ตอนที่32 ส่วนเกิน

“แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความผิดคุณแม่ทั้งหมดนะคะท่านแค่หวังดีกับพี่เสือ..แล้วท่านก็ไม่ได้อยากให้เกิดเรื่องร้าย”

“อย่าพูดเรื่องนี้กับพี่อีก”

จบคำพูดของทรายแก้วชาติเสือก็ลุกขึ้นพรวดเอ่ยกับร่างบางเสียงแข็งด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์

“เพราะพี่เสือยังรักคุณอรอยู่ใช่ไหมล่ะคะ”

สาวเจ้ามองร่างสูงเดินเข้าบ้านผ่านม่านน้ำตาริมฝีปากบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือผสมความน้อยเนื้อต่ำใจอยากจะถามคำถามนี้กับเขาตั้งแต่เมื่อครู่แต่ใจก็ไม่กล้าเพราะกลัวคำตอบมันจะย้อนกลับมาทำร้ายจิตใจตัวเอง

ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงเช้าทรายแก้วไม่กล้าที่จะมองหน้าชาติเสือเท่าไรนักเพราะไม่รู้ว่าเขานั้นหายโกรธเธอหรือยังจวบจนได้เวลาอาหารเช้าเธอจึงยอมเดินมาตามชายหนุ่มที่เดินเล่นอยู่ริมชายหาดให้กลับไปที่บ้านพักเพื่อทานอาหารเช้า

“พนักงานเอาอาหารเช้ามาเสริฟแล้วนะคะ”

ชาติเสือดึงแขนเรียวของทรายแก้วรวบตัวเธอเข้ามากอดด้วยไม่อยากให้เธอและเขาต้องตกอยู่ในบรรยากาศที่อึมครึมขณะที่เที่ยวพักผ่อนกัน

“โกรธพี่เรื่องเมื่อคืนเหรอ”

หญิงสาวส่ายหัวซุกใบหน้าหวานซบกับอกแกร่ง

“พี่แค่ไม่ชอบให้เธอพูดเรื่องนั้น..ขอได้หรือเปล่าอย่าพูดถึงมันอีก”

“ก็ได้ค่ะ”

ทรายแก้วเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะผละหน้าออกจากอกชายหนุ่มตอบรับคำของเขาไปก่อนแต่อย่างไรในใจลึกๆแล้วคิดว่าหากมีโอกาสที่เธอจะทำให้สุรีพรและชาติเสือดีกันได้เธอก็จะทำ

“อ้าว..พี่เสือ”

“อิน”

ทรายแก้วถึงกับหน้าเสียเมื่อเห็นว่ามีหญิงสาวร่างเล็กน่ารักเข้ามาทักทายชาติเสือพอชายหนุ่มเห็นหญิงสาวได้ก็ละจากมือจากเธอไปโอบกอดคนตัวเล็กที่พึ่งเข้ามา

“หายหน้าไปนานเลยทำไมไม่ติดต่อพี่บ้าง”

ชาติเสือโอบกอดหญิงสาวร่างเล็กด้วยความคิดถึงเธอคืออินทิราน้องสาวของอินทุอรที่เขารักและเอ็นดูราวกับน้องสาวจริงๆ

“อินได้ทุนไปเรียนต่อที่อิตาลีค่ะ..ที่ไม่ได้ติดต่อเลยก็เพราะยังลืมเรื่อง...นั้นไม่ได้”

เมื่อผละออกจากร่างใหญ่ได้อินทิราก็เล่าถึงเวลาที่เธอหายไปด้วยใบหน้าที่เจื่อนลงทำให้ชาติเสือก็พลอยมีอาการหดหู่ตามเธอไปด้วยเพราะเข้าใจดีว่าเหตุการณ์ที่สูญเสียอินทุอรพร้อมลูกในอุบัติเหตุครั้งนั้นมันสร้างบาดแผลในใจของเขาและอินทิราไม่น้อย

“พี่เข้าใจ”

“แล้วนี่”

อินทิราหันหน้าทางทรายแก้วที่ยืนแน่นิ่งไม่พูดไม่จาอยู่ข้างๆชาติเสือ

“ทรายแก้ว..ภรรยาพี่เอง”

“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ..ฉันอินน้องสาวพี่อรภรรยาเก่าพี่เสือ”

อินทิราทักทายหญิงสาวด้วยท่าทีที่เป็นมิตรแต่คำพูดของเธอสร้างความหน่วงหัวใจให้ทรายแก้วไม่น้อย

“ยินดีเช่นกันค่ะ”

“เดี๋ยวอินไม่รบกวนทั้งสองแล้วนะคะ..ต้องขอตัวก่อนนะคะเพื่อนรออยู่ค่ะ”

มือเรียวชี้ไปที่บ้านริมชายหาดไม่ใกล้ไม่ไกลกับที่พักของชาติเสือเท่าไรนัก

“เย็นนี้มากินมื้อเย็นกับพี่สิ”

“อินกลับตอนบ่ายค่ะ..ส่วนเช้านี้ก็ต้องกินกับเพื่อนๆไว้วันหลังเราค่อยมากินข้าวด้วยกันยังไงเราก็ได้เจอกันอีกแน่นอนค่ะ”

“ก็ได้..ติดต่อหาพี่บ่อยๆล่ะ”

“ค่ะ”

คำพูดคำจาของทั้งสองทำทรายแก้วรู้สึกเหมือนว่าตัวเองเป็นส่วนเกินหากอินทิราเข้ามาในชีวิตของชาติเสือแบบนี้เชื่อได้ร้อยเปอร์เซ็นเลยว่าอย่างไรชาติเสือคงไม่มีวันลืมอินทุอรแน่นอน

“พี่พามาเที่ยวไม่ชอบเหรอไม่ค่อยร่าเริงเลย”

ชาติเสือเข้ามารวบกอดร่างบางในชุดนอนที่นอนฟุบอยู่บนเตียงก่อนแล้วหญิงสาวพลิกตัวหันหน้ามาตอบชายหนุ่ม

“ชอบค่ะ...แค่เพลียแดดเท่านั้น”

ริมฝีปากบางเปรยรอยยิ้มอ่อนก่อนจะส่ายหัวเบาๆไม่อยากทำให้ชาติเสือไม่สบายใจ

“งั้นก็นอนเถอะคืนนี้พี่ให้พัก”

“ขอบคุณนะคะ”

ทรายแก้วนอนซุกอยู่กับอกอุ่นเธออยากจะเก็บความรู้สึกดีๆนี้ไว้ให้มากที่สุดหากวันหนึ่งชายหนุ่มไม่ต้องการให้เธออยู่ในชีวิตแล้วเธอจะได้มีแต่สิ่งดีๆที่จดจำเก็บไว้

“เฮ้อ..”

สองวันแล้วที่ทรายแก้วกลับมาอยู่ที่บ้านกับชาติเสือช่วงนี้เธอค่อนข้างเหม่อลอยผิดปกติเพราะยิ่งรู้สึกดีกับชาตืเสือมากเท่าไรคำที่ว่าชายหนุ่มไม่ได้รักตัวเองก็ตามมาหลอกหลอนมากเท่านั้น

“คุณทรายพี่เสืออยู่หรือเปล่าคะ”

“อ้าว..คุณอินพี่เสืออยู่ในห้องทำงานค่ะฉันไปตามให้นะคะ”

ทรายแก้วหน้าตื่นเล็กน้อยเมื่อเห็นอินทิราโผล่เข้ามาในบ้านทั้งที่ไม่มีใครบอกล่วงหน้าว่าหญิงสาวนั้นจะมา

“คุณทรายคะ...เดี๋ยวฉันไปหาเค้าเองค่ะฉันเคยมาที่นี่บ่อยๆ.. อ่อ.. ขอน้ำผลไม้ให้อินด้วยนะคะ”

อินทิรารีบรั้งทรายแก้วเอาไว้เพราะคิดว่าเธอเดินขึ้นไปหาชาติเสือที่ห้องทำงานเองจะดีกว่า

“ได้ค่ะ... เดี๋ยวฉันถือตามไปให้นะคะ”

“ขอบคุณค่ะ”

ก๊อกๆๆ

อินทิราเดินดุ่มมาตรงหน้าห้องทำงานของชาติเสือจะเคาะประตูสองสามทีและค่อยๆเปิดเข้าไปด้านใน

“พี่เสือคะ”

“อ้าว.. อินจะมาทำไมไม่บอกพี่ก่อน”

ชาติเสือรีบลุกพรวดต้อนรับสาวน้อยที่พึ่งเข้ามาหน้าระรื่น

“เซอร์ไพรซ์น่ะค่ะ...อินเอาของมาฝาก”

อินทิรารีบล้วงของบางอย่างจากกระเป๋ายื่นให้ชาติเสือเพราะเธอคิดว่าของชิ้นนี้ชาติเสือน่าจะไม่มี

“รูปลูก..เหรอ”

ชาติเสือรับรูปอัลตร้าซาวน์จากอินทิราเห็นคราแรกก็รู้ได้เลยว่ามันเป็นภาพของลูกเขาที่ไม่สามารถลืมตาดูโลกได้สีหน้าของชายหนุ่มเริ่มหดหู่ลงจนเห็นได้ชัด

“ค่ะ..อินอยากให้พี่เสือเก็บไว้เพราะตอนนั้นพี่อรยังไม่ทันให้...เอ่อ..อินไม่รู้ว่าพี่เสือจะลืมพี่อรหรือยังเพราะพี่เสือมีคุณทรายอยู่แล้ว”

“คือเรื่องนี้พี่ก็ไม่ได้ตั้งใจเหมือนกัน”

“ไม่ได้ตั้งใจให้คุณทรายมาอยู่ในชีวิตเหรอคะ”

เสียงของอินทิราที่กำลังพูดคุยอยู่กับชาติเสือทำให้คนที่เดินถือแก้วน้ำผลไม้ขึ้นมาต้องหยุดชะงักอยู่หน้าห้อง

“พี่เจอทรายแก้วก็เพราะพี่ชายเธอขโมยรถของพี่ไปขายแล้วใช้ตัวเธอใช้หนี้แทน.. พี่ให้ทรายแก้วเป็นภรรยาเพื่อต้องการประชดคุณแม่เท่านั้นไม่ชอบที่ท่านส่งผู้หญิงคนนั้นคนนี้มาให้และอคติกับผู้หญิงไม่มีชาติตระกูล”

ชาติเสือกล้าเล่าเรื่องนี้โดยไม่ต้องปิดบังอะไรกับอินทิราเพราะเขาไว้ใจเธอพอๆกับที่ไว้ใจอินทุอรสิ้นเสียงของชายหนุ่มทรายแก้วที่ยืนน้ำตาคลออยู่หน้าห้องก็ไม่กล้าที่จะเคาะประตูเข้าไปเธอตัดสินใจเดินลงบันไดมาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะไม่อยากฟังอะไรต่อให้รู้สึกบีบหัวใจ