Share
ตอนที่12 ถิ่นเสือ
หลังจากใช้เวลาอยู่ในครัวไม่นานทรายแก้วจัดการเสริฟอาหารที่โต๊ะทานข้าวเรียบร้อยแล้วจึงเดินออกมาตามชาติเสือเข้าไปทานอาหารเช้าในเวลาที่อาจจะสายหน่อย
ร่างบางเดินมาถึงโถงหน้าบ้านได้ก็ชะงักฝีเท้าเมื่อเห็นชาติเสือเอาแต่นั่งเหม่อตาลอยเดาไม่ออกเหมือนกันว่าเขานั้นกำลังคิดอะไรอยู่
“ข้าวต้มเรียบร้อยแล้วค่ะขอโทษนะคะที่วันนี้สายหน่อย”
“อืม..”
ชาติเสือหลุดจากภวังค์ความคิดเรื่องเก่าได้เขาก็รีบลุกขึ้นพรวดสาวเท้าเดินตรงไปที่ห้องครัวทันทีโดยมีทรายแก้วเดินตามอยู่ด้านหลัง
“ทำไม..ถึงพูดจากับคุณแม่คุณแบบนั้นล่ะคะ”
ทั้งสองนั่งทานอาหารกันได้พักใหญ่ทรายแก้วที่นั่งใช้ช้อนเขี่ยข้าวต้มกับชิ้นกุ้งไปมาเธอก็ถือโอกาสนี้คุยเรื่องที่น่าอึดอัดใจกับชายหนุ่มเสียเลย
เป๊ง...
“จะพูดอะไรก็เรื่องของฉัน..อย่ามาคิดสอน”
มือหนาวางช้อนกระทบกับถ้วยจนเกิดเสียงดังเงยหน้าจ้องมองใบหน้าหวานเขม็งไม่ชอบใจที่หญิงสาวทำตัวเป็นคุณครูสอนคนอื่นทั้งที่ยังไม่เคยรับรู้ว่าเขานั้นเจออะไรมาถึงได้มีปัญหากับตัวเองเช่นนี้
“แต่นั่นแม่ของคุณนะคะ...มีเรื่องอะไรไม่เข้าใจกันน่าจะคุยกันให้จบจะได้ไม่ต้องมากระทบกระทั่งกันไปมาแบบนี้”
“เสือก!”
เสียงแข็งเอ่ยขึ้นกะทันหันจนทรายแก้วอ้าปากค้างดวงตากลมโตจ้องมองอีกฝ่ายด้วยความไม่พอใจที่ไม่คิดว่าคำหยาบคายรุนแรงเช่นนี้เขาจะใช้มันกับเธอ
ทรายแก้วลุกยืนขึ้นจากเก้าอี้ช้าๆเธอทานอะไรไม่ลงอีกแล้วคราแรกหมายจะเดินหนีเขาออกไปแต่นึกไปนึกมาเธอก็หันหลังกลับมายืนจ้องชาติเสือตาเขม็งต้องทำให้เขาได้รู้บ้างว่าแม้นเธอจะเป็นคนในปกครองของเขาแต่เขาก็ไม่ควรกล่าวว่ารุนแรงกับเธอ
“...เสือกเหรอคะ?...ฉันคิดว่าคุณแค่ขี้โมโหเท่านั้นไม่คิดว่าจะหยาบคายขนาดนี้ฉันแค่หวังดีคุณจะได้ไม่ต้องมานั่งหงุดหงิดหัวใจทะเลาะกับคุณแม่ของคุณอีก..หัดพูดดีกับคนอื่นบ้างมันไม่ตายหรอกค่ะ..ฉัน..ร”
เสียงหวานใสปกติที่เคยพูดกับชายหนุ่มเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวไม่มีความเกรงกลัวด้วยมีความโมโหกับคำพูดชายหนุ่มไม่น้อยตอนนี้เขาอยากจะว่าอยากจะกระทำอย่างไรกับเธอก็ช่างขอให้เธอได้ต่อว่าเขาบ้างไม่อย่างนั้นคงอกแตกตายแน่
“เสือกกกก!!”
ชาติเสือลุกยืนขึ้นเต็มความสูงทั้งแผดเสียงต่อว่าตวัดสายตามองค้อนทั้งที่หญิงสาวยังพูดไม่จบด้วยถ้อยคำที่เธอไม่ชอบแรงขึ้นกว่าเดิมแสดงให้หญิงสาวได้เห็นว่าไม่ควรมากล้าสั่งสอนคนอย่างเขา
ทรายแก้วยืนจ้องหน้ากัดฟันโมโหเท้าเล็กก้าวถอยหลังสองสามก้าวก่อนจะตะโกนออกมาสุดเสียง
“ไอ้บ้า...มารยาททรามที่สุด”
สิ้นคำต่อว่าได้สาวเจ้าก็หันหลังวิ่งหนีขึ้นบันไดไปที่ห้องหัวใจดางน้อยเต้นแรงจนแทบจะหลุดกระเด็นออกมาด้านนอกไม่รู้ว่ากล้าต่อว่าอีกฝ่ายเช่นนั้นได้อย่างไรคงเพราะในใจตอนนี้เหลืออดแล้วจริงๆ
“หึ่..”
ชาติเสือยืนนิ่งอึ้งไปเล็กน้อยเพราะไม่คิดว่ายัยตัวเล็กที่เขาคิดว่าเธอไม่มีพิษมีภัยจะกล้าต่อว่าเขาเช่นเมื่อครู่
ปั้งๆๆ
“เปิดประตู”
เสียงชายหนุ่มที่ยืนโวยวายอยู่หน้าประตูห้องนอนทำทรายแก้วหน้าสลดเธอนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียงพยายามไม่สนเสียงที่น่ากลัวนั่นมือน้อยหยิบยกนวมผืนหนามาคลุมหัวปิดหูก่อนจะทิ้งตัวนอนลงไม่สนใจคนที่กำลังบ้าคลั่ง
“บอกให้เปิดไงวะ..” ปึก
ร่างสูงยืนเท้าเอวยกเท้าเตะประตูท่าทีของเขาตอนนี้หัวเสียมากกว่าตอนหญิงสาวต่อว่าเขาอีกเพราะไม่ชอบคนที่มีปัญหาแล้วหนีหลบหน้า
“มีอะไรเหรอครับคุณเสือ”
เด็ดเดี่ยวรีบวิ่งรนรานขึ้นมาชั้นบนหลังจากได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย
“ไปเอากุญแจห้องนี้มา”
“เอ่อ.. กุญแจทั้งหมดอยู่กับรบครับ”
บอดี้การ์ดหนุ่มหน้าเสียเห็นทีเขาจะหากุญแจให้นายตนตอนนี้ไม่ได้เพราะของที่นายตนต้องการอยู่กับนักรบแล้วตอนนี้นักรบก็ไปส่งสุรีพรที่สนามบินยังไม่กลับ
“โถ่.. โว้ย..”
ชาติเสือดึงปืนสั้นออกจากเอวของเด็ดเดี่ยวชักจ่อไปที่ลูกบิดก่อนจะลั่นไก
ปั้งง
“อ๊ายย..”
เสียงดังสนั่นของปืนทำหญิงสาวกรีดร้องลั่นลุกพรวดจึ้นมาจากเตียงใจดวงน้อยเค้นโครมครามเมื่อเห็นร่างสูงเดินถือปืนสั้นดุ่มๆเข้ามาหาเธอด้วยท่าทีโกรธจัด
“ผมขอคืนครับคุณเสือ”
เด็ดเดี่ยวรีบขอปืนคืนจากมือของเจ้านายกลัวว่าอาการโมโหของเขาจะไปทำปืนในมือลั่นใส่ใครเข้าโล่งใจที่เจ้านายตนยอมคืนแต่โดยดีเมื่อได้ปืนคืนแล้วจึงรีบวิ่งลงไปจากตรงนี้ทันที
“คิดจะแข็งข้อกับฉันเหรอฮะ”
ฟึ่บ.. พลั่กกก
คนที่กำลังเต็มไปด้วยไฟโทสะเข้าประชิดเตียงได้ก็ดึงกระชากล่างบางจนกระเด็นลงไปนอนกองอยู่มุมห้อง
“โอ้ยย..”
ทรายแก้วนอนจุกหายใจหอบถี่ตัวงอพยายามฝืนชันตัวลุกเท่าไรก็ลุกไม่ขึ้นน้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลรินไม่ขาดสาย
“อยากเห็นพี่เธอเจ็บตัวนักใช่ไหม”
“อื้อ..ไม่...ฉันขอโทษ”
มือเรียวทั้งสองกอดดึงขาชายหนุ่มส่ายหัวเอ่ยห้ามเขาเสียงอ่อนเกลียดเหลือเกินที่ต้องถูกต่อรองด้วยชีวิตของพี่ชายเพราะมันทำให้เธอต้องเป็นฝ่ายยอมเขาทุกทีไป
“จำใส่สมองเอาไว้ว่าเธอไม่มีสิทธิ์ต่อต่านหรือสั่งสอนอะไรฉันทั้งนั้น”
สองแขนแกร่งรวบอุ้มร่างบางกลับไปนอนที่เตียงอาการโมโหลดลงได้เมื่อได้ยินคำขอโทษเสียงอ่อนของคนยอมจำนน
“เงียบ.. บอกแล้วไงว่าไม่ชอบเห็นน้ำตา”
ร่างสูงใหญ่นั่งหันหลังให้คนที่กำลังสะอื้นเขาเกลียดน้ำตาของเธอเพราะไม่รู้ว่าทำไมตอนนี้มันถึงมีอิทธิพลทำให้หัวใจของเขาต้องมีความสงสารจึงไม่อยากเห็นมันเท่าไรนัก
“อืม..”
ริมฝีปากบางขบเม้มกันแน่นรวบหมอนใบใหญ่ของชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆมากอดปิดใบหน้าของตัวเองเอาไว้เพื่อไม่ให้เขาเห็นน้ำตาหรือได้ยินเสียงสะอื้นเล็ดลอดออกไปไม่รู้เขาจะใจร้ายกับเธอขนาดไหนแม้นความรู้สึกเจ็บเสียใจเขาก็ไม่ยอมให้เธอแสดงออก
”นายครับทรงพลมารออยู่ข้างนอก”
นักรบเดินเข้ามารายงานชาติเสือขณะที่เจ้านายตนนั่งอยู่ในห้องทำงานช่วงเย็น
จากคนที่จดจ่ออยู่กับการทำงานดวงตาคมเบิกกว้างริมฝีปากหนาขบเม้มกัดฟันนับว่าทรงพลกล้ามากที่เข้ามาในถิ่นเขาเองทั้งที่ครั้งก่อนก็ถูกซ้อมจนน่วม
“มึงกล้ามากที่มาที่นี่”
ร่างสูงเดินดุ่มสีหน้าบึ้งตึงออกมาที่ลานหน้าบ้านตะโกนแผดเสียงฝาดขู่คนที่กล้าเหยียบมาถิ่นเสือ
Related chapters
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่13 นิสัยป่าเถื่อน
“เงินทั้งหมดที่เสธฐามันสร้างปัญหากูจะชดใช้ให้ทั้งหมดปล่อยทรายแก้วมาให้กู”ทรงพลที่ใบหน้าเนื้อตัวยังเหลือร่องรอยความฟกช้ำตะโกนกลับทั้งจ้องหน้าชาติเสืออย่างไม่เกรงกลัวเขาจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยทรายแก้วให้พ้นออกไปจากนรกที่นี่“หึ่..กูไม่คืนของเล่นชิ้นนี้กูหวง...กลับไปแล้วอย่าเสนอหน้ามาที่นี่อีกถ้าไม่อยากเจ็บตัว”ชาติเสือแสยะยิ้มมุมปากของเล่นของหวงของเขามีหรือจะปล่อยให้ใครได้ไปง่ายๆยิ่งเกลียดขี้หน้าคนที่กำลังเอ่ยข้อต่อรองเขายิ่งไม่ยอมง่ายๆ“ของเล่น?..มึงเห็นทรายเป็นแค่ของเล่นอย่างงั้นเหรอ”พลั่กกทรงพลกระโจนประชิดตัวชาติเสือก่อนจะยกมือสาวหมัดใส่คนปากดีที่พูดจาไม่ให้เกียรติทรายแก้วเหล่าบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลรีบวิ่งกรูกันเข้ามาเพื่อที่จะปกป้องชาติเสือแต่ก็ถูกเขายกมือห้ามเอาไว้ก่อน“ไม่ต้อง...”ชายหนุ่มเห็นว่าทรงพลมาที่นี่คนเดียวถือว่าใจถึงพอสมควรเขาเองก็จะไม่ใช้วิธีหมาหมู่ให้เสียชื่อชาติเสือปัญหานี้เขาต้องการชำระความกับทรงพลตัวต่อตัวพลั่กกมือที่ยกห้ามบอดี้การ์ดวาดสาวหมัดกลับไปยังทรงพลแรงหมัดของชาติเสือทำร่างสูงบึกบึนของทรงพลล้มลงฟุบกองอยู่กับพื้นหลังจากนั้นทั้งคู่ก็ชุลมุนชกต่อยวา
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่14 ไม่น่าใจบุญ
รถหรูแล่นเลยปากทางเข้าบ้านไม่นานนักก็ขับเข้ามาจอดที่ใต้ต้นไม้ใหญ่หน้าโรงเรียนแห่งหนึ่งเป็นโรงเรียนเล็กๆไม่ใหญ่มากตอนนี้เป็นช่วงเที่ยงเด็กๆเลยออกมาวิ่งเล่นกันประปรายถือว่าเด็กที่นี่ไม่ได้เยอะมากนัก“เธอรออยู่ที่นี่เดี๋ยวฉันรีบกลับมา”“ค่ะ”ชาติเสือปลดเข็มขัดนิรภัยหันมาสั่งหญิงสาวให้รออยู่ที่นี่ก่อนจะลงจากรถรีบเดินดุ่มฝ่าแสงแดดจ้าเข้าไปในอาคารเรียน“มาทำอะไรของเค้า”ดวงตากลมโตไล่มองตามหลังชาติเสือด้วยแววตาฉงนในใจไม่ยักรู้ว่าคนอย่างเขาจะมีธุระกับผู้คนหรือสถานที่แห่งนี้ด้วยหากเป็นผับบาร์เธอจะไม่สงสัยอะไรเลยครั้นคิดจะถามให้ได้ความกระจ่างจากชายหนุ่มคงไม่ได้คำตอบแถมอาจจะมีโอกาสถูกดุอีกด้วยความแครงใจนี้เห็นทีจะต้องถามคนในบ้านเห็นจะได้ความกว่าชาติเสือใช้เวลาทำธุระกับผู้อำนวยการที่โรงเรียนไม่นานนักก็เตรียมตัวกลับตลอดระยะเวลาที่ขับรถเขารับรู้ได้ว่าหญิงสาวมีเรื่องจะคุยแต่ไม่ยักจะเห็นว่าเธอจะเอ่ยออกมาเสียทีเอาแต่ลอบมองมายังเขาเป็นระยะเท่านั้น“มีอะไรหรือเปล่า”“หึ.. ไม่นี่คะ”คนตัวเล็กรีบส่ายหัวหงึกหงักหันมองไปยังริมทางรีบปฏิเสธเมื่อเห็นชายหนุ่มรู้ทันว่ากำลังมีอะไรอยู่ในใจ“แอบมองฉันอยู่นั่น..นึก
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่15 แปลกไป
“มันจะไม่รุนแรง..เชื่อฉัน” ฟอดดชายหนุ่มก้มลงหอมแก้มนวลฟอดใหญ่จะให้เขาทนต่อไปคงไม่ไหวยิ่งรู้ว่าต้องห่างร่างนุ่มนิ่มนี้หลายวันเขายิ่งยอมปล่อยเธอไปไม่ได้สองมือหนาสอดประสานมือเรียวเริ่มไล่ริมฝีปากหนาบดจูบตั้งแต่พวงแก้มนวลนิ่มจนถึงริมฝีปากบางอวบอิ่มบดจูบด้วยความนุ่มนวลทรายแก้วได้แต่นอนนิ่งภาวนาให้เขาไม่รุนแรงตามที่พูดเพราะกลัวว่าร่างกายจะรับไม่ไหวไม่อยากที่จะให้หมอมาดูอาการเธอซ้ำๆเพราะรู้สึกอายเหมือนกันที่เจ็บป่วยเพราะเรื่องบนเตียง“อืม..”ร่างบางเริ่มเกร็งเล็กน้อยเมื่อคนตัวโตเริ่มส่งลิ้นร้ายสอดใส่เข้ามาในโพรงปากนุ่มทั้งมือทั้งสองยังล้วงเข้าด้านในชุดนอนตัวบางบีบเค้นขยำเต้างามทั้งสองไม่วางมือร่างกายของชายหนุ่มเริ่มร้อนระอุไปด้วยไฟสวาทเขากระชากเชือกผูกเอวถอดชุดคลุมโยนทิ้งข้างเตียงเผยแผงกล้ามเปลือยเปล่าต่อหน้าคนตัวเล็กใต้ร่างทรายแก้วรีบหันหน้าหนีถึงอย่างไรเธอก็ไม่ชินกับการมองร่างกายปราศจากเสื้อผ้าของชาติเสืออยู่ดีร่างบางของเธอถูกดึงให้ลุกขึ้นนั่งก่อนจะถูกถอดชุดนอนรวดเดียวโดยฝีมือคนตัวโตหัวทุยของทรายแก้วตอนนี้ถูกกอบกุมไปด้วยสองมือใหญ่ของชายหนุ่มเขาก้มลงจูบริมฝีปากบางอีกรอบโน้มตัวเธอนอนลง
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่16 ความลับ
หลังจากกลับขึ้นไปที่ห้องอาบน้ำแต่งตัวเตรียมจะออกไปข้างนอกเรียบร้อยแล้วทรายแก้วจึงเดินเข้ามาหาเด็ดเดี่ยวเพื่อแจ้งให้เขาทราบว่าเธอนั้นจะออกไปข้างนอกภาวนาในใจว่าขอให้เขาอนุญาตเธอโดยดีไม่อย่างนั้นคงต้องหนักใจอีกแน่“คุณเดี่ยวคะ”ดวงตาคมของเด็ดเดี่ยวมองทรายแก้วด้วยความสงสัยเพราะเห็นเธอแต่งตัวทั้งยังมีกระเป๋าสะพายข้างไม่รู้ว่าเธอจะออกไปไหนกันขออนุญาตเจ้านายของเขาหรือยังเรื่องนี้เขาก็ยังไม่ทราบ“ครับ”“พอดีว่าเพื่อนทรายนัดให้ไปหาน่ะค่ะ...ขอออกไปแปปเดียวได้หรือเปล่าคะ”“อืม...ถ้าเรื่องออกไปจากที่นี่..คุณทรายขออนุญาตคุณเสือแล้วหรือยังครับ”“ไปแปปเดียวเองต้องโทรขอด้วยเหรอคะ...อีกอย่างทรายก็ไม่ร็จะติดต่อคุณเสือยังไง”“ไม่อย่างนั้นพวกผมอาจจะถูกคาดโทษได้”เด็ดเดี่ยวตอบตามตรงเขาไม่ได้อยากจะห้ามหญิงสาวแต่เพราะโทษที่เขาละเลยหน้าที่มันน่ากลัวจึงอนุญาตให้ทรายแก้วออกไปข้างนอกไม่ได้หากเธอยังไม่ได้แจ้งให้เจ้านายของเขาทราบ“ฉันเข้าใจค่ะ”ใบหน้าหวานห่อเหี่ยวขึ้นมาจนชายหนุ่มตรงหน้าจับสังเกตได้แต่เขาก็ช่วยอะไรเธอไม่ได้อยู่ดีนอกจากรีบต่อสายหาชาติเสือให้ได้คุยกับหญิงสาวเอาเอง“นายครับคุณทรายมีเรื่องจะคุยด้วยครั
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่17 จ้างให้เลิก
“ครับคุณเสือ...เธอกำลังทำอาหารกับเพื่อนอยู่ครับ.. ครับ.. ผมจะคอยดูไม่ห่างครับ”เด็ดเดี่ยวยกหูรายงานชาติเสือเป็นระยะเพราะถูกสั่งเอาไว้“เดี่ยว..ท่าทางนายจะหวงคุณทรายมากกว่าผู้หญิงคนอื่นนายว่าหรือเปล่า”ชาตรีเห็นเด็ดเดี่ยววางสายได้ก็รีบพูดคุยเรื่องที่ตนเองคิด“อาจจะยังไม่ไว้ใจหรือเปล่า”“นายคิดงั้น?”“อืม..”แม้นในใจเด็ดเดี่ยวจะแอบคิดเช่นชาตรีแต่เขาก็มีอีกใจที่คิดว่าอาจจะเป็นไปได้ที่นายตนน่าจะยังไม่ไว้ใจหญิงสาวเพราะพึ่งอยู่ด้วยกันได้ไม่นานหลังจากน้ำรินกลับไปตั้งแต่ช่วงเย็นทรายแก้วก็นั่งเหงาเช่นเดิมจนตกดึกร่างบางในชุดนอนผ้าลินินสายเดี่ยวสีขาวยาวคลุมเข่าเดินออกมานอกระเบียงห้องนอนดูดาวยามค่ำคืนที่ฟ้าเปิดดวงตากลมโตมองทอดยาวไปไกลสองแขนเล็กกอดอกแน่นครุ่นคิดถึงวันข้างหน้าว่าชีวิตของเธอจะเป็นเช่นไรคำถามนี้วนเวียนอยู่ในหัวทุกครั้งเมื่อต้องอยู่เงียบๆคนเดียวแต่ก็ยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้สักครั้ง“เฮ้อ..!”ริมฝีปากบางเผยอพ่นลมหายใจเบาๆก่อนจะเดินกลับเข้ามาในห้องนอนแกร๊กมือน้อยยกยื่นปิดสวิตซ์ไฟให้ในห้องเหลือเพียงแค่แสงสลัวจากโคมไฟหัวเตียงเท่านั้นก่อนจะหย่อนก้นลงเตียงเอนตัวลงนอนฟุบกับหมอนนุ่มร่าง
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่18 ผัวเธอไง
“ค่ะ”ทรายแก้วละมือจากช้อนส้อมในจานปลานึ่งเธอเริ่มตักข้าวใส่จานตัวเองตามที่สุรีพรสั่งแอบอมยิ้มเมื่อเห็นอีกมุมของสุรีพรและชาติเสือที่มีเหมือนกันเรื่องที่ไม่ชอบให้ใครมาอดอาหารในเวลาที่ต้องทานสุรีพรเลือกที่จะตักน้ำซุปถ้วยไก่ตุ๋นทานก่อนเพราะรู้สึกว่ากลิ่นช่างหอมยั่วยวนเตะจมูกเสียเหลือเกิน“อืม..”เธอพยักหน้าเล็กน้อยเมื่อน้ำซุปรสกลมกล่อมสัมผัสลิ้นนับว่าฝีมือของลูกสะใภ้เธอดีไม่ใช่น้อยสุรีพรชื่นชมฝีมือหญิงสาวอยู่ในใจไม่ปริปากพูดอะไรออกมาแต่การที่หญิงวัยกลางคนยื่นมือตักอาหารทานไม่พูดไม่จาก็ทำให้ทรายแก้วรู้แล้วว่าแม่สามีนั้นถูกใจฝีมือเธอแค่ไหน“ของหวานค่ะคุณแม่”หลังจากทานขอคาวจนเรียบร้อยแล้วตอนนี้ก็ถึงเวลาของของหวานวันนี้ทรายแก้วเลือกที่จะเสริฟมะยงชิดลอยแก้วให้กับสุรีพรเพราะเธอแช่มะยงชิดกับน้ำเชื่อมไว้ตั้งแต่เมื่อเย็นวานหากสุรีพรได้ทานคงสดชื่นไม่น้อยคนเป็นแม่สามีอย่างสุรีพรนั่งทานของที่ลูกสะใภ้เสริฟเงียบๆเพราะเธอถูกใจฝีมือของทรายแก้วทั้งของคาวและของหวานเลยไม่มีข้อที่จะหาเรื่องตำหนิได้เลยแม้แต่ข้อเดียวช่วงหัวค่ำก่อนที่ทรายแก้วจะเตรียมตัวเข้าห้องนอนเธอก็ไม่ลืมที่จะเดินเลยไปถามไถ่แม่สามีเผื่อ
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่19 ยัยเด็กบ้า
“คุณแม่จะทำอะไรคะเดี๋ยวทรายทำให้ค่ะ”“ไม่ต้องฉันทำเองได้”สุรีพรไม่ยอมปล่อยมือง่ายๆเพราะแค่ยกหม้อลงจากเตาแค่นี้ไม่ใช่เรื่องที่เธอทำไม่ได้“ให้ทรายทำนะคะมันร้อนค่ะ”ฟึ่บ..” อ๊ายย.. “เมื่อยื้อแย่งกันไปมาน้ำต้มร้อนๆในหม้อก็กระฉอกลวกมือทรายแก้วจนเธอร้องลั่นสุรีพรจึงจำต้องวางหม้อลงบนเตาแล้วรีบดึงมือทรายแก้วมาล้างน้ำ“ก็บอกแล้วไงว่าไม่ต้องมายุ่งยัยเด็กบ้าเอ้ย”หญิงวัยกลางคนบ่นอุกเมื่อเห็นว่ามือของทรายแก้วเห่อแดงจนเห็นได้ชัดเธอรีบใช้ทิชชู่ซับมือน้อยที่เปียกก่อนจะจูงหญิงสาวออกมาทายาด้านนอกทรายแก้วเห็นอาการเป็นห่วงของแม่สามีก็มีสีหน้าแปลกใจไม่น้อยก่อนจะอมยิ้มออกมาด้วยพฤติกรรมของสุรีพรที่ทีท่าทีห่วงใยเธอตอนนี้เหมือนกับแม่ของเธอไม่มีผิด“ไม่แสบร้อนหรือไงยิ้มอยู่ได้”“คุณแม่ดุทรายเหมือนที่แม่ทรายชอบพูดเปี๊ยบเลยค่ะ”“ใครจะไม่ดุอยู่ดีๆก็มาหาเรื่องเจ็บตัว...เดี๋ยวตาเสือก็ว่าฉันทำร้ายเมียตัวเองอีก”“ไม่หรอกค่ะคุณแม่...ทรายผิดเองที่ไม่ระวัง”ทรายแก้วยังไม่ยอมหุบยิ้มง่ายๆขณะที่แม่สามีกำลังทายาให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจจนลืมความเจ็บไปเลยก็ว่าได้ในเช้าของวันต่อมาเป็นอีกวันที่แม้ทรายแก้วจะยังไม่หายเจ็บมือ
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่20 ไม่ชอบลูกหมา
สุรีพรเดินขึ้นมาหาทรายแก้วที่ห้องนอนในช่วงบ่ายเพราะเห็นว่าตั้งแต่ทรายแก้วกลับมาก็ไม่ลงมาด้านล่างอีกเลย“นอนยังไงไม่ล็อคประตูแม่คนนี้”สุรีพรบิดลูกบิดประตูห้องนอนของทรายแก้วเห็นว่าไม่ได้ล็อคจึงถือวิสาสะเดินเข้าไปด้านในทั้งส่ายหัวบ่นอุกเมื่อเห็นว่าเธอไม่รอบคอบเอาเสียเลย“ทรายแก้ว...ทรายแก้ว... ฉันว่าแล้วเชียว”สุรีพรเดินเข้ามาเรียกลูกสะใถ้ที่นอนฟุบอยู่กับเตียงไม่ยอมขยับก่อนจะยื่นมือไปแตะหน้าผากพบว่าตัวหญิงสาวร้อนจี๋เป็นเช่นที่เธอคิดไม่มีผิดว่าทรายแก้วตากฝนปล่อยให้ตัวเปียกนานขนาดนั้นจะต้องไข้ขึ้นเห็นท่าไม่ดีสุรีพรจึงหาน้ำหาผ้ามาเช็ดตัวให้ทรายแก้วก่อนจะโทรเรียกหมอมาดูอการของลูกสะใภ้ด้วยเห็นว่าไข้ขึ้นสูงหากรอให้ทรายแก้วตื่นมาทานยาเองอาจจะชักได้“แม่จ๋า...หนูอยากกลับบ้าน”“กลับบ้าน?”สุรีพรชะงักเล็กน้อยขณะเช็ดหน้าเช็ดตาทรายแก้วไม่เข้าใจในคำที่หญิงสาวเพ้อเท่าไรในเมื่อเห็นว่าเธออยู่ที่นี่ก็ดูจะมีความสุขดีแล้วทำไมถึงอยากกลับบ้านก๊อกๆๆ“หมอมาแล้วครับคุณท่าน”“อ่อ..ให้เข้ามาเลย”สุรีพรไม่ทันที่จะหาความกระจ่างในความสงสัยได้เธอก็ต้องละทิ้งความสงสัยและลุกให้หมอเข้ามาดูอาการทรายแก้วก่อนหลังจากที
Latest chapter
