บทที่สิบเอ็ด

“งั้นตามพลอยมาเลยค่ะ”

เมื่อตกลงกันจบทั้งสองจึงเดินกลับมาที่ห้องของแผ่นดินเมื่อชายหนุ่มเห็นพลอยไพลินพานายสนคนขับรถมาก็ทำหน้างงว่าเธอพานายสนมาที่นี่ทำไม

“คุณพาลุงสนมาทำไม”

“ลุงสนคะเดี๋ยวช่วยพาคุณพอลเข้าไปที่ห้องน้ำเลยนะคะ”

“ครับ”  แม้นจะเกรงใจแผ่นดินอยู่บ้างแต่นายสนก็ต้องรีบทำตามคำสั่งของพลอยไพลินอย่างรวดเร็วเพื่อภารกิจนี้จะได้จบๆไปเร็วๆ

“นี่คุณจะทำอะไรผมไม่ไปไหนทั้งนั้นลุงสนไม่ต้องครับ..มีอะไรไปทำก็ไปทำเถอะ..ลุงสนที่ผมบอกไม่ได้ยินหรือไง”  ดวงตาคมหันไปมองค้อนให้หญิงสาวที่กำลังยืนกอดอกยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างขุ่นเคืองทั้งสั่งสนเสียงแข็งให้อย่ามายุ่งกับเขาแต่มีหรือสนจะหยุดเมื่อสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้เป็นสิ่งที่ดีต่อตัวแผ่นดินเอง

“ลุงสนถอดเสื้อผ้าอาบน้ำให้เค้าเลยค่ะ”

“นี่คุณผมไม่อาบปล่อยผมลุงสนนี่ลุงสนเชื่อเธอมากกว่าผมเหรอครับ”  ชายหนุ่มเริ่มมีท่าทีหงุดหงิดที่นายสนไม่ยอมฟังเขาแต่กลับฟังคำสั่งของพลอยไพลินแทน

“ผมต้องทำตามคำสั่งคุณพลอยครับเพราะคุณหญิงสั่งมาครับผมยังไม่อยากโดนคุณหญิงไล่ออกตอนนี้ครับ”  นายสนอ้างว่าต้องทำตามคำสั่งของพลอยไพลินเราะคุณหญิงดวงแขสั่งมาตามที่พลอยไพลินได้นัดคำพูดกันเอาไว้​ 

   อันที่จริงในใจสนเองก็อยากจับเจ้านายหนุ่มของเขาทำแบบนี้มานานแล้วเหมือนกันเพราะเมื่อก่อนเขาก็เคยจะมาช่วยอาบน้ำให้เจ้านายหนุ่มอยู่บ่อยครั้งแต่ก็โดนไล่ตะเพิดออกมาทุกครั้ง

   แต่ครั้งนี้เมื่อมีหญิงสาวเป็นคนออกคำสั่งเองดูเจ้านายของเขาก็ยอมอ่อนลงบ้างถ้าเป็นเมื่อก่อนไม่ว่าใครหน้าไหนที่ขัดใจเขาไม่วายจะโดนปาข้าวของใส่แต่ทุกคนในบ้านก็ไม่ได้ถือเพราะคิดว่าเจ้านายหนุ่มที่เป็นแบบนี้อาจจะเป็นเพราะผลข้างเคียงจากการเกิดอุบัติเหตุ

“โถ่..อย่าให้ถึงทีผมบ้างนะ”  แผ่นดินกำมือแน่นที่ตอนนี้เอาชนะอะไรหญิงสาวไม่ได้ทำได้ก็แค่แสดงอาการหงุดหงิดออกมาเท่านั้นเอง

   หลังจากที่สนอาบน้ำให้แผ่นดินเรียบร้อยแล้วก็จัดการพันผ้าขนหนูให้คนที่นั่งอยู่บนรถเข็นก่อนจะเดินออกไปเรียกพลอยไพลินเข้ามา

“เสร็จแล้วครับคุณพลอย”

“ค่ะ”  หญิงสาวได้ยินดังนั้นจึงรีบเตรียมอุปกรณ์สำหรับสระผมและโกนหนวดเข้าไปในห้องน้ำ

“นี่คุณเข้ามาทำอะไร” คนตัวโตเห็นหญิงสาวเดินพรวดเข้ามาก็ถึงกับสะดุ้งไม่คิดว่าเธอจะใจกล้าเข้ามาตอนที่เขายังไม่ได้ใส่เสื้อผ้ามีแต่ผ้าขนหนูผืนเดียวพันอยู่แบบนี้

“เอ่อ..ก็จะเข้ามาสระผมแล้วก็โกนหนวดให้คุณน่ะสิ  หญิงสาวที่เดินทะเล่อทะล่าเข้ามาในห้องน้ำเมื่อเห็นชายหนุ่มตรงหน้ามีแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวพันอยู่ก็ชะงักรู้สึกหน้าร้อนผ่าวรีบเบนหน้าหนีคนตรงหน้าเล็กน้อย

พลางคิดในใจว่า..ก็ไหนลุงสนบอกว่าเสร็จแล้วแต่คนตัวโตยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า..กล้ามเนื้อที่ยังเป็นมัดๆที่เปิดโชว์นั่นอีกถึงจะเคยเห็นหุ่นนี้มาแล้วก็เถอะแต่มันก็นานมาแล้วมาเจอแบบนี้ก็ทำเอาเธอก็มีแอบเขินอยู่เหมือนกัน

“แล้วพูดกับผมทำไมไม่มองหน้า”  แผ่นดินที่เห็นท่าทีของหญิงสาวที่ไม่ยอมมองหน้าของเขาแถมสีหน้ายังแดงมีเลือดฝาดอาการแบบนี้เขาจำได้ดีว่าเธอกำลังเขินเขาเป็นแน่..จึงเอ่ยหยอกหญิงสาวทั้งรอยยิ้มมุมปากแกล้งเธอสักหน่อยด้วยเวลาเธอเขินเธอจะน่ารักในสายตาเขาที่สุด

“.พลอยจะสระผมแล้วก็โกนหนวดให้นะคะ..”  พลอยไพลินอ้อมไปที่ด้านหลังของคนตัวโตเธอวางอุปกรณ์เรียบร้อยแล้วก็เริ่มสระผมให้คนบนรถเข็นทันที

“คุณดูชำนาญการดูแลผู้ชายดีนะ”  แผ่นดินเห็นหญิงสาวดูชำนาญในการจัดการกับตัวเขาดีเหลือเกินก็พลางคิดไปไกลว่าที่เธอชำนาญเช่นนี้ก็น่าจะเป็นเพราะจัดการให้คนรักของเธอบ่อยเป็นแน่

“คุณลืมอะไรไปหรือเปล่าพลอยเคยเป็นพยาบาลพลอยก็ต้องชำนาญในการดูแลคนป่วยอยู่แล้วโดยเฉพาะคนป่วยที่..ใกล้ตายพลอยก็เคยดูแลอยู่เป็นประจำ”

หญิงสาวพูดเน้นคำว่าดูแลคนป่วยที่ใกล้ตายให้เขาได้ยินชัดๆจะได้เลิกกัดเธอสักทีท่าทางเขาจะเป็นไบโพล่าจริงๆอย่างที่เธอเคยพูดแกล้งเขาไว้ถึงได้อารมณ์ขึ้นๆลงๆตลอดแบบนี้

“โอ้ยยๆๆๆๆๆๆ คุณผมเจ็บโอ้ยยย”  แผ่นดินที่ร้องเสียงดังขึ้นมาเพราะหญิงสาวขยี้หัวเขาแรงผิดปกติจนสนที่รออยู่นอกห้องน้ำต้องวิ่งเข้ามาดู

“คุณพอลเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”

“ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะลุงสนพลอยต้องขยี้ผมแรงๆค่ะจะได้สะอาดเดี๋ยวพลอยจัดการเสร็จแล้วจะเรียกนะคะลุงสนนั่งรอก่อนได้เลยค่ะ”  หญิงสาวขยี้ผมยาวหยิกหยองของชายหนุ่มไปอมยิ้มไปสะใจที่ได้เอาคืนคนปากเสีย

“มวยถูกคู่จริงๆ..”นายสนที่เดินออกมารอด้านนอกก็ต้องอมยิ้มให้กับภาพที่เห็นเมื่อสักครู่ที่ดูๆแล้วก็ช่างเหมือนเป็นมวยที่ถูกคู่จริงๆ

“นี่คุณพอลแหงนคอมาดีๆหน่อยได้ไหมเดี๋ยวก็ได้เลอะตัวหมดหรอก”  แผ่นดินที่นั่งให้หญิงสาวสระผมบนรถเข็ญก็เห็นว่าถ้ายังดึงดันขัดขืนเธออยู่อย่างนี้แชมพูคงได้เลอะตัวเขาจริงๆเลยยอมแหงนคอสูงๆเพื่อที่หญิงสาวจะได้ใช้ฝักบัวล้างผมของเขาอย่างถนัด

หลังจากที่หญิงสาวล้างผมคนบนรถเข็นจนสะอาดแล้วก็ใช้ผ้าขนหนูพันห่อเอาไว้และเดินมานั่งตรงด้านหน้าของชายหนุ่มก่อนจะกดสเปรย์ครีมโกนหนวดลงบนหน้าของแผ่นดิน

“อยู่เฉยๆ”  ดวงตากลมโตมองคนตรงหน้าอย่างไม่พอใจเมื่อเขาจะต่อต้านแผ่นดินเมื่อรู้ว่ายังไงก็ขัดหญิงสาวตรงหน้าไม่ได้ก็ปล่อยเลยตามเลย

“เอาเลย อยากทำอะไรกับตัวผมก็เชิญ”  ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงระอาพร้อมทำหน้าบูดบึ้งเมื่อหญิงสาวลงมือโกนหนวดให้ชายหนุ่มใบหน้าหวานของเธอก็เป็นที่ดึงดูดสายตาของดวงตาคมได้เป็นอย่างดีจู่ๆพลันสายตาของเขาและเธอก็สบตากันอย่างไม่ได้ตั้งใจแต่ก็เป็นหญิงสาวที่หลบสายตาก่อนและหันมาจับจ้องที่เคราของเขาต่อจนจัดการกับหนวดบนหน้าของเขาเสร็จ

“เสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ”  พลอยไพลินที่ใบหน้าที่คุ้นเคยตอนนี้ใกล้ๆก็อดหน้าร้อนผ่าวไม่ได้หญิงสาวได้แต่พยายามข่มใจไม่ให้ตนเองแสดงอาการอะไรออกมาให้เขาเห็น...แต่หญิงสาวไม่รู้เลยว่าหน้าเธอตอนนี้แดงเป็นลูกตำลึงจนชายหนุ่มจับสังเกตุได้

“เอ่อ...งั้นเดี๋ยวพลอยไปเรียกลุงสนพาคุณพอลไปหาเสื้อผ้าใส่นะคะ”  สาวเจ้าพูดเสร็จก็รีบเดินออกจากห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่สนจัดการพาเจ้านายหนุ่มมาแต่งตัวในห้องเรียบร้อยแล้วพลอยไพลินก็เข้ามาเอ่ยลาเขาก่อนจะกลับไปทำธุระของเธอ