“ค่าเสียหายที่พี่ชายฉันขโมยไปเท่าไร”
“ทำไม”
“ฉันจะขอใช้คืนให้...แล้วพอฉันใช้คืนหมดคุณก็ปล่อยฉันไป”
ทรายแก้วรวบรวมความกล้าเอ่ยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงประหม่าตอนนี้เธอยังมีงานเป็นพยาบาลคงมีเงินผ่อนให้เขาได้ตลอดจึงอยากวอนขอความเห็นใจ
“หึ่...ตอนนี้ฉันไม่ได้ต้องการเงิน”
ร่างสูงก้าวประชิดคนที่นั่งก้มหน้าบนโซฟายื่นมือเชยคางของหญิงสาวให้มองหน้าเขาชัดๆเวลาเขาพูดอะไรจะได้ได้ยินเต็มสองรูหู
“...ต้องการแค่ตัวเธอเท่านั้นและอย่าคิดที่จะหนีไปจากฉันเพราะฉันตามเธอกลับมาได้แน่หรือไม่ฉันก็จะเอาชีวิตพี่ชายเธอไปแทน”
เรื่องเงินเขาไม่ได้สนใจอยู่แล้วในเมื่อเขาตัดสินใจจะใช้เธอเป็นเครื่องมืออะไรก็เปลี่ยนความคิดของเขาไม่ได้
“ก็ได้ๆฉันยอมทำตามคุณทุกอย่าง”
หญิงสาวเริ่มสะอื้นขึ้นมาอีกรอบเมื่อเขาเอาชีวิตของพี่ชายเธอขึ้นมาขู่
“เธอชื่อทรายแก้ว”
ชาติเสือก้มลงถามหญิงสาวเสียงเย็นยะเยือกใกล้กับพวงแก้มนวลจนทรายแก้วต้องเอียงหน้าหนีก่อนจะพยักหน้าเป็นคำตอบให้กับเขาเพราะเธอกำลังกลั้นเสียงสะอื้นจนไม่สามารถเอ่ยอะไรออกมาเป็นคำได้
“ฉันชื่อเสือต่อจากนี้เรียกฉันว่าคุณเสือ...หรือจะเรียกว่าผัวก็แล้วแต่เธอเพราะอีกหน่อยเธอก็ต้องนอนอ้าขาให้ฉันอยู่ดี”
ทรายแก้วกำมือแน่นก้มหน้างุดแม้นไม่พอใจกับคำพูดคำจาของชาติดเสือแต่เธอก็ทำอะไรเขาไม่ได้อยู่ดีในเมื่อตอนนี้เขาถือไพ่เหนือเธอทุกอย่าง
“ตามฉันมานี่”
ว่าจบก็ดึงแขนเรียวให้ตามหลังมาอีกรอบ
“จะไปไหนคะ”
ทรายแก้วหน้าตาตื่นเมื่อถูกลากขึ้นบันไดขึ้นชั้นบน
“ตามมาเถอะน่า”
เสียงทุ้มเอ่ยอย่างไม่ชอบใจนักที่หญิงสาวจะต้องถามให้มากความเขาลากเธอขึ้นมาด้านในสุดของชั้นบนก่อนจะเปิดห้องนอนของเขาและดันตัวเธอให้เดินเข้าไปด้านในส่วนเขาก็ยืนกอดอกพิงประตูอยู่หน้าห้อง
“นี่ห้องนอนฉันคืนนี้เธอก็ต้องนอนที่นี่”
“อะไรนะคะ...เอ่อ..คือฉันยังไม่คุ้นกับที่นี่แล้วมันก็กะทันหันเกินฉันขอกลับไปบ้านก่อนได้ไหมคะฉันสัญญาว่าจะไม่หนี”
ร่างบางหันขวับสีหน้าของเธอตระหนกจนชาติเสือรู้ว่าเธอกำลังตื่นกลัวคำขอของหญิงสาวเขาคิดว่าคงให้เธอไม่ได้เพราะไม่ได้รู้จักกับเธอจนถึงขนาดที่จะไว้ใจเธอได้
“ฉันไม่อนุญาตเธอไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรทั้งนั้น..อีกอย่างเธอต้องดูแลงานบ้านงานครัวทุกอย่างของที่นี่ด้วย”
ชาติเสือกอดอกจ้องตาคมมองหญิงสาวเขม็งคำสั่งของเขาต้องเป็นคำสั่ง
ริมฝีปากบางเริ่มขบเม้มกลั้นเสียงสะอื้นอีกครั้งน้ำตาหยดน้อยเริ่มไหลพรากเพราะตอนนี้เธอรู้สึกอึดอัดจนพูดอะไรไม่ออก
“เป็นอะไรร้องให้ทำไม”
ชาติเสือแผดเสียงฝาดใส่ทรายแก้วจนเธอสะดุ้งเฮือกรีบยกมือปาดน้ำตาลวกๆไม่ชอบนิสัยชาติเสือเลยสักนิดที่เอาแต่บังคับขู่เข็ญไม่รู้กี่อย่างแล้วทั้งที่เจอหน้ากันไม่กี่นาที
“ฉันไม่ชอบคนสำออยจำเอาไว้ด้วย..”
ชาติเสือไม่ชอบที่จะเห็นน้ำตาของใครเขาถอนหายใจก่อนจะเดินหันหลังออกจากห้องอย่างไม่สบอารมณ์และทิ้งให้หญิงสาวยืนร้องให้อยู่ในห้องนี้เพียงคนเดียว
หลังจากที่หญิงสาวเริ่มสงบสติลงได้ชาติเสือก็ลากเธอเข้ามานั่งอยู่ในห้องทำงานของเขาด้วยเพราะกลัวว่าเธอจะหาทางหนีออกไปจากที่นี่ด้วยดูๆแล้วเธอมีทีท่าอึดอัดไม่น้อยเมื่อต้องอยู่ใกล้กับเขาจึงต้องตัดไฟแต่ต้นลมให้เธอนั้นตัวติดกับเขาตลอดเวลาไปเสียเลย
ทรายแก้วก็เอาแต่นั่งเกยแขนอยู่ริมหน้าต่างเหม่อมองออกไปยังธรรมชาติด้านนอกครุ่นคิดวนไปวนมาว่าเธอจะต้องมาติดกรงขังอยู่ที่นี่จริงๆหรือ
ชาติเสือที่จดจ่อกับการทำงานหน้าจอโน๊ตบุ๊คตั้งแต่ช่วงบ่ายเริ่มละสายตามายังร่างบางที่นั่งนิ่งอยู่กับที่ไม่ยอมไปไหน
“ไปทำกับข้าวให้ฉันกิน”
“คุณจะกินอะไรคะ...ห้องครัวอยู่ตรงไหน”
ทรายแก้วหันหน้ากลับมาถามชายหนุ่มเสียงอ่อน
“เดินออกไปครัวอยู่ซ้ายมือ..ไปดูเอาว่ามีอะไรบ้างเธอจะทำอะไรก็ทำ”
“คุณชอบอาหารรสชาติแบบไหนคุณต้องบอกนะคะถ้าฉันทำอะไรไม่ถูกใจคุณเดี๋ยวก็ถูกดุอีก”
“เมื่อกี้ฉันพูดว่ายังไง..เธอจะทำอะไรก็ทำไม่ใช่หรือยังไง”
ชาติเสือเริ่มขมวดคิ้ว
“ค่ะ...เอ่อ..แล้วตอนนี้พี่ชายฉันเป็นยังไงบ้างคะ”
ทรายแก้วพยักหน้ารับคำสั่งก่อนชันตัวลุกขึ้นหมายจะเดินออกไปจากห้องทำงานของชายหนุ่มแต่ก็ต้องหันกลับมาถามเขาเสียงอ่อนเรื่องพี่ชายเพราะยังคงห่วงอาการบาดเจ็บของเขา
“ตราบใดที่เธอทำตัวดีๆกับฉันมันก็ปลอดภัย”
“ค่ะ”
แม้นจะเป็นน้ำเสียงห้วนที่ตอบกลับมาอย่างไม่น่าฟังเท่าไรนักแต่ก็ทำให้หญิงสาวโล่งใจไม่น้อยที่รู้ว่าเขาจะไม่ทำอะไรพี่ชายเธอไปมากกว่านี้
คล้อยหลังทรายแก้วไปพักใหญ่นักรบก็เข้ามาหาชาติเสือในห้องทำงานตามคำสั่งที่เขาโทรไปเรียกเมื่อครู่
“เรียกผมมามีอะไรครับคุณเสือ”
“จัดการซื้อแหวนให้ฉันและพรุ่งนี้ฉันจะจดทะเบียนกับทรายแก้วนายก็จัดการเรื่องสัญญาให้ฉันด้วยล่ะ”
น้ำเสียงราบเรียบของคนเป็นนายที่สั่งมาทำเอานักรบคนที่มาดนิ่งถึงกับหน้าเสียเพราะเขาอยากให้เจ้านายของเขาคิดไตร่ตรองดูอีกรอบ
“เอ่อ...คุณเสือแน่ใจแล้วใช่ไหมครับ”
“อืม...ฉันอยากจะรู้นักว่าแม่ฉันจะทำยังไงต่อไป”
ชาติเสือคิดถี่ถ้วนแล้วถึงได้เรียกนักรบเข้ามาพบและเรื่องนี้จะไม่มีใครค้านเข้าได้ด้วย
“ครับแล้วผมจะรีบจัดการให้”
นักรบเดินออกจากห้องไปด้วยสีหน้าเป็นกังวลเขาไม่รู้เลยว่าเจ้านายของเขานึกถึงวันข้างหน้าหรือเปล่าว่ามันจะมีผลอะไรตามมา
ตอนนี้บนโต๊ะอาหารเรียงรายไปด้วยกับข้าวสามสี่อย่างที่ทำโดยฝีมือของทรายแก้วเธอไม่รู้ว่าชายหนุ่มชอบกินอะไรมีอะไรในตู้พอทำได้เธอก็ทำออกมาสามสี่เมนู
มีไข่เจียว แกงเห็ดเผาะ ผัดผัก และต้มจืดวุ้นเส้นใส่หมูสับ ร่างบางมองชายหนุ่มที่กำลังหย่อนก้นนั่งตรงข้ามกับเธอด้วยสายตาที่ค่อนข้างเป็นกังวลเพราะไม่รู้ว่าเขานั้นจะถูกใจกับรสชาติอาหารที่เธอทำออกมาหรือไม่
มือหนายกช้อนกลางตักไปที่ถ้วยแกงลงจานข้าวก่อนจะใช้ช้อนส้อมข้างจานข้าวตัวเองตักชิมสีหน้าของชายหนุ่มเรียบเฉยจนคนที่นั่งลุ้นกุมมือกันแน่นนั่งตัวเกร็งเดาไม่ออกเลยว่าเขาชอบหรือไม่ชอบ
“อืม...เธอก็ฝีมือดีนี่”
ชาติเสือพยักหน้าก่อนจะยื่นมือไปตักกับข้าวอีกครั้งสาวเจ้าจึงเริ่มผ่อนคลายได้โล่งอกที่ครั้งนี้จะไม่ถูกดุอีก
“ทำไมไม่มีจานเธอล่ะ”
ชาติเสือพึ่งสังเกตเห็นว่าตรงหน้าของทรายแก้วไม่มีจานข้าวจึงเอ่ยถามหา
“ฉันไม่หิวค่ะ”
ทรายแก้วส่ายหัวก้มหน้างุดเธอไม่มีอารมณ์มานั่งกินข้าวแม้แต่น้ำยังไม่อยากจะดื่มความอึดอัดขมขื่นมันจุกอยู่ในอกเต็มไปหมด
“ไม่หิวก็ต้องกิน...ไปเอาจานมาหรือจะกินจานเดียวกับฉัน”
ชายหนุ่มเริ่มเสียงแข็งจนทำให้ร่างบางที่นั่งตรงข้ามสะดุ้งเฮือกรอบที่เท่าไรนับไม่ได้ชาติเสือเริ่มหายใจแรงด้วยอาการไม่สบอารมณ์เขาพาเธอมาอยู่ด้วยก็ไม่ได้แปลว่าจะเลี้ยงให้อดๆอยากๆยิ่งเห็นสีหน้าเธอตอนนี้ที่ดูกลัวเขายิ่งกว่าผีเขายิ่งหงุดหงิดเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว
“ค่ะๆ”
ทรายแก้วรีบลุกรนรานเดินไปหยิบจานในครัวมาทันทีและแล้วเธอก็ถูกเขาเสียงแข็งใส่อีกจนได้
เกือบกลางดึกทรายแก้วยังคงนั่งเหม่อบนโซฟาสีเทาในห้องนอนกว้างของชาติเสือหลังจากที่ชายหนุ่มอาบน้ำเรียบร้อยแล้วเขาก็ออกไปนั่งดื่มที่ระเบียงนอกห้องนอนทิ้งให้เธอนั่งอยู่ในนี้คนเดียวครั้นจะอาบน้ำก็ไม่มีเสื้อผ้าจะเปลี่ยนจะนอนเสียเลยก็คงจะนอนไม่หลับเพราะทั้งแปลกที่แปลกทางอีกทั้งยังต้อมาร่วมห้องกับผู้ชายที่ไม่คุ้นเคยกันอีก“เฮ้อ...”หญิงสาวนั่งถอนหายใจสับสนอึดอัดเรื่องที่เกิดขึ้นมันเร็วมากจนเธอตั้งตัวไม่ทันเมื่อช่วงสายเธอพึ่งจะบอกเลิกกับคนรักเวลาห่างกันไม่เท่าไรเธอกลับต้องกลายมาเป็นผู้หญิงของคนที่ไม่รู้จักอย่างปฏิเสธไม่ได้ยิ่งคิดก็ยิ่งหดหู่ใบหน้าหวานกวาดมองซ้ายมองขวาไปทั่วห้องกว้างเธอเริ่มบุ้ยปากน้ำตาหยอดน้อยก็เริ่มไหลคิดถึงบ้านคิดถึงวันข้างหน้าที่ไม่มีวันรู้ได้เลยว่าเธอจะต้องเผชิญกับอะไรบ้าง“มานั่งเหม่ออะไรอยู่ตรงนี้ทำไมไม่ไปอาบน้ำ”ร่างสูงในชุดคลุมสีเทาปล่อยผมหยิกยาวประบ่าเดินถือขวดไวน์ราคาแพงดุ่มๆมายืนตรงหน้าหญิงสาวก่อนจะเอ่ยเสียงห้วนมองร่างบางเขม็งเขาอุตส่าห์ปล่อยให้เธออยู่ในนี้คนเดียวนานสองนานยังไม่จัดการกับตัวเองให้เรียบร้อยก่อนที่จะขึ้นเตียงพร้อมเขาอีกทรายแก้วรีบก้มหน้ายกมือปาดน้ำตาให
“อืม..”จมูกโด่งกดจูบสูดดมเนื้อนวลนุ่มนิ่มกลิ่นหอมในตัวของเธอนั้นเป็นกลิ่นที่ปลุกอารมณ์สวาทในตัวของเขาได้เป็นอย่างดีมือหนาถลกเสื้อเชิ้ตที่หญิงสาวสวมใส่ขึ้นก่อนจะก้มลงบดจูบยอดอกอิ่มชูชันอย่างกระหาย“อืม..”ริมฝีปากบางขบเม้มจนแทบห้อเลือดเมื่อความวาบหวามแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัวมือน้อยทั้งสองกำจิกหมอนนุ่มที่อยู่ใต้หัวแน่นเผลอไผลแอ่นอกรับสัมผัสคนตัวโตโดยที่ควบคุมไม่ได้เมื่อดูดดึงสัมผัสขยำเนื้ออกนวลนุ่มจนพอใจแล้วจึงเลื่อนขึ้นบดจูบริมฝีปากบางอีกครั้งก่อนจะวาดมือเอื้อมลงใช้นิ้วเรียวสัมผัสโคนขาอ่อนลงไปที่ของสงวนของหญิงสาวนิ้วร้ายเริ่มไต่ผ่านไรขนมาสัมผัสปากทางช่องทางรักที่แห้งผาดก่อนจะเริ่มกดปลายนิ้วเข้าปากทางสวาทแต่ดูท่าว่ามันจะยังปิดสนิทจนผ่านเข้าไปได้ยากเสียเหลือเกิน“อื้อ.. อื้มม..”ขาเรียวทั้งสองดินพล่านเมื่อรู้สึกเจ็บที่ของสงวนแต่มีหรือที่นิ้วร้ายนั้นจะหยุดการกระทำเพราะรู้ดีว่าจะทำอย่างไรให้คนตัวเล็กเลิกดิ้นได้นิ้วโป้งร้ายรีบบดขยี้เม็ดสวาทสีสวยด้วยความนุ่มนวลจนขาเรียวทั้งสองที่ถีบไปมาเริ่มผ่อนแรงลงเปลี่ยนเป็นบิดไปมาด้วยความกระสันแทนดวงตากลมโตปรือหยาดเยิ้มร่างกายบิดเร่าเสียวกระสันอย่างควบ
“จะพาฉันไปไหนคะ”เสียงแหบพร่าถามชายหนุ่มที่พาเธอเดินออกนอกห้องนอนอย่างเหนื่อยอ่อนรู้สึกปวดหัวเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมด“จดทะเบียนสมรสไง”ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบขณะพาร่างบางลงบันได“อะไรนะคะ”คิ้วบางได้รูปเริ่มขมวดจนติดกันหวังว่าที่เธอได้ยินเมื่อครู่แค่หูฝาดไปแต่คนตัวโตก็ยังไม่ให้คำตอบอะไรกับเธอ“มาแล้วครับ...โทษทีนะครับภรรยาผมไม่ค่อยสบาย”ขาติเสือวางร่างบางลงบนโซฟาต่อหน้าเจ้าหน้าที่อย่างเบามือก่อนจะหย่อนก้นลงนั่งข้างๆหญิงสาวและส่งยิ้มทักทายคนที่นั่งตรงข้ามอย่างเป็นมิตร“ไม่เป็นไรครับถ้าคุณทั้งสองพร้อมแล้วก็เซ็นเลยครับ”เจ้าหน้าที่เห็นสองสามีภรรยาลงมาได้ก็ยิ้มยินดีกับทั้งคู่และยื่นทะเบียนสมรสตรงหน้าคนทั้งสองได้เซ็น“ครับ”ชาติเสือหยิบปากกาเซ็นชื่อบนทะเบียนสมรสโดยไม่รีรอเสร็จแล้วจึงหันมาส่งสายตาแข็งกร้าวให้คนที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่ข้างๆหยิบปากกาเซ็นชื่อเสียที“เซ็นสิครับที่รัก..”น้ำเสียงเย็นยะเยือกเอ่ยพร้อมยื่นมือจับหน้าขาของทรายแก้วเบาๆทั้งสายตายังคงจับจ้องไปที่หญิงสาวไม่วางทำให้เธอต้องจำใจยกปากกาเซ็นบนทะเบียนสมรสโดยที่ปฏิเสธอะไรไม่ได้ในใจของทรายแก้วตอนนี้ห่อเหี่ยวยิ่งกว่าเดิมหลายเท่าหากเข
ทรายแก้วนอนตัวเกร็งแม้นเขาจะสัญญาว่าไม่ทำอะไรแต่เธอก็ใช่ว่าจะชินกับการนอนแนบใบหน้าติดกับแผงอกกว้างของเขาแบบนี้“แบบนี้สิสบาย”ชายหนุ่มเอื้อมมือปิดไฟกระชับกอดร่างบางนุ่มนิ่มให้แน่นกว่าเดิมก่อนจะปิดเปลือกตาลงด้วยความผ่อนคลายจากกลิ่นหอมอ่อนๆของกายสาวทรายแก้วยังคงนอนแน่นิ่งคาอกอุ่นพักใหญ่ไม่นานนักก็ผล็อยหลับไปเพราะฤทธิ์ยาที่กินเมื่อช่วงก่อนนอนบริษัทxxxชาติเสือเดินทางมาที่บริษัททัวร์ตั้งแต่ช่วงเช้ากว่าจะรวบรวมหลักฐานได้ครบก็ปาไปเกือบเที่ยงแล้วจึงเรียกตำรวจมาจัดการกับคนผิดชาติเสือมีสีหน้าบึ้งตึงตั้งแต่รู้ตัวคนผิดเขาไว้ใจผู้จัดการคนนี้มากไม่คิดว่าจะถูกหักหลังได้เหตุการณ์เป็นเช่นนี้เขาคงต้องให้คนในครอบครัวที่ไว้ใจบริหารงานเองเสียแล้ว“หลักฐานทั้งหมดตามนี้เลยครับคุณตำรวจ”“ครับ..”นักรบยื่นหลักฐานทั้งหมดให้ตำรวจที่รายล้อมอยู่ในห้องประชุมของบริษัทตอนนี้คนผิดอย่างสกลผู้จัดการบริษัทวัย50นั่งหน้าเจื่อนอยู่ตรงหน้าชาติเสือด้วยท่าทีที่รู้สึกผิด“บอสครับผมผิดไปแล้วครับอย่าเอาผิดผมเลยที่ผมทำไปเพราะต้องการหาเงินให้ครอบครัวตอนนี้ลูกผมก็กำลังจะเข้ามหาลัยต้องใช้เงินเยอะพอสมควร”ในขณะที่ตำรวจกำลังคุมตัวสก
ทรงพลพาทรายแก้วขับรถมาจอดที่หน้าบ้านพักหลังเล็กกลางป่าหลังที่เขาเคยพาทรายแก้วมาเที่ยวเล่นบ่อยๆที่เขาพาหญิงสาวมาที่นี่เพราะอยากจะง้อเธอให้สำเร็จโดยที่หญิงสาวจะหลบหน้าเขาไปไหนไม่ได้ง่ายๆอีก“ตกลงมีเรื่องอะไรจะคุยกับทรายคะ”ร่างบางที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับเห็นทรงพลเอาแต่นั่งนิ่งไม่ยอมพูดจาเธอจึงต้องเอ่ยถามเพื่อทำลายความเงียบหากเขาอยากจะคุยอะไรจะได้คุยให้จบเสียตรงนี้ทรงพลหันมามองหน้าหญิงคนรักก่อนจะรีบเปิดประตูลงจากรถเดินข้ามมาอีกฝั่งเพื่อกระชากร่างบางลงจากรถตามเขาเข้าไปในบ้าน“ปล่อยทรายพี่พลทรายแต่งงานมีสามีแล้วอย่ายุ่งกันอีกเลยนะ”ทรายแก้วเห็นท่าไม่ดีจึงขอร้องให้ชายหนุ่มปล่อยเธอไปคิดว่าอาการของทรงพลตอนนี้เธอจะพูดจามีเหตุผลอะไรแค่ไหนเขาคงไม่รับฟัง“พี่รู้ว่าทรายไม่ได้รักมันแต่งกับมันก็เพราะเงิน”ทรงพลฉุดกระชากร่างบางเข้ามาในห้องนอนได้เขาก็ตรึงเธอเอาไว้กับผนังห้องหมายจะขืนใจหากง้อขอคืนดีเธอไม่ชอบเขาก็จะใช้วิธีนี้เพื่อที่จะให้ได้ตัวเธอมาเป็นของเขา“จะแต่งเพราะอะไรก็ช่างแต่เราเลิกกันแล้วพี่เองก็มีคนของพี่อยู่แล้วอย่ามายุ่งกับทรายอีก..ปล่อย..”ทรายแก้วตวาดเสียงฝาดใส่คนที่กำลังซุกไซร้ใบหน้าคมท
“อื้อๆๆ..ปล่อยย...ฮื่ออๆๆ”ร่างบางหัวสั่นหัวครอนเป็นจังหวะเร่าร้อนตามแรงกระแทกของสะโพกแกร่งอกอิ่มนุ่มนิ่มที่กำลังกระเพื่อมถูกกอบกุมด้วยสองมือหนาบดขยำขยี้เล่นจนเป็นรอยแดงการกระทำป่าเถื่อนสร้างความเจ็บปวดทวีคูณจากเดิมหลายสิบเท่าชายหนุ่มไม่คิดปราณีคนที่สะอึกสะอื้นทรมานแม้แต่น้อยเพราะคิดว่าความเจ็บปวดเช่นนี้เธอสมควรจะได้รับมัน“เป็นยังไงถึงใจเธอไหมล่ะวันหลังจะได้ไม่ต้องร่านอีก”ชาติเสือโหมกระหน่ำซอยสะโพกใส่หญิงสาวหนักหน่วงจนเตียงเล็กขยับเขยื้อนแทบไม่อยู่ติดที่เสียงดังเอี๊ยดอ๊าดจนคนด้านนอกรับรู้ทุกอย่างว่าเกิดอะไรขึ้นด้านใน“อื้อ..”เมื่อกระแทกกระทั้นด้านหน้าจนพอใจมือหนาก็จับพลิกร่างบางให้หันหลังยกสะโพกมนขึ้นเสียบแท่งร้อนเข้าร่องสวาทที่มีแต่มีแต่รอยเลือดพรวดเดียวก่อนจะกดใบหน้าหวานให้ติดเตียงนุ่มแล้วอัดซอยสะโพกถี่ยิบอย่างไร้ความนุ่มนวล“พอแล้ว... ฉัน.. ไม่ไหว.. ฮือๆๆๆ”แรงบดกระแทกสร้างความเจ็บปวดจนร่างบางต้องส่งเสียงสั่นเครือแหบพร่าร้องขอความเห็นใจ“หึ่..อ่า..อ้าสส..”คนตัวโตเงยหน้าร้องระบายความเสียงซ่านเขาไม่สนใจเสียงร้องอ้อนวอนของร่างเล็กยิ่งเธอร้องให้หยุดเท่าไรเขายิ่งอัดซอยสะโพกหนักขึ้น
“ฉันสั่งอะไรก็ทำๆไปเถอะน่า...อีกอย่างต่อไปนี้เรียกฉันว่าพี่เสือแล้วก็แทนตัวเองว่าทรายเวลาพูดกับฉัน...อีกครึ่งชั่วโมงแม่ฉันจะมาถึงที่นี่ไปเตรียมตัว”ชาติเสือว่าจบก็ลุกขึ้นเดินหนีหญิงสาวออกไปนอกห้องทั้งที่วันนี้เขาว่าจะไม่ดุเธออยู่แล้วเชียวแต่ความช่างถามของเธอก็ทำให้เขาหงุดหงิดจนได้“ค่ะ..”ดวงตากลมโตจ้องมองไล่หลังร่างสูงก่อนจะก้มหน้างุดบุ้ยปากถอนหายใจไม่ชอบเอาเสียเลยที่จะต้องถูกสั่งให้ทำโน่นทำนี่ทั้งที่ตัวเองไม่เต็มใจแต่ก็ขัดอะไรไม่ได้ชาติเสือเดินจูงมือร่างบางในชุดเดรสแขนกุดยาวสีครีมเดินออกมาต้อนรับคนเป็นแม่ที่หน้าบ้านขณะที่รถตู้คันหรูแล่นเข้ามาถึง“สวัสดีครับคุณแม่”มือหนายกไหว้คนเป็นแม่หน้าระรื่นเมื่อเห็นว่าพึ่งจะลงมาจากรถผิดกับสุรีพรหญิงวัยกลางคนที่ยังดูสาวไม่สร่างเธอลงจากรถตู้สีดำคันหรูที่เด็ดเดี่ยวพึ่งจะขับไปรับที่สนามบินได้ก็ยืนหน้าบึ้งตึงจดจ้องแต่ร่างบางที่กำลังยืนหน้าเจี๋ยมเจี้ยมอยู่ข้างลูกชายเธอไม่วางยอมรับว่ารูปร่างหน้าตาหญิงสาวน่ารักน่าเอ็นดูแต่เธอก็ยังไม่ไว้ใจอยู่ดีกลัวว่าเธอจะมาปอกลอกลูกชายดั่งคนที่เคยได้พบได้เจอมาก่อนหน้าผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตลูกชายที่ไม่ผ่านสายตาของเธ
หลังจากใช้เวลาอยู่ในครัวไม่นานทรายแก้วจัดการเสริฟอาหารที่โต๊ะทานข้าวเรียบร้อยแล้วจึงเดินออกมาตามชาติเสือเข้าไปทานอาหารเช้าในเวลาที่อาจจะสายหน่อยร่างบางเดินมาถึงโถงหน้าบ้านได้ก็ชะงักฝีเท้าเมื่อเห็นชาติเสือเอาแต่นั่งเหม่อตาลอยเดาไม่ออกเหมือนกันว่าเขานั้นกำลังคิดอะไรอยู่“ข้าวต้มเรียบร้อยแล้วค่ะขอโทษนะคะที่วันนี้สายหน่อย”“อืม..”ชาติเสือหลุดจากภวังค์ความคิดเรื่องเก่าได้เขาก็รีบลุกขึ้นพรวดสาวเท้าเดินตรงไปที่ห้องครัวทันทีโดยมีทรายแก้วเดินตามอยู่ด้านหลัง“ทำไม..ถึงพูดจากับคุณแม่คุณแบบนั้นล่ะคะ”ทั้งสองนั่งทานอาหารกันได้พักใหญ่ทรายแก้วที่นั่งใช้ช้อนเขี่ยข้าวต้มกับชิ้นกุ้งไปมาเธอก็ถือโอกาสนี้คุยเรื่องที่น่าอึดอัดใจกับชายหนุ่มเสียเลยเป๊ง...“จะพูดอะไรก็เรื่องของฉัน..อย่ามาคิดสอน”มือหนาวางช้อนกระทบกับถ้วยจนเกิดเสียงดังเงยหน้าจ้องมองใบหน้าหวานเขม็งไม่ชอบใจที่หญิงสาวทำตัวเป็นคุณครูสอนคนอื่นทั้งที่ยังไม่เคยรับรู้ว่าเขานั้นเจออะไรมาถึงได้มีปัญหากับตัวเองเช่นนี้“แต่นั่นแม่ของคุณนะคะ...มีเรื่องอะไรไม่เข้าใจกันน่าจะคุยกันให้จบจะได้ไม่ต้องมากระทบกระทั่งกันไปมาแบบนี้”“เสือก!”เสียงแข็งเอ่ยขึ้นกะทั