MasukShare
บทที่ 10 เรามาหย่ากันเถอะ
Terakhir Diperbarui:
2025-04-05 02:48:54บทที่ 10 เรามาหย่ากันเถอะ
อุ๊.....แหวะ....แค๊ก......
ปรีดาภรณ์ถูกปลุกขึ้นมาด้วยอาการวิงเวียนศีรษะ และอาเจียนออกมา หญิงสาวรีบวิ่งไปอาเจียนในห้องน้ำตั้งแต่เช้าตรู่ ไหน ๆ ก็ตื่นแล้วหญิงสาวจึงอาบน้ำลงมาทำกับข้าวรอเหมราชตื่น
นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วที่หญิงสาวไปทำงานร้านเพื่อนสนิท เหมราชไม่พอใจเท่าไรนักแต่หญิงสาวก็ไม่ฟัง นี้อาจจะเป็นครั้งแรกเลยที่เธอกล้าขัดคำสั่งของสามีตน เหมราชยังหาเรื่องเข้ามารังแกปรีดาภรณ์ในห้องนอนอยู่เรื่อยๆ ทุกครั้งที่เหมราชมาเขาจะค้างห้องนอนหญิงสาว แต่ถ้าคืนไหนเหมราชไม่มาหญิงสาวก็จะนอนคนเดียวเช่นเช้านี้
"ทานข้าวก่อนค่ะพี่เหม"
"อืม ทานด้วยกันสิทับทิม วันนี้ไปร้านหรือเปล่า "
"ไม่ค่ะ วันนี้ทิมรู้สึกไม่ค่อยสบาย ว่าจะพักผ่อนสักวันเมื่อวานทิมอบเค้กไว้เผื่อแล้วค่ะ"
"อืม ถ้ามีอะไรก็โทรหาพี่ละกันนะ "
"ค่ะ"
เหมราชมาถึงที่ทำงานก็รีบเคลียร์งานให้เสร็จกะไว้ว่าถ้าเสร็จเร็วจะรีบไปดูแลทับทิมสักหน่อยเดี๋ยวจะหาว่าตนใจร้าย ยามเจ็บยามไข้ไม่เคยเหลียวแล
กริ๊งงงงง
"ครับ"
"ฮื้อๆๆ ....เหมคะ มาหาเตยหน่อยเตยโดนรถชนอยู่ร.พ.xxค่ะ ฮื้อๆๆ ....รีบมานะคะเตยกลัว..ฮื้อๆๆๆ ....."
"ครับๆ ผมจะรีบไป"
"เตยเป็นยังไงบ้างครับ หมอครับใบเตยเป็นอย่างไรบ้าง"
"คนไข้ไม่เป็นอะไรมากครับ มีแผลถลอกนิดหน่อย เด็กในท้องก็ปลอดภัยดี"
"อะ..อะไรนะครับ..เด็กในท้อง? "
"ครับ คนไข้ตั้งครรภ์ได้ 12 สัปดาห์แล้วครับและเด็กในท้องปลอดภัยครับ แต่ยังไงหมอให้นอนดูอาการสักคืนก่อนนะครับ "
"ครับ"
เหมือนมีค้อนปอนด์มาทุบที่หัวชายหนุ่ม เขายืนอึ้งกับคำบอกของคุณหมอ ใบเตยท้องเหรอ ท้องได้ไงเขาใส่ถุงยางทุกครั้งนี่น่า มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน
"เตยคุณท้องเหรอ"
"ค่ะ เหมดีใจไหมคะ เตยเองก็เพิ่งรู้นี้แหละค่ะ"
"ผมมั่นใจว่าผมใส่ถุงยางทุกครั้งนะ เตยจะท้องได้ยังไง"
"นะ..นี้เหมหมายความว่าไงคะ คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง ฮื้อ ๆ...เตยเสียใจนะคะ คุณพูดเหมือนเตยมั่ว ฮื้อ ๆทั้ง ๆ ที่ไหนรักคุณคนเดียว มีคุณคนเดียว..ฮื่อ ๆ"
"เตย..ใจเย็น ๆ ผมยังไม่ว่าอะไรเลย ผมแค่สงสัยว่าลูกเรามันทะลุถุงยางมาได้ยังไง ถุงยางผมใช้ของนอกทั้งนั้น"
"ก...ก็วันนั้นที่เหมเมาไงคะ เหมไม่ได้ใส่ถุง เตย..เตยก็ไม่คิดว่าสดแค่ครั้งเดียวมันจะติด ก็ในเมื่อมันติดแล้ว เหมจะเอาไงคะ จะไม่รับผิดชอบเตยเหรอ ใช่สิ ใจร้ายทั้งผัวทั้งเมีย เมียก็ขับรถเฉี่ยวเตยคงหวังจะให้เตยแท้งลูกคุณ"
"ใครขับรถเฉี่ยวคุณนะเตย "
"ก็จะใครล่ะคะ ถ้าไม่ใช่ยัยทับทิมเมียรักคุณไง คงกะจะฆ่าเตยให้ตายทั้งแม่ทั้งลูกเลยล่ะสิ ดีนะเตยหลบทัน"
"ทับทิมนะเหรอ เขาจะทำแบบนั้นทำไม ทิมไม่ใช่คนแบบนั้นหรอก"
"ฮื้อ ๆ ฮื้อ ๆ นี้คุณปกป้องมันเหรอ ใช่สิเดี๋ยวนี้เตยมันเก่าแล้วนี่ ฮื่อ ๆ ฮื้อ ๆ ลูกจ๋าดูพ่อของลูกนะ เขาใจร้ายกับแม่ขนาดไหน แตะต้องไม่ได้เลยเมียแต่งนี้ ฮื้อ ๆ ฮื้อ ๆเราคงต้องอยู่กันตามชะตากรรมแล้วล่ะลูก..ฮื้อๆฮื้อ ๆ ฮื้อ "
"เหลวไหลน่าเตย ลูกผม ผมต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว ส่วนเรื่องทับทิมคุณแน่ใจเหรอ"
"แน่ใจสิ รถบีเอ็มสีขาว ใช่รถเมียคุณไหมล่ะ"
"เอาเถอะไว้ผมจะถามทับทิมให้รู้เรื่อง"
"โจรที่ไหนจะยอมรับความจริงกันล่ะคะ"
"ทะเบียนรถล่ะ ทะเบียนอะไรคุณจำได้ไหม"
"ตะ..เตย..โอ๊ยเหมคะ ตอนนั้นเตยโดนชนอยู่นะคะ ใครจะไปจำได้ขนาดนั้น นี้ยังไงหาว่าเตยโกหกเหรอ ฮื้อ ๆ ฮื้อ ๆ"
เหมราชอยากจะมั่นใจว่าไม่ใช่ทับทิม แต่ทั้งยี่ห้อรถแล้วสีรถมันตรงกับรถทับทิมทุกอย่าง รถคันนี้เหมราชเพิ่งจะซื้อให้ทับทิมไม่ถึงอาทิตย์เลยด้วยซ้ำ ใบเตยจะรู้ได้อย่างไร แต่ทะเบียนรถล่ะ จะใช่เธอรึเปล่าทับทิม
"พี่เหมกลับมาแล้วหรือคะ น้ำเย็นค่ะ"
"ทับทิม วันนี้เธอไปไหนมาบ้าง"
"ไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ ทิมไม่ค่อยสบายเลยนอนทั้งวันเลย"
"อย่ามาโกหกนะทับทิม เธอขับรถชนใบเตยใช่ไหม เธอรู้ว่าใบเตยท้องเลยต้องการจะทำร้ายใบเตยกับลูกในท้องของฉันจริงไหม"
"โอ๊ย!!! พี่เหมทิมเปล่านะคะ ปล่อยค่ะทิมเจ็บ"
เหมราชกระชากแขนปรีดาภรณ์ แล้วบีบแขนหญิงสาวแรงๆ จนแขนหญิงสาวเต็มไปด้วยรอยแดงช้ำ ปรีดาภรณ์พยายามปฏิเสธเหมราชไม่ฟัง ชายหนุ่มเกรี้ยวกราดใส่หญิงสาวด้วยความโมโห
"จะไม่ใช่เธอได้ยังไง บีเอ็มสีขาวที่ฉันเพิ่งซื้อให้ ฉันไม่น่าซื้อให้เธอเพื่อที่เธอจะใช้มันฆ่าลูกฉันเลย"
"ทับทิมไม่ได้ทำนะคะ พี่เหมเชื่อทับทิมนะคะ ทับทิมจะทำร้ายคุณเตยได้ยังไง ในเมื่อทับทิมไม่ได้ไปไหนเลย ไม่เชื่อก็ถามป้านิ่มดูสิคะ"
เหมราชปล่อยแขนหญิงสาวในที่สุด ทั้งคู่ยืนมองหน้ากันเงียบๆ
"คุณเหมคะ คุณทนายมาพบค่ะ"
"ทนายมาทำไมคะพี่เหม หรือว่า"
"สวัสดีครับคุณทนาย มีอะไรรึเปล่าครับ"
"สวัสดีครับคุณเหม คุณทับทิม ก็วันนี้มันครบ 2 ปีที่คุณเหมเคยให้ผมทำสัญญาหย่าไว้นี้ครับ ตกลงคุณ 2 คนจะหย่าหรือจะอยู่ด้วยกันครับ"
ฉันมองหน้าพี่เหม นี้คงจะหมดเวลาของตัวสำรองอย่างฉันแล้วสินะ ถึงยื้อแค่ไหนสุดท้ายเขาก็ไม่ใช่ของฉัน แล้วคุณเตยเธอมาท้องแบบนี้ เธอคงต้องการพี่เหมมากกว่าฉันอยู่แล้ว
"ถ้าทิมยังไม่พร้อม เราค่อยหย่ากันก็ได้นะ เอาไว้ทีหลังเถอะครับคุณทนาย"
"ไม่ต้องค่ะ ทิมพร้อม เรามาหย่ากันเถอะค่ะพี่เหม"
"ทับทิม....."
"ไหนคะเอกสารที่ทิมต้องเซ็น"
ทนายนำเอกสารออกมาให้ฉันและพี่เหมเซ็น ทนายแจกแจงทรัพย์สินที่ฉันควรจะได้ ฉันไม่รู้เลยว่าฉันได้อะไรบ้าง มันไม่เข้าหัวฉันเลยสักนิด
"เรียบร้อยครับ เดี๋ยวผมจะยื่นเอกสารไปที่อำเภอก็เป็นอันเรียบร้อยครับ"
"ครับ"
พี่เหมเดินไปส่งทนายหน้าบ้าน ฉันไม่รู้ว่าเขาคุยอะไรกับทนายบ้าง แต่จะคุยอะไรก็ไม่เกี่ยวกับฉันอีกต่อไป
ฉันขึ้นมาเก็บข้าวของ ของฉันในห้อง มันมีไม่กี่อย่างหรอกเพราะฉันไม่อยากซื้ออะไรเยอะแยะ เพราะแบบนี้ไงวันที่ฉันต้องไป ฉันจะได้ไม่ต้องขนมาก
อุ๊บ.....แหวะ....โอ๊ก......แค๊ก ๆ
เอาอีกแล้วทำไมฉันถึงทั้งเวียนหัว ทั้งอ้วกไม่หยุดแบบนี้นะ
"พ..พี่เหมเข้ามาได้ไงคะ"
"ทิมไม่ได้ล็อกประตู ทิมเป็นไงบ้าง ทำไมอ้วกแบบนี้"
"ไม่ทราบค่ะ ทิมเวียนหัวตั่งแต่เช้าแล้ว เดี๋ยวทิมขอไปเก็บของต่อนะคะ"
"ทิม..พี่ว่าให้ทิมหายดีก่อนค่อยไปก็ได้"
"อย่าเลยค่ะ ทิมขอไปดีกว่า ขอตัวนะคะ"
เหมราชยืนอึ้ง ทับทิมไม่เคยขัดขืนหรือมึนตึงใส่เขา เพียงเซ็นชื่อลงในใบหย่าไม่ถึง 5 นาที เหตุใดหญิงสาวถึงได้เปลี่ยนไปเช่นนี้
Bab terkait
เมียแต่งไร้รัก บทที่ ๑๑ ( อยากรู้ความจริงรึเปล่า )
บทที่ ๑๑ ( อยากรู้ความจริงรึเปล่า )"ป้านิ่ม..ทำไมกับข้าวไม่อร่อยเลย ป้าไปซื้อร้านไหนมา""ไม่อร่อยหรือคะ ป้าทำเองค่ะ ไม่ได้ซื้อ""ทำไมไม่ทำเหมือนทุกวันล่ะป้า แบบนี้ผมกินไม่ได้ ไปทำมาใหม่เถอะ...เฮ้อ!!!! ""ป้าขอโทษค่ะ ป้าไม่สามารถทำใหม่ได้หรอกนะ รสชาติปกติที่คุณเหมทานทุกวันน่ะ คุณทับทิมเธอทำทั้งนั้นแหละค่ะ ป้าแค่ผู้ช่วยเท่านั้นเอง""ทับทิม....ป้ารู้ไหมว่าทิมไปอยู่ที่ไหน""ที่บ้านเธอรึเปล่าคะ ป้าไม่ทราบเหมือนกัน"ปรีดาภรณ์ออกจากบ้านเหมราชไปเป็นเดือนแล้วชายหนุ่มเคยไปตามหาหญิงสาวที่บ้านท่านนายกบิดาของปรีดาภรณ์ แต่ก็ไม่พบ แม่นมคนสนิทหญิงสาวเล่าให้เหมราชฟังว่า หญิงสาวมีปากเสียงกับบิดาจนทำให้บิดาพลั้งมือตบหน้าเธอ หญิงสาวจึงได้ออกไปอยู่ข้างนอกแต่ก็ไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหน เธอไปกับมารดาของเธอ คุณหญิงศรีดาภรณ์รู้สึกผิดและสงสารบุตรสาว ที่สำคัญเธอเบื่อหน่ายกับสามีบ้าอำนาจของเธอเต็มที่แล้ว ทั้งสองจึงได้ออกไปอยู่กันสองคนแม่ลูก"...นี้ขนอะไรมาเยอะแยะทับทิม""คุณพ่อคุณแม่สวัสดีค่ะ ทิมหย่ากับพี่เหมคแล้วค่ะ ทิมจะกลับมาอยู่บ้านค่ะ""คุณพระ!!!! ทำไมล่ะลูกหนูทะเลาะอะไรกับตาเหมหรือลูก ถึงขั้นต้องหย่ากันเลยหรือ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-08เมียแต่งไร้รัก บทที่ ๑๒ (หลักฐานจากพ่อ )
บทที่ ๑๒ (หลักฐานจากพ่อ )"ทับทิม!!!!! .....ทำอะไรวางเดี๋ยวนี้เลย กำลังท้องกำลังไส้..เดี๋ยวจะโดนที่หลังจะทำอะไรบอกแม่นะ ห้ามเด็ดขาดเลยนะรู้ไหม""ค่ะคุณแม่ ทิมแค่ยกกล่องกระดาษเองค่ะ ไม่หนักสักนิดเลย"ฉันยิ้มอ่อนให้คุณยายขี้เห่อ นี้ตั้งแต่รู้ว่าฉันท้อง คุณแม่ไม่ยอมให้ฉันทำอะไรเลย ใช่ค่ะ!!!! ..ฉันท้องตอนนี้ก็ท้องได้ 3 เดือนแล้วค่ะ ฉันหย่ากับพี่เหมแล้วหย่ามาได้1เดือน ก่อนหน้าที่จะหย่าฉันก็ตั้งท้องแล้วล่ะได้ประมาณเดือนกว่ามั้งนะ ฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจ ประจำเดือนฉันมันมาไม่ตรงสักเท่าไร ฉันไม่ได้กลับไปอยู่บ้านคุณคุณพ่อหรอก ท่านไม่เห็นด้วยที่ฉันหย่าสักเท่าไรแต่เชื่อไหมถ้ารู้ว่าฉันท้อง ท่านต้องดีใจแน่ๆดีใจที่มีเครื่องมือไว้ใช้ผูกมัดกับตระกูล อัครเดชาวงค์ น่ะสิ ฉันไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นหรอก ป่านนี้พี่เหมคงพาคุณเตยเข้าไปอยู่ในบ้านแล้วล่ะ หึ!! ก็เหมาะสมกันดีจริงไหมล่ะ ฉันยอม..ฉันขอยอมแพ้ถอยออกมาดีกว่า ฉันเชื่อนะว่าคนเราถ้ามันถึงที่สุดมันก็จะตัดใจได้เอง เหมือนฉันไง ฉันว่าตอนที่ฉันอยู่กับเขาฉันก็เต็มที่แล้วนะ ฉันทำทุกอย่างเพื่อหวังให้เขามอบสักเศษเสี้ยวของหัวใจของเขาให้ฉันบ้าง แต่มันก็ไม่เคยมีเลย ไม่เคยมี
Terakhir Diperbarui : 2025-04-08เมียแต่งไร้รัก บทที่ 13 ( เจาะน้ำคร่ำ)
บทที่ 13 ( เจาะน้ำคร่ำ)ก๊อก ก๊อก ก๊อก.............ก๊อก ๆ ก๊อก ก๊อก ก๊อก.............ก๊อกๆๆๆ ก๊อกๆๆๆ"โว๊ะ!!! ..ใครมาเคาะว่ะอีเตย มึงไปเปิดประตูดิ เหี้ยเอ๊ยคนจะหลับจะนอน แม่งจะเคาะอะไรหนักหนา มาตามหาพ่อแม่งรึไง""เออ ๆ มึงก็ใจเย็น ๆ บ้างสิห่า"แอ๊ดดด..."หะ...เหม...คะ...คุณมาได้ไงคะ...ตะ..เตย..อยู่กับน้องชายน่ะค่ะ..โฮมพี่เขยมาตื่นเร็ว พี่เหมมาหาพี่น่ะโฮมลุกขึ้นมาเร็ว"อริสาเปิดประตูมาเจอกับเหมราช เธอตกใจแทบช็อกไม่นึกไม่ฝันว่าเหมราชจะบุกมาหาที่ห้องโดยไม่บอกไม่กล่าว ปกติเป็นแบบนี้ซะที่ไหนถ้าชายหนุ่มจะมาเขาจะโทรมาล่วงหน้าทุกครั้ง อริสาจึงกันให้โฮมชายคนรักออกจากห้องไปก่อนทำให้ทั้งคู่ไม่เคยเจอกันซึ่งๆ หน้าสักที"อะ...อ้าวพี่เขยสวัสดีครับ พอดีเมื่อคืนผมเลิกงานดึกก็เลยมาขอค้างกับพี่เตยน่ะครับ..แฮ่ ๆ ...หวังว่าพี่เขยคงไม่คิดเล็กคิดน้อยอะไรนะครับ""ไม่หรอกตามสบายเถอะ แล้วทำงานทำการอะไรเหรอ เห็นเตยบอกขับรถชนคน...เรียบร้อยดีแล้วใช่ไหม""ขับรถ...อ่อ ๆ ครับ ๆ รถกระบะพ่อน่ะครับชนกับมอไซค์นี้ผมก็หาเงินซ่อมรถให้พ่ออยู่รถพ่อไม่มีประกันน่ะครับ ซวยเลย""อ้าว...ไหนเตยบอกว่าขับมอไซค์...""โฮมตื่นแล้วก
Terakhir Diperbarui : 2025-04-08เมียแต่งไร้รัก บทที่ ๑๔ ( ขัดดอก )
บทที่ ๑๔ ( ขัดดอก )ผมลงทุนซื้อบ้านข้างๆ กับบ้านสวนที่ทับทิมอยู่ข้างๆ ชนิดที่ว่ารั้วเดียวกันเลย ผู้หญิงแสนดีที่รักผมมาตลอด แต่ผมกลับโง่งม มองความรักของเธอเป็นเรื่องไร้ค่า กว่าที่ผมจะรู้ตัวว่าเธอมีค่ามากแค่ไหน ก็วันที่เธอเดินจากผมไป ทับทิมดูมีความสุขดีเมื่อไม่มีผม แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด ผมมั่นใจว่าเธอต้องมีเยื่อใยให้ผมบ้างแหละ เพราะบางครั้งผมก็เห็นทับทิมแอบมานั่งที่ศาลาหลังบ้าน เธอเอามือลูบท้องแล้วร้องไห้เงียบๆ อยู่บ่อยๆ แน่นอนว่าคุณแม่เธอไม่เห็นอยู่แล้ว แต่ผมเห็น ผมอยากเดินเข้าไปกอดไปจูบอยากปลอบอยากเป็นคนเช็ดน้ำตาให้เธอ แต่ผมยังไม่สามารถทำได้ในตอนนี้ ผมต้องเคลียร์เรื่องใบเตยให้จบก่อน ผมรู้ว่าผมโง่มาก ทั้งเรื่องใบเตย และเรื่องทับทิมผมไปหลงนังอสรพิษอย่างใบเตยได้ยังไง เรื่องจริงที่ผมหลงเตย เตยเอาใจผมเก่ง รู้ว่าผมชอบแบบไหน เรื่องบนเตียงเตยไม่เคยแพ้ผมเลยสักครั้ง สงสัยเพราะเรื่องนี้มั้งเลยทำให้ผมหลงได้ขนาดหูหนวกตาบอดแบบนี้ เฮ้อ!!! ผมไม่มีข้อแก้ตัว ผมคบกับเตยก่อนจะแต่งงานกับทิมด้วยซ้ำ ผมไม่ชอบเลยที่ผมโตขนาดนี้แล้วยังต้องมาโดนพ่อแม่บังคับคลุมถุงชนแบบนี้ ผมเลยต่อต้านทุกวิถีทาง ทำเรื่องแย่ๆ กับท
Terakhir Diperbarui : 2025-04-08เมียแต่งไร้รัก บทที่ 15 (จบสักที )
บทที่ 15 (จบสักที )"ไงมึง""เออ เตยอยู่ไหน""ในห้อง กูให้เด็กเตรียมไว้แล้ว นี้มึงจะล่อกัน 2 คนเลยเหรอวะ หรือกูเอาด้วยดี""ซี มึงกับสิงนี้คิดได้เหี้ยเหมือนกันจริง กูยอม"ดูซีมันพูดดิจะบ้าตาย เพื่อนผมนี้มันคิดอะไรอยู่วะ ซีน่ะมันเป็นเจ้าของกาสิโน เรื่องความโหดนี้ไม่ต้องพูดถึง หลังจากวางสายสิงผมก็นัดมันมาเจอที่บ่อนซี ผมไม่ลืมที่จะโทรนัดคุณทนายมาด้วย ดีเหมือนกันที่โชคมันเข้าข้างผมขนาดนี้ ส่งใบเตยกับโฮมเข้ามาในแผนให้ผมเชือดที่เดียวให้เสร็จๆ ไป"ซีแล้วไอโฮมล่ะมันไปแล้วเหรอ ""ยัง อยู่ในบ่อนนั่นแหละ มันได้เงินจากมึงเมื่อกี้ไง ทำไม? ""มึงให้เด็กไปเรียกมันมาดิ แล้วมึงมีห้องที่กูจะแอบฟังมึงคุยกับมันได้ไหม""มี ห้องเชือดไง มันเป็นกระจกแต่อีกห้องสามารถมองห้องในห้องเชือดได้ชัดเจนเลย มึงจะทำไม""กูมีเรื่องให้มึงช่วย"ผมกับสิงและคุณทนายเข้าไปรอในห้องที่ซีว่า ผมจัดการรบอกซีให้พูดไปตามที่ผมบอกในห้องเชือด"คุณซีวานตามผมมาทำไมครับ หรือว่าอีเตยมันทำให้คุณซีวานไม่พอใจครับ""ไม่ใช่ๆ กูอยากจะถามให้แน่ใจ ว่าอีนี่เมียมึงจริงๆ หรือมึงย้อมแมวเอาน้องสาวมึงมาหลอกกู""โถ่คุณซีผมจะหลอกคุณซีทำไม อีเตยเมียผมจริงๆ ผ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-08เมียแต่งไร้รัก บทที่ ๑๖ ( สำนึกผิด)
บทที่ ๑๖ ( สำนึกผิด)ผมขับรถมาจอดหน้าบ้าน ทับทิมออกมายืนรอใส่บาตรหน้าบ้านน่ะ ผมนั่งมองอยู่เงียบๆ น้องดูละมุนมาก กิริยามารยาทสวยงามแบบไม่มีที่ติเลย แสงแดดยามเช้าที่ตกกระทบกับผิวหน้าน้องมันดูสว่าง สว่างซะจนผมตาพร่าไปหมด ผมนั่งมองจนกระทั่งพระให้พรและเดินจากไป ทับทิมค่อยๆ ลุกขึ้นโดยมีคุณแม่ของเธอคอยพยุง เธอหันไปยิ้มให้คุณแม่ของเธอ ผมนั่งยิ้มตามเธออย่างห้ามไม่อยู่ จนกระทั่งเธอกำลังจะเดินกลับเข้าบ้านผมจึงรู้สึกตัว รีบเปิดรถออกไป"ทับทิม""คะ? .....คุณ....คุณมาได้ยังไง...รู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่นี่""ทิมกับลูกเป็นยังไงบ้าง ท้องโตแล้วนะ"มาได้ยังไง ใครบอกเขาว่าฉันอยู่ที่นี่ เขาจะมาทำไม ต้องการอะไรจากฉันอีก ทำไมไม่อยู่กับเมียรักของตัวเองไปล่ะ"ตาเหม มาได้ยังไงลูก""คุณแม่สวัสดีครับ ผมมาหาทิมกับลูกครับ""ไหว้พระเถอะจ้ะ เข้ามาก่อนสิลูก มาทานข้าวเช้าด้วยกันก่อน ตาเหมดูโทรมๆ นะ พักผ่อนบ้างไหม""ผมยังไม่ได้นอนเลยครับ เมื่อคืนจัดการธุระยุ่งๆ เสร็จก็ขับรถมานี้เลย""คุณแม่ค่ะทิมขอตัวนะคะ"ฉันเดินหนีเข้ามาในบ้าน คุณแม่นะคุณแม่ไม่รู้จะไปชวนเขามาทำไมหมับ!!!!"ทิมเดี๋ยวก่อนสิ พูดกับพี่สักคำนะ อย่าเดินหนีพี่
Terakhir Diperbarui : 2025-04-08เมียแต่งไร้รัก บทที่ 17 ( ไปตายที่อื่น )
บทที่ 17 ( ไปตายที่อื่น )"ไงไอเสือ นึกยังไงวันนี้ถึงได้กลับมาบ้านห๊ะ""สวัสดีครับพ่อ....ผมก็อยากมาฉลองกับว่าที่ส.ส.เหมทัตน์ อัครเดชาวงค์ ผู้ยิ่งใหญ่ไงครับท่าน""พูดได้ดีไอลูกชาย ฮ่าฮ่าฮ่า""พ่อ! ....แม่ไม่อยู่เหรอ""อยู่ในครัว ช่วยแม่ครัวทำอาหารอยู่""เฮ้อ!!! นั่งเป็นคุณนายสบายๆ ไม่ชอบหรือไงหาเรื่องเหนื่อยทำไมไม่รู้"เหมราชบ่นให้มารดาตนเองเบาๆ อย่างไม่จริงจังนัก หลังจากฟังที่บิดาบอก ชายหนุ่มเบื่อที่จะต้องกลับไปนั่งทานข้าวคนเดียวเลยเข้ามาทานข้าวกับบิดามารดาที่บ้านหลังใหญ่ อย่างน้อยๆ ก็ไม่ต้องเหงา ตอนแรกก็กะว่าจะไปนั่งดื่มกับหมอสิง กับซีวาน แต่ทั้งสองก็ไม่ว่างติดธุระสำคัญซะได้"แม่เขามีความสุขปล่อยเขาเถอะลูก ปกติแม่ก็ทำแบบนี้ประจำอยู่แล้ว อีกอย่างอาหารฝีมือแม่ก็อร่อยกว่าภัตตาคารอีก""ได้ทำอาหารก็มีความสุขเหรอครับ""จ๊ะ...ลูก""อ้าวแม่เสร็จแล้วเหรอ สวัสดีครับ""สวัสดีจ้ะ เหมรู้ไหมความสุขของคนเรามันไม่เหมือนกันหรอกนะลูก อย่างแม่เอง..แม่มีความสุขที่ได้เข้าครัวทำอาหาร ทำขนมให้พ่อกับลูกได้กิน ความสุขของแม่คือการได้อยู่ข้างหลังมองคนที่แม่รักประสบความสำเร็จในชีวิต เหมือนที่พ่อมีความสุขกับการล
Terakhir Diperbarui : 2025-04-08เมียแต่งไร้รัก บทที่ 18 ( หายไป )
บทที่ 18 ( หายไป )"ใกล้คลอดแล้วนะลูกแม่ อีกไม่นานหนูก็จะออกมาแล้ว เราจะได้เจอหน้ากันแล้วดีใจไหมคะ แต่แม่ดีใจที่สุดเลยล่ะ"ปรีดาภรณ์นั่งลูบท้องคุยกับบุตรตนเองที่อยู่ในท้อง นี้ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วตั้งแต่ออกมาจากบ้านเหมราช อีกแค่ 2 เดือนเท่านั้นหญิงสาวก็จะได้กำหนดคลอดบุตรสักที ข้าวของก็เตรียมไว้ใกล้หมดแล้ว เรื่องเงินหญิงสาวไม่ได้ลำบากอะไรเงินเก็บตนเองก็มี ไหนจะสินสมรสที่เหมราชโอนให้อีก ถ้ามีลูกอีกสัก 5 คนก็ยังเลี้ยงได้สบายๆ เลยล่ะ"มานั่งเหม่ออะไรตรงนี้จ๊ะเจ้าหญิงทับทิมแห่งวังบ้านสวน""อิอิ..เจ้าหญิงอะไรล่ะศิก็แล้วมากับใครล่ะ""จะมากับใครได้ล่ะถ้าไม่ใช่หมาบ้านัท นั่นไงพูดถึงก็มาเลย....ไปไหนมาล่ะคุณนัท""เอ้ารับไป....ก็ไปหาของอร่อยในครัวอ่ะดิ ฝีมือคุณแม่กับป้านิ่มโคตรอร่อยอยากฝากตัวมาเป็นลูกมือจริงๆ ""ตะกละ""งั้นแกก็ไม่ต้องแดกยัยศิยัยทอม""แกดินัทแต๋ว""พอๆๆ ทั้งคู่เลยกัดกันเก่งเกิ๊น"ฉันส่ายหัวให้กับความเป็นไม้เบื่อไม้เมาของเพื่อนสองคนของฉัน วันนี้ศิปิดร้านน่ะก็เลยมาหาได้ ปกติก็มาบ่อยนะ มาทุกครั้งที่ร้านหยุดเลยล่ะ"เดี๋ยวนี้อีเหมยังมากวนใจอยู่รึเปล่าทิม""ยัยศิ แกจะถามทำไมนั่นไงทิมหน
Terakhir Diperbarui : 2025-04-08
Bab terbaru
เมียแต่งไร้รัก ตอนพิเศษ ๒
ตอนพิเศษ ๒ "พ่อ..แม่ครับ สวัสดีครับ""ลมอะไรหอบมาล่ะตาเหม""คืออย่างนี้ครับ อาทิตย์หน้าครบรอบวันแต่งงานของผมกับทิม ผมเลยจะฝากสองสาวไว้กับพ่อกับแม่หน่อยน่ะครับ ว่าจะพาเมียไปสวีทเผื่อได้ลูกชายติดท้องกลับมา""จะมีน้ำยาเหรอ ยัยหนู 3 ขวบแล้วยังไม่ป่องสักทีน้ำยาแกคงบูดแล้วล่ะพ่อว่า แล้วที่ว่าครบรอบวันแต่งงานน่ะ ใช่วันแต่งงานที่เจ้าบ่าวหน้าโง่หน้าบูดเป็นตูดลิงรึเปล่า""อิอิ นั่นนะสิคะ นวลจำได้ค่ะ วันนั้นแขกเหรื่อเข้าหน้าไม่ติดสักคน สงสารก็แต่เจ้าสาวแสนสวย ทำหน้าจะร้องไห้ตลอดเวลา กว่าจะผ่านมาได้ โอ๊ย!!! หืดขึ้นคอ""โถ่!!! ..พ่อจ๋า..แม่จ๋า..ลูกผิดไปแล้วได้โปรดอย่าขุดคุ้ยมันขึ้นมาอีกเลย ลูกไม่อยากโดนเมียงอนนะคร๊าบบ""หึ....ที่อย่างงี้ทำมาเป็นกลัว ลูกโง่เอ๊ย กว่าจะฉลาดได้ เมียอุ้มท้องหนีไปเกือบปี ส้มน้ำหน้า""พอแล้วค่ะพ่อ..ลูก อย่ามัวเถียงกันอยู่เลย ว่าแต่ตาเหมจะพาน้องไปสวีทที่ไหนลูก""ญี่ปุ่นครับ น้องเจแปนต้องมาแล้วล่ะงานนี้ หึหึ""พี่เหมคะ พี่ไปดูงานทำไมต้องลากทิมไปด้วย ไปคนเดียวไม่ได้หรือคะ ทิมห่วงลูกนะคะ ไม่รู้ใบหม่อนกับไข่มุกจะซนจนคุณปู่คุณย่าปวดหัวรึเปล่า""แล้วไม่ห่วงผัวบ้างเหรอ ไม่กลัวม
เมียแต่งไร้รัก ตอนพิเศษ 1
ตอนพิเศษ 1"จุนแม่ขาทามมายไม่เปิดไฟคะ""เอ๋...นั้นนะสิทำไมไม่เปิดน๊า""ใบหม่อง...น้องเพอจัว""ม่ายต้องจัวหม่องอยู่นี้..จับมือไจ่มุกไว้นี้ไม่ต้องจัว"เด็กหญิงหทัยชนกถามมารดาหลังเข้ามาในบ้าน แล้วบ้านมืดจนหญิงสาวนึกกลัว สองพี่น้องจับมือกันแน่น ปรีดาภรณ์แอบน้ำตาซึมเมื่อเห็นลูกสาวทั้งสองรักใคร่กลมเกลียวกันดี เธอรักเด็กหญิงหทัยชนกอย่างไรเธอก็รักเด็กหญิงสุนิสาอย่างนั้น ไม่ว่าจะเป็นของชิ้นเล็กหรือชิ้นใหญ่ถ้าคนหนึ่งได้อีกคนก็ต้องได้เช่นกัน จะไม่มีความลำเอียงเกิดขึ้นในบ้านหลังนี้อย่างแน่นอน และไม่ใช่แค่เธอ ไม่ว่าจะเป็นเหมราช ป้านิ่ม คุณตาคุณยาย คุณปู่ คุณย่าแม้กระทั่งเพื่อนสนิททั้งสองของเหมราชก็เช่นกัน ทุกคนเอ็นดูสองเด็กหญิงเท่าเทียมกันเสมอ"Happy brithday to you, Happy brithday to you""Happy brithdayHappy brithday""Happy brithday to you""Happy brithday to you, Happy brithday to you""Happy brithday , Happy brithday""Happy brithday to n' PEARL"แสงไฟและเสียงเพลง Happy brithday ดังขึ้นมาพร้อมกับการปรากฏตัวของ คุณตา คุณยาย คุณปู่ คุณย่า คุณอาสิง คุณลุงซีวาน แม่นมนิ่ม และที่สำคัญคุณพ่อสุดหล่อท
เมียแต่งไร้รัก บทที่ 25 (ครอบครัวแสนสุข)
บทที่ 25 (ครอบครัวแสนสุข)...ถึงเหมราชและทับทิมถ้าคุณ 2 คนได้รับจดหมายฉบับนี้แล้วเตยอยากจะบอกว่าเตยขอโทษ กับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา คุณ 2 คนเป็นคนดีวันนี้เตยรู้แล้วว่าเตยทำผิดกับพวกคุณอย่างไม่น่าให้อภัย เตยไม่มีใครที่จะสามารถเลี้ยงใบหม่อนได้ เตยรู้ว่าทับทิมต้องเลี้ยงลูกเตยให้เป็นคนดีเหมือนที่ทับทิมเป็นแน่นอน เตยฝากลูกด้วยนะคะได้โปรดช่วยอบรมสั่งสอนเขา อย่าให้เขาต้องชั่วช้าเหมือนแม่เขาเลย เตยขอร้อง ชีวิตเตยเลือกทางผิดถ้าเตยรักคุณเหมือนที่เตยรักเหี้ยโฮมก็คงดี แต่เหมค่ะ คุณกับทับทิมเหมาะสมกันที่สุดแล้วคนดีๆ ก็ต้องคู่กับคนดีๆ เตยขออวยพรให้คุณและครอบครัวมีแต่ความสุข อโหสิกรรมให้เตยด้วยนะคะ วันนี้ทุกอย่างต้องจบ เตยรับไม่ได้กับสิ่งที่โฮมทำอีกต่อไป เหมกับทับทิมช่วยสงเคราะห์ทำบุญให้เราสองแม่ลูกด้วยนะคะขอโทษคุณ 2 คนจากใจจริง ฝากใบหม่อนด้วยใบเตย"มะ..หมายความว่าไงคะพี่เหม คุณเตยเธอจะทำอะไรคะ""พี่ก็ไม่รู้น่ะทิม แล้วแต่เวรแต่กรรมเถอะ"เหมราชอ่านจดหมายของอริสาให้ภรรยาฟัง ชายหนุ่มเข้าใจเจตนาของอดีตคนรักอย่างใบเตยดี เธอคงตัดสินใจดีแล้ว คงต้องปล่อยไปตามเวรตามกรรมของแต่ละคนไป ส่วนจดหมายอีกฉบับชายห
เมียแต่งไร้รัก บทที่ 24 ( ลูกของใคร )
บทที่ 24 ( ลูกของใคร )เผลอแป๊บๆ น้องไข่มุกก็ครบเดือนแล้ว ฉันย้ายกลับไปอยู่บ้านพี่เหมเหมือนเดิม ทุกอย่างในบ้านยังเหมือนเดิม ยกเว้นห้องนอนฉัน พี่เหมเปลี่ยนห้องนอนเก่าของฉันให้เป็นห้องน้องไข่มุกแทนแล้ว แล้วให้ฉันย้ายไปนอนห้องใหญ่ห้องเดียวกับเขาแทน ฉันแอบถามป้านิ่มมาด้วยล่ะ ระหว่างที่ฉันไม่อยู่ พี่เหมพาคุณเตยเข้ามาอยู่ในบ้านไหม แต่ป้านิ่มบอกว่าพี่เหมไม่เคยพาใครมาเลย ฉันถึงกับยิ้มไม่หุบเลยล่ะ"เฮ้อ!!!! พี่เบื่ออ่ะทิม""เบื่ออะไรคะ...ไหนบอกมาสิ หรือเบื่อที่ต้องอยู่กับทิมและลูก""โถ่!!!!! ...ทิมก็คิดได้นะ ดูเหมือนพี่เบื่อทิมเหรอ ถ้าบอกว่าพี่คลั่งรักทิมละก็น่าเชื่อกว่าอีกไหมล่ะ""งั้นพี่เหมก็บอกทิมมาสิคะว่าเบื่ออะไร หรือจะโทรตามพี่สิงโตกับพี่ซีวานมาเที่ยวที่บ้านดีไหมคะ ""โทรตามมันมา ยิ่งน่าเบื่อไปกันใหญ่ ทำไมทิมชอบพูดถึงสองตัวนั้นด้วย พี่ไม่ถูกใจสิ่งนี้ dislike น่ะคะ dislike "ฉันกำลังยืนกล่อมยัยหนูไข่มุกอยู่ดีๆ พี่เหมก็ใช้ไม้ค้ำเดินมาหาฉัน แล้วก็มาบ่นว่าเบื่อไม่รู้เบื่ออะไร ฉันเสนออันนั้นอันนี้ให้ก็ไม่เอา จะโทรตามเพื่อนให้ก็ไม่เอาอีก ชักจะเอาใจยากกว่ายัยหนูไข่มุกขึ้นทุกวันแล้วนะ แล้วยังมาด
เมียแต่งไร้รัก บทที่ 23 ( ดวงใจพ่อ )
บทที่ 23 ( ดวงใจพ่อ )"แค๊กๆ ...พ่อครับ...แค๊กๆ ....แม่ครับ...แค๊กๆๆ ""ตาเหม...ฟื้นแล้วเหรอลูกเป็นอย่างไรบ้างเจ็บตรงไหนรึเปล่าหืม""หิวน้ำ...แค๊กๆ ...""นี้จ๊ะ ค่อยๆ ดื่มนะลูก"อึก อึก อึก"ขอบคุณครับ....ทิม....ทิมไปไหนครับแม่"ผมมองหาผู้หญิงที่ผมรัก ไหนบอกว่าถ้าผมตื่นมาจะเห็นเธอเป็นคนแรกไง ทำไมเธอไม่อยู่ตรงนี้ หรือว่า ผมตาโตขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น"ทิมไปคลอดหรือครับ น้องคลอดลูกผมหรือยังแม่ ตอบผมสิ""จ้า ๆ ใจเย็นลูก หนูทับทิมไปคลอดแล้วจ้า นี้ดูสิลูกสาวของลูก""ลูกสาวหรือครับ"ผมรับมือถือมาดูหน้าลูกสาวของผม น้ำตาผมค่อยๆ ไหลลงมามันตื้นตันใจ นี้ลูกสาวของผมเหรอ ลูกผมจริงๆ ใช่ไหม ผมไม่ได้ฝันไปใช่รึเปล่า เธอตัวเล็กน่ารักน่าทะนุถนอมมากๆ เลย ผมดีใจที่ทิมคลอดเธอมาอยากปลอดภัย แต่อีกใจหนึ่งก็เสียใจที่ผมไม่ได้มีโอกาสเห็นเธอตอนแรกคลอด ผมน่าจะได้เป็นคนแรกที่เห็นเธอ ผมน่าจะได้เข้าห้องคลอดไปกับทิม แต่ผมกับต้องมาติดแหง็กในห้องพักฟื้นแบบนี้"เธอชื่ออะไรครับแม่""หนูทับทิมอยากให้ลูกเป็นคนตั้งให้น่ะ""ผมอยากไปหาทิมกับลูก ผมไปได้ไหมครับ""แม่ขอถามคุณหมอก่อนนะลูก""ครับ""แม่คะ...ทิมอยากไปหาพี่เหม ป่านนี้ไ
เมียแต่งไร้รัก บทที่ 22 ( ขอกำลังใจ )
บทที่ 22 ( ขอกำลังใจ )"ทิมครับ...มาหาพี่หน่อย""คะ..? ....ว่าไงคะพี่เหม""พรุ่งนี้พี่จะต้องเข้าห้องผ่าตัดแล้ว กลัวจัง""ไม่ต้องกลัวนะคะ ทิมจะรอพี่ที่หน้าห้องจะไม่ไปไหนเลย ถ้าพี่ฟื้นขึ้นมาทิมสัญญาว่าพี่จะเห็นหน้าทิมคนแรกเลย ดีไหมคะ""ดีครับ แต่ทิมไม่ต้องไปนั่งรอหรอก มานอนรอในห้องเถอะ ท้องทิมต่ำลงมากแล้วนะ""ไม่เอาอ่ะทิมจะรอ"พรุ่งนี้พี่เหมจะได้ผ่าตัดกระดูกขาแล้ว ที่หัวพี่เหมผลสแกนออกมาแล้วว่าไม่มีอะไร น่าห่วง ฉันถามหมอแล้วนะ อาการทางสมองที่เหมน่ะ มันอาจจะไม่เกิดขึ้นก็ได้ ถ้ามีอาการปวดหัวรุนแรงหรือมีเหตุอะไรบ่งบอกให้รีบมาพบหมอก็พอ ฉันว่าเราช่วยกันดูแลรักษากันไปอนาคตมันยังไม่เกิดก็ไม่ควรไปวิตกกังวลจริงไหมแต่ท้องฉันนี้สิมันคล้อยต่ำลงมากแล้ว มันเป็นสัญญาณเตือนการคลอดแล้วล่ะ น่าจะทันพี่เหมผ่าเสร็จเขาจะได้นั่งรถเข็นไปหาฉันได้ไม่ต้องนอนบนเตียงเฉยๆ แบบนี้ เฮ้อ!!! สงสารพี่เหมจัง แต่จะว่าไปฉันนี้ก็เก่งเหมือนกันนะ ไหนจะท้องโตแล้วยังต้องมาดูแลพี่เหมแบบนี้อีก อืม!!! ภูมิใจในความเข้มแข็งของตัวเองจังเลย"ทิมครับ""คะ? ""พี่กลัว""ก็บอกว่าไม่ต้องกลัวไงคะ ทิมอยู่ตรงนี้ รอพี่แบบนี้""แต่พี่อยากได้กำล
เมียแต่งไร้รัก บทที่ 21( เลือกไม่ผิด)
บทที่ 21( เลือกไม่ผิด)อีกด้านหนึ่งของหน้าห้องพัก คุณนวลปรางค์มารดาของเหมราชที่ตอนแรกเดินออกไปจะหาซื้อกาแฟดื่ม บังเอิญที่เธอนั้นลืมกระเป๋าเงิน จึงเดินย้อนกลับมาทันได้ยินลูกชายกับลูกสะใภ้คุยกัน คุณนวลปรางค์ถึงกับกลั้นน้ำตาไม่ไหว คนเป็นแม่ร้องไห้ออกมาอย่างห้ามไม่อยู่เธอสงสารทั้งคู่ ทั้งสงสาร ทั้งดีใจที่ตนเองและสามีเลือกลูกสะใภ้ไม่ผิดคน ดีใจที่บุตรชายได้เจอคู่แท้อย่างปรีดาภรณ์ ลูกสะใภ้คนนี้"ทับทิม....ลูก..."ฟืด!!!!! คุณนวลปรางเช็ดน้ำตา สูดหายใจเข้าปอด เพื่อสั่งให้ตนเองหยุดร้องไห้ เธอไม่อยากจะร้องไห้ให้ลูกชายคิดมากอีกแล้ว"สวัสดีค่ะคุณแม่ เอ่อ...คุณแม่เข้ามาตั้งแต่ตอนไหนคะ""สักพักแล้วลูก แม่ขอบใจหนูมากนะที่ไม่ทิ้งพี่เขา หนูช่วยพูดกับพี่เขาหน่อยนะลูก แม่จนปัญญาจะพูดแล้วตาเหมไม่สู้เลยลูก อึก...ฮึก...แม่ฝากหนูด้วยได้ไหม ช่วยแม่ทีนะ""แม่ครับ...แม่เป็นคนบอกทิมเหรอ ผมบอกว่าไม่ให้บอกไง..แม่ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว....ทิมอย่าสนใจเลยกลับบ้านเถอะไปพักผ่อน""พี่นั่นแหละไม่ต้องพูด"ปรีดาภรณ์หันไปตวาดใส่เหมราช ปกติหญิงสาวไม่เคยจะกล้าขึ้นเสียงกับสามีเลยสักครั้ง แต่ครั้งนี้มันเหลืออดจริงๆ หญิงสาวเดินไป
เมียแต่งไร้รัก บทที่ 20 (จะไม่ทิ้ง )
บทที่ 20 (จะไม่ทิ้ง )พี่เหมหายไปเป็นเดือนเขาถอดใจแล้วจริงๆ นะเหรอ เขาจะไม่สนใจเลยว่าฉันจะคลอดลูกเมื่อไร ไหนบอกว่าขอโอกาสไง คนบ้าเอ๊ยไม่มีความอดทนเอาซะเลย เดือนหน้าฉันก็จะคลอดแล้วนะ จะไม่เป็นห่วงกันเลยหรืออย่างไร"ป้านิ่มคะ""ขาคุณทับทิม มีอะไรจะใช้ป้าไหมคะ""เอ่อ...ป้าได้กลับไปดูบ้านโน้นบ้างไหมคะ""เรือนหอคุณนะหรือคะ ไม่ได้ไปเลยค่ะแต่ไม่ต้องห่วงนะคะ ถึงจะไม่มีใครอยู่ แต่คุณท่านสั่งให้คนไปทำความสะอาดทุกวันเลยค่ะ""ไม่มีคนอยู่หรือคะ แล้วพี่เหมไปไหนคะ""อ้าวคุณทับทิมไม่ทราบหรอกหรือคะ ก็คุณเหมเธอ....""ยัยนิ่ม มีอะไรก็ไปทำเถอะ ""ค่ะคุณหญิง"ป้านิ่มกำลังจะบอกฉันเรื่องพี่เหม แต่คุณแม่มาขัดซะก่อน ฉันไม่ได้คิดไปเองแน่ๆ หลายครั้งแล้วที่เวลามีคนพูดถึงพี่เหมแล้วคุณแม่จะคอยเปลี่ยนเรื่องตลอด มันต้องมีอะไรสักอย่างที่ทุกคนช่วยกันปิดฉันไว้ และฉันต้องรู้ให้ได้ ฉันไม่ได้จะอะไร ถ้าเขามีคนอื่นแล้วหรือเบื่อที่จะง้อฉันแล้ว ฉันก็ไม่ติดใจอะไร ถึงแม้ลึก ๆ แล้วฉันจะเสียใจแต่ฉันก็เข้าใจได้ แต่ไม่รู้สิความรู้สึกลึกๆ หรือว่าลางสังหรณ์ของฉันมันไม่บอกแบบนั้น ฉันว่าเขาต้องมีอะไรสักอย่าง แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไร
เมียแต่งไร้รัก บทที่ 19 ( อุบัติเหตุ )
บทที่ 19 ( อุบัติเหตุ )ฉันย้ายกลับมาอยู่บ้านคุณพ่อที่กรุงเทพเหมือนเดิมแล้ว สงสารท่านน่ะอยู่คนเดียว ส่วนคุณแม่ก็ไม่ได้โกรธอะไรคุณพ่อมากมาย ก็อย่างที่บอกท่านสองคนผ่านอะไรด้วยกันมามากมาย ท่านคงตัดกันไม่ขาดหรอก ที่คุณแม่ออกจากบ้านไปอยู่กับฉัน เพราะคุณแม่ต้องการสั่งสอนให้คุณพ่อสำนึกให้ได้ แล้วคุณแม่ก็สงสารฉันด้วยหากต้องออกมาอยู่เองเพียงลำพัง ตอนนั้นคุณแม่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันท้อง ท่านเพิ่งมารู้พร้อมๆ กับฉันนั้นล่ะ"...ทับทิมลูก แม่ว่าเราย้ายกลับไปอยู่บ้านที่กรุงเทพดีไหมทำอะไรๆ ก็สะดวกกว่าอยู่ที่นี่นะลูก""คุณแม่อยากกลับไปอยู่กับคุณพ่อแล้วใช่ไหมคะ คุณแม่รักคุณพ่อใช่ไหมล่ะ ทิมรู้น๊าาาา"คุณหญิงศรีดาภรณ์ยกมือขึ้นลูบศีรษะและยิ้มบางๆ ให้บุตรสาว คุณหญิงไม่ได้มีท่าทีเขินอายแต่อย่างใด ก็เธอน่ะใช้ชีวิตมาเกือบถึงครึ่งทางแล้วนี่ จะมานั่งขวยเขินอะไรกันอีกล่ะ "รักสิลูก แม่รักคุณพ่อ และแม่ก็รักทิม ถ้าให้เลือกแม่เลือกทิมอยู่แล้ว แต่ทำไมต้องเลือกจริงไหมในเมื่อเราสามารถทำสองอย่างได้พร้อมกัน ""ทิมแล้วแต่คุณแม่ค่ะ ไปอยู่กรุงเทพก็ดีเหมือนกันทิมใกล้คลอดแล้วแบบนี้ จะได้ไปหาหมอสะดวก แต่คุณพ่อกับคุณแม่จะอายใค
