พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว

พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-27
โดย:  เฉียนเสี่ยวซี  จบบริบูรณ์
ภาษา: Thai
goodnovel4goodnovel
8.2
57 การให้คะแนน. 57 ความคิดเห็น
274บท
90.2Kviews
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
แสดงความคิดเห็นของคุณในแอพพลิเคชัน

หลังจากแต่งงานไปได้สองปี หมิงซีก็ได้ตั้งท้องขึ้นมา เธอตั้งหน้าตั้งตารอด้วยความสุข แต่สิ่งที่ได้รับกลับเป็นใบสำคัญการหย่าแทน อุบัติเหตุทางรถยนต์ในครั้งนั้น หมิงซีนอนจมกองเลือด เธอขอร้องให้คุณชายฟู่ช่วยเหลือลูกของพวกเขา แต่เธอกลับต้องเห็นเขากอดยอดดวงใจจากไปต่อหน้าต่อตา เธอสิ้นหวังและไร้เรี่ยวแรง จากนั้นค่อยๆ หลับตาลงอย่างเชื่องช้า ต่อมาได้ยินมาว่า คุณชายฟู่ในเมืองเป่ยเฉิงมีชื่อต้องห้ามที่ไม่ให้ใครพูดถึง ในงานแต่ง จู่ๆ คุณชายฟู่ก็เกิดคลุ้มคลั่งขึ้นมา เขาคุกเข่าลงกับพื้น และหันไปมองผู้หญิงใจดำคนหนึ่งด้วยดวงตาที่แดงก่ำ “พาลูกของฉันมาด้วยแบบนี้ เธออยากจะแต่งงานกับใครงั้นรึ?”

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

บทที่ 1

“ยินดีด้วยนะครับ คุณตั้งครรภ์แล้วครับ”แต่ตอนนี้จิตใจของหมิงซีไม่อยู่กับเนื้อกับตัวในสมองของเธอเต็มไปด้วยคำพูดที่คุณหมอพูดเมื่อตอนบ่ายทันใดนั้นเองฟู่ซือเยี่ยนก็บีบแขนเธออย่างแรง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “คิดอะไรอยู่เหรอ?”เธอยังไม่ทันได้ตอบ เขาก็คว้าล็อกท้ายทอยแล้วจูบอย่างดูดดื่มเสียแล้วหลังจากนั้น ชายคนนั้นก็ลุกขึ้นและเดินเข้าไปในห้องน้ำหมิงซีนอนอยู่บนเตียงกว้าง เธอไร้เรี่ยวแรง ไรผมเปียกโชก นัยน์ตาเหมือนจมอยู่ในน้ำ และดูเหนื่อยล้าเป็นอย่างยิ่งหลังจากผ่านไปสักพัก เธอก็เปิดลิ้นชักแล้วหยิบใบรายงานผลการตรวจครรภ์ออกมาตอนบ่ายเธอรู้สึกไม่สบายท้องจึงไปหาหมอที่โรงพยาบาล หลังจากตรวจเลือดแล้วคุณหมอก็บอกกับเธอว่าเธอตั้งท้องได้ห้าสัปดาห์แล้วในตอนนั้นหมิงซียังรู้สึกมึนงงและสับสน ทั้งๆที่เธอป้องกันทุกครั้งนี่นาเธอเค้นสมองนึกย้อนกลับไปถึงเรื่องราวเมื่อเดือนที่แล้ว ซึ่งเหมือนมีอยู่ครึ่งหนึ่ง หลังจากงานเลี้ยงจบลง ฟู่ซือเยี่ยนก็พาเธอมาส่งที่บ้าน เมื่อมาถึงที่ประตู จู่ๆเขาก็ถามเธอขึ้นมาว่า “อยู่ในระยะปลอดภัยหรือเปล่า?”คิดไม่ถึงว่าระยะปลอดภัยนั้นก็เชื่อถือไม่ได้…เสียงน้ำไหลดังออกมา

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

user avatar
Rujira Neverdie
เราพอละ..ไม่มีเรื่องไหนจบเลย.ไม่เทคนอ่าน ก็ยืดซะไม่มีจุดจบเลย
2024-10-21 10:13:46
1
user avatar
Daan
ทั้งเรื่อง วนเวียนอยู่แต่ในโรงพยาบาล โดนซ้อมตลอดทั้งเรื่อง
2024-10-08 09:21:44
0
default avatar
Kochaporn boon-on
ตกลงเรื่องนี้ครึ่งๆกลางๆอีกแล้ว
2024-10-01 12:30:44
0
user avatar
เพลินพิษ จันทะพันธ์
ขอความกรุณาอย่าขียนครึ่งกลางๆๆแล่วไม่ลงต่อ
2024-08-25 12:39:29
1
user avatar
jing jai
เรื่อง "ประธานลี่ ไว้อาลัยภรรยาที่รัก" ก็สปอยไว้แล้วนะคะ ไปอ่านได้จ้า
2024-07-08 14:24:02
1
user avatar
jing jai
อ้าวหายไปนานลงว่าจบแล้ว ผ่านไปร่วม 2 เดือนมาอัพเดทเฉย ลงไปไม่กี่ตอนบอกจบอีกแล้ว ... ยังไม่จบจ้าเรื่องนี้พันกว่าตอนนางนางท้องจากไป 5 ปีความจำเสื่อมมีลูกสาว พระเอกพัวพันท้องลูกแฝด 2 เป็นชาย นังตัวร้ายตายยากมากกกแล้วมีตัวร้ายวัยเด็กของพระเอกโผล่มาอีกตัวนี้ร้ายกว่าเดิมแต่พระเอกไม่ชอบนางหลงรักพระเอก
2024-07-03 13:45:14
5
user avatar
Sam Sung
บอกว่า จบ แล้ว จะกลับมาคืนดีกันไกม ไม่รู้ ตอนสุดท้ายจะด่ายัยตัวร้าย ก็ด่านิ่มๆ กนูๆ(อยากอ๊วก) ด่าแรงก็กลัวผู้มีพระคุณ เจ็บปวดใจ ส่วนนางเอกเจ็บทั้งกายใจจนชาไปหมดก็นึกแค่เห็นใจ โธเอ้ย! ให้ฟู่ๆ อะไรนี่ยเป็นพระเอกไม่คุ้มไม่สมบทบาทอ่อนเปลี้ยกับนางร้ายเกินไปเหมือนงูกลัวเชือกกล้วยดีละจบแบบให้นางเอกหมดใจ
2024-07-02 19:34:02
0
user avatar
jing jai
เรื่องนี้ตัวร้ายตายยากมากกกกกกขอบอก เพื่อนนางเอกก็รัดทดมากกกกพระรองรักนางรองแต่ความเข้าใจผิดก็เครียด​แค้นมากกว่าจะรู้ตัวก็สาย ... ลงไม่จบเดี๋ยว​มาสปอยล์​จ้า .นางเอกหายไป 5 ปีกลับมามีลูกสาวแต่ยังไม่จบอีกยาว ส่วนเพื่อนนางเอกก็โดดทะเลฆ่าตัวตาย 5 ปีกลับมามีลูกชาย ยาวค่ะเรื่องนี้แต่สนุกลุ้นตลอดซ่อนเงื่อน
2024-07-01 22:17:22
1
user avatar
ชื่นจิตต์ หงส์ทอง
ไม่เห็นจบซักเรื่อง..เทคนอ่านตลอด..
2024-07-01 21:58:11
1
user avatar
ชลดา สุขเจริญ
หายไปสองวันแล้วไม่ใช่เททิ้งอีกแล้วนะคะ
2024-06-29 17:30:22
0
user avatar
Sam Sung
274 ตาสว่างแล้ว ทั้งที่ในใจเคยสงสัยเคยคิดเรื่องต่างๆที่ผ่านมาว่าจะเป็นฝีมือ หนูๆ(โค่งอย่างกะควาย) ของยัยตัวร้าย แต่ยังโลกสวย บุญคุณ(อะไรไม่รู้)บังตาซะบอด นาวเอกเจ็บแต่ละครั้งเฉียดตายก็ยังไม่เชื่อ บทจะเชื่อก็เชื่อซะดื้อๆ แต่ก็ดี จะดูว่านังร้ายโดนไรมั่งอย่าใจอ่อนเชียวนะ ฟู่ตาบอดตาใส
2024-06-27 18:23:38
1
user avatar
Sam Sung
อ่านไป ก็ระแวงไป ว่า เรื่องนี้ จะถูกเท รึเปล่านะเพราะแอปนี้ หลายเรื่อง ชอบ เท ผู้อ่าน ที่สำคัญไม่มีคนรับผิดชอบซะด้วยสิ อย่างนี้เราก็ทำได้เนาะ
2024-06-27 14:19:37
2
user avatar
มะลิ ทาเพชร
หลักฐานขนาดนี้ ยังจะหนูอย่างนั้นหนูอย่างนี้ พระเอกเหี้ยๆ เหอะ โง่ ดักดาน นางเอกทำร้ายคนที่ไปหาเรื่องถึงห้อง มันก็ชัดเจนพอแล้วมั้ย หมิงซีไปหาเรื่องแกตอนไหนก่อน ประสาทแดรกมาก ทางที่ดีจัดการ์ดอย่าให้นางร้ายเข้าไกล้นางเอกจะดีกว่ามั้ย เออ หมิงซีจะได้ไม่ทำร้ายน้องหลินของคุณฟู่...
2024-06-26 17:27:31
1
user avatar
Daorueang Thamon
ชอบบทละครค่ะแต่ พ อ โง่ไปหน่อยนะ...
2024-06-24 22:49:22
0
user avatar
ชลดา สุขเจริญ
สะใจเสียจริงวันนี้ ฟู่ซือเยี่ยนโดนหมิงซีด่า ผู้บายเหี้ย ผู้ชายหน้าหม้อ สมน้ำหน้านัก
2024-06-24 21:58:42
1
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
274

บทที่ 1

“ยินดีด้วยนะครับ คุณตั้งครรภ์แล้วครับ”แต่ตอนนี้จิตใจของหมิงซีไม่อยู่กับเนื้อกับตัวในสมองของเธอเต็มไปด้วยคำพูดที่คุณหมอพูดเมื่อตอนบ่ายทันใดนั้นเองฟู่ซือเยี่ยนก็บีบแขนเธออย่างแรง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “คิดอะไรอยู่เหรอ?”เธอยังไม่ทันได้ตอบ เขาก็คว้าล็อกท้ายทอยแล้วจูบอย่างดูดดื่มเสียแล้วหลังจากนั้น ชายคนนั้นก็ลุกขึ้นและเดินเข้าไปในห้องน้ำหมิงซีนอนอยู่บนเตียงกว้าง เธอไร้เรี่ยวแรง ไรผมเปียกโชก นัยน์ตาเหมือนจมอยู่ในน้ำ และดูเหนื่อยล้าเป็นอย่างยิ่งหลังจากผ่านไปสักพัก เธอก็เปิดลิ้นชักแล้วหยิบใบรายงานผลการตรวจครรภ์ออกมาตอนบ่ายเธอรู้สึกไม่สบายท้องจึงไปหาหมอที่โรงพยาบาล หลังจากตรวจเลือดแล้วคุณหมอก็บอกกับเธอว่าเธอตั้งท้องได้ห้าสัปดาห์แล้วในตอนนั้นหมิงซียังรู้สึกมึนงงและสับสน ทั้งๆที่เธอป้องกันทุกครั้งนี่นาเธอเค้นสมองนึกย้อนกลับไปถึงเรื่องราวเมื่อเดือนที่แล้ว ซึ่งเหมือนมีอยู่ครึ่งหนึ่ง หลังจากงานเลี้ยงจบลง ฟู่ซือเยี่ยนก็พาเธอมาส่งที่บ้าน เมื่อมาถึงที่ประตู จู่ๆเขาก็ถามเธอขึ้นมาว่า “อยู่ในระยะปลอดภัยหรือเปล่า?”คิดไม่ถึงว่าระยะปลอดภัยนั้นก็เชื่อถือไม่ได้…เสียงน้ำไหลดังออกมา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 2

บนหน้าจอมือถือมีข่าวบันเทิงแจ้งเตือนขึ้นมาเธอไม่ได้สนใจข่าวพวกนี้แต่อย่างใด ขณะที่กำลังจะปิดหน้าข่าวกลับเหลือบไปเห็นชื่อของคนรู้จัก จึงอดไม่ได้ที่จะกดเข้าไปดูสักหน่อย#ดีไซเนอร์ชื่อดัง “หลินเสวี่ยเวย” แห่ง EV เดินทางกลับประเทศ ได้ปรากฏตัวพร้อมแฟนหนุ่มลึกลับที่สนามบิน#ในภาพถ่ายหลินเสวี่ยเวยสวมหมวกบักเก็ต ผู้ชายที่มากับเธอเป็นเพียงเงาร่างที่ดูเลือนราง แต่ก็สามารถมองเห็นรูปร่างที่โดดเด่นนั้นได้หลังจากที่หมิงซีขยายภาพให้ใหญ่ขึ้น ก็มีเสียง “หึ่งๆ” ดังขึ้นในหัวของเธอนึกไม่ถึงเลยว่าเงาร่างนั้นจะเป็น——ฟู่ซือเยี่ยน!ดังนั้น การที่เขาได้ยกเลิกการประชุมในช่วงบ่ายอย่างกะทันหัน ก็เพื่อไปรับอดีตแฟนสาวหลินเสวี่ยเวยงั้นเหรอ?ทันใดนั้น หมิงซีก็รู้สึกราวกับว่ามีหินใหญ่ได้กดทับจิตใจของเธอเอาไว้ และทำให้เธอกระวนกระวายเป็นอย่างมากมือของเธอสั่นเทา และไม่รู้ว่าเผลอไปกดโทรออกเบอร์ของฟู่ซือเยี่ยนตั้งแต่ตอนไหนหมิงซีกระวนกระวายและทำอะไรไม่ถูก ขณะที่กำลังจะตัดสายไปก็มีเสียงดังออกมาจากปลายสายว่า“สวัสดีค่ะ——”น้ำเสียงของหญิงสาวอ่อนโยนเป็นอย่างมากหมิงซีหยุดไปชั่วครู่ และตัดสายโทรศัพท์ทิ้งทันที
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 3

กู้เหยียนโจวเป็นคนที่มาเปิดประตู เขาเหมือนอยากจะหลบหนีไปอย่างไงอย่างงั้นหมิงซีบีบนิ้วมือเอาไว้แน่น ปรับอารมณ์ของตัวเอง และพยักหน้า “สวัสดีค่ะท่านประธานกู้”จากนั้น เธอก็เดินผ่านเขาไปเพื่อนำเอกสารเข้าไปส่งด้านในหน้าโต๊ะทำงานสุดหรู ชายคนนั้นสวมชุดสูทมูลค่ามหาศาล ซึ่งทำให้เขาดูหล่อเหลาเป็นพิเศษแต่หมิงซีกลับดูออกว่า เสื้อผ้าชุดนี้ มันไม่ใช่ชุดที่เขาใส่เมื่อคืนนี้อย่างแน่นอนเธอลดสายตาลง “ท่านประธานฟู่คะ รายงานการตลาดค่ะ รบกวนท่านประธานช่วยเซ็นหน่อยนะคะ”ฟู่ซือเยี่ยนไม่มีการแสดงออกบนใบหน้าของเขาแต่อย่างใดในขณะที่เขาเซ็นชื่อและส่งคืนเมื่อรับเอกสารมาแล้ว หมิงซีก็เดินออกไปทันที และพบว่ากู้เหยียนโจวที่มีสีหน้าแปลกๆยังคงยืนอยู่ที่ประตูจนกระทั่งแผ่นหลังของหมิงซีได้เดินหายลับไปที่ประตูเข้าลิฟต์ เขาจึงได้พูดออกมาว่า “ชิป เสี่ยวหมิงซีคงไม่ได้ยินอะไรหรอกใช่ไหม?”ดวงตาเรียวสวยของฟู่ซือเยี่ยนราบเรียบ และคำพูดของกู้เหยียนโจวก็ไม่ได้ดึงดูดความสนใจของเขาแต่อย่างใดหมิงซีนั้นว่าง่ายมาโดยตลอด และไม่เคยแสดงอาการหึงหวงออกมาเลยแม้แต่น้อยขอแค่เธอทำตัวดีๆไปตลอด เขาก็จะไม่ให้เธอต้องขาดทุนอย่างแน่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 4

เธอทำหน้าเยอะเย้ย: "ดูได้ใจทุกวันๆ อย่าคิดว่าคนอื่นไม่รู้ เจ้าก็เป็นแค่ไอ้สารเลวที่ไม่มีพ่อไม่มีแม่ ... ""--ตึ้ง!"คำพูดที่เหลือของซ่งซินถูกขัดจังหวะด้วยการตบอย่างดังเธอคิดไม่ถึงว่า หมิงซีที่ปกติอดทนไม่กล่าวอะไรจะตีเธอ ยังคงงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นไม่นาน เธอก็แยกเขี้ยวยิงฟันและพูดว่า "แก กล้าตีฉันเหรอ!"หมิงซี มองเธออย่างเย็นชา: "ฉันกำลังสอนเธอว่าความสุภาพคืออะไร"เธอสูญเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่ยังเด็กมาก แต่เธอก็ไม่ยอมให้ใครใส่ร้ายสีหน้าของซ่งซินซีดลงด้วยความโกรธ ในฐานะลูกพี่ลูกน้องของ ฟู่ซือเยี่ยน เธอคุ้นเคยกับการถูกคนอื่นยกย่องมานานแล้วและนี่เป็นครั้งแรกที่ต้องเผชิญกับการฟาดฟันเช่นนี้"แกมันเลว!"เธอรีบวิ่งขึ้นไปอย่างบ้าคลั่ง ยกฝ่ามือขึ้นสูงๆ และกำลังจะประทับลงบนหน้าของหมิงซีคราวนี้ หมิงซี ระวังตัว โดยเอื้อมมือออกไปคว้าข้อมือของซ่งซินไว้แน่น เพื่อให้เธอขยับไม่ได้ซ่งซินตัวเล็กและไม่สูงเท่ากับ หมิงซี ในขณะนี้ เธอแสดงท่าทางกางกรงเล็บเหมือนหมึกยักษ์ซึ่งดูขบขันเล็กน้อยเธอโกรธมากและตะโกน: "แกคิดว่าแกเป็นใคร เป็นเพียงคนอุ่นเตียงสำหรับพี่สีหยาน แกมันไร้คุณธรรม!"สิ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 5

แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะถูกหั่นเป็นชิ้นๆ ก็ไม่สามารถชดเชยความอับอายที่เธอได้รับได้เธอพูดด้วยความโกรธ: "พี่ซีหยาน ฟังสิ่งที่นังคนนี้พูดสิ! เธอตบหน้าฉันแบบนี้และยังคงเย่อหยิ่งมาก พี่เรียกเธอกลับมา ฉันจะตบเธอร้อยครั้ง!"ฟู่ซือเยี่ยน มองไปที่แผ่นหลังบางๆ หมิงซี โดยมีเงาปกคลุมเปลือกตาบางของเขา“นั่นสินะ” เขาพูดอย่างเย็นชาวิธีการของซ่งซินนั้นโหดเหี้ยมมาโดยตลอด เธอรู้สึกว่า ฟู่ซือเยี่ยน ไม่ได้ชอบ หมิงซี ในตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่ใช่คนที่เขาใส่ใจเธอกัดฟันและพูดด้วยสายตาที่น่ากลัว: "ครั้งต่อไป ฉันจะหาคนมาฉีกหน้าเธออย่างแน่นอน!"“ซ่งซิน!”ม่านตา ฟู่ซือเยี่ยน แคบลงซ่งซินรู้สึกเพียงว่ามือและเท้าของเธอชาใบหน้าหล่อเหลาของเขามืดมน: "ฉันจะพูดแค่ครั้งเดียว เลิกคิดเล็ก ๆ น้อย ๆ และอย่าแตะต้องเธอ"ซ่งซินถูกครอบงำด้วยรัศมีอันน่าสะพรึงกลัวนี้ และกลอุบายอันชั่วร้ายที่เพิ่งงอกขึ้นมาในใจของเธอถูกกลืนกลับไปเธอพูดตะกุกตะกักและพูดว่า: "ทราบ ฉันทราบแล้วค่ะ..."ฟู่ซือเยี่ยน เหลือบมองที่ซ่งซินอย่างเย็นชา และเมื่อเขาจากไป เขาก็สั่งให้โจวมู่ที่อยู่ข้างหลังเขา: "ไม่อนุญาตให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องเข้ามาอีก"ซ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 6

ร่างสูงของชายคนนั้นขยับจากที่ไกลเข้ามาใกล้ โดยเดินผ่านเธอไปไม่หยุดไม่รู้ว่ามองไม่เห็นหรือว่าเมินเฉยแต่ หมิงซี เห็นว่าหญิงสาวในอ้อมแขนของเขามีใบหน้าแบบเดียวกับที่เห็นในข่าว——คือหลินเสวี่ยเว่ยหมิงซี ออกจากโรงพยาบาลด้วยก้าวเดินอันหนักหน่วงเธอสติหลุดลอยจนร่างกายชาไปทั้งตัวบนรถแท็กซี่ คนขับถามหมิงซีว่าเธอกำลังจะไปไหนคำถามง่ายๆ ทำให้ หมิงซี ตกตะลึงเธอไม่อยากกลับไปที่คฤหาสน์เยว่จิ่ง บางทีมันอาจจะไม่ใช่บ้านของเธอในเร็วๆ นี้หลังจากหยุดครู่หนึ่ง เธอก็พูดว่า: "คุณลุง ไปส่งที่อ่าวชิงสุ่ยค่ะ"อพาร์ทเมนท์ในอ่าวชิงสุ่ยถูกซื้อหลังจากการแต่งงานของเธอตอนแรกเธอกำลังที่จะพาคุณยาย มาใช้ชีวิตในวัยชราจึงซื้ออพาร์ทเมนต์พร้อมจำนองขนาด 69 ตารางเมตร แม้ว่ามันจะเล็กแต่ก็เพียงพอสำหรับคนสองคนในเวลานั้น ฟู่ซือเยี่ยน ไม่เข้าใจและเสนอว่าจะให้บ้านหลังใหญ่แก่เธอ แต่ถูกเธอปฏิเสธเมื่อคิดดูแล้ว นี่อาจกล่าวได้ว่าเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องเพียงอย่างเดียวที่เธอทำเมื่อลงบันไดจากอพาร์ตเมนต์ เธอก็นั่งคนเดียวในสวนสาธารณะเพื่อตากลมเย็นพยายามปลุกตัวเองให้ตื่นเมื่อมองย้อนกลับไปในอดีตมีทั้งความหวานและขมขื่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 7

หมิงซี ฝืนยิ้ม แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเจ็บปวดในใจ ราวกับว่ามีใครบางคนกำลังฉีกหัวใจของเธอออก"เกี่ยวข้อง"ฟู่ซือเยี่ยน กระตุกมุมปากของเขาและยิ้มอย่างเย็นชา: " หมิงซี ความเกี่ยวข้องของเราในสายตาของคุณคืออะไร?"คำถามของชายคนนั้นทำให้ หมิงซี หายใจติดขัดใช่แล้ว แรกเริ่มท่าทีของ ฟู่ซือเยี่ยน ก็ตรงไปตรงมาแต่แรก เขาตกลงที่จะแต่งงานและไม่พูดถึงความสัมพันธ์นอกเตียง ในสายตาของคนอื่น พวกเขาไม่มีความสัมพันธ์นอกงานฟู่ซือเยี่ยน ยังเป็นหนุ่มโสดที่โด่งดังที่สุดในเป่ยเฉิง ซึ่งเป็นเป้าหมายของผู้หญิงชื่อดังหลายคนที่พยายามไล่ล่าเขาตอนนี้ชายคนนี้กำลังเตือนเธออีกครั้ง เขากลัวว่าเธอจะเกาะเขาหรือเปล่า?หมิงซี กัดริมฝีปากล่างของเธอ กลืนความรู้สึกฝาดในลำคอ พยักหน้าแล้วพูดว่า "ฉันขอโทษคุณฟู่ ฉันคิดมากไป เชิญคุณกลับไปได้แล้ว อีกหน่อยก็ไม่จำเป็นต้องมาที่อ่าวชิงสุ่ยอีก"หลังจากพูดอย่างนั้น หมิงซี ก็ยังอดไม่ได้ที่จะขอบตาแดงรื้นเธอจะไม่เสียใจได้อย่างไรนี่คือผู้ชายที่เธอรักมาสิบปี...แต่ถึงแม้จะยาก แต่เธอก็ต้องเรียนรู้ที่จะปล่อยวางเธอไม่สามารถปล่อยให้ตัวเองใช้ชีวิตเหมือนเรื่องตลกได้ไฟเซ็นเซอร์ในทา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 8

ฟู่ซือเยี่ยน หยุด ดวงตาของเขาตกลงไปที่นิ้วเรียวที่ดึงเสื้อของเขา และดวงตาของเขาก็มองลึกลง"ทำไม?"หมิงซี หรี่ตาลงและโกหก "ฉัน...กลัว"หมิงซี ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นหลังจากแก้ตัวที่งี่เง่าเช่นนี้ และไม่รู้ว่าเขาจะเชื่อหรือไม่เธอกล่าวเสริมด้วยเสียงแผ่วเบา: "ฉันเพิ่งกินยาไป ฉันจะไม่เป็นไรถ้าได้นอนพักสักครู่"ฟู่ซือเยี่ยน หลับตาลง จากมุมของเขา เขาสามารถมองเห็นใบหน้าของ หมิงซี ที่สว่างครึ่งหนึ่งและซ่อนอยู่ในอ้อมแขนของเขาอีกครึ่งหนึ่งเธอมีใบหน้าเล็กและดวงตาที่สวยงาม ขนตาที่โค้งงอทำให้เกิดเงาใต้ดวงตาของเธอ เนื่องจากเธอเป็นไข้ ผิวขาวของเธอจึงแต่งแต้มด้วยสีชมพู ทำให้เธอดูอ่อนแอเป็นพิเศษหัวใจของ ฟู่ซือเยี่ยน อ่อนลงอย่างอธิบายไม่ได้เขาหันกลับมาเปิดประตูอย่างชำนาญแล้วส่งผู้หญิงคนนั้นไปที่เตียงในห้องนอนหมิงซี รู้สึกโล่งใจ เธอเหงื่อออกไปทั่วตัวเพราะความกังวลใจ ทำให้ร่างกายของเธอเหนียวและแม้แต่ผมของเธอเปียก ตอนนี้เธอแค่อยากจะอาบน้ำแล้วนอนอีกครั้ง“ฉันสบายดี” เธอตั้งใจจะไล่แขกออกไปท้ายที่สุดแล้ว ฟู่ซือเยี่ยน เคยชินกับการนอนในวิลล่าหลังใหญ่และไม่เคยต้องอาศัยอพาร์ตเมนต์เล็กๆ ของเธอเล
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 9

หัวใจ หมิงซี สับสนวุ่นวาย และเธอก็มองดูกระจกด้วยความงุนงง ผมสีดำของชายคนนั้นเปียกโชก และเขาดูแตกต่างไปกลิ่นที่คุ้นเคยยังคงเข้ามาในจมูกของเธอ ทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวการเข้าใกล้ของเขาเป็นการทรมานเธอ และเธอกลัวว่าเธอจะลังเลที่จะปล่อยมือไปหลังจากเป่าผมแห้งแล้ว เธอก็มองไปที่ชายในกระจกแล้วกระซิบขอบคุณฟู่ซือเยี่ยน ยืนอยู่ข้างหลังเธอ และทั้งสองคนก็อยู่ใกล้กันมากเขาท้าวเคาน์เตอร์ด้วยมือเดียวแล้วมองเธอในกระจกอย่างเกียจคร้าน เขาถามว่า "ฉันจะขอบคุณได้อย่างไร"เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หมิงซี ก็แทบจะสำลัก ดวงตาที่สวยงามของเธอก็เบิกกว้าง และเธอก็มองดู ฟู่ซือเยี่ยน อย่างพูดไม่ออกเมื่อก่อนเธอใช้ร่างกายเพื่อขอบคุณเธอ แต่ไม่ใช่ตอนนี้พวกเขากำลังจะหย่าร้างกันแล้ว!ในกระจก มุมตาของหญิงสาวเป็นสีดอกพีช และปลายจมูกของเธอก็ยังเป็นสีชมพูอ่อน ดูเหมือนเลืดลมพลุ่งพล่านฟู่ซือเยี่ยน รู้สึกเสียใจอยู่พักหนึ่ง ทันใดนั้น เขาก็เอื้อมมือไปบีบคางของ หมิงซี หันหน้าแล้วพูดอย่างดุเดือดเล็กน้อย: "อย่ามองคนอื่นแบบนั้นอีกในอนาคต"หมิงซี ตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง และค่อนข้างสับสนว่าเขาหมายถึงอะไรดวงตา ฟู่ซือเยี่ยน มืดลงแ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 10

ทันทีที่มือที่อ่อนนุ่มและมีกลิ่นหอม ฟู่ซือเยี่ยน แตะเอวของเขา เขาก็ก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัวมือของ หลินเสวี่ยเหวย แขวนค้างอยู่ในอากาศ มองเขาอย่างว่างเปล่าภายในห้องเงียบสงัด และบรรยากาศก็น่าอึดอัดใจหลินเสวี่ยเหวยดึงมือของเธอออกแล้วกำมันไว้ในกำปั้นใต้ร่างของเธอ และกำมันแน่น ดวงตาของเธอแดงก่ำ: "พี่อาหยาน คุณเกลียดฉันหรือเปล่า?"“ไม่ อย่าคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้”ฟู่ซือเยี่ยน ยื่นกระดาษทิชชูให้เธอและปลอบโยนเธอ“ฉันรู้ ตอนนี้ฉันเป็นภาระ...”หลินเสวี่ยเหวยยังคงสะอื้น: "ฉันไม่ควรกลับมา"“อย่าพูดเกี่ยวกับตัวเองแบบนั้น!” ฟู่ซือเยี่ยน เข้ามาใกล้อีกก้าว จับไหล่ของหลิน เสวี่ยเว่ย และปลอบเธอ: “ฉันจะดูแลคุณตลอดไป”“พี่อาหยาน ฉันรู้ว่าคุณจะไม่มีวันทอดทิ้งฉัน” หลินเสวี่ยเหวยจับมือเขาไว้แน่น ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความหลงใหลหลังจากที่ หลินเสวี่ยเหวยหลับไป ฟู่ซือเยี่ยน ก็จากไปหลังจากที่ประตูปิด หลินเสวี่ยเหวยซึ่งหลับอยู่บนเตียงเมื่อวินาทีก่อนก็ลืมตาขึ้นมาเมื่อสักครู่นี้ เธอได้กลิ่นบนร่างกายของ ฟู่ซือเยี่ยน ที่ไม่ใช่ของเขา แม้ว่าจะจางมาก แต่เธอก็แน่ใจว่าเป็นกลิ่นของผู้หญิงนอกจาก หมิงซี ที
อ่านเพิ่มเติม
DMCA.com Protection Status