ตอนที่ยี่สิบ

แบบนี้ก็คงต้องปล่อยไปตามเวรตามกรรมแล้วหละแต่เมื่อคิดไปคิดมาชุดก็มีตั้งสามชุดชายหนุ่มอาจจะไม่เลือกใส่ชุดที่เธอทำมันไหม้ก็เป็นได้ตอนนี้หญิงสาวเลยปิดเพลงพร้อมตั้งหน้าตั้งตารีดต่อ

“เฮ้ยย...นี่มันผ้าอะไรกันเนี่ยรีดทีไรไหม้ทุกที”  มีนชญารีดผ้าไปบ่นไปเพราะผ้าที่เธอลงเตารีดนาบไปนั้นมันก็มีรอยไหม้ทันทีจนเธอไม่เข้าใจว่าแล้วผ้าแบบนี้เขาต้องใช้เตารีดอะไรรีดกันแต่มีอย่างหนึ่งที่หญิงสาวลืมไปก็คือการเบาความร้อนของเตารีดนั่นเอง

“ถ้าจะไหม้หมดอย่างนี้...ก็คงต้องรีดแค่นี้แล้วแหละ...เฮ้อ..มีนท้อแล้วนะ”   เมื่อเห็นว่าชุดที่รีดไปทั้งสองชุดของชายหนุ่มมีรอยไหม้เกือบจะทุกตัวจนเธอท้อใจไม่อยากจะรีดต่อเพราะไม่อยากจะทำชุดของชายหนุ่มพังเลยปล่อยอีกชุดที่สภาพดีเอาไว้แต่เธอก็ยังไม่ได้รีดพลางคิดในใจว่าหากชายหนุ่มอยากจะใส่ชุดดีๆก็กลับมารีดเองแล้วกันตอนนี้เธอยอมโดนตำหนิแล้วหละเพราะไม่ไหวกับการรีดผ้าแบบนี้เลยจริงๆไม่รู้ว่าเสื้อผ้าชายหนุ่มนั้นสั่งทำด้วยอะไรถึงได้ดูบอบบางแบบนี้

เช้าวันต่อมา

06.30 น.

ปั้งๆๆๆๆ

“ฟ้าผ่า...ฟ้าผ่า”    มีนชญาถึงกับสะดุ้งตื่นตกใจเพราะสียงดังจากการเคาะประตูห้องของเธอจนคิดว่าวันนี้มีฟ้าผ่าแต่เช้าเมื่อปรับสายตาได้เธอก็รีบเดินไปเปิดประตูทันทีทั้งที่พึ่งตื่นนอน

“มีอะไรคะคุณนิคมาปลุกมีนทำไมแต่เช้าคะยังไม่ได้เวลาทำงานเลย”   เมื่อเปิดปะตูได้หญิงสาวถึงกับต้องตาตื่นเพราะชายหนุ่มนั้นพันแค่ผ้าขนหนูในส่วนล่างเท่านั้นพร้อมร่างกายกำยำซิกแพคแน่นของเขาก็ยังมีหยดน้ำเกาะอยู่ตามตัวและผมที่เปียกชุ่มที่ดูโคตรเซ็กซี่ทำให้เธอรู้ว่าเขานั้นพึ่งจะอาบน้ำเสร็จเป็นแน่แล้วเขานั้นมาหาเธอในสภาพแบบนี้ทำไมแต่เช้ากันคิดจะอ่อยเธอหรือไง

“นี่ฝีมือเธอใช่ไหม”   เมื่อโดมินิคเห็นว่าหญิงสาวนั้นเปิดประตูมาพร้อมตั้งคำถามให้เขาว่าเขามาปลุกเธอทำไมแต่เช้าชายหนุ่มรู้โดยทันทีว่าเธอก็น่าจะรู้ตัวว่าเธอนั้นทำอะไรผิดเขาถึงต้องลงมาหาเธอในสภาพแบบนี้แต่เช้า

ในเมื่อเธอยังทำหน้างงเขาจึงชูผลงานของเธอขึ้นเพื่อให้หญิงสาวรู้ว่าผลงานของเธอเป็นที่ไม่น่าพอใจกับเขาอย่างมากแล้ววันนี้มีประชุมใหญ่ด้วยแต่เธอกลับทำชุดของเขาพังเกือบหมดแบบนี้จะไม่ให้เขาโมโหเธอก็คงจะเป็นไปไม่ได้

“อะ...เอ่อ...มีนก็รีดตามปกตินะคะแต่ไม่เข้าใจว่าทำไมมันเป็นแบบนี้แฮร่ๆๆๆ”  มีนชญาจากที่ตาตื่นเพราะสภาพของชายหนุ่มตอนนี้แล้วเธอก็ยังต้องตื่นขึ้นไปอีกเพราะรู้สาเหตุที่ชายหนุ่มมาหาเธอเพื่ออะไรแต่ก็ยังหาเรื่องแถไปอีกได้ด้วยสีหน้าที่ยิ้มแหยๆแบบเดิมของเธอ

“ยังจะมาแก้ตัวอีกเธอใช้เตารีดอะไรรีด”  โดมินิคเริ่มหัวเสียที่หญิงสาวนั้นยังจะแถไปได้เรื่องรีดผ้าเพราะเขาเห็นรอยเตารีดที่เธอรีดก็เดาออกว่าเธอนั้นใช้งานผิดประเภท

“คุณนิคก็เห็นรอยแล้วนี่คะ”   มีนชญารู้ว่าชายหนุ่มเห็นรอยรีดที่มันไม้ก็ต้องรู้แล้วว่าเธอนั้นใช้เตารีดอะไรรีดยังจะมาถามเธออีก

“ยังจะมาย้อนฉันอีก...ทำไมไม่ใช้เตารีดไอน้ำรีด”   โดมินิคขึ้นเสียงนิดหน่อยที่หญิงสาวนั้นยอกย้อนเขาคำไม่ตกฟากพร้อมต้องถามเธอว่าทำไมไม่ใช้เตารีดไอน้ำรีดเสื้อผ้าของเขาเพราะคนที่เป็นแม่บ้านส่วนใหญ่เขาก็จะรู้เรื่องผ้าดีว่าควรที่จะดูแลมันแบบไหน

“ก็มีนไม่เห็นเตารีดไอน้ำนี่คะ”  มีนชญาไม่เห็นว่าที่ห้องแต่งตัวจะมีเตารีดไปน้ำอยู่เลยเธอจึงบอกกับชายหนุ่มไปว่าเธอไม่เห็นว่ามันมีเตารีดไอน้ำจริงๆ

“ฉันชักจะปวดหัวกับเธอแล้วนะ...ตามฉันมา”    โดมินิคเห็นว่าเขายืนเถียงกับหญิงสาวอยู่อย่างนี้คงจะปวดประสาทตายและไม่เป็นผลดีต่อเวลาที่เร่งรีบตอนนี้เป็นแน่จึงดึงมือของเธอให้เดินตามเขามาในห้องของเขา

“ปวดหัวทานยาไหมคะคุณนิคเดี๋ยวมีนหยิบให้”   มีนชญาตกใจนิดหน่อยที่จู่ๆชายหนุ่มก็ดึงมือเธอให้เดินตามเขาไปพร้อมบอกว่าเธอไปหยิบยาแก้ปวดหัวให้เขาเพราะเมื่อครู่ได้ยินว่าชายหนุ่มนั้นบ่นว่าปวดหัว

“เงียบแล้วเดินตามฉันมา”  โดมินิคถึงกับถอนหายใจพร้อมบอกให้หญิงสาวนั้นเงียบเสียงและเดินตามเขามาแต่โดยดี

“เตารีดไอน้ำอยู่ตรงนี้แล้วเธอก็สามารถที่จะเปิดใช้มันแล้วรีดตรงนี้ได้เลยยังดีนะที่ยังมีอีกชุดเหลือไว้ให้ฉันใส่”   โดมินิคพาหญิงสาวเดินเข้ามาในห้องและพาเธอเดินมาที่หน้าตู้เสื้อผ้าเพื่อบอกให้เธอรู้ว่าเตารีดไปน้ำมันวางอยู่ตรงข้างตู้พร้อมเสียบปลั๊กเปิดเครื่องแล้วก็รีดได้เลยและยังถือว่าเป็นโชคดีของเขาที่ยังมีอีกชุดที่มีสภาพค่อนข้างดีแต่ยังไม่ได้รีดเหลือเอาไว้ให้เขา

“...มีนขอโทษค่ะเดี๋ยวมีนซื้อให้ใหม่ก็ได้...”    มีนชญาถึงกับก้มหน้างุดทันทีเพราะเธอเซ่อเองที่ไม่เห็นว่าเตารีดมันวางอยู่ตรงนี้อีกใจนึงก็คิดว่าถ้าเขาบอกเธอสักนิดว่าให้ใช้เตารีดตรงข้างตู้เสื้อผ้าของเขารีดเธอเองก็จะสังเกตอยู่หรอกแต่นี่เขาไม่บอกเธอนี่นาพร้อมบอกว่าเธอจะรับผิดชอบชุดที่พังทั้งหมดเอง

“เฮ้อ...ฉันบ่นเธอไม่ได้ต้องการให้เธอมารับผิดชอบแต่เป็นการเตือนว่าคราวหน้าคราวหลังทำงานให้มันละเอียดกว่านี้หน่อย”   โดมินิคยอมรับว่าเขามีหัวเสียกับเรื่องนี้อยู่พอสมควรแต่เขาไม่ได้ต้องการให้เธอมาชดใช้เขาต้องการเพียงแค่ตักเตือนหญิงสาวว่าคราวหน้าคราวหลังควรที่จะละเอียดรอบคอบกว่านี้

“มารีด....เดี๋ยวฉันนั่งรอใส่ตรงนี้แหละ”   โดมินิคยื่นเตารีดไอน้ำให้หญิงสาวพร้อมบอกให้เธอรีดตรงหน้าเขาเพราะเขานั้นจะนั่งรอใส่ตรงนี้เลย

“ค่ะ”    มีนชญามีสีหน้าที่บูดบึ้งนิดหน่อยที่เอต้องตื่นมาทำอะไรแบบนี้ตั้งแต่เช้าพร้อมบ่นในใจว่าในเมื่อทำเองเป็นทำไมต้องเรียกเธอมาทำแต่เช้าด้วย

20 นาทีต่อมา

“เรียบร้อยแล้วค่ะ...ว้าย”    หลังจากที่รีดชุดเสร็จมีนชญาก็หันหลังกลับมาบอกชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนเตียงแต่ด้วยความที่ชายหนุ่มนั้นเห็นว่าหญิงสาวรีดจะเสร็จแล้วเขาจึงลุกขึ้นมาดูความเรียบร้อยเลยทำให้มีนชญาที่กำลังหันมาต้องชนกับแผงอกของเขาอย่างจังและล้มลงไปกองกับพื้น

“เธอ...อย่าลืมตานะ”