Share
ตอนที่27
“ก็พี่ต้นมาว่าเปาก่อนนี่คะ...จะดุจะโมโหวีนเหวี่ยงใส่เปา..เปาทนได้ทุกครั้งนะคะแต่เปาไม่ชอบให้พูดดูถูกเปา”
//อย่าคิดว่าจะยอม...เราไม่ได้เป็นอย่างที่เค้าพูดนี่นา//
“เธอ..”
ตฤณภพกระชากแขนหญิงสาวด้วยความโมโห
“ปล่อย...โอ้ยยย”
ทำให้หญิงสาวตอนนี้ลงไปพับกองอยู่กับพื้น
“เปา..”
ตฤณภพลืมตัวไปว่าเธอยังเจ็บอยู่จึงรีบพยุงตัวเธอขึ้นมา
“ไม่ต้องมายุ่งกับเปา”
//ตบหัวแล้วลูบหลังเหรอ..หึ่//
ปรารีรีบสะบัดมือชายหนุ่มออกแล้วเข้าห้องของเธอไปทันทีใครเพราะเธอรู้ว่ายังไงเขาก็ไม่ยอมแพ้เธอง่ายๆ
ปังงง
“โถ่โว้ยยย”
เมื่อหญิงสาวปิดประตูใส่หน้าของเขาชายหนุ่มก็กลับมานั่งที่โซฟาเขายังคงมีอารมณ์โกรธอยู่ไม่หายแต่ก็ไม่คิดอยากจะคุยกับเธออีกเมื่อครู่ก็โมโหตัวเองนิดหน่อยที่เผลอทำเธอเจ็บด้วยความไม่ตั้งใจตอนนี้อารมณ์ของเขามันเลยค่อนข้างแปรปรวนบอกไม่ถูก
เช้าวันต่อมา
07.00 น.
“คุณมาทำอะไรแต่เช้า”
ตฤณภพตื่นมาดื่มกาแฟในช่วงเช้าเห็นรถของณคุณขับเข้าจอดที่หน้าบ้านก็สงสัยว่าเขามาทำอะไรที่นี่แต่เช้า
“เปาบอกให้ผมมารับแต่เช้าครับ”
ณคุณบอกเหตุผลกับชายหนุ่มที่จะต้องมาที่นี่แต่เช้าเขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมปรารีจึงให้เขามารับแต่เช้าขนาดนี้
“อ๋อ...เชิญนั่งรอก่อนอีกเดี๋ยวคงจะออกมาแล้วหละ”
“ครับ”
“ผมขอตัวก่อน”
ตฤณภพหมดอารมณ์ดื่มกาแฟแต่เช้าจึงบอกให้ชายหนุ่มนั่งรอที่ห้องรับแขกแล้วเขาจึงเดินเข้าไปที่ห้องของเขา
ท่าทีของตฤณภพที่แปลกไปณคุณดูออกบวกกับเมื่อวานที่ปรารีเป็นเขาคิดว่าทั้งสองน่าจะมีปัญหากันไม่รู้ว่าเมื่อคืนที่เขากลับมาส่งปรารีเสียมืดจะมีปัญหาอะไรหรือเปล่า
5 นาทีต่อมา
“อ้าวพี่หมอ”
ปรารีออกมาจากห้องเดินออกมาข้างนอกก็เห็นว่าณคุณรออยู่ที่ห้องรับแขกอยู่แล้วเธอคิดว่าเธอออกมาไวแล้วเขายังมาไวกว่าเธออีกหรือ
“ไปกันเลยไหมข้าวรู้ว่าเปาจะไปหาดีใจใหญ่เลย”
ณคุณบอกกับต้นข้าวเมื่อตอนเช้าก่อนที่จะมาที่นี่ว่าปรารีจะมาหาเธอก็ดีใจรีบเข้าครัวไปเตรียมอาหารรอทันที
“เหรอคะ..ไปกันเถอะค่ะ”
“เปากับคุณต้นมีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า”
ระหว่างที่นั่งรถไปที่บ้านของเขาณคุณเองก็อดใจที่จะไม่ถามไม่ได้ว่าทั้งปรารีและตฤณภพมีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า
“เอ่อ...ไม่มีค่ะ”
ปรารีเลี่ยงที่จะพูดปัญหาจะดีกว่าเพราะเธอไม่ได้อยากเอาปัญหาของเธอไปวางไว้ที่ใคร
“พี่อยากจะให้เปาคิดว่าพี่เป็นพี่ของเปาหากมีเรื่องอะไรไม่สบายใจก็มาระบายกับพี่ได้”
ณคุณอยากให้หญิงสาวคิดเสียว่าเขาเป็นพี่คนนึงหากมีเรื่องไม่สบายใจเขาก็พร้อมที่จะรับฟังเสมอ
“เอ่อ...ค่ะ...พี่ต้นคะผู้ชายหากลืมคนเก่าไม่ได้ก็จะไม่ยอมมีคนใหม่ใช่ไหมคะ??”
ปรารีมีบางเรื่องที่คาใจอยู่ตั้งแต่เมื่อวานและณคุณเป็นผู้ชายที่เธอจะปรึกษาได้เขาคงจะให้คำตอบเรื่องนี้กับเธอได้
“อืมม....พี่ก็ไม่รู้นะอันนี้ก็แล้วแต่คนน่ะ..แต่ถ้าเป็นแบบคุณต้นพี่คิดว่าที่คุณต้นไม่ยอมมีใครใหม่เพราะว่าเขาเข็ดจากความรักแบบเดิมมากกว่าอีกอย่างคุณต้นเองก็ไม่ได้ใส่ใจที่จะมีแฟนอะไรมากนักเห็นสนแต่งาน”
ณคุณพอจะรู้ว่าเรื่องที่หญิงสาวถามแบบกว้างๆนั้นเธอหมายถึงเรื่องของใคร
“เอ่อ..เปาหมายถึง..แบบผู้ชายทั่วไปน่ะค่ะ”
//จะรู้ดีเกินไปแล้วนะคะพี่หมอ//
ปรารีแอบหลบสายตาลงเล็กน้อยไม่คิดว่าชายหนุ่มจะตอบแบบเฉพาะเจาะจงขนาดนั้นในขณะที่เธออุตส่าห์ถามแบบกว้างๆแล้ว
บ้านณคุณ
“พี่เปา”
ต้นข้าวเห็นปรารีลงรถมาก็รีบวิ่งเข้ามาต้อนรับ
“ข้าว...วันนี้หน้าตาสดใสขึ้นเยอะเลยนะ”
ปรารีเห็นว่าวันนี้ต้นข้าวมีสีหน้าที่แตกต่างกว่าเมื่อวานอยู่มากซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่ดี
“วันนี้ข้าวพึ่งใส่บาตรให้พ่อมาเปาทำฟักทองบวดไว้เผื่อพี่เปาด้วยเดี๋ยวทานข้าวเช้าเสร็จข้าวจะตักมาให้นะคะ”
ต้นข้าวลุกขึ้นมาทำอาหารแต่เช้าเพื่อใส่บาตรให้กับพ่อของเธอและยังทำเผื่อคนในบ้านกับปรารีที่จะมาอีกด้วย
“....”
ณคุณยืนมองสองสาวเดินเข้าไปในบ้านอย่างไม่สนใจเขาดูแล้วตอนนี้เขาจะหัวเน่าเสียแล้วที่ไม่เข้าพวก
13.30 น.
โรงงานทอผ้า
“หื้มมม...โทรไปก็ไม่รับเอาใหญ่แล้วนะเปา”
//ทำไมฉันต้องมานั่งเครียดเพราะเธอด้วยเนี่ย//
วันนี้ตฤณภพนั่งหัวเสียตั้งแต่เช้าทั้งที่งานก็ไม่มีอะไรน่าเครียดแต่ที่เขาเครียดก็เป็นเพราะปรารีทำตัวท้าทายเขาอยู่นี่แหละ
“อ้าวนายน้อยจะไปไหนครับ”
อินทัชที่นั่งอยู่หน้าห้องเจ้านายของเขาเห็นชายหนุ่มกำลังจะเดินออกไปอย่างไม่บอกไม่กล่าวก็จำต้องถามว่าจะไปไหนเพราะหากคนอื่นถามก็จะได้ตอบได้
“ฉันกลับก่อนนะทางนี้ถ้ามีปัญหาอะไรเดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันมาจัดการ”
ตฤณภพรออยู่ที่นี่ไม่ไหวเขาจะต้องไปดูให้เห็นกับตาวาตอนนี้ปรารีทำอะไรที่แรกที่เขาจะไปก็คือบ้านณคุณ
“ครับนายน้อย”
บ้านณคุณ
“นี่ราจะยกครัวมาไว้หน้าบ้านจริงๆเหรอคะ”
ต้นข้าวไม่คิดว่าณคุณจะยกอุปกรณ์การทำอาหารมาไว้ให้พวกเธอทำอาหารด้านนอกตัวบ้านจริงๆ
“จริงสิพวกเธออยากทำขนมกันไม่ใช่เหรอ..นี่ไงทำขนมท่ามกลางบรรยากาศสวนในตอนบ่าย”
ณคุณรู้ว่าผู้หญิงชอบบรรยากาศแบบนี้อยู่แล้วเพื่อให้หญิงสาวทั้งสองมีรอยยิ้มเรื่องแค่นี้เขาทำได้
“แหม..พี่หมอนี่รู้ใจพวกเราจริงๆเลยนะคะ”
ปรารีชมณคุณที่ดูจะรู้ใจผู้หญิงไปซะทุกเรื่อง
“แล้วข้าวจะทำอะไรให้พี่ทานเหรอเดี๋ยวพี่ช่วย”
ปรารีเห็นต้นข้าวจัดแจงของต่างๆอยู่คนเดียวเธอจึงอยากรู้ว่าต้นข้าวนั้นจะทำอะไรเธอช่วยได้ก็จะช่วย
Related chapters
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่28
“ข้าวเคยอ่านในหนังสือข้าวอยากลองทำเค้กค่ะข้าวไม่เคยทำอีกอย่างอุปกรณ์การทำที่นี่ก็มีครบเลยข้าวเลยอยากทำค่ะ”ต้นข้าวอยากจะทำขนมเค้กมานานแล้วแต่ติดตรงที่บ้านของเธอนั้นมันมีอุปกรณ์ในการทำไม่ครบเมื่อมาอยู่ที่บ้านชายหนุ่มดูแล้วเครื่องไม่เครื่องมือในการทำของที่นี่มันครบไปเสียทุกอย่างเธอเลยมีโอกาสได้ทำเสียที“ดีเลย”ปรารีเองก็อยากจะทานเค้กอยู่เหมือนกันยิ่งได้เห็นในขั้นตอนการทำด้วยเธอก็ยิ่งตื่นเต้นเหมือนเด็กที่อยากจะเล่นอยากจะลองของเล่นใหม่อย่างไงอย่างงั้น“มาเดี๋ยวพี่ช่วย”ณคุณอาสาเข้าช่วยต้นข้าวอีกแรงเพราะเขาอยากจะมีส่วนร่วมกับพวกเธอ“นายน้อยทำเป็นเหรอคะ??”ต้นข้าวหันไปถามชายหนุ่มด้วยความสงสัยว่าคนอย่างเขาทำครัวเป็นด้วยหรือ“ก็เคยอ่านมาเหมือนกัน”ณคุณทำท่าคิดเล็กน้อยเขาเองก็เคยอ่านผ่านๆมาเหมือนกัน“เราจะได้ทานเค้กที่อร่อยใช่ไหมคะ??”ปรารีทำหน้าสงสัยว่าถ้าหากณคุณเข้ามาช่วยทำเธอนั้นจะได้ทานเค้กที่อร่อยใช่หรือไม่“555555”ต้นข้าวอดขำในสีหน้าที่ไม่แน่ใจของณคุณไม่ได้งานนี้เธอเปรียบเสมือนเป็นหัวเรือใหญ่ที่ทำเป็นอยู่คนเดียวส่วนคนอื่นคงจะต้องให้เป็นลูกมือช่วยจับโน่นนี่เท่านั้นไม่อย่างนั้นคงไม่ได้เค้
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่29
“มานี่...”“โอ้ยย....ปล่อย”ตฤณภพไม่ปล่อยให้คนที่ตบหน้าเขาแล้วเดินหนีไปง่ายๆเขากระชากตัวเธอจนไม้คำยันของหญิงสาวหล่นพร้อมอุ้มเธอเข้าไปในห้องนอนของเธอด้วยอารมณ์โกรธและก็อยากจะเอาชนะ“อยู่นิ่งๆ”ชายหนุ่มวางหญิงสาวลงบนเตียงของเธออย่างไม่ถนอมแล้วใช้ตัวของเขาขึ้นไปคร่อมบนตัวของเธอเอาไว้แต่หญิงสาวก็ยังพยายามดิ้นหนีเพื่อให้พ้นชายหนุ่มที่กังบ้าคลั่งอยู่ในตอนนี้“พี่ต้นจะทำอะไร”ปรารีเห็นว่าเขากำลังถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้นเธอไม่อยากจะคิดว่าเขาจะกล้าทำแบบนี้กับเธอ“........”ตฤณภพไม่ตอบอะไรทั้งนั้นเมื่อจัดการกับเสื้อผ้าของเขาเสร็จตอนนี้เขาก็ลามไปฉีกเสื้อผ้าของหญิงสาวต่ออย่างไม่สนใจในแรงทัดทานของอีกฝ่าย“ทำแบบนี้ทำไม”ปรารีพยายามปกป้องตัวเองให้มากที่สุดเธอไม่รู้ว่าเขาจะทำแบบนี้กับเธอทำไมกัน“เพื่อให้รู้ไงว่าเธอเป็นของฉันจะได้ไม่ไปทำตัวมั่วกับใครที่ไหนอีก”ชายหนุ่มใช้มือแกร่งทั้งสองจับไปที่ข้อมือทั้งสองข้างของหญิงสาวให้กางออกพร้อมบอกเหตุผลให้เธอได้รู้ว่าสิ่งที่เขาทำแบบนี้เขาต้องการอะไรและเธอก็ไม่สามารถขัดขืนเขาได้ด้วย“ไม่นะ...อื้มมมม..ปล่อยยยยย....อื้อออองง”ปรารีพยายามขัดขืนอีกฝ่ายสุดแรงเ
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่30
บ้านณคุณ“นี่ต้นข้าวเด็กที่ผมรับเธอมาเลี้ยงครับ”ณคุณมาถึงบ้านก็เดินนำมลฤดีเข้ามาในห้องเมื่อเข้ามาก็รีบแนะนำให้มลฤดีได้รู้จักกับต้นข้าวอย่างเป็นทางการ“สวัสดีค่ะ”ต้นข้าวยกมือไหว้ผู้ใหญ่ที่เข้ามาใหม่อย่างอ่อนน้อม“สวัสดีจะ...เปาเป็นยังไงบ้าง”มลฤดีรีบนั่งลงข้างๆเตียงที่ปรารีนอนอยู่พร้อมทั้งใช้หลังมืออังที่หน้าผากของหญิงสาวที่นอนหลับอยู่ดูว่าเธอมีไข้สูงอยู่หรือไม่“ข้าวเช็ดตัวให้พี่เปาตอนนี้ไข้ก็เริ่มลดลงแล้วค่ะ”ต้นข้าวเช็ดตัวให้ปรารีตลอดตั้งแต่ทานยาแล้วนอนพักเลยทำให้ไข้ของหญิงสาวลดลงได้อย่างรวดเร็วแต่ก็ยังคงต้องดูอยู่ไม่ห่าง“คุณแม่ขา..ฮึก..ฮือๆๆ”ปรารีร็สึกตัวว่ามีคนกำลังพูดคุยกันเธอจึงลืมตาตื่นขึ้นมาดูเมื่อเห็นมลฤดีนั่งอยู่ใกล้ๆเธอจึงโผเข้าไปกอดพร้อมร้องให้สะอึกสะอื้นระบายความเสียใจออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่“งั้นเดี๋ยวหนูขอตัวก่อนนะคะ”“ผมขอตัวก่อนนะครับ”ทั้งต้นข้าวและณคุณคิดว่าพวกเขาคงจะต้องออกไปก่อนเพราะสองแม่ลุกอาจจะมีอะไรที่ต้องคุยกันเป็นการส่วนตัวก็ได้“คุณแม่ขา”“...เฮ้ออ...”มลฤดีกอดปลอบปรารีเธอเองก็กลุ้มใจเรื่องนี้อยู่เหมือนกันที่มันผิดไปจากสิ่งทีเธอวางไว้เธอไม่รู้ว่าตอนนี้ปร
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่31
Rrrrrrrrr“ครับคุณอินทัช...ผมคงยังไม่เข้าไปที่โรงงานอีกสองสามวันรบกวนคุณอินทัชดูแลความเรียบร้อยด้วยนะครับ”ดูเหมือนอินทัชจะโทรมาตรงจังหวะชายหนุ่มเลยถือโอกาสบอกเรื่องที่เขาจะไม่เข้าไปที่โรงงานสักสองสามวันเพราถ้าหากเขายังมีเรื่องกังวลใจเรื่องปรารีนี้อยู่งานของเขาไม่เดินแน่เป็นครั้งแรกที่เขาเสียงานเพราะเรื่องผู้หญิงนี่แหละเขายอมรับเลยว่าหญิงสาวมีอิทธิพลต่อตัวและหัวใจของเขาจริงๆ21.30 น.“ยังไม่นอนอีกเหรอ”ณคุณเดินออกมาดูหญิงสาวที่นั่งที่เก่าอี้ไม้หน้าบ้านในตอนดึกๆดื่นๆเขาพึ่งทำงานเสร็จบังเอิญเห็นเธอจากมุมข้างหน้าต่างเลยเดินออกมาดูคราแรกคิดว่าเธอจะหลับไปแล้วเสียอีก“เอ่อ...เดี๋ยวข้าวกำลังจะเข้าไปพอดีเลยค่ะ”ต้นข้าวสะดุ้งตกใจเล็กน้อยที่ชายหนุ่มเดินออกมาหาเธอด้วยความที่ไม่อยากให้ชายหนุ่มเป็นห่วงจึงลุกขึ้นหมายจะกลับไปที่ห้องนอนของเธอทันที“คิดถึงพ่อล่ะสิ...นั่งคุยกับพี่ก่อนได้ไหม”ณคุณดูออกว่าที่หญิงสาวมานั่งเหม่อตอนนี้แสดงว่าน่าจะคิดถึงพ่อที่จากไปเขาเองก็มีเรื่องที่จะคุยกับเอพอดีไหนๆก็ยังไม่นอนก็ขอคุยเลยแล้วกัน“ค่ะ”ทั้งสองนั่งลงบนเก้าอี้ด้วยกันบรรยากาศตรงหน้าคือท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดา
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่32
“งั้นลูกก็ต้องไปตามหาเปาเองแล้วหละแม่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเปาจะไปที่ไหน”มลฤดีดูออกว่าลูกชายของเธอในตอนนี้รู้สึกกับปรารีอย่างไรแต่ในเมื่อลูกชายของเธอยังปากแข็งไม่ยอมบอกความจริงและความรู้สึกของตัวเองมาเธอก็จะให้เขาหาปรารีเองต่อไปโยไม่ขอยื่นมือเข้าไปช่วยด้วย“ครับ..คงต้องเป็นอย่างนั้น...แล้วคุณแม่จะมาอยู่ที่นี่กี่วันครับ”เรื่องตามหาเขาตามหาปรารีอยู่แล้วไม่นานนี้เขาก็คิดว่ายังไงก็ต้องเจอหญิงสาวแน่นอนเขาเชื่อในมือคนของเขา“แม่ก็ว่าจะค้างที่ไร่ณคุณสักสองคืนก็จะกลับแล้ว”“ทำไมต้องค้างที่ไร่ณคุณไม่ค้างที่บ้านผมล่ะครับ”ตฤณภพไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ของเขาต้องค้างที่ไร่ของณคุณบ้านของเขาที่นี่ก็ออกจะใหญ่โต“ก็..เอ่อ...ที่นั่นมันบรรยากาศดีกว่านี่นาแล้วอีกอย่างแม่ก็อยากจะเยี่ยมปู่ของณคุณเค้าด้วย”มลฤดีเกือบลืมตัวไปแต่ด้วยความหัวไวเธอจึงรีบหาข้ออ้างมาบอกลุกของเธอได้ทันการและก็ดูสมเหตุสมผลมากด้วย“อ๋อ..ครับ..คุณแม่อยู่ทานข้าวเช้ากับผมก่อนสิครับ”“โอเคจะ..แล้วนี่งานที่เรามาดูไปถึงไหนแล้วล่ะ”“ก็โอเคดีครับไม่ได้มีปัญหาอะไร”“ดีแล้วล่ะ”มลฤดีแสร้งพูดถึงเรื่องอื่นไปเรื่อยเปื่อยโดยยังคงคอยสังเกตอาการลูกของเธ
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่33
“ดี...ฉันก็พึ่งจะเห็นหลานฉันมันเสียงานเพราะผู้หญิงก็คราวนี้แหละ..เล่นให้หัวปั่นไปเลย”โสพิศหัวเราะให้กับความร้อนใจของหลานชายเธอ“เอ..เสียงานเพราะผู้หญิงมันเรื่องดีเหรอครับคุณท่าน”ธวัชชัยไม่เข้าใจที่โสพิศพูดไอ้การที่เสียงานเพราะผู้หญิงนี่มันใช่เรื่องดีสำหรับเจ้านายหนุ่มของเขาจริงหรือ“คนอื่นอาจจะไม่ดีแต่มันดีสำหรับหลานฉันในตอนนี้..อ่อ..แล้วอย่าให้แผนแตกล่ะคุณชัย”โสพิศขมวดคิ้วให้ธวัชชัยที่ดูท่าจะกลับไปเข้าข้างเจ้านายตัวเองเสียแล้วจึงย้ำว่าอย่าให้แผนแตก“ครับคุณท่าน”บ้านณคุณ“นั่งคิดอะไรอยู่เหรอลูก”มลฤดีเดินมานั่งข้างปรารีหาเรื่องคุยกับลูกสาวเธอเพราเห็นว่านั่งเหม่อใจลอยที่สวนหน้าบ้านนานแล้ว“เอ่อ..เปาอยากจะขออนุญาตคุณแม่ไปอยู่บ้านที่เชียงใหม่ได้ไหมคะ”ปรารีคิดดีแล้วว่าเธออยากจะกลับไปใช้ชีวิตอยู่ที่เชียงใหม่เหมือนเดิม“ถ้าเปาสบายใจแม่ก็ไม่ห้าม...และก็จะไม่มีใครรู้ด้วย”มลฤดีไม่ได้ขัดอะไรและเธอเองก็จะไม่มีทางบอกเรื่องนี้ให้ลุกชายเธอรู้ด้วยเพราะอยากจะดัดนิสัย“ขอบคุณคุณแม่มากๆเลยนะคะ”ปรารีรู้สึกอุ่นใจทุกครั้งที่คุยกับคุณแม่ของเธอเพราดูจะเข้าใจเธอไปเสียทุกอย่าง“อย่าลืมติดต่อหาแม่ด้วยนะ
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่34
“เปาอยู่ที่นี่หรือเปล่า”ตฤณภพไม่ได้ตอบอะไรอีกฝ่ายในใจของเขาอยากจะรู้อย่างเดียวว่าปรารีอยู่ที่ไหน“ไม่นะคะคุณเปาไม่ได้กลับมาที่นี่นานแล้วค่ะ”แม่บ้านตอบชายหนุ่มด้วยสีหน้าสงสัยว่าเขาจะมาตามหาเจ้านายเธอที่นี่ทำไมในเมื่อปรารีเจานายเธอไม่ได้มาที่นี่นานแล้วเธอเองมาทำความสะอาดที่นี่เข้ายันเย็นแทบทุกวันก็ยังไม่เห็นจะมีใครมา“อย่ามาหลอกฉันเสียให้ยากเลย”ตฤณภพเริ่มโมโหเพราะคิดว่าแม่บ้านคนนี้คงจะโดนสั่งมาว่าไม่ให้บอกใครว่าหญิงสาวอยู่ที่รี่เป็นแน่“จริงๆค่ะฉันก็มาทำความสะอาดที่นี่ทุกวันก็ไม่มีใครมานะคะ”แม่บ้านยืนยันด้วยความบริสุทธิ์ใจว่าเธอไม่เห็นปรารีจริงๆเธอจะโกหกไปเพื่ออะไรเพราะเธอก็ไม่ได้รู้จักเขา“เฮ้อ....อยู่ไหนกันนะ...จริงสิคุณชัย”ตฤณภพเห็นสีหน้าของแม่บ้านคนนี้ยืนยันว่าไม่เห็นปรารีจริงๆเขาก็ต้องกลับมาฉุกคิดว่าหรือปรารีจะไม่ได้อยู่ที่บ้านหลังนี้แต่เป็นที่อื่น“คุณชัยผมมาหาเปาที่บ้านไม่เห็นเธออยู่คุณพอจะรู้ไหมว่าเธอจะไปพักที่ไหนได้บ้าง....อืม....โอเค”ชายหนุ่มยกหูต่อสายหาธวัชชัยทันทีว่าหาที่ๆปรารีจะไปนอกจากบ้านว่าเป็นที่ไหนได้อีกคำตอบที่เขาได้รับมาคือไม่รู้และอาจจะเป็นโรงแรมตามสถานที่ท่อง
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่35
“นี่แสดงว่าทุกคนรู้เรื่องหมดแล้วเหรอครับ..”ตฤณภพทำหน้าสงสัยในเมื่อทุกคนดูไม่ตกใจก็แสดงว่าทุกคนรู้เรื่องกันหมดแล้ว“อืมม..”ตระการพยักหน้าตอบไขข้อข้องใจให้ลูกชายของเขา“รวมถึงคุณแม่ด้วยงั้นเหรอครับ”หากทุกคนรู้เรื่องหมดแล้วคุณแม่ของเขาก็คงจะไม่วายรู้ไปด้วยและเรื่องที่เขาตามหาปรารีจนหัวหมุนนี่ก็คงเป็นฝีมือของคนในบ้านเขาเองเป็นแน่“อืมม..”ตระการไม่อยากจะให้ปัญหามันบานปลายไปกว่านี้หากลูกเขาถามเขาเองก็ต้องตอบ“นี่..เฮ้อ...แล้วตกลงเปาอยู่ที่ไหนครับ”ตฤณภพเห็นว่าพ่อของเขานี่แหละที่น่าจะช่วยเขาได้มากที่สุด“ก็บ้านเปามีกี่หลังล่ะ”ตระการคงจะบอกลูกชายของเขาได้เท่านี้นอกนั้นก็ไปหาเอาเองว่าปรารีอยู่ที่ไหน“ขอบคุณครับคุณพ่อ”ตฤณภพค่อนข้างใจชื้นขึ้นมาอย่างมากเมื่อได้ข้อมูลที่พึงพอใจแล้วเขาก็รีบขับรถกลับไปทันที“นี่แก...”โสพิศมองค้อนให้ลูกชายของเธอนิดหน่อยที่ใบ้ให้ลูกตัวเองเสียง่ายดายเกินไป“คุณแม่ครับก็ให้เด็กมันคุยๆเคลียๆกันจะได้จบๆ”ตระการเห็นว่าไม่ควรจะทำอะไรให้มันยืดเยื้อในเมื่อลูกชายของเขากล้าสารภาพมาขนาดนี้แล้วเขาเป็นคนโตก็ต้องแฟร์ๆกับลูกอยู่แล้ว“ทำอะไรไม่ปรึกษาเมียแกระวังเถอะ”โสพิศทิ้งท
Latest chapter
