LOGINShare
ตอนที่6
Last Updated:
2024-10-29 19:42:5613.00 น.
ครอกกกๆๆ
“เอ่อ..พี่ต้นคะ??”
//ไม่หิวหรือไงนะ...ใส้ฉันจะขาดแล้วเนี่ยย//
ปรารีเห็นว่ามันเลยเที่ยงมาจนบ่ายแล้วชายหนุ่มก็ไม่เห็นจะไปทานข้าวกลางวันเสียทีเธอรอจนหิวใสจะขาดแล้วจึงตัดสินใจทักถามเพราะเธอทนต่อไปไม่ไหวแล้ว
“อะไรของเธออีก..”
ตฤภพเงยหน้าขึ้นมาจากการมองโน๊ตบุ๊คเล็กน้อยอย่างไม่พอใจไม่รู้ว่าเธอต้องการอะไรอีก
“เปาหิวค่ะ....พี่ต้นไม่ทานข้าวกลางวันเหรอคะ??”
“หื้มมมม”
ชายหนุ่มส่ายหัวพร้อมยกข้อมือดูนาฬิการาคาแพงของเขาก็เห็นว่านี่มันเลยเวลาทานอาหารกลางวันมาแล้วจริงๆเขาเองก็ทำงานเพลินไปหน่อย
“เดี๋ยวฉันโทบอกคุณชัยให้สั่งอาหารมาให้เธอจะทานอะไร...”
ตฤนภพไม่ได้คิดที่จะออกไปทานอาหารที่ไหนอยู่แล้วเพราะปกติเขาก็จะสั่งให้ผู้ช่วยของเขาไปซื้อเข้ามาทานในห้องนี้ในห้องของเขาจึงมีโซนทานอาหารแยกออกไปเพื่อไม่ให้มีกลิ่นอาหารเวลาทำงาน
เขามองหญิงสาวอย่างรอคำตอบจะโทรบอกธวัชชัยทีเดียว
“ขอเป็น...เอ่อ...เอาแบบที่พี่ต้นทานก็ได้ค่ะ”
“โอเค”
หลังจากที่ตฤณภพใช้สั่งให้ธวัชชัยจัดการเรื่องอาหารได้ไม่นานอาหารก็มากองอยู่บนโต๊ะทานอาหารเรียบร้อยแล้ว
“หูย..น่าทานมากเลยค่ะ”
ปรารีหยิบไก่ทอดที่หั่นเป็นชิ้นๆมาเข้าปากด้วยความหิวโดยที่เธอยังไม่ได้นั่งลงดีๆ
“นี่เธอทำไมไม่ใช้ช้อน...แล้วทำไมไม่นั่งทานดีๆนั่งลงเดี๋ยวนี้”
//มารยาทคือศูนย์เลยผู้หญิงคนนี้//
ตฤณภพไม่อยากจะเชื่อว่าหญิงสาวจะหยิบอาหารเข้าปากทั้งที่ยังไม่ได้นั่งลงบนโต๊ะดีๆแถมช้อนก็มีวางอยู่ข้างๆก็ยังไม่ใช้สิ่งที่หญิงสาวทำมันเป็นอะไรที่เขาไม่โอเคมากๆ...เขาเป็นผู้ใหญ่กว่าเธอตั้งหลายปีเท่าที่รู้มาและเธอเป็นเด็ก...คนที่เด็กกว่าเขาทำมารยาทแบบนี้ใส่ผู้ใหญ่กันหรืออย่างไรเขาอยากจะกลับไปถามคุณย่าของเขาเสียจริงว่าอบรมเธอมาอย่างไร
“เอ่อ..ค่ะ”
//เยอะอะไรขนาดนี้เนี่ย//
ปรารีพึ่งนึกขึ้นได้ว่าคนตรงหน้าเธอเป็นคนที่เข้าระเบียบขนาดไหนจึงรีบนั่งลงตามที่เขาสั่งและแกะกล่องอาหารทานอย่างเชื่องช้าไม่มูมมามทั้งที่หิวจนไส้กริ่วหมดแล้ว
“ของพี่ต้นน่าทานจังเลยค่ะ”
//ต้องพยายามเป็นมิตร...อิๆ//
“อืมม...บนโต๊ะอาหารควรจะเงียบเป็นดีที่สุด”
ตฤณภพส่งสายตาที่มองดูก็ยังเหมือนมีดที่คมกริบไปยังอีกฝ่ายพร้อมสินมารยาทบนโต๊ะอาหารกับเธอ
“ค่ะ”
//....//
ปรารีก้มหน้างุดเหมือนเธอจะพยายามเป็นมิตรกับเขาเท่าไรแต่ดูเหมือนว่าวิธีของเธอไม่ได้ถูกใจเขาเลยสักอย่าง
ช่วงเย็นของวัน
“นี่เธอตื่น...ตื่น..”
ตฤณภพจัดการงานเสร็จก็เดินเข้ามาหาหญิงสาวที่หลับอยู่บนโซฟาด้วยสีหน้าระอาเพราะถ้าหากโซฟาในห้องทำงานของเขามันใหญ่เท่าเตียงเธอก็คงจะเลื้อยไปทั่วแล้ว
“อืม..”
ปรารีสะลึมสะลือตื่นมาอย่างงงๆเพราะเธอยังรู้สึกนอนไม่เต็มอิ่มตาทั้งสองข้างของเธอเลยทำท่าจะหลับต่อ
“จะกลับไหมหรือจะนอนที่นี่”
ชายหนุ่มถอนหายใจเล็กน้อยกับท่าทางขี้เซาของเธอทั้งพูดเสียงดังขึ้นมาขู่เธอพร้อมเดินออกไปอย่างไม่สนใจ
“กลับๆค่ะ”
//ใครจะอยากนอนที่นี่กันล่ะ//
ปรารีตาเบิกโพรงรีบตบหน้าตัวเองเบาๆให้ตื่นแล้วหิ้วกระเป๋าเป้ของเธอตามหลังเขาไปอย่างรวดเร็ว
เพนท์เฮ้าส์
“ของพี่ต้นทั้งสองชั้นเลยเหรอคะ”
//นั่นมุมนั่งเล่น....นั่นระเบียงกระจก...หูยพรมรงนั้นมันช่างสวยอะไรอย่างนี้นะ...แม่จะสำรวจให้ทุกซอกทุกมุมเลย//
ปรารีขึ้นมาบนเพนท์เฮ้าส์หรูของชายหนุ่มตั้งแต่ก้าวเข้ามาเธอก็อดมองความอลังการของที่นี่ไม่ได้มันใหญ่ดกว่าที่เธอเคยอยู่หลายเท่าแถมยังมีตั้งสองชั้นที่เชื่อมถึงกันในการออกแบบที่ทันสมัยอีกต่างหากการตกแต่งก็เรียบง่ายน่าอยู่แถมยังมีพวกต้นไม้ฟอกอากาศวางอยู่ในบางมุมอย่างดูดีอีกด้วย..
“อืมม...ห้องเธออยู่ชั้นล่างตรงนี้ส่วนฉันพักอยู่ข้างบนถ้ามีอะไรให้โทรเข้าใจใช่ไหม”
ตฤณภพเดินเข้าห้องมาถึงหน้าบันไดหรูที่เชื่อมยังชั้นบนก็หันมาหาหญิงสาวด้วยหน้าตาที่เฉยชาเช่นเดิมเขายกมือมาเสมอหน้าหญิงสาวพร้อมชี้นิ้วไปที่หน้าของเธอที่อยู่ระดับอกของเขากำชับเธอในเรื่องที่อยู่ของเธอและของเขา
“เข้าใจค่ะ..”
ปรารีพยักหน้าหงึกหงักให้อีกฝ่ายทราบว่าเธอนั้นเข้าใจดี
“อยู่ที่นี่ทำตัวให้เรียบร้อยฉันชอบความเป็นระเบียบและความเป็นส่วนตัวเธอเข้าใจใช่ไหม”
อีกเรื่องที่เขาต้องสั่งกำชับเธอเอาไว้ก่อนก็คือเรื่องความเป็นส่วนตัวและระเบียบในห้องนี้
“รับทราบค่ะ”
“ฉันจะไปพักผ่อน...ถึงเวลาอาหารเย็นฉันจะลงมา”
หลังจากที่ตกลงกันเข้าใจแล้วต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันเข้าห้อง
5 นาทีต่อมา
“อร๊ายยยยยยยยย”
“หืมม...ยัยบ้าเอ้ยย”
ตฤณภพเดินลงมาหาน้ำดื่มในห้องครัวด้านล่างจู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงหญิงสาวกรีดร้องขึ้นมาจงรีบวิ่งไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นพร้อมส่ายหัวว่าเขาคิดไม่ผิดว่าเธอจะต้องทำเรื่องอะไรสักอย่างให้เขาปวดหัวแน่
ปังๆๆ
“มีอะไรหรือเปล่าคะพี่ต้น”
ปรารีได้ยินเสียงเคาะประตูดังเอะอะจึงรีบวิ่งมาเปิดประตูหน้าตาตื่นเมื่อเปิดออกมาเห็นชายหนุ่มยืนทำหน้าถมึงทึงอยู่เหมือนมีเรื่องคอขาดบาดตายเธอจึงต้องถามให้หายคาใจว่าเขามีเรื่องอะไรอีก
“แล้วเมื่อกี้เธอส่งเสียงอะไร”
ตฤณภพเห็นหน้าหญิงสาวก็รู้ทันทีว่าเธอคงจะไม่รู้ตัวว่าตัวเองทำผิดอะไรจึงกดเสียงต่ำถามเธอเพราะเขากำลังคุมอารมณ์โมโหของตัวเองอยู่
“อ๋อ..เปล่าค่ะ..โทษทีเปาตื่นเต้นกับวิวระเบียงห้องไปหน่อยค่ะ”
ปรารีรู้แล้วว่าที่สีหน้าเขาเป็นแบบนี้เพราะอะไรใครจะคิดว่าเขาจะได้ยินกันเล่าเธอเพียงแค่ตื่นเต้นกับความสวยงามในห้องเธอก็เท่านั้น
“ฮื้มมม....ถ้าฉันได้ยินเธอกรี้ดอีกรอบฉันจะจับเธอโยนตรงระเบียงลงไปข้างล่างเลยคอยดู”
ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่...พร้อมใช้มือแกร่งบีบปลายคางของหญิงสาวอย่างหมั่นไส้พร้อมพ่นคำขู่อย่างเหลืออด
“เอ่อ..เปา..เปา..ไม่ทำแล้วล่ะค่ะ..ขออนุญาตปิดห้องนะคะ”
//คงไม่ทำจริงๆใช่ไหม...ดูหน้าแล้วท่าจะเอาจริงแฮะ//
ปรารีถึงกับหน้าเหวออ้าปากค้างดูท่าแล้วเหมือนชายหนุ่มจะไม่ได้แค่ขู่เธอจึงรีบรับปากกับเขาว่าเธอจะไม่ทำอีกและรีบขอตัวปิดห้องล็อกกลอนอย่างแน่นหนา
Related chapters
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่7
ก๊อกๆๆ“คะ..พี่ต้น”ปรารีค่อยๆย่องมาเปิดประตูให้เบาที่สุดเพราะการเคาะห้องของคนด้านนอกเหตุเป็นเพราะเธออาจจะทำอะไรให้ไม่ถูกใจอีกก็เป็นได้“มาทานข้าวเย็น”ตฤณภพเห็นหญิงสาวเปิดประตูออกมาก็รีบบอกให้เธอออกมาทานข้าวเย็นด้วยใบหน้าที่นิ่งตายใบหน้าเดิมเมื่อบอกเธอเสร็จก็รีบผละตัวออกจากหน้าห้องของเธอทันที“ค่ะ”//ค่อยโล่งอก...นึกว่าทำอะไรผิดซะอีก//“อาหารพี่ต้นสั่งมาทานทุกวันเลยเหรอคะ”ปรารีเห็นว่าบนโต๊ะอาหารมีแต่กล่องอาหารอีกแล้วไม่รู้ว่าเขาทานแบบนี้ทุกวันเลยหรือเปล่า“อืมม..”ตฤณภพตอบหญิงสาวเสียงเบาพร้อมนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับเธอ“ไม่ทำเองบ้างเหรอคะ”ปรารีอยากรู้ว่าเขาเคยทำเองบ้างหรือเปล่าสั่งทุกวัน“ไม่..ฉันไม่ได้ว่างขนาดนั้น..อีกอย่างฉันก็ทำอาหารไม่เป็น..”“อ๋อ..”หญิงสาวพยักหน้าเข้าใจ..อันที่จริงที่เธอถามนั่นถามนี่ก็แค่อยากหาเรื่องคุยกับเขาเท่านั้นเผื่อเธอจะสนิทกับเขามากขึ้นและหวังว่าเขาจะไม่ทำหน้าตายใส่เธอบ่อยๆ“และอีกอย่างฉันเคยบอกเธอว่าอย่างไรเมื่ออยู่บนโต๊ะอาหาร”ตฤณภพไม่ลืมที่จะย้ำเรื่องมารยาทให้เธอได้ฟังอีกรอบให้เธอซึมซับเข้าไปในหัวว่าช่วงที่ทานอาหารเขาไม่ชอบพูดคุยเท่าไร“เอ่อ...เงียบแล้ว
Last Updated : 2024-10-29อุ้มรักละลายใจ ตอนที่8
“อะไรเหรอคะ??”ปรารีทำหน้าสงสัย“คิดยังไงถึงได้รับปากมาอุ้มท้องให้ฉัน”ตฤณภพจ้องหน้าหญิงสาวอย่างจริงจังเพราะเรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่น“ก็ไม่ต้องคิดอะไรมากนี่คะ...เปาแค่อยากเห็นคุณย่ากับคุณแม่มีความสุข...”ปรารีเองเห็นเขาถามจริงจังเธอเองก็ตอบจริงจังเช่นกันเธอไม่ได้มีเหตุผลอะไรมากมายเลยแค่คนที่เธอรักมีความสุขเธอก็มีความสุขแล้ว“แค่นั้น”ตฤณภพไม่ยักรู้ว่าเหตุผลของเธอจะมีแค่นี้จริงๆ“คิดดูสิคะถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นมาอุ้มท้องคุณย่ากับคุณแม่ก็คงไม่สบายใจเท่าเปาอุ้มให้หรอกค่ะ”ปรารียังเห็นชายหนุ่มทำหน้าไม่เชื่อใจเธอจึงหาเหตุผลให้มันฟังดูขึ้นให้เขาได้เชื่อใจเธอว่าเธอไม่ได้มีเหตุผลอื่นแอบแฝงอะไรเลย“แล้วอนาคตเธอล่ะ...จะเป็นยังไงเมื่อเธอมีลูกแล้ว”เขาอยากจะรู้ว่าเธอคิดถึงอนาคตหรือเปล่าว่ามันจะเป็นอย่างไรในเมื่อเธอตัดสินใจทำทุกอย่างลงไปแล้ว“เปาก็เลี้ยงสิคะ...ถ้าพี่ต้นเลี้ยงไม่เป็นก็มาหาบ้างก็ได้เชื่อสิคะว่าคุณแม่กับคุณย่าคงจะแย่งเลี้ยงลูกพี่ต้นแน่นอน”เรื่องนี้ปรารีก็คิดเอาไว้แล้วเช่นกันลุกเธอไม่ได้ขาดอะไรเลยเท่าที่คิดมีทั้งพ่อและแม่เพียงแค่เธอกับตฤณภพทำแค่หน้าที่พ่อแม่เท่านั้น“แล้วถ้าเธออ
Last Updated : 2024-10-29อุ้มรักละลายใจ ตอนที่9
“สุขภาพคุณพ่อช่วงนี้เป็นยังไงบ้างคะ”ปรารีรู้ดีว่าพ่อของเธอช่วงนี้ก็สุขภาพไม่ค่อยดีเหมือนกันจึงถามด้วยความเป็นห่วง“ก็ยังปกติมีปวดข้อปวดเข่าตามประสาคนแก่น่ะ”ตระการเข้าใจร่างกายตัวเองดีว่าทุกอย่างมันย่อมเสื่อมไปตามกาลเวลาเขาก็ดูแลสุขภาพของตัวเองดีเท่าที่จะทำได้แล้ว“คุณพ่อไม่แก่สักนิดเลยนะคะยังหล่ออยู่เลย”ปรารีรีบพูดปลอบใจพ่อของเธอว่าเขานั้นดูไม่แก่เลยสัดนิด“ปากหวานกับพ่ออยู่เรื่อยเลยนะเราเนี่ย”ตระการใช้มือจับหัวลูกสาวของเขาด้วยความเอ็นดูที่ช่างพูดเอาใจเก่งเสียจริง“ไม่ได้พูดเล่นนะคะ...คุณพ่อยังดูหนุ่มอยู่เลยแบบนี้ถ้าหลานออกมาก็เลี้ยงได้สบายแน่เลย”“เอ่อ...พ่อว่าจะถามเราเรื่องนี้อยู่พอดีนึกยังไงยอมตกลงรับปากแม่เราไป”ตระการได้ยินปรารีพูดเรื่องนี้มาก็อยากจะถามลุกสาวของเขาอยู่เหมือนกันว่านึกอย่างไรถึงได้ไปรับปากกับแม่ตัวเองแบบนั้น“ถามเป็นพี่ต้นเลยนะคะ...เปาก็แค่อยากให้ทุกคนมีความสุข...”ปรารียิ้มเล็กน้อยคำถามนี้เป็นคำถามที่เธอเจอมาก่อนหน้านี้แล้วและเธอก็ยังยืนยันในคำตอบเดิมของเธอ“แล้วเราล่ะจะมีความสุขเหรอ”ตระการเห็นว่าดูลูกสาวของเขาจะห่วงแต่ความสุขของคนอื่นเขาอยากจะรู้ว่าหากเธอเลื
Last Updated : 2024-10-29อุ้มรักละลายใจ ตอนที่10
“ชุดเธอฉันวางไว้ให้ในห้อง”ในระหว่างก่อนที่จะทานอาหารชายหนุ่มไม่ลืมที่จะบอกเร่องชุดนอนที่เขาซื้อมาให้เธอแล้วเพราะเดี๋ยวจะไม่ทันดูว่าเขาซื้อมาให้แล้วจะเผลอขึ้นไปขอยืมอีก“ขอบคุณค่ะ...ว่าแต่รู้ไซส์เปาได้ไงคะ”ปรารีทำหน้าสงสัยเธอยังไม่ได้บอกเลยว่าเธอใส่เสื้อผ้าไซส์อะไรแต่เขากลับซื้อมาให้เธอแล้วเสียอย่างนั้น“ตัวเท่าลูกหมาไซต์ไหนก็ใส่ได้ก็แค่ชุดนอน”//ไม่เห็นจะยากอะไรเลย//“หูยย..”//ลูกหมาเหรอ..เค้าเรียกตัวเล็กน่ารักต่างหาก//20.30 น.“ชุดนอนเป็ดน้อยเนี่ยนะ...เห็นเราเป็นเด็กสิบขวบรึไง”เมื่อทานอาหารเสร็จหญิงสาวก็เข้าห้องของเธอหยิบถุงกระดาษที่วางอยู่ข้างหัวเตียงมาดูปรากฏว่าเป็นชุดนอนลายเป็ดน้อยสีเหลืองเธออยากรู้จริงๆว่าเขาเอาอะไรคิดที่ซื้อลายนี้มาให้เธอวันต่อมา07.30 น.“อื๊ดดด..ฟู่ๆๆ..ห๊า..สดชื่นนน”ปรารีตื่นมายืดเส้นยืดสายที่ห้องออกกำลังกายแต่เช้าเพราะเธอรู้ตัวว่าเธอเริ่มทานเยอะและน้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว“นึกไงมาออกกำลังกาย”วันนี้เป็นวันหยุดของตฤณภพเขาเลยอยากออกกำลังกายช่วงเช้าเสียหน่อยเมื่อลงมาที่ห้องออกกำลังกายก็เห็นว่าหญิงสาวออกอยู่ก่อนแล้วไม่ยักรู้ว่าเธอจะชอบออกกำลังกายด้ว
Last Updated : 2024-10-29อุ้มรักละลายใจ ตอนที่11
“อย่าไปถือสาเลยเคาเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว”ณคุณส่ายหัวเล็กน้อยพร้อมหันไปหาปรารียิ้มให้เธอทั้งยังพูดปลอบใจหญิงสาวว่าตฤณภพนั้นเป็นแบบนี้ประจำอย่าให้เธอนั้นถือสาอะไรเลย“เปาเองก็เริ่มชินแล้วค่ะ”ปรารีเองไม่ได้สนใจอาการของเขาเท่าไรเพราะเธอก็เริ่มจะชินกับนิสัยของเขาแล้วเหมือนกันครึ่งชั่วโมงต่อมา“......”//เสร็จรึยังนะ//ตฤณภพนั่งมองนาฬิการาคาแพงของเขาหลายรอบแล้วแต่ก็ไม่ยักจะเห็นปรารีออกมาเสียทีเขาให้เวลาอีกสอบนาทีหากยังไม่ออกมาเขาจะเข้าไปดูเองว่าตอนนี้หมอณคุณและหญิงสาวกำลังทำอะไรอยู่ทำไมถึงช้าจัง“ต้น”“เพนนี”ตฤณภพได้ยินเสียงของใครบางคนเรียกชื่อของเขาจึงหันไปมองภาพตรงหน้าทำให้เขาอึ้งเสียอาการเล็กน้อยไม่คิดว่าจะได้เจอคนที่เคยคุ้นเคยแต่จากกันด้วยไม่ดีในตอนนี้10 นาทีต่อมาร้านกาแฟXXX“ไม่เจอกันนานเลยนะคะ”เพนนีชวนชายหนุ่มมานั่งคุยที่ร้านกาแฟเธอเองก็ไม่คิดว่าจะเจอชายหนุ่มที่นี่เหมือนกันหลังจากมี่ไม่ได้เจอกันมาหลายปี“อืมม..มีอะไรจะคุยก็รีบคุยมาผมต้องไปรอคนของผม”ตฤณภพยังคงวางมาดว่าเขายังมีอะไรที่ต้องทำอีกเยอะเพื่อให้อีกฝ่ายรู้ว่าเขาไม่ได้ให้ความสำคัญอะไรกับเธอมากมายนัก“คนของคุณ??”
Last Updated : 2024-10-29อุ้มรักละลายใจ ตอนที่12
“แล้วทำไมไม่บอกฉันจะได้ให้คุณชัยจัดการให้”ตฤณภพหันมามองหญิงสาวด้วยสายตาระอา“ไม่เป็นไรค่ะ”ของแค่นี้เธอแค่ไปซื้อแปปเดียวไม่เห็นต้องรอสั่งใครเลย“รีบหน่อยก็แล้วกัน”ตฤณภพจอดรถพลางทำท่าปัดมือให้เธอลงไปจัดการธุระของเธอให้เสร็จอย่างรวดเร็ว“ค่ะ”ปรารีรีบลงรถอย่างรวดเร็วเธอวิ่งไปยืนอยู่ที่เกาะกลางถนนตอนนี้รถเริ่มเยอะแดดก็เริ่มที่จะเปรี้ยงแล้วเธอก็เลยมองอะไรไม่ค่อยจะชัดเท่าไร“......”//เฮ้ออ...ทำไมรถเยอะจังนะ...จังหวะนี้แหละ//ปรารีมองดูจังหวะรถว่างจนมั่นใจแล้วว่าเธอนั้นจะข้ามไปได้เอี๊ยด...“อร้ายยย”ปรารีวิ่งลงมาได้กลางทางเธอก็ได้ยินเสียงรถเบรกล้อตายจึงทำให้เธอตกใจหยุดชะงักกลางถนนทำให้รถชนเธอเข้าอย่างจังปังงงงงงงง“เปา.....”ตฤณภพได้ยินเสียงรถเบรกก็รีบหันไปดูภาพตรงหน้าทำเขาต้องีบลงมาจากรถอย่างรวดเร็วเพราะหญิงสาวโดนรถชนไปเสียแล้ว“โอ้ยย..เจ็บ”//ตายยังวะเนี่ยเรา//ปรารีที่กลิ้งสองสามตลบเธอรู้สึกทั้งเจ็บทั้งชานอนฟุบลงอยู่กับพื้นสายตาตอนนี้มองอะไรไม่เห็นเพราะแดดมันส่องมาที่ตาของเธอพยายามดึงสติตัวเองกลับมาว่าเธอยังรู้สึกอะไรอยู่หรือไม่“เปา...เปา...ได้ยินฉันไหม”//อย่าเป็นอะไรนะยัยตัวแสบ//
Last Updated : 2024-10-29อุ้มรักละลายใจ ตอนที่13
“..แอบมองเปาทำไมคะ..”ปรารีตื่นมาตั้งแต่เช้าแล้วเพราะเธอลับๆตื่นๆด้วยความหิวและไหนจะระบมร่างกายเธอจึงรู้ตัวว่ากำลังมีคนแอบมอง“เปล่าซะหน่อย..แค่จะดูว่าเป็นยังไงบ้าง”ชายหนุ่มทำเสียงดุใส่หญิงสาวพร้อมทั้งรีบกลับมานั่งที่โซฟาตามเดิม08.00 น.“อาหารเช้ามาแล้วค่ะ...เดี๋ยวฉันขอล้างแผลเช็ดตัวให้ก่อนนะคะ”“ค่ะ”เมื่อพยาบาลสาวสองคนนำอาหารเช้าเข้ามาในห้องปรารีก็ตาเบิกโพรงด้วยความดีใจที่เธอจะได้ทานอะไรเข้าไปในท้องที่มันกำลังร้องอยู่เสียทีแต่ก็ต้องหน้ามุ่ยเล็กน้อยเพราะเธอจะต้องทำความสะอาดตัวและทำแผลก่อนนั่นเองครึ่งชั่วโมงต่อมาอาหารที่พยาบาลนำมาให้ก็เป็นผัดผักกับข้าวต้มและมีไข่เค็มอยู่ครึ่งลูกผลไม้อีกหนึ่งจานมีสัปปะรดกับองุ่นแค่นี้มันไม่พอกับกระเพาะเธอเลยด้วยซ้ำหญิงสาวจึงนั่งหน้ามุ่ยอยู่บนเตียงแบบไม่สบอารมณ์ด้วยความที่ทานไม่อิ่ม “พี่ต้นไปไหนมาคะ??”ปรารีเห็นคนที่หายไปนานกำลังเปิดประตูเข้ามาก็ต้องรีบถามหาว่าเขาหายไปไหนมา“สั่งอาหารมาทานนี่ไง”ตฤณภพวางกล่องอาหารลงบนโต้ะพร้อมนั่งลงเตรียมที่จะทานอาหารเช้าช่วงนี้เขาคงต้องอยู่เฝ้าเธอเพราะเป็นความผิดของเขาเองที่ปล่อยให้เธอได้รับอุบัติเหตุส่วนเรื่องงาน
Last Updated : 2024-10-29อุ้มรักละลายใจ ตอนที่14
เพนท์เฮ้าส์17.00 น.“ดูแลตัวเองได้แน่นะ”ตฤณภพอุ้มหญิงสาวมาส่งที่ในห้องนอนของเธอพร้อมทั้งนั่งอยู่ข้างเตียงมองเธอด้วยสายตาจริงจังพร้อมถามเธอให้ชัวร์ว่าหญิงสาวนั้นจะดูแลตัวเองได้อย่างที่พุดจริงหรือเปล่า“ค่ะ..สบายๆ..แฮร่ๆ”ปรารีชูสองแขนของเธอขึ้นมาและชูสองนิ้วให้เขาได้แน่ใจและเห็นว่าเธอนั้นดูแลตัวเองได้ไม่ต้องห่วงไม้ค้ำยันที่หมอให้มาเธอก็ใช้เป็น“........”//ไม่ค่อยจะไว้ใจเท่าไรเลย//ตฤณภพยังสองจิตสองใจว่าจะเชื่อเธอดีหรือไม่เรื่องที่เธอดูแลตัวเองได้หากว่าเขาจะปล่อยให้เธออยู่คนเดียวตอนที่เขาไปทำงานกลัวจะมีปัญหาหนักกว่าเดิมตามหลังมาน่ะสิ“ไม่เชื่อเหรอคะ..เดี๋ยวเปาเดินให้ดูก็ได้”ปรารีเห็นชายหนุ่มทำหน้าไม่มั่นใจกับตัวเธอเลยสักนิดจึงทำท่าจะลุกเดินให้เขาดูว่าเธอสามารถใช้ไม้ค้ำยันได้เป็นอย่างดี“ไม่ต้อง...พรุ่งนี้ฉันจะพาเธอไปที่ทำงานด้วย”ตฤณภพตัดสินใจได้แล้วแบบที่เขาทำงานได้สะดวกแล้วก็ไม่ต้องกังวลเรื่องเธอด้วยคือพาเธอไปอยู่ที่ทำงานของเขาด้วยเพราะในห้องทำงานของเขามันมีห้องพักเล็กๆแยกเอาไว้อยู่แล้วพอได้ให้หญิงสาวนอนพักที่นั่นรอเขาทำงานได้โดยที่ไม่ได้ทรมานอะไรเธอมากมายนัก“คะ??”//จะหิ้วเราไปเ
Last Updated : 2024-10-29
Latest chapter
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่44 ตอนจบ
“พึ่งรู้นะคะว่าคุณพ่อก็ทำอาหารเป็น“หลังจากตาต้นโตพ่อเราเค้าก็ไม่เข้าครัวอีกเลย”“แบบนี้ต้องรอชิมซะแล้วล่ะค่ะ”การที่พ่อของเธอลงมือทำอาหารบำรุงให้เธอครั้งนี้ปรารีคงจะต้องรอชิมให้เป็นบุญปากเสียแล้ว20 นาทีต่อมา“แอ้ะ..ๆๆๆ..เอิ้กกก...แอ้...”“ว่ายังไงครับตาเอื้อ..เล่นกับพ่อเค้าสนุกขนาดนั้นเลยเหรอลูกเหรอ..มาหาทวดหน่อยซิ..มาๆ”โสพิศเห็นหลานชายของเธอกำลังเล่นกับเหลนสุดจ้ำม่ำก็อดที่จะเข้าไปร่วมวงไม่ได้เด้กชายตัวกลมวัยสี่เดือนเห็นคุณทวดของเขาก็รีบยื่นไม้นื่นมือเข้าหา“แอ้..แอ้..”“ว่ายังไงทวดไงครับลูก...ดูซิใครกันนะกินเก่งจนจ้ำม่ำแบบนี้น่ะ”“แอ้...แอ้..อืมมม...”“ชอบแหวนทวดเหรอลูก...เดี๋ยวให้โตกว่านี้ก่อนแล้วทวดจะให้เรานะ”เด็กชายนั่งอยู่บนตักทวดของเขามือป้อมกลมๆก็ปัดป่ายไปมานมาสะดุดเล่นอยู่กับแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของคนเป็นทวดโสพิศเองเห็นเข่นนั้นอยู่นานสองนานก็รู้ว่าเจ้าหนูน้อยเหลนเธอคนนี้คงจะชอบเสียแล้วจึงเอ่ยปากว่าจะให้แต่ต้องโตกว่านี้ก่อน“ท่าทางตาเอื้อนี่จะเป็นเหลนรักซะแล้วนั่นแหวนของคุณปู่เลยนะน่ะ”มลฤดีที่นั่งอยู่กับปรารีอยู่ห่างๆเธอเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก็คิดว่าหลานชายของเธอคนนี้คงจะถู
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่43
“ภรรยาผมเป็นยังไงบ้างครับ”ตฤณภพเห็นพยาบาลเดินออกมาจากห้องคลอดเขาก็รีบปรี่เข้าไปถามว่าตอนนี้ภรรยาของเขาเป็นอย่างไรบ้าง“ตอนนี้ยังคลอดไม่ได้ค่ะต้องรอให้ปากมดลูกเปิดเต็มที่ก่อนนะคะรบกวนคุณพ่อใจเย็นๆก่อนนะคะ”ตอนนี้อาการของปรารีเธอยังคงปวดท้องเป็นเวลาปากมดลุกยังเปิดไม่เต็มที่หมอเองก็ยังทำคลอดไม่ได้“ครับ”“ใจเย็นๆก่อนตาต้นเปาเค้าอยู่ในมือหมอแล้วยังไงก็ปลอดภัย”มลฤดีดูท่าว่าลูกชายของเธอจะเป็นกังวลมากเกินไปเธอเชื่อว่าหมอที่นี่เก่งอยู่แล้วไม่มีทางปล่อยให้คนไข้เป็นอะไรไปง่ายๆแน่นอนชั่วโมงต่อมา“ภรรยาคุณพร้อมคลอดแล้วค่ะจะเข้าไปในห้องคลอดไหมคะ”พยาบาลเดินออกมาเรียกตฤณภพเพราะตอนนี้ปรารีปากมดลูกเปิดเต็มที่แล้วสามารถทำคลอดได้“ครับๆ”“รบกวนไปเปลี่ยนชุดค่ะ ตามฉันมานะคะ”10นาทีต่อมาตฤณภพเข้าไปเปลี่ยนชุดและฆ่าเชื้อเดินเข้าไปในห้องคลอดพร้อมกับพยาบาลเขาวินาทีที่เขาเห็นสีหน้าของปรารีก็รู้เลยว่าเธอคงเจ็บปวดทรมานเอามากๆ“เปา..”“พี่ต้น”“พี่อยู่ตรงนี้นะ”“ค่ะ”ตฤณภพนั่งอยู่ข้างเตียงทำคลอดของปรารีมือของเขาจับมือเธอเอาไว้แน่นสงสารภรรยาของเขาจับใจแต่ก็ทำได้เพียงแค่ให้กำลังใจอยู่ข้างๆเท่านั้น“คุณแม่เบ่งค่
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่42
โรงพยาบาลXXX“ดีใจด้วยนะครับคุณปรารีกำลังท้องอ่อนๆได้ประมาณ10สัปดาห์แล้วครับ”“.....”//อยากจะกรี๊ดออกมาดังๆแต่ก็เกรงใจหมออิๆๆ//“พี่ดีใจที่สุดเลย”เมื่อหมอเผลผลตรวจให้ทั้งคู่ได้ฟังทั้งสองก็กอดกันกลมต่อหน้าหมออย่างไม่อายทั้งสองดีใจกับเรื่องนี้จริงๆและข่าวดีแบบนี้ทำให้เขาต้องรีบกลับบ้านไปบอกกับทุกคนที่บ้านแล้วล่ะบ้านXXXปรารีกับตฤณภพกลับมาจากโรงพยาบาลก็รีบขับรถไปที่บ้านของพวกเขาทันทีเพื่อไปบอกข่าวที่น่ายินดีกับทุกคนให้ได้รับรู้“แม่ดีใจที่สุดเลยลูกคนนี้คลอดแล้วมีอีกคนต่อเลยนะ”เมื่อทุกคนได้รู้ว่าตัวเองจะมีหลานตัวน้อยๆเพิ่มเข้ามาก็ดีใจกันยกใหญ่ดูท่าคนที่จะเห่สุดก็เห็นจะเป็นมลฤดีที่หลานคนนี้ยังไม่ทันออกก็อยากจะได้เพิ่มมาอีกแล้ว“เอ่อ..”ปรารีถึงกับก้มหน้างุดเธอยังไม่ทันได้คลอดลุกคนแรกแม่เธอก็อยากจะมีอีกคนซะแล้ว“เอาไว้ให้พวกเค้าตัดสินใจกันเองดีกว่าไหมคุณ”ตระการเห็นว่าเรื่องนี้คงต้องให้คนเป็นพ่อแม่เด็กตัดสินใจกันเอาเองคนเป็นปู่ย่าคงยุ่งอะไรมากก็ไม่ดีหรอก“ขัดตลอดเลยคุณเนี่ย”มลฤดีส่งสายตาค้อนไปให้สามีของเธอเล็กน้อยที่ไม่ว่าเธอจะคิดอะไรชอบขัดกับเธอตลอดเลยจริงๆ“ผมว่ะมีสักสามสี่คนเลยครับค
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่41
“ใช่แล้ว...ทีมงานทุกคนตั้งใจกันมากเลย”ตฤณภพเองก็คิดเช่นนั้นเหมือนกันเรื่องนี้เขายังนึกขอบใจทีมงานทุกคนที่อยู่เบื้องหลังอยู่ตลอดที่ตั้งใจทำกันมากเลยทีเดียว“ครั้งหน้าเปาอยากออกแบบบ้างได้ไหมคะ”ปรารีคันไม้คันมืออยากจะแสดงฝีมือที่เธอได้เรียนมาบ้างแล้วล่ะสิ“ได้สิ..พี่ก็อยากจะเห็นฝีมือเราเหมือนกัน”ตฤรภพเองก็เคยอยากลองคุยเรื่องนี้กับหญิงสาวอยู่เหมือนกันเพราะเขาคิดเอาไว้ว่าอนาคตยังไงก็ต้องให้เธอมีส่วนร่วมในการทำงานของเขาแน่นอน“รับรองค่ะว่าชุดที่เปาออกแบบจะต้องขายดีเป็นเทน้ำเทท่าเลยค่ะ”ปรารีคิดแบบคร่าวๆเอาไว้แล้วระดับนักเรียนเกียรตินิยมอย่างเธอจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังกับผลงานที่เธอสร้างมาแน่นอน2 วันต่อมาโรงแรมXXXXXบรรยากาศในงานเดินแบบเปิดตัวคอลเล็คชั่นเสื้อผ้าใหม่ของแบรนด์เสื้อผ้าในเครือบริษัทของตฤณภพนั้นอึกกระทึกไปด้วยเสียงดนตรีและผู้คนแถมทุกคนยังดูตื่นตาตื่นใจกับงานครั้งนี้มากเพรารูปแบบการจัดงานเปลี่ยนไปแถมชุดลายผ้ายังแหวกแนวไปจากคอลเลคชั่นก่อนๆอีกด้วย“คนเยอะมากๆเลยค่ะพี่ต้น”ปรารีตื่นเต้นที่เห็นคนสนใจงานมากขนาดนี้ที่เอเคยฝึกงานมาส่วนมากก็จะเป็นงานเล็กๆแต่นี่มันดูอลังการมากเลยทีเดียว
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่40
“ไม่หาสาวๆให้ลูกชายสักคนล่ะคะ”มลฤดีแนะนำให้นาราหาสาวๆให้ลูกชายของเธอสักคนเผื่ออาจจะถูกใจแล้วตกลงปลงใจกันในเร็ววันก็ได้“กลัวจะเป็นแบบเดิมน่ะค่ะ..เอาเป็นว่าแล้วแต่เค้าจะดีกว่า”นาราเข็ดแล้วกับการเลือกผู้หญิงให้ลุกกลัวจะเจออย่างเพนนีอีกเธอเลยไม่ค่อยไว้ใจใครและอยากให้ลูกชายของเธอเป็นคนเลือกเองมากกว่าลูกเธอรักใครเธอเองก็พร้อมที่จะรักด้วยเหมือนกัน“ใครจะไปเป็นเหมือนคุณล่ะ”ตระการยืนข้างภรรยาของเขาฟังสิ่งที่ภรรยาของเขาโน้มน้าวคนอื่นมานานก็อดที่จะพูดไม่ได้“แหม่..คุณนี่ก็นะ”มลฤดีแอบมองค้อนสามีของเธอเล็กน้อยแต่ก็ไม่อยากว่าอะไรมากเพราะวันนี้เป็นวันมงคล“5555”นารารู้ว่าที่ตระการพูดหมายความว่าอย่างไรเธอนับว่ามลฤดีเลือกจับคู่ถูกแต่เธอเคยจับคู่ผิดมาแล้วมันก็ไม่อยากให้ผิดพลาดอีกชั่วโมงต่อมาตอนนี้เป็นพิธีสวมแหวนเมื่อเจ้าบ่าวเจ้าสาวทำพิธีนี้เสร็จก็ถึงเวลาที่จะกล่าวอะไรกับคนในงาน“ต้องขอบคุณแขกคนสนิททุกคนที่มาร่วมงานแต่งของผมกับเปาในวันนี้นะครับ..ผมขอสัญญาต่อหน้าทุกคนว่าผมจะเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีจะรักและให้เกียรติภรรยาของผมตลอดไปครับ”ถึงเวลาที่บ่าวสาวจะพูดความในใจและขอบคุณแขกที่เข้ามาในงานแล้ว
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่39
“ยังจะประชดพี่ไปถึงเมื่อไร”ตฤณภพมีอาการคิ้วขมวดเล็กน้อยเพราะดูท่าแล้วเธอยังจะมาหาเรื่องประชดเขาไม่หยุด“เปาไม่ได้ประชดนะคะพี่ต้นงานยุ่งเปาไม่อยากให้พี่ต้องมาเสียงานเพราะเปา”ปรารีไม่ได้ประชดชายหนุ่มแม้แต่น้อยทีเธอพูดมาเธอคิดแบบนั้นจริงๆเพราะเธอรู้ว่าเขางานยุ่งมากขนาดไหนที่มาอยู่กับเธอที่นี่ก็ไม่รู้ว่าทิ้งงานมาตั้งเท่าไร“พูดแบบนี้แสดงว่าห่วงพี่หายโกรธพี่แล้วใช่ไหม”ตฤณภพเริ่มคลายปมที่หัวคิ้วออกเมื่อฟังดีๆแล้วก็เหมือนกับว่าหญิงสาวเองก็ห่วงเขาอยู่เหมือนกัน“เอ่อ..ก็”เมื่อได้คำถามแบบนี้กลับมาปรารีเองถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว“ไม่ต้องบอกพี่รู้แล้ว...งั้นพรุ่งนี้เรากลับไปที่กรุงเทพกันนะไปบอกทุกคนว่าเราจะแต่งงานกัน”ตฤณภพรู้แล้วว่าปรารีคงจะหายโกรธเขาแล้วในเรื่องที่ผ่านมาอีกอย่างในเมื่อใจของเขาและเธอตรงกันแบบนี้เขาก็ต้องรีบทำอะไรให้มันถูกต้อง“คะ??”//ไวไปหรือเปล่าเนี่ย//“พี่ถือว่าตกลงตามนี้แล้วกันนะ..”ตฤณภพไม่รอให้หญิงสาวได้ปฏิเสธเขาถือว่าเธอและเขาตกลงตามนี้และไม่มีข้อแม้อะไรด้วยวันต่อมาบ้านXXX“คุณย่าคะ”เมื่อมาถึงบ้านและลงจากรถได้ปรารีเดินเข้ามากอดคุณย่าของเธอถึงในห้องด้วยความคิดถึง
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่38
2วันต่อมาเชียงใหม่“เฮ้อ..อีตาบ้าไหนบอกจะรีบกลับมาไง”ปรารีนั่งบ่นอู้อี้ถึงใครบางคนอยู่ที่หน้าบ้านเพราเขาสัญญากับเธอว่าจะรีบกลับมาแต่ก็ผ่านมาตั้งสามสี่วันแล้วเขาก็ยังไม่มีวี่แววจะกลับมาแถมยังไม่ติดต่อมาด้วยซ้ำ“บ่นถึงใครอยู่เหรอ”ตฤณภพกลับมาหาหญิงสาวตั้งแต่ช่วงเช้าตรู่เขาแอบย่องขึ้นมาหาหญิงสาวในขณะที่เธอนั้นกำลังนั่งบ่นอู่อี้อยู่เขารู้ได้ทันทีว่าคนๆนั้นที่เธอบ่นถึงต้องเป็นเขาแน่เพราะเขาเองก็ขาดการติดต่อกับเธอไปเลยเหมือนกันตั้งแต่กลับไป“พี่ต้นน..เอ่อ..เปล่าซะหน่อย”ปรารีหันมาตามเสียงของชายหนุ่มนัยตาของเธอเปล่งประกายความดีใจออกมาเมื่อรู้ตัวว่าตัวเองกำลังเสียอาการก็รีบทำหน้าบึ้งใส่เขาทันที“ที่พี่มาช้าเพราะว่าอยากให้งานมันเรียบร้อยจนแน่ใจร้อยเปอร์เซ็นก่อนถึงกลับมาจะได้ไม่ต้องกลับไปกลับมาอีก”ตฤณภพต้องรีบอธิบายท้าวความให้หญิงสาวได้ฟังว่าทำไมถึงได้กลับมาที่นี่ช้า“บอกทำไมคะไม่ได้ถามซะหน่อย...เอ..แล้วเดี๋ยวนี้แทนตัวองว่าพี่แล้วเหรอคะ”ปรารีแอบทำหน้าตาไม่อยากรู้กับคำบอกของเขาและแอบประชดไม่ได้ว่าสรรพนามที่เขาใช้แทนตัวเองเปลี่ยนไปแล้วหรืออย่างไร“พี่ก็อยากบอกให้คนที่กำลังรอได้รู้ว่าพี่มาช้าเ
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่37
“ครับ...เอ่อ...ว่าแต่ร้านอาหารตามสั่งป้าขาวอยู่ที่ไหนเหรอครับ”ชายหนุ่มถือโอกาสถามหาร้านที่เขาต้องไปซื้ออาหารให้หญิงสาวจากแม่ค้าที่กำลังมีท่าทีอารมณ์ดีอยู่ตอนนี้“อ๋อ...เดินเข้าไปอีกนิดก็ถึงแล้วจะร้านใหญ่ๆที่มีคนยืนรอเยอะๆนั่นแหละ”แม่ค้าขนมหวานที่กำลังจับกล่องขนมใส่ถุงให้ชายหนุ่มเธอชี้ไปที่ตรงด้านหน้าอีกไม่ไกลว่าร้านที่เขาถามหานั้นอยู่ที่นั่น“ครับ...ขอบคุณครับ”ตฤณภพรีบรับถุงขนมหวานจากแม่ค้าแล้วรีบเดินไปต่อแถวที่ร้านขายอาหารของป้าขาวทันทีครึ่งชั่วโมงต่อมา“เปา..เปา...ฉันกลับมาแล้ว”“ซื้อครบแล้วเหรอคะ”ปรารีเห็นชายหนุ่มหิ้วของมาพะลุงพะลังเธอจำได้ว่าเธอสั่งไปแค่สองอย่างทำไมถึงซื้อกลับมาเยอะเสียเหลือเกิน“อือ...นี่ฉันซื้อขนมหวานมาเต็มเลย”ตฤณภพวางถุงอาหารบนโต๊ะพร้อมนั่งทานน้ำในขวดอย่างกระหาย“โห..นี่เหมาร้านมาเหรอคะ”ปรารีเห็นว่าหกล่องขนมหวานเยอะขนาดนี้คงไม่รู้ว่าเขาช่วยแม่ค้าเหมาร้านมาหรืออย่างไร“ใช่”ตฤณภพพยักหน้าตอบไม่คิดว่าหญิงสาวจะเดาถูก“....”//ประชดเฉยๆใครจะคิดว่าเหมามาจริงกันล่ะ//ปรารีส่ายหัวเล็กน้อยเมื่อจัดแจงของทุกอย่างบนโต๊ะอาหารเสร็จทั้งสองก็นั่งทานอาหารกันโดยชายหนุ่มน
อุ้มรักละลายใจ ตอนที่36
ปังง“ไม่ฟัง..ไม่อยากฟังด้วย”ปรารีเดินไปเปิดประตูเพื่อเข้าห้องของเธอเพื่อหนีหน้าคนที่พูดไม่รู้เรื่องอยู่ตอนนี้พร้อมปิดประตูใส่หน้าเขาอย่างไม่เกรงใจ“มีเหตุผลหน่อยสิเปา”ตฤณภพยืนพูดอยู่หน้าห้องของหญิงสาวเขาอยากให้ปรารียอมนรับฟังเหตุผลของเขาไม่ใช่ใช้อารมณ์เหมือนที่เป็นอยู่ในตอนนี้“ทีพี่ต้นล่ะคะมีเหตุผลตรงไหนว่าเปาสารพัดทั้งที่เปาไม่ได้ทำ...แถมยัง..หึ้ยยย”//อีตาบ้าเอ้ยยังจะตามมาเจออีก//ปรารีนึกโมโหกับคำพูดของเขาที่ให้เธอใช้เหตุผลทีเขาไม่นึกจะใช้เหตุผลคุยกันก่อนที่จะทำร้ายเธอเลยสักนิดเดียวปังๆ“เปา...ฉันขอโทษ...ที่ฉันทำไปทั้งหมดเพราะฉันไม่อยากให้เธอไปยุ่งกับผู้ชายคนไหนนะเธอต้องมีฉันคนเดียว”ตฤณภพเคาะประตูหญิงสาวให้เธอเปิดมันออกพร้อมอธิบายถึงสิ่งที่เขาต้องขาดสติในคืนวันนั้น“หมายความว่าไง”ปรารีมีสีหน้าสงสัยว่าที่เขาพูดมันหมายความว่ายังไงกันแน่ตกลงเขาคิดกับเธอยังไง“ฉันรักเธอนะเปา..ฉันไม่รู้ว่ารักตั้งแต่เมื่อไรแต่เธอคือคนเดียวที่ทำให้ฉันยิ้มได้ง่ายขึ้นและรู้สึกมีความสุขสบายใจเมื่อได้อยู่ใกล้เธอนะ”ตฤณภพเผยความในใจของเขาออกมาทั้งหมดเวลานี้เขาไม่อยากเสียเธอไปจริงๆ“พี่ต้น”//นี่เค้าพูดจ
