บทที่ 15 (จบสักที )

บทที่ 15 (จบสักที )

"ไงมึง"

"เออ เตยอยู่ไหน"

"ในห้อง กูให้เด็กเตรียมไว้แล้ว นี้มึงจะล่อกัน 2 คนเลยเหรอวะ หรือกูเอาด้วยดี"

"ซี มึงกับสิงนี้คิดได้เหี้ยเหมือนกันจริง กูยอม"

ดูซีมันพูดดิจะบ้าตาย เพื่อนผมนี้มันคิดอะไรอยู่วะ ซีน่ะมันเป็นเจ้าของกาสิโน เรื่องความโหดนี้ไม่ต้องพูดถึง หลังจากวางสายสิงผมก็นัดมันมาเจอที่บ่อนซี ผมไม่ลืมที่จะโทรนัดคุณทนายมาด้วย ดีเหมือนกันที่โชคมันเข้าข้างผมขนาดนี้ ส่งใบเตยกับโฮมเข้ามาในแผนให้ผมเชือดที่เดียวให้เสร็จๆ ไป

"ซีแล้วไอโฮมล่ะมันไปแล้วเหรอ "

"ยัง อยู่ในบ่อนนั่นแหละ มันได้เงินจากมึงเมื่อกี้ไง ทำไม? "

"มึงให้เด็กไปเรียกมันมาดิ แล้วมึงมีห้องที่กูจะแอบฟังมึงคุยกับมันได้ไหม"

"มี ห้องเชือดไง มันเป็นกระจกแต่อีกห้องสามารถมองห้องในห้องเชือดได้ชัดเจนเลย มึงจะทำไม"

"กูมีเรื่องให้มึงช่วย"

ผมกับสิงและคุณทนายเข้าไปรอในห้องที่ซีว่า ผมจัดการรบอกซีให้พูดไปตามที่ผมบอก

ในห้องเชือด

"คุณซีวานตามผมมาทำไมครับ หรือว่าอีเตยมันทำให้คุณซีวานไม่พอใจครับ"

"ไม่ใช่ๆ กูอยากจะถามให้แน่ใจ ว่าอีนี่เมียมึงจริงๆ หรือมึงย้อมแมวเอาน้องสาวมึงมาหลอกกู"

"โถ่คุณซีผมจะหลอกคุณซีทำไม อีเตยเมียผมจริงๆ ผมได้กับมันมา7-8ปีแล้วครับ"

"เมียมึงท้องอยู่นะ มึงรู้ไหมถ้ากูเอาลูกมึงหลุดเลยนะ มึงจะยอมจริงๆ ใช่ไหม"

"ละ...หลุดเลยเหรอ...โฮมไม่เอาแล้วนะกูกลัว...ถ้าลูกเป็นอะไรไปล่ะ"

"หลุดก็หลุดไปสิวะอีเตย มึงไม่เห็นเหรอถ้ามึงไม่ยอมกูก็ต้องหาเงินมาให้คุณซีไม่งั้นกูตายแน่ๆ ไก่อ่อนของมึงแม่งก็เสือกมางกเหี้ยอะไรตอนนี้ มึงโทรไปขอเงินมันได้รึป่าวล่ะ"

อริสาลังเลเพราะกลัวจากคำพูดของซีวาน ถ้าเธอยอมนอนกับซีวานลูกในท้องเธออาจจะไม่อยู่ ถึงแม้หญิงสาวจะไม่ใช่คนดี แต่ว่าก้อนกลมๆ ที่อยู่ในท้องคือเลือดเนื้อเชื้อไขของตนเองเชียวนะ มันอดเป็นกังวลไม่ได้อยู่ดี อริสาตัดสินใจโทรหาเหมราชอีกครั้ง

"เหมคะ เตยเดือดร้อนมากน้องชายเตยมันไปติดหนี้คนมีอิทธิพล เตยอยากจะขอให้เหมช่วยเตยหน่อยได้ไหมคะ"

(รอบนี้เท่าไรล่ะเตย)

"200,000ค่ะเหม"

(ขอโทษนะเตย ผมช่วยไม่ได้หรอก ตอนนี้บริษัทผมใกล้เจ๊งเต็มทีแล้ว ค่าสินสมรสทับทิมก็ได้ไปหมด ผมไม่เหลืออะไรแล้ว)

อริสาวางสายจากเหมราช ความหวังริบหรี่จริงๆซะแล้ว

"ไม่ได้เหรอเตย อะไรวะทำไมเดี๋ยวนี้มันงกอย่างนี้วะ"

"เหมใกล้จะล้มละลายเต็มทีแล้วน่ะโฮม "

"โถ่เว้ย..ไอเหี้ยกูอุตส่าห์ยอมใช้เมียคนเดียวกับแม่แล้วนี่มาตั้งหลายปี ได้ไม่คุ้มเลยสัด เอออีเตย มึงอ่อยคุณซีเลย ถ้าคุณซีติดมึงเหมือนเหมเรา2คนสบายไปทั้งชาติเลยนะ"

โฮมแอบกระซิบอริสา ซีวานได้ยินเต็มสองหูและเชื่อว่าคนอีกด้านก็คงได้ยินเช่นกัน แต่ชายหนุ่มก็ทำเป็นไม่ได้ยิน

"เอางี้มึง 2 คนเอากันให้กูดูละกัน เดี๋ยวกูแถมเงินให้ด้วย กูสงสารเมียมึงว่ะบอกตรงๆ เอาคนท้องไม่มันด้วยกูไม่ค่อยชอบ"

"ครับ ๆ ได้ครับ"

ไอโฮมลงมือจัดการอริสาทันทีที่ซีวานบอก ชายหนุ่มปลดซิปกางเกงล้วงมังกรของตนออกมาแล้วไปจ่อที่ปากของอริสา ซึ่งกำลังคลานเข่าโดยมีโฮมกระแทกอยู่ด้านหลัง

"อ้าส์....ปากแม่งโคตรดีถึงว่าเหมติด"

"อ๊อกกๆๆ ...อะ..ไร..นะคะ...อ้าส์....อ๊อกๆๆๆ "

แอ๊ดๆๆๆๆ

"สนุกกันจังเลยนะ"

"หะ...เหม....ว๊ายยย"

"เฮ้ย....มาได้ไงวะ...เหี้ยเอ๊ย"

โฮมหยุดกระแทก อริสาก็รีบคายมังการหยกของซีวานออกจากปาก

"ใครให้พวกมึงหยุด ทำต่อถ้ากูไม่สั่งให้หยุดก็ห้ามหยุด"

ซีวานสั่งเสียงเหี้ยม โฮมกับอริสาลนลานรีบมาสานกันต่อ ซีวานเก็บอาวุธลับตนเองเข้าที่แล้วเดินมาหาเหมราช ชายหนุ่มเดินไปตบไหล่เพื่อนอย่างให้กำลังใจ เพราะชายหนุ่มรู้ดีว่าเพื่อนของตนเคยเลี้ยงดูหญิงสาวคนนี้อยู่

ตั่บๆๆๆๆ

"นี้มันอะไรกันเตย แบบนี้ลูกในท้องคุณมันคือลูกใคร แล้วไหนบอกว่าไอโฮมเป็นน้อง"

"เตยไม่ได้ตั้งใจ เตยต้องทำตามที่เจ้าหนี้โฮมบอกค่ะเหม อืมมม...ลูกในท้องคือลูกเหมนะคะ"

"เตย...ผมให้โอกาสคุณครั้งสุดท้าย พูดความจริงกับผม "

อริสาไม่มีทางเลือก จึงต้องจนใจยอมจำนน เนื่องจากทนายนำเอาหลักฐานออกมากางให้หญิงสาว ดู ทนายขู่ว่าถ้าอริสาไม่ยอมจบ ตนจะนำหลักฐานไปฟ้องว่าหญิงสาวแอบอ้างว่าท้องกับเหมราช ทำให้เหมราชเสียชื่อเสียง และคลิปร่วมรักของหญิงสาวก็อาจจะหลุดออกไปโดยไม่ได้ตั้งใจ นั่นจึงทำให้อริสายอมจบให้เหมราช อีกอย่างอริสาก็ไม่รู้จะยื้อไปทำไมในเมื่อเหมราชเหลือแต่ตัวเช่นนี้ สู้ยอมจบรับเงินก้อนสุดท้ายไปดีกว่า แต่เงินก้อนนี้เธอหมายมั่นว่าจะแอบเก็บไว้ดีๆ ไม่ให้โฮมรู้อย่างเด็ดขาดเพราะอย่างน้อยเธอจะได้เก็บไว้เป็นค่าใช้จ่ายให้ลูกในท้องของตน

"จบสักทีสัด เฮ้อ!!!! กูจะได้ลงมือง้อเมียกูสักที"

"จะเลิกกับเด็กสักที ทำเหี้ยให้เป็นเรื่องยาก มึงก็ทิ้งมันไปก็จบแล้วไหมว่ะ"

"เด็กเหมมันร้ายไงซี แล้วเหมมันคงอยากหาหลักฐานมามัดล่ะมั้ง"

"ถ้ากูเลิกเฉยๆ เตยคงไม่ยอมจบง่ายๆ เตยอาจจะไปรังควานทับทิมไง จบแบบนี้ก็ดีไงเคลียร์กันไปเลย ห่าเป็นผัวเมียกันมาตั้ง 8 ปี เสือกบอกกูว่าน้องชาย แล้วเหี้ยอะไรทำให้กูเชื่อขนาดนั้น"

"โง่ไง คำเดียวสั้นๆ "

"ปากแม่งอย่างเด็ด สัดไม่น่ารีบเข้ามาเลย"

"เด็ดจริงดิ เหี้ยอยากลอง

"หมอมึงคิดดูนะ เด็ดไม่เด็ดเหมก็โง่มา3ปีอ่ะจริงป่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า"

"พอๆๆ เหี้ยซ้ำเติมกูจัง ขอบใจพวกมึงมาก คุณทนายด้วยนะครับ กูกลับล่ะ สิงกลับเลยไหม"

"ไม่ล่ะ กูอยากผ่อนคลายก่อน เรื่องมึงทำกูเครียด หมดแล้วนี่ซีจัดเด็ดๆ มาสักคนดิ๊"

"ไม่มีปัญหา คุณตั้มเอาด้วยไหม"

"ไม่ดีกว่าครับผมขอตัวไปเบิกเงินมาให้คุณเตยดีกว่าครับ ขอบคุณครับ"

จบสักทีเรื่องใบเตย วุ่นวายมานานแล้ว ผมขับรถออกจากกรุงเทพมุ่งหน้าสู่อยุธยา บอกตรงๆ เรื่องเมื่อกี้ทำเอาสร่างเมาเลย สงสารใบเตยอยู่นะแต่เธอทำตัวของเธอเอง ถ้าเธอหลุดพ้นจากโฮม ผมเชื่อว่าชีวิตเธอน่าจะดีขึ้น หวังว่าเธอคงจะรักลูกเธอมากพอ มากกว่าที่จะรักผู้ชายเลวๆ อย่างโฮม แต่ต่อจากนี้ไปไม่ว่าเธอจะเจออะไรก็ไม่เกี่ยวกับผมแล้วล่ะ โชคดีละกัน