บทที่หก

    เมื่อฐิตาพูดจบเธอก็หันหลังเดินจากไปอย่างคนชนะพลางยิ้มเย้ยหญิงสาวที่กำลังร้องให้สะอึกสะอื้นอย่างสะใจพลอยไพลินทำอะไรไม่ถูกก็ได้แต่ยืนร้องให้ ให้กับความโง่ของตัวเองหญิงสาวไม่มีแรงแม้แต่จะโต้เถียงกับคนตรงหน้าในเมื่อฐิตาบอกว่าเป็นคู่หมั้นของคนรักของเธอแถมยังมีลูกด้วยกันอีกก็เท่ากับเธอคือมือที่สามคำนี้มันแล่นเข้ามาในสมองทำให้เธอหยุดร้องให้ไม่ได้ในตอนนี้

   เธอรู้สึกเหมือนคนโง่ที่วาดฝันว่ามีรักที่ดี แต่กลับไม่ใช่เลยพลอยไพลินนั่งร้องให้อยู่ที่สวนสักพัก ก็ขอลากลับบ้านครึ่งวันเนื่องจากสภาพจิตใจของเธอตอนนี้ไม่พร้อมที่จะดูแลคนไข้เธอจึงขอลาพักดีกว่าที่จะงานแบบที่ยังกังวลอยู่

หน้าโรงพยาบาล

แผ่นดินหนุ่มรูปหล่อร่างสูงที่กำลังถือกุหลาบแดงช่อโตลงมาจากรถเมื่อเห็นหญิงสาวที่ตนรักก็รีบเดินไปหาทันที

“พลอย กำลังจะเดินไปไหนครับ”  แผ่นดินทักทายพลอยไพลินด้วยรอยยิ้มอ่อน

“เอ่อ พลอยจะกลับบ้านค่ะ”  พลอยไพลินรีบเดินหนีออกมาจากเขาอย่างรวดเร็วเพราะไม่อยากให้น้ำตามันไหลออกมาตอนนี้และก็ไม่อยากคุยอะไรตอนนี้ด้วยเนื่องจากสภาพจิตใจเธอไม่พร้อมรับอะไรทั้งนั้นในตอนนี้แต่ก็โดนมือของเขารั้งไว้อยู่ดี

“พลอยฟังพี่นะพี่มีอะไรจะบอก”  ชายหนุ่มคุกเข่าตรงหน้าพลอยไพลินโดยที่หญิงสาวไม่ทันตั้งตัวทั้งยื่นกุหลาบช่อโตให้เธอก่อนที่จะเอ่ยคำบางคำออกมา

 “พลอยแต่งงานกับพี่นะ”  ชายหนุ่ม ถึงกับงงในสีหน้าของพลอยไพลินที่ไม่มีอาการตกใจสักนิดแถมทำสีหน้าไม่พอใจใส่เขาอีกด้วยทั้งที่ตอนนี้หากเป็นผู้หญิงคนอื่นคงดีใจร้องให้กอดเขาไปแล้ว

“พลอยว่าเราเลิกกันเถอะค่ะต่อไปนี้เราต่างคนต่างอยู่พลอยขอให้เรื่องของเราจบลงด้วยดีนะคะ”   ร่างบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงสะอื้นมือเรียวยกปาดน้ำตาลวกๆ

  เมื่อหญิงสาวพูดเสร็จก็รีบวิ่งไปโบกแท็กซี่แล้วขึ้นรถไปทันทีทิ้งให้ชายหนุ่มที่กำลังคุกเข่าอยู่อึ้งทำอะไรไม่ถูก...เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพลอยไพลินในวันที่เขารักเธอหมดหัวใจในวันที่เขาเลิกยุ่งกับผู้หญิงทุกคนเพื่อมาคบกับเธอและในวันที่เขาขอเธอแต่งงานเธอกลับปฏิเสธเขาอย่างหมดเยื่อใยโดยไม่บอกเหตุผลมันคืออะไรกัน

   ยังไงเขาก็ต้องได้คำตอบจากปากเธอให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ตอนนี้เขาทำอะไรไม่ถูกแล้วได้แต่ยืนอึ้งถือดอกกุหลาบช่อโตอยู่แบบนั้นผู้คนในโรงพยาบาลตอนนี้เริ่มมองมาทางเขาเป็นตาเดียวแต่ชายหนุ่มไม่สนใจอะไรแล้วตอนนี้​

   หลังจากที่ฐิตาคุยกับพลอยไพลินเรียบร้อยแล้วเธอก็ไม่ได้เดินไปไหนไกลคอยเฝ้าสังเกตการว่าพลอยไพลินนั้นจะฟูมหายแค่ไหนด้วยความสาแก่ใจและชอตเด็ดที่เธอไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้นไม่คิดว่าแผ่นดินนั้นจะเลือกมาขอพลอยไพลินแต่งงานในวันนี้แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เธอกระวนกระวายอะไรมากนักเมื่อเห็นพลอยไพลินปฏิเสธชายหนุ่มโดยไม่เหลือเยื่อใยนับว่าวันนี้ที่เธอมาที่นี่นั้นได้มาถูกเวลาจริงๆ

“ช่วยไม่ได้นะพอล คุณเป็นคนทำให้ฉันเจ็บก่อนเองนะ..นังนั่นมันไม่เหมาะสมกับคุณสักนิดฉันสิที่เหมาะสมกับคุณ”  ฐิตาสบถอย่างเย้ยหยัน

   เธอหวังว่าการที่เธอมาหาพลอยไพลินและจัดการกับหญิงสาวที่มายุ่งกับแผ่นดินแบบนี้ก็เหมือนกับที่เคยจัดการผู้หญิงของแผ่นดินมาแล้วทุกคนเมื่อผู้หญิงคนนี้รู้ว่าคนรักของตัวเองมีคู่หมั้นและกำลังจะแต่งงานก็จะเลิกยุ่งไปเอง

  ฐิตาไม่ยอมบอกเรื่องที่แผ่นดินขอถอนหมั้นกับเธอกับครอบครัวของเธอเพราะคิดว่าเมื่อพลอยไพลินเลิกยุ่งกับแผ่นดินแล้วชายหนุ่มก็จะเป็นฝ่ายกลับมาหาเธอเองและเธอก็รู้ด้วยว่าแผ่นดินคงยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับคุณหญิงดวงแขเหมือนกันเพราะแผ่นดินไม่ค่อยได้ติดต่อกับแม่ของเขาเท่าไรนัก

   แผ่นดินหมั้นกับฐิตาเพราะธุรกิจแต่เพราะหญิงสาวพยายามที่จะเสนอตัวให้เขาแต่เขาไม่เล่นด้วยเนื่องจากเขาไม่ได้สนใจฐิตาสักนิดและรู้สึกไม่ชอบที่เธอพยายามเสนอตัวให้เขาหลายต่อหลายครั้งจนหล่อนถอดใจและไปคั่วกับผู้ชายคนอื่นเอง

    เมื่อแผ่นดินรู้ก็ใช้เป็นข้ออ้างที่จะถอนหมั้นกับเธอเพื่อที่เขาจะได้ไม่เป็นฝ่ายผิดในการขอถอนหมั้นแต่จนถึงตอนนี้ฐิตาก็ไม่ยอมถอนหมั้นสักทีแม้นจะเป็นเช่นนี้แผ่นดินเองก็ไม่ได้สนใจอะไร

    ถึงฐิตาจะไม่ยอมถอนหมั้นแต่ชายหนุ่มก็ยืนยันกับเธอแล้วว่าคนที่ชายหนุ่มจะแต่งงานด้วยมีแค่พลอยไพลินเท่านั้นทำให้ฐิตาแค้นพลอยไพลินอย่างมาก

   ในส่วนของพลอยไพลินเมื่อขึ้นรถแท็กซี่มาได้ก็ปล่อยโฮออกมาทันที เธอทั้งเจ็บใจทั้งเสียใจที่โดนหลอกต่อไปนี้เธอจะไม่ขอเจอหน้าผู้ชายคนนี้อีก ในเมื่อเขากำลังจะมีลูกแล้วยังจะหน้าด้านมาขอเธอแต่งงานแบบนี้เธอรับไม่ได้กับการกระทำของเขาจริงๆ

“ฮือๆๆๆ..”    หญิงสาวกลับมาถึงบ้านก็เอาแต่ร้องให้และนอนหลับไปถึงเช้าของอีกวัน

วันต่อมาที่เธอไปทำงานก็ต้องเจอกับเรื่องปวดหัวเพราะมีการแชร์คลิปในไลน์กลุ่มของโรงพยาบาลตอนที่เธอคุยกับฐิตาเมื่อวานและในคลิปก็เขียนว่าเมียหลวงหอบลูกทวงผัวคืนจากเมียน้อยซึ่งคนทั้งโรงพยาบาลเมื่อเห็นเธอเดินมาต่างก็ซุบซิบนินทาจนเธออยากจะมุดดินหนี

    เท่านั้นยังไม่พอเหตุการณ์เลวร้ายมากขึ้นเพราะเธอโดน ผอ.โรงพยาบาลเรียกไปตักเตือนซึ่งเธอก็ขอรับผิดชอบโดยการลาออกที่ทำให้โรงพยาบาลเสื่อมเสียชื่อเสียง

    หลังจากพลอยไพลินลาออกจากโรงพยาบาลแล้วด้วยความที่ไม่อยากอยู่ที่นี่เพราะอยากลืมภาพความทรงจำเก่าๆที่เคยมีหญิงสาวจึงตัดสินใจย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดโดยมีลูกแก้วย้ายตามไปด้วยฐิตาเมื่อรู้ข่าวว่าพลอยไพลินอับอายจนต้องลาออกจากโรงพยาบาลแถมยังย้ายที่อยู่อีกด้วยก็รู้สึกสะใจที่เป็นไปตามแผนที่วางไว้

   ฐิตารู้ดีว่าหลังจากนี้แผ่นดินยังไงก็ต้องตามหาพลอยไพลินอยู่ดีเธอจึงจ้างให้คนแกล้งเป็นญาติของพลอยไพลินและเอาจดหมายที่เธอเขียนไปฝากไว้กับคนที่ให้พลอยไพลินเช่าบ้านโดยบอกว่าเมื่อมีผู้ชายที่ชื่อแผ่นดินมาหาพลอยไพลินให้นำจดหมายฉบับนี้ให้กับแผ่นดินและบอกว่าพลอยไพลินฝากไว้ให้