บทที่ 9 รถเสีย

บทที่ 9 รถเสีย

"เอาเข้ามาเร็วๆ สิคะเหม อ้าส์....เตยไม่ไหวแล้ว"

อริสาเอานิ้วกรีดตามยาวของร่องสวาทเธอ เพื่อหวังยั่วยวนเหมราช ให้ตกลงไปในกามรสอีกครั้ง

เหมราชมองดูกลีบเกสรที่มีสีออกคล้ำๆ ไม่ชมพูหวานเหมือนอีกคน เหมราชอดจะเปรียบเทียบไม่ได้จริงๆ ระหว่างหญิงสาวตรงหน้ากับภรรยาไร้รัก ทับทิมเวลาอยู่ใต้ร่างตนเองนั้นทั้งหวาน ทั้งสวย เสียงร้องของทับทิมเหมือนจะกระตุ้นอารมณ์หื่นกามของเหมราชได้เป็นอย่างดี ผิดกับอริสาที่ช่วงหลังๆ ช่องรักหญิงสาวจะไม่กระชับ แถมยังมีสีที่คล้ำอีก ทั้งๆ ที่ใบเตยก็มีเพียงเขาคนเดียว หรืออาจเป็นเพราะใบเตยบอกว่าเวลาคิดถึงเหมราช หญิงสาวต้องช่วยตัวเองด้วยดิลโด้แท่งใหญ่เลยทำให้กลีบเริ่มบานออก

"เฮ้อ!!!! ไม่ได้หรอกเตย วันนี้ไม่ปลอดภัย ถุงยางผมหมดน่ะ"

"อืมมม สดเลยก็ได้ค่ะเตยไม่ถือ....อ้าส์.....เร็วสิคะ"

เหมราชขยับถอยออก แล้วเก็บอาวุธตัวเองให้เรียบ อริสามองอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองนี้มันเรื่องบ้าอะไรกัน ทำไมเหมราชชั่งเห็นแก่ตัวทิ้งเธอไว้ให้ค้างคาแบบนี้

"อะไรกันคะเหม คุณจะมาทิ้งเตยกลางคันแบบนี้ไม่ได้นะ"

"คุณกลับไปก่อนเถอะเตย ผมรีบทำงาน"

"แอร๊ยยย....กรี๊ดดดดดด.....เหมเป็นบ้าอะไรนี่ เตย หงุดหงิดนะแบบนี้ คุณจะทำกับเตยแบบนี้ไม่ได้"

"เอาไว้ผมชดเชยให้ที่หลังนะเตย ผมขอโทษจริงๆ ถุงยางมันหมด ผมสดไม่ได้ อ่ะนี้ 40,000 เอาไปหาอะไรทานให้อร่อยๆ นะ ผมขอเคลียร์งานก่อน"

อริสารีบกระชากเงินจากมือเหมราช หญิงสาวลุกไปแต่งตัวแล้วเดินกระแทกเท้าออกไป ทันที ได้ของอร่อยน่ะฉันมีอยู่แล้ว อร่อยกว่าแกเยอะเลยล่ะ

"คุณเตยทำไมกลับเร็วจัง....อ้าวรีบไปไหนของเขานะ แล้วค่าดูต้นทางนางล่ะ...โถ่เอ๊ย!! .อดอีกแล้วเรา"

สไบนางถึงกับงงแตก ไหนตอนเข้าไปยังดีๆ อยู่เลย ไหงตอนออกมาหน้าเป็นยักษ์แบบนี้ล่ะ เฮ้อ!!! ทำงานฟรีไม่คุ้มอีกแล้ว เดี๋ยวแม่ก็ย้ายฝั่งไปอยู่ข้างคุณทับทิมซะหรอก

"ฮาโหล โฮมเหรอคะ คุณอยู่ไหน อาบน้ำรอเลยค่ะเตยจะรีบไปหา"

อริสารีบบึ่งรถออกไปหา โฮม แฟนหนุ่มของตน หญิงสาวคบกับโฮมก่อนที่จะรู้จักกับเหมราชซะด้วยซ้ำ มีอยู่ช่วงหนึ่งที่อริสาเลิกรากับแฟนหนุ่มแล้วไปคบกับเหมราช แต่แล้ววันหนึ่งแฟนหนุ่มตนเองกลับมาอริสาจึงกลับไปคบกับโฮม แต่ก็ไม่ยอมเลิกรากับเหมราช จะให้เลิกได้อย่างไรก็เหมราชกระเป๋าหนักขนาดนี้

"อ้าส์....ที่รัก....ซี๊ด...ถึงใจเตยจริงๆ .เอากับใครก็ไม่มันเท่าที่รักเลย"

"ซี๊ด....ตอดแน่นๆ กับเหมล่ะ มันเอาไม่มันส์รึไงหึ"

ตั่บๆๆๆ ตั่บๆๆๆ  ชายคนรักของใบเตยอัดกระแทกโยกบั้นท้ายใส่ใจกลางสาวอย่างรุนแรงแบบไม่กลัวจะพัง ใบเตยถึงกับร้องแป๊บดปากเพราะความกระสันอยู่ตลอดเวลา

"ไม่ค่ะ...อู๊ยยย เล็กกว่าของโฮมตั้งเยอะของที่รักทั้งใหญ่ทั้งยาว แถมมีมุขอีกตั้ง4เม็ด..อู๊ยยยย เตยช๊อบชอบ..อ้าส์ จะเสร็จ...กรี๊ดด....."

ตั่บๆๆๆ ตั่บๆๆๆ

"ผมก็เสร็จแล้วที่รัก....ซี๊ดดดด"

โฮมโหมกระหน่ำกระแทก ๆ มาไม่กี่ครั้งก็ปล่อยเมล็ดพันธุ์เข้าไปในช่องรักของอริสาจนไม่เหลือสักหยด เมื่อปลดปล่อยจนหมดถึงได้ดึงออกมาจากช่องรักหญิงสาว

"เตยมีความสุขที่สุดเลยค่ะ จุ๊บ เตยรักโฮมนะ"

"โฮมก็รักเตย เออ!!!! เตยเพื่อนผมมันเปิดกาสิโน มีสล็อต รูเล็ต มีตู้เกม โอ๊ย!!!! เยอะแยะ เราลองไปเสี่ยงโชคกันไหมเทพธิดานำโชคของโฮม โฮมมั่นใจนะถ้าเตยไปด้วยยังไงก็ชนะ"

"จริงเหรอ เตยแล้วแต่โฮมเลยค่ะ แต่ว่าก่อนไปโฮมจัดให้เตยอีกรอบได้ไหม เตยยังไม่อิ่มเลย "

"หืมมม...ไปเxียนมาจากไหนที่รัก จุ๊บ"

"หึ อย่าให้พูดถึงเลย ก็ไก่อ่อนนั่นนะสิ ถ้ามันไม่รวยนะ เตยถีบหัวส่งไปนานแล้ว หน็อย!!!!! ..พอมันน้ำแตก แล้วก็ไม่ยอมทำให้เตย เกลียดจริงคนเห็นแก่ตัว"

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวผัวจัดให้เอง เตยต้องเอาใจมันมากๆ ปอกลอกมันให้หมดตัวไปเลย เรา2คนจะได้สบาย แล้วเมื่อกี้ได้มาเท่าไรเหรอที่รัก"

"40,000 ค่ะที่รัก มันให้เตยมาหาข้าวกิน"

"40,000 "เตยจะบ้าเหรอนั่นมันเศษเงินเหมมันเลยนะ โธ่เว้ย ทำไมมึงโง่อย่างงี้วะเตยทีหลังน่ะถ้ามันให้มึงหลักหมื่น มึงอย่าไปยอมมันต้องได้หลักแสนขึ้น ทำไมมึงอย่างนี้วะอีเตย อีห่าโง่ฉิบหาย

"โฮม..อย่าอารมณ์เสียเลยนะ เดี๋ยวเตยโทรไปขอใหม่นะ ๆ  ตอนนี้เรามาเอากันให้อารมณ์ดีก่อนนะคะผัวขา "

ถึงโฮมจะหงุดหงิดแค่ไหน แต่ก็ถาโถมตัวตนลงใส่หญิงสาวไม่ยั้งเหมือนเอาแรงโมโหมาระบายกับร่องสวาทของอริสา แต่ดูเหมือนอริสาจะถูกอกถูกใจมากกว่าเดิมอีก

16.00 น.

"เป็นอะไรนะ ทำไมไม่ติดล่ะ ติดสิติด"

"รถเป็นอะไรทิม สตาร์ทไม่ติดเหรอ"

"จ๊ะศิ ไม่รู้เป็นอะไร ทิมลองสตาร์ทหลายรอบแล้วไม่ติดเลย"

"เราก็ไม่รู้เรื่องรถด้วยสิ เอาไงดี งั้นทิมจอดรถไว้นี้นะ เดี๋ยวเราไปส่ง รอนี่แป๊บนะ"

"โอเคจ้า"

ปรีดาภรณ์เลิกงานในตอนเย็นกำลังจะกลับบ้านเพื่อเตรียมอาหารเย็นให้เหมราช แต่รถดันมาเสียไม่รู้จะกลับไปทันทำกับข้าวไหม ความจริงหญิงสาวจะเลิกงานกี่โมงก็ได้ แต่หญิงสาวนอกจากจะอบเค้กแล้ว แล้วช่วยศิริญญาเสิร์ฟด้วย ทำไปทำมาเพลินจนล่วงเวลามาถึงเย็น เห็นทีพรุ่งนี้ต้องเลิกให้เร็วกว่านี้อีกสักหน่อย

"ทับทิม ขอโทษทีนะแก งานเข้าว่ะ ฉันไปส่งแกไม่ได้แล้ว แต่ฉันเรียกราชรถมาเกยแกแล้วล่ะไม่ต้องห่วงถึงบ้านอย่างปลอดภัย"

"เฮ้ย!!! ไม่ต้องไป ทิมกลับเองได้ ไม่ต้องลำบากหรอกศิ"

"ไม่ลำบากเลย นั่นไงมาแล้ว โชคดีมาก ที่นัทมันกำลังมาที่ร้านพอดี"

"ขึ้นรถเลยทิม "

"ขับดีๆ นะนัทส่งเจ้าหญิงกลับวังปีศาจให้ปลอดภัยนะเว้ย"

"เออ!!!! ..เชื่อมือนัทเถอะรับรองจะไม่ให้ใครแซง"

ศิริญญาโทรไปขอให้เพื่อนอย่างณัฐนันท์ เป็นธุระไปส่งปรีดาภรณ์ที่รถเสีย ที่บ้านของหญิงสาวหน่อยเพราะตนเองติดลูกค้าที่มีปัญหาเรื่องบิลใบเสร็จ ต้องรีบจัดการด่วน บังเอิญอย่างเหลือเชื่อที่ณัฐนันท์ก็กำลังจะเข้าไปหาอะไรทานที่ร้านของเพื่อนสาวคนสนิทอย่างศิริญญาอยู่พอดี ชายหนุ่มก็แปลกใจว่าปรีดาภรณ์ออกไปทำอะไรที่ร้านศิริญญาแล้วทำไมกลับเย็นแบบนี้ ปกติเพื่อนสาวของเขาคนนี้แทบจะไม่ออกไปไหนเลยด้วยซ้ำ

"ทิมไปทำอะไรที่ร้านยัยศิเหรอ"

"อ๋อ!!! ทิมไปทำงานน่ะ ศิยังไม่ได้บอกนัทเหรอ"

"หึ...ไม่ได้บอกอ่ะ ทิมทำงานอะไร ยัยศิมันใช้งานอะไรทิมเหรอ มันให้ทิมทำงานหนักรึเปล่า เดี๋ยวเถอะยัยนี้ "

"ฮิฮิ นัทนี้ยังไงว่าศิอยู่เรื่อยเลย ทิมอาสาทำเค้กขายที่ร้านศิน่ะ ทิมก็ได้เปอร์เซ็นต์ สนุกดีด้วยทิมชอบ นัทไปลองทานดูนะ"

"จ้า ๆ เดี๋ยวส่งทิมเสร็จนัทจะกลับไปทานนะ"

ทั้งสองนั่งคุยกันไปเรื่อยจนกระทั่งถึงบ้านหญิงสาว ทับทิมจึงขอตัวลง

"นัทเข้ามาดื่มน้ำก่อนไหมจ๊ะ"

"ไม่ล่ะ นัทไปร้านยัยปีศาจก่อนดีกว่า จะรีบไปรายงานว่าส่งเจ้าหญิงกลับวังแล้ว"

"จ้า ๆ  ขอบใจนัทมากเลยนะ ขับรถดีๆ นะ"