“ผีพนันอย่างมึงจะเอาอะไรมาเสนอกูรถกูตั้งกี่ล้านมึงมีอะไรที่มันจะมีค่ามาต่อรอง”
ชาติเสือลดปากกระบอกปืนลงทั้งก้มมองหน้าหัวขโมยตรงหน้าอย่างสงสัยว่าคนอย่างเสธฐาจะเอาอะไรมาต่อรองกับเขา
“ผมมีน้องสาว”
พลั้กกก
สิ้นเสียงเอ่ยของเสธฐาชาติเสือก็วาดขายาวเตะเสยคนที่นั่งกองอยู่กับพื้นจนหงายท้องด้วยท่าทีไม่พอใจที่เห็นอีกฝ่ายกลัวตายจนใช้ชีวิตน้องสาวตัวเองมาเป็นข้อต่อรอง
“มึงอย่าบอกนะว่าจะเอาน้องสาวมาใช้หนี้...อืม...ถ้ามึงแน่มากูก็แน่กลับบอกที่อยู่น้องมึงมา”
ชาติเสือท้าวเอวมองเสธฐาอย่างสมเพชแต่ในหัวก็พลันคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้จึงยอมรับข้อเสนอของเสธฐาดูก่อน
ก๊อกๆๆ
“พวกคุณเป็นใครคะ?”
ร่างบางในชุดเดรสสายเดี่ยวยาวสีชมพูอ่อนปล่อยผมยาวสยายเดินออกมาเปิดประตูเมื่อได้ยินเสียงคนเคาะในขณะที่เธอนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องนั่งเล่นช่วงสายๆเมื่อประตูเปิดออกได้ดวงตากลมโตก็ฉายแววตกใจพอสมควรที่เห็นชายฉกรรจ์สามสี่คนยืนเรียงรายอยู่ตรงหน้า
“พี่ชายคุณอยู่กับพวกเรากรุณาตามผมมาด้วยครับ”
เด้กเดี่ยวยื่นมือถือที่มีรูปสภาพของเสธฐาตอนนี้ให้กับทรายแก้วได้ดูเพื่อที่จะได้ไม่ต้องอธิบายอะไรมากมายนัก
“หา...พี่เสธ”
ทรายแก้วตัวชาวาบกลืนน้ำลายไม่ลงคอเมื่อเห็นสภาพพี่ชายเธอก่อนจะรีบตามคนกลุ่มนั้นไปทันทีทั้งที่ก็มีอาการกลัวจับใจแต่เป็นห่วงพี่ชายของเธอมากกว่า
รถตู้คันหรูใช้เวลาแล่นไม่นานนักก็เข้ามาถึงเรือนรังเสือเรือนที่ชาติเสือนั้นจะใช้ตัดสินโทษคนที่กล้าสร้างปัญหาให้กับเขาเรือนนี้จะอยู่ท้ายเรือนหลังใหญที่เขาอยู่ไม่ไกลกันนักแต่ค่อนข้างลับตากับคนนอกพอสมควร
“เชิญครับ”
เด็ดเดี่ยวเดินนำทรายแก้วลงมาที่ชั้นใต้ดินเขาเปิดประตูผายมือให้หญิงสาวนั้นเดินเข้าไปคนเดียวในนั้นมีเสธฐาและชาติเสือรอเธออยู่ที่นั่น
“ทราย”
เมื่อเห็นคนเป็นน้องสาวเดินเข้ามาเสธฐาก็รีบเรียกด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเริ่มใจชื้นเพราะรู้ว่าตนนั้นมีโอกาสรอดชีวิต
“พี่เสธ...ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะคะ”
ทรายแก้วเข่าทรุดนั่งฟุบอยู่ข้างคนเป็นพี่ที่ใบหน้าเนื้อตัวมีแต่รอยฟกช้ำน้ำตาคลอไม่รู้ว่าพี่ชายเธอต้องมาอยู่ในสภาพนี้เพราะอะไรกัน
“นี่น่ะเหรอน้องสาวแกก็น่ารักดีนี่...ค่อยสมกับการต่อรองหน่อย”
ชาติเสือมองหญิงสาวร่างบางตั้งแต่เธอเดินเข้ามาเขายอมรับว่าเธอสวยน่ารักราวกับตุ๊กตาสมกับเป็นเครื่องต่อรองไม่น้อยดูท่าเธอจะเลือกมองเพียงแค่พี่ชายเธอเท่านั้นจนไม่เห็นเขาที่นั่งอยู่ไม่ห่าง
“ต่อรองอะไรคะพี่เสธ”
ทรายแก้วเงยหน้ามองคนร่างสูงที่พึ่งส่งเสียงอย่างตกใจไม่ยักเห็นเขาอยู่ในนี้ในคราแรกทั้งสงสัยกับคำว่าต่อรองที่อีกฝ่ายพูดออกมาว่ามันคืออะไร
“พี่เธอขโมยรถฉันไปใช้หนี้พนันแล้วก็จะยกเธอให้ฉันแลกกับการที่จะไม่ถูกฆ่าไง”
เป็นชาติเสือที่รีบเผยให้หญิงสาวนั้นกระจ่างว่าที่ต้องมาที่นี่เป็นเพราะเหตุอันใดก่อนจะหย่อนก้นลงนั่งเก้าอี้ตัวใหญ่ด้วยท่าทีสีหน้าเรียบเฉย
“อ..อะไรนะคะพี่เสธ”
ทรายแก้วตัวชาวาบไม่คิดว่าพี่ชายเธอจะใช้เธอเป็นข้อต่อรองและที่เธอเสียใจกว่านั้นก็คือพี่เธอกลับไปยุ่งกับการพนันจนเกิดเรื่องอีกเธอเคยเตือนเขาครั้งแล้วครั้งเล่าไม่เข้าใจว่าทำไมถึงไม่คิดจะฟังกันบ้าง
“ช่วยพี่ด้วยทราย”
เสธฐามองหน้าน้องสาวตนตาละห้อยตอนนี้เขามีเธอคนเดียวที่เป็นความหวังว่าเขาจะมีทางรอด
ทรายแก้วนั่งน้ำตาไหลพรากในหัวเธอตอนนี้มืดแปดด้านไปหมดดวงตากลมโตจ้องมองหน้าพี่ชายเธอด้วยความขุ่นเคืองที่ยุ่งกับอบายมุขจนสร้างปัญหาใหญ่ขึ้นมาได้
“จะยอมอยู่กับฉันไหม”
ชาติเสือไม่ชอบใจที่ยังไมได้ฟังคำตอบจากทรายแก้วเขาลุกเดินมากระชากเสธฐาบิดแขนของชายหนุ่มคราเดียวจนแทบหักคนถูกกระทำก็ร้องโอดโอยด้วยความทรมาน
“โอ้ยยย...”
“นี่คุณ..ปล่อยพี่ฉันนะ”
ทรายแก้วรีบไปรั้งตัวร่างใหญ่ออกจากการทำร้ายพี่ชายของเธอเพราะแค่นี้ก็สะบักสะบอมมากพออยู่แล้ว
“ตอบสิวะว่าจะยอมไหม”
ชาติเสือยอมปล่อยมือก่อนจะยกกระบอกปืนจ่อที่เสธฐาเพื่อเค้นคำตอบจากหญิงสาวเพราะเขาไม่ชอบรออะไรนานๆ
“ยอม..ฉันยอมก็ได้ปล่อยพี่ฉันไป”
ร่างบางสะอึกสะอื้นพร้อมยกมือเรียวปาดน้ำตาเธอรักตัวเองก็จริงแต่ก็รักพี่ชายเธอมากกว่าเธอจะไม่ยอมให้พี่ชายเธอเป็นอะไรไปเด็ดขาดจึงตอบตกลงกับคนตัวโตไปโดยดี
“ดี...งั้นไปกับฉัน...รบมาลากมันออกไป”
ชาติเสือคว้าแขนเรียวดึงร่างบางเข้ามาหาตัวก่อนจะตะโกนเรียกนักรบที่รออยู่ด้านนอกให้เข้ามาข้างในเพื่อพาตัวเสธฐาออกไป
“ครับคุณเสือ”
“จะพาพี่เสธไปไหน”
ทรายแก้วหันไปมองพี่ชายที่กำลังถูกหามหน้าตาตื่นกลัวว่าพี่เธอนั้นจะถกพาไปทำร้ายที่ไหนอีก
“พาไปทำแผลไงอยากให้มันตายหรือไง”
ชาติเสือตะคอกหญิงสาวเสียงแข็งก่อนจะลากให้เธอนั้นเดินตามกลับมาที่เรือนใหญ่ที่อยู่ของเขา
คนตัวโตรู้สึกขัดใจเล็กน้อยที่หญิงสาวนั้นเดินตามตนไม่ค่อยจะทันจำต้องให้เขาดึงเธออยู่เรื่อยเมื่อเข้ามาในห้องโถงในเรือนได้ร่างบางก็ถูกเหวี่ยงลงบนโซฟาทันที
“โอ้ย..”
ร่างสูงยืนเท้าเอวจ้องหน้าคนในชุดนอนสีชมพูครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยคำสั่งที่ต้องการให้หญิงสาวนั้นทำตามออกมา
“ต่อไปนี้เธอต้องอยู่กับฉัน..อ่อ..อีกอย่างเธอต้องออกหน้ากับครอบครัวฉันว่าเธอเป็นเมีย”
“อะไรนะคะ”
ใบหน้าหวานที่แปดเปื้อนไปด้วยน้ำตาดูจะหดหู่ยิ่งกว่าเดิมที่ต้องมารับคำสั่งที่น่าลำบากใจ
“ฉันยังพูดไม่จบ...ที่ฉันตกลงรับข้อเสนอพี่ชายเธอก็เพราะต้องการให้เธอแต่งงานกับฉันเพื่อที่จะกันผู้หญิงคนอื่นที่เข้าหาฉัน..อีกอย่าง..ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้เพราะตอนนี้ฉันเป็นเจ้าของเธอแต่เธอต้องจำเอาไว้ว่าเธอไม่ใช่เจ้าของฉัน”
ชาติเสือยืนกอดอกร่ายยาวเสียงดังฟังชัดหวังว่าหญิงสาวจะเข้าใจกับคำพูดของเขาในครั้งเดียว
“เฮ้อ..ฉันต้องอยู่กับคุณนานเท่าไร”
ทรายแก้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ตั้งสติเพื่อให้ตัวเองตั้งรับเรื่องที่ถาโถมเข้ามาให้ได้คำพูดของชายหนุ่มเมื่อครู่เธอเข้าใจทุกคำแต่อยากจะรู้ว่าคนตรงหน้าต้องการให้เธอทำตามคำสั่งนานเท่าไรถึงจะพอใจ
“จนกว่าฉันจะพอใจ”
เรื่องนี้ชาติเสือยังไม่ได้คิดตอนนี้คิดแค่อยากจะเห็นหน้าแม่เขาเสียเหลือเกินว่าถ้าหากเขาไปบอกว่าแต่งงานกับผู้หญิงชาวบ้านธรรมดาจะมีท่าทีอย่างไร
“ค่าเสียหายที่พี่ชายฉันขโมยไปเท่าไร”“ทำไม”“ฉันจะขอใช้คืนให้...แล้วพอฉันใช้คืนหมดคุณก็ปล่อยฉันไป”ทรายแก้วรวบรวมความกล้าเอ่ยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงประหม่าตอนนี้เธอยังมีงานเป็นพยาบาลคงมีเงินผ่อนให้เขาได้ตลอดจึงอยากวอนขอความเห็นใจ“หึ่...ตอนนี้ฉันไม่ได้ต้องการเงิน”ร่างสูงก้าวประชิดคนที่นั่งก้มหน้าบนโซฟายื่นมือเชยคางของหญิงสาวให้มองหน้าเขาชัดๆเวลาเขาพูดอะไรจะได้ได้ยินเต็มสองรูหู“...ต้องการแค่ตัวเธอเท่านั้นและอย่าคิดที่จะหนีไปจากฉันเพราะฉันตามเธอกลับมาได้แน่หรือไม่ฉันก็จะเอาชีวิตพี่ชายเธอไปแทน”เรื่องเงินเขาไม่ได้สนใจอยู่แล้วในเมื่อเขาตัดสินใจจะใช้เธอเป็นเครื่องมืออะไรก็เปลี่ยนความคิดของเขาไม่ได้“ก็ได้ๆฉันยอมทำตามคุณทุกอย่าง”หญิงสาวเริ่มสะอื้นขึ้นมาอีกรอบเมื่อเขาเอาชีวิตของพี่ชายเธอขึ้นมาขู่“เธอชื่อทรายแก้ว”ชาติเสือก้มลงถามหญิงสาวเสียงเย็นยะเยือกใกล้กับพวงแก้มนวลจนทรายแก้วต้องเอียงหน้าหนีก่อนจะพยักหน้าเป็นคำตอบให้กับเขาเพราะเธอกำลังกลั้นเสียงสะอื้นจนไม่สามารถเอ่ยอะไรออกมาเป็นคำได้“ฉันชื่อเสือต่อจากนี้เรียกฉันว่าคุณเสือ...หรือจะเรียกว่าผัวก็แล้วแต่เธอเพราะอีกหน่อยเธอก็ต้องนอนอ้าขาให้ฉ
เกือบกลางดึกทรายแก้วยังคงนั่งเหม่อบนโซฟาสีเทาในห้องนอนกว้างของชาติเสือหลังจากที่ชายหนุ่มอาบน้ำเรียบร้อยแล้วเขาก็ออกไปนั่งดื่มที่ระเบียงนอกห้องนอนทิ้งให้เธอนั่งอยู่ในนี้คนเดียวครั้นจะอาบน้ำก็ไม่มีเสื้อผ้าจะเปลี่ยนจะนอนเสียเลยก็คงจะนอนไม่หลับเพราะทั้งแปลกที่แปลกทางอีกทั้งยังต้อมาร่วมห้องกับผู้ชายที่ไม่คุ้นเคยกันอีก“เฮ้อ...”หญิงสาวนั่งถอนหายใจสับสนอึดอัดเรื่องที่เกิดขึ้นมันเร็วมากจนเธอตั้งตัวไม่ทันเมื่อช่วงสายเธอพึ่งจะบอกเลิกกับคนรักเวลาห่างกันไม่เท่าไรเธอกลับต้องกลายมาเป็นผู้หญิงของคนที่ไม่รู้จักอย่างปฏิเสธไม่ได้ยิ่งคิดก็ยิ่งหดหู่ใบหน้าหวานกวาดมองซ้ายมองขวาไปทั่วห้องกว้างเธอเริ่มบุ้ยปากน้ำตาหยอดน้อยก็เริ่มไหลคิดถึงบ้านคิดถึงวันข้างหน้าที่ไม่มีวันรู้ได้เลยว่าเธอจะต้องเผชิญกับอะไรบ้าง“มานั่งเหม่ออะไรอยู่ตรงนี้ทำไมไม่ไปอาบน้ำ”ร่างสูงในชุดคลุมสีเทาปล่อยผมหยิกยาวประบ่าเดินถือขวดไวน์ราคาแพงดุ่มๆมายืนตรงหน้าหญิงสาวก่อนจะเอ่ยเสียงห้วนมองร่างบางเขม็งเขาอุตส่าห์ปล่อยให้เธออยู่ในนี้คนเดียวนานสองนานยังไม่จัดการกับตัวเองให้เรียบร้อยก่อนที่จะขึ้นเตียงพร้อมเขาอีกทรายแก้วรีบก้มหน้ายกมือปาดน้ำตาให
“อืม..”จมูกโด่งกดจูบสูดดมเนื้อนวลนุ่มนิ่มกลิ่นหอมในตัวของเธอนั้นเป็นกลิ่นที่ปลุกอารมณ์สวาทในตัวของเขาได้เป็นอย่างดีมือหนาถลกเสื้อเชิ้ตที่หญิงสาวสวมใส่ขึ้นก่อนจะก้มลงบดจูบยอดอกอิ่มชูชันอย่างกระหาย“อืม..”ริมฝีปากบางขบเม้มจนแทบห้อเลือดเมื่อความวาบหวามแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัวมือน้อยทั้งสองกำจิกหมอนนุ่มที่อยู่ใต้หัวแน่นเผลอไผลแอ่นอกรับสัมผัสคนตัวโตโดยที่ควบคุมไม่ได้เมื่อดูดดึงสัมผัสขยำเนื้ออกนวลนุ่มจนพอใจแล้วจึงเลื่อนขึ้นบดจูบริมฝีปากบางอีกครั้งก่อนจะวาดมือเอื้อมลงใช้นิ้วเรียวสัมผัสโคนขาอ่อนลงไปที่ของสงวนของหญิงสาวนิ้วร้ายเริ่มไต่ผ่านไรขนมาสัมผัสปากทางช่องทางรักที่แห้งผาดก่อนจะเริ่มกดปลายนิ้วเข้าปากทางสวาทแต่ดูท่าว่ามันจะยังปิดสนิทจนผ่านเข้าไปได้ยากเสียเหลือเกิน“อื้อ.. อื้มม..”ขาเรียวทั้งสองดินพล่านเมื่อรู้สึกเจ็บที่ของสงวนแต่มีหรือที่นิ้วร้ายนั้นจะหยุดการกระทำเพราะรู้ดีว่าจะทำอย่างไรให้คนตัวเล็กเลิกดิ้นได้นิ้วโป้งร้ายรีบบดขยี้เม็ดสวาทสีสวยด้วยความนุ่มนวลจนขาเรียวทั้งสองที่ถีบไปมาเริ่มผ่อนแรงลงเปลี่ยนเป็นบิดไปมาด้วยความกระสันแทนดวงตากลมโตปรือหยาดเยิ้มร่างกายบิดเร่าเสียวกระสันอย่างควบ
“จะพาฉันไปไหนคะ”เสียงแหบพร่าถามชายหนุ่มที่พาเธอเดินออกนอกห้องนอนอย่างเหนื่อยอ่อนรู้สึกปวดหัวเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมด“จดทะเบียนสมรสไง”ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบขณะพาร่างบางลงบันได“อะไรนะคะ”คิ้วบางได้รูปเริ่มขมวดจนติดกันหวังว่าที่เธอได้ยินเมื่อครู่แค่หูฝาดไปแต่คนตัวโตก็ยังไม่ให้คำตอบอะไรกับเธอ“มาแล้วครับ...โทษทีนะครับภรรยาผมไม่ค่อยสบาย”ขาติเสือวางร่างบางลงบนโซฟาต่อหน้าเจ้าหน้าที่อย่างเบามือก่อนจะหย่อนก้นลงนั่งข้างๆหญิงสาวและส่งยิ้มทักทายคนที่นั่งตรงข้ามอย่างเป็นมิตร“ไม่เป็นไรครับถ้าคุณทั้งสองพร้อมแล้วก็เซ็นเลยครับ”เจ้าหน้าที่เห็นสองสามีภรรยาลงมาได้ก็ยิ้มยินดีกับทั้งคู่และยื่นทะเบียนสมรสตรงหน้าคนทั้งสองได้เซ็น“ครับ”ชาติเสือหยิบปากกาเซ็นชื่อบนทะเบียนสมรสโดยไม่รีรอเสร็จแล้วจึงหันมาส่งสายตาแข็งกร้าวให้คนที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่ข้างๆหยิบปากกาเซ็นชื่อเสียที“เซ็นสิครับที่รัก..”น้ำเสียงเย็นยะเยือกเอ่ยพร้อมยื่นมือจับหน้าขาของทรายแก้วเบาๆทั้งสายตายังคงจับจ้องไปที่หญิงสาวไม่วางทำให้เธอต้องจำใจยกปากกาเซ็นบนทะเบียนสมรสโดยที่ปฏิเสธอะไรไม่ได้ในใจของทรายแก้วตอนนี้ห่อเหี่ยวยิ่งกว่าเดิมหลายเท่าหากเข
ทรายแก้วนอนตัวเกร็งแม้นเขาจะสัญญาว่าไม่ทำอะไรแต่เธอก็ใช่ว่าจะชินกับการนอนแนบใบหน้าติดกับแผงอกกว้างของเขาแบบนี้“แบบนี้สิสบาย”ชายหนุ่มเอื้อมมือปิดไฟกระชับกอดร่างบางนุ่มนิ่มให้แน่นกว่าเดิมก่อนจะปิดเปลือกตาลงด้วยความผ่อนคลายจากกลิ่นหอมอ่อนๆของกายสาวทรายแก้วยังคงนอนแน่นิ่งคาอกอุ่นพักใหญ่ไม่นานนักก็ผล็อยหลับไปเพราะฤทธิ์ยาที่กินเมื่อช่วงก่อนนอนบริษัทxxxชาติเสือเดินทางมาที่บริษัททัวร์ตั้งแต่ช่วงเช้ากว่าจะรวบรวมหลักฐานได้ครบก็ปาไปเกือบเที่ยงแล้วจึงเรียกตำรวจมาจัดการกับคนผิดชาติเสือมีสีหน้าบึ้งตึงตั้งแต่รู้ตัวคนผิดเขาไว้ใจผู้จัดการคนนี้มากไม่คิดว่าจะถูกหักหลังได้เหตุการณ์เป็นเช่นนี้เขาคงต้องให้คนในครอบครัวที่ไว้ใจบริหารงานเองเสียแล้ว“หลักฐานทั้งหมดตามนี้เลยครับคุณตำรวจ”“ครับ..”นักรบยื่นหลักฐานทั้งหมดให้ตำรวจที่รายล้อมอยู่ในห้องประชุมของบริษัทตอนนี้คนผิดอย่างสกลผู้จัดการบริษัทวัย50นั่งหน้าเจื่อนอยู่ตรงหน้าชาติเสือด้วยท่าทีที่รู้สึกผิด“บอสครับผมผิดไปแล้วครับอย่าเอาผิดผมเลยที่ผมทำไปเพราะต้องการหาเงินให้ครอบครัวตอนนี้ลูกผมก็กำลังจะเข้ามหาลัยต้องใช้เงินเยอะพอสมควร”ในขณะที่ตำรวจกำลังคุมตัวสก
ทรงพลพาทรายแก้วขับรถมาจอดที่หน้าบ้านพักหลังเล็กกลางป่าหลังที่เขาเคยพาทรายแก้วมาเที่ยวเล่นบ่อยๆที่เขาพาหญิงสาวมาที่นี่เพราะอยากจะง้อเธอให้สำเร็จโดยที่หญิงสาวจะหลบหน้าเขาไปไหนไม่ได้ง่ายๆอีก“ตกลงมีเรื่องอะไรจะคุยกับทรายคะ”ร่างบางที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับเห็นทรงพลเอาแต่นั่งนิ่งไม่ยอมพูดจาเธอจึงต้องเอ่ยถามเพื่อทำลายความเงียบหากเขาอยากจะคุยอะไรจะได้คุยให้จบเสียตรงนี้ทรงพลหันมามองหน้าหญิงคนรักก่อนจะรีบเปิดประตูลงจากรถเดินข้ามมาอีกฝั่งเพื่อกระชากร่างบางลงจากรถตามเขาเข้าไปในบ้าน“ปล่อยทรายพี่พลทรายแต่งงานมีสามีแล้วอย่ายุ่งกันอีกเลยนะ”ทรายแก้วเห็นท่าไม่ดีจึงขอร้องให้ชายหนุ่มปล่อยเธอไปคิดว่าอาการของทรงพลตอนนี้เธอจะพูดจามีเหตุผลอะไรแค่ไหนเขาคงไม่รับฟัง“พี่รู้ว่าทรายไม่ได้รักมันแต่งกับมันก็เพราะเงิน”ทรงพลฉุดกระชากร่างบางเข้ามาในห้องนอนได้เขาก็ตรึงเธอเอาไว้กับผนังห้องหมายจะขืนใจหากง้อขอคืนดีเธอไม่ชอบเขาก็จะใช้วิธีนี้เพื่อที่จะให้ได้ตัวเธอมาเป็นของเขา“จะแต่งเพราะอะไรก็ช่างแต่เราเลิกกันแล้วพี่เองก็มีคนของพี่อยู่แล้วอย่ามายุ่งกับทรายอีก..ปล่อย..”ทรายแก้วตวาดเสียงฝาดใส่คนที่กำลังซุกไซร้ใบหน้าคมท
“อื้อๆๆ..ปล่อยย...ฮื่ออๆๆ”ร่างบางหัวสั่นหัวครอนเป็นจังหวะเร่าร้อนตามแรงกระแทกของสะโพกแกร่งอกอิ่มนุ่มนิ่มที่กำลังกระเพื่อมถูกกอบกุมด้วยสองมือหนาบดขยำขยี้เล่นจนเป็นรอยแดงการกระทำป่าเถื่อนสร้างความเจ็บปวดทวีคูณจากเดิมหลายสิบเท่าชายหนุ่มไม่คิดปราณีคนที่สะอึกสะอื้นทรมานแม้แต่น้อยเพราะคิดว่าความเจ็บปวดเช่นนี้เธอสมควรจะได้รับมัน“เป็นยังไงถึงใจเธอไหมล่ะวันหลังจะได้ไม่ต้องร่านอีก”ชาติเสือโหมกระหน่ำซอยสะโพกใส่หญิงสาวหนักหน่วงจนเตียงเล็กขยับเขยื้อนแทบไม่อยู่ติดที่เสียงดังเอี๊ยดอ๊าดจนคนด้านนอกรับรู้ทุกอย่างว่าเกิดอะไรขึ้นด้านใน“อื้อ..”เมื่อกระแทกกระทั้นด้านหน้าจนพอใจมือหนาก็จับพลิกร่างบางให้หันหลังยกสะโพกมนขึ้นเสียบแท่งร้อนเข้าร่องสวาทที่มีแต่มีแต่รอยเลือดพรวดเดียวก่อนจะกดใบหน้าหวานให้ติดเตียงนุ่มแล้วอัดซอยสะโพกถี่ยิบอย่างไร้ความนุ่มนวล“พอแล้ว... ฉัน.. ไม่ไหว.. ฮือๆๆๆ”แรงบดกระแทกสร้างความเจ็บปวดจนร่างบางต้องส่งเสียงสั่นเครือแหบพร่าร้องขอความเห็นใจ“หึ่..อ่า..อ้าสส..”คนตัวโตเงยหน้าร้องระบายความเสียงซ่านเขาไม่สนใจเสียงร้องอ้อนวอนของร่างเล็กยิ่งเธอร้องให้หยุดเท่าไรเขายิ่งอัดซอยสะโพกหนักขึ้น
“ฉันสั่งอะไรก็ทำๆไปเถอะน่า...อีกอย่างต่อไปนี้เรียกฉันว่าพี่เสือแล้วก็แทนตัวเองว่าทรายเวลาพูดกับฉัน...อีกครึ่งชั่วโมงแม่ฉันจะมาถึงที่นี่ไปเตรียมตัว”ชาติเสือว่าจบก็ลุกขึ้นเดินหนีหญิงสาวออกไปนอกห้องทั้งที่วันนี้เขาว่าจะไม่ดุเธออยู่แล้วเชียวแต่ความช่างถามของเธอก็ทำให้เขาหงุดหงิดจนได้“ค่ะ..”ดวงตากลมโตจ้องมองไล่หลังร่างสูงก่อนจะก้มหน้างุดบุ้ยปากถอนหายใจไม่ชอบเอาเสียเลยที่จะต้องถูกสั่งให้ทำโน่นทำนี่ทั้งที่ตัวเองไม่เต็มใจแต่ก็ขัดอะไรไม่ได้ชาติเสือเดินจูงมือร่างบางในชุดเดรสแขนกุดยาวสีครีมเดินออกมาต้อนรับคนเป็นแม่ที่หน้าบ้านขณะที่รถตู้คันหรูแล่นเข้ามาถึง“สวัสดีครับคุณแม่”มือหนายกไหว้คนเป็นแม่หน้าระรื่นเมื่อเห็นว่าพึ่งจะลงมาจากรถผิดกับสุรีพรหญิงวัยกลางคนที่ยังดูสาวไม่สร่างเธอลงจากรถตู้สีดำคันหรูที่เด็ดเดี่ยวพึ่งจะขับไปรับที่สนามบินได้ก็ยืนหน้าบึ้งตึงจดจ้องแต่ร่างบางที่กำลังยืนหน้าเจี๋ยมเจี้ยมอยู่ข้างลูกชายเธอไม่วางยอมรับว่ารูปร่างหน้าตาหญิงสาวน่ารักน่าเอ็นดูแต่เธอก็ยังไม่ไว้ใจอยู่ดีกลัวว่าเธอจะมาปอกลอกลูกชายดั่งคนที่เคยได้พบได้เจอมาก่อนหน้าผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตลูกชายที่ไม่ผ่านสายตาของเธ
วันเวลาพ้นผ่านนานร่วมขวบปีณ เกาะเล็กๆทางภาคใต้ที่ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักมากนักเป็นเกาะที่สุรีพรสัมปทานเอาไว้เพื่อทำฟาร์มหอยมุกชาติเสือมาอยู่ที่นี่ได้ร่วมหนึ่งปีแล้วเขาใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายคอยคุมงานที่นี่ว่างก็ออกเรือหาปูหาปลาแก้เหงาตามประสาที่เขามาอยู่ที่นี่ก็เพราะเมื่อครั้งที่เจ็บครั้งนั้นเขาขอให้ทรายแก้วกลับมาอยู่ด้วยเธอตอบตกลงแต่ต้องรอให้เธอพร้อมก่อนเท่านั้นโดยเธอจะขอไปอยู่ที่อื่นเพื่อทำใจให้ลืมเรื่องราวในอดีตแล้วเธอจะกลับมาอยู่กับเขาชาติเสือที่กลัวว่าถึงเวลานั้นแล้วหญิงสาวจะหายไปจากชีวิตของเขาจึงเลือกที่จะให้ทรายแก้วอยู่ที่บ้านส่วนเขาก็ขอมาอยู่ที่เกาะแทนอย่างน้อยเธอไม่ได้อยู่ในสายตาแต่อยู่ในที่ของเขาก็ยังดีนี่ก็ร่วมหนึ่งปีแล้วชายหนุ่มยังไม่เห็นว่าจะมีวี่แววที่ทรายแก้วจะเอ่ยมาเสียทีว่าพร้อมที่จะอยู่กับเขาแล้วคนความอดทนต่ำอย่างเขาต้องมาฝึกรออะไรที่ไม่มีจุดหมายเป็นอะไรที่ยากมากจริงๆแต่เพื่อทรายแก้วเขายอมทุกอย่างขณะที่นั่งรับลมยามเย็นอยู่ที่ริมชายหาดหน้าบ้านไม้ริมทะเลหลังใหญ่ท้ายเกาะจู่ๆชาติเสือก็ต้องรีบหันขวับไปตามเสียงร้องโยเยของเด็กน้อยที่ดังมาแต่ไกล“แอ้..แง่ๆๆ..”“โอ๋ๆ..ไม่ร้อ
“ผมรู้ครับว่าใครเป็นคนจับตัวคุณทรายไป”“สิชล”ชาติเสือมองไปยังผู้ชายที่เขารู้จักดีว่าเป็นใครเขาคือสิชลเพื่อนสนิทในกลุ่มของอินทุอรแต่ไม่รู้ว่าสิชลนั้นรู้ได้อย่างไรว่าทรายแก้วถูกจับตัวไป“เรื่องทุกอย่างเป็นฝีมือของอิน”“อิน.. ทำไม”ทุกคนต่างหูผึ่งจ้องมองมายังชายผู้มาใหม่รอฟังคำอธิบายของเขาเป็นตาเดียว“คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม”ทรายแก้วที่ถูกมัดมือมัดเท้านั่งอยู่มุมห้องมองอินทิราอย่างไม่เข้าใจว่าหญิงสาวหลอกให้เธอตามมาที่นี่แล้วกระทำกับเธอแบบนี้เพราะอะไร“ก็เพราะเธอดันซวยเป็นคนรักของพี่เสือน่ะสิ”อินทิราสบถออกมาด้วยท่าทีเป็นคนละคนกับที่ทรายแก้วเคยรู้จักเธอดูมีความโกรธแค้นในใจมากมายแววตาของเธอก็ดูเศร้าอย่างเห็นได้ชัด“คนรักเหรอ...ฉันไม่ใช่คนที่เค้ารักคุณเข้าใจผิดแล้ว”ทรายแก้วรีบปฏิเสธ“ฉันรู้ว่าเธออยู่กับพี่เสือเพราะสัญญาแต่ฉันไม่ได้โง่จนดูไม่ออกว่าเธอกับพี่เสือรักกันจริงๆ”“แล้วคุณทำแบบนี้เพื่ออะไร”“ฉันจะฆ่าเธอต่อหน้าพี่เสือฉันจะทำให้พี่เสือสูญเสียคนที่ตัวเองรักอย่างที่ฉันสูญเสียพี่อรไง.. ตอนนั้นฉันจ้างคนมาฆ่าแกแต่พี่เสือก็ดันรับเคราะห์แทน..แต่ตอนนี้เธอได้ตายจริงๆแน่”“ค.. คุณอิน!”“ตั้งแต่
สุรีพรรับรู้เรื่องราวทุกอย่างจากชาติเสือเธอก็มีท่าทีเป็นห่วงทรายแก้วไม่น้อยด้วยเอ็นดูเห็นหญิงสาวเป็นลูกคนหนึ่งไปแล้ววันนี้เธอจึงเดินทางมาที่บ้านน้ำรินเพื่อมาดูสภาพจิตใจของทรายแก้วว่าเธอนั้นเป็นอย่างไรบ้าง“ทรายแก้ว”“คุณแม่”ทรายแก้วเห็นสุรีพรก็โผเข้ากอดแน่น“กินอะไรเสียหน่อยเถอะนะ...พี่เราเค้าจะได้ไปดีไม่ต้องมามีห่วงอะไร”สุรีพรรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดของทรายแก้วเธอยกมือลูบหัวทุยเบาๆปลอบโยนหญิงสาวด้วยความสงสารสุรีพรอยู่กับทรายแก้วพักใหญ่จนหญิงสาวนั้นยอมทานข้าวได้บ้างเธอจึงกลับ“ทรายเป็นยังไงบ้างครับคุณแม่”ชาติเสือเอ่ยถามคนเป็นแม่ขณะที่ท่านเดินเข้ามาในบ้านด้วยน้ำเสียงและท่าทีเหนื่อยอ่อนเพราะยุ่งกับงานที่วัดมาทั้งวัน“เธอเจ็บปวดมาก..มากจริงๆ”“เป็นเพราะผม”ชาติเสือนั่งฟุบลงกุมขมับที่โซฟาไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองอ่อนแออย่างที่ไม่เคยเป็นเช่นนี้“รักเธอจริงๆใช่ไหม”สุรีพรลงนั่งข้างลูกชายยื่นมือแตะบ่าก่อนจะเอ่ยถามชาติเสือด้วยน้ำเสียงอ่อนแม้นจะรู้เรื่องราวทั้งหมดว่าทุกอย่างเป็นแค่สัญญาแต่เธอก็ดูออกว่าลูกชายของเธอและทรายแก้วน่าจะรักกันจริงๆ“ครับ...”ชาติเสือพยักหน้าอย่างไม่ลังเลก่อนจะรวบกอดแม่
ฟึ่บบบ.. ปึกกเมื่อรถตู้คันหรูแล่นออกมาจากบ้านหลังเล็กไม่นานนักก็ขับเข้ามาที่บ้านพักริมน้ำตกหลังใหญ่ติดริมถนนร่างบางที่ถูกมัดมือมัดปากถูกลากขึ้นมาโยนลงบนเตียงอย่างไร้ความนุ่มนวลทั้งถูกคนตัวโตคร่อมตรึงร่างเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนีไปไหน“กล้าดียังไงทรยศฉันฮะ!”เสียงทุ้มใหญ่ตวาดด้วยความโกรธก่อนจะดึงผ้าปิดปากของหญิงสาวออกเขาเชื่อใจหญิงสาวจนปล่อยให้เธอไปไหนมาไหนเองได้แต่เธอก็ดันมาทรยศความไว้ใจของเขาจนหมดสิ้น“ปล่อยทรายไปซะทีเถอะนะคะปล่อยให้ทรายมีชีวิตอิสระของทรายซะที”ทรายแก้วขอร้องด้วยเสียงสะอื้นน้ำตาแห่งความอึดอัดหัวใจหลั่งไหลมาไม่ขาดสาย“ไม่..เธอคือของของฉันถ้าฉันไม่อนุญาตให้ไปเธอก็ไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น”ร่างใหญ่ลุกขึ้นลงจากเตียงดึงขาเรียวของหญิงสาวเอาไว้ก่อนจะล่ามกับโซ่ใหญ่ขังเธอเอาไว้ให้หนีเขาไปไหนไม่ได้อีก“คิดจะหนีฉันก็ต้องเจอแบบนี้”“ทรายไม่ใช่สัตว์เลี้ยงอย่าทำแบบนี้..ฮือๆๆ”ใบหน้าหวานแปดเปื้อนไปด้วยน้ำตาเมื่อถูกคนที่ตนรักกระทำเยี่ยงเธอไม่ใช่คนแคว้กก.. “อื้อ...”เสื้อผ้าของทรายแก้วถูกฉีกทิ้งเป็นเสี่ยงๆด้วยน้ำมือของชาติเสือตอนนี้เขาดูดุร้ายกว่าทุกครั้งที่ทรายแก้วเคยพบจนเธอรู้สึกกลัวอารมณ์
“อินเข้าใจแล้วล่ะค่ะ...แต่เอ..พี่ชายอินไม่มีใจให้คุณทรายจริงหรือเปล่าน้า”อินทิราหยอกชาติเสือด้วยรอยยิ้มอ่อนเพราะรู้ว่าคนอย่างชาติเสือหากไม่สนใจผู้หญิงคนไหนจริงๆคงไม่อยากให้อยู่ใกล้ตัว“อย่าแซวพี่สิ”ริมฝีปากหนาเริ่มคลี่ยิ้มเขินก่อนจะส่ายหัวแค่นี้อินทิราก็ดูออกแล้วว่าชาติเสือนั้นคิดอย่างไรกับทรายแก้วคงไม่ใช่แค่ผู้หญิงที่เป็นของเล่นชั่วครั้งชั่วคราวเป็นแน่แม้ชายหนุ่มจะทำทีปฏิเสธก็ตาม“น้ำผลไม้อินได้หรือยังคะคุณทราย”หลังลงมาจากชั้นบนพักใหญ่ทรายแก้วก็ตัดสินใจจะนำน้ำผลไม้ไปเสริฟให้กับอินทิราอีกครั้งแต่เธอดันลงมาก่อน“เอ่อ.. ได้พอดีค่ะช้าหน่อยนะคะ”“ขอบคุณค่ะ..”อินทิรายกแก้วน้ำผลม้ขึ้นดื่มเรียบร้อยแล้วจึงค่อๆหย่อนก้นลงนั่งที่โซฟาและล้วงกรอบรูปในกระเป๋าผ้ายื่นให้ทรายแก้วขณะที่เธอกำลังจะนั่งลงตรงข้าม“อ่อ..นี่รูปพี่อรอินลืมให้พี่เสือฝากคุณทรายด้วยนะคะ”“ค่ะ..”กรอบรูปโชว์ใบหน้าของอินทุอรหรายังไม่ทันที่จะถึงมือของทรายแก้วดีมันก็ล่วงหล่นลงพื้นเสียก่อนเพล้งง“พี่อร”อินทิรามีท่าทีตกใจจนร้องสุดเสียงทำให้ชาติเสือที่ได้ยินรีบวิ่งลงมาชั้นล่างด้วยความรวดเร็ว“ฉันขอโทษค่ะ”ทรายแก้วรีบก้มลงเก็บเศษก
“แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความผิดคุณแม่ทั้งหมดนะคะท่านแค่หวังดีกับพี่เสือ..แล้วท่านก็ไม่ได้อยากให้เกิดเรื่องร้าย”“อย่าพูดเรื่องนี้กับพี่อีก”จบคำพูดของทรายแก้วชาติเสือก็ลุกขึ้นพรวดเอ่ยกับร่างบางเสียงแข็งด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์“เพราะพี่เสือยังรักคุณอรอยู่ใช่ไหมล่ะคะ”สาวเจ้ามองร่างสูงเดินเข้าบ้านผ่านม่านน้ำตาริมฝีปากบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือผสมความน้อยเนื้อต่ำใจอยากจะถามคำถามนี้กับเขาตั้งแต่เมื่อครู่แต่ใจก็ไม่กล้าเพราะกลัวคำตอบมันจะย้อนกลับมาทำร้ายจิตใจตัวเองตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงเช้าทรายแก้วไม่กล้าที่จะมองหน้าชาติเสือเท่าไรนักเพราะไม่รู้ว่าเขานั้นหายโกรธเธอหรือยังจวบจนได้เวลาอาหารเช้าเธอจึงยอมเดินมาตามชายหนุ่มที่เดินเล่นอยู่ริมชายหาดให้กลับไปที่บ้านพักเพื่อทานอาหารเช้า“พนักงานเอาอาหารเช้ามาเสริฟแล้วนะคะ”ชาติเสือดึงแขนเรียวของทรายแก้วรวบตัวเธอเข้ามากอดด้วยไม่อยากให้เธอและเขาต้องตกอยู่ในบรรยากาศที่อึมครึมขณะที่เที่ยวพักผ่อนกัน“โกรธพี่เรื่องเมื่อคืนเหรอ”หญิงสาวส่ายหัวซุกใบหน้าหวานซบกับอกแกร่ง“พี่แค่ไม่ชอบให้เธอพูดเรื่องนั้น..ขอได้หรือเปล่าอย่าพูดถึงมันอีก”“ก็ได้ค่ะ”ทรายแก้วเงียบไ
“คุณมาที่นี่ได้ไง”พลันสายตาชายหนุ่มยังไม่ทันตวัดมองไปที่ทรายแก้วผู้หญิงที่นั่งข้างภรรยาเจ้านายก็เป็นจุดดึงดูดความสนใจของเขาเสียก่อนในตอนนี้ทั้งน้ำรินและนักรบต่างก็มีท่าทีตกใจไปตามๆกัน“ฉันมาหาเพื่อนฉันแล้วคุณมาได้ไง”“ที่นี่บ้านเจ้านายผม...แล้วผมก็พักบ้านใกล้ๆนี้”“โลกกลมจังเลยนะคะ”ทรายแก้วไม่ต้องถามให้แน่ใจก็รู้แล้วว่าพ่อของลูกเพื่อนเธอเป็นใครเวลาพ้นผ่านไปร่วมอาทิตย์ตอนนี้ก็ถึงวันงานแต่งของนักรบและน้ำรินงานแต่งของทั้งสองจัดขึ้นที่บ้านของน้ำรินไม่ได้มีพิธีรีตรองอะไรมากมายมีเพียงบอกกล่าวให้เพื่อนๆและญาติที่สนิทได้รับรู้มีการวางสินสอดและจดทะเบียนสมรสเท่านั้นหลังเสร็จสิ้นพิธีบ่าวสาวก็สังสรรค์กับเพื่อนฝูงตามประสา“พี่ไม่นึกว่าจะเห็นภาพรบมีครอบครัวเลย”ชาติเสือยืนมองนักรบยืนคู่กับน้ำรินขณะแจกของชำร่วยให้คนที่มาในงานเขาปลื้มใจดั่งเห็นน้องชายคนหนึ่งเป็นฝั่งเป็นฝาแม้จะกะทันหันก็ตาม“ทรายก็ไม่คิดว่ารินจะแต่งงานมีลูกก่อนเพื่อนเหมือนกันค่ะ..”ทรายแก้วยิ้มร่าคิดมาเสมอว่าคนอย่างน้ำรินคงจะหาแฟนยากเพราะเป็นคนที่ค่อนข้างเลือกเยอะแล้วคนที่อยู่กับเพื่อนเธอได้ต้องเป็นคนที่ใจเย็นมากจริงๆเธอเห็นว่านี่แ
ชาติเสือรักษาตัวได้สามสี่วันเขามีแม่และภรรยาคอยดูแลตลอดวันนี้ก็ได้กลับมาที่บ้านเสียที“แม่จะอยู่ดูแลแกที่นี่ต่อไม่ว่าอะไรนะ”สุรีพรแม้นจะไม่เคยได้รับคำพูดดีๆกับลูกชายเมื่อดูแลเขาอยู่ที่โรงพยาบาลแต่เธอก็อยากดูแลชาติเสือต่อจนหายดี“คุณแม่กลับไปเถอะครับผมมีทั้งลูกน้องทั้งทรายแก้วดูแลอยู่แล้ว”“อืม.. ได้.. พรุ่งนี้แม่จะกลับ”สุรีพรรับปากกับชาติเสือด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนักบางครั้งเธอก็เหนื่อยเหลือเกินกับลูกชายตัวเองที่แม้นเธอจะมีทีท่าห่วงใยขนาดไหนแต่เขาก็ยังทำเป็นไม่รับรู้ทรายแก้วรับรู้คำที่ชาติเสือพูดจาไม่ค่อยดีใส่สุรีพรตลอดเธอจึงอึดอัดกับความสัมพันธ์ของทั้งคู่พอสมควรทรายแก้วดูแลชาติเสือจนเขาหลับไปได้ก็ถึงเวลาที่เธอจะมาทำให้เรื่องคาใจมันกระจ่างเสียทีแม้นจะดูเสียมารยาทก็ตาม“ทรายขอเสียมารยาทถามนะคะคุณแม่..พี่เสือกับคุณแม่มีอคติอะไรต่อกันเหรอคะ”“เฮ้อ..เรื่องมันก็นานมาแล้วนะ.. ตอนนั้นตาเสือคบกับผู้หญิงอยู่คนนึง....”คราแรกสุรีพรไม่อยากจะพูดถึงเรื่องเก่าเท่าไรแต่เธอคิดว่าควรจะเล่าให้ภรรยาลูกได้รับรู้เผื่อทรายแก้วจะช่วยทำให้ความสัมพันธ์เธอกับลูกชายดีขึ้นได้บ้าง“อย่างนี้นี่เอง..”ทรายแก้วฟั
“บอกพ่อกับแม่คุณหรือยัง”ชายหนุ่มหย่อนก้นนั่งลงเก้าอี้โซฟาตรงข้ามกับน้ำรินก่อนจะเหลือบสายตามองไปยังโซฟาตัวยาวที่มีเรื่องราวของเขาและเธอในคืนนั้น“ยัง”น้ำรินรู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้ากำลังคิดอะไรเธอรีบเข้ามานั่งตรงหน้าของเขาก่อนจะรีบตอบไปตามตรงเพราะลำบากใจที่จะคุยกับพ่อและแม่ด้วยกลัวว่าพวกท่านจะผิดหวังที่เธอดันมาท้องก่อนที่จะแต่งงานมีสามี“จะบอกพวกท่านเมื่อไร”“คุณจะมาเจ้ากี้เจ้าการอะไรกับชีวิตฉัน”น้ำรินบ่นเสียงอู้อี้“ก็ลูกผมอยู่ในท้องคุณ..ผมต้องรับผิดชอบ”“เฮ้อ...ฉันไม่กล้าบอกพ่อกับแม่”“ทำไม”“ฉันกลัวพวกท่านเสียใจ...”“อาจจะไม่เป็นอย่างที่คุณคิดก็ได้”“แล้วคุณล่ะบอกพ่อแม่คุณหรือยัง”“ผมไม่มี”“หืม”คำตอบของนักรบทำน้ำรินตกใจพอสมควร“ถ้าคุณกลัว..ผมจะคุยกับพ่อแม่คุณเอง”นักรบตัดสินใจแล้วว่าจะเข้าไปคุยกับพ่อแม่หญิงสาวเองหากเธอไม่กล้าพูดเพราะเขาอยากจะทำให้สิ่งที่เป็นปัญหาอยู่ตอนนี้ถูกคลี่คลายไปในทางที่ถูกต้อง“ฉันกลัวแม่กับพ่อฉันผิดหวังถ้ารู้ว่าฉันเมาแล้วไปนอนกับคนที่ไม่รู้จักจนท้อง”“ตอนนี้เราก็รู้จักกันแล้วไงผมชื่อนักรบคุณชื่อน้ำริน...เราแค่บอกพวกท่านว่าเราคบกันนานแล้วแค่นี้ก็ได้”“เฮ้อ.