Share
ตอนที่14 ถูกหยาม
“พี่ลิตาเห็น”
“ใช่”
“ไปคุยกันที่ร้านกาแฟดีกว่าครับ”
ธนกรเห็นทีเรื่องนี้จะต้องคุยกับลลิตายาวจึงต้องหาที่สะดวกๆในการคุย
ร้านกาแฟXXX
“แบบนี้นี่เอง...เชื่อจริงๆใช่ไหมว่าปานตะวันรับหมั้นคุณนนเพราะประชดเราน่ะ”
“ผมก็ไม่แน่ใจนะครับ..แต่ปกติผมทำผิดกี่ครั้งปานตะวันก็ให้อภัยผมตลอดแล้วที่ทะเลาะกันล่าสุดปานตะวันขอเลิกกับผมไม่กี่อาทิตย์ก็มีข่าวว่าเธอจะหมั้นกับนนทวัตรมันทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่าเธอประชดผมตอนนี้ผมอยากได้เธอคืนมาไม่ว่าจะใช้วิธีไหนผมก็ยอม”
“ถ้าพี่จะขอยื่นมือช่วย..ไทม์จะโอเคหรือเปล่า”
“พี่ลิตา”
ธนกรเงยหน้ามองจ้องลลิตาอย่างไม่เชื่อหูตัวเองว่าลลิตาจะเอ่ยคำเมื่อครู่ออกมา
“พี่ก็เป็นคนชอบพูดตรงๆ..พี่สนใจคุณนน”
ลลิตาไม่ได้พูดอะไรมากและพอจะรู้ว่าธนกรน่จะเข้าใจว่าที่เธอขอยื่นมือเข้าช่วยให้ธนกรคืนดีกับปานตะวันเพราะต้องการอะไร
“แล้วคุณจะได้รู้กันว่าไม่ควรมาโกหกคนอย่างผม”
นนทวัตรนั่งกำมือแน่นมองจ้องเขม็งไปยังรูปจากกล้องวงจรปิดเขาเหมือนถูกหักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่าจากคนที่ชอบโกหกตาใสแต่คิดไปคิดมามีรูปพวกนี้ก็ดีเขาจะได้เจรจาให้หญิงสาวเอ่ยขอถอนหมั้นได้ง่ายขึ้น
ร้านอาหาร
“เหนื่อยหรือเปล่ามาทำงานวันแรกพี่ก็พาออกมาคุยกับลูกค้าข้างนอกเลย”
เมฆาเอ่ยกับณจันทร์ขณะที่ตัวเองตักอาหารใส่จานให้หญิงสาว แอบรู้สึกว่าวันนี้เขารับน้องด้วยการพามาทำงานยากตั้งแต่วันแรกเลย
“ไม่เหนื่อยเลยค่ะสนุกดี.. อ่อ.. รายละเอียดที่พี่เมฆคุยกับคุณสุทธิพงษ์จันทร์จะส่งให้เย็นนี้นะคะ”
ณจันทร์ส่ายหัวคราแรกที่รู้ว่าต้องมาคุยงานกับลูกค้าข้างนอกแอบกดดันพอสมควรแต่เมื่อถึงเวลางานเข้าจริงเธอกลับตื่นเต้นและสนุกไปกับงานจนจบ
“อืม.. แล้วพี่จะรอตรวจงานว่าเลขาของพี่ทำงานละเอียดแค่ไหน”
เมฆายกมือลูบหัวณจันทร์เบาๆทำเอาสาวเจ้าทำตัวไม่ถูกเล็กน้อยแต่ก็คิดว่าชายหนุ่มคงเอ็นดูเธอเสมือนน้องคนหนึ่งเท่านั้น
“ค่ะ”
นนทวัตรไม่คิดว่าวันนี้โลกจะกลมภาพทั้งหมดที่ปานตะวันกระหนุงกระหนิงกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่ธนกรอยู่ในสายตาของนนนทวัตรทั้งหมดต้องขอบคุณกวินจริงๆที่โทรนัดให้เขามาทานอาหารเย็นกันที่ร้านอาหารนี้อยากจะรู้จริงๆว่าคนที่อยากจะล่าแต้มควงคนโน้นทีคนนี้ทีจะมารื้อสัญญาหมั้นกับครอบครัวเขาเพื่ออะไร
“มานี่”
นนทวัตรเดินดุ่มเข้าไปที่โต๊ะของหญิงสาวก่อนจะกระชากร่างบางให้ลุกขึ้นตามแรงดึง
“ค.. คุณนน!!”
ณจันทร์ไม่ได้ตกใจที่ถูกกระชากแต่ตกใจที่นนทวัตรมาเจอเธอกับเมฆาตอนนี้เพราะกลัวว่าความจะแตกที่เธอไม่ใช่ปานตะวัน
“อะไรกัน”
เมฆารีบลุกดึงตัวของณจันทร์เอาไว้สีหน้าของเขาบ่งบอกถึงความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดที่จู่ๆก็มีใครมาทำเสียมารยาทกับณจันทร์
“เอ่อ..เดี๋ยวค่อยคุยกันนะคะพี่เมฆ”
ณจันทร์รีบดึงมือของเธอออกจากเมฆาและลากนนทวัตรออกจากร้านอาหารไปทันทีทิ้งให้เมฆายืนมองทั้งสองอย่างสงสัยว่าทั้งคู่มีเรื่องอะไรกันแต่ครั้นจะตามไปถามก็กลัวเสียมารยาท
“รีบดึงผมออกมาทำไมกลัวมันจะรู้หรือไงว่าผมเป็นคู่หมั้นคุณ”
นนทวัตรหยุดเดินตามหญิงสาวเมื่อถึงลานจอดรถ
“เปล่าค่ะฉันไม่ได้กลัวใครรู้แต่ฉันกลัวคุณจะทำให้คนอื่นแล้วก็ฉันขายหน้าต่างหากอยู่ๆก็มากระชากฉันแบบนั้นพูดดีๆกันไม่เป็นหรือไงคะ”
ณจันทร์หันมามองชายหนุ่มด้วยสายตาไม่พึงพอใจในพฤติกรรมและคำพูดของนนทวัตรเท่าไรนัก
“ขึ้นรถแล้วไปคุยกัน”
ณจันทร์ยอมเดินตามชายหนุ่มขึ้นรถไปโดยดีด้วยคิดว่าคุยกันในที่ส่วนตัวจะสะดวกกว่าอีกอย่างก็กลัวว่าเมฆาจะตามออกมาด้วย
ฟึ่บ
นนทวัตรขับถพาหญิงสาวออกมาจากร้านอาหารได้ก็ปาสิ่งที่เขาได้รับมาจากธนกรให้เธอได้ดู
“นี่มันอะไรไหนคุณบอกว่าเลิกกับแฟนเก่าคุณจริงๆ..ทำไมมีรูปแบบนี้ออกมาถึงเราจะไม่ได้รักกันแต่ผมก็ไม่ชอบให้ใครมาหยามหน้าเข้าใจไหม”
เอี๊ยด..
“อ๊าย..”
นนทวัตรเอ่ยจบเขาก็เบรกกะทันหันจนณจันทร์หน้าเสียณจันทร์เห็นรูปก็รู้ได้ทันทีว่าวันที่ธนกรให้เธอไปเอาของปานตะวันออกจากคอนโดมันเป็นแผนการของธนกร
“แล้ววันนี้ยังไปกระหนุงกระหนิงกับผู้ชายคนอื่นในที่โจ่งแจ้งแบบนั้นถ้าคนที่รู้จักผมมาเห็นเค้าจะคิดยังไง”
นนทวัตรยังไม่หยุดเสียงแข็งตำหนิหญิงสาวเพราะเขายังคงโมโหที่ถูกหยามครั้งแล้วครั้งเล่า
“คือ..”
“ถามจริงๆเถอะผู้ชายในสต็อกคุณมีกี่คนคิดจะควงคนนี้ทีคนนี้ทีอยากจะมีครอบครัวเพื่ออะไรมาหาเรื่องรื้อสัญญาหมั้นเพื่ออะไร..บอกไว้ก่อนผมไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร”
ณจันทร์เริ่มจะทำใจเย็นกับคำพูดของชายหนุ่มไม่ได้ต่อไปแล้วเหมือนกันเพราะเขาไม่เคยคิดจะเปิดโอกาสให้เธอได้พูดอะไรเลย
เพี๊ยะ..
มือน้อยยกฟาดหน้าคนที่พึ่งพล่ามจบจนหน้าหันเพราะสาวเจ้าทนที่จะถูกดูถูกไม่ได้อีกต่อไป ความเจ็บจากการถูกฟาดลงมาบนแก้มทำนนทวัตรมีโทสะที่ครุกรุ่นมากขึ้นเรื่อยๆ
“นี่..”
ชายหนุ่มหันไปตะคอกกลับหญิงสาวเสียงฝาด
“อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉันนะพูดพล่ามอยู่คนเดียวว่าฉันเป็นแบบนั้นแบบนี้ที่ถามคิดจะหาคำตอบหรือพูดเพื่อระบายอารมณ์กันแน่คะ”
ณจันทร์เริ่มไม่มีทีท่าเกรงใจอีกฝ่ายแล้วเพราะเธอก็เหลืออดกับนิสัยของเขาแล้วเหมือนกันหากเขาแรงมาเธอก็พร้อมจะแรงกลับนาทีนี้เห็นทีหญิงสาวต้องยืมความห่ามของพราวมุกมาใช้บ้างแล้วไม่ใช่เพื่อแสดงความเหนือให้ใครดูแต่เพื่อปกป้องตัวเองเท่านั้น
“หรือมันไม่จริงอย่างที่ผมพูดล่ะ”
“ใช่..มันไม่จริง..ในรูปฉันแค่ไปเก็บเสื้อผ้าออกจากคอนโดของไทม์เพราะเราเลิกกันแล้วจริงๆแล้วเมื่อกี้ที่คุณเห็นฉันก็แค่มาทำงานเท่านั้น”
“ทำงานบ้าอะไรถึงเนื้อถึงตัวกันขนาดนั้น..บอกไว้ก่อนถ้าอยากจะอ่อยผู้ชายไปทั่วกรุณายกเลิกการหมั้นกับผมก่อน”
“ดูเหมือนคุณจะหาเรื่องฉันเพราะอยากจะถอนหมั้นใช่หรือเปล่า...ไม่อยากหมั้นแล้วทำไมไม่บอกผู้ใหญ่ไปตั้งแต่แรกล่ะคะ”
“ก็เพื่อที่จะให้สัญญาหมั้นมันจบลงไปไง...คุณพ่อผมเป็นคนรักษาสัญญากับเพื่อนมากถ้าผมไม่เห็นแก่คุณพ่ออย่าคิดว่าผมจะยอมหมั้นกับผู้หญิงอย่างคุณ”
ทั้งสองยังสาดวาจาแข็งกระด้างใส่กันไม่หยุด
“ผู้หญิงอย่างฉัน?”
ณจันทร์รู้ได้เลยว่าคำพูดเมื่อครู่นี้ของนนทวัตรไม่ต้องอธิบายมากก็รู้ว่ากำลังดูถูกเธอเอามากๆ
Related chapter
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่15 บ้าได้ยิ่งกว่านี้
“ถ้าเรื่องนี้ถึงหูถึงตาครอบครัวผมจะดูซิว่าเค้ายังอยากได้สะใภ้แบบคุณอยู่หรือเปล่าไปบอกยกเลิกการหมั้นกับครอบครัวผมซะแล้วเรื่องหมกเม็ดเน่าเฟะของคุณผมจะปล่อยผ่าน”“ไม่..ถ้าคุณอยากจะบอกอะไรครอบครัวคุณ..คุณก็บอกไปเลยฉันก็มีคำอธิบายของฉันเหมือนกัน”หญิงสาวรู้ว่าตอนนี้เธออธิบายอะไรชายหนุ่มไปมันก็เปล่าประโยชน์เพราะเขาเชื่อไปแล้วว่าเธอคือผู้หญิงมั่วไม่เลือกที่ทำได้ตอนนี้ก็คือปลดล็อคประตูรถและเดินออกไปจากนนทวัตรให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ด้วยไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงอะไรกับชายหนุ่มให้เสียสุขภาพจิตอีก“จะไปไหน.. ตะวัน.. ตะวัน”นนทวัตรลงรถตามหญิงสาวมาติดๆทำให้เธอต้องเร่งสปีดสับขาวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตแต่ขาสั้นๆของเธอก็ไม่ทันคนขายาวอย่างชายหนุ่มอยู่ดีตอนนี้ร่างของเธอจึงถูกเขารวบอุ้มกลับไปที่รถดังเดิมท่ามกลางสายตาของคนที่เดินไปมาข้างถนนแต่ทุกคนทำได้แค่มองเท่านั้นด้วยคงคิดว่าเป็นเหตุสามีภรรยาทะเลาะกันจึงไม่มีใครอยากเข้ามายุ่ง“ปล่อยฉันนะ..”นนทวัตรอุ้มคนที่กำลังดีดดิ้นนั่งตักอยู่ที่ฝั่งคนขับด้วยกันและรีบเหยียบคันเร่งออกไปทันที“ปล่อย..”“อยากดิ้นก็ดิ้นไปผมจะขับรถถ้าอยากให้ตายกันทั้งคู่ก็ดิ้นต่อ”สิ้นเสียง
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่16 อวดดี
ตอนนี้ณจันทร์อยู่บนเรือยอร์ชลำหรูที่มีเพียงแค่เธอและนนทวัตรเป็นคนขับ หญิงสาวเดินไปเดินมาอยู่ที่ห้องใต้ท้องเรืออยู่หลายรอบครุ่นคิดว่าหากเธอบอกกับนนทวัตรว่าเธอไม่ใช่ปานตะวันเรื่องทุกอย่างที่วุ่นวายในชีวิตของเธอตอนนี้ก็น่าจะจบ“คุณนน”หญิงสาวเดินกล้าๆกลัวๆเข้ามาหาชายหนุ่มที่กำลังขับเรือท่ามกลางทะเลที่รายล้อมไปด้วยความมืด“มีอะไร...ถ้าอยากจะกลับก็กระโดดลงทะเลว่ายน้ำไปเอง”นนทวัตรไม่ได้หันมามองหญิงสาวแม้แต่เพียงหางตามีเพียงคำพูดเหน็บแนมเธอเท่านั้นที่เขาส่งกลับไป“กรุณาพูดกับฉันดีๆเป็นหรือเปล่าคะ”ณจันทณ์เริ่มขมวดคิ้วอีกรอบรู้ว่าเขายังคงอคติกับเธอไม่เข้าใจว่าทำไมคนตรงหน้าถึงได้ชอบจิกกัดเธอตลอดทุกคำที่พูดด้วยทั้งที่เธอก็พูดด้วยดีๆ“ก็พอใจจะพูดแบบนี้...คุณมาทักผมก่อนเองมีอะไรจะพูดก็พูดมา”“คือ..ฉัน”เมื่อถูกถามกลับเข้าคนที่เตรียมคำพูดมาก็เริ่มไปไม่เป็นเพราะหน้าของโสภิตาลอยเข้ามาอยู่ในโสตประสาททำให้เธอรู้สึกเห็นใจโสภิตาถ้าหากเธอพูดความจริงออกไปมันก็จะดีต่อตัวเธอที่ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวอะไรกับวงเวียนชีวิตของเหล่าไฮโซแต่ผลร้ายก็จะไปตกอยู่กับโสภิตาซึ่งคิดไปคิดมาเธอก็ยอมให้มันเป็นแบบนั้นไม่ได้ไม่เข้
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่17 สร้อยมุก
ปังง..คนตัวโตที่พึ่งเดินเข้าห้องปิดประตูเสียงดังจนคนที่นั่งด้านนอกสะดุ้งเล็กน้อยแต่หลังจากหายตกใจเธอก็สบถขำออกมาณจันทร์เชื่อแล้วว่ายังไงที่นี่ก็มีคนเพราะเมื่อครู่ชายหนุ่มเป็นคนบอกเธอเองว่าจะมีคนเอาของมาให้และเมื่อถึงเวลานั้นเธอจะได้ขอความช่วยเหลือจากพวกเขา“เก่งให้ตลอดก็แล้วกัน”นนทวัตรเห็นทีสิ่งที่คิดว่าแกล้งหญิงสาวได้จะไม่ได้ผลและคงจะต้องเล่นแรงขึ้นเพราะไม่ชอบที่สาวเจ้าทำอวดเก่งใส่ตัวเองเท่าไรนักวันต่อมาโรงพยาบาล XXX“คุณพราวมุกคะท่านผอ.เรียนเชิญให้ไปพบตอนบ่ายสองค่ะ”“ร.. เรียกพบฉันมีอะไรเหรอคะ”พราวมุกนั่งมองหน้ากับกนกวรรณหัวหน้าบัญชีด้วยสีหน้าตกใจก่อนจะหันกลับมาถามชุติมาเลขาของผอ.ที่มาแจ้งข่าวด้วยตัวเองด้วยท่าทีประหม่า“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ”ชุติมาตอบเรื่องนี้ไม่ได้เพราะเธอได้รับคำสั่งมาแค่นี้และย้ำให้เธอมาบอกด้วยตัวเองว่าจบเธอก็เดินกลับไป“ค่ะ”พราวมุกเริ่มทำตัวไม่ถูกไม่รู้ว่าเธอทำอะไรไม่เข้าตาใครทั้งที่พึ่งเข้ามาทำงานได้เพียงแค่วันที่สอง“เค้าเรียกพราวไปทำอะไรเหรอคะหัวหน้า”พราวมุกหันมาถามกนกวรรณอีกรอบ“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันปกติท่านผอ.ไม่เคยเรียกพบใครด้วย”กนกวรรณสาวใหญ่ที่ทำงา
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่18 จะตายไหม
“เป็นไปได้ยังไงพราว..ตัวเนี่ยนะเป็นทายาทเศรษฐีพันล้าน”เป็นเรื่องที่น่าตกใจสำหรับณิชามากเมื่อพราวมุกกลับมาเล่าเหตุการณ์วันนี้ให้ฟังว่าตัวเองมีสิทธิ์ที่จะได้เป็นทายาทเศรษฐีพันล้าน“ใช่..แต่ทางทนายจะต้องตรวจดีเอ็นเอก่อน”หลังจากที่แก้วเกตบอกกับเธอว่าเธอน่าจะเป็นลูกของคนที่ชื่อสรุตาพราวมุกก็ไปโรงพยาบาลหาหมอประจำตระกูลของสรุตาและเก็บตัวอย่างดีเอ็นเอไปตรวจว่าตรงกับดีเอ็นเอของพ่อกับแม่ที่เก็บตัวอย่างเอาไว้หรือไม่หากตรงก็เท่ากับว่าชีวิตของเธอจะเปลี่ยนไปในทันที“ขอให้เป็นจริงนะพราว”ณิชาดีใจไปกับพราวมุกด้วยและภาวนาว่าขอให้เพื่อนเธอเป็นทายาทเศรษฐีจริงๆ“ถ้าเป็นจริงมันก็มีทั้งเรื่องน่ายินดีแล้วก็น่าเศร้าเพราะเค้าไม่เหลือคนในครอบครัวเลย”“นั่นสินะ...แต่อย่าลืมนะพราวว่าเรามีครอบครัวที่ใหญ่กว่าคนอื่นตั้งเยอะ”“จริงด้วยนะ..อยากให้แม่ครูกับจันทร์อยู่ด้วยตอนนี้จัง”พราวมุกนั่งจับมือกับณิชาแน่นเธอคงจะดีใจที่ได้เป็นทายาทเศรษฐีจริงๆไม่ใช่ว่าจะมีเงินใช้สุขสบายแต่ดีใจที่จะมีเงินมาให้แม่ครูพัฒนาบ้านเด็กกำพร้าที่เธอเคยอาศัยอยู่และชีวิตเด็กๆพี่ๆน้องๆร่วมบ้านก็จะได้ดีขึ้นไปด้วยทางด้านณจันทร์ตั้งแต่เช้าจรดเย็
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่19 หนีไม่พ้น
“ขอบคุณนะครับป้าบัวลุงโนชที่เอาอาหารมาให้แถมยังพาหมอมารักษาผม”นนทวัตรจึงตัดบทบัวผันเอาไว้ก่อนเพราะไม่ต้องการให้หญิงสาวรู้ว่าที่นี่ที่ไหนด้วยกลัวว่าเธอจะหาทางติดต่อกับคนอื่นให้มาช่วยถูก“อ๋อ..ก็รู้เรื่องจากคุณตะวันนี่แหละครับถึงได้รีบพาหมอมา..ไม่มีอะไรแล้วพวกผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”ภาพที่บัวผันและมาโนชกำลังลุกเดินออกไปทำใจของณจันทร์ห่อเหี่ยวหนักลงไปอีกเพราะมีคนให้เธอขอความช่วยเหลือแท้ๆแต่พวกเขากลับไม่เชื่ออะไรเธอ“ทานยาให้ตรงเวลานะครับคุณนน”กิตติคุณหันมาบอกกับนนทวัตรก่อนจะเดินตามสองลุงป้าไป“ครับ”หลังจากทุกคนออกไปกันจนหมดนนทวัตรก็หันมาจ้องคนที่นั่งก้มหน้างุดเขม็ง“ทำร้ายผมจนเลือดตกยางออก...คิดจะหนีแต่ก็หนีไม่รอด”“ฉันหนีได้ค่ะ..แต่เพราะฉันเป็นคนที่มีสำนึกต่างหากเลยไม่ปล่อยให้คุณนอนจมกองเลือดอยู่แบบนั้น”ณจันทร์เงยหน้ามองคนที่กำลังพูดถางถางด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์“ให้ผมเดา..คุณคงกลัวผมตายแล้วตัวเองจะมีความผิดต่างหากถึงได้ยอมกลับมา”“จะอะไรก็ช่างฉันว่าเราหยุดเล่นสงครามประสาทกันซะทีเถอะพาฉันกลับเถอะนะขอร้องล่ะ”“ไม่..บอกแล้วไงว่าถ้าคุณไม่ยอมไปขอถอนหมั้นกับครอบครัวผมคุณก็จะต้องใช้ชีวิตที่น
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่20 ดูแล
“พี่เมฆรู้ได้ไงคะว่าผิงทำงานอยู่ที่นี่”ณิชาออกมาคุยกับเมฆาที่ร้านกาแฟใก้ล้ๆกับที่ทำงานของเธอช่วงพักกลางวัน“จันทร์บอกพี่เอาไว้”“แล้วมาหาผิงที่นี่มีธุระอะไรเหรอคะ”“พี่ติดต่อจันทร์ไม่ได้เลยเธอหายไปตั้งแต่วันนั้นที่มีผู้ชายมาพาเธอไปผิงพอจะรู้หรือเปล่าว่าเค้าเป็นใคร”เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เมฆาร้อนใจจนต้องรบกวนเวลาของณิชาเพื่อมาขอคุยกับเธอเรื่องณจันทร์“คุณนนใช่ไหมคะ”“อ่อใช่..เห็นจันทร์เรียกเค้าว่าแบบนั้น”เมฆารีบพยักหน้าเพราะเขาจำได้ว่าวันนั้นณจันทร์เรียกผู้ชายคนที่มาหาเธอว่านน“คือ..”ณิชาอึกอักอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเล่ารายละเอียดให้เมฆาได้ฟังว่าทำไมณจันทร์ถึงไปรู้จักกับนนทวัตรได้“แบบนี้นี่เอง”“ผิงก็ไม่แน่ใจเหมือนกันนะคะว่าจันทร์จะกลับมาเมื่อไรเพราะก็ติดต่อจันทร์ไม่ได้เหมือนกันค่ะ”“จันทร์จะปลอดภัยใช่หรือเปล่า...วันนั้นที่คุณนนพาจันทร์ออกไปดูจะอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไร”เมฆามองออกว่าวันนั้นนนทวัตรน่าจะไม่พอใจที่เห็นเขากับณจันทร์เพราะคิดว่าเธอคือปานตะวัน“จริงเหรอคะ”“อืม..คงโมโหที่เห็นพี่อยู่กับคู่หมั้นตัวเองล่ะมั้ง”“แต่ที่คุณโสโทรมาบอก..เห็นว่าคุณนนแค่จะพาจันทร์ไปเที่ยวดูงานด้วยกันแล้วก
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่21 กลัวความมืด
“เกาะเล็กครับ”“ทำแบบนี้ได้ยังไงยังไม่ได้แต่งกับลูกสาวเค้าเลยพากันไปแบบนี้เสียหน้าฉันหมดกัน”“ใจเย็นๆค่ะคุณลูกเราแค่อยากจะทำความรู้จักกับหนูตะวันให้มากขึ้นก็ได้..เอาแบบนี้ก็ได้ค่ะกลับมาก็จับแต่งกันไปเลยเป็นการให้เกียรติทางบ้านหนูตะวันด้วย”อนงค์นาถพยายามกล่อมให้สามีของเธอใจเย็นลงในเมื่อเรื่องมันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้เธอก็เห็นว่าจะต้องแสดงความรับผิดชอบกับเรื่องนี้ให้ดีที่สุด“อย่างนั้นก็ดีเหมือนกัน”ภัทรพลเห็นด้วยกับภรรยาถ้ารู้ว่าลูกชายตนจะทำแบบนี้เขาไม่ปล่อยให้แค่จัดงานหมั้นคงจับให้แต่งไปให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยจะได้ไม่ต้องมาเกรงใจทางบ้านของโสภิตาที่ลูกชายทำอะไรตามใจตัวเองเช่นนี้สองสาวนั่งหน้าห่อเหี่ยวกันอยู่ที่ห้องเช่าเพราะเป็นห่วงณจันทร์หลังจากที่เธอโทรหาโสภิตาให้โทรถามทางบ้านของนนทวัตรว่าชายหนุ่มจะพาเพื่อนเธอกลับมาเมื่อไรกลับได้คำตอบว่าไม่มีกำหนดแถมยังติดต่อไม่ได้แบบนี้พวกเธอก็ค่อนข้างเป็นกังวลขึ้นกว่าเดิมเยอะ“จันทร์จะไม่เป็นอะไรใช่ไหมไปกับคุณนนสองต่อสองแบบนั้น”ณิชาหันมามองหน้าพราวมุกเธอไม่อยากจะคิดอะไรที่มันไม่ดีอีกแต่มันก็อดคิดไม่ได้เพราะตอนนี้เพื่อนของเธอก็ถูกนนทวัตรเข้าใจว่าเป็น
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่22 จำไม่ลืม
วันต่อมาตอนนี้นนทวัตรตื่นแล้วแต่เขายังคงจ้องมองคนที่หลับตาพริ้มและยังคงจับมือของเขาอยู่ไม่ปล่อยมุมปากหนาเริ่มมีรอยยิ้มเล็กน้อยกับภาพที่กำลังมองแอบคิดในใจว่าเวลาหญิงสาวหลับก็ดูน่ารักเหมือนกันผิดกับตอนที่ต่อปากต่อคำกับเขาเป็นไหนๆ“คุณนน..ตื่นแล้วเหรอคะ”ณจันทร์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาได้นนทวัตรก็รีบตีสีหน้าปกติและหันไปสายตาเหลือบมองทางอื่นแทนไม่อยากให้หญิงสาวรับรู้ว่าเขากำลังสนใจใบหน้าของเธออยู่“ฉันไปทำอาหารเช้าให้นะคะคุณไปล้างหน้าล้างตาเตรียมทานข้าวจะได้ทานยานะคะ”ณจันทร์เห็นแสงสว่างที่ผ่านมาทางม่านของหน้าต่างก็พอจะรู้ว่าวันนี้เธอน่าจะตื่นสายจึงรีบลุกขึ้นจากเตียงเพื่อจะไปเตรียมตัวทำอาหารเช้าชายหนุ่มจะได้ทานข้าวและทานยาตรงเวลานนทวัตรมองตามหลังคนที่ลุกลี้ลุกลนทั้งบ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆยอมรับว่าเริ่มมองเธอดีขึ้นมาบ้างจากเหตุการณ์เมื่อคืน“ถ้าผมไม่เจ็บเพราะคุณ.. คุณจะดีกับผมแบบนี้หรือเปล่าตะวัน”แต่ชายหนุ่มก็ยังไม่แน่ใจว่าที่หญิงสาวดีกับเขาเพราะรู้ตัวว่าทำเขาเจ็บหรือมาจากนิสัยจริงๆของเธอกันแน่ซุปเปอร์XX“หนมผิง”เมฆาเดินลากรถเข็นเข้ามาหาณิชาเมื่อเห็นว่าเธอกำลังง่วนอยู่กับการเลือกซื้อผักผลไม้
Latest chapter
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่40 ตอนจบ
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่39 เจ้าตัวเล็ก
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่38 ตัวประกัน
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่37 เจ็บปวด
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่36 สวมรอย
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่35 คลั่งรัก
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่34 ขาดสติ
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่33 โกหกตาใส
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่32 กำลังเล่นอะไรอยู่
