บทที่ 23 เอาใจเฮีย

"เฮียดื่มน้ำหน่อยไหม หนูเอามาให้"

อาเดลมองคนที่เดินเอาแก้วน้ำมาวางให้ที่โต๊ะเจาแล้วยกยิ้ม เขายกน้ำขึ้นดื่มทันทีไม่ให้คนตัวเล็กต้องเสียใจที่อุตส่าห์ยกมาให้ พอเขาดื่มจนหมดอีกคนก็รับแก้วไปวางลงที่เก่า นิ้วเรียวรูดเช็ดน้ำที่ปากให้เขาอย่างเบามือ

"ขอบคุณครับ"

"แหมม อิจฉาพวกมีเมียคอยเอาใจเว้ย"

ออแกนเอ่ยละสายตาจากเอกสารที่ดูเพื่อเอ่ยแซว หน้าตาท่าทางล้อเลียนจนอาเดลต้องหยิบปากกาแถวนั้นเขวี้ยงใส่ไปเต็มแรงด้วยความหมั่นไส้

"พูดมากนะมึงอ่ะ ไปช่วยไอลีโอเช็คสนามไป"

"จะจู๋จี๋กันก็บอก ทำมาไล่กู"

เขาจิ๊ปากเสียงดัวให้คนที่ยังแซวกันไม่หยุด ขมวดคิ้วใส่แล้วเริ่มจะกอดอกมอง จนออแกนยกมือสองข้างขึ้นเป็นเชิงยอมแพ้แล้วรีบเดินออกไป

ชะเอมหัวเราะร่าตอนที่มองออแกน ก่อนจะหันมามองอาเดลที่ส่ายหัวอยู่ เธอเดินไปยืนข้างเก้าอี้เขาแล้วเอาแขนเรียวโอบลงบนไหล่กว้าง ก่อนจะก้มกระซิบประโยคที่ทำให้อาเดลอมยิ้มออกมา

"หนูนั่งตักได้ไหม?"

"มาสิ"

เขาตอบในทันทีแบบไม่ต้องคิด แถมไม่รอให้คนตัวเล็กนั่งลงบนตักเองด้วย แขนแกร่งโอบรัดที่เอวจนชะเอมนั่งลงมาบนตักเขา แล้วไม่ลืมที่จะหอมแก้มนุ่มนิ่มนี้ด้วย

"ทำไมช่วงนี้ทำตัวน่ารักจัง"

"ก็อยากเอาใจเฮีย"

คนบนตักซุกหัวลงมาที่อกเขาแล้วเอาแก้มถูไปมา อาเดลยิ้มชอบใจแล้วลูบหัวเธอ แถมหอมลงบนผมนุ่มด้วย แต่พอรู้สึกได้ว่าอีกคนน่ารักผิดปกติก็เลยผละเธอออกมา

ไม่สิ เรียกว่าน่ารักกว่าปกติดีกว่า เมียเขาเป็นคนน่ารักอยู่แล้ว แค่วันนี้น่ารักกว่าปกติ อย่างนั้นก็แล้วกัน

"ไม่ใช่ว่าทำกลบความผิดอะไรหรอกใช่ไหม?"

"นี่หนูกลายเป็นคนยังไงในสายตาเฮียไปแล้วเนี่ย"

แขนเรียวสองข้างยกขึ้นกอดอกแล้วทำปากยู่อย่างงอนๆ ก่อนจะเบี่ยงหน้าไปทางอื่นเพื่อแสดงอาการให้เขารู้ว่าไม่พอใจ อาเดลก็เลยโอบเอวบางไว้แล้วแนบแก้มไปกับแขนเธอ

"โอ๋ๆ ไม่หน้างอนะครับ เฮียล้อเล่น"

ยกนิ้วก้อยหนึ่งข้างไปง้อเด็กขี้งอน แต่ดูเหมือนว่าอีกคนจะเล่นตัวไปน้อย เขาก็เลยต้องล็อกหน้าเธอไว้แล้วหอมแก้มซ้ำๆ จนชะเอมหลุดขำออกมาเอง

"แล้วหนูน่ารักแบบนี้ เฮียชอบรึเปล่า"

"ชอบสิครับ แต่เวลาอยู่ข้างนอกมันจับฟัดไม่ได้นี่นา"

อาเดลเชยคางมลเอาไว้ อย่างเขาหรอจะไม่ชอบที่ชะเอมทำตัวน่ารัก แต่ว่ามันลำบากเวลาอยู่ข้างนอกนี่สิ บางครั้งเขาก็อยากจะจับหอมจับฟัดซะตรงนั้น แต่ติดที่ว่าไม่อยากให้ใครมองชะเอมไม่ดี ก็เลยได้แต่อดใจเอาไว้ไปฟัดที่ห้องทุกที

"วันนี้คนต้องมาดูเฮียเยอะมากแน่เลย รีลีฟห่างจัดแข่งมาระยะหนึ่งแล้วนี่นา"

"ก็น่าจะเต็มสนามแหละ แต่วันนี้หนูลงไปอยู่โซนสตาฟกับพวกไอลีโอมันนะ เฮียไม่ให้นั่งโซนสแตนด์แล้ว"

"แต่ว่าเราก็มีโซนวีไอพีตรงสแตนด์นี่นา"

"แล้วมันกันคนได้ไหมล่ะ ที่ผ่านมาหนูก็เห็น"

อาเดลพูดขึ้นมาอย่างหัวเสีย ยิ่งนึกถึงก็ยิ่งหงุดหงิดขึ้นมา ขนาดเขาตั้งโซนวีไอพีเอาไว้ให้คนตัวเล็กนั่ง ก็ยังไม่วายมีหมามายุ่งกับคนของเขาอีก เห็นทีครั้งนี้คงปล่อยไปไม่ได้ เพราะการแข่งครั้งนี้ค่อนข้างสำคัญ ถ้าเกิดอะไรขึ้น เขาอาจปลีกตัวไปช่วยชะเอมไม่ได้อย่างทุกที

"หวงหนูหรอ?"

"หวงมากครับ"

"หนูก็หวงเฮียมากเหมือนกัน วันนี้ห้ามเท่เยอะ เดี๋ยวสาวๆก็กรี๊ดเฮียกันทั้งสแตนด์อีก"

เรียวนิ้วเล็กชี้ที่หน้าเขาอย่างออกคำสั่ง แต่ชะเอมจะรู้ตัวบ้างไหมว่ามันไม่ได้น่ากลัวเลยสักนิด ออกแนวน่ารักซะมากกว่า แต่ถึงอย่างนั้นพอนึกถึงเวลาที่โดนเธอบ่นหรือด่าเวลานอกลู่นอกทางเมื่อก่อนก็ได้แต่คิดว่าการขัดคำสั่งคนสวยของเขาคงจะไม่ดีเท่าไหร่

ถึงจะสวย น่ารักมากขนาดนี้ แต่เวลาได้เปิดเครื่องด่าแล้วก็เจ็บไม่ใช่เล่นเลย

"ทำไมห้ามเรื่องที่มันทำยากจัง เฮียมันก็เท่ซะด้วยสิ"

"หลงตัวเอง"

"หลงหนูต่างหาก มาเพิ่มพลังให้เฮียก่อนเร็ว"

"ยังไง?"

"อยากจูบครับ ขอจูบหน่อย"

ชะเอมลุกขึ้นยืนจนทำเขาใจเสีย หรือว่าเธอจะไม่อยากให้เขาจูบ แต่ยังไม่ทันคิดไปไกล คนตัวเล็กก็ขึ้นคร่อมมานั่งบนตักเขา แขนเรียวสองข้างคล้องรอบคอเขาไว้แล้วยกยิ้ม

ในเวลานี้อาเดลไม่ต้องคิดอะไร เขาโอบรัดให้เธอเข้ามาแนบชิดแล้วกดจูบในทันที รอยจูบทวีคูณความเร่าร้อนราวกับว่าเราโหยหากันมากทั้งที่อยู่ด้วยกันทุกวัน เธอเผยอปากออกให้เขาแทรกเรียวลิ้นเข้าไปได้ถนัด ให้ตายเถอะ จูบเก่งขึ้นเป็นกอง ไม่เสียดายเลยที่เทรนมาด้วยตัวเอง

แกร็ก!

"ตายแล้ว!! บัดสีบัดเถลิงจริงๆ!"

เสียงเปิดประตูดังขึ้นก่อนเสียงแหลมจะดังตามมาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ชะเอมทำท่าจะลุกขึ้นแต่อาเดลรวบเอวเธอเอาไว้ เขามองเธอด้วยรอยยิ้มก่อนจะเอาผมทัดหูให้แล้วหันมองคนที่เข้ามาโดพลการ

"ทำไมพี่ชะเอมทำตัวแบบนี้คะ เราเป็นผู้หญิงแท้ๆ ต้องรักนวลสงวนตัวนะคะ"

"รักนวลสงวนตัวนี่ต้องทำยังไงหรอ? ทำตัวใสซื่อ แต่อยากได้แฟนชาวบ้านแบบเธอรึเปล่า?"

ชะเอมไม่ใช่คนยอมคนขนาดนั้น ยิ่งในตอนที่อาเดลอยู่ด้วย เธอก็ยิ่งมีความกล้ามากกว่าเก่า เพราะรู้ดีว่ายังไงเขาก็จะเข้าข้างเธอแน่

"หยุดพูดจาแบบนี้นะ หยาบคายจริงๆ ตาเดล...."

"ออกไปได้แล้วครับ ทั้งคู่เลย นี่เป็นห้องส่วนตัวของผม ลูกน้องผมไม่ได้บอกหรอว่าไม่อนุญาตให้ขึ้นมาขัดจังหวะเราสองคน"

"แม่ก็แค่พาหนูแพมขึ้นมาหาลูก ใครจะไปคิดละว่าจะมาเจออะไรแบบนี้"

"ปกติตามมารยาทแล้ว ก่อนจะเข้ามาก็ควรจะเคาะประตู แต่ว่าไม่ได้ทำกันเลยนี่ครับ"

เขาได้ถอนหายใจอย่างนึกรำคาญ ใครกันแน่ที่กำลังทำสิ่งที่ไม่ควรทำ ทั้งที่เขาเอ่ยปากบอกตลอดว่าห้องทำงานเขาไม่ใช่ใครที่จะเข้ามาก็ได้ แต่ก็ยังมีคนพยายามเข้ามา ยิ่งเข้ามาขัดจังหวะความสุขของเขาด้วยแล้ว ก็ยิ่งพาลพาให้หงุดหงิดกันไปใหญ่

"พี่เดลหาว่าแพมกับคุณป้า....."

"หยุดพูดแล้วก็ออกไปสักที แล้วไอเสียงแหลมๆนี่ก็เลิกใช้ได้แล้วนะ น่ารำคาญ!!"

"พี่เดล!!"

"ก็แค่อยากจะบอกเธอให้รู้เอาไว้ ว่าที่กำลังทำอยู่มันไม่ได้น่ารักในสายตาฉัน เพราะงั้นก็เลิกแอ๊บสักที"

"ตาเดล หนูแพมเป็นคู่หมั้นลูกนะ"

อาเดลเบื่อกับการได้ยินประโยคนี้เต็มที แม่เอาแต่กรอกหูเขามาตลอด ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงปล่อย แต่ตั้งแต่คบกับชะเอมมา เขาก็ไม่ชอบใจเท่าไหร่เวลาที่ได้ยิน ยิ่งแม่เอาแต่พูดในตอนที่ชะเอมอยู่กับเขา เขาก็ยิ่งไมาชอบเข้าไปใหญ่

"ผมมีเมียแล้ว ผมไม่หมั้นกับใครทั้งนั้นแหละ แล้วก็ไม่อนุญาตให้แม่กับแพมอยู่ที่นี่ด้วย!!"

"นี่แกไล่แม่หรอ แม่เป็นแม่แกนะ!!"

"เพราะเป็นแม่ไง ผมถึงบอกดีๆ ไม่งั้นผมตามคนให้มาลากออกไปแล้ว"

"แต่พี่เดล...."

"กลับไปซะ!"

ปึ้ง!! เสียงปิดประตูดังลั่นด้วยอารมณ์ ชะเอมยกแขนคล้องคอเขาเหมือนเดิมแล้วยิ้มอย่างพอใจ เธอขยับหน้าเข้าหาเขาแล้วเริ่มจูบด้วยตัวเอง แต่สุดท้ายอาเดลก็คลุมเกมอยู่ดี

"แฮกๆ เฮียของหนูจูบเก่งจัง"

"หนูก็จูบเก่งขึ้นเยอะ"

"ใครสอนมาละ"

"พูดแบบนี้ อยากรู้จังว่าบทเรียนอื่นจะเก่งด้วยไหม?"

"หืมม?"

อาเดลไม่ตอบอะไรแต่โอบอุ้มคนตัวเล็กขึ้นก่อนจะวางเธอให้นั่งเก้าอี้แทนเขา ขายาวก้าวเดินไปกดล็อกประตูแล้วเดินกลับมา แค่เพียงเท่านั้นเธอก็พอรู้แล้วว่าเขากำลังคิดจะทำอะไร

เก้าอี้ทำงานถูกหมุนให้หันไปหาก่อนอาเดลจะนั่งลงตรงหน้า เขายกขาเรียวขึ้นแล้วกดจูบไล้สูงขึ้นมาเรื่อยๆก่อนจะหยุดที่ขาอ่อน

"แต่เฮียไม่ต้องไปเตรียมตัวหรอ?"

"น่าจะยังพอมีเวลา"

"อยากขนาดนั้นเลยหรอ?"

"อย่าถามมากน่า อ้าขาออกมาซะดีๆ"

อาเดลไม่รอช้าจับขอของชะเอมไว้แน่น เขาจับอ้าออกกำลังจะขยับหน้าเข้าไปหา สีหน้าและแววตาหื่นกระหายนั่นพาลพาให้ชะเอมใจเต้นแรงทุกทีที่ได้เห็น แต่ทว่าทุกอย่างก็ต้องหยุดลง....

ก๊อกๆ!!!!

"ไอเดลโว้ยยย!!! ไปเตรียมตัวได้แล้ว ล็อกประตูทำห่าอะไรเนี่ย!"

"คิก. พี่ลีโอเรียกแล้ว"

"อยากฆ่ามันให้ตายซะจริงๆ"