เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่หกสิบสาม ตอนจบ
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-22 09:08:35บทที่เกี่ยวข้อง
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่หนึ่ง
บ่ายแก่ๆ ของวันศุกร์“แอ้ๆ” เสียงเด็กหญิงตัวน้อยที่พึ่งตื่นและกำลังพลิกคว่ำพลิกหงายเล่นอยู่บนเปลเมื่อตื่นมามองไม่เห็นใครก็ส่งเสียงเล็กๆแหลมๆร้องอ้อแอ้ เพื่อเป็นการบอกให้รู้ว่าหนูตื่นแล้วน้า..และก็กำลังหิวอยู่ด้วยพลอยไพลินเมื่อได้ยินเสียงลูกร้องก็รีบละกิจกรรมทุกอย่างเดินมาหาเจ้าก้อนกลมอย่างรวดเร็ว“ตื่นแล้วเหรอคะคนเก่ง หิวแล้วล่ะสิ” พลอยไพลินที่กำลังจ้องมองยัยหนูแพรชมพูที่ยัดกำปั้นอวบๆเข้าปาก ก็รีบยกยัยหนูออกมาจากเปลเมื่อเห็นแม่ยกตัวเองออกมาจากเปลก็ละจากกำปั้นหันมาส่งยิ้มให้แม่แทนและก็รีบตะกุยไปที่ทรวงอกของผู้เป็นแม่พร้อมส่งเสียงเอิ้กอ้ากชอบใจที่รู้ว่าจะได้กินนมอุ่นๆจากเต้าแล้ว“หนูหิวมากเลยใช่ไหมคะชมพู ชมพูจ๋า ยิ้มให้แม่ก่อนเร็วคนเก่ง” พลอยไพลินหยอกล้อลูกเล่นก่อนที่จะให้กินนมเด็กหญิงก็น่าจะอยากเล่นกับแม่ด้วยก็ส่งเสียง อ้อแอ้เอิ้กอ้ากใหญ่แต่มือก็จ้องแต่จะตะปปไปที่นมอย่างเดียวพลอยไพลินเลยเปิดเต้าอวบอิ่มให้เจ้าก้อนกลมได้ดูดก่อนที่เสียงหัวเราะของลูกน้อยจะกลายเป็นเสียงร้องแทนระหว่างที่ยัยหนูชมพูดูดนมคนเป็นแม่แม่อยู่นั้นมือทั้งสองข้างก็คอยประคองนมเต้าที่ดูดเอาไว้กลัวว่ามันจะหายไปไหน...พ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-19สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่สอง
บ้านเด็กกำพร้าพลอยไพลินขับรถมาถึงที่บ้านเด็กกำพร้าที่แม่น้อยดูแลอยู่เมื่อมาถึงหญิงสาวก็รีบเดินดิ่งตรงไปที่ห้องทำงานของแม่น้อยทันที“แม่จ๋า” เมื่อพลอยไพลินเห็นหญิงร่างท้วมนั่งกุมขมับอยู่บนโต๊ะทำงานหญิงสาวก็รีบวิ่งไปกอดแม่ที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เด็กทันที“พลอย มาแล้วเหรอลูก” หญิงชราร่างท้วมที่นั่งกุมขมับอยู่เงยหน้ามาทักพลอยไพลินด้วยสีหน้าเคร่งเครียด“แล้วเจ้าหนี้ที่เราไปกู้เค้ามาเค้าว่ายังไงบ้างจ้ะแม่” พลอยไพลินมาถึงด้วยความใจร้อนเลยถามแม่น้อยเรื่องที่กำลังเป็นปัญหาอยู่ตอนนี้“เค้าบอกว่าถ้าเราไม่รีบเอาเงินไปคืนเค้า...เค้าจะยึดที่นี่ทำลายทิ้งแล้วสร้างรีสอร์ทแทนน่ะลูกแม่จนหนทางมากเลยตอนนี้แม่ไม่รู้จะไปพึ่งใครแล้ว ฮือๆๆๆๆ แม่ไม่อยากทิ้งเด็กๆ ไปเลยพลอย” หญิงร่างท้วมถึงกับปล่อยโฮออกมาเพราะไม่รู้ว่าจะเอาเงินมากมายขนาดนั้นมาจากไหนเพราะเด็กกำพร้าที่บ้านตอนนี้ก็มีมากขึ้นทุกวันค่าใช้จ่ายมันก็สูงขึ้นเรื่อยๆเงินที่มีคนบริจาคมามันก็ไม่พอเพราะไหนจะเลี้ยงเด็กในบ้านไหนจะต้องจ่ายดอกเบี้ยที่แสนโหดจากเจ้าหนี้ที่เอาที่ดินไปจำนองไว้อีก“แม่ไม่ต้องห่วงนะจ้ะ ยังไงพลอยก็ไม่ยอมให้ใครมายึดที่นี่ได้หรอกจ้ะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-19สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่สาม
ขอความช่วยเหลือ06.00 เช้าวันถัดมาพลอยไพลินตื่นมาพร้อมกับความสดชื่นหญิงสาวเห็นข้อความจากอีเมลเด้งขึ้นเลยกดดูข้อความในเมลที่ถูกตอบกลับมาทำเอาหญิงสาวแทบอยากจะกระโดดกรี้ดลั่นบ้านแต่ก็ต้องข่มความดีใจเอาไว้เพราะไม่อยากให้เจ้าก้อนที่กำลังหลับอุตุอยู่ข้างๆได้ยินเสียงกรี้ดแล้วตื่นมาตอนนี้ข้อความในอีเมลเขียนส่งมาว่าพรุ่งนี้คุณหญิงดวงแขจะเดินทางมาที่บ้านเด็กกำพร้าเพื่อช่วยเหลือตามที่พลอยไพลินได้ร้องขอเมื่อพลอยไพลินได้รับข่าวดีหญิงสาวก็รีบโทรหาแม่น้อยของเธอและบอกข่าวดีทันที“จริงเหรอลูก คุณหญิงท่านช่างมีเมตตากับเราเหลือเกินขอบใจมากนะลูกที่ไม่ทิ้งแม่กับน้องๆ” เสียงปลายสายที่ตอบกลับมานั้นดูมีความหวังและสบายใจขึ้นกว่าเดิมแม่น้อยพูดกับพลอยไพลิน พร้อมน้ำตาคลอ เธอไม่เคยผิดคำพูดเลยจริงๆแม่สาวน้อยคนนี้“เดี๋ยวพรุ่งนี้ พลอยกับลูกแก้วจะไปหาแม่แต่เช้านะคะ แม่สบายใจได้แล้วน้า ไม่ต้องเครียดแล้วนะ..เห็นไหมพลอยบอกแล้วปัญหาทุกอย่างมีทางออกเสมอ พลอยรักแม่นะจ้ะ” มือเรียวปาดน้ำตาแห่งความยินดีลวกๆก่อนที่จะกดวางสายแม่ของเธอไร่บดินทร์เดชาไร่นี้เป็นไร่ที่อยู่ทางเหนือมีอาณาเขตพื้นที่สีเขียวหลายร้อยไร่บรรยากาศดี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-19สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่สี่
“...” หลังจากที่คุณหญิงดวงแขออกไปจากห้องของแผ่นดินแล้วชายหนุ่มก็พยุงตัวเองมาพิงอยู่กับหัวเตียงดังเดิม..พลางนึกถึงเรื่องราวในอดีตที่ปวดร้าวจนลืมไม่ลงชายหนุ่มยังนึกถึงใบหน้าหวานที่เขาจดจำไม่อาจลืมอยู่ทุกวันชายนั่งเหม่อเฝ้าถามตัวเองอยู่ทุกวันว่าเพราะเหตุใดเขาไม่ดีตรงไหนหญิงสาวจึงทิ้งเขาไปมีคนอื่นทั้งที่การคบกันกับเขาและเธอไม่มีวี่แววว่าจะมีเธอมือที่สามจนชายหนุ่มถึงขั้นขอเธอแต่งงานแต่เธอกลับปฏิเสธเขาและเธอขอให้เขาและเธอต่างคนต่างอยู่ แผ่นดินเมื่อรู้เช่นนั้นก็หูอื้อตาลายเหมือนโลกหยุดหมุนหัวใจของเขาแตกสลายไปหมดแล้วหลังจากที่หญิงสาวบอกเลิกเธอก็หายหน้าหายตาไปเมื่อเขาไปหาเธอที่บ้าน...ป้าเจ้าของบ้านเช่าก็บอกว่าเธอออกไปแล้วและไม่รู้ว่าไปไหนแต่มีจดหมายจากพลอยไพลินฝากไว้ให้เมื่อเขาอ่านก็รู้ทันทีว่าหญิงสาวมีคนรักอยู่แล้วที่ผ่านมามันคือเรื่องหลอกลวงเรื่องเลวร้ายที่ได้รับรู้ทำให้เขาดื่มเหล้าจนเมาและขับรถจนเกิดอุบัติเหตุเดินไม่ได้และเขาก็ไม่ยอมรักษาคู่หมั้นของเขาที่บอกว่ารักเขานักหนาเมื่อเห็นสภาพของเขาก็รับไม่ได้จึงขอถอนหมั้นและไม่หันมาแลเขาอีกเลยซึ่งข้อนี้ชายหนุ่มไม่สนใจเพราะเขาก็ไม่ได้รักแม่สา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-19สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่ห้า
“ไม่ได้หรอกค่ะคุณหญิง พลอยพูดคำไหนคำนั้นค่ะ ให้พลอยได้ทำงานให้คุณหญิงนะคะ” ดวงแขเห็นแววตามุ่งมั่นของหญิงสาวตรงหน้าก็คิดว่าคงขัดอะไรไม่ได้คงต้องหาอะไรให้เธอช่วยทำเสียแล้ว“เอ้า เอาอย่างนี้ก็ได้ หนูพลอยเรียนพยาบาลมาใช่ไหมจ้ะ พอดีลูกชายของฉันเค้าประสบอุบัติเหตุตอนนี้เดินไม่ได้มาปีกว่าแล้ว แต่ก็ไม่ยอมทำกายภาพสักทีหนูพอจะช่วยได้ไหม”“ได้ค่ะคุณหญิง พลอยทำกายภาพเป็นค่ะ แล้วให้พลอยเริ่มงานวันไหนดีคะ” สาวเจ้ายิ้มตาเป็นประกายดีใจที่จะได้ตอบแทนผู้มีพระคุณตามที่ตนหวังไว้“เอ่อ เริ่มน่ะก็เริ่มได้เลยแต่ลูกชายฉันน่ะ อารมณ์ร้ายอยู่พอตัวหนูไหวใช่ไหมจ้ะ”“เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วงค่ะคุณหญิง หนูว่าหนูรับมือไหวค่ะ สู้ค่ะ” พลอยไพลินเอ่ยเสียงชัดแจ๋วจากที่เคยมีประสบการณ์เป็นพยาบาลเธอเจอคนไข้มาทุกประเภทแล้วเธอคิดว่าเธอรับมือไหว“5555555 โอเค” ดวงแขหัวเราะร่าเมื่อเห็นท่าทางที่มุ่งมั่นของพลอยไพลินเธอเอ็นดูสาวน้อยตรงหน้าคนนี้จริงๆเลยคิดในใจหวังว่าหนูพลอยไพลินคงรับมือลูกชายของเธอได้ดีกว่าพยาบาลคนก่อนๆที่เข้ามา“แต่ว่าหนูต้องอยู่ที่บ้านนั่น24ชั่วโมงเลยนะและไม่ต้องห่วงเรื่องยัยหนูชมพูนะฉันจะให้หนูพลอยกับยัย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-19สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่หก
เมื่อฐิตาพูดจบเธอก็หันหลังเดินจากไปอย่างคนชนะพลางยิ้มเย้ยหญิงสาวที่กำลังร้องให้สะอึกสะอื้นอย่างสะใจพลอยไพลินทำอะไรไม่ถูกก็ได้แต่ยืนร้องให้ ให้กับความโง่ของตัวเองหญิงสาวไม่มีแรงแม้แต่จะโต้เถียงกับคนตรงหน้าในเมื่อฐิตาบอกว่าเป็นคู่หมั้นของคนรักของเธอแถมยังมีลูกด้วยกันอีกก็เท่ากับเธอคือมือที่สามคำนี้มันแล่นเข้ามาในสมองทำให้เธอหยุดร้องให้ไม่ได้ในตอนนี้ เธอรู้สึกเหมือนคนโง่ที่วาดฝันว่ามีรักที่ดี แต่กลับไม่ใช่เลยพลอยไพลินนั่งร้องให้อยู่ที่สวนสักพัก ก็ขอลากลับบ้านครึ่งวันเนื่องจากสภาพจิตใจของเธอตอนนี้ไม่พร้อมที่จะดูแลคนไข้เธอจึงขอลาพักดีกว่าที่จะงานแบบที่ยังกังวลอยู่หน้าโรงพยาบาลแผ่นดินหนุ่มรูปหล่อร่างสูงที่กำลังถือกุหลาบแดงช่อโตลงมาจากรถเมื่อเห็นหญิงสาวที่ตนรักก็รีบเดินไปหาทันที“พลอย กำลังจะเดินไปไหนครับ” แผ่นดินทักทายพลอยไพลินด้วยรอยยิ้มอ่อน“เอ่อ พลอยจะกลับบ้านค่ะ” พลอยไพลินรีบเดินหนีออกมาจากเขาอย่างรวดเร็วเพราะไม่อยากให้น้ำตามันไหลออกมาตอนนี้และก็ไม่อยากคุยอะไรตอนนี้ด้วยเนื่องจากสภาพจิตใจเธอไม่พร้อมรับอะไรทั้งนั้นในตอนนี้แต่ก็โดนมือของเขารั้งไว้อยู่ดี“พลอยฟังพี่นะพี่มีอะไรจะบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-19สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่เจ็ด
เป็นเวลาสามวันที่แผ่นดินทำใจและวันนี้จะเป็นวันที่เขาจะต้องคุยกับพลอยไพลินให้รู้เรื่องให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นชายหนุ่มตัดสินใจไปหาหญิงสาวที่หน้าบ้านของเธอดีกว่าไปหาที่โรงพยาบาลเพราะหากเกิดการทะเลาะกันที่นั่นคงจะทำให้เธอดูไม่ดีในสายตาคนที่ทำงาน ถึงแม้ว่าเขาจะเคยมาที่นี่เพียงครั้งเดียวแต่เขาก็จำทางได้แม่นเพราะชายหนุ่มจดจำรายละเอียดของคนรักเกือบทุกอย่างแม้กระทั่งอาหารการกินว่าชอบกินอะไรหรือไม่ชอบอะไร ตอนนี้ก็เป็นเวลาที่ฟ้ามืดแล้วแผ่นดินก็ไม่ยักเห็นว่าจะมีใครมาที่บ้านมีเพียงหญิงสูงวัยเดินออกมาเขาจึงรีบเปิดประตูรถลงไปถามทันทีว่าคนที่อยู่บ้านนี้เค้าทำไมยังไม่กลับกัน หญิงสูงวัยเห็นเป็นคนแปลกหน้าคราแรกแกก็ไม่ไว้ใจแต่พอถามชื่อและได้คำตอบว่าชื่อแผ่นดินตรงกับคนที่พลอยไพลินฝากจดหมายไว้ให้จึงยื่นจดหมายให้กับชายหนุ่มและบอกว่าพลอยไพลินได้ย้ายออกเมื่อสองวันที่แล้วและก็ฝากจดหมายไว้ให้เขา เมื่อหมดธุระของหญิงสูงวัยเธอก็เดินกลับไปบ้านของเธอทันทีทิ้งให้ชายหนุ่มยืนอึ้งกับเรื่องที่พึ่งได้รับรู้อยู่อย่างนั้นแผ่นดินรีบเข้าไปในรถเปิดจดหมายอ่าน ใจความในจดหมายเขียนว่าพลอยไพลินมีคนรักอยู่แล้วตลอดเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-19สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่แปด
“แอ้ๆๆๆ”“โอโห ลูกสาวใครเนี่ยธุจ้าสวยจังเลยค่า” “แอร๊ะ..” เจ้าก้อนเหมือนจะรู้ว่ามีคนชมยินคำชมจึงส่งเสียงเอิ้กอ้ากหัวเราะชอบใจใหญ่“รู้ด้วยว่ามีคนชม..หนูรู้ใช่ไหมคะน่าฟัดจริงๆเลยยัยหนู” มือเรียวของดวงแขยื่นขยำพุงพุ้ยแพรชมพูเบาๆด้วยความเอ็นดู“หนูพลอยหนูแก้วทีหลังไม่ต้องเรียกฉันว่าคุณหญิงแล้วนะจ้ะเรียกฉันว่าแม่เถอะจะ” ดวงแขว่าจะคุยกับสองสาวเรื่องนี้ตั้งแต่เจอกันวันนั้นแล้ว“จะดีเหรอคะคุณหญิงคือพลอยคิดว่ามันไม่ค่อยเหมาะเท่าไรค่ะ”“ใช่ค่ะคุณหญิง” สองสาวหันมองหน้ากันด้วยท่าทีที่เกรงใจดวงแขไม่น้อย“ไม่เหมาะอะไรกัน..ก็ฉันน่ะมีลูกชายแค่คนเดียวลูกสาวก็ไม่เคยมีแถมฉันยังอยากได้ยัยหนูชมพูมาเป็นหลานอีกด้วยมาเป็นลูกสาวแม่กันนะถือว่าเห็นใจคนแก่ขี้เหงาที่อยากมีลูกเยอะๆด้วยเถอะ”“ก็ได้ค่ะ..พลอยต้องขอบคุณมากๆเลยนะคะที่เอ็นดูพวกเรา” สองสาวจำต้องจำนนกับลูกอ้อนของดวงแข“งั้นทีนี้ยัยหนูชมพูก็เป็นหลานยายแล้วสินะ..มาให้ยายอุ้มหน่อยเร็วคนเก่ง” พอสองสาวตอบรับความต้องการได้คุณหญิงก็ยิ้มปลื้มปริ่มก่อนจะยกสองแขนขออุ้มเจ้าก้อนกลมที่น่ารักน่าเอ็นดูที่อยู่กับลูกแก้ว“..อื้มมม..หม่ำๆๆๆๆ” ดูท่าเจ้าก้อนกลมจะเข้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-19
บทล่าสุด
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่หกสิบสาม ตอนจบ
“คิดถึงแต่คุณย่าใหญ่เหรอคะไม่คิดถึงคุณย่าเล็กบ้างเลยเหรอแบบนี้ย่าก็น้อยใจแย่เลยนะเนี่ย” พิไลเมื่อเห็นยัยหนูชมพูเข้ามากอดหอมผู้เป็นพี่สาวของตัวเองก็อดหยอกหลานตัวน้อยที่กำลังส่งเสียงเจื้อยแจ้วอยู่ตอนนี้ไม่ได้“ชมพูก็คิดถึงคุณย่าเล็กเหมือนกันค่ะ”ฟอดดดดดเด็กหญิงตัวกลมผละจากคุณย่าใหญ่แล้วเข้าไปกอดคุณย่าเล็กของเธอพร้อมหอมฟอดใหญ่ๆแบบเท่าเทียมกัน“ว่าไงคุณพ่อลูกสอง” พีรพัตรเอ่ยหยอกผู้เป็นพี่ชายที่กำลังเดินจูงลูกชายคนเล็กเข้ามาในบ้านพร้อมพลอยไพลินชายหนุ่มพอจะเดาออกที่พี่ชายเขามาช้าก็คงจะเป็นเพราะสองแสบนี่อีกล่ะสิ“เออ..เหนื่อยดี” แผ่นดินได้แต่อมยิ้มแล้วส่ายหัวให้กับพีรพัตรให้น้องของเขาเห็นว่าว่ามีลูกสองแล้วมันเป็นยังไงแต่ถึงเหนื่อยแต่เขาก็มีรอยยิ้มได้ทุกวันก็เพราะลูกสองคนนี้แหละทำงานเสร็จปุ้ปต้องรีบกลับมาหาลูกหาเมียทันที“แล้วนี่ลูกแก้วกับตาเก้าไปไหนล่ะ” แผ่นดินว่าจะให้ลูกชายของเขาไปเล่นกับหลานชายสักหน่อยแต่ไม่เห็นทั้งแม่และลูกก็เลยถามหา“เมื่อกี้แก้วพาตาเก้าไปเข้าห้องน้ำน่ะเดี๋ยวก็มา......นั่นไงมาพอดีเลยเก้ามาพาฌอนไปเล่นหน่อยสิลูก”“ได้ฮะคุณพ่อ” พีรพัตรเห็นลูกแก้วเดินจูงลูกเข้ามาพอ
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่หกสิบสอง
ก๊อกๆๆๆ“อ้าวพี่วินขึ้นมาทำอะไรคะ” จอมขวัญได้ยินเสียงเคาะประตูเลยเดินออกมาเปิดทั้งที่ยังไม่ทันได้มองตาแมวว่าเป็นใครเพราะคิดว่าอาจจะเป็นคนในบ้านมาตามไปทานข้าวแน่ๆแต่เมื่อเห็นเป็นชายหนุ่มเธอจึงตกใจไม่คิดว่าเขาจะขึ้นมาหาเธอถึงที่ห้อง“พี่มาดูขวัญไงเห็นคุณพ่อขวัญบอกว่าขวัญไม่สบายพี่เลยขึ้นมาดู...พี่เข้าไปข้างในได้ไหม” ธาวินเห็นสีหน้าหญิงสาวที่ดูจะไม่ค่อยดีนักเขาจึงขอเข้าไปคุยกับเธอด้านในชายหนุ่มเห็นอาการซึมของหญิงสาวก็พอจะดูออกว่าที่ซึมๆอยู่เนี่ยคงจะเป็นเพราะผลจากที่เขาแกล้งเธอแน่ๆอยากจะต่อยหน้าตัวเองชะมัดที่เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง“เอ่อ...ค่ะ” ธาวินเดินเข้ามาในห้องของจอมขวัญเมื่อเห็นหญิงสาวนั่งลงบนเตียงเขาก็ถือวิสาสะยื่นหลังมือไปแตะที่หน้าผากของเธอทันทีเพื่อดูว่าเธอป่วยจริงหรือเปล่า“ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา...ป่วยการเมืองหรือเปล่าเราอะ” ธาวินอมยิ้มแลัวมองหน้าหญิงสาวจอมเจ้าเล่ห์เขารู้ว่าที่เธอแกล้งป่วยกะทันหันเพื่อที่จะได้ไม่ต้องลงไปเจอเขาแน่ๆ“ตกลงพี่วินมาหาขวัญมีอะไรคะ” จอมขวัญไม่ได้ตอบปฏิเสธอะไรจากคำกล่าวหาของเขาตอนนี้เธอไม่กล้าที่จะมองหน้าของเขาด้วยซ้ำเลยเร่งถามคนตรงหน้าว่าที่มามีธุร
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่หกสิบเอ็ด
“ต้องยกความดีความชอบให้ขวัญแล้วหละที่คอยดูแลเอาใจใส่จนมันออกลูกมาดกขนาดนี้” ธาวินเห็นหญิงสาวยืนยิ้มภาคภูมิใจกับสิ่งที่หญิงสาวลงมือทำเองจนประสบผลสำเร็จก็อดชมไม่ได้“ก็ขวัญใช้หัวใจดูแลไงคะ..รู้ไหมคะตั้งแต่ขวัญมาดูแลสวนให้พี่วินขวัญรู้สึกต้นไม้ในสวนมากเลยค่ะ” จอมขวัญรู้สึกรักและก็ผูกพันธ์กับสิ่งที่เธอทำเธอไม่รู้ว่าเธอชอบที่จะตากแดดตากลมทำงานในสวนตั้งแต่เมื่อไรแต่มารู้ตัวอีกเธอก็รู้สึกว่ามีความสุขทุกครั้งที่อยู่ในสวนผลไม้นี้ไปแล้ว“พี่ก็รัก....รักมากด้วย” ธาวินพูดคำว่ารักออกมาก่อนจะมองไปทางหญิงสาวด้วยสายตาหวานหยาดเยิ้มทำเอาคนที่ยืนยิ้มมาทางชายหนุ่มถึงกับหลบสายตาที่ส่งมาแทบไม่ทันถึงจะคิดว่าเขาคงพูดว่ารักสวนผลไม้ก็เถอะแต่เธอก็เขินกับคำที่เขาพูดว่ารักอยู่ดี“เอ่อ...พี่วินพึ่งกลับมาเหนื่อยๆเดี๋ยวขวัญไปหยิบน้ำมาให้นะคะ” หญิงสาวรีบชิงบอกว่าจะไปหยิบน้ำให้ชายหนุ่มเพื่อแก้อาการเขินเธอรีบวิ่งเข้าไปในครัวอย่างรุกรี้รุกลนเพราะกลัวว่าเขาจะเห็นว่าเธอเขินอยู่แต่มันก็ไม่ทันแล้วหน้าเธอออกจะแดงขนาดนั้นเขาแค่แกล้งนิดเดียวเองที่เขาพูดว่าพี่ก็รักเขาหมายถึงรักสวนนี้เหมือนกันแต่ที่บอกว่ารักมากด้วยคำนั
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่หกสิบ
“อ้าวคุณน้าสวัสดีครับ” แผ่นดินที่กำลังเดินจูงมือยัยหนูชมพูที่เริ่มเดินได้แข็งแล้วเมื่อเห็นผู้เป็นน้าเขยก็รีบยกมือสวัสดีทำเอายัยหนูชมพูยกมือขึ้นสวัสดีตาม“จ้า” ยัยหนูชมพูยกสองมือป้อมๆตามผู้เป็นพ่อแล้วส่งเสียงสวัสดีตามที่ผู้เป็นแม่เคยสอนแต่ก็ดันพูดออกมาได้คำเดียวว่าจ้าทำเอาทุกคนที่ยืนอยู่ต่างขำกับท่าทีของเด็กหญิงตัวกลมคนนี้กันยกใหญ่“โอ้โหหลานปู่ไหว้สวยจังเลยค่ามาให้ปู่หอมหน่อยเร็ว” พอพิศิษฐ์ได้เห็นท่าทางของหลานก็รู้สึกเอ็นดูลูกของหลานชายเขาทำไมถึงได้จ้ำม่ำน่าฟัดขนาดนี้เขาทำท่าชูสองแขนให้ยัยหนูมาหาเมื่อยัยหนูเดินมาหาเขาก็อุ้มก่อนที่เขาหอมที่แก้มย้วยๆไปหนึ่งฟอด“ลูกเราพูดได้หลายคำหรือยังเนี่ยตาพอล” เมื่อสักครู่พิศิษฐ์เห็นหลานพูดจ้าได้ก็เลยอยากรู้ว่าหลานสาวเขาพูดได้กี่คำแล้ว“ตอนนี้ก็พูดได้ทีละคำครับแต่ก็ยังได้ไม่เยอะเรียกพ่อกับแม่กับหม่ำๆได้แค่นี้ผมก็ดีใจแล้วครับ” แผ่นดินดีใจมากตอนที่ได้ยินว่ายัยหนูเรียกพ่อกับแม่ได้ตอนนั้นเขารู้สึกไม่เชื่อหูตัวเองเลยเค้นให้ยัยหนูพูดอยู่หลายรอบจนพลอยไพลินต้องปรามอาการเห่อที่ลูกพูดได้ของเขายกใหญ่ไม่อย่างนั้นคงให้ลูกพูดทั้งวันไม่หยุดแน่ๆ“ไหนลองเ
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่ห้าสิบเก้า
“งั้นเราทานข้าวก่อนเถอะจะได้ทานยา” วรรณาที่คุยกับหลานชายเรียบร้อยก็เห็นว่านี่มันจะเลยเวลาทานข้าวเช้าแล้วจึงรีบบอกให้หลานชายทานข้าวจะได้ทานยาเพราะกับข้าวที่หญิงสาวทำก็ดูว่าจะเริ่มเย็นแล้วเดี๋ยวมันจะไม่อร่อย“เดี๋ยวขวัญไปตักข้าวต้มมาให้คุณป้าแล้วทานด้วยกันเลยนะคะ” จอมขวัญเห็นว่าป้าของชายหนุ่มมาแต่เช้าท่าทางจะยังไม่ได้ทานอะไรมาแน่ๆหญิงสาวจึงเอ่ยปากจะไปตักข้าวต้มมาให้“ขอบใจจะ” วรรณายิ้มรับคำของจอมขวัญนึกเอ็นดูคนตรงหน้าที่ดูจะเป็นแม่ศรีเรือนคนนี้เสียจริง“หืมอร่อยมากเลยหนูขวัญ..แบบนี้ป้าต้องฝากท้องกับหนูขวัญบ่อยๆแล้วล่ะจะ”“ขอบคุณค่ะคุณป้า...สูตรนี้เป็นของนมนิดที่อยู่ที่บ้านไร่ของป้าขวัญเองค่ะ” ทั้งสามทานข้าวกันไปด้วยนั่งคุยกันไปด้วยจนวรรณารู้ว่าทั้งสองรู้จักกันด้อย่างไรและจอมขวัญเป็นลูกเต้าเหล่าใครด้วยเสียงที่เจื้อยแจ้วและพูดเก่งของจอมขวัญที่หาเรื่องคุยได้ตลอดเวลาทำเอาวรรณายิ้มไม่หุบเธอไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหลานชายของเธอจึงดูสดใสทั้งที่ยังมีอาการเจ็บอยู่น่าจะเป็นเพราะหญิงสาวคนนี้นี่แหละ จะว่าไปเธอคงจะต้องไปคุยอะไรกับหลานชายเธอหน่อยแล้วที่ลูกสาวบ้านอื่นมาตามเฝ้าถึงที่แล้วคนเ
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่ห้าสิบแปด
จักรพงษ์เอ่ยเรื่องราวทั้งหมดให้จอมขวัญได้ฟังเขาไม่กลัวว่าจะโดนคนเป็นหัวหน้าตำหนิแล้วในเมื่อเรื่องมันมาถึงขนาดนี้แค่ขอให้จอมขวัญเก็บเรื่องสถานที่ที่นี่เป็นความลับพอซึ่งจอมขวัญก็รับปากทุกอย่างขอแค่ให้เธอได้อยู่คอยดูแลธาวินเท่านั้นเอง“เชิญครับคุณขวัญหัวหน้าหลับเพราะฤทธิ์ยาน่ะครับคุณขวัญอยู่ที่นี่ตามสบายเลยนะครับเดี๋ยวผมจะโทรบอกทางบ้านคุณให้เอง”“ขอบคุณค่ะ” จักรพงษ์พาจอมขวัญไปเยี่ยมธาวินที่ในห้องหญิงสาวก็ปล่อยโฮออกมาทันทีเมื่อเห็นสภาพของชายหนุ่มเธอไม่คิดว่าเขาจะเป็นหนักขนาดนี้แต่ก็ยังดีที่ยังรอดกลับมา จอมขวัญเทียวไปเทียวมาอยู่หลายครั้งร่วมเดือนจนธาวินเริ่มดีขึ้นจึงย้ายกลับมาที่บ้านของเขาหญิงสาวเฝ้าดูแลชายหนุ่มอยู่ไม่ห่างจนแผลตอนนี้เริ่มดีขึ้นมากเดินเหินก็สะดวกมากขึ้นแต่ก็ยังต้องมีคนดูแลอย่างดีเพราะตอนนี้ชายหนุ่มอยู่บ้านคนเดียวแล้ว หลังจากจบคดีของเสี่ยวันชัยเมฆินก็โดนเรียกตัวไปช่วยคดีอื่นต่อจึงทำให้ธาวินพักรักษาตัวอยู่คนเดียวหญิงสาวจึงตามดูแลธาวินอยู่ไม่ห่างทั้งดูงานในสวนสั่งงานลูกน้องของธาวินเองหาตลาดส่งผลใหม่ เพราะว่าโรงงานของวิเวียนได้ปิดตัวลงแล้วหญิงสาวดูงานในสว
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่ห้าสิบเจ็ด
“ยัยขวัญน่าจะได้ยินที่พี่คุยกับหมวดพงษ์เรื่องวินน่ะสิ” พีรพัตรตอบคนเป็นภรรยาพร้อมชะเง้อมองนองสาวตัวเองขับรถออกไปอย่างร้อนใจ“งั้นไม่ต้องตามค่ะ” เมื่อลูกแก้วรู้สาเหตุว่าทำไมจอมขวัญถึงวิ่งหนีออกไปแบบนั้นเธอก็สั่งผู้เป็นสามีทันทีว่าไม่ต้องตามเพราะถ้าเธอเป็นจอมขวัญเธอก็จะทำแบบนี้เหมือนกัน“ทำไมล่ะคุณ” พีรพัตรหน้าเสียกับคำสั่งของลูกแก้วที่อยู่ดีๆก็มาห้ามเขาตามน้องสาวไปเสียอย่างนั้นไม่กลัวว่าจะเกิดเรื่องยุ่งบ้างหรืออย่างไร“เชื่อลูกแก้วเถอะค่ะคุณพรีมพลอยว่าปล่อยจอมขวัญไปเถอะค่ะอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดเดี๋ยวพลยขอไปดูยัยหนูก่อนนะคะ”พลอยไพลินช่วยพูดอีกเสียงเพราะถ้าเป็นเธอก็คงจะปวดใจมากเหมือนกันที่คนรักของตัวเองบาดเจ็บสาหัสแต่ตัวเองไม่มีสิทที่จะรู้เลยหญิงสาวพูดจบก็ขอตัวออกมาเพราะอยากจะให้ทั้งสองพูดคุยกันเองเธอไม่อยากให้ทั้งสองรู้สึกอึดอัด“จริงอย่างที่พี่พลอยพูดนะคะคุณพรีมอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดนะคะ”“แต่มันจะวุ่นวายไปกันใหญ่นะคุณ” พีรพัตรไม่เข้าใจว่าสองพี่น้องคนนี้พวกเธอคิดอะไรกันอยู่ในเมื่อรู้อยู่ว่าถ้าจอมขวัญรู้มันต้องวุ่นวายแน่ๆเพราะเขารู้นิสัยน้องสาวของเขาดี“ลองคิดตามแก้วนะคะถ้าแก้วเกิดหา
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่ห้าสิบหก
“ค่ะ” พีรพัตรคิดว่าถ้าน้องสาวเขาได้อยู่กับภรรยาของเขาเธอคงจะคุยกันตามประสาเพื่อนสาวคงจะลืมนึกถึงเรื่องของธาวินได้บ้างเพราะเขาเองเมื่อเห็นอาการของจอมขวัญก็ไม่อยากจะเข้าไปอยู่ใกล้น้องสาวเขาเท่าไรแค่นี้ก็คงจะเหม็นขี้หน้าพี่ชายคนนี้เต็มทนแล้วละมั้งที่ออกคำสั่งยื่นคำขาดกับเธอขนาดนั้นก๊อกๆๆๆๆ“ขวัญนี่ฉันเอง”“เข้ามาเลยประตูไม่ได้ล็อค” จอมขวัญได้ยินว่าเป็นเสียงของเพื่อนสาวจึงบอกให้เข้ามาได้หวังว่าพี่ชายตัวดีของเธอจะไม่ตามมาด้วยนะ“แกมาคนเดียวใช่ป่ะ” จอมขวัญชะเง้อมองว่าจะมีใครตามเธอเข้ามาด้วยหรือเปล่าถ้ามีคนนั้นตามมาแบบที่เธอคิดจริงๆคงทำให้เธออารมณ์บูดอีกเป็นแน่“ก็ใช่น่ะสิแกว่าใครจะตามมาด้วยล่ะ” ลูกแก้วเห็นท่าชะเง้อของจอมขวัญแล้วก็อดหัวเราะไม่ได้คงคิดว่าสามีเธอจะตามมาด้วยล่ะสิ“ป๊าวววว” จอมขวัญตอบปฏิเสธเสียงสูงทันที“แค่นี้ต้องเสียงสูงด้วย”“แก้วหลานฉันเป็นยังไงบ้างฉันอยากให้หลานคลอดแย่แล้ว” จอมขวัญนอนคว่ำใช้แขนทั้งสองข้างชันหน้าขึ้นแล้วหันมาคุยกับลูกแก้วเธอรู้เรื่องของลูกแก้วกับพี่ชายของเธอตั้งแต่ที่ลูกแก้วมาเยี่ยมเธอตอนนอนป่วยแล้ว เมื่อเห็นหน้าท้องของเพื่อนสาวยื่นออกมาก็เกิดการ
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่ห้าสิบห้า
“ถ้าพวกคุณอยากรู้อาการของหัวหน้าเดี๋ยวผมจะแจ้งเรื่องมาเป็นระยะๆนะครับ” จักรพงษ์เห็นว่าชายหนุ่มทั้งสองดูเป็นห่วงหัวหน้าของตนมากเลยอาสาจะรายงานอาการของหัวหน้าของเขาให้ชายหนุ่มทั้งสองเป็นระยะๆ“ขอบคุณมากครับหมวด”“ถ้าเรียบร้อยแล้วผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” หลังจากจักรพงษ์คุยธุระเสร็จก็ขอตัวกลับในทันทีเพราะเขาก็อยู่ที่นี่ค่อนข้างที่จะนานแล้วต้องรีบกลับไปเคลียคดีที่ค้างไว้ต่อแล้วเขาก็จะรีบไปดูอาการของผู้เป็นหัวหน้าที่นอนเจ็บปางตายด้วย เขาเองนับถือชายหนุ่มจริงๆที่ลุยเดี่ยวกับพวกที่มีฝีมือทางการต่อสู้ป็นสิบแบบไม่กลัวตายแถมยังดวงแข็งที่กระสุนเจาะร่างเกือบพรุนยังใจแข็งรอดมาได้อีกเป็นเขาคงตายตั้งแต่ต่อสู้กับไอ้พวกสิบกว่าคนนั้นแล้วห้าวันต่อมา“อ้าวหายดีแล้วเหรอยัยขวัญแล้วตื่นมาทำไมแต่เช้า” คุณหญิงดวงแขที่นั่งจิบกาแฟอยู่หน้าบ้านตอนเช้าเป็นประจำเห็นหลานสาวที่ดูว่าพึ่งจะฟื้นจากไข้ตื่นมาแต่เช้าก็นึกเป็นห่วงอยากจะให้พักผ่อนนานๆแต่หลานสาวเธอดันตื่นเช้าพอจะเดาออกว่าทำไมหลานสาวเธอถึงรีบตื่นมาขนาดนี้“ขวัญโอเคแล้วค่ะคุณป้าคุณแม่อยู่ไหนเหรอคะ” จอมขวัญที่พึ่งฟื้นไข้เมื่อรู้สึกว่าร่างกายของเธอดีขึ้น
