ตอนที่9 ร่าน

ทรงพลพาทรายแก้วขับรถมาจอดที่หน้าบ้านพักหลังเล็กกลางป่าหลังที่เขาเคยพาทรายแก้วมาเที่ยวเล่นบ่อยๆที่เขาพาหญิงสาวมาที่นี่เพราะอยากจะง้อเธอให้สำเร็จโดยที่หญิงสาวจะหลบหน้าเขาไปไหนไม่ได้ง่ายๆอีก

“ตกลงมีเรื่องอะไรจะคุยกับทรายคะ”

ร่างบางที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับเห็นทรงพลเอาแต่นั่งนิ่งไม่ยอมพูดจาเธอจึงต้องเอ่ยถามเพื่อทำลายความเงียบหากเขาอยากจะคุยอะไรจะได้คุยให้จบเสียตรงนี้

ทรงพลหันมามองหน้าหญิงคนรักก่อนจะรีบเปิดประตูลงจากรถเดินข้ามมาอีกฝั่งเพื่อกระชากร่างบางลงจากรถตามเขาเข้าไปในบ้าน

“ปล่อยทรายพี่พลทรายแต่งงานมีสามีแล้วอย่ายุ่งกันอีกเลยนะ”

ทรายแก้วเห็นท่าไม่ดีจึงขอร้องให้ชายหนุ่มปล่อยเธอไปคิดว่าอาการของทรงพลตอนนี้เธอจะพูดจามีเหตุผลอะไรแค่ไหนเขาคงไม่รับฟัง

“พี่รู้ว่าทรายไม่ได้รักมันแต่งกับมันก็เพราะเงิน”

ทรงพลฉุดกระชากร่างบางเข้ามาในห้องนอนได้เขาก็ตรึงเธอเอาไว้กับผนังห้องหมายจะขืนใจหากง้อขอคืนดีเธอไม่ชอบเขาก็จะใช้วิธีนี้เพื่อที่จะให้ได้ตัวเธอมาเป็นของเขา

“จะแต่งเพราะอะไรก็ช่างแต่เราเลิกกันแล้วพี่เองก็มีคนของพี่อยู่แล้วอย่ามายุ่งกับทรายอีก..ปล่อย..”

ทรายแก้วตวาดเสียงฝาดใส่คนที่กำลังซุกไซร้ใบหน้าคมที่ลำคอทั้งดีดดิ้นจะให้พ้นพันธนาการสุดชีวิตแต่ดิ้นอย่างไรก็ไม่หลุดไปจากมือของทรงพลได้ไม่เคยคิดว่าคนที่เคยให้เกียรติเธอเสมอมาจะกระทำกับเธอเช่นนี้ได้

คนตัวโตที่กำลังขาดสติเหวี่ยงหญิงสาวไปที่เตียงเล็กก่อนจะขึ้นคร่อมขึงร่างของเธอเอาไว้

“พี่พล...ปล่อย..ท..อื้อ”

ทรงพลใช้มือข้างขวาปิดปากทรายแก้วให้หยุดร้องและใช้มืออีกข้างกระชากเสื้อสีขาวจนขาดวิ่น​ แคว้กกก​ เผยให้เห็นบราสีหวานประจักษ์อยู่ต่อหน้า

ทรายแก้วยังพยายามดิ้นหนีเพื่อให้พ้นจากการกระทำที่ขาดสติของชายหนุ่มเธอไม่อยากให้เรื่องไม่ดีเกิดขึ้นระหว่างเธอกับทรงพลเพราะไม่อยากขึ้นชื่อว่าเป็นผู้หญิงที่แย่งสามีชาวบ้าน

พลั้ก.. ตุ้บ..

ร่างใหญ่ที่ขึ้นคร่อมอยู่บนตัวของกรองแก้วจู่ๆก็หน้าหงายล่วงหล่นจากเตียงลงไปที่พื้นไม่ใช่ฝีมือใครที่ไหนเป็นฝีมือของชาติเสือที่โผล่เข้ามาจัดการทรงพลได้ทันเวลา

“ซ้อมมัน”

ชาติเสือยื่นจ่อปืนไปที่หัวของทรงพลก่อนจะสั่งให้นักรบจัดการกับคนที่กล้ามายุ่งกับผู้หญิงของเขาทรายแก้วรีบปาดน้ำตาดึงเสื้อที่ขาดวิ่นปิดเนินอกอิ่มนั่งขดตัวอยู่มุมเตียงด้วยอาการตัวสั่น

“ครับนาย”

นักรบมัดมือทรงพลก่อนจะลากออกไปข้างนอกเพราะรู้ดีว่านายตนน่าจะมีเรื่องที่จะต้องสะสางกับทรายแก้ว

คนตัวโตตวัดหางตามองร่างบางที่นั่งกอดเข่าด้วยแววตาแห่งความโกรธด้วยในใจตอนนี้คิดว่าหญิงสาวแอบนัดชายอื่นมาพลอดรักกันลับหลังเขาถึงที่นี่

ปึก​ ปืนสั้นถูกวางไว้ข้างเตียงก่อนจะก้าวขายาวยื่นมือดึงกระชากขาเรียวจนคนถูกกระชากนอนราบลงไปกับเตียงนุ่ม

“โอ้ยย..”

ชาติเสือสลัดสูทพร้อมเชิ้ตทิ้งไว้ข้างเตียงเผยแผงกล้ามพร้อมรอยสักอันน่ากลัวที่หญิงสาวไม่ชอบจะมองก่อนจะวาดขาขึ้นคร่อมหญิงสาวตรึงร่างของเธอเอาไว้

“ฉันไม่อยู่ไม่กี่ชั่วโมงทนไม่ได้ขนาดนั้นเลยหรือไงฉันให้อิสระเธอไม่ใช่ว่าจะร่านไปนอนกับใครก็ได้..ฉันไม่ชอบใช้ของร่วมกับใครรู้เอาไว้ด้วย”

ชาติเสือตะคอกแผดเสียงจนร่างบางเริ่มสะอื้นหนักขึ้นคนที่กำลังมีไฟโกรธลุกกระหึ่มกัดฟันกรอดยิ่งเห็นเสื้อผ้าที่ขาดวิ่นจนเผยบราสีหวานของหญิงสาวเขายิ่งไม่ชอบใจ

“พูด.. อะไรของคุณ..”

เสียงสะอื้นสั่นเอ่ยตอบกลับชาติเสือด้วยความช้ำใจเธอกำลังถูกทรงพลรังแกแท้ๆเขายังกล่าวมากล่าวหาเธอเสียๆหายๆอีกแม้เธอจะยังรักทรงพลอยู่แต่เธอก็ไม่ได้คิดจะเป็นชู้กับใครเพราะเธอรู้ในสถานะของตัวเองดี

“อย่ามาตีหน้าซื่อ” แคว้กก

เสียงแข็งตวาดลั่นพร้อมใช้มือทั้งสองตะกุยฉีกผ้าผ่อนของคนตัวเล็กจากที่ขาดจนพอเหลือปกคลุมร่างกายได้บ้างจนตอนนี้กลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยด้วยฝีมือของคนที่กำลังมีแต่โทสะไม่เพียงแค่ชิ้นผ้าปกคลุมร่างกายชิ้นนอกที่ถูกดึงกระชากออกจากตัวแม้กระทั่งบราสีหวานและแพนตี้ตัวจิ๋วก็ถูกเสือร้ายกระชากจนอย่างรุนแรงจนทิ้งร่องรอยแดงบนตัวหลายจุดสร้างความเจ็บแสบให้เนื้อนุ่มไม่น้อย

“ทำบ้าอะไร..ปล่อยนะ”

ทรายแก้วพยายามผลักคนที่กำลังถอดกางเกงให้พ้นตัวเธอไม่ต้องการให้เกิดอะไรขึ้นที่นี่ด้วยรู้ดีว่านี่คือห้องนอนของทรงพลอีกอย่างเธอก็ยังเจ็บแผลไม่หายหากเขาทำอะไรเธอคงรับไม่ไหวแน่

“สะดีดสะดิ้งกับผัวเหลือเกินนะ”

ชาติเสือไม่ปล่อยให้หญิงสาวดิ้นหลุดไปโดยง่ายเขาถอดเข็มขัดมัดข้อมือทั้งสองของหญิงสาวกดเอาไว้เหนือหัวก่อนจะเริ่มทาบทับลำตัวใหญ่แทรกลำขาแกร่งระหว่างขาเรียวขณะที่หญิงสาวยังคงดีดดิ้น

“อย่าทำอะไรฉันตรงนี้นะ”

เสียงสั่นสะอื้นยังคงวอนขอไม่หยุดหากเกิดอะไรขึ้นที่นี่เธอคงละอายแก่ใจด้วยเตียงนี้คือเตียงนอนของทรงพลที่เขามาที่นี่บ่อยๆเพื่อพักผ่อน

“ทำไมทีกับไอ้นั่นเธอยังมาพลอดรักกันในนี้ได้เลยถ้าฉันไม่ตามมาคงถึงไหนต่อไหนกันแล้วมั้ง”

ชาติเสือว่าเน้นเขี้ยวเน้นฟันเขาต้องการให้ทุกอย่างดำเนินต่อบนเตียงนี้จะได้ทิ้งร่องรอยเป็นอนุสรณ์ให้คนที่ถูกซ้อมข้างนอกได้รู้ว่าไม่ควรมายุ่งกับผู้หญิงของเขา

“ไม่นะ...อื้อ”

ชาติเสือชันตัวขึ้นใช้สองมือดึงสะโพกมนหญิงสาวให้ยกขึ้นเล็กน้อยก่อนจะสอดใส่ตัวตนผงาดเต็มที่ดันเข้าคราเดียวจนสุด

“อ๊ายยย...” เสียงกรีดร้องเจ็บปวดดังลั่นจนไปถึงข้างนอกบ้านเลือดสีแดงเข้มไหลรินออกมาปากช่องทางรักเล็กน้อยปรากฏต่อสายตาชายหนุ่มแต่คนเอาแต่ใจก็ยังไม่คิดหยุดเขาคงต้องขัดคำสั่งหมอเพราะต้องการลงโทษหญิงสาวที่กล้านัดเจอกับชายอื่นทั้งที่เป็นคนของเขาไปแล้ว

“ฉันเจ็บ..ฮือๆๆ..”

เสียงสะอื้นเจ็บปวดของทรายแก้วดังไปถึงหูของทรงพลที่ถูกซ้อมจนฟุบอยู่กับพื้นอยากเข้าไปช่วยหญิงสาวใจจะขาดแต่แม้แต่จะขยับตัวเขายังทำแทบไม่ได้จึงได้แต่นอนเจ็บใจอยู่อย่างนั้นสัญญากับตัวเองว่าหากผ่านวันนี้ไปได้เขาจะต้องเอาคืนชาติเสือให้เห็นดำเห็นแดงกันให้ได้