LOGIN
หญิงอ้วนเริงร่ากับท่านอ๋องเฉยชาน่าดู
Last Updated : 2025-01-11
12
Share:
Report
Synopsis
เพราะข้าอ้วนท่านอ๋องเลยไม่อยากแต่งกับข้าใช่ไหม เรียกข้าหญิงอ้วนข้ายอมตายเสียดีกว่า
View MoreLatest chapter
หญิงอ้วนเริงร่ากับท่านอ๋องเฉยชาน่าดู น่าขัน
อู้ตี้ปากไวเท่าความคิด ทำเอาเหล่าหญิงงามต่างหัวเราะขบขัน จิงเชียวกัดเม้มริมฝีปากแน่นฟู่อ๋องอมยิ้มกับดอกท้อสีแดงสดตรงกลางผ้าสีขาวสะอาดดอกท้อสีแดงโดดเด่นบนนั้นเหมือน จิงเชียวในตอนนี้ยิ่งแน่ใจว่านี่คือจิงเชียวน้อยของเขาที่กี่ปีก็ไม่เคยเปลี่ยนนางปักได้เพียงดอกท้อสีแดงตั้งแต่เก้าขวบกัวหลงหลงดึงเอาผ้าขาวจากมือฟู่อ๋อง"งดงาม งดงามจริงๆ ช่างเป็นดอกท้อที่แตกต่างแต่มีมนต์ขลังพวกท่านเห็นไหม ไม่ใช่ใครจะปักลวดลายแบบนี้ได้ง่ายๆ งดงามแต่เรียบง่าย ธรรมดาแต่น่าจดจำ"หญิงงามที่กำลังซุบซิบต่างเงียบเสียงมองไปที่ดอกท้อสีแดงสดเพียงดอกเดียวนั้น"ท่านองครักษ์ท่านเลอะเลือนไปแล้วหรือ เช่นไรจึงได้กล่าวชื่นขมเพียงแค่คนที่ทำอะไรง่ายๆอย่างนี้ นางไร้ความสามรถท่านยังเอ่ยชมเห็นว่านางมีใบหน้างดงามเป็นต่อพวกเราหรือไร"บุตรีของขุนนางใหญ่แซ่จือกล่าวติเตือนกัวหลงหลง"หืม. ..พวกเจ้าล้วนคิดว่าลวดลายงดงาม เท่านั้นที่จะผ่านการคัดเลือก จริงๆแล้วการที่ใครสักคนใส่ใจงานที่ได้รับมอบหมายให้เสร็จสิ้น รู้จักพลิกแพงนั่นนับว่าหลักแหลมยิ่งแล้ว เขาสั่งให้ปักจึงปัก ลวดลายสะท้อนความเป็นตัวตนนางเป็นง่ายๆ ทว่าก็ทำตามกฎ"อู้หลงฮ่องเต้ก้าวเข
Last Updated : 2025-01-11หญิงอ้วนเริงร่ากับท่านอ๋องเฉยชาน่าดู แย่งชิง2
“เสด็จพ่อแค่นี้ก็ยากจะตัดสินใจแล้วยังจะให้เขามาช่วยสังเกตการณ์เรื่องใดกันเล่า”ออกอาการเพราะเรียกรับผลประโยชน์จากบรรดาพ่อๆที่เป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่ไปแล้วว่าจะให้บุตรีของขุนนางกังฉินทั้งหลายผ่านการคัดตัวนางในปีนี้“ฝ่าบาท หลายคนเหมาะแล้วพ่ะย่ะค่ะไท่จือก็ยังอ่อนประสบการณ์ท่านอ๋องเองก็เก่งแต่เรื่องรบรา ท่านองครักษ์กัวหน่วยก้านไม่เลวบางทีหลายหัวย่อมดีกว่าหัวเดียว”ใต้เท้าเหวินที่เป็นขุนนางที่ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดรีบสนองกัวหลงหลงยิ้มเปลี่ยนเรื่องราวตึงเครียดให้กลายเป็นเรื่องการคัดตัวนางในเสียทุกคนต่างลืมเลือนเรื่องการลอบสังหารไปเสียสิ้น แต่คนผู้หนึ่งที่ไม่ลืม นั่นก็คืออู้หลงฮ่องเต้ตำหนักกุ้ยฮวาสำหรับคัดตัวนางใน ลานกว้างที่ปูด้วยหินสีขาวสะอาดเหล่านางกำนัลสวมใส่อาภรณ์ของนางกำนัลฝึกหัด อวดรูปร่างอ้อนแอ้นของแต่ละนางไม่ต้องบอกก็รู้ว่าจิงเชียวงดงามทั้งรูปร่างและใบหน้าที่หาใครเทียบเคียงได้พวกนางต่างกำลัง นั่งอยู่บนโต๊ะตัวเตี้ยของแต่ละนางบรรจงปักลวดลายลงบนผ้าขาวด้วยด้ายหลากสีเพื่อให้อวดฝีมือด้านหารเย็บปักคราวนี้เองไม่บอกก็รู้ว่า งานเย็บปักของจิงเชียวไม่ได้เรื่องแค่ไหน“หมดเวลาาาาาา”เวลาหนึ่งชั่วยามที
Last Updated : 2025-01-11หญิงอ้วนเริงร่ากับท่านอ๋องเฉยชาน่าดู แย่งชิง
“พ่ะย่ะค่ะ เอ่อเรื่องมีอยู่ว่า กงฉือพำนักที่บ้านท่านป้าฉินตั้งใจจะเข้ามาสอบจอหงวน และบังเอิญได้พบท่านอ๋องและก็บังเอิญอีกเช่นกันที่ท่านลุงฉินมีหลานสาวที่กำลังจะเข้ามาคัดตัวนางในนามว่าอิงเอ่อร์งดงามที่สุดในสามแคว้น และเราสองคนข้าหมายถึงท่านอ๋องกับข้าเราจึงไม่ต้องชะตากัน เพราะหญิงงามแล้วบังเอิญอีกครั้งที่ข้า เป็นคนที่นอนไม่หลับอยากจะรู้ว่าวังหลวงของแคว้นเป่ยฉียิ่งใหญ่เพียงใด และอยู่ที่ไกลจากบ้านท่านป้าแค่ไหนจึงออกเดินลัดเลาะตั้งแต่พลบค่ำ และบังเอิญ ข้าเดินเฉี่ยวจวนอ๋อง ท่านอ๋องที่ไม่กินเส้นกันเห็นว่าเป็นข้า ด้วยความที่เราไม่ถูกกันอยู่แล้วท่านอ๋องจึง ตั้งใจหาเรื่องข้าข้าก็เลยหาทางเลี่ยงโดยการหนีไปเสีย และท่านอ๋องก็ตามไม่เลิกจนกระทั่งเราทั้งสองเข้ามาในวังหลวงและข้าช่วยฝ่าบาทจากมือสังหารไว้ได้” เงยหน้ามองไปยังฟู่อ๋องที่กำลังมองอยู่ก่อนแล้วเช่นกัน“อืมมมม แบบนี้นี่เองมิน่าเล่า ฟู่อ๋องจะพูดว่าตามท่านองครักษ์มาก็เกรงว่าจะทำให้คนอื่นมองว่าแค่เรื่องหญิงงามก็ถึงกับต้องห่ำหั่นกันข้าเข้าใจแล้ว ข้าชักอยากจะเห็นหน้า หลานสาวใต้เท้าฉินอิงเอ่อร์เสียแล้วสิ”อู้หลงพูดไปยิ้มไป อู้ตี้กัดฟันจนเป็นสันนูนเจ้า
Last Updated : 2025-01-11หญิงอ้วนเริงร่ากับท่านอ๋องเฉยชาน่าดู แย่ง
“ฝ่าบาทป่านนี้ยังจับมือสังหารไม่ได้คงต้องเพิ่มกำลังอารักขา อย่างแข็งขัน”ใต้เท้าเหวิน ที่คุมกองกำลังองครักษ์ก้าวออกมาตรงหน้าอู้หลงฮ่องเต้ นั่งบนบัลลังก์มังกร ข้างๆเป็นกัวหลงหลงที่ยืนทำท่าทีแข็งขัน“มือสังหารเข้านอกออกในได้ง่ายดายราวกับคุ้นเคยกับวังหลวงเป็นอย่างดีไม่แน่ว่าอาจจะมีคนในหนุนหลัง” ใต้เท้าฉินเอ่ยปากดังๆ“ถึงกับลอบสังหารฝ่าบาทช่างอาจหาญยิ่งนัก มุ่งหวังในบัลลังก์อย่างไม่ต้องสงสัย”ไท่จืออู้ตี้ใช้คำพูดยุยง“บังอาจ กล้าเอ่ยคำว่ามุ่งหวังในบัลลังก์ เจ้าตั้งใจหมายถึงใครอู้ตี้”อู้หลงฮ่องเต้เต็มไปด้วยโทสะ“เสด็จพ่ออู้ตี้พูดความจริง บัลลังก์มังกรใครบ้างไม่มุ่งหวังนอกจากลูกที่เป็นถึงไท่จือใครๆก็ล้วนแต่ต้องการบัลลังก์ โดยเฉพาะคนที่พลาดหวังในบัลลังก์”ฟู่ฉวีช่ายยิ้มเย็น“ไท่จือท่านพูดแบบนี้ เหมือนจงใจใส่ร้ายท่านอ๋องฟู่ที่เป็นอนุชาของฝ่าบาท”อู้หลงตบโต๊ะเบื้องหน้าดังลั่น“จริงอย่างที่ใต้เท้าฉินกล่าวหรือไม่ อู้ตี้อย่ากล่าวหาลอยๆ”ฟู่อ๋องยังมีท่าทีเฉยชา กัวหลงหลงเหลือบตามองท่าทีของฟู่อ๋อง“จะมีสักกี่คนที่ ….ยามจื่อแต่ทว่ากลับเดินเล่นรับลมจนมาถึงวังหลวงทั้งที่จวนอ๋องห่างออกไปเกือบครึ่งลี้”
Last Updated : 2025-01-08หญิงอ้วนเริงร่ากับท่านอ๋องเฉยชาน่าดู ข้าอยู่ตรงนี้
โน้มตัวลงใกล้สุดใกล้“ได้หรือ เจ้ายินดีแต่งกับข้าเลยไหมเล่าหากเจ้ายินดีข้าก็พร้อมที่จะเข้าเฝ้ากราบบังคมทูลขออนุญาตแต่งเจ้า”น้ำเสียงราวกับผู้ชนะจิงเชียวย่นจมูก“ไม่มีทาง ชายาเอกท่านหายไปนอกจากไม่ติดตามถามข่าวท่านยัง…คิดแต่งชายาใหม่ข้าไม่มีทางยอม”คราวนี้ฟู่อ๋องรู้ทันทีว่าตัวเขาคือผู้ชนะอย่างแท้จริง“จะติดตามทำไมในเมื่อข้าพบนางแล้ว หรือเจ้าว่าข้าโง่ถึงกับมองไม่ออก”กระซิบข้างหูให้ได้ยินเพียงแค่สองคน“อย่ามาพูดแบบนี้นะ ท่านก็แค่ก็แค่……เห็นหญิงงามไม่ได้ก็เท่านั้นท่านมันคน …คนไม่ซื่อตรงต่อชายาของท่านคนใจโลเล”ฟู่อ๋องถอนหายใจยาว“ยอม ข้ายอมให้เจ้า จะว่าอย่างไรก็เชิญเจ้าตามสะดวก”“ท่านอาฟู่อ๋อง วันนี้ว่างจากราชกิจมายุ่ง อุ๊ยข้าใช้คำผิด ให้เกียรติมาดูแลความเรียบร้อยของการรับตัวผู้เข้าคัดตัวนางในด้วยตัวเองกลัวว่าอู้ตี้จะไร้สามารถทำการโดยลำพังหรือไร”“ข้ามาเพื่อนาง ข้ามาเพื่อคนของข้า”อู้ตี้ยิ้มหยัน“คุณหนู แซ่กัว มาคัดตัวนางในตอนนี้มีรายชื่ออยู่ในระเบียนผู้เข้าคัดตัวแล้วเท่ากับคุณหนูกัวเป็นคนของวังหลวงท่านอาจะอุปโลกน์ว่านางเป็นคนของท่านอาโดยอาศัยอำนาจอ๋องฟู่เช่นนั้นข้าในฐานะผู้ดูแลการคัดตัวนางใน
Last Updated : 2025-01-08หญิงอ้วนเริงร่ากับท่านอ๋องเฉยชาน่าดู เหรอ
กัวหลงหลงพยักหน้าขึ้นลงยิ้มมุมปาก"ท่านยินดี ช่วยไท่จือหรือไม่”“จะให้ข้าช่วยอย่างไร”กัวหลงหลงแสร้งโง่“ท่านก็แค่พูดเหมือนที่ข้าสงสัย และช่วยชี้ให้เห็นว่าจะมีกี่คนกันที่เข้ามาพอดีกับที่ฝ่าบาทกำลังถูกลอบสังหาร”“ได้ๆๆๆ แต่ข้าหวังว่าสิ่งที่ข้าทำครั้งนี้จะช่วยไท่จือผู้บริสุทธิ์ให้พ้นมลทินได้”ขันทีเจ้าเล่ห์ยิ้ม“ครั้งนี้ถือว่าเป็นบุญคุณ ไท่จือรับปากว่าหากท่านช่วยแก้ต่างให้กับไท่จือ ต่อไปหากท่านมีสิ่งใดที่รับมือไม่ไหวหรืออยากจะได้ ไท่จือยินดีให้ท่านตามที่ขอ”“ข้าจะจำใส่ใจ ข้าก็แค่คนบ้านป่า ได้รับใช้ไท่จือนับว่าเป็นบุญของข้ายิ่งแล้ว”จวนอ๋อง“ท่านอ๋องไม่เคยเหลียวแลข้าทั้งที่ ข้าไม่ได้อัปลักษณ์หรือน่ารังเกียจตรงไหนเจ้าช่วยข้าหาเหตุผลว่าเหตุใดท่านอ๋องจึงไม่สนใจไยดีข้าเหมือนที่ควรจะเป็นเมื่อคืนข้าเปลือยกายตรงหน้าเขากลับเลือกที่จะวิ่งตามงูที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไปทางไหน”สาวใช้ข้างกายเสี่ยวฟางก้มหน้าถอนหายใจพูดอ้อมแอ้ม“พระชายา บางทีท่านอ๋องอาจมีบางอย่างในใจ หรือไม่อาจจะสืบรู้ว่าเอ่อ เอ่อพระชายาเป็นคนของไท่จือมาก่อนแล้ว”จิงชินขมวดคิ้ว“เป็นไปไม่ได้ เรื่องนี้เป็นความลับอย่างที่สุด มีแค่ข้ากับเจ้าเท่
Last Updated : 2025-01-08หญิงอ้วนเริงร่ากับท่านอ๋องเฉยชาน่าดู ข้าไม่ใช่จิงเชียวคนเดิม
ลู่เยว่ยืนรีรอหน้าห้องพักของจิงเชียว“คุณหนูขอรับ”จิงเชียวยิ้ม สาวเท้ามาหยุดตรงหน้าลู่เยว่ด้วยสายตาที่บ่งบอกว่าดีใจอย่างที่สุด“อาจารย์เป็นอย่างไรบ้าง”ลู่เยว่เพียงแค่ยิ้ม กัวหลงหลงเป็นจิ้งจอกเก้าหางที่บำเพ็ญเพียรและมีคุณธรรมมาตลอด การบำเพ็ญเพียงสู่จุดสูงสุดแล้ว อาวุธไม่อาจทำร้ายได้ จึงไม่มีอะไรน่าห่วง เขาไปถึงกัวหลงหลงก็ฟื้นจากอาการบาดเจ็บแล้วที่ที่สำคัญนั้นเป็นเพราะฝ่าบาทที่ให้คนคอยดูแลจนกัวหลงหลงไม่อาจขยับตัวและหนีออกจากวังหลวงมาได้สิ่งเดียวที่ทำได้ในตอนนี้คือ อยู่เฉยๆเสียในวังหลวงมีม่านอาคมที่ไม่อาจแปลงกายได้ตามใจ อีกทั้งป้ายหยกที่ฝ่าบาทแขวนไว้ยังทำให้กัวหลงหลงอ่อนแรง“คุณชายเอ่อท่านอาจารย์ของคุณหนูปลอดภัยแล้ว บอกให้ลู่เยว่ส่งข่าวคุณหนู ว่าอีกไม่นานจะหาทางออกมาพบคุณหนูไม่ให้เป็นห่วง”“เฮ้อ โล่งใจที่สุด ดีจังอาจารย์ปลอดภัยแล้วพรุ่งนี้ข้าจะต้องเข้าวังก็คงได้พบกันที่นั่น ลู่เย่วแจ้งข่าวบอกท่านแม่เสียจะได้ไม่สงสัยว่าอาจารย์หายไปไหน”“ลู่เยว่กับอาจารย์ปรึกษากันแล้ว ตอนนี้ฝ่าบาททรงห่วงใยคุณชายกัวมากจึงไม่ให้ไปไหน บางทีคุณหนูควรจะพูดกับท่านแม่คุณหนูแทนคุณชาย"จิงเชียวยิ้มเจื่อนๆ ก็ฟู่อ๋อ
Last Updated : 2025-01-05หญิงอ้วนเริงร่ากับท่านอ๋องเฉยชาน่าดู ความทรงจำดีดี
“แต่นี่ข้าทำให้ท่านกงฉือโดยเฉพาะ ท่านอ๋องไม่ควรจะกินมันในเมื่อท่านกงฉือเองก็บาดเจ็บและไม่มีโอกาสได้กิน” ฟู่อ๋องยิ้มเศร้าๆ“อิจฉาจริง กงฉือผู้นั้น มาไม่ทันไรใครต่อใครต่างรุมเอาใจเขาแม้กระทั่งฝ่าบาทที่วิ่งวุ่นหาหมอหายา แล้วยังบัญชาให้ข้าคอยดูแลเขา ไหนจะคุณหนูอิงเอ่อร์ที่ใส่ใจแม้กระทั่งอาหารการกิน”จิงเชียวยิ้มแห้งๆ เหมือนจะนึกขึ้นได้“เอาแบบนี้ดีไหมข้าไปทำอาหารง่ายๆ ให้ท่านอ๋องสักสองสามอย่าง ท่านอ๋องชอบกินอะไรเป็นพิเศษ”จิงเชียวก็คือจิงเชียวนางไม่เคยโกรธใครนางไม่เคยไม่ดีกับใคร“ข้าครั้งหนึ่งเคยทำ กุ้งผัดซอสเฉฉวนให้คนที่ข้าคิดว่านางคือหญิงหนึ่งในใจ นางกินมันด้วยความเอร็ดอร่อย และตั้งแต่นั้นมาเมื่อพบกันในทุกๆ ครั้งนางมักจะให้ข้าทำกุ้งผัดซอสเฉฉวนให้เป็นประจำและนางจะชวนข้ากินทุกครั้งนางบอกว่ามันรสดีที่สุดแต่ข้ามักจะโกหกนางว่า ข้าไม่ชอบกินกุ้งทั้งๆ…ที่ ข้าไม่อยากจะแย่งนางเห็นนางกินก็มีความสุขแล้วได้นั่งมองนางกินของที่ข้าตั้งใจทำให้ก็มีความสุขแล้ว จนกระทั่งข้าต้องไปรบสามปีจึงไม่เคยได้นั่งมองนางกินกุ้งผัดซอสเฉฉวนฝีมือข้าอีกเลย”จิงเชียวน้ำตารื้นขอบตา ก็เรื่องที่ฟู่อ๋องพูดมาเป็นเรื่องราวระหว่างฟ
Last Updated : 2025-01-05หญิงอ้วนเริงร่ากับท่านอ๋องเฉยชาน่าดู กุ้งผัดซอสเสฉวน
“เขาไปไหนของเขากันนะ”จิงเชียวเดินรอบๆ ห้องพักลู่เย่วประสานมือตรงหน้า“คุณหนู เออองค์ เอ่อคุณชายออกไปตั้งแต่เมื่อคืนป่านนี้ยังไม่กลับมา”สีหน้าเป็นกังวลไม่น้อย“แล้วทำไมท่านไม่ติดตามท่านอาจารย์ไปเล่า”จิงเชียวพูดตามความจริง“เอ่อคุณชายไม่ให้ลู่เยว่ตามไป”จิงเชียวถอนหายใจ“พวกท่านทั้งสองคนมีอะไรที่จะบอกข้าไหม เรื่องราวที่ผ่านมายังไม่ได้รับความกระจ่าง”ลู่เย่วรีบหลบตา“บอกมาอย่าปิดบังข้า”ลู่เยว่ ก้มหน้านิ่งกำลังจะหาทางออกว่าควรจะแก้ตัวว่าอย่างไรไม่ได้ซักซ้อมไว้กับกัวหลงหลง“คุณหนูอิงเอ่อร์ที่เป็นแขกของบ้านฉิน มีน้ำใจยิ่งนักยกอาหารเช้าให้กับแขกของบ้านฉิน”ร่างสูงชะลูดของฟู่อ๋องเอามือไพล่หลังเดินมาจากด้านหน้าบ้านฉิน“ขอบคุณท่านอ๋องที่เอ่ยชม ความจริงจิง..อิงเอ่อร์ก็ดีกับทุกคนไม่เว้นใครท่านอ๋องลองมาเป็นแขกที่บ้านฉินดูจะดีไหม”ยิ้มสดใสแววตาใสซื่อฟู่อ๋องถอนหายใจยาว“ข้ามาส่งข่าวเรื่องหลานของฮูหยินฉินกงฉือ ที่บัดนี้พักรักษาตัวที่วังหลวงด้วยอาการบาดเจ็บ”จิงเชียวหน้าซีดเผือดยกมือขึ้นกุมที่อก“อะอะอุ๊ป”ยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง ฟู่อ๋องสังเกตท่าทีตื่นตกใจนั้นตลอดเวลา“อี้เหลียว ข้าจะเข้าวังหลวงเดี๋ยวนี้
Last Updated : 2025-01-05
Free Preview
ก้อนเนื้อกลมๆอารมณ์ดี
"อ๋องฟู่ฉวีช่าย ก็มาร่วมงานวันเกิดหรือ"ฉินจิงเชียวยกมือขึ้นบิดไปมาตรงหน้าท่าทีเคลิ้มฝัน อาการบิดตัวไปมาทำเอาไขมันที่หน้าท้องแขนขากระเพื่อมเป็นลูกคลื่น ใบหน้าอ้วนที่คางหย่อนลงมาถึงสามชั้นไม่ได้สองขั้นอย่างคนอ้วนทั่วไปอมยิ้มอย่างคนอารมณ์ดีที่มีมากพอๆ กับไขมัน"เจ้าค่ะคุณหนู ฮูหยินใหญ่ให้ท่านสวมอาภรณ์ให้รัดรูปหน่อย ทนอึดอัดเอานิดเผื่อว่าจะดูดีขึ้นมาบ้าง"จิงเชียวยิ้มแก้มพองอี้เหลียวพูดแบบไม่ถนอมน้ำใจก็จิงเชียวไม่เคยโกรธอยู่แล้วนี่นางยอมรับสภาพอ้วนราวกับแม่หมูของนางได้ แล้วยังกินเพิ่มไปอีกในทุกวัน ตอนเป็นเด็กก็น่ารักน่าเอ็นดู แต่พอโตมาน้ำหนักตัวของนางยิ่งเพิ่มขึ้นจนฉุดไปอยู่ท่านราชครูฉินเกอกับฮูหยินใหญ่จิงหรานก็ตามใจ ไม่เคยดุด่ามีแต่สรรหาของดีๆ มาให้นางกิน เพราะเป็นลูกคนเดียวของท่านฉินที่อายุปาเข้าไป45ปีในปีที่จิงเชียวถือกำเนิดและฮูหยินจึงตามใจ จิงเชียวเลยกลายเป็นคนอ้วนที่อารมณ์ดีที่สุดในแคว้น มองโลกในด้านดี ยิ้มหัวพูดคุยไม่มีทางที่จะแค้นเคืองใครแต่เรื่องมาสะดุดหยุดลงตรงที่ ฝ่าบาทดันประทานงานแต่งงานให้อ๋องฟู่ฉวีช่ายกับบุตรีบ้านฉิน นายท่านกับฮูหยินเลยให้คุณหนูใหญ่จิงเชียวกินน้อยลง แต่ก...
You may also like
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก440.1K viewsสัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง
ธารดารา307.4K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน300.8K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี
กู่หลิงเฟย267.2K viewsรอวันหย่า คุณสามีร้าย
เงียบสงัด265.4K viewsพิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่222.0K views
Interesting books of the same period
Comments