LOGIN
Report
‘ณิชา’ช้ำใจจากการถูกหลอกจึงหนีไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เมืองนอกพร้อมกับลูกในท้อง พอมากลับทำงานที่ไทย ดันเข้าไปทำงานในบริษัทของ ‘ปัณกรณ์’ ท่านประธานที่เป็นพ่อของลูก
View MoreLatest chapter
พ่ายรักปัณกรณ์ 13 รักกับอีกคนแต่จูบกับอีกคน
ซวยจริง ๆ ถ้ารู้ว่าดรัลพรอยู่ด้วยคงไม่เข้ามาตั้งแต่แรก “ปัณกรณ์! แกไม่ต้องไปไหนทั้งนั้นเลย พาหนูดรัลพรไปคุยที่ล็อบบี้เดี๋ยวนี้” ว่าไว้ตามที่คาดคะเนไม่มีผิด สรันศักดิ์ไม่ปล่อยให้ลูกชายคนเล็กที่เทนัดลูกสาวเจ้าของอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่รอดไปง่าย ๆ แน่ บริเวณด้านในล็อบบี้รับแขกปัณกรณ์ยืนล้วงกระเป๋ามองทะลุออกไปด้านนอกหน้าต่างพร้อมที่จะฟังเธอบ่นเต็มที่ “คุณปัณทำแบบนี้กับรัลได้ยังไงคะ ไปกับยัยเด็กผู้หญิงบ้านนอกไม่พอ ยังเทนัดรัลให้ไปกับพี่ชายคุณอีก” “ผมติดธุระ” ปัณกรณ์ตอบสั้น ๆ เพียงไม่กี่คำนอกจากจะไม่ไยดีความรู้สึกเธอแล้ว เขาดูไม่รู้สึกรู้สาหรือสึกนึกผิดกับการกระทำในครั้งนี้ทำให้ดรัลพรไม่พอใจเป็นอย่างมาก “ติดธุระหรือหลบหน้ารัลกันแน่ เวลานัดกันทีไรก็อ้างโน่นนี่เทรัลตลอด ครั้งนี้คุณควรมีความละอายใจบ้าง ขอโทษรัลสิคะ” เธอกำมือแน่น สุดจะทนกับพฤติกรรมของปัณกรณ์เต็มที ช่วงนี้สาว ๆ ที่อยู่ในแวววงไฮโซชั้นสูงต่างทำคะแนนเข้าหาปัณกรณ์กันไม่หยุด เธอเกรงว่าถ้าเขาเกิดหวั่นไหวกับผู้หญิงพวกนั้นขึ้นมา “ไม่ขอโทษ…” เขาตอบอย่างเย็นชา “คุณปัณ! รัลไม่ยอมนะคะ” “ไม่ยอม? แล้วจะเอายังไง” ปัณกรณ์มองดรัลพรด้ว
Last Updated : 2024-12-12พ่ายรักปัณกรณ์ 12 คนที่ไม่อยากเจอ
ณิชากลับมาถึงบ้าน เจอพ่อบุญชัยกำลังยกตะกร้าสานไม้ไผ่เข้าไปวางไว้ในครัวซึ่งมีมะละกอสุกอยู่ประมาณห้าผล “ตอนเช้าพ่อเห็นลูกนั่งรถออกไปพร้อมไอ้หนุ่มคนนั้น เมื่อคืนเขานอนที่บ้านเราหรือเปล่า” บุญชัยเอ่ยปากถามพลางหยิบขันขึ้นมาตักน้ำดื่มให้ชื่นใจ เธอยิ้มเจื่อน ๆ กำลังคิดว่าจะตอบอย่างไรดีณิชากลืนน้ำลายอึกใหญ่จำใจโกหก “เมื่อคืนฝนตกหนักมากจ้ะพ่อ ณิเลยให้พี่เขานอนที่บ้านไอ้กล้า พอตอนเช้าพี่เขาก็เลยมาทานข้าวต้มที่ณิทำให้ จากนั้นเราสองคนก็ไปทานกาแฟที่คาเฟ่ชุมชนกันจ้ะ” เธอคงต้องไปเตี๊ยมกับกล้าไอ้ยกใหญ่ ที่สำคัญต้องให้เงินปิดปากหลายสตางค์ เพราะไอ้เด็กคนนี้มันกะล่อนปลิ้นปล้อนยิ่งชอบโพนทะนาไปทั่ว เกิดวันดีคืนดีพ่อไปถามไอ้กล้าแล้วพูดไม่ตรงกันล่ะซวยแน่ “จริงหรอลูก?” บุญชัยทำหน้าเหมือนไม่เชื่อลูกสาวแต่ในเมื่อณิชาพยักหน้าหงึก ๆ เขาก็ไม่ถามรบเร้าต่อ บางอย่างก็ปล่อยให้เป็นเรื่องส่วนตัว หากถามจี้มากไปจะพานให้อึดอัดกันเสียเปล่า ๆ อันที่จริงลูกสาวของเขาก็อายุยี่สิบแล้วไม่ใช่เด็กเล็กเสียหน่อย “ถ้าวันหลังนายปัณอะไรนั่นมาอีก พามาแนะนำให้พ่อรู้จักบ้างสิ” “ได้จ้ะพ่อ เอ่อ พ่อจ๊ะ มะละกอที่พ่อเอามาให้มันไม่พอทำ
Last Updated : 2024-12-12พ่ายรักปัณกรณ์ 11 บอกรักเพื่อให้เชื่อใจ
“ทำธุรกิจส่วนตัวครับ รับเหมาก่อสร้าง” ปัณกรณ์สร้างประวัติส่วนตัวปลอม ๆ ขึ้นมาภายในสามวินาที ทุกอย่างคือเรื่องโกหก เขาคิดว่าเธอคงสงสัยว่าบ้านเขาทำบริษัทก่อสร้างจริงไหม เขาหยิบมือถือขึ้นมาเปิดรูปถ่ายซึ่งกำลังยืนข้างป้ายบริษัทก่อสร้างให้ณิชาดู โดยบริษัทแห่งนี้เป็นของเพื่อนเขาซึ่งปัณกรณ์ไปร่วมแสดงความยินดีเฉย ๆ หากดูผิวเผินเขาก็เหมือนลูกชายเจ้าของบริษัทจริง ๆ ณิชารู้สึกโล่งใจที่เขาไม่ใช่พวกนักธุรกิจหรือนายทุนที่มาติดต่อขอซื้อที่ดินตลาดน้ำ ครั้งแรกที่เจอกัน เธอยอมรับว่ารู้สึกตะขิดตะขวงใจเล็กน้อย เขาอาจจะแฝงตัวเข้ามาเพราะหวังผลประโยชน์เรื่องที่ดิน แต่ในเมื่อยืนยันเช่นนี้เธอก็พลอยโล่งใจไปอีกหนึ่งเปราะ“ถ้าพี่เป็นพวกนายทุนจริง ณิคงใจสลายแย่ เพราะครอบครัวของณิก็บอกแล้วว่าอยากอนุรักษ์ที่นี่ หากตลาดน้ำกับที่ดินแห่งนี้ไปอยู่ในมือคนอื่น ชาวบ้านที่อาศัยมาดั้งเดิมจะไปอยู่ที่ไหน ทำมาหากินอะไร น่าสงสารพวกเขานะคะ” ปัณกรณ์จิบกาแฟพลางเบนสายตาไปทางอื่นเพราะหากคิดตามที่ณิชาพูดก็รู้สึกหวั่นไหวค่อนไปทางเห็นใจชาวบ้านไม่ใช่น้อย แต่การทำงานธุรกิจจะไขว้เขวไม่ได้ ทุกอย่างมีตั้งอยู่และดับไป ถ้าถึงวันที่เขาได้คร
Last Updated : 2024-12-12พ่ายรักปัณกรณ์ 10 ไม่น่าเป็นแค่นักศึกษาปริญญาโท
เช้าวันถัดมาหลังจากปัณกรณ์ตื่นนอน เขาไม่เห็นณิชานอนอยู่ข้างกาย ร่างสูงลุกขึ้นสวมเสื้อตัวเดิมที่วางพับอยู่บนโต๊ะเขาเดินไปหน้ากระจกติดกระดุมให้เรียบร้อย ทันทีที่ก้าวเท้าลงบันไดก็ได้กลิ่นอาหารหอมฟุ้งไปทั่วบ้าน ปัณกรณ์แอบมองจากด้านหลังเห็นณิชากำลังตั้งใจทำอาหาร ทำไมกูต้องสงสารเขาด้วยวะ กูเป็นอะไรของกูกันแน่?เขาเคยคิดเล่น ๆ ถ้าวันหนึ่งแผนการของเขาสำเร็จ หญิงสาวที่น่ารักสดใสคนนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง แต่คิดไปก็เท่านั้น เขามาที่นี่เพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจ ไม่ได้มาทำการกุศลหรือเห็นใจใคร ดังนั้นต้องจัดการความรู้สึกตัวเองให้ได้ ข้าวต้มสองถ้วยจากฝีมือลูกสาวเจ้าของตลาดวางลงบนโต๊ะอาหาร ปัณกรณ์มัวแต่กดมือถือเช็กตลาดหุ้นจึงไม่ทันสังเกต “อาหารเช้าเสร็จแล้วค่ะ” น้ำเสียงนุ่มละมุนทำให้ปัณกรณ์รีบเก็บมือถือทันที ปกติ breakfast ของเขานั้นเรียบง่าย มีแค่กาแฟแก้วเดียวกับขนมปังก็เพียงพอแล้ว แต่ในเมื่อเธออุตส่าห์ตื่นเช้ามาทำอาหารให้ก็ต้องกินไปตามน้ำ เพียงแค่ได้ชิมคำแรกก็อดคิดในใจไม่ได้ว่า ‘แค่ข้าวต้มธรรมดา แต่ทำไมอร่อยจังวะ’ แน่นอนว่าคนอย่างเขาคงไม่รู้ว่าแม่ครัวคนนี้ไม่ได้ทำอาหารลวก ๆ แต่ตั้งใจทำสุดฝีมือ ร
Last Updated : 2024-12-12พ่ายรักปัณกรณ์ 9 เป็นของเขาNC
ปัณกรณ์คว้าต้นคอขาวเนียนของหญิงสาวมาอยู่ในระยะประชิดทำให้ณิชาตกใจทำตัวไม่ถูก เขาเพ่งมองใบหน้าสวยหวานได้รูปพลันให้ชวนเคลิบเคลิ้มหลงใหลไปกับความงดงามที่ธรรมชาติมอบให้โดยไม่ต้องปรุงแต่งใด ๆความเมามายที่เกิดขึ้นทำให้เขายกฝ่ามือขึ้นมาสัมผัสแก้มเนียนสวยและเผยรอยยิ้มอย่างพอใจยามที่ได้สบสายตากับเธอเจ้าตัวไม่รอช้าโน้มใบหน้าหล่อลงมาบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่ม ณิชาพยายามผละตัวออกห่างจากเขา แต่ก็ไม่อาจต้านรสจูบดุดันซึ่งเขามอบให้อย่างกะทันหันได้ ลิ้นสากสัมผัสภายในโพรงปากเล็กเข้าไปเกี่ยวพันกันอย่างร้อนแรงความซาบซ่านหวือหวาก่อตัวขึ้นทีละน้อย ปัณกรณ์อุ้มร่างเล็กขึ้นมาแนบอกและพาเธอขึ้นห้องนอน เพียงแค่สบสายตาเขาก็รู้ว่าคนตรงหน้ากำลังประหม่าอย่างเห็นได้ชัดจึงจูบปลอบประโลมอีกครั้ง คราวนี้เธอตอบกลับอย่างพึงพอใจ เขาถอดเสื้อเธอออกเหลือเพียงบราลูกไม้ซึ่งดันเนินอกขาวอวบซ่อนรูป พลันก้มลงซุกไซ้ซอกคอขาวนวลเนียนพร้อมกับประทับจูบลงบนผิวกายนุ่มเบา ๆ สัมผัสจากริมฝีปากของเขาทำให้ณิชาแอ่นตัวขึ้นพร้อมกับส่งเสียงครางที่ไม่อาจกลั้นไว้ได้“อื้อ”ตั้งแต่เกิดมาเธอไม่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้ชายคนไหนมาก่อน ปัณกรณ์เป็นคนแร
Last Updated : 2024-12-12พ่ายรักปัณกรณ์ 8 บรรยากาศกับฤทธิ์แอลกอฮอล์พาให้เคลิ้มไป
ปัณกรณ์พรูลมหายใจเบา ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์เขาหยิบจับอุปกรณ์การทำน้ำใบเตยตามที่ณิชาบอกซึ่งขั้นตอนการทำไม่ยุ่งยากเท่าไร แค่ช่วยล้างใบเตย จากนั้นนำไปต้มในน้ำร้อนก็จบขั้นตอนแต่แกงเขียวหวานมังคุดกุ้งสดใช้เวลานานหน่อย ไหนจะแกะกุ้ง แกะเปลือกมังคุด ตำพริกแกงอีกเล่นเอาเขาเหงื่อชุ่มไปทั้งตัว ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยคิดจะทำอะไรยุ่งยากแบบนี้ ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายก็พอ ณิชาเห็นท่าทางเงอะงะของผู้ช่วยหนุ่มเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อที่ผุดซึมตามผิวหนังก็อดอมยิ้มไม่ได้ แค่มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเขาไม่เคยเข้าครัวเธอเดินไปหยิบน้ำลอยดอกมะลิกับผ้าขนหนูที่แช่ดอกไม้สดมาให้ปัณกรณ์คลายร้อน ทว่ารองประธานหนุ่มเห็นดอกไม้ที่ลอยอยู่บนผิวน้ำก็นิ่งงันไปชั่วขณะ เขาไม่เคยดื่มน้ำจากขัน และไม่มั่นใจว่าสะอาดหรือไม่ แต่เจ้าของบ้านดันยืนกดดันอยู่ตรงหน้า ทำอะไรไม่ได้อีกตามเคยนอกจากจำใจรับมันมาดื่มก็ถือว่าพอใช้ได้...แค่น้ำเปล่าธรรมดาแต่ทำไมหอมดอกมะลิจับใจ ส่วนผ้าขนหนูก็มีกลิ่นหอมดอกไม้อ่อนเช่นกัน ว่าจะแค่จิบเล็กน้อย รู้ตัวอีกทีก็ดื่มจนหมดขันแม่ครัวคนสวยกับผู้ช่วยคนเก่งช่วยกันลงมือทำเครื่องดื่มกับอาหารคาวเสร็จเรียบร้อยแล้ว
Last Updated : 2024-12-11พ่ายรักปัณกรณ์ 7 พาเข้าบ้าน
3 อาทิตย์ผ่านไป ปัณกรณ์ส่งข้อความคุยกับณิชาอยู่เรื่อย ๆ จนทั้งคู่เริ่มสนิทกันผ่านช่องทางออนไลน์ ความผูกพันผ่านทางตัวอักษรทำให้ณิชาใจจดใจจ่อรอคอยที่จะได้เจอพี่ปัณอีกครั้งเช้าวันนี้ถึงกำหนดการที่เจ๊มาลีต้องเดินทางไปดูแลยายที่ต่างจังหวัด หล่อนฝากลูกสาวกับสามีดูแลตลาดน้ำให้ดีซึ่งสองพ่อลูกก็ตกปากรับคำเป็นเป็นมั่นเป็นเหมาะ ซึ่งณิชาจะดูแลในส่วนร้านขายขนมที่อยู่หน้าบ้านกับความเรียบร้อยของตลาดน้ำ ส่วนบุญชัยผู้เป็นพ่อก็จะขลุกอยู่ที่สวนหลังบ้านดังเดิม“พ่อจ๋า พ่อจำพี่ปัณนักศึกษาปริญญาโทคนที่ณิเล่าให้ฟังได้ไหมจ๊ะ พี่เขาต้องการทำธีสิสเลยมาหาข้อมูลที่ตลาดน้ำของเรา”“จำได้สิลูก” บุญชัยตอบลูกสาวเงยหน้าในขณะที่ตนเองกำลังคัดมะพร้าวส่งให้ลูกน้องไปแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ต่างๆ“วันนี้พี่เขาจะมาให้ณิสอนทำอาหารกับเครื่องดื่มที่บ้านของเรา พ่อจะว่าอะไรไหมจ๊ะ?”“โอ๊ย! ณิสอนเองจะไหวหรอ ไปให้คนอื่นสอนดีกว่ามั้ง ถ้าเกิดทำออกมาแล้วกินไม่ได้ขึ้นมาจะพานขายขี้หน้าเขาเอานา” บุญชัยแกล้งพูดหยอกล้อลูกสาว เขารู้อยู่แล้วว่าฝีมือการทำอาหารกับขนมของณิชาอร่อยได้เจ๊มาลีมาล้วน ๆ“พ่ออ่ะ ใจร้ายจัง” ณิชาทำหน้าน้อยใจพ่อบุญชัย เขาเห็
Last Updated : 2024-12-11พ่ายรักปัณกรณ์ 6 คู่แข่งหัวใจ
รองประธานหนุ่มกำลังนั่งดูดซิการ์พร้อมกับอ่านข้อความอยู่บริเวณริมสระว่ายน้ำ เขายิ้มยกมุมปากสูงเพราะแผนการที่วางไว้กำลังดำเนินการไปได้อย่างราบรื่น ลูกสาวเจ้าของตลาดน้ำหลอกง่ายกว่าที่คิด เหยื่อติดเบ็ดง่ายขนาดนี้ KanaForestLuxury Project คงเป็นรูปเป็นร่างได้ในไม่ช้า ตำแหน่งประธานบริษัทจะต้องตกเป็นของเขาคนเดียวทว่าการพักผ่อนหย่อนใจกำลังจะจบลงในไม่ช้า เมื่อปราวินพี่ชายคนโตเดินตรงเข้ามาหาน้องชายด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์“มึงไปทำอะไรที่ตลาดน้ำ?” น้ำเสียงของปราวินที่เอ่ยถามปัณกรณ์ดูเหมือนจะจงใจหาเรื่องมากกว่าการถามไถ่ทั่วไป“ก็ไปเที่ยวไง” เขาตอบห้วนๆ “คนอย่างมึงอ่ะนะไปเที่ยวตลาดน้ำ กูไม่เชื่อหรอก มึงคิดจะทำอะไรกันแน่?”“เจรจาเรื่องการซื้อขายที่ดิน” เขาตอบอย่างตรงไปตรงมา ไม่มีอะไรต้องปิดบังเพราะงานนี้สรันศักดิ์เป็นคนมอบหมายให้เขาทำแต่เพียงผู้เดียว“มึงก็เลยเข้าหาน้องผู้หญิงคนนั้นน่ะหรอ”“แล้วมีปัญหาอะไรวะ?” ปัณกรณ์เริ่มไม่สบอารมณ์ เขารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนักโทษที่กำลังถูกตำรวจสอบสวนอย่างไรชอบกล ไม่รู้ว่าไอ้พี่ชายคนนี้จะยุ่งวุ่นวายกับเขาทำไมนักหนา“กูก็ไม่ได้มีปัญหาหรอก แต่สิ่งที่มึงกำลังทำคือ
Last Updated : 2024-12-11พ่ายรักปัณกรณ์ 5 แลกเบอร์โทร
ณิชาพาปัณกรณ์เดินย้อนกลับทางเดิมพลางชี้นกชี้ไม้แนะนำร้านค้ารอบ ๆ ตลาดน้ำให้ดูว่ามีอะไรขายบ้างซึ่งรองประธานหนุ่มก็ฟังไปเพลิน ๆ มีบางช่วงอดปรามาสในใจไม่ได้ว่าก็แค่ของพื้นบ้านธรรมดา คุณภาพกับมาตรฐานมันจะไปดีสู้สินค้าราคาสูงที่ขายในห้างได้อย่างไร อันที่จริงณิชาตั้งใจว่าจะพาเขาไปร้านขายสินค้าแฮนด์เมด แต่ปัณกรณ์ต้องรีบกลับพอดี เธอจึงต้องเดินมาส่งเขาที่ลานจอดรถแทน“พอดีว่าช่วงบ่ายพี่ต้องช่วยพ่อทำงานน่ะ” เขากดริโมตปลดล็อกประตูรถยนต์ ก่อนจะหันไปมองหญิงสาวที่เดินมาส่ง “พี่กลัวว่าครั้งหน้ามาแล้วไม่เจอณิ พี่ขอเบอร์ไว้คุยกับณิได้ไหม” ปัณกรณ์ลุ้นคำตอบจากปากหญิงสาวที่เพิ่งรู้จักกัน เขากลัวว่าจะรุกแรงเกินไปจึงอธิบายเพิ่มเติมเพื่อให้คนที่ยืนถือน้ำใบเตยฟัง “คือว่าพี่กำลังเรียนปริญญาโท ต้องการข้อมูลไว้ทำธีสิสเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์” ทั้งหมดนี้คือเรื่องที่เขาแต่งขึ้นทั้งเพ ขอแค่เธอเชื่อในสิ่งที่เขาพูดก็พอ“ได้ค่ะ ระหว่างนี้ถ้าพี่ปัณมีข้อสงสัยหรืออยากรู้อะไรเกี่ยวกับที่นี่ก็ส่งข้อความมาถามณิได้เลยนะคะ” หญิงสาวยิ้มกว้างตอบรับด้วยความจริงใจ ทั้งแววตาทั้งท่าทางที่ดูเป็นธรรมชาติ ใส่ซื่อ ไม่ปรุงแ
Last Updated : 2024-12-11
Free Preview
1 ลูกสาวเจ้าของตลาดน้ำกับลูกชายเจ้าของห้าง
ตลาดน้ำคลองพนาลี ยามเช้าแสงแรกของวันเริ่มส่องผ่านต้นไม้ใหญ่ เสียงน้ำไหลอย่างแผ่วเบาสร้างบรรยากาศที่อบอุ่นและมีชีวิตชีวามีเรือไม้ลอยอยู่บนผิวน้ำ บางลำมีพ่อค้าแม่ค้ากำลังจัดเตรียมสินค้า ตั้งแต่ผลไม้สด พืชผัก จนถึงอาหารพื้นเมืองอันหอมกรุ่น กลิ่นหอมของกาแฟและขนมอบลอยมาตามเส้นทางน้ำบางครั้งยังมีเสียงนกหวีดจากเรือที่แล่นผ่าน หรือเสียงพูดคุยเบาๆ ของผู้คนที่มาเดินทางมาในเช้านี้ สองข้างทางโดยรอบเต็มไปด้วยชีวิตชีวาแต่ก็ยังคงความสงบเหมาะแก่การพักผ่อน ต้นไม้รอบข้างให้ร่มเงา มีสายลมเย็นพัดผ่านทำให้บรรยากาศรู้สึกสดชื่น ราวกับว่าเวลาผ่านไปช้าๆ ผู้คนหยุดพักนั่งลงบนม้านั่งใต้ร่มไม้ พูดคุยหรือเพียงแค่จิบกาแฟกันอย่าง Slow life ตลาดน้ำแห่งนี้จึงเป็นสถานที่ที่ทำให้ใจสงบและได้รับพลังบวกในการเริ่มวันใหม่“ณิลูก มาช่วยแม่ยกสังขยาหน้ากุ้งไปหน้าร้านหน่อย”เสียงเจ้าของตลาดน้ำตะโกนเรียกลูกสาวให้มาช่วยยกถาดขนมดังกล่าวมาจากด้านหลังครัวทำให้ ‘ณิชา’ หญิงสาววัย 20 ปีหันไปตามเสียงนั้นพร้อมรอยยิ้มสดใสที่ใครเห็นก็ต้องละลายกันเป็นแถบเธอกำลังเพลิดเพลินใจกับการจัดวางบุหลันดั้นเมฆ ลูกชุบ ขนมไข่ อินทนิล ให้ลูกค้าได้เลือ
You may also like
สตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย860.4K viewsสนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
ม่อเยี่ยน585.3K viewsยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
กานเฟย492.1K viewsบ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก439.6K viewsอ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
จุ้ยหลิงซู429.4K viewsแม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
อี้ซัวเยียนอวี่381.2K views
Related Novels
Interesting books of the same period
Comments