บทที่15ใครอนุญาตให้รังแก

"คนเยอะจัง"

ชะเอมขยับไปกระซิบข้างหูอาเดลทันทีหลังลงจากรถมาแล้วเห็นผู้คนอยู่เต็มงาน อาการประหม่าเริ่มทำให้เธอยืนแน่นิ่งไปจนรู้สึกตัวสะดุ้งอีกทีก็ตอนอาเดลก้มลงมาหอมแก้ม หันไปมองหน้าเขาสับกับมองผู้คนว่ามีใครสนใจไหม แล้วก็ถอนหายใจในตอนที่เห็นว่าไม่มีใครเห็นที่เขาทำเมื่อครู่

"เอม...เฮีย มากันแล้วหรอ?"

เธอเห็นไปตามต้นเสียงพอเห็นว่าเป็นคิรินก็ยิ้มกว้างออกมาแล้ววิ่งเข้าไปหา อาเดลยิ้มแล้วเดินตามไป เขาเป็นคนเชิญเพื่อนของเธอมาเอง เพราะคิดว่าชะเอมน่าจะอยากมีเพื่อนในงานด้วย อาเดลก็ยังคงเป็นอาเดลที่คิดถึงคนตัวเล็กของเขาอยู่เสมอ

"ขอบคุณนะครับคิรินที่มา"

"เฮียเดลเชิญทั้งที ใครจะกล้าปฏิเสธละคะ คิรินก็กลัวว่าจะโดนยิงทิ้ง"

"เฮียไม่โหดกับคนสวยๆหรอกครับ"

"อะแฮ่ม! ชมคนอื่นสวยต่อหน้าหนูหรอ"

"หึ ผู้หญิงของเฮียสวยที่สุดแล้วครับ ไม่หึงนะคนสวยของเฮีย"

ชะเอมแกล้งทำเป็นยู่ปากจนถูกอาเดลบีบเข้าที่แก้ม สีหน้าเขาดูมันเขี้ยวเธอมาก นี่ถ้าไม่ติดว่าอยู่ในงาน เธอคงถูกเขาจับฟัดไปแล้วแน่ๆ

จู่ๆก็รู้สึกได้ถึงแรงสะกิด พอหันไปมองก็เห็นเป็นสองหนุ่มเพื่อนซี้ของอาเดลยืนยิ้มให้อยู่ ไม่รู้ทำไมพอชะเอมเห็นแบบนี้แล้วก็เบาใจ อย่างน้อยสามคนนี้ก็จะอยู่ข้างเธอแน่ถ้าหากคืนนี้เกิดอะไรขึ้น

"นึกว่าพวกมึงจะไม่ว่างมา"

"กูว่างอยู่แล้ว อยากมาส่องสาวในงานสักหน่อย"

"มีคนที่ถูกใจไหมคะพี่ลีโอ?"

คนตัวเล็กลองถามด้วยท่าทีหยอกเย้าไป ลีโอยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วพยักหน้าจนเธออยากรู้ขึ้นมา เท่าที่มองตอนนี้ไม่เห็นจะมีใครน่าเข้าตาสักคน แล้วลีโอจะไปถูกใจใครได้นะ

"ไอลีโอมันถูกใจคนแถวนี้แหละ"

ออแกนพูดเหมือนแซวเล่นขึ้นมาก่อนจะทำเป็นใช้ศอกกระทุ้งลีโอไป ชะเอมหรี่ตามองอย่างสงสัยก่อนถูกอาเดลรั้งเอวเข้าไปหาเพื่อดึงความสนใจไป

"ถ้าคนแถวนี้หมายถึงเมียกู มึงไม่ตายดีแน่"

"ก็น่าสนใจอยู่นะว่าไม่ได้"

"ไอลีโอ!"

"เฮีย..ไม่เอาน่า พี่ลีโอแค่แกล้งเล่น"

ชะเอมขำให้กับหน้าตาเคร่งเครียดของอาเดล เขาดูหวงเธอมากเสียจนควันแทบออกหูตอนได้ยินลีโอพูด ทุกคนพากันหัวเราะร่า สองหนุ่มชอบมากเวลาได้ปั่นหัวอาเดล ท่าทางเวลามันหวงตลกจะตายไป

เสียงถอนหายใจของคิรินดังขึ้นเรียกความสนใจของทุกคน ใบหน้าสวยพยักพเยิดให้หันไปมองจนทุกคนต้องมองตาม ชะเอมทำหน้าเบื่อหน่ายทันทีตอนเห็นว่าใครกำลังเดินเข้ามา

"ว้าวว พี่ชะเอม จัดเต็มจังเลยนะคะ"

ชะเอมหยุดนิ่งไปชั่วครู่ในตอนที่เห็นชุดของคนตรงหน้าชัดขึ้น ไม่ใช่เพียงแค่ชุดสิ ทั้งหน้าผม ทุกอย่างถอดแบบมาเหมือนกับเธอไม่มีผิด

อาเดลหลับตาพรูลมหายใจ เขารู้ดีว่าต้องเป็นฝีมือแม่เขาแน่ กะจะเล่นงานให้คนตัวเล็กของเขาขายหน้าสินะ

"เธอก็จัดเต็มเหมือนกันนี่ ชอบหรอ เวลาที่ได้เป็นเหมือนของเลียนแบบอย่างนี้น่ะ"

"แพมมาถึงที่งานนี้ก่อน คนที่มาที่หลังต่างหากละคะ ที่จะถูกมองว่าเลียนแบบ"

อาเดลมองดูคนของเขาที่เริ่มทำหน้าไม่สบายใจ เขาจับแขนเธอให้มาคล้องแขนเขาไว้ แล้วพาเดินเข้างานอย่างไม่ได้สนใจคนที่เข้ามาก่อกวนกัน แต่เดินไปเพียงไม่กี่ก้าว แพมแพมก็เดินเข้ามาคล้องแขนอีกข้างของเขาเหมือนกัน

"ปล่อย"

"แต่คุณป้าให้แพมมาตามพี่ไปหาแขกผู้ใหญ่นะคะ แขกในงานเยอะแยะ จะหักหน้าคุณป้าหรอคะ?"

"เฮียไปหาแม่เถอะ เดี๋ยวหนูอยู่กับคิรินก็ได้"

"งั้นเดี๋ยวเฮียมานะ หนูอยู่กับคิรินไปก่อน พวกมึง..กูฝากเมียกูด้วยนะ"

ลีโอกับออแกนพยักหน้าตอบรับเพื่อนให้สบายใจ เป็นเรื่องปกติของพวกเขาไปแล้วที่ต้องรับหน้าที่ดูแลเมียเพื่อนแบบนี้ อาเดลหันมองหญิงสาวที่เกาะเขาไม่เลิกแล้วออกแรงสะบัดจนเธอเซไปไกลก่อนเขาจะเดินไปคนเดียว

"ดูสิเอม นางเกาะอย่างกับปลิงผู้ชายยังไม่สนใจ น่าสงสารจังเลย"

"นี่!...."

"ลองทำเพื่อนฉันดูสิ! ฉันเอาคืนแน่!"

ชะเอมเดินเข้ามายืนขวางคนที่จะพุ่งเข้าใส่เพื่อนเธอ คงเพราะไม่พอใจในสิ่งที่คิรินพูด สองสาวกอดอกมองแพมแพมที่คงจะอยากกรีดร้องออกมาเต็มที แต่ต้องทำตัวรักษามารยาท ยิ่งเห็นก็ยิ่งน่าขำ พอสู้ใหม่ได้อีกคนก็เดินกระฟัดกระเฟียดหนีไป

สองสาวปลีกตัวออกมานั่งเล่นกันอยู่ตรงเก้าอี้ภายในสวนที่ห่างจากพื้นที่ตัดการงานไม่มากนัก ลีโอกับออแกนเจอแขกผู้ใหญ่ที่รู้จัก พวกเธอไม่อยากขัดก็เลยขอตัวออกมาก่อน

ชะเอมนั่งลงแล้วถอนหายใจ ทุกสายตาในงานดูก็รู้ว่าไม่มีใครต้อนรับเธอสักคน ยิ่งเห็นอาเดลเดินไหว้แขกในงานโดยที่มีแพมแพมเดินข้างกายตลอดก็ยิ่งหงุดหงิด มันเหมือนกับงานเปิดตัวคู่รักไม่มีผิดเพี้ยนเลย

"แม่เป็นไงบ้างอ่ะ?"

"ก็ทรงกับทรุดแหละ ต้องหางานอีกประมาณหนึ่งเลยถึงจะได้ผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ"

"แล้วยังมีคนติดต่องานรึเปล่า?"

"มีนะ แต่ต้องคิดหาวิธีโกหกเฮียอีกเยอะเลย"

แค่คิดว่าต้องหาวิธีไหนมาทำให้อาเดลเชื่อก็เหนื่อยขึ้นมาทันที คิรินลูบหลังเธออย่างเห็นใจ แต่ทำมาขนาดนี้แล้ว จะมายอมแพ้ตอนนี้ไม่ได้เด็ดขาด

นั่งคุยกันอยู่ดีๆก็มีหญิงสาวสองสามคนที่เธอไม่คุ้นเดินมาหยุดยืนตรงหน้า ไม่ทันได้พูดอะไรเหล้าในแก้วก็ถูกสาดใส่หน้าเธออย่างไม่ได้ตั้งตัว ชะเอมลุกขึ้นประจันหน้าทันที ส่วนคิรินเองก็ลุกขึ้นมายืนข้างเธอด้วย

"ทำบ้าอะไรของเธอ! อยู่ๆก็เอาเหล้ามาสาด"

"คนไม่มียางอายอย่างแกก็ควรโดนแล้ว ดูสิ เลียนแบบแพมแพมซะขนาดนี้ ไหนจะแย่งพี่อาเดลไปจากแพมแพมอีก"

"ชั้นเนี่ยนะแย่งมา เพ้อเจ้อ!"

"ใครๆก็รู้ว่าสองคนนั้นชอบพอกันมานาน เธอนั่นแหละที่แย่งไป"

"ถ้าใครที่พวกเธอหมายถึงคือแพมแพมละก็ ระวังจะโดนหลอกเอานะ เพราะเฮียเป็นของชั้น แล้วชั้นก็ไม่เคยแย่งมาด้วย"

ชะเอมจับข้อมือเพื่อนเพื่อจะเดินหนีคนพวกนี้ แต่ดันถูกกระชากผมจะเซถอยหลังกลับมา เธอไม่ปล่อยให้ตัวเองเจ็บตัวฝ่ายเดียวก็เลยคว้าผมอีกคนไว้บ้าง คิรินเองก็จู่โจมทันทีที่เห็นว่าเพื่อนถูกกระทำ

คนเริ่มก่อนถูกชะเอมกระชากจนล้มลงก่อนเธอจะขึ้นไปคร่อม ตบได้สองสามทีก็ถูกพลิกจนโดนอีกฝั่งตบเข้าที่หน้าไปหนึ่งที ยื้อยุดกันไปมาจนเสียงเริ่มโหวกเหวกดังขึ้น

วินาทีนั้นเธอไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าเสียงมันดังไปจนถึงด้านใน สนใจแค่ว่าจะเอายังไงให้ชนะผู้หญิงบ้าพวกนี้ได้ หาจังหวะก่อนจะพลิกกลับมาคร่อมได้อีกครั้ง กำลังง้างมือจะตบอีกรอบแต่ข้อมือถูกกระชากแล้วจับเหวี่ยงจนท้องเธอกระแทกเข้ากับเก้าอี้แล้วล้มลง เงยมามองถึงได้เห็นว่าเป็นคนของแม่อาเดล

"ทำบ้าอะไรกัน!?"

"คะ คุณป้าคะ นังบ้านี่มันทำร้ายพวกเราค่ะ"

"กล้าดียังไงมาทำตัวต่ำขนาดนี้ในบ้านชั้น!"

ชะเอมไม่มีแรงเถียง เธอจับที่ท้องเอาไว้แน่น รู้สึกทั้งเจ็บทั้งจุกไปหมดจนไม่สามารถทำอะไรได้ คิรินรีบรุดเข้าไปดูเพื่อนอย่างเป็นห่วง อาเดลแหวกผู้คนเข้ามาหลังจากเขาได้ยินเสียงวุ่นวาย ถอดเสื้อสูทตัวนอกคลุมให้คนตัวเล็กแล้วพยุงให้เธอลุกขึ้น

"ใครทำ!?"

"........"

"กูถามว่าใครทำ!! พวกมึงไม่มีปากกันหรอ!"

อาเดลตะโกนถามเสียงดังลั่นจนพวกลูกน้องต้องก้มหน้าหนี เขาหันกลับมามองคนที่ยังทำใบหน้าเหยเกอยู่ กลิ่นเหล้าที่คละคลุ้งกับใบหน้าเปียกชื้นพอจะทำให้เขาประมวลผลได้ว่าเธอโดนอะไรบ้าง

"ตาเดล ผู้หญิงของลูก....."

"แม่ก็รู้นี่ว่าเอมเป็นผู้หญิงของผม แล้วกล้าดียังไงสั่งให้มันทำร้ายคนของผมกัน!!"

"แม่ก็แค่ให้มันมาแยกออก นังเด็กนี่ต่างหากที่กำลังทำร้ายคนอื่น"

"คนบ้าพวกนี้ต่างหากที่จู่ๆก็เดินเอาเหล้ามาสาดเอมก่อนอ่ะ"

คิรินพูดเถียงขึ้นมาหัวชนฝา ดูก็รู้ว่าแม่ของอาเดลตั้งใจไม่เข้าข้างเพื่อนเธอ แบบนี้ใครมันจะไปยอมได้

"ไอออแกน ขอแก้วเหล้าให้กู"

อาเดลเอ่ยปากขอแก้วในมือของเพื่อนเขาที่ยังมีเหล้าอยู่ ออแกนส่งให้อย่างไม่ตั้งคำถาม เขายกแก้วนั้นเขย่าดูปริมาณเหล้าที่มี มันมากพอที่จะทำให้เขายิ้มพอใจ ก่อนเขาจะส่งแก้วเหล้านั้นให้คิริน

"สาดเลย เฮียรับผิดชอบเอง"

คิรินยิ้มเยาะแล้วพยักหน้า เดินเข้าไปหาเป้าหมายแล้วสาดเหล้าใส่อย่างที่อีกคนทำกับเพื่อนเธอ 

"แล้วรอยมือที่หน้านี่ใครทำ?"

"คนนี้ค่ะเฮียเดล"

ลีโอมองคิรินที่ฟ้องขึ้นมาทันทีแล้วขำในลำคอ อีกคนเป็นคนรักเพื่อนมากน่าดูแถมดูจะสะใจมากที่คนพวกนั้นโดนอาเดลจัดการ อาเดลเดินเข้าไปหาหญิงสาวที่คิรินชี้ด้วยตัวเองจนหญิงสาวหวาดกลัวแล้วเดินถอยหลังหนี

"แพมแพมช่วยด้วยสิ!"

"พี่เดลคะ คือ......"

เพี๊ยะ!! เขาผลักแพมแพมให้เลิกยืนขวางแล้วใช้หลังมือตบเข้าที่ใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นอย่างไม่สนใจว่าจะเป็นใครมาจากไหน ก่อนจะเดินเข้าไปหาลูกน้องตัวดีแล้วถีบเข้าที่ท้องจนมันล้มลง

"พี่เดลทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ"

"แล้วใครอนุญาตให้มารังแกคนของชั้น!"

"เพื่อผู้หญิงคนเดียว ลูกทำขนาดนี้เลยหรอ!?"

"แต่ผู้หญิงคนเดียวที่แม่พูดถึง คือผู้หญิงของผม"