในก้นทะเล ราวกับจะเป็นส่วนหน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 4
บทที่ 4 หวงจิงอวี๋นั่งทอดถอนใจอยู่บนเรือที่ลอยลำกลับจากการสู้รบกับแคว้นศัตรู แม้จะนำชัยชนะกลับมาให้เสด็จพี่และปกป้องแผ่นดินบ้านเกิดได้สำเร็จ แต่ในใจของเขากลับไม่มีความยินดี เบื้องหน้าคือทัศนียภาพของแผ่นดินบ้านเกิดที่เขาเคยรักและคุ้นเคย แสงอาทิตย์อัสดงสาดส่องลงบนท้องทะเลและแผ่นดิน ทำให้เกิดภาพที่งดงามและสงบสุข ทว่าในใจของหวงจิงอวี๋กลับเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าและความเศร้าหมอง หวงจิงอวี๋กำลังนั่งทอดถอนใจอยู่บนกาบด้านหน้าของเรือ แม้จะกำชัยชนะกลับมาให้เสด็จพี่ของตน แต่กลับไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกยินดีนัก เพราะการเอาชนะเมืองแถบนี้เป็นเรื่องที่แคว้นของเขาสามารถทำได้ง่าย ๆ อยู่แล้ว เพียงแต่ก่อนหน้านี้หากส่งบรรณาการ เสด็จพี่ของเขาก็จะไม่ทำอะไรเหล่าเมืองเล็กเมืองน้อย นั่นมันเป็นเรื่องก่อนที่มเหสีของเสด็จพี่จะถูกสังหาร เหล่าขุนนางที่รับเงินและถูกหลอกว่าหากจัดการกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ลงได้จะได้รับบัลลังก์เป็นสิ่งตอบแทน คนเหล่านั้นไม่มีทั้งหัวคิดและความสามารถ อาศัยยามที่เสด็จพี่ไปออกศึกจัดการทุกคนที่เสด็จพี่ของเขารัก หวงจิงอวี๋รู้ดีว่านี้เป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ของพี่ชาย แต่เขาก็ช่วยเหลืออะไรมา
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 5
บทที่ 5ยังมีเวลาอีกเป็นวันกว่าจะถึงเมืองหลวง หวงจิงอวี๋นั่งมองคนที่ยังคงหลับสนิทราวกับต้องการจะถามว่าคำที่นางเอ่ยออกมาเมื่อคืนก่อนมันคืออะไรกัน“ทำไมท่านแม่ทัพไม่ออกมาเลยล่ะ” เพราะเป็นแม่ทัพใหญ่จึงไม่ชอบให้ใครยกยศถาบรรดาศักดิ์ของตนมาที่สนามรบ ระหว่างที่ทำหน้าที่แม่ทัพ แม้จะเป็นอ๋องหรือจะเป็นพระอนุชาของกษัตริย์แต่หวงจิงอวี๋ก็ให้ทุกคนปฏิบัติกับเขาเหมือนกับแม่ทัพคนหนึ่งเท่านั้น“ตั้งแต่รับแม่นางผมขาวคนนั้นขึ้นมาก็หายเงียบไปในห้องมีเพียงแค่องครักษ์จูที่เข้า ๆ ออก ๆ ได้” องครักษ์จูได้ยินทุกคนที่เหล่าทหารบนเรือพูด และที่จริงเขาก็บอกกับแม่ทัพใหญ่ไปแล้ว แต่ถึงอย่างนั้น อีกฝ่ายก็ยังเลือกที่จะเฝ้าแม่นางผู้นั้นราวกับรอคอยอะไรสักอย่าง“อื้อออ” เสียงคล้ายกับคนรู้สึกตัว ไม่ใช่เสียงบ่นงึมงัมเหมือนก่อนหน้านี้ทำให้หวงจิงอวี๋ที่เฝ้าอีกฝ่ายจนแทบไม่ได้หลับได้นอนเร่งไปที่ข้างเตียง “แม่นาง” คำเรียกของชายหนุ่มยังไม่แปลกเท่ากับทรงผมและเสื้อผ้าของเขา“มันก็แค่ปาร์ตี้ทำไมต้องเรียกอย่างนี้ด้วย” หลงเหยียนที่คิดว่าตนยังคงอยู่ในปาร์ตี้บนเรือบ่นออกไป “แล้วใครเป็นคนไปช่วยฉันเนี่ย” เธอคิดว่าตัวเองเพียงแค่ตกน้ำแล้วก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-18
อ่านเพิ่มเติม
บทที่6
บทที่ 6แน่นอนว่าหลังจากนางสมอ้างตามน้ำตามคำพูดหวงจิงอวี๋ หลงเหยียนก็ถูกต้อนรับเป็นอย่างดี “ตอนนี้มีเพียงแค่เสื้อผ้าของข้ารบกวนเทพธิดาใส่ไปก่อนจะได้หรือไม่ หากถึงเมืองเมื่อใดท่านจะได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดี” หลงเหยียนรู้สึกว่าตัวเองหลอกชายหนุ่มตรงหน้านี่เธอก็เป็นแค่คนธรรมดา แต่อีกฝ่ายกลับคิดว่าเธอเป็นเทพธิดาไปซะได้“เรียกเราหลงเหยียนก็พอ” หญิงสาวบอกออกไปด้วยรอยยิ้ม และนั้นก็ทำให้ชายหนุ่มต้องก้มหน้าหลบสายตา “ได้หลงเหยียน”หวงจิงอวี๋ใช้เวลาคิดสักพักก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาว “ท่านรู้เรื่องทั้งหมดใช่หรือไม่ ข้าหมายถึงเรื่องที่เกิดขึ้นและคำสาป ท่านรู้มากแค่ไหนกัน” หลงเหยียนพยักหน้า “รู้อยู่บ้างเท่าที่หยูอิงและหย่งเล่อเล่าให้ฟัง และยังเห็นภาพคืนนั้นที่พวกเขาจากไป แต่เรื่องพิธีที่สามีของหยูอิงทำนั้นเราไม่เห็น” หลงเหยียนบอกออกไปตามตรง และแม้หญิงสาวจะไม่ได้อวดอ้างอะไร แต่การพูดแบบนั้นก็ยิ่งทำให้หวงจิงอวี๋เชื่อว่าหญิงสาวไม่ใช่คนของดินแดนมนุษย์และไม่ใช่คนจริง ๆส่วนทางหลงเหลียนที่พูดออกไปแบบนั้นก็เพราะเธอเห็นภาพจากมุมมองของคนที่จากไปแล้วอย่างหยูอิงทั้งเรื่องตอนที่กำลังจะจากไปและหลังจากนั้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 7
บทที่ 7หลงเหยียนได้อาบน้ำและพักผ่อน ทุกครั้งที่เธอหลับหยูอิงและหย่งเล่อจะมาบอกเรื่องต่าง ๆ ที่หญิงสาวควรจะรู้และต้องรู้ “บอกพระสวามีของข้าว่าต่อให้ดื่มน้ำแกงของยายเมิ่งแล้วข้าก็ยังคงจะจดจำเขาได้” หลงเหยียนตื่นขึ้นมาด้วยเสียงของนางกำนัลในจวนอ๋อง คำพูดของหยูอิงในความฝันนั้นช่างน่าแปลก แต่หลงเหยียนก็จำได้ทุกคำ ไม่เท่านั้น“บอกเขาแค่คนเดียวนะ อย่าให้ใครได้ยิน” เสียงกระซิบที่คล้ายจะลอยมากับสายลมทำให้หญิงสาวต้องพยักหน้าเบา ๆ เธอไม่รู้แล้วว่าเรื่องตอนนี้อะไรจริงอะไรเท็จ แต่หากนี่เป็นเรื่องจริงที่เธอไม่ได้คิดนึกขึ้นเอง การได้เจอกับหวงตี้ฮ่องเต้ก็เป็นอะไรที่น่ากลัวภาพในความฝันที่เห็นบ่อยครั้ง อีกฝ่ายไม่ได้ใจดีเหมือนกับน้องชายหวงจิงอวี๋ แต่กลับมีความโหดร้ายและเอาแต่ใจหนักอยู่ก่อนหน้าฮองเฮาจะจากไปก็ว่าแย่แล้วหลังจากจากไปก็ยิ่งแย่ขึ้นกว่าเดิมอีกหลงเหยียนถูกจับแต่งตัวโดยนางกำนัลมากมาย เธอนึกเห็นใจหญิงสาวสมัยก่อนที่ต้องเปิดเผยร่างกายให้กับสาวใช้ได้รู้ แต่จะให้ทำนั่นนี่เองไปทั้งหมดก็เป็นเรื่องที่ยากเกินไป ไม่ชินเลยจริง ๆ หลงเหยียนคิดชุดของเธอเป็นสีขาวเหมือนกับผมของเธอแต่มีผ้าวกกลับขึ้นไปคลุมผ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-23
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 8
บทที่ 8“ฟังสิต่อให้เป็นคำลวงก็อยากฟัง” ฮ่องเต้หนุ่มไม่สนใจจะเก็บท่วงท่าสง่างามเอาไว้ เขาแค่ต้องการรู้จริง ๆ ว่าสิ่งที่ภรรยาที่รักบอกสิ่งใดกับหญิงสาวที่อ้างว่ามีพลังวิเศษนี้ แม้จะเป็นคำลวงเขาก็อยากฟัง หลงเหยียนกระดิกนิ้วให้อีกฝ่ายขยับมาใกล้ ๆ คนทั้งท้องพระโรงตาโตกับท่าทางราวกับดูถูกนั่น แต่หวงตี้ฮ่องเต้กลับทำตามโดยไม่ได้พูดอะไรคงเพราะสร้อยที่มันเหมือนกับของคนที่เขารักอยู่บนคอของนาง ช่างทำออกมาได้เหมือนกับของหยูอิงมากจริง ๆหวงจิงอวี๋ที่มองอยู่ก็รู้สึกกระสับกระส่ายอย่างบอกไม่ถูก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ยิ่งเห็นสองคนกระซิบกระซาบใกล้กันก็ยิ่งรู้สึกแปลก ๆ“เข้าใจหรือไม่” คำช่วงแรกไม่มีใครได้ยินนอกจากหวงตี้อ่องเต้เท่านั้น แต่หลังจากเสียงของหลงเหยียนเงียบลง หวงตี้ฮ่องเต้ก็เดินกลับไปยังบัลลังก์ด้วยใบหน้าเคร่งเครียดและออกคำสั่งทันที “ให้นางเข้ามาอยู่ในวังหลวง นางคือเทพธิดาที่จะมาช่วยบ้านเมืองเรา” หลงหยียนตกใจ นางไม่ได้ต้องการเช่นนี้ หญิงสาวขมวดคิ้วและส่ายหน้า “เราเข้ามาอยู่ที่นี่ไม่ได้ จะทำเรื่องนั้นได้เราจำเป็นต้องมีหวงจิงอวี๋ ไหนยังจะต้องเดินทางอีก” ทุกครั้งที่หลงเหยียนเรียกฮ่องเต้และท่านอ๋อ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-23
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 9
บทที่ 9องค์หญิงม่านหลินจึงจำต้องเก็บความไม่พอใจลงคอทำได้เพียงยืนมองสองหนุ่มสาวยืนเคียงคู่กันม่านหลินเฝ้าดูอยู่จากมุมหนึ่งของท้องพระโรง สายตาจับจ้องไปที่หญิงสาวผู้ที่เดินเคียงข้างชายที่นางหลงรัก หวงจิงอวี๋และหญิงสาวผู้นั้นกำลังเดินมาหยุดยืนอยู่เบื้องหน้าหวงตี้ฮ่องเต้ หวงจิงอวี๋ยืนอยู่ข้างหญิงสาวผู้วิเศษอย่างเต็มใจ ภาพนั้นทำให้ม่านหลินรู้สึกเคียดแค้นอย่างยิ่ง แม้หวงตี้ฮ่องเต้จะไม่ได้กดนางให้ต้อยต่ำเยี่ยงตัวประกันผู้อื่น แต่การที่นางได้มายืนต้อนรับแม่ทัพและทหารที่กลับมาจากการชนะศึกที่ท้องพระโรงได้ ก็ถือว่าเป็นพระมหากรุณาธิคุณล้นเกล้าฯ หาที่สุดมิได้แล้วหากม่านหลินแสดงกริยาใด ๆ ออกไปให้ขุ่นเคือง นางมิรู้ว่าตนเองที่อยู่ในฐานะที่ไม่แน่นอนจะเป็นเช่นไร แม้หวงตี้ฮ่องเต้จะให้นางอยู่เยี่ยงองค์หญิงพระองค์หนึ่งในวังหลังแห่งนี้ แต่ม่านหลินไม่ได้มีอำนาจอย่างที่ตำแหน่งของนางควรจะมีองค์หญิงม่านหลินจึงจำต้องเก็บความไม่พอใจลงคอ ทำได้เพียงยืนมองสองหนุ่มสาวยืนเคียงคู่กัน ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นในใจนางยิ่งเพิ่มพูนเมื่อเห็นหวงจิงอวี๋มองหญิงสาวที่เขาเอ่ยว่านางคือเทพธิดาที่จะมาช่วยถอนคำสาปด้วยสายตาอบอุ่นและ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-23
อ่านเพิ่มเติม
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status