ตอนที่42

โรงพยาบาลXXX

“ดีใจด้วยนะครับคุณปรารีกำลังท้องอ่อนๆได้ประมาณ10สัปดาห์แล้วครับ”

“.....”

//อยากจะกรี๊ดออกมาดังๆแต่ก็เกรงใจหมออิๆๆ//

“พี่ดีใจที่สุดเลย”

เมื่อหมอเผลผลตรวจให้ทั้งคู่ได้ฟังทั้งสองก็กอดกันกลมต่อหน้าหมออย่างไม่อายทั้งสองดีใจกับเรื่องนี้จริงๆและข่าวดีแบบนี้ทำให้เขาต้องรีบกลับบ้านไปบอกกับทุกคนที่บ้านแล้วล่ะ

บ้านXXX

ปรารีกับตฤณภพกลับมาจากโรงพยาบาลก็รีบขับรถไปที่บ้านของพวกเขาทันทีเพื่อไปบอกข่าวที่น่ายินดีกับทุกคนให้ได้รับรู้

“แม่ดีใจที่สุดเลยลูกคนนี้คลอดแล้วมีอีกคนต่อเลยนะ”

เมื่อทุกคนได้รู้ว่าตัวเองจะมีหลานตัวน้อยๆเพิ่มเข้ามาก็ดีใจกันยกใหญ่ดูท่าคนที่จะเห่สุดก็เห็นจะเป็นมลฤดีที่หลานคนนี้ยังไม่ทันออกก็อยากจะได้เพิ่มมาอีกแล้ว

“เอ่อ..”

ปรารีถึงกับก้มหน้างุดเธอยังไม่ทันได้คลอดลุกคนแรกแม่เธอก็อยากจะมีอีกคนซะแล้ว

“เอาไว้ให้พวกเค้าตัดสินใจกันเองดีกว่าไหมคุณ”

ตระการเห็นว่าเรื่องนี้คงต้องให้คนเป็นพ่อแม่เด็กตัดสินใจกันเอาเองคนเป็นปู่ย่าคงยุ่งอะไรมากก็ไม่ดีหรอก

“ขัดตลอดเลยคุณเนี่ย”

มลฤดีส่งสายตาค้อนไปให้สามีของเธอเล็กน้อยที่ไม่ว่าเธอจะคิดอะไรชอบขัดกับเธอตลอดเลยจริงๆ

“ผมว่ะมีสักสามสี่คนเลยครับคุณแม่”

ตฤณภพเห็นด้วยกับแม่ของเขาตัวเขาเองอยากเลี้ยงลูกทีเดียวไปเลยเหมือนกัน

“ดีจะลูก”

“ไม่ถามเปาก่อนเหรอคะ”

ปรารีคิ้วขมวดเล็กน้อยที่ตฤณภพนั้นไม่ได้ถามเรื่องนี้กับเธอก่อนเลย

3 เดือนต่อมา

ตอนนี้ปรารีก็ตั้งท้องได้เกือบหกเดือนแล้วหลังจากสามเดือนแรกท้องเธอก็โตขึ้นเร็วมากจนหญิงสาวเดินตัวกลมอุ้ยอ้ายกันเลยทีเดียวตฤณภพก็เอาใจหญิงสาวอยู่ไม่ห่างพยายามดูแลเอาใจตามใจหญิงสาวให้ได้มากที่สุดเพราะไม่อยากให้เธออารมณ์เสีย

“ทำไมไม่รับสายนะ..เฮ้อ..”

ช่วงนี้ปรารีรู้สึกเหงาเป็นพิเศษด้วยเพราะอารมณ์ของเธอก็ไม่ค่อยจะปกติเมื่อโทรหาสามีเธอหลายสิบสายแล้วก็ไม่รับเสียทีจนเธอต้องตัดสินใจนั่งรถแท็กซี่ออกไปหาสามีของเธอถึงที่บริษัทเสียแล้ว

30 นาทีต่อมา

บริษัทXXX

“ทางบริษัทต่างชาติที่ต้องการลงทุนกับแบรนด์ของเราเค้าจะมาดูงานที่ไทยสองอาทิตย์รบกวนคุณอนิรุตดูแลทางเค้าด้วยแล้วกันนะครับทุกอย่างต้องดีที่สุดงบเท่าไรไม่อั้น”

“ครับบอส”

ตฤณภพประชุมตั้งแต่ช่วงเช้าจัดเตรียมงานในการต้อนรับคนมาดูงานจากต่างประเทศเขาต้องการให้ภาพลักษณ์ของบริษัทของเขาเป็นที่น่าเชื่อถือมากที่สุดเพราะหากมีนายทุนใหญ่สนใจจะใช้โรงงานของเขาเป็นฐานการผลิตก็เท่ากับว่าอีกหน่อยจะมีอีกหลายที่ติดต่อมาเหมือนกันนั่นมันก็เป็นผลดีที่เขาไม่ต้องเสียเงินโฆษณาอะไรเลยทุกอย่างเกิดจากคุณภาพสินค้าของเขาล้วนๆ

“เอ่อ..คุณต้นครับ”

“ครับคุณชัย”

“คุณเปามารออยู่ในห้องครับ”

“อ่อ..ครับ”

ตฤณภพเห็นว่าปรารีมาถึงที่นี่คงจะเป็นเรื่องอารมณ์ของเธออีกเป็นแน่เพราะเขาเองก็ไม่ได้ถือมือถือเข้ามาในห้องประชุมด้วยเมื่อคุยกับธวัชชัยเสร็จเข้าก็ออกมาจากห้องประชุมทันทีที่เหลือก็ให้ธวัชชัยจัดการต่อ

“เปา..”

ตฤณภพรีบเดินเข้ามาหาปรารีที่นั่งอยู่ในห้องทำงานของเขาหากเดาไม่ผิดภรรยาของเขาต้องนั่งร้องให้อยู่อีกแน่นอนเพราะตัวสั่นขนาดนั้น

“พี่ต้น”

ปรารีเห็นสามีของเธอเดินเข้ามาก็รีบโผเข้าไปกอด

“ร้องให้ทำไมเป็นอะไรรึเปล่า”

ตฤณภพลูบหัวลูบหลังปรารีปลอบใจเธให้เธอสงบลงก่อน

“เปาแค่โทรหาพี่ต้นแล้วพี่ต้นไม่ได้รับ...อันที่จริงเปาก็รู้นะคะว่าพี่ต้นทำงานแต่ทำไงได้คนมันเหงานี่นา”

ปรารีรู้ว่าอารมณ์เธอเป็นแบบนี้เพราะอะไรแต่จะให้เธอควบคุมมันก็ควบคุมได้ยากเหมือนกันตอนนี้เธอเหมือนว่าจะติดตฤณภพไปเสียแล้ว

“พี่เข้าใจๆ..ไม่ต้องร้องเอางี้เดี๋ยวพี่พาเปามาทำงานด้วยทุกวันเลยดีไหม”

ตฤณภพเข้าใจภรรยาของเขาทุกอย่างและไม่คิดจะว่าอะไรเธอด้วยจะเป็นการดีกว่าที่เขาจะพาเธอมาทำงานด้วยทุกวันเพราะจะได้ไม่อุดอู้อยู่แต่ที่ห้องด้วย

“ดีค่ะ”

ตฤณภพเจอปัญหามาหลายอย่างตั้งแต่ที่รู้ว่าภรรยาของเขาท้องไม่ว่าจะเป็นอารมณ์วีนเหวี่ยงตอนหิวหรือหญิงสาวจะเป็นตะคริวตอนกลางคืนและตอนนี้เธอก็ยังมีท่าทีว่าจะติดแต่เขาอีกด้วยแต่เขาทนได้ทั้งหมดและมองปัญหาให้มันไม่เป็นปัญหาเขาพยายามอยู่กับหญิงสาวและเข้าใจเธอให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

หลายวันต่อมา

บริษัทXXX

“พี่เปา”

ต้นข้าวลงมากรุงเทพพร้อมณคุณเธอไม่ลืมที่จะแวะมาหาปรารีเพราะรู้ว่าตอนนี้พี่สาวของเธอท้องโตมากแล้วต้นข้าวรู้ว่าปรารีมาทีบริษัทกับสามีของเธอทุกวันเลยมาหาที่นี่โดยไม่ได้บอกก่อนเพื่อเป็นการเซอร์ไพรซ์

“ต้นข้าว”

ปรารีไม่นึกว่าจะได้เจอต้นข้าวที่นี่เพราะเธอไม่ได้บอกก่อนว่าจะมาหา

“คิดถึงจังเลยค่ะ...ว่ายังไงคะคนเก่งวันนี้น้าข้าวมาหาแล้วน้า..อุ้ยยย..สู้น้าด้วยเหรอ”

ต้นข้าวนั่งข้างปรารีพร้อมลูบไปที่ท้องกลมๆของพี่สาวเธออย่างเอ็นดูอยากจะเห็นหน้าหลานใจจะขาดแล้วเมื่อต้นข้าวเล่นด้วยคนในท้องก็ถีบท้องจนตุงออกมาให้รู้ว่าเขานั้นรับรู้ได้

“55555”

“แล้วหมอบอกหรือเปล่าคะว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย”

ต้นข้าวอยากจะรู้ว่าหลานเธอเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่

“ตอนที่ซาวน์ไม่เห็นเพศน่ะสิ”

“หืมม...ไม่เป็นไรเนอะค่อยลุ้นตอนคลอดก็แล้วกัน”

3 เดือนต่อมา

เพนท์เฮ้าส์

“เมื่อไรจะออกมาเล่นกับพ่อซะทีน้าเจ้าตัวเล็กพ่ออยากเห็นหน้าใจจะขาดแล้วรู้ไหม”

ตฤณภพนอนกอดคนเป็นภรรยาท้องโตที่ใกล้คลอดเต็มทีเขาเองก็ตั้งหน้าตั้งตารอมานานแล้วก็ยังไม่เห็นจะมีวี่แววว่าปรารีนั้นจะคลอดเสียทีเขาเองเตรียมทุกอย่างไว้ให้ลูกของเขาพร้อมหมดแล้วเหลือแค่ลูกออกมาเขาก็พร้อมเลี้ยงได้เขาเป็นคุณพ่อมือใหม่ที่ศึกษาตำราการเลี้ยงลูกมาแล้งทุกอย่างตอนนี้เขาพร้อมมาก

“...เอ่อ...พี่ต้นคะ..เปารู้สึกปวดท้องค่ะ”

ปรารีรู้สึกปวดหนึบตึงท้องมาพักใหญ่แล้วแต่มันผ่อนไปเธอก็เลยไม่ได้เอะใจอะไรแต่ตอนนี้เธอชักเริ่มเจ็บหนักขึ้นจนต้องบอกตฤณภพ

“จริงเหรอ...งันเดี๋ยวพี่พาไปโรงพยาบาลนะ”

“ค่ะ”

ชายหนุ่มลุกลี้ลุกลนดีใจกับคำบอกขงภรรยารีบเตรียมรถเตรียมของตรงไปที่โรงพยาบาลทันที

โรงพยาบาลXXX

เมื่อมาถึงโรงพยาบาลหมอก็ให้หญิงสาวเข้าตรวจในห้องคลอดพักใหญ่และให้ญาติๆรออยู่ที่ด้านนอกตอนนี้ตฤณภพอยู่ไม่สุกนั่งไม่ติดเลยทีเดียวเพราะเป็นห่วงคนข้างในว่าเป็นอย่างไรบ้างตอนนี้ข้างๆชายหนุ่มก็มีทั้งมลฤดีและตระกาลส่วนโสพิศไม่ได้มาเพราะเธออายุเยอะแล้วค่อยมาเยี่ยมตอนคลอดแล้วจะดีกว่า