“ผีพนันอย่างมึงจะเอาอะไรมาเสนอกูรถกูตั้งกี่ล้านมึงมีอะไรที่มันจะมีค่ามาต่อรอง”
ชาติเสือลดปากกระบอกปืนลงทั้งก้มมองหน้าหัวขโมยตรงหน้าอย่างสงสัยว่าคนอย่างเสธฐาจะเอาอะไรมาต่อรองกับเขา
“ผมมีน้องสาว”
พลั้กกก
สิ้นเสียงเอ่ยของเสธฐาชาติเสือก็วาดขายาวเตะเสยคนที่นั่งกองอยู่กับพื้นจนหงายท้องด้วยท่าทีไม่พอใจที่เห็นอีกฝ่ายกลัวตายจนใช้ชีวิตน้องสาวตัวเองมาเป็นข้อต่อรอง
“มึงอย่าบอกนะว่าจะเอาน้องสาวมาใช้หนี้...อืม...ถ้ามึงแน่มากูก็แน่กลับบอกที่อยู่น้องมึงมา”
ชาติเสือท้าวเอวมองเสธฐาอย่างสมเพชแต่ในหัวก็พลันคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้จึงยอมรับข้อเสนอของเสธฐาดูก่อน
ก๊อกๆๆ
“พวกคุณเป็นใครคะ?”
ร่างบางในชุดเดรสสายเดี่ยวยาวสีชมพูอ่อนปล่อยผมยาวสยายเดินออกมาเปิดประตูเมื่อได้ยินเสียงคนเคาะในขณะที่เธอนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องนั่งเล่นช่วงสายๆเมื่อประตูเปิดออกได้ดวงตากลมโตก็ฉายแววตกใจพอสมควรที่เห็นชายฉกรรจ์สามสี่คนยืนเรียงรายอยู่ตรงหน้า
“พี่ชายคุณอยู่กับพวกเรากรุณาตามผมมาด้วยครับ”
เด้กเดี่ยวยื่นมือถือที่มีรูปสภาพของเสธฐาตอนนี้ให้กับทรายแก้วได้ดูเพื่อที่จะได้ไม่ต้องอธิบายอะไรมากมายนัก
“หา...พี่เสธ”
ทรายแก้วตัวชาวาบกลืนน้ำลายไม่ลงคอเมื่อเห็นสภาพพี่ชายเธอก่อนจะรีบตามคนกลุ่มนั้นไปทันทีทั้งที่ก็มีอาการกลัวจับใจแต่เป็นห่วงพี่ชายของเธอมากกว่า
รถตู้คันหรูใช้เวลาแล่นไม่นานนักก็เข้ามาถึงเรือนรังเสือเรือนที่ชาติเสือนั้นจะใช้ตัดสินโทษคนที่กล้าสร้างปัญหาให้กับเขาเรือนนี้จะอยู่ท้ายเรือนหลังใหญที่เขาอยู่ไม่ไกลกันนักแต่ค่อนข้างลับตากับคนนอกพอสมควร
“เชิญครับ”
เด็ดเดี่ยวเดินนำทรายแก้วลงมาที่ชั้นใต้ดินเขาเปิดประตูผายมือให้หญิงสาวนั้นเดินเข้าไปคนเดียวในนั้นมีเสธฐาและชาติเสือรอเธออยู่ที่นั่น
“ทราย”
เมื่อเห็นคนเป็นน้องสาวเดินเข้ามาเสธฐาก็รีบเรียกด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเริ่มใจชื้นเพราะรู้ว่าตนนั้นมีโอกาสรอดชีวิต
“พี่เสธ...ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะคะ”
ทรายแก้วเข่าทรุดนั่งฟุบอยู่ข้างคนเป็นพี่ที่ใบหน้าเนื้อตัวมีแต่รอยฟกช้ำน้ำตาคลอไม่รู้ว่าพี่ชายเธอต้องมาอยู่ในสภาพนี้เพราะอะไรกัน
“นี่น่ะเหรอน้องสาวแกก็น่ารักดีนี่...ค่อยสมกับการต่อรองหน่อย”
ชาติเสือมองหญิงสาวร่างบางตั้งแต่เธอเดินเข้ามาเขายอมรับว่าเธอสวยน่ารักราวกับตุ๊กตาสมกับเป็นเครื่องต่อรองไม่น้อยดูท่าเธอจะเลือกมองเพียงแค่พี่ชายเธอเท่านั้นจนไม่เห็นเขาที่นั่งอยู่ไม่ห่าง
“ต่อรองอะไรคะพี่เสธ”
ทรายแก้วเงยหน้ามองคนร่างสูงที่พึ่งส่งเสียงอย่างตกใจไม่ยักเห็นเขาอยู่ในนี้ในคราแรกทั้งสงสัยกับคำว่าต่อรองที่อีกฝ่ายพูดออกมาว่ามันคืออะไร
“พี่เธอขโมยรถฉันไปใช้หนี้พนันแล้วก็จะยกเธอให้ฉันแลกกับการที่จะไม่ถูกฆ่าไง”
เป็นชาติเสือที่รีบเผยให้หญิงสาวนั้นกระจ่างว่าที่ต้องมาที่นี่เป็นเพราะเหตุอันใดก่อนจะหย่อนก้นลงนั่งเก้าอี้ตัวใหญ่ด้วยท่าทีสีหน้าเรียบเฉย
“อ..อะไรนะคะพี่เสธ”
ทรายแก้วตัวชาวาบไม่คิดว่าพี่ชายเธอจะใช้เธอเป็นข้อต่อรองและที่เธอเสียใจกว่านั้นก็คือพี่เธอกลับไปยุ่งกับการพนันจนเกิดเรื่องอีกเธอเคยเตือนเขาครั้งแล้วครั้งเล่าไม่เข้าใจว่าทำไมถึงไม่คิดจะฟังกันบ้าง
“ช่วยพี่ด้วยทราย”
เสธฐามองหน้าน้องสาวตนตาละห้อยตอนนี้เขามีเธอคนเดียวที่เป็นความหวังว่าเขาจะมีทางรอด
ทรายแก้วนั่งน้ำตาไหลพรากในหัวเธอตอนนี้มืดแปดด้านไปหมดดวงตากลมโตจ้องมองหน้าพี่ชายเธอด้วยความขุ่นเคืองที่ยุ่งกับอบายมุขจนสร้างปัญหาใหญ่ขึ้นมาได้
“จะยอมอยู่กับฉันไหม”
ชาติเสือไม่ชอบใจที่ยังไมได้ฟังคำตอบจากทรายแก้วเขาลุกเดินมากระชากเสธฐาบิดแขนของชายหนุ่มคราเดียวจนแทบหักคนถูกกระทำก็ร้องโอดโอยด้วยความทรมาน
“โอ้ยยย...”
“นี่คุณ..ปล่อยพี่ฉันนะ”
ทรายแก้วรีบไปรั้งตัวร่างใหญ่ออกจากการทำร้ายพี่ชายของเธอเพราะแค่นี้ก็สะบักสะบอมมากพออยู่แล้ว
“ตอบสิวะว่าจะยอมไหม”
ชาติเสือยอมปล่อยมือก่อนจะยกกระบอกปืนจ่อที่เสธฐาเพื่อเค้นคำตอบจากหญิงสาวเพราะเขาไม่ชอบรออะไรนานๆ
“ยอม..ฉันยอมก็ได้ปล่อยพี่ฉันไป”
ร่างบางสะอึกสะอื้นพร้อมยกมือเรียวปาดน้ำตาเธอรักตัวเองก็จริงแต่ก็รักพี่ชายเธอมากกว่าเธอจะไม่ยอมให้พี่ชายเธอเป็นอะไรไปเด็ดขาดจึงตอบตกลงกับคนตัวโตไปโดยดี
“ดี...งั้นไปกับฉัน...รบมาลากมันออกไป”
ชาติเสือคว้าแขนเรียวดึงร่างบางเข้ามาหาตัวก่อนจะตะโกนเรียกนักรบที่รออยู่ด้านนอกให้เข้ามาข้างในเพื่อพาตัวเสธฐาออกไป
“ครับคุณเสือ”
“จะพาพี่เสธไปไหน”
ทรายแก้วหันไปมองพี่ชายที่กำลังถูกหามหน้าตาตื่นกลัวว่าพี่เธอนั้นจะถกพาไปทำร้ายที่ไหนอีก
“พาไปทำแผลไงอยากให้มันตายหรือไง”
ชาติเสือตะคอกหญิงสาวเสียงแข็งก่อนจะลากให้เธอนั้นเดินตามกลับมาที่เรือนใหญ่ที่อยู่ของเขา
คนตัวโตรู้สึกขัดใจเล็กน้อยที่หญิงสาวนั้นเดินตามตนไม่ค่อยจะทันจำต้องให้เขาดึงเธออยู่เรื่อยเมื่อเข้ามาในห้องโถงในเรือนได้ร่างบางก็ถูกเหวี่ยงลงบนโซฟาทันที
“โอ้ย..”
ร่างสูงยืนเท้าเอวจ้องหน้าคนในชุดนอนสีชมพูครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยคำสั่งที่ต้องการให้หญิงสาวนั้นทำตามออกมา
“ต่อไปนี้เธอต้องอยู่กับฉัน..อ่อ..อีกอย่างเธอต้องออกหน้ากับครอบครัวฉันว่าเธอเป็นเมีย”
“อะไรนะคะ”
ใบหน้าหวานที่แปดเปื้อนไปด้วยน้ำตาดูจะหดหู่ยิ่งกว่าเดิมที่ต้องมารับคำสั่งที่น่าลำบากใจ
“ฉันยังพูดไม่จบ...ที่ฉันตกลงรับข้อเสนอพี่ชายเธอก็เพราะต้องการให้เธอแต่งงานกับฉันเพื่อที่จะกันผู้หญิงคนอื่นที่เข้าหาฉัน..อีกอย่าง..ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้เพราะตอนนี้ฉันเป็นเจ้าของเธอแต่เธอต้องจำเอาไว้ว่าเธอไม่ใช่เจ้าของฉัน”
ชาติเสือยืนกอดอกร่ายยาวเสียงดังฟังชัดหวังว่าหญิงสาวจะเข้าใจกับคำพูดของเขาในครั้งเดียว
“เฮ้อ..ฉันต้องอยู่กับคุณนานเท่าไร”
ทรายแก้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ตั้งสติเพื่อให้ตัวเองตั้งรับเรื่องที่ถาโถมเข้ามาให้ได้คำพูดของชายหนุ่มเมื่อครู่เธอเข้าใจทุกคำแต่อยากจะรู้ว่าคนตรงหน้าต้องการให้เธอทำตามคำสั่งนานเท่าไรถึงจะพอใจ
“จนกว่าฉันจะพอใจ”
เรื่องนี้ชาติเสือยังไม่ได้คิดตอนนี้คิดแค่อยากจะเห็นหน้าแม่เขาเสียเหลือเกินว่าถ้าหากเขาไปบอกว่าแต่งงานกับผู้หญิงชาวบ้านธรรมดาจะมีท่าทีอย่างไร
“ค่าเสียหายที่พี่ชายฉันขโมยไปเท่าไร”“ทำไม”“ฉันจะขอใช้คืนให้...แล้วพอฉันใช้คืนหมดคุณก็ปล่อยฉันไป”ทรายแก้วรวบรวมความกล้าเอ่ยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงประหม่าตอนนี้เธอยังมีงานเป็นพยาบาลคงมีเงินผ่อนให้เขาได้ตลอดจึงอยากวอนขอความเห็นใจ“หึ่...ตอนนี้ฉันไม่ได้ต้องการเงิน”ร่างสูงก้าวประชิดคนที่นั่งก้มหน้าบนโซฟายื่นมือเชยคางของหญิงสาวให้มองหน้าเขาชัดๆเวลาเขาพูดอะไรจะได้ได้ยินเต็มสองรูหู“...ต้องการแค่ตัวเธอเท่านั้นและอย่าคิดที่จะหนีไปจากฉันเพราะฉันตามเธอกลับมาได้แน่หรือไม่ฉันก็จะเอาชีวิตพี่ชายเธอไปแทน”เรื่องเงินเขาไม่ได้สนใจอยู่แล้วในเมื่อเขาตัดสินใจจะใช้เธอเป็นเครื่องมืออะไรก็เปลี่ยนความคิดของเขาไม่ได้“ก็ได้ๆฉันยอมทำตามคุณทุกอย่าง”หญิงสาวเริ่มสะอื้นขึ้นมาอีกรอบเมื่อเขาเอาชีวิตของพี่ชายเธอขึ้นมาขู่“เธอชื่อทรายแก้ว”ชาติเสือก้มลงถามหญิงสาวเสียงเย็นยะเยือกใกล้กับพวงแก้มนวลจนทรายแก้วต้องเอียงหน้าหนีก่อนจะพยักหน้าเป็นคำตอบให้กับเขาเพราะเธอกำลังกลั้นเสียงสะอื้นจนไม่สามารถเอ่ยอะไรออกมาเป็นคำได้“ฉันชื่อเสือต่อจากนี้เรียกฉันว่าคุณเสือ...หรือจะเรียกว่าผัวก็แล้วแต่เธอเพราะอีกหน่อยเธอก็ต้องนอนอ้าขาให้ฉ
เกือบกลางดึกทรายแก้วยังคงนั่งเหม่อบนโซฟาสีเทาในห้องนอนกว้างของชาติเสือหลังจากที่ชายหนุ่มอาบน้ำเรียบร้อยแล้วเขาก็ออกไปนั่งดื่มที่ระเบียงนอกห้องนอนทิ้งให้เธอนั่งอยู่ในนี้คนเดียวครั้นจะอาบน้ำก็ไม่มีเสื้อผ้าจะเปลี่ยนจะนอนเสียเลยก็คงจะนอนไม่หลับเพราะทั้งแปลกที่แปลกทางอีกทั้งยังต้อมาร่วมห้องกับผู้ชายที่ไม่คุ้นเคยกันอีก“เฮ้อ...”หญิงสาวนั่งถอนหายใจสับสนอึดอัดเรื่องที่เกิดขึ้นมันเร็วมากจนเธอตั้งตัวไม่ทันเมื่อช่วงสายเธอพึ่งจะบอกเลิกกับคนรักเวลาห่างกันไม่เท่าไรเธอกลับต้องกลายมาเป็นผู้หญิงของคนที่ไม่รู้จักอย่างปฏิเสธไม่ได้ยิ่งคิดก็ยิ่งหดหู่ใบหน้าหวานกวาดมองซ้ายมองขวาไปทั่วห้องกว้างเธอเริ่มบุ้ยปากน้ำตาหยอดน้อยก็เริ่มไหลคิดถึงบ้านคิดถึงวันข้างหน้าที่ไม่มีวันรู้ได้เลยว่าเธอจะต้องเผชิญกับอะไรบ้าง“มานั่งเหม่ออะไรอยู่ตรงนี้ทำไมไม่ไปอาบน้ำ”ร่างสูงในชุดคลุมสีเทาปล่อยผมหยิกยาวประบ่าเดินถือขวดไวน์ราคาแพงดุ่มๆมายืนตรงหน้าหญิงสาวก่อนจะเอ่ยเสียงห้วนมองร่างบางเขม็งเขาอุตส่าห์ปล่อยให้เธออยู่ในนี้คนเดียวนานสองนานยังไม่จัดการกับตัวเองให้เรียบร้อยก่อนที่จะขึ้นเตียงพร้อมเขาอีกทรายแก้วรีบก้มหน้ายกมือปาดน้ำตาให
“อืม..”จมูกโด่งกดจูบสูดดมเนื้อนวลนุ่มนิ่มกลิ่นหอมในตัวของเธอนั้นเป็นกลิ่นที่ปลุกอารมณ์สวาทในตัวของเขาได้เป็นอย่างดีมือหนาถลกเสื้อเชิ้ตที่หญิงสาวสวมใส่ขึ้นก่อนจะก้มลงบดจูบยอดอกอิ่มชูชันอย่างกระหาย“อืม..”ริมฝีปากบางขบเม้มจนแทบห้อเลือดเมื่อความวาบหวามแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัวมือน้อยทั้งสองกำจิกหมอนนุ่มที่อยู่ใต้หัวแน่นเผลอไผลแอ่นอกรับสัมผัสคนตัวโตโดยที่ควบคุมไม่ได้เมื่อดูดดึงสัมผัสขยำเนื้ออกนวลนุ่มจนพอใจแล้วจึงเลื่อนขึ้นบดจูบริมฝีปากบางอีกครั้งก่อนจะวาดมือเอื้อมลงใช้นิ้วเรียวสัมผัสโคนขาอ่อนลงไปที่ของสงวนของหญิงสาวนิ้วร้ายเริ่มไต่ผ่านไรขนมาสัมผัสปากทางช่องทางรักที่แห้งผาดก่อนจะเริ่มกดปลายนิ้วเข้าปากทางสวาทแต่ดูท่าว่ามันจะยังปิดสนิทจนผ่านเข้าไปได้ยากเสียเหลือเกิน“อื้อ.. อื้มม..”ขาเรียวทั้งสองดินพล่านเมื่อรู้สึกเจ็บที่ของสงวนแต่มีหรือที่นิ้วร้ายนั้นจะหยุดการกระทำเพราะรู้ดีว่าจะทำอย่างไรให้คนตัวเล็กเลิกดิ้นได้นิ้วโป้งร้ายรีบบดขยี้เม็ดสวาทสีสวยด้วยความนุ่มนวลจนขาเรียวทั้งสองที่ถีบไปมาเริ่มผ่อนแรงลงเปลี่ยนเป็นบิดไปมาด้วยความกระสันแทนดวงตากลมโตปรือหยาดเยิ้มร่างกายบิดเร่าเสียวกระสันอย่างควบ
“จะพาฉันไปไหนคะ”เสียงแหบพร่าถามชายหนุ่มที่พาเธอเดินออกนอกห้องนอนอย่างเหนื่อยอ่อนรู้สึกปวดหัวเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมด“จดทะเบียนสมรสไง”ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบขณะพาร่างบางลงบันได“อะไรนะคะ”คิ้วบางได้รูปเริ่มขมวดจนติดกันหวังว่าที่เธอได้ยินเมื่อครู่แค่หูฝาดไปแต่คนตัวโตก็ยังไม่ให้คำตอบอะไรกับเธอ“มาแล้วครับ...โทษทีนะครับภรรยาผมไม่ค่อยสบาย”ขาติเสือวางร่างบางลงบนโซฟาต่อหน้าเจ้าหน้าที่อย่างเบามือก่อนจะหย่อนก้นลงนั่งข้างๆหญิงสาวและส่งยิ้มทักทายคนที่นั่งตรงข้ามอย่างเป็นมิตร“ไม่เป็นไรครับถ้าคุณทั้งสองพร้อมแล้วก็เซ็นเลยครับ”เจ้าหน้าที่เห็นสองสามีภรรยาลงมาได้ก็ยิ้มยินดีกับทั้งคู่และยื่นทะเบียนสมรสตรงหน้าคนทั้งสองได้เซ็น“ครับ”ชาติเสือหยิบปากกาเซ็นชื่อบนทะเบียนสมรสโดยไม่รีรอเสร็จแล้วจึงหันมาส่งสายตาแข็งกร้าวให้คนที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่ข้างๆหยิบปากกาเซ็นชื่อเสียที“เซ็นสิครับที่รัก..”น้ำเสียงเย็นยะเยือกเอ่ยพร้อมยื่นมือจับหน้าขาของทรายแก้วเบาๆทั้งสายตายังคงจับจ้องไปที่หญิงสาวไม่วางทำให้เธอต้องจำใจยกปากกาเซ็นบนทะเบียนสมรสโดยที่ปฏิเสธอะไรไม่ได้ในใจของทรายแก้วตอนนี้ห่อเหี่ยวยิ่งกว่าเดิมหลายเท่าหากเข
ทรายแก้วนอนตัวเกร็งแม้นเขาจะสัญญาว่าไม่ทำอะไรแต่เธอก็ใช่ว่าจะชินกับการนอนแนบใบหน้าติดกับแผงอกกว้างของเขาแบบนี้“แบบนี้สิสบาย”ชายหนุ่มเอื้อมมือปิดไฟกระชับกอดร่างบางนุ่มนิ่มให้แน่นกว่าเดิมก่อนจะปิดเปลือกตาลงด้วยความผ่อนคลายจากกลิ่นหอมอ่อนๆของกายสาวทรายแก้วยังคงนอนแน่นิ่งคาอกอุ่นพักใหญ่ไม่นานนักก็ผล็อยหลับไปเพราะฤทธิ์ยาที่กินเมื่อช่วงก่อนนอนบริษัทxxxชาติเสือเดินทางมาที่บริษัททัวร์ตั้งแต่ช่วงเช้ากว่าจะรวบรวมหลักฐานได้ครบก็ปาไปเกือบเที่ยงแล้วจึงเรียกตำรวจมาจัดการกับคนผิดชาติเสือมีสีหน้าบึ้งตึงตั้งแต่รู้ตัวคนผิดเขาไว้ใจผู้จัดการคนนี้มากไม่คิดว่าจะถูกหักหลังได้เหตุการณ์เป็นเช่นนี้เขาคงต้องให้คนในครอบครัวที่ไว้ใจบริหารงานเองเสียแล้ว“หลักฐานทั้งหมดตามนี้เลยครับคุณตำรวจ”“ครับ..”นักรบยื่นหลักฐานทั้งหมดให้ตำรวจที่รายล้อมอยู่ในห้องประชุมของบริษัทตอนนี้คนผิดอย่างสกลผู้จัดการบริษัทวัย50นั่งหน้าเจื่อนอยู่ตรงหน้าชาติเสือด้วยท่าทีที่รู้สึกผิด“บอสครับผมผิดไปแล้วครับอย่าเอาผิดผมเลยที่ผมทำไปเพราะต้องการหาเงินให้ครอบครัวตอนนี้ลูกผมก็กำลังจะเข้ามหาลัยต้องใช้เงินเยอะพอสมควร”ในขณะที่ตำรวจกำลังคุมตัวสก
ทรงพลพาทรายแก้วขับรถมาจอดที่หน้าบ้านพักหลังเล็กกลางป่าหลังที่เขาเคยพาทรายแก้วมาเที่ยวเล่นบ่อยๆที่เขาพาหญิงสาวมาที่นี่เพราะอยากจะง้อเธอให้สำเร็จโดยที่หญิงสาวจะหลบหน้าเขาไปไหนไม่ได้ง่ายๆอีก“ตกลงมีเรื่องอะไรจะคุยกับทรายคะ”ร่างบางที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับเห็นทรงพลเอาแต่นั่งนิ่งไม่ยอมพูดจาเธอจึงต้องเอ่ยถามเพื่อทำลายความเงียบหากเขาอยากจะคุยอะไรจะได้คุยให้จบเสียตรงนี้ทรงพลหันมามองหน้าหญิงคนรักก่อนจะรีบเปิดประตูลงจากรถเดินข้ามมาอีกฝั่งเพื่อกระชากร่างบางลงจากรถตามเขาเข้าไปในบ้าน“ปล่อยทรายพี่พลทรายแต่งงานมีสามีแล้วอย่ายุ่งกันอีกเลยนะ”ทรายแก้วเห็นท่าไม่ดีจึงขอร้องให้ชายหนุ่มปล่อยเธอไปคิดว่าอาการของทรงพลตอนนี้เธอจะพูดจามีเหตุผลอะไรแค่ไหนเขาคงไม่รับฟัง“พี่รู้ว่าทรายไม่ได้รักมันแต่งกับมันก็เพราะเงิน”ทรงพลฉุดกระชากร่างบางเข้ามาในห้องนอนได้เขาก็ตรึงเธอเอาไว้กับผนังห้องหมายจะขืนใจหากง้อขอคืนดีเธอไม่ชอบเขาก็จะใช้วิธีนี้เพื่อที่จะให้ได้ตัวเธอมาเป็นของเขา“จะแต่งเพราะอะไรก็ช่างแต่เราเลิกกันแล้วพี่เองก็มีคนของพี่อยู่แล้วอย่ามายุ่งกับทรายอีก..ปล่อย..”ทรายแก้วตวาดเสียงฝาดใส่คนที่กำลังซุกไซร้ใบหน้าคมท
“อื้อๆๆ..ปล่อยย...ฮื่ออๆๆ”ร่างบางหัวสั่นหัวครอนเป็นจังหวะเร่าร้อนตามแรงกระแทกของสะโพกแกร่งอกอิ่มนุ่มนิ่มที่กำลังกระเพื่อมถูกกอบกุมด้วยสองมือหนาบดขยำขยี้เล่นจนเป็นรอยแดงการกระทำป่าเถื่อนสร้างความเจ็บปวดทวีคูณจากเดิมหลายสิบเท่าชายหนุ่มไม่คิดปราณีคนที่สะอึกสะอื้นทรมานแม้แต่น้อยเพราะคิดว่าความเจ็บปวดเช่นนี้เธอสมควรจะได้รับมัน“เป็นยังไงถึงใจเธอไหมล่ะวันหลังจะได้ไม่ต้องร่านอีก”ชาติเสือโหมกระหน่ำซอยสะโพกใส่หญิงสาวหนักหน่วงจนเตียงเล็กขยับเขยื้อนแทบไม่อยู่ติดที่เสียงดังเอี๊ยดอ๊าดจนคนด้านนอกรับรู้ทุกอย่างว่าเกิดอะไรขึ้นด้านใน“อื้อ..”เมื่อกระแทกกระทั้นด้านหน้าจนพอใจมือหนาก็จับพลิกร่างบางให้หันหลังยกสะโพกมนขึ้นเสียบแท่งร้อนเข้าร่องสวาทที่มีแต่มีแต่รอยเลือดพรวดเดียวก่อนจะกดใบหน้าหวานให้ติดเตียงนุ่มแล้วอัดซอยสะโพกถี่ยิบอย่างไร้ความนุ่มนวล“พอแล้ว... ฉัน.. ไม่ไหว.. ฮือๆๆๆ”แรงบดกระแทกสร้างความเจ็บปวดจนร่างบางต้องส่งเสียงสั่นเครือแหบพร่าร้องขอความเห็นใจ“หึ่..อ่า..อ้าสส..”คนตัวโตเงยหน้าร้องระบายความเสียงซ่านเขาไม่สนใจเสียงร้องอ้อนวอนของร่างเล็กยิ่งเธอร้องให้หยุดเท่าไรเขายิ่งอัดซอยสะโพกหนักขึ้น
“ฉันสั่งอะไรก็ทำๆไปเถอะน่า...อีกอย่างต่อไปนี้เรียกฉันว่าพี่เสือแล้วก็แทนตัวเองว่าทรายเวลาพูดกับฉัน...อีกครึ่งชั่วโมงแม่ฉันจะมาถึงที่นี่ไปเตรียมตัว”ชาติเสือว่าจบก็ลุกขึ้นเดินหนีหญิงสาวออกไปนอกห้องทั้งที่วันนี้เขาว่าจะไม่ดุเธออยู่แล้วเชียวแต่ความช่างถามของเธอก็ทำให้เขาหงุดหงิดจนได้“ค่ะ..”ดวงตากลมโตจ้องมองไล่หลังร่างสูงก่อนจะก้มหน้างุดบุ้ยปากถอนหายใจไม่ชอบเอาเสียเลยที่จะต้องถูกสั่งให้ทำโน่นทำนี่ทั้งที่ตัวเองไม่เต็มใจแต่ก็ขัดอะไรไม่ได้ชาติเสือเดินจูงมือร่างบางในชุดเดรสแขนกุดยาวสีครีมเดินออกมาต้อนรับคนเป็นแม่ที่หน้าบ้านขณะที่รถตู้คันหรูแล่นเข้ามาถึง“สวัสดีครับคุณแม่”มือหนายกไหว้คนเป็นแม่หน้าระรื่นเมื่อเห็นว่าพึ่งจะลงมาจากรถผิดกับสุรีพรหญิงวัยกลางคนที่ยังดูสาวไม่สร่างเธอลงจากรถตู้สีดำคันหรูที่เด็ดเดี่ยวพึ่งจะขับไปรับที่สนามบินได้ก็ยืนหน้าบึ้งตึงจดจ้องแต่ร่างบางที่กำลังยืนหน้าเจี๋ยมเจี้ยมอยู่ข้างลูกชายเธอไม่วางยอมรับว่ารูปร่างหน้าตาหญิงสาวน่ารักน่าเอ็นดูแต่เธอก็ยังไม่ไว้ใจอยู่ดีกลัวว่าเธอจะมาปอกลอกลูกชายดั่งคนที่เคยได้พบได้เจอมาก่อนหน้าผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตลูกชายที่ไม่ผ่านสายตาของเธ