Share
ตอนที่15 บ้าได้ยิ่งกว่านี้
“ถ้าเรื่องนี้ถึงหูถึงตาครอบครัวผมจะดูซิว่าเค้ายังอยากได้สะใภ้แบบคุณอยู่หรือเปล่าไปบอกยกเลิกการหมั้นกับครอบครัวผมซะแล้วเรื่องหมกเม็ดเน่าเฟะของคุณผมจะปล่อยผ่าน”
“ไม่..ถ้าคุณอยากจะบอกอะไรครอบครัวคุณ..คุณก็บอกไปเลยฉันก็มีคำอธิบายของฉันเหมือนกัน”
หญิงสาวรู้ว่าตอนนี้เธออธิบายอะไรชายหนุ่มไปมันก็เปล่าประโยชน์เพราะเขาเชื่อไปแล้วว่าเธอคือผู้หญิงมั่วไม่เลือกที่ทำได้ตอนนี้ก็คือปลดล็อคประตูรถและเดินออกไปจากนนทวัตรให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ด้วยไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงอะไรกับชายหนุ่มให้เสียสุขภาพจิตอีก
“จะไปไหน.. ตะวัน.. ตะวัน”
นนทวัตรลงรถตามหญิงสาวมาติดๆทำให้เธอต้องเร่งสปีดสับขาวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตแต่ขาสั้นๆของเธอก็ไม่ทันคนขายาวอย่างชายหนุ่มอยู่ดีตอนนี้ร่างของเธอจึงถูกเขารวบอุ้มกลับไปที่รถดังเดิมท่ามกลางสายตาของคนที่เดินไปมาข้างถนนแต่ทุกคนทำได้แค่มองเท่านั้นด้วยคงคิดว่าเป็นเหตุสามีภรรยาทะเลาะกันจึงไม่มีใครอยากเข้ามายุ่ง
“ปล่อยฉันนะ..”
นนทวัตรอุ้มคนที่กำลังดีดดิ้นนั่งตักอยู่ที่ฝั่งคนขับด้วยกันและรีบเหยียบคันเร่งออกไปทันที
“ปล่อย..”
“อยากดิ้นก็ดิ้นไปผมจะขับรถถ้าอยากให้ตายกันทั้งคู่ก็ดิ้นต่อ”
สิ้นเสียงนนทวัตรณจันทร์ก็เริ่มนิ่งลงไม่ได้กลัวว่ารถที่นั่งอยู่จะเกิดอุบัติเหตุเพียงคนเดียวแต่กลัวว่าจะไปทำคนอื่นที่สัญจรไปมาเดือดร้อนด้วยที่เธอทำได้ตอนนี้คือสงบอารมณ์และขยับไปนั่งที่เบาะข้างคนขับเหมือนเดิม
“เชื่อง่ายแบบนี้ก็ดี”
นนทวัตรเปรยสายตามองคนที่กำลังคาดเข็มขัดนิรภัยด้วยสายตาของผู้ชนะ
“คุณมันหมาบ้า”
ณจันทร์กัดฟันกรอดตั้งแต่เกิดมาไม่เคยรู้สึกโกรธใครได้เท่ากับโกรธชายหนุ่มตอนนี้เลย
“ผมบ้าได้ยิ่งกว่านี้อีก”
นนทวัตรไม่ได้ใส่ใจกับคำต่อว่าของหญิงสาวเพราะคำพูดของเธอยิ่งสร้างแรงบันดาลใจให้เขาอยากแกล้งเธอหนักขึ้นเรื่อยๆจนกว่าเธอจะยอมเอ่ยปากถอนหมั้นกับครอบครัวของเขาโดยดี
“จะพาฉันไปไหนมันไม่ใช่ทางกลับบ้านนี่”
ณจันทร์เริ่มนั่งไม่ติดเมื่อเห็นว่านนทวัตรไม่ได้ขับรถไปเส้นทางที่จะไปบ้านของโสภิตา
“อยากเป็นคู่ชีวิตกับผมมากไม่ใช่เหรอให้ถอนหมั้นก็ไม่ยอมถอนก็จะพาไปใช้ชีวิตด้วยกันไงดูซิจะทนได้เท่าไร”
“คุณนน.. คุณจะมาทำอะไรตามอำเภอใจแบบนี้ไม่ได้นะ”
ณจันทร์ไม่อยากจะเชื่อว่านนทวัตรดูจะบ้าได้มากกว่าที่เธอคิด
“ทำไมจะทำไม่ได้..ก็ทำอยู่นี่ไง”
“คุณนน..พาฉันกลับเดี๋ยวนี้ไม่อย่างนั้นฉันจะแจ้งความ”
“เอาสิ..แจ้งเลย”
ณจันทร์มองค้อนนนทวัตรก่อนจะรีบหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋า
ฟึ่บ.. “นี่..”
และแล้วมือถือของเธอก็หลุดมือไปต่อหน้าต่อตาไม่กี่วินาทีกระจกรถฝั่งของนนทวัตรก็เปิดออกและเป็นชายหนุ่มที่ขว้างมือถือของเธอทิ้งลงถนนไป
“แจ้งสิ..แจ้งเลย..อยากจะกระโดดตอนนี้ก็ได้นะผมไม่ได้ว่า”
“คุณนน..นิสัยคุณนี่มัน”
“อยากจะด่าอะไรก็ด่าเลยผมไม่สน”
ณจันทร์อ้าปากค้างหันมองมือถือที่อยู่ไกลๆด้วยอาการเสียดายทั้งยังรู้สึกโมโหชายหนุ่มจนถึงขีดสุดหากเขาไม่ขับรถอยู่ตอนนี้เล็บของเธอคงได้ข่วนหน้าของเขาแน่
นนทวัตรพาณจันทร์นั่งรถมาร่วมสองชั่วโมงกว่าได้และรถหรูก็ขับมาจอดที่ท่าจอดเรือในเวลาฟ้ามืดพอดี
“คุณจะพาฉันไปไหน”
ณจันทร์หันซ้ายหันขวามองไปรอบๆก็เห็นแต่ทะเลในใจเริ่มหวั่นพอสมควรด้วยกลัวว่าชายหนุ่มจะระบายอารมณ์โกรธด้วยการพาเธอมาจบชีวิตที่ทะเล
“ก็บอกว่าจะพาไปใช้ชีวิตด้วยไง”
“ไม่..ฉันจะกลับ”
ณจันทร์รีบหันหลังหมายจะวิ่งหนีแต่จู่ๆก็มีเหล่าชายฉกรรจ์สามสี่คนมาขวางเธอเอาไว้
“ไปกับผมดีๆจะดีกว่า...ดื้อมากๆระวังคนของผมจะจับถ่วงน้ำเล่นคุณคงไม่ชอบหรอกมั้ง”
“คุณมันเผด็จการ”
สาวเจ้าจำต้องถอยหลังกำมือแน่นส่งสายตามองค้อนนนทวัตรอย่างที่ไม่เคยได้ทำกับใครมาก่อน
กลางดึกแล้วสองสาวณิชาและพราวมุกยังนั่งกอดเข่าคุยกันกับเรื่องที่โสภิตาโทรบอกเมื่อครู่อยู่เลย
“จันทร์ไปกับคุณนนได้ไง”
“คุณโสบอกว่าคุณนนบังเอิญไปเจอจันทร์แล้วก็พาไปดูงานด้วยกันที่เกาะ”
พราวมุกตอบณิชาอย่างที่โสภิตาได้โทรมาบอก
“แล้วจันทร์ก็ยอมไปง่ายๆน่ะเหรอ...ไม่ได้มีหน้าที่ปลอมเป็นปานตะวันแล้วนี่”
“ไม่รู้เหมือนกัน”
พราวมุกก็ไม่ค่อยแน่ใจจึงได้แต่ส่ายหัว
“นี่ก็ติดต่อจันทร์ไม่ได้อีก”
ณิชากังวลยังคงกังวลกับเรื่องที่นนทวัตรพาณจันทร์ไปไม่หายหากไม่มีอะไรจริงทำไมตอนนี้เธอยังติดต่อเพื่อนไม่ได้
“แบตอาจจะหมดก็ได้เล่นไปกันกะทันหันแบบนี้...อีกอย่างอาจจะไม่มีอะไรหรอกคุณนนคงอยากจะไปเที่ยวกับคู่หมั้นทำความรู้จักกันให้มากขึ้นเท่านั้นแต่ดันมาเจอปานตะวันตัวปลอมจันทร์ก็เลยต้องพลอยเล่นตามน้ำ”
“ตัวว่าคุณนนจะไม่ทำอะไรไม่ดีกับเพื่อนเราใช่ไหม”
ณิชาเปรยถามพราวมุกด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่นเพราะไม่ได้อยากพูดถึงเรื่องที่ไม่อยากให้เกิด
“คุณนนน่าจะเป็นสุภาพบุรุษพอมั้งเท่าที่เค้าคิด”
พราวมุกให้คำตอบอย่างที่เธอคิดอีกอย่างหากจะเกิดเรื่องที่ไม่ปลอดภัยกับณจันทร์จริงๆเธอก็เชื่อว่าณจันทร์ต้องไม่ยอมให้เกิดขึ้นแน่เว้นเสียแต่ว่าณจันทร์ไปมีใจให้นนทวัตรแต่นั่นก็คงเป็นไปไม่ได้
“ขอให้เป็นอย่างนั้นนะ”
ณิชาเริ่มถอนหายใจโล่งเมื่อได้ยินความเห็นของพราวมุก
“จะเครียดอะไรล่ะโสเด็กนั่นยอมปลอมตัวเป็นตะวันโดยที่เราไม่ต้องเสียอะไรก็ดีแล้วนี่”
สารภีนั่งมองน้องสาวตัวเองที่เอาแต่นั่งเครียดไม่ยอมหลับยอมนอนเมื่อได้รับสายจากนนทวัตรว่าเขานั้นพาใครไปที่เกาะด้วยกัน
“มันเหมือนการเอาเปรียบหนูจันทร์น่ะสิคะพี่สาโสไม่สบายใจเท่าไร”
โสภิตารู้สึกเกรงใจและห่วงณจันทร์อยู่พอสมควรที่เธอจะต้อวมาลำบากเล่นละครเป็นปานตะวันทั้งที่งานของณจันทร์มันจบไปตั้งแต่วันหมั้นแล้ว
“เอาเปรียบอะไรกันล่ะเงินที่ให้ไปก็ตั้งเยอะช่วยอีกนิดหน่อยไม่เป็นไรหรอก..ไปๆนอนเถอะดึกมากแล้วพี่ก็ง่วงมากแล้วเหมือนกัน”
“ค่ะ”
สารภีเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะคะยั้นคะยอให้โสภิตากลับไปนอนเพราะเธอเองก็อยากจะพักผ่อน
Related chapters
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่16 อวดดี
ตอนนี้ณจันทร์อยู่บนเรือยอร์ชลำหรูที่มีเพียงแค่เธอและนนทวัตรเป็นคนขับ หญิงสาวเดินไปเดินมาอยู่ที่ห้องใต้ท้องเรืออยู่หลายรอบครุ่นคิดว่าหากเธอบอกกับนนทวัตรว่าเธอไม่ใช่ปานตะวันเรื่องทุกอย่างที่วุ่นวายในชีวิตของเธอตอนนี้ก็น่าจะจบ“คุณนน”หญิงสาวเดินกล้าๆกลัวๆเข้ามาหาชายหนุ่มที่กำลังขับเรือท่ามกลางทะเลที่รายล้อมไปด้วยความมืด“มีอะไร...ถ้าอยากจะกลับก็กระโดดลงทะเลว่ายน้ำไปเอง”นนทวัตรไม่ได้หันมามองหญิงสาวแม้แต่เพียงหางตามีเพียงคำพูดเหน็บแนมเธอเท่านั้นที่เขาส่งกลับไป“กรุณาพูดกับฉันดีๆเป็นหรือเปล่าคะ”ณจันทณ์เริ่มขมวดคิ้วอีกรอบรู้ว่าเขายังคงอคติกับเธอไม่เข้าใจว่าทำไมคนตรงหน้าถึงได้ชอบจิกกัดเธอตลอดทุกคำที่พูดด้วยทั้งที่เธอก็พูดด้วยดีๆ“ก็พอใจจะพูดแบบนี้...คุณมาทักผมก่อนเองมีอะไรจะพูดก็พูดมา”“คือ..ฉัน”เมื่อถูกถามกลับเข้าคนที่เตรียมคำพูดมาก็เริ่มไปไม่เป็นเพราะหน้าของโสภิตาลอยเข้ามาอยู่ในโสตประสาททำให้เธอรู้สึกเห็นใจโสภิตาถ้าหากเธอพูดความจริงออกไปมันก็จะดีต่อตัวเธอที่ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวอะไรกับวงเวียนชีวิตของเหล่าไฮโซแต่ผลร้ายก็จะไปตกอยู่กับโสภิตาซึ่งคิดไปคิดมาเธอก็ยอมให้มันเป็นแบบนั้นไม่ได้ไม่เข้
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่17 สร้อยมุก
ปังง..คนตัวโตที่พึ่งเดินเข้าห้องปิดประตูเสียงดังจนคนที่นั่งด้านนอกสะดุ้งเล็กน้อยแต่หลังจากหายตกใจเธอก็สบถขำออกมาณจันทร์เชื่อแล้วว่ายังไงที่นี่ก็มีคนเพราะเมื่อครู่ชายหนุ่มเป็นคนบอกเธอเองว่าจะมีคนเอาของมาให้และเมื่อถึงเวลานั้นเธอจะได้ขอความช่วยเหลือจากพวกเขา“เก่งให้ตลอดก็แล้วกัน”นนทวัตรเห็นทีสิ่งที่คิดว่าแกล้งหญิงสาวได้จะไม่ได้ผลและคงจะต้องเล่นแรงขึ้นเพราะไม่ชอบที่สาวเจ้าทำอวดเก่งใส่ตัวเองเท่าไรนักวันต่อมาโรงพยาบาล XXX“คุณพราวมุกคะท่านผอ.เรียนเชิญให้ไปพบตอนบ่ายสองค่ะ”“ร.. เรียกพบฉันมีอะไรเหรอคะ”พราวมุกนั่งมองหน้ากับกนกวรรณหัวหน้าบัญชีด้วยสีหน้าตกใจก่อนจะหันกลับมาถามชุติมาเลขาของผอ.ที่มาแจ้งข่าวด้วยตัวเองด้วยท่าทีประหม่า“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ”ชุติมาตอบเรื่องนี้ไม่ได้เพราะเธอได้รับคำสั่งมาแค่นี้และย้ำให้เธอมาบอกด้วยตัวเองว่าจบเธอก็เดินกลับไป“ค่ะ”พราวมุกเริ่มทำตัวไม่ถูกไม่รู้ว่าเธอทำอะไรไม่เข้าตาใครทั้งที่พึ่งเข้ามาทำงานได้เพียงแค่วันที่สอง“เค้าเรียกพราวไปทำอะไรเหรอคะหัวหน้า”พราวมุกหันมาถามกนกวรรณอีกรอบ“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันปกติท่านผอ.ไม่เคยเรียกพบใครด้วย”กนกวรรณสาวใหญ่ที่ทำงา
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่18 จะตายไหม
“เป็นไปได้ยังไงพราว..ตัวเนี่ยนะเป็นทายาทเศรษฐีพันล้าน”เป็นเรื่องที่น่าตกใจสำหรับณิชามากเมื่อพราวมุกกลับมาเล่าเหตุการณ์วันนี้ให้ฟังว่าตัวเองมีสิทธิ์ที่จะได้เป็นทายาทเศรษฐีพันล้าน“ใช่..แต่ทางทนายจะต้องตรวจดีเอ็นเอก่อน”หลังจากที่แก้วเกตบอกกับเธอว่าเธอน่าจะเป็นลูกของคนที่ชื่อสรุตาพราวมุกก็ไปโรงพยาบาลหาหมอประจำตระกูลของสรุตาและเก็บตัวอย่างดีเอ็นเอไปตรวจว่าตรงกับดีเอ็นเอของพ่อกับแม่ที่เก็บตัวอย่างเอาไว้หรือไม่หากตรงก็เท่ากับว่าชีวิตของเธอจะเปลี่ยนไปในทันที“ขอให้เป็นจริงนะพราว”ณิชาดีใจไปกับพราวมุกด้วยและภาวนาว่าขอให้เพื่อนเธอเป็นทายาทเศรษฐีจริงๆ“ถ้าเป็นจริงมันก็มีทั้งเรื่องน่ายินดีแล้วก็น่าเศร้าเพราะเค้าไม่เหลือคนในครอบครัวเลย”“นั่นสินะ...แต่อย่าลืมนะพราวว่าเรามีครอบครัวที่ใหญ่กว่าคนอื่นตั้งเยอะ”“จริงด้วยนะ..อยากให้แม่ครูกับจันทร์อยู่ด้วยตอนนี้จัง”พราวมุกนั่งจับมือกับณิชาแน่นเธอคงจะดีใจที่ได้เป็นทายาทเศรษฐีจริงๆไม่ใช่ว่าจะมีเงินใช้สุขสบายแต่ดีใจที่จะมีเงินมาให้แม่ครูพัฒนาบ้านเด็กกำพร้าที่เธอเคยอาศัยอยู่และชีวิตเด็กๆพี่ๆน้องๆร่วมบ้านก็จะได้ดีขึ้นไปด้วยทางด้านณจันทร์ตั้งแต่เช้าจรดเย็
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่19 หนีไม่พ้น
“ขอบคุณนะครับป้าบัวลุงโนชที่เอาอาหารมาให้แถมยังพาหมอมารักษาผม”นนทวัตรจึงตัดบทบัวผันเอาไว้ก่อนเพราะไม่ต้องการให้หญิงสาวรู้ว่าที่นี่ที่ไหนด้วยกลัวว่าเธอจะหาทางติดต่อกับคนอื่นให้มาช่วยถูก“อ๋อ..ก็รู้เรื่องจากคุณตะวันนี่แหละครับถึงได้รีบพาหมอมา..ไม่มีอะไรแล้วพวกผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”ภาพที่บัวผันและมาโนชกำลังลุกเดินออกไปทำใจของณจันทร์ห่อเหี่ยวหนักลงไปอีกเพราะมีคนให้เธอขอความช่วยเหลือแท้ๆแต่พวกเขากลับไม่เชื่ออะไรเธอ“ทานยาให้ตรงเวลานะครับคุณนน”กิตติคุณหันมาบอกกับนนทวัตรก่อนจะเดินตามสองลุงป้าไป“ครับ”หลังจากทุกคนออกไปกันจนหมดนนทวัตรก็หันมาจ้องคนที่นั่งก้มหน้างุดเขม็ง“ทำร้ายผมจนเลือดตกยางออก...คิดจะหนีแต่ก็หนีไม่รอด”“ฉันหนีได้ค่ะ..แต่เพราะฉันเป็นคนที่มีสำนึกต่างหากเลยไม่ปล่อยให้คุณนอนจมกองเลือดอยู่แบบนั้น”ณจันทร์เงยหน้ามองคนที่กำลังพูดถางถางด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์“ให้ผมเดา..คุณคงกลัวผมตายแล้วตัวเองจะมีความผิดต่างหากถึงได้ยอมกลับมา”“จะอะไรก็ช่างฉันว่าเราหยุดเล่นสงครามประสาทกันซะทีเถอะพาฉันกลับเถอะนะขอร้องล่ะ”“ไม่..บอกแล้วไงว่าถ้าคุณไม่ยอมไปขอถอนหมั้นกับครอบครัวผมคุณก็จะต้องใช้ชีวิตที่น
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่20 ดูแล
“พี่เมฆรู้ได้ไงคะว่าผิงทำงานอยู่ที่นี่”ณิชาออกมาคุยกับเมฆาที่ร้านกาแฟใก้ล้ๆกับที่ทำงานของเธอช่วงพักกลางวัน“จันทร์บอกพี่เอาไว้”“แล้วมาหาผิงที่นี่มีธุระอะไรเหรอคะ”“พี่ติดต่อจันทร์ไม่ได้เลยเธอหายไปตั้งแต่วันนั้นที่มีผู้ชายมาพาเธอไปผิงพอจะรู้หรือเปล่าว่าเค้าเป็นใคร”เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เมฆาร้อนใจจนต้องรบกวนเวลาของณิชาเพื่อมาขอคุยกับเธอเรื่องณจันทร์“คุณนนใช่ไหมคะ”“อ่อใช่..เห็นจันทร์เรียกเค้าว่าแบบนั้น”เมฆารีบพยักหน้าเพราะเขาจำได้ว่าวันนั้นณจันทร์เรียกผู้ชายคนที่มาหาเธอว่านน“คือ..”ณิชาอึกอักอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเล่ารายละเอียดให้เมฆาได้ฟังว่าทำไมณจันทร์ถึงไปรู้จักกับนนทวัตรได้“แบบนี้นี่เอง”“ผิงก็ไม่แน่ใจเหมือนกันนะคะว่าจันทร์จะกลับมาเมื่อไรเพราะก็ติดต่อจันทร์ไม่ได้เหมือนกันค่ะ”“จันทร์จะปลอดภัยใช่หรือเปล่า...วันนั้นที่คุณนนพาจันทร์ออกไปดูจะอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไร”เมฆามองออกว่าวันนั้นนนทวัตรน่าจะไม่พอใจที่เห็นเขากับณจันทร์เพราะคิดว่าเธอคือปานตะวัน“จริงเหรอคะ”“อืม..คงโมโหที่เห็นพี่อยู่กับคู่หมั้นตัวเองล่ะมั้ง”“แต่ที่คุณโสโทรมาบอก..เห็นว่าคุณนนแค่จะพาจันทร์ไปเที่ยวดูงานด้วยกันแล้วก
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่21 กลัวความมืด
“เกาะเล็กครับ”“ทำแบบนี้ได้ยังไงยังไม่ได้แต่งกับลูกสาวเค้าเลยพากันไปแบบนี้เสียหน้าฉันหมดกัน”“ใจเย็นๆค่ะคุณลูกเราแค่อยากจะทำความรู้จักกับหนูตะวันให้มากขึ้นก็ได้..เอาแบบนี้ก็ได้ค่ะกลับมาก็จับแต่งกันไปเลยเป็นการให้เกียรติทางบ้านหนูตะวันด้วย”อนงค์นาถพยายามกล่อมให้สามีของเธอใจเย็นลงในเมื่อเรื่องมันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้เธอก็เห็นว่าจะต้องแสดงความรับผิดชอบกับเรื่องนี้ให้ดีที่สุด“อย่างนั้นก็ดีเหมือนกัน”ภัทรพลเห็นด้วยกับภรรยาถ้ารู้ว่าลูกชายตนจะทำแบบนี้เขาไม่ปล่อยให้แค่จัดงานหมั้นคงจับให้แต่งไปให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยจะได้ไม่ต้องมาเกรงใจทางบ้านของโสภิตาที่ลูกชายทำอะไรตามใจตัวเองเช่นนี้สองสาวนั่งหน้าห่อเหี่ยวกันอยู่ที่ห้องเช่าเพราะเป็นห่วงณจันทร์หลังจากที่เธอโทรหาโสภิตาให้โทรถามทางบ้านของนนทวัตรว่าชายหนุ่มจะพาเพื่อนเธอกลับมาเมื่อไรกลับได้คำตอบว่าไม่มีกำหนดแถมยังติดต่อไม่ได้แบบนี้พวกเธอก็ค่อนข้างเป็นกังวลขึ้นกว่าเดิมเยอะ“จันทร์จะไม่เป็นอะไรใช่ไหมไปกับคุณนนสองต่อสองแบบนั้น”ณิชาหันมามองหน้าพราวมุกเธอไม่อยากจะคิดอะไรที่มันไม่ดีอีกแต่มันก็อดคิดไม่ได้เพราะตอนนี้เพื่อนของเธอก็ถูกนนทวัตรเข้าใจว่าเป็น
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่22 จำไม่ลืม
วันต่อมาตอนนี้นนทวัตรตื่นแล้วแต่เขายังคงจ้องมองคนที่หลับตาพริ้มและยังคงจับมือของเขาอยู่ไม่ปล่อยมุมปากหนาเริ่มมีรอยยิ้มเล็กน้อยกับภาพที่กำลังมองแอบคิดในใจว่าเวลาหญิงสาวหลับก็ดูน่ารักเหมือนกันผิดกับตอนที่ต่อปากต่อคำกับเขาเป็นไหนๆ“คุณนน..ตื่นแล้วเหรอคะ”ณจันทร์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาได้นนทวัตรก็รีบตีสีหน้าปกติและหันไปสายตาเหลือบมองทางอื่นแทนไม่อยากให้หญิงสาวรับรู้ว่าเขากำลังสนใจใบหน้าของเธออยู่“ฉันไปทำอาหารเช้าให้นะคะคุณไปล้างหน้าล้างตาเตรียมทานข้าวจะได้ทานยานะคะ”ณจันทร์เห็นแสงสว่างที่ผ่านมาทางม่านของหน้าต่างก็พอจะรู้ว่าวันนี้เธอน่าจะตื่นสายจึงรีบลุกขึ้นจากเตียงเพื่อจะไปเตรียมตัวทำอาหารเช้าชายหนุ่มจะได้ทานข้าวและทานยาตรงเวลานนทวัตรมองตามหลังคนที่ลุกลี้ลุกลนทั้งบ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆยอมรับว่าเริ่มมองเธอดีขึ้นมาบ้างจากเหตุการณ์เมื่อคืน“ถ้าผมไม่เจ็บเพราะคุณ.. คุณจะดีกับผมแบบนี้หรือเปล่าตะวัน”แต่ชายหนุ่มก็ยังไม่แน่ใจว่าที่หญิงสาวดีกับเขาเพราะรู้ตัวว่าทำเขาเจ็บหรือมาจากนิสัยจริงๆของเธอกันแน่ซุปเปอร์XX“หนมผิง”เมฆาเดินลากรถเข็นเข้ามาหาณิชาเมื่อเห็นว่าเธอกำลังง่วนอยู่กับการเลือกซื้อผักผลไม้
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่23 เมา
Rrrrr“ว่าไงพราว..หนมผิงกลับไปหลายชั่วโมงแล้วนะยังไม่ถึงห้องอีกเหรอ”เมฆาเริ่มมีสีหน้ากังวลหลังจากพราวมุกโทรมาถามว่าณิชาจะกลับตอนไหนและทำไมถึงติดต่อณิชาไม่ได้“ยังค่ะ..พราวโทรหาก็ไม่รับ”“เดี๋ยวพี่ให้เพื่อนเช็คสัญญาณจากมือถือผิงถ้าเจอเดี๋ยวพี่ไปส่งหนมผิงเองพราวไม่ต้องห่วง”“ค่ะพี่เมฆ”หลังคุยกับพราวมุกจบเมฆาก็ลองโทรหาณิชาแต่ปรากฏว่าเธอก็ไม่รับสายเขาเช่นกันจึงรีบโทรหาเพื่อนที่เป็นตำรวจทันทีเพราะรู้สึกเป็นห่วงณิชาพอสมควรคราแรกคิดว่าเธอถึงห้องพักแล้วเสียอีก“อาม..ฉันมีเรื่องให้แกช่วย”หลังจากเมฆาโทรหาอานนท์เพื่อนที่เป็นตำรวจให้เช็คสัญญาณมือถือของณิชาว่าอยู่ที่ตำแหน่งไหนหลังจากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมงเมฆาก็รู้ที่อยู่ของณิชาและรีบออกไปหาเธอทันทีณิชามานั่งดื่มที่บาร์ได้ร่วมชั่วโมงกว่าแล้วที่เธอเข้ามาในร้านแบบนี้ทั้งที่ไม่เคยเข้าเพราะอยากรู้ว่าความเมามันจะทำให้เธอลืมเรื่องปวดหัวใจไปได้หรือเปล่าแต่เหมือนมันก็ยังลืมไม่ได้อยู่ดี“ทำไม.. อึก.. ทำไมทำจายม่ายด้ายสักทีนะ”สาวเจ้าถือแก้วเครื่องดื่มเอาไว้แน่นแต่ตัวของเธอฟุบอยู่บนโต๊ะแทบยกหัวตัวเองไม่ขึ้นแล้วแม้นจะไม่ได้ดื่มไปเยอะแต่คนที่ไม่เคยดื่มอย่า
Latest chapter
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่40 ตอนจบ
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่39 เจ้าตัวเล็ก
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่38 ตัวประกัน
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่37 เจ็บปวด
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่36 สวมรอย
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่35 คลั่งรัก
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่34 ขาดสติ
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่33 โกหกตาใส
เกมรักสัมพันธ์ร้าย ตอนที่32 กำลังเล่นอะไรอยู่
