“อืม..”
จมูกโด่งกดจูบสูดดมเนื้อนวลนุ่มนิ่มกลิ่นหอมในตัวของเธอนั้นเป็นกลิ่นที่ปลุกอารมณ์สวาทในตัวของเขาได้เป็นอย่างดี
มือหนาถลกเสื้อเชิ้ตที่หญิงสาวสวมใส่ขึ้นก่อนจะก้มลงบดจูบยอดอกอิ่มชูชันอย่างกระหาย
“อืม..”
ริมฝีปากบางขบเม้มจนแทบห้อเลือดเมื่อความวาบหวามแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัวมือน้อยทั้งสองกำจิกหมอนนุ่มที่อยู่ใต้หัวแน่นเผลอไผลแอ่นอกรับสัมผัสคนตัวโตโดยที่ควบคุมไม่ได้
เมื่อดูดดึงสัมผัสขยำเนื้ออกนวลนุ่มจนพอใจแล้วจึงเลื่อนขึ้นบดจูบริมฝีปากบางอีกครั้งก่อนจะวาดมือเอื้อมลงใช้นิ้วเรียวสัมผัสโคนขาอ่อนลงไปที่ของสงวนของหญิงสาว
นิ้วร้ายเริ่มไต่ผ่านไรขนมาสัมผัสปากทางช่องทางรักที่แห้งผาดก่อนจะเริ่มกดปลายนิ้วเข้าปากทางสวาทแต่ดูท่าว่ามันจะยังปิดสนิทจนผ่านเข้าไปได้ยากเสียเหลือเกิน
“อื้อ.. อื้มม..”
ขาเรียวทั้งสองดินพล่านเมื่อรู้สึกเจ็บที่ของสงวนแต่มีหรือที่นิ้วร้ายนั้นจะหยุดการกระทำเพราะรู้ดีว่าจะทำอย่างไรให้คนตัวเล็กเลิกดิ้นได้
นิ้วโป้งร้ายรีบบดขยี้เม็ดสวาทสีสวยด้วยความนุ่มนวลจนขาเรียวทั้งสองที่ถีบไปมาเริ่มผ่อนแรงลงเปลี่ยนเป็นบิดไปมาด้วยความกระสันแทน
ดวงตากลมโตปรือหยาดเยิ้มร่างกายบิดเร่าเสียวกระสันอย่างควบคุมตัวไม่อยู่ที่ทั้งถูกพันธนาการด้วยริมฝีปากหนาส่วนด้านล่างยังมีนิ้วร้ายบดขยี้เรียกอารมณ์สวาทไม่ขาดจนช่องทางรักเริ่มมีน้ำหยาดเยิ้มออกมาบ้างแล้ว
“อ้ะ..”
เสียงหวานร้องครางเมื่อริมฝีปากหนาปลดปล่อยเป็นอิสระแล้วก้มลงจูบมูมมามที่ยอดอกอิ่มแทนมือน้อยที่กำจิกผ้าปูที่นอนระบายความเสียวพลันสะเปะสะปะสลับมากอบกุมขยำไรผมของคนที่ง่วนอยู่กับการขบเม้มสองเต้างามทั้งนิ้วร้ายของเขาก็ยังคงทำหน้าที่ไม่หยุด
“อืม..”
ชาติเสือดูดคลึงเต้างามสลับไปมาอย่างเด็กที่หิวกระหายสูดดมฟัดเล่นจนเต้างามสีขาวอมชมพูมีรอยแดงเป็นจ้ำๆและดูท่าว่าเขาจะยังไม่ละไปจากสองเต้านี้ง่ายๆเพราะมันทำให้เขาผ่อนคลายได้เป็นอย่างดี
เมื่อเห็นว่าช่องทางรักของหญิงสาวท่าจะพร้อมแล้วเขาจึงสลัดผ้าคลุมออกโชว์กล้ามเนื้อเป็นมัดงามทั้งตัวประจักษ์ต่อหน้าหญิงสาวก่อนจะสอดแทรกขาแกร่งกลางขาเรียว
ใบหน้าหวานตอนนี้หันหนีคนตัวโตเพราะไม่กล้ามองเรือนร่างของเขาทั้งรอยสักบนแขนของคนตัวโตยังดูน่ากลัวสำหรับเธออีกด้วย
“อ้ะ..อ๊าย..คุณเสือ..เจ็บ”
เสียงหวานร้องลั่นเมื่อมีอะไรบดเบียดเข้ามาในช่องทางรักโดยที่ไม่ทันตั้งตัว
“อืม.. อึก”
ใบหน้าคมเหยเกด้วยตัวตนถูกบีบรัดจนแทบปริแตกทั้งที่ยังเข้าได้ไม่ถึงครึ่ง
“อืม..”
น้ำตาของหญิงสาวเริ่มไหลเอ่อล้นมาอีกรอบเพราะความเจ็บที่แผ่ซ่าน
“อืม..”
ชาติเสือก้มลงบดจูบหญิงสาวอีกรอบสองมือหนารวบหัวทุยเอาไว้แน่นและเริ่มบดเบียดตัวตนเข้าไปอีกครั้งจนสุด
“ อื้ออออ..ฮือๆๆ”
ร่างบางนอนตัวเกร็งเสียงกรีดร้องระบายความเจ็บถูกกลืนเข้าไปในลำคอของชายหนุ่มน้ำตาที่เอ่อล้นคราแรกตอนนี้ไหลพรากออกมาไม่หยุดมือทั้งสองไล่จิกแผ่นหลังของคนตัวโตจนเลือดซิบก่อนจะปัดป่ายกอบกำสิ่งที่อยู่รอบตัวไปทั่วเพราะความเจ็บยังแผ่ซ่านไม่หยุด
ริมฝีปากหนาไล่พรมจูบหน้าผากมนของคนที่กำลังสะอื้นนับว่าครั้งนี้เขาได้กำไรเพราะหญิงสาวนั้นยังเก็บความบริสุทธิ์เอาไว้จนถึงมือของเขา
“ฉันจะขยับแล้วนะ”
เสียงแหบพร่าก่ายกระซิบข้างพวงแก้มนวลเมื่อกดแช่ตัวตนอยู่นานสองนานให้หญิงสาวได้ปรับตัว
“ม...อื้อ..ฮือๆๆๆ”
ยังไม่ทันที่จะสิ้นคำปฏิเสธจากหญิงสาวชาติเสือก็กอบกุมริมฝีปากบางกลืนเสียงร้องของเธอทั้งลิ้นร้ายตวัดฉกชิมความหวานจากโพรงปากหญิงสาวด้วยความพึงพอใจอีกครั้งขณะที่สะโพกแกร่งก็ยังคงทำงานไม่บกพร่องจนหยดเลือดบริสุทธิ์ของหญิงสาวไหลรินออกมาไม่ขาดสายเสียงสะอื้นของเธอก็ถูกกลืนอยู่ในลำคอ
เวลานี้ร่างบางมีแต่ความเจ็บปวดระบมไปทั้งกายเห็นจะมีเพียงชายหนุ่มคนเดียวที่ดูเริ่งรื่นอยู่บนตัวของหญิงสาวไม่คิดจะหยุด
ช่วงสายของวันนี้ชาติเสือต้องทำหน้าที่เป็นพยาบาลจำเป็นเช็ดเนื้อเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าที่นักรบพึ่งจะซื้อมาให้เมื่อช่วงเช้าให้กับหญิงสาวเพราะเธอไข้ขึ้นจากการกระทำของเขาเมื่อคืน
ชาตืเสืออุ้มร่างบางจากเตียงไปนอนที่โซฟาเพราะต้องการที่จะเปลี่ยนผ้าปูที่นอนเพราะมันเต็มไปด้วยรอยเลือดหากหมอที่เขาโทรตามมาถึงจะได้ไม่ต้องเห็นอะไรที่ไม่สมควรเห็น
เมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อยจึงอุ้มทรายแก้วกลับมานอนบนเตียงเดิมเขานั่งจ้องมองร่างบางที่หลับตาพริ้มหน้าซีดเซียวไม่ได้สติก่อนจะยกผ้าห่มคลุมร่างของเธอ
“อ่อนแอเหลือเกินนะ”
มือหนายกอังหน้าผากตรวจอุณหภูมิร่างบางอีกรอบดูท่าไข้เธอจะลดยากลดเย็นเสียเหลือเกินจึงสบถเสียงอ่อนไม่คิดว่าหญิงสาวจะอ่อนแอถึงเพียงนี้
ไม่นานนักหมอสาวจากคลินิกระแวกใกล้เคียงมาตรวจร่างกายทรายแก้วได้พักใหญ่ก็เริ่มฉีดยาแก้ไข้ให้กับเธอก่อนจะหันหน้ามาบอกคนตัวโตที่คิดว่าเป็นสามีของหญิงสาวให้เขานั้นเบามือเรื่องบนเตียงด้วยเห็นว่าร่างกายของคนไข้นั้นฟกช้ำแถมของสงวนก็ยังฉีกขาดเป็นแผลหลายจุด
“เบามือกับเธอหน่อยนะคะ...อีกอย่างก็ควรงดกิจกรรมสักอาทิตย์กว่าๆนะคะ”
ชาติเสือหลบสายตาหมอสาวเล็กน้อยก่อยจะพยักหน้ารับคำขอแม้นในใจจะไม่รู้ว่าตัวเองจะทนได้ถึงขนาดนั้นหรือไม่
ชั่วโมงต่อมา
หลังจากนักรบขับรถไปส่งหมอสาวเรียบร้อยแล้วเขาก็ไปรับเจ้าหน้าที่จากอำเภอตามคำสั่งของคนเป็นนาย
ก๊อกๆๆ
“เจ้าหน้าที่มาแล้วครับคุณเสือ”
นักรบเข้ามาตามเจ้านายตนในห้องนอนทั้งยังแปลกใจไม่น้อยที่เห็นเขานั้นนั่งเฝ้าทรายแก้วอยู่ไม่ห่างทั้งที่ปกติแล้วจะไม่ค่อยใส่ใจผู้หญิงคนไหนนักไม่รู้ว่าจากการที่นอนร่วมห้องกันคืนเดียวทำให้เจ้านายของเขาถูกใจผู้หญิงคนใหม่ไปถึงขั้นไหนแล้ว
“อืม...เดี๋ยวฉันออกไป”
“ครับ”
เมื่อนักรบคล้อยหลังไปแล้วชาติเสือก็รีบเขย่าหัวไหล่มนเบาๆเรียกคนที่หลับไหลอยู่ให้รู้สึกตัวตื่นขึ้นเพราะธุระที่จะเกิดขึ้นจะเสร็จไม่ได้หากไม่มีลายเซ็นจากหญิงสาว
“ทรายแก้ว”
ร่างบางที่พึ่งจะลืมตาขึ้นก็รู้สึกตัวว่ากำลังถูกอุ้ม
“จะพาฉันไปไหนคะ”เสียงแหบพร่าถามชายหนุ่มที่พาเธอเดินออกนอกห้องนอนอย่างเหนื่อยอ่อนรู้สึกปวดหัวเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมด“จดทะเบียนสมรสไง”ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบขณะพาร่างบางลงบันได“อะไรนะคะ”คิ้วบางได้รูปเริ่มขมวดจนติดกันหวังว่าที่เธอได้ยินเมื่อครู่แค่หูฝาดไปแต่คนตัวโตก็ยังไม่ให้คำตอบอะไรกับเธอ“มาแล้วครับ...โทษทีนะครับภรรยาผมไม่ค่อยสบาย”ขาติเสือวางร่างบางลงบนโซฟาต่อหน้าเจ้าหน้าที่อย่างเบามือก่อนจะหย่อนก้นลงนั่งข้างๆหญิงสาวและส่งยิ้มทักทายคนที่นั่งตรงข้ามอย่างเป็นมิตร“ไม่เป็นไรครับถ้าคุณทั้งสองพร้อมแล้วก็เซ็นเลยครับ”เจ้าหน้าที่เห็นสองสามีภรรยาลงมาได้ก็ยิ้มยินดีกับทั้งคู่และยื่นทะเบียนสมรสตรงหน้าคนทั้งสองได้เซ็น“ครับ”ชาติเสือหยิบปากกาเซ็นชื่อบนทะเบียนสมรสโดยไม่รีรอเสร็จแล้วจึงหันมาส่งสายตาแข็งกร้าวให้คนที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่ข้างๆหยิบปากกาเซ็นชื่อเสียที“เซ็นสิครับที่รัก..”น้ำเสียงเย็นยะเยือกเอ่ยพร้อมยื่นมือจับหน้าขาของทรายแก้วเบาๆทั้งสายตายังคงจับจ้องไปที่หญิงสาวไม่วางทำให้เธอต้องจำใจยกปากกาเซ็นบนทะเบียนสมรสโดยที่ปฏิเสธอะไรไม่ได้ในใจของทรายแก้วตอนนี้ห่อเหี่ยวยิ่งกว่าเดิมหลายเท่าหากเข
ทรายแก้วนอนตัวเกร็งแม้นเขาจะสัญญาว่าไม่ทำอะไรแต่เธอก็ใช่ว่าจะชินกับการนอนแนบใบหน้าติดกับแผงอกกว้างของเขาแบบนี้“แบบนี้สิสบาย”ชายหนุ่มเอื้อมมือปิดไฟกระชับกอดร่างบางนุ่มนิ่มให้แน่นกว่าเดิมก่อนจะปิดเปลือกตาลงด้วยความผ่อนคลายจากกลิ่นหอมอ่อนๆของกายสาวทรายแก้วยังคงนอนแน่นิ่งคาอกอุ่นพักใหญ่ไม่นานนักก็ผล็อยหลับไปเพราะฤทธิ์ยาที่กินเมื่อช่วงก่อนนอนบริษัทxxxชาติเสือเดินทางมาที่บริษัททัวร์ตั้งแต่ช่วงเช้ากว่าจะรวบรวมหลักฐานได้ครบก็ปาไปเกือบเที่ยงแล้วจึงเรียกตำรวจมาจัดการกับคนผิดชาติเสือมีสีหน้าบึ้งตึงตั้งแต่รู้ตัวคนผิดเขาไว้ใจผู้จัดการคนนี้มากไม่คิดว่าจะถูกหักหลังได้เหตุการณ์เป็นเช่นนี้เขาคงต้องให้คนในครอบครัวที่ไว้ใจบริหารงานเองเสียแล้ว“หลักฐานทั้งหมดตามนี้เลยครับคุณตำรวจ”“ครับ..”นักรบยื่นหลักฐานทั้งหมดให้ตำรวจที่รายล้อมอยู่ในห้องประชุมของบริษัทตอนนี้คนผิดอย่างสกลผู้จัดการบริษัทวัย50นั่งหน้าเจื่อนอยู่ตรงหน้าชาติเสือด้วยท่าทีที่รู้สึกผิด“บอสครับผมผิดไปแล้วครับอย่าเอาผิดผมเลยที่ผมทำไปเพราะต้องการหาเงินให้ครอบครัวตอนนี้ลูกผมก็กำลังจะเข้ามหาลัยต้องใช้เงินเยอะพอสมควร”ในขณะที่ตำรวจกำลังคุมตัวสก
ทรงพลพาทรายแก้วขับรถมาจอดที่หน้าบ้านพักหลังเล็กกลางป่าหลังที่เขาเคยพาทรายแก้วมาเที่ยวเล่นบ่อยๆที่เขาพาหญิงสาวมาที่นี่เพราะอยากจะง้อเธอให้สำเร็จโดยที่หญิงสาวจะหลบหน้าเขาไปไหนไม่ได้ง่ายๆอีก“ตกลงมีเรื่องอะไรจะคุยกับทรายคะ”ร่างบางที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับเห็นทรงพลเอาแต่นั่งนิ่งไม่ยอมพูดจาเธอจึงต้องเอ่ยถามเพื่อทำลายความเงียบหากเขาอยากจะคุยอะไรจะได้คุยให้จบเสียตรงนี้ทรงพลหันมามองหน้าหญิงคนรักก่อนจะรีบเปิดประตูลงจากรถเดินข้ามมาอีกฝั่งเพื่อกระชากร่างบางลงจากรถตามเขาเข้าไปในบ้าน“ปล่อยทรายพี่พลทรายแต่งงานมีสามีแล้วอย่ายุ่งกันอีกเลยนะ”ทรายแก้วเห็นท่าไม่ดีจึงขอร้องให้ชายหนุ่มปล่อยเธอไปคิดว่าอาการของทรงพลตอนนี้เธอจะพูดจามีเหตุผลอะไรแค่ไหนเขาคงไม่รับฟัง“พี่รู้ว่าทรายไม่ได้รักมันแต่งกับมันก็เพราะเงิน”ทรงพลฉุดกระชากร่างบางเข้ามาในห้องนอนได้เขาก็ตรึงเธอเอาไว้กับผนังห้องหมายจะขืนใจหากง้อขอคืนดีเธอไม่ชอบเขาก็จะใช้วิธีนี้เพื่อที่จะให้ได้ตัวเธอมาเป็นของเขา“จะแต่งเพราะอะไรก็ช่างแต่เราเลิกกันแล้วพี่เองก็มีคนของพี่อยู่แล้วอย่ามายุ่งกับทรายอีก..ปล่อย..”ทรายแก้วตวาดเสียงฝาดใส่คนที่กำลังซุกไซร้ใบหน้าคมท
“อื้อๆๆ..ปล่อยย...ฮื่ออๆๆ”ร่างบางหัวสั่นหัวครอนเป็นจังหวะเร่าร้อนตามแรงกระแทกของสะโพกแกร่งอกอิ่มนุ่มนิ่มที่กำลังกระเพื่อมถูกกอบกุมด้วยสองมือหนาบดขยำขยี้เล่นจนเป็นรอยแดงการกระทำป่าเถื่อนสร้างความเจ็บปวดทวีคูณจากเดิมหลายสิบเท่าชายหนุ่มไม่คิดปราณีคนที่สะอึกสะอื้นทรมานแม้แต่น้อยเพราะคิดว่าความเจ็บปวดเช่นนี้เธอสมควรจะได้รับมัน“เป็นยังไงถึงใจเธอไหมล่ะวันหลังจะได้ไม่ต้องร่านอีก”ชาติเสือโหมกระหน่ำซอยสะโพกใส่หญิงสาวหนักหน่วงจนเตียงเล็กขยับเขยื้อนแทบไม่อยู่ติดที่เสียงดังเอี๊ยดอ๊าดจนคนด้านนอกรับรู้ทุกอย่างว่าเกิดอะไรขึ้นด้านใน“อื้อ..”เมื่อกระแทกกระทั้นด้านหน้าจนพอใจมือหนาก็จับพลิกร่างบางให้หันหลังยกสะโพกมนขึ้นเสียบแท่งร้อนเข้าร่องสวาทที่มีแต่มีแต่รอยเลือดพรวดเดียวก่อนจะกดใบหน้าหวานให้ติดเตียงนุ่มแล้วอัดซอยสะโพกถี่ยิบอย่างไร้ความนุ่มนวล“พอแล้ว... ฉัน.. ไม่ไหว.. ฮือๆๆๆ”แรงบดกระแทกสร้างความเจ็บปวดจนร่างบางต้องส่งเสียงสั่นเครือแหบพร่าร้องขอความเห็นใจ“หึ่..อ่า..อ้าสส..”คนตัวโตเงยหน้าร้องระบายความเสียงซ่านเขาไม่สนใจเสียงร้องอ้อนวอนของร่างเล็กยิ่งเธอร้องให้หยุดเท่าไรเขายิ่งอัดซอยสะโพกหนักขึ้น
“ฉันสั่งอะไรก็ทำๆไปเถอะน่า...อีกอย่างต่อไปนี้เรียกฉันว่าพี่เสือแล้วก็แทนตัวเองว่าทรายเวลาพูดกับฉัน...อีกครึ่งชั่วโมงแม่ฉันจะมาถึงที่นี่ไปเตรียมตัว”ชาติเสือว่าจบก็ลุกขึ้นเดินหนีหญิงสาวออกไปนอกห้องทั้งที่วันนี้เขาว่าจะไม่ดุเธออยู่แล้วเชียวแต่ความช่างถามของเธอก็ทำให้เขาหงุดหงิดจนได้“ค่ะ..”ดวงตากลมโตจ้องมองไล่หลังร่างสูงก่อนจะก้มหน้างุดบุ้ยปากถอนหายใจไม่ชอบเอาเสียเลยที่จะต้องถูกสั่งให้ทำโน่นทำนี่ทั้งที่ตัวเองไม่เต็มใจแต่ก็ขัดอะไรไม่ได้ชาติเสือเดินจูงมือร่างบางในชุดเดรสแขนกุดยาวสีครีมเดินออกมาต้อนรับคนเป็นแม่ที่หน้าบ้านขณะที่รถตู้คันหรูแล่นเข้ามาถึง“สวัสดีครับคุณแม่”มือหนายกไหว้คนเป็นแม่หน้าระรื่นเมื่อเห็นว่าพึ่งจะลงมาจากรถผิดกับสุรีพรหญิงวัยกลางคนที่ยังดูสาวไม่สร่างเธอลงจากรถตู้สีดำคันหรูที่เด็ดเดี่ยวพึ่งจะขับไปรับที่สนามบินได้ก็ยืนหน้าบึ้งตึงจดจ้องแต่ร่างบางที่กำลังยืนหน้าเจี๋ยมเจี้ยมอยู่ข้างลูกชายเธอไม่วางยอมรับว่ารูปร่างหน้าตาหญิงสาวน่ารักน่าเอ็นดูแต่เธอก็ยังไม่ไว้ใจอยู่ดีกลัวว่าเธอจะมาปอกลอกลูกชายดั่งคนที่เคยได้พบได้เจอมาก่อนหน้าผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตลูกชายที่ไม่ผ่านสายตาของเธ
หลังจากใช้เวลาอยู่ในครัวไม่นานทรายแก้วจัดการเสริฟอาหารที่โต๊ะทานข้าวเรียบร้อยแล้วจึงเดินออกมาตามชาติเสือเข้าไปทานอาหารเช้าในเวลาที่อาจจะสายหน่อยร่างบางเดินมาถึงโถงหน้าบ้านได้ก็ชะงักฝีเท้าเมื่อเห็นชาติเสือเอาแต่นั่งเหม่อตาลอยเดาไม่ออกเหมือนกันว่าเขานั้นกำลังคิดอะไรอยู่“ข้าวต้มเรียบร้อยแล้วค่ะขอโทษนะคะที่วันนี้สายหน่อย”“อืม..”ชาติเสือหลุดจากภวังค์ความคิดเรื่องเก่าได้เขาก็รีบลุกขึ้นพรวดสาวเท้าเดินตรงไปที่ห้องครัวทันทีโดยมีทรายแก้วเดินตามอยู่ด้านหลัง“ทำไม..ถึงพูดจากับคุณแม่คุณแบบนั้นล่ะคะ”ทั้งสองนั่งทานอาหารกันได้พักใหญ่ทรายแก้วที่นั่งใช้ช้อนเขี่ยข้าวต้มกับชิ้นกุ้งไปมาเธอก็ถือโอกาสนี้คุยเรื่องที่น่าอึดอัดใจกับชายหนุ่มเสียเลยเป๊ง...“จะพูดอะไรก็เรื่องของฉัน..อย่ามาคิดสอน”มือหนาวางช้อนกระทบกับถ้วยจนเกิดเสียงดังเงยหน้าจ้องมองใบหน้าหวานเขม็งไม่ชอบใจที่หญิงสาวทำตัวเป็นคุณครูสอนคนอื่นทั้งที่ยังไม่เคยรับรู้ว่าเขานั้นเจออะไรมาถึงได้มีปัญหากับตัวเองเช่นนี้“แต่นั่นแม่ของคุณนะคะ...มีเรื่องอะไรไม่เข้าใจกันน่าจะคุยกันให้จบจะได้ไม่ต้องมากระทบกระทั่งกันไปมาแบบนี้”“เสือก!”เสียงแข็งเอ่ยขึ้นกะทั
“เงินทั้งหมดที่เสธฐามันสร้างปัญหากูจะชดใช้ให้ทั้งหมดปล่อยทรายแก้วมาให้กู”ทรงพลที่ใบหน้าเนื้อตัวยังเหลือร่องรอยความฟกช้ำตะโกนกลับทั้งจ้องหน้าชาติเสืออย่างไม่เกรงกลัวเขาจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยทรายแก้วให้พ้นออกไปจากนรกที่นี่“หึ่..กูไม่คืนของเล่นชิ้นนี้กูหวง...กลับไปแล้วอย่าเสนอหน้ามาที่นี่อีกถ้าไม่อยากเจ็บตัว”ชาติเสือแสยะยิ้มมุมปากของเล่นของหวงของเขามีหรือจะปล่อยให้ใครได้ไปง่ายๆยิ่งเกลียดขี้หน้าคนที่กำลังเอ่ยข้อต่อรองเขายิ่งไม่ยอมง่ายๆ“ของเล่น?..มึงเห็นทรายเป็นแค่ของเล่นอย่างงั้นเหรอ”พลั่กกทรงพลกระโจนประชิดตัวชาติเสือก่อนจะยกมือสาวหมัดใส่คนปากดีที่พูดจาไม่ให้เกียรติทรายแก้วเหล่าบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลรีบวิ่งกรูกันเข้ามาเพื่อที่จะปกป้องชาติเสือแต่ก็ถูกเขายกมือห้ามเอาไว้ก่อน“ไม่ต้อง...”ชายหนุ่มเห็นว่าทรงพลมาที่นี่คนเดียวถือว่าใจถึงพอสมควรเขาเองก็จะไม่ใช้วิธีหมาหมู่ให้เสียชื่อชาติเสือปัญหานี้เขาต้องการชำระความกับทรงพลตัวต่อตัวพลั่กกมือที่ยกห้ามบอดี้การ์ดวาดสาวหมัดกลับไปยังทรงพลแรงหมัดของชาติเสือทำร่างสูงบึกบึนของทรงพลล้มลงฟุบกองอยู่กับพื้นหลังจากนั้นทั้งคู่ก็ชุลมุนชกต่อยวา
รถหรูแล่นเลยปากทางเข้าบ้านไม่นานนักก็ขับเข้ามาจอดที่ใต้ต้นไม้ใหญ่หน้าโรงเรียนแห่งหนึ่งเป็นโรงเรียนเล็กๆไม่ใหญ่มากตอนนี้เป็นช่วงเที่ยงเด็กๆเลยออกมาวิ่งเล่นกันประปรายถือว่าเด็กที่นี่ไม่ได้เยอะมากนัก“เธอรออยู่ที่นี่เดี๋ยวฉันรีบกลับมา”“ค่ะ”ชาติเสือปลดเข็มขัดนิรภัยหันมาสั่งหญิงสาวให้รออยู่ที่นี่ก่อนจะลงจากรถรีบเดินดุ่มฝ่าแสงแดดจ้าเข้าไปในอาคารเรียน“มาทำอะไรของเค้า”ดวงตากลมโตไล่มองตามหลังชาติเสือด้วยแววตาฉงนในใจไม่ยักรู้ว่าคนอย่างเขาจะมีธุระกับผู้คนหรือสถานที่แห่งนี้ด้วยหากเป็นผับบาร์เธอจะไม่สงสัยอะไรเลยครั้นคิดจะถามให้ได้ความกระจ่างจากชายหนุ่มคงไม่ได้คำตอบแถมอาจจะมีโอกาสถูกดุอีกด้วยความแครงใจนี้เห็นทีจะต้องถามคนในบ้านเห็นจะได้ความกว่าชาติเสือใช้เวลาทำธุระกับผู้อำนวยการที่โรงเรียนไม่นานนักก็เตรียมตัวกลับตลอดระยะเวลาที่ขับรถเขารับรู้ได้ว่าหญิงสาวมีเรื่องจะคุยแต่ไม่ยักจะเห็นว่าเธอจะเอ่ยออกมาเสียทีเอาแต่ลอบมองมายังเขาเป็นระยะเท่านั้น“มีอะไรหรือเปล่า”“หึ.. ไม่นี่คะ”คนตัวเล็กรีบส่ายหัวหงึกหงักหันมองไปยังริมทางรีบปฏิเสธเมื่อเห็นชายหนุ่มรู้ทันว่ากำลังมีอะไรอยู่ในใจ“แอบมองฉันอยู่นั่น..นึก