“ผมรู้ครับว่าใครเป็นคนจับตัวคุณทรายไป”
“สิชล”
ชาติเสือมองไปยังผู้ชายที่เขารู้จักดีว่าเป็นใครเขาคือสิชลเพื่อนสนิทในกลุ่มของอินทุอรแต่ไม่รู้ว่าสิชลนั้นรู้ได้อย่างไรว่าทรายแก้วถูกจับตัวไป
“เรื่องทุกอย่างเป็นฝีมือของอิน”
“อิน.. ทำไม”
ทุกคนต่างหูผึ่งจ้องมองมายังชายผู้มาใหม่รอฟังคำอธิบายของเขาเป็นตาเดียว
“คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม”
ทรายแก้วที่ถูกมัดมือมัดเท้านั่งอยู่มุมห้องมองอินทิราอย่างไม่เข้าใจว่าหญิงสาวหลอกให้เธอตามมาที่นี่แล้วกระทำกับเธอแบบนี้เพราะอะไร
“ก็เพราะเธอดันซวยเป็นคนรักของพี่เสือน่ะสิ”
อินทิราสบถออกมาด้วยท่าทีเป็นคนละคนกับที่ทรายแก้วเคยรู้จักเธอดูมีความโกรธแค้นในใจมากมายแววตาของเธอก็ดูเศร้าอย่างเห็นได้ชัด
“คนรักเหรอ...ฉันไม่ใช่คนที่เค้ารักคุณเข้าใจผิดแล้ว”
ทรายแก้วรีบปฏิเสธ
“ฉันรู้ว่าเธออยู่กับพี่เสือเพราะสัญญาแต่ฉันไม่ได้โง่จนดูไม่ออกว่าเธอกับพี่เสือรักกันจริงๆ”
“แล้วคุณทำแบบนี้เพื่ออะไร”
“ฉันจะฆ่าเธอต่อหน้าพี่เสือฉันจะทำให้พี่เสือสูญเสียคนที่ตัวเองรักอย่างที่ฉันสูญเสียพี่อรไง.. ตอนนั้นฉันจ้างคนมาฆ่าแกแต่พี่เสือก็ดันรับเคราะห์แทน..แต่ตอนนี้เธอได้ตายจริงๆแน่”
“ค.. คุณอิน!”
“ตั้งแต่พี่อรเสียไปฉันลำบากมากต้องขายตัวเพื่อหาเงินใช้กับส่งตัวเองเรียนต้องถูกไอ้แก่บ้ากามย่ำยีฉันทรมานแค่ไหนก็ไม่มีใครรู้...พี่เสือจะต้องเจ็บปวดมากกว่าฉันหลายร้อยเท่า”
ทางด้านชาติเสือตอนนี้ก็รีบเดินทางพร้อมสิชลมุ่งหน้าไปสถานที่ที่อินทิราจับตัวทรายแก้วไปทันทีเขาไม่พาลูกน้องมาเพิ่มเพราะคิดว่าอย่างไรก็จัดการอินทิราได้หากไปกันหลายคนอาจจะกดดันให้อินทิราทำร้ายทรายแก้วได้
ตอนนี้ทุกคนรู้เรื่องจากปากสิชลทั้งหมดแล้วว่าอินทิราทำอะไรไว้บ้างและเพราะเหตุใดถึงได้ทำเช่นนั้นอีกเรื่องที่สิชลได้บอกกับชาติเสือทำให้เขารู้สึกผิดกับแม่ตัวเองมากๆก็คือเรื่องที่อินทุอรไม่ได้ท้องกับชาติเสือเป็นเรื่องจริง
อินทุอรเป็นผู้หญิงที่มีภาระมากมายไหนจะส่งเงินให้แม่ที่ต่างจังหวัดและต้องส่งน้องสาวอย่างอินทิราเรียนเธอจึงต้องมาคบกับชาติเสือทั้งที่มีแฟนอยู่แล้วก็เพราะต้องพึ่งเงินของชาติเสือ
สองหนุ่มขับรถกันมาไม่นานนักก็ถึงบ้านร้างหลังเล็กชายป่าทั้งสองมาถึงได้ก็รีบลงจากรถปรี่เข้าไปด้านในกันทันที
“พี่สิชลมาได้ยังไงคะ”
อินทิราเห็นสิชลและชาติเสือพรวดเข้ามาพร้อมกันเธอจึงรีบคว้าปืนจ่อไปที่ทั้งสองทันทีและรู้ได้ว่าสิชลคงบอกทุกอย่างกับชาติเสือไปหมดแล้ว
“พี่ก็มาขอให้เราหยุดน่ะสิอิน...”
สิชลพยายามจะเข้าประชิดตัวอินทิราแต่เธอก็รีบหันปากกระบอกปืนมายังชายหนุ่มเสียก่อน
“ไม่...อย่าเข้ามานะ”
“อิน..ใจเย็นๆอยากได้อะไรพี่จะให้ขอแค่ปล่อยทรายแก้ว”
“ได้..”
ว่าจบสาวเจ้าก็เข้าไปลากทรายแก้วที่อยู่ในห้องออกมาข้างนอก
“ปล่อยมันไปแบบศพละกัน”
“ไม่..”
ชาติเสือโผเข้ากอดทรายแก้วเอาไว้แน่นเป็นอีกครั้งที่เขานั้นรับลูกกระสุนแทนเธอ
ปั้งง
“อ๊ายย”
ทรายแก้วตะโกนจนสุดเสียงพอลืมตาขึ้นมาก็เห็นชาติเสือฟุบลงกองกับพื้นเช่นเดียวกับครั้งก่อนที่เขาช่วยเธอ
“พอซะที”
สิชลใช้จังหวะที่อินทิราเผลอรวบปืนจากมือเธอเอาไว้ได้
โรงพยาบาล
“เป็นเพราะฉันเค้าถึงเจ็บอีกแล้ว”
ทรายแก้วนั่งสะอื้นอยู่กับน้ำรินที่เป็นสาเหตุทำให้ชาติเสือเจ็บอีกครั้งเห็นทีครั้งนี้จะหนักกว่าเดิมเพราะกระสุนเข้าฝังที่ซี่โครง
“คุณเสือเค้าห่วงแกมากแล้วก็รู้สึกผิดมากๆที่เป็นสาเหตุทำให้พี่เสธต้องจากไป”
“ทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ด้วย”
น้ำรินกอดปลอบทรายแก้วพักใหญ่และแล้วหมอก็ออกมาจากห้องผ่าตัดเพื่อแจ้งข่าวกับญาติว่าตอนนี้ชาติเสือปลอดภัยแล้ว
ส่วนอินทิราก็ถูกดำเนินคดีตามกฏหมายเพราะสุรีพรไม่คิดยอมความง่ายๆด้วยไม่ใช่ครั้งแรกที่อินทิราทำผิด
อาทิตย์ต่อมา
ตอนนี้ทรายแก้วอยู่กับชาติเสือตลอดเพราะต้องคอยดูแลเขาที่ยอมเจ็บเพราะเธอ
“ขอบคุณ..ที่คอยดูแลพี่”
ชาติเสือรวบมือเรียวของคนที่กำลังเช็ดตัวให้เอาไว้แน่น
“ก็พี่เสือเจ็บเพราะทรายนี่คะ”
“เรื่องนั้นพี่ขอโทษ...พี่ไม่ได้ตั้งใจจะยิงเสธเพียงแค่อยากสั่งสอนเราเท่านั้น...ขอโทษที่เป็นต้นเหตุให้เสธต้องจากไป”
ทรายแก้วฟังจบก็ได้แต่นิ่งเงียบเธอพูดอะไรไม่ออกเพราะรู้แก่ใจดีว่าต้นเหตุจริงๆมันเริ่มจากที่พี่ชายเธอติดการพนันและขโมยรถของชาติเสือไปขายต่างหากทำให้เธอต้องมาอยู่กับชาติเสือมีความรู้สึกดีๆให้เขาจนตัวเองต้องเจ็บปวด
“พี่ขอโทษ...กลับมาอยู่กับพี่เหมือนเดิมนะทรายพี่ขาดทรายไม่ได้จริงๆ”
“พี่เสือ”
น้ำตาหยดน้อยล่วงแหมะเมื่อได้ยินความในใจของชายหนุ่ม
“พี่รักเธอทรายแก้ว”
มือหนายื่นยกปาดน้ำตาให้หญิงสาวเขารู้ว่าเธอก็คิดเช่นเดียวกับเขาไม่เช่นนั้นคงไม่มาอยู่ดูแลแบบนี้
“คุณว่าครั้งนี้คุณทรายจะยอมกลับมาอยู่กับคุณเสือหรือเปล่า”
นักรบกลับมาถึงบ้านได้ก็นั่งคุยกับน้ำรินเรื่องที่ตัวเองมองอาการของเจ้านายตนออกว่ามีใจให้ทรายแก้วมากมายแค่ไหนหวังว่าความดีที่เจ้านายของเขาเสียสละปกป้องทรายแก้วครั้งนี้จะทำให้หญิงสาวมองเจ้านายของเขาในแง่ดีขึ้นมาบ้าง
“ไม่แน่ใจว่าจะยอมอยู่ด้วยเลยหรือเปล่าแต่ฉันว่ายังไงทั้งสองก็ต้องอยู่ด้วยกันตัดกันยังไงก็ไม่ขาดหรอก”
น้ำรินพูดไปเปรยยิ้มไปเพราะเธอรู้ว่าอย่างไรทรายแก้วกับชาติเสือตอนนี้ก็ตัดกันไม่ขาดอยู่แล้ว
“เหมือนคุณจะพูดถึงอะไรสักอย่าง”
สิ้นคำถามของนักรบน้ำรินก็เอี้ยวตัวกระซิบคนเป็นสามีที่นั่งอยู่ข้างๆ
“จริงเหรอ”
คำที่นักรบได้ยินกับหูค่อนข้างเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นพอสมควรหากเจ้านายตนรู้เรื่องนี้คงดีใจไม่น้อย
“อืม..เงียบเอาไว้ล่ะเรื่องนี้จะให้ใครรู้อีกไม่ได้ไม่อย่างนั้นทรายแก้วโกรธฉันแน่”
“โอเค.ผมจะเงียบเอาไว้..คุณเมื่อยหรือเปล่าวันนี้วิ่งวุ่นทั้งวัน”
“นิดหน่อย”
น้ำรินบ่นอู้อี้เล็กน้อยแล้วจู่ๆร่างของเธอก็ลอยขึ้นด้วยฝีมือของนักรบ
“เอ่อ..จะอุ้มไปไหน”
“จะอุ้มไปนอนพักสิครับ”
“ขอบคุณนะที่คอยดูแลฉันดีตลอดเลย”
สาวเจ้าซบหัวทุยกับอกอุ่นของชายหนุ่มแม้นคราแรกที่เจอกับเชาจะเป็นสถานการณ์ที่ไม่ดีนักแต่ก็รู้สึกว่าโชคดีเหลือเกินที่ได้ชายหนุ่มมาเป็นสามีและพ่อของลูกเพราะเขาดูแลเธอไม่ขาดตกบกพร่องต่อหน้าที่เลยจริงๆ
“ก็คุณเป็นทั้งภรรยาแล้วก็เป็นแม่ของลูกผมนี่”
นักรบอมยิ้มกริ่มที่ทำทั้งหมดทุกวันนี้ไม่ใช่หน้าที่แต่เป็นเพราะหลงในความน่ารักแม่ของลูกไปแล้วต่างหาก
วันเวลาพ้นผ่านนานร่วมขวบปีณ เกาะเล็กๆทางภาคใต้ที่ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักมากนักเป็นเกาะที่สุรีพรสัมปทานเอาไว้เพื่อทำฟาร์มหอยมุกชาติเสือมาอยู่ที่นี่ได้ร่วมหนึ่งปีแล้วเขาใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายคอยคุมงานที่นี่ว่างก็ออกเรือหาปูหาปลาแก้เหงาตามประสาที่เขามาอยู่ที่นี่ก็เพราะเมื่อครั้งที่เจ็บครั้งนั้นเขาขอให้ทรายแก้วกลับมาอยู่ด้วยเธอตอบตกลงแต่ต้องรอให้เธอพร้อมก่อนเท่านั้นโดยเธอจะขอไปอยู่ที่อื่นเพื่อทำใจให้ลืมเรื่องราวในอดีตแล้วเธอจะกลับมาอยู่กับเขาชาติเสือที่กลัวว่าถึงเวลานั้นแล้วหญิงสาวจะหายไปจากชีวิตของเขาจึงเลือกที่จะให้ทรายแก้วอยู่ที่บ้านส่วนเขาก็ขอมาอยู่ที่เกาะแทนอย่างน้อยเธอไม่ได้อยู่ในสายตาแต่อยู่ในที่ของเขาก็ยังดีนี่ก็ร่วมหนึ่งปีแล้วชายหนุ่มยังไม่เห็นว่าจะมีวี่แววที่ทรายแก้วจะเอ่ยมาเสียทีว่าพร้อมที่จะอยู่กับเขาแล้วคนความอดทนต่ำอย่างเขาต้องมาฝึกรออะไรที่ไม่มีจุดหมายเป็นอะไรที่ยากมากจริงๆแต่เพื่อทรายแก้วเขายอมทุกอย่างขณะที่นั่งรับลมยามเย็นอยู่ที่ริมชายหาดหน้าบ้านไม้ริมทะเลหลังใหญ่ท้ายเกาะจู่ๆชาติเสือก็ต้องรีบหันขวับไปตามเสียงร้องโยเยของเด็กน้อยที่ดังมาแต่ไกล“แอ้..แง่ๆๆ..”“โอ๋ๆ..ไม่ร้อ
หน้าบริษัทอสังหายักใหญ่ในเวลาช่วงสายมีเสียงเอะอะโวยวายเกิดขึ้นเมื่อหญิงวัยกลางคนกำลังต่อว่าหญิงสาวที่อุ้มท้องอ่อนๆเสียงดังจนคนในบริษัทที่กำลังเดินเข้าออกมองกันเป็นตาเดียวเพราะคนที่กำลังโวยวายอยู่ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นแม่ของประธานบริษัทแห่งนี้ที่ยืนประจันหน้ากับสะใภ้และลูกชายของเธออยู่“มันไม่ได้ท้องกับลูก”สุรีพรยืนแผดสียงชี้หน้าต่อว่าอินทุอรภรรยาของลูกชายที่เธอไม่ชอบหน้าตั้งแต่แรกเมื่อรู้จากปากคนรู้จักมาว่าอินทุอรนั้นมีสัมพันธ์กับชายอื่นจนท้องและลูกในท้องก็ไม่ใช่ลูกของลูกชายเธอ“อรท้องกับเสือจริงๆนะคะคุณแม่”อินทุอรหญิงสาวหน้าหวานที่อยู่ในชุดคลุมท้องปฏิเสธคำครหากับสุรีพรก่อนจะหันไปเกาะแขนคนเป็นสามีอย่างชาติเสือ“ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่แกมันตอแหล”สุรีพรชี้หน้าด่าทออินทุอรอย่างเหลืออดเธอทนให้ลูกชายเธอถูกหลอกมานานพอแล้ววันนี้เธอก็จะกำจัดผู้หญิงจอมลวงโลกคนนี้ให้ออกไปจากชีวิตลูกชายเธอให้ได้“คุณแม่ครับ!...มันเกินไปแล้วนะครับ”ชาติเสือมองหน้าคนเป็นแม่ด้วยความไม่พอใจก่อนจะเอ่ยพูดเสียงแข็งไม่คิดว่าแม่เขาจะเกลียดอินทุอรจนด่าทอประจานต่อหน้าคนในบริษัทของเขาขนาดนี้แม้ก่อนหน้านี้ดูท่าจะยอมอ่อนลงรับ
“ความพยายามเยอะนักนะ..”ชายหนุ่มถอนหายใจพรืดใหญ่อย่างไม่สบอารมณ์“พวกนายไปจัดการงานของพวกนายฉันเสร็จธุระตรงนี้แล้วจะตามไป”ชาติเสือปัดมือให้คนทั้งสองออกไปจากห้องวันนี้เขาจะต้องทำให้ผู้หญิงคนนี้ขยาดไม่กล้ามาที่นี่อีกเลยครั้งก่อนปฏิเสธดีๆไม่ชอบตอนนี้คงจะต้องจัดของจริงให้เสียแล้ว“ครับคุณเสือ”นักรบและเด็ดเดี่ยวเดินตามกันออกจากห้องทำงานของคนเป็นนายไปด้วยยังมีงานที่ต้องสะสางต่ออีกมากมายที่ต้องทำก๊อกๆๆ“โชมีของมาฝากคุณเสือด้วยนะคะ”หญิงสาวเข้ามาในห้องหน้าระรื่นทั้งหอบหิ้วของฝากมาเต็มไม้เต็มมือโชติกาหญิงสาวไฮโซวัย26ลูกสาวของเพื่อนสุรีพรเป็นคุณหนูไฮโซสาวสวยเซ็กซี่ที่พึ่งกลับจากเมืองนอกตอนนี้ยังไม่ได้ทำงานเคยมาที่นี่สามสี่ครั้งเพราะสุรีพรต้องการให้ทั้งคู่ได้เจอกันหากตกหลุมรักกันโชติกาจะได้ช่วยพาชาติเสือให้กลับไปอยู่ที่บ้านได้ถึงครั้งก่อนๆเธอจะถูกปฏิเสธจากชาติเสือแต่เธอก็ไม่ท้อเพราะเธอตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบ“ฉันไม่อยากได้”ชาติเสือเอ่ยเสียงแข็งทั้งยังเอนตัวนอนลงบนโซฟาทำท่าทีไม่สนใจคนที่เข้ามา“แหม...ปฏิเสธทั้งที่ยังไม่เห็นของเลยนะคะ”โชติกาหย่อนก้นนั่งที่โซฟานุ่มตรงข้ามชายหนุ่มยังพยายามพูด
“ผีพนันอย่างมึงจะเอาอะไรมาเสนอกูรถกูตั้งกี่ล้านมึงมีอะไรที่มันจะมีค่ามาต่อรอง”ชาติเสือลดปากกระบอกปืนลงทั้งก้มมองหน้าหัวขโมยตรงหน้าอย่างสงสัยว่าคนอย่างเสธฐาจะเอาอะไรมาต่อรองกับเขา“ผมมีน้องสาว”พลั้กกกสิ้นเสียงเอ่ยของเสธฐาชาติเสือก็วาดขายาวเตะเสยคนที่นั่งกองอยู่กับพื้นจนหงายท้องด้วยท่าทีไม่พอใจที่เห็นอีกฝ่ายกลัวตายจนใช้ชีวิตน้องสาวตัวเองมาเป็นข้อต่อรอง“มึงอย่าบอกนะว่าจะเอาน้องสาวมาใช้หนี้...อืม...ถ้ามึงแน่มากูก็แน่กลับบอกที่อยู่น้องมึงมา”ชาติเสือท้าวเอวมองเสธฐาอย่างสมเพชแต่ในหัวก็พลันคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้จึงยอมรับข้อเสนอของเสธฐาดูก่อนก๊อกๆๆ“พวกคุณเป็นใครคะ?”ร่างบางในชุดเดรสสายเดี่ยวยาวสีชมพูอ่อนปล่อยผมยาวสยายเดินออกมาเปิดประตูเมื่อได้ยินเสียงคนเคาะในขณะที่เธอนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องนั่งเล่นช่วงสายๆเมื่อประตูเปิดออกได้ดวงตากลมโตก็ฉายแววตกใจพอสมควรที่เห็นชายฉกรรจ์สามสี่คนยืนเรียงรายอยู่ตรงหน้า“พี่ชายคุณอยู่กับพวกเรากรุณาตามผมมาด้วยครับ”เด้กเดี่ยวยื่นมือถือที่มีรูปสภาพของเสธฐาตอนนี้ให้กับทรายแก้วได้ดูเพื่อที่จะได้ไม่ต้องอธิบายอะไรมากมายนัก“หา...พี่เสธ”ทรายแก้วตัวชาวาบกลืนน
“ค่าเสียหายที่พี่ชายฉันขโมยไปเท่าไร”“ทำไม”“ฉันจะขอใช้คืนให้...แล้วพอฉันใช้คืนหมดคุณก็ปล่อยฉันไป”ทรายแก้วรวบรวมความกล้าเอ่ยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงประหม่าตอนนี้เธอยังมีงานเป็นพยาบาลคงมีเงินผ่อนให้เขาได้ตลอดจึงอยากวอนขอความเห็นใจ“หึ่...ตอนนี้ฉันไม่ได้ต้องการเงิน”ร่างสูงก้าวประชิดคนที่นั่งก้มหน้าบนโซฟายื่นมือเชยคางของหญิงสาวให้มองหน้าเขาชัดๆเวลาเขาพูดอะไรจะได้ได้ยินเต็มสองรูหู“...ต้องการแค่ตัวเธอเท่านั้นและอย่าคิดที่จะหนีไปจากฉันเพราะฉันตามเธอกลับมาได้แน่หรือไม่ฉันก็จะเอาชีวิตพี่ชายเธอไปแทน”เรื่องเงินเขาไม่ได้สนใจอยู่แล้วในเมื่อเขาตัดสินใจจะใช้เธอเป็นเครื่องมืออะไรก็เปลี่ยนความคิดของเขาไม่ได้“ก็ได้ๆฉันยอมทำตามคุณทุกอย่าง”หญิงสาวเริ่มสะอื้นขึ้นมาอีกรอบเมื่อเขาเอาชีวิตของพี่ชายเธอขึ้นมาขู่“เธอชื่อทรายแก้ว”ชาติเสือก้มลงถามหญิงสาวเสียงเย็นยะเยือกใกล้กับพวงแก้มนวลจนทรายแก้วต้องเอียงหน้าหนีก่อนจะพยักหน้าเป็นคำตอบให้กับเขาเพราะเธอกำลังกลั้นเสียงสะอื้นจนไม่สามารถเอ่ยอะไรออกมาเป็นคำได้“ฉันชื่อเสือต่อจากนี้เรียกฉันว่าคุณเสือ...หรือจะเรียกว่าผัวก็แล้วแต่เธอเพราะอีกหน่อยเธอก็ต้องนอนอ้าขาให้ฉ
เกือบกลางดึกทรายแก้วยังคงนั่งเหม่อบนโซฟาสีเทาในห้องนอนกว้างของชาติเสือหลังจากที่ชายหนุ่มอาบน้ำเรียบร้อยแล้วเขาก็ออกไปนั่งดื่มที่ระเบียงนอกห้องนอนทิ้งให้เธอนั่งอยู่ในนี้คนเดียวครั้นจะอาบน้ำก็ไม่มีเสื้อผ้าจะเปลี่ยนจะนอนเสียเลยก็คงจะนอนไม่หลับเพราะทั้งแปลกที่แปลกทางอีกทั้งยังต้อมาร่วมห้องกับผู้ชายที่ไม่คุ้นเคยกันอีก“เฮ้อ...”หญิงสาวนั่งถอนหายใจสับสนอึดอัดเรื่องที่เกิดขึ้นมันเร็วมากจนเธอตั้งตัวไม่ทันเมื่อช่วงสายเธอพึ่งจะบอกเลิกกับคนรักเวลาห่างกันไม่เท่าไรเธอกลับต้องกลายมาเป็นผู้หญิงของคนที่ไม่รู้จักอย่างปฏิเสธไม่ได้ยิ่งคิดก็ยิ่งหดหู่ใบหน้าหวานกวาดมองซ้ายมองขวาไปทั่วห้องกว้างเธอเริ่มบุ้ยปากน้ำตาหยอดน้อยก็เริ่มไหลคิดถึงบ้านคิดถึงวันข้างหน้าที่ไม่มีวันรู้ได้เลยว่าเธอจะต้องเผชิญกับอะไรบ้าง“มานั่งเหม่ออะไรอยู่ตรงนี้ทำไมไม่ไปอาบน้ำ”ร่างสูงในชุดคลุมสีเทาปล่อยผมหยิกยาวประบ่าเดินถือขวดไวน์ราคาแพงดุ่มๆมายืนตรงหน้าหญิงสาวก่อนจะเอ่ยเสียงห้วนมองร่างบางเขม็งเขาอุตส่าห์ปล่อยให้เธออยู่ในนี้คนเดียวนานสองนานยังไม่จัดการกับตัวเองให้เรียบร้อยก่อนที่จะขึ้นเตียงพร้อมเขาอีกทรายแก้วรีบก้มหน้ายกมือปาดน้ำตาให
“อืม..”จมูกโด่งกดจูบสูดดมเนื้อนวลนุ่มนิ่มกลิ่นหอมในตัวของเธอนั้นเป็นกลิ่นที่ปลุกอารมณ์สวาทในตัวของเขาได้เป็นอย่างดีมือหนาถลกเสื้อเชิ้ตที่หญิงสาวสวมใส่ขึ้นก่อนจะก้มลงบดจูบยอดอกอิ่มชูชันอย่างกระหาย“อืม..”ริมฝีปากบางขบเม้มจนแทบห้อเลือดเมื่อความวาบหวามแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัวมือน้อยทั้งสองกำจิกหมอนนุ่มที่อยู่ใต้หัวแน่นเผลอไผลแอ่นอกรับสัมผัสคนตัวโตโดยที่ควบคุมไม่ได้เมื่อดูดดึงสัมผัสขยำเนื้ออกนวลนุ่มจนพอใจแล้วจึงเลื่อนขึ้นบดจูบริมฝีปากบางอีกครั้งก่อนจะวาดมือเอื้อมลงใช้นิ้วเรียวสัมผัสโคนขาอ่อนลงไปที่ของสงวนของหญิงสาวนิ้วร้ายเริ่มไต่ผ่านไรขนมาสัมผัสปากทางช่องทางรักที่แห้งผาดก่อนจะเริ่มกดปลายนิ้วเข้าปากทางสวาทแต่ดูท่าว่ามันจะยังปิดสนิทจนผ่านเข้าไปได้ยากเสียเหลือเกิน“อื้อ.. อื้มม..”ขาเรียวทั้งสองดินพล่านเมื่อรู้สึกเจ็บที่ของสงวนแต่มีหรือที่นิ้วร้ายนั้นจะหยุดการกระทำเพราะรู้ดีว่าจะทำอย่างไรให้คนตัวเล็กเลิกดิ้นได้นิ้วโป้งร้ายรีบบดขยี้เม็ดสวาทสีสวยด้วยความนุ่มนวลจนขาเรียวทั้งสองที่ถีบไปมาเริ่มผ่อนแรงลงเปลี่ยนเป็นบิดไปมาด้วยความกระสันแทนดวงตากลมโตปรือหยาดเยิ้มร่างกายบิดเร่าเสียวกระสันอย่างควบ
“จะพาฉันไปไหนคะ”เสียงแหบพร่าถามชายหนุ่มที่พาเธอเดินออกนอกห้องนอนอย่างเหนื่อยอ่อนรู้สึกปวดหัวเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมด“จดทะเบียนสมรสไง”ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบขณะพาร่างบางลงบันได“อะไรนะคะ”คิ้วบางได้รูปเริ่มขมวดจนติดกันหวังว่าที่เธอได้ยินเมื่อครู่แค่หูฝาดไปแต่คนตัวโตก็ยังไม่ให้คำตอบอะไรกับเธอ“มาแล้วครับ...โทษทีนะครับภรรยาผมไม่ค่อยสบาย”ขาติเสือวางร่างบางลงบนโซฟาต่อหน้าเจ้าหน้าที่อย่างเบามือก่อนจะหย่อนก้นลงนั่งข้างๆหญิงสาวและส่งยิ้มทักทายคนที่นั่งตรงข้ามอย่างเป็นมิตร“ไม่เป็นไรครับถ้าคุณทั้งสองพร้อมแล้วก็เซ็นเลยครับ”เจ้าหน้าที่เห็นสองสามีภรรยาลงมาได้ก็ยิ้มยินดีกับทั้งคู่และยื่นทะเบียนสมรสตรงหน้าคนทั้งสองได้เซ็น“ครับ”ชาติเสือหยิบปากกาเซ็นชื่อบนทะเบียนสมรสโดยไม่รีรอเสร็จแล้วจึงหันมาส่งสายตาแข็งกร้าวให้คนที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่ข้างๆหยิบปากกาเซ็นชื่อเสียที“เซ็นสิครับที่รัก..”น้ำเสียงเย็นยะเยือกเอ่ยพร้อมยื่นมือจับหน้าขาของทรายแก้วเบาๆทั้งสายตายังคงจับจ้องไปที่หญิงสาวไม่วางทำให้เธอต้องจำใจยกปากกาเซ็นบนทะเบียนสมรสโดยที่ปฏิเสธอะไรไม่ได้ในใจของทรายแก้วตอนนี้ห่อเหี่ยวยิ่งกว่าเดิมหลายเท่าหากเข