“คุณมาที่นี่ได้ไง”
พลันสายตาชายหนุ่มยังไม่ทันตวัดมองไปที่ทรายแก้วผู้หญิงที่นั่งข้างภรรยาเจ้านายก็เป็นจุดดึงดูดความสนใจของเขาเสียก่อนในตอนนี้ทั้งน้ำรินและนักรบต่างก็มีท่าทีตกใจไปตามๆกัน
“ฉันมาหาเพื่อนฉันแล้วคุณมาได้ไง”
“ที่นี่บ้านเจ้านายผม...แล้วผมก็พักบ้านใกล้ๆนี้”
“โลกกลมจังเลยนะคะ”
ทรายแก้วไม่ต้องถามให้แน่ใจก็รู้แล้วว่าพ่อของลูกเพื่อนเธอเป็นใคร
เวลาพ้นผ่านไปร่วมอาทิตย์ตอนนี้ก็ถึงวันงานแต่งของนักรบและน้ำรินงานแต่งของทั้งสองจัดขึ้นที่บ้านของน้ำรินไม่ได้มีพิธีรีตรองอะไรมากมายมีเพียงบอกกล่าวให้เพื่อนๆและญาติที่สนิทได้รับรู้มีการวางสินสอดและจดทะเบียนสมรสเท่านั้นหลังเสร็จสิ้นพิธีบ่าวสาวก็สังสรรค์กับเพื่อนฝูงตามประสา
“พี่ไม่นึกว่าจะเห็นภาพรบมีครอบครัวเลย”
ชาติเสือยืนมองนักรบยืนคู่กับน้ำรินขณะแจกของชำร่วยให้คนที่มาในงานเขาปลื้มใจดั่งเห็นน้องชายคนหนึ่งเป็นฝั่งเป็นฝาแม้จะกะทันหันก็ตาม
“ทรายก็ไม่คิดว่ารินจะแต่งงานมีลูกก่อนเพื่อนเหมือนกันค่ะ..”
ทรายแก้วยิ้มร่าคิดมาเสมอว่าคนอย่างน้ำรินคงจะหาแฟนยากเพราะเป็นคนที่ค่อนข้างเลือกเยอะแล้วคนที่อยู่กับเพื่อนเธอได้ต้องเป็นคนที่ใจเย็นมากจริงๆเธอเห็นว่านี่แหละคือคุณสมบัติที่นักรบนั้นมี
“เราต่างหากที่แต่งงานก่อนเพื่อนจำไม่ได้หรือไงว่ามีทะเบียนสมรสแล้ว”
ชาติเสือหันหน้ามาจ้องตาทรายแก้วย้ำเตือนให้เธอได้รู้ว่าเธอต่างหากที่เป็นคนจดทะเบียนสมรสก่อนน้ำริน
“ก็แค่...สัญญานี่คะ”
หญิงสาวเอ่ยเสียงอ่อน ในใจอยากจะรู้จักกับชาติเสือในสถานการณ์ที่ดีกว่านั้นมากกว่าชาติเสือมีท่าทีครุ่นคิดก่อนจะเงียบไปครู่หนึ่งเขาไม่มีอะไรจะตอบกลับทรายแก้วเพราะมันก็จริงอย่างที่เธอพูด
“คุณเสือ..คิดถึงจังเลยค่า”
เตชินออกมาจากครัวได้ก็ตรงเข้ามาโผกอดแขนชาติเสือแทะโลมสามีของเพื่อนรักอีกตามเคยสีหน้าของชาตืเสือที่ดูจะเกรงกลัวเตชินตอนนี้ทำทรายแก้วถึงกับต้องกลั้นขำเพราะปกติแล้วไม่เห็นชายหนุ่มจะกลัวอะไรง่ายๆแบบนี้มาก่อน
“ตามสบายนะครับผมขอตัว”
ชาติเสือรีบแกะมือของเตชินออกก่อนจะปลีกตัวไปหากลุ่มของเด็ดเดี่ยวและชาตรีที่นั่งดื่มกันอยู่
“ผัวแกนี่หวงตัวเนอะ..ไปกินขนมจีนกันฝีมือแม่รินอร่อยสุดฉันฟาดไปสองจานละ”
“ไปสิ”
เตชินอมยิ้มเจ้าเล่ห์ที่แกล้งสามีเพื่อนได้ก่อนจะลากทรายแก้วเข้าไปทานขนมจีนฝีมือนภาในครัว
หลังจากทรายแก้วและเตชินนั่งในครัวกันได้ครู่หนึ่งเจ้าสาวที่อยู่ในชุดเดรสกระโปรงสีชมพูก็เดินจ้ำอ้าวเข้ามาในครัวด้วยท่าทีหิวโหยด้วยไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เช้าจวบจนเกือบเที่ยง
“อ้าวรินแจกของชำร่วยเรียบร้อยแล้วเหรอ”
“ใช่...ตอนนี้หิวมากขอกินก่อนนะ”
“เดี๋ยวฉันตักให้”
เพียงครู่เดียวจานขนมจีนจานใหญ่ก็วางตรงหน้าน้ำรินเธอแทบตักกลืนเข้าคอโดยที่ไม่เคี้ยวเลยก็ว่าได้
“ใจเย็นๆเดี๋ยวก็ติดคอกันพอดี”
เตชินรีบปรามน้ำรินหากยังกลืนทุกอน่างโดยไม่เคี้ยวอยู่แบบนี้มีหวังได้ติดคอแน่
“แกไม่มีอาการแพ้ท้องบ้างเลยเหรอ..เห็นกินได้ทุกอย่างเลย”
สองสาวมานั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นในบ้านหลังจากที่แขกเหรื่อทยอยกลับกันไปหมดแล้ว
“ไม่อะ..คนนั้นที่น่าจะแพ้”
น้ำรินชี้ผ่านกระจกไปยังนักรบที่นั่งรวมกลุ่มอยู่กับชาติเสือ
“มิน่าเห็นหน้าซีดตั้งแต่เมื่อเช้า”
“เออ..ฉันรู้มาว่าคนที่ยิงคุณเสือยิงผิดตัวเหรอ”
“อืม..ตอนแรกคนร้ายจะยิงฉันแต่พี่เสือเอาตัวมาบังเอาไว้”
“ฉันพูดตรงๆนะ..ฉันคิดว่าคุณเสือน่าจะรักแกเข้าให้แล้วล่ะ”
น้ำรินสังเกตชาติเสือตั้งแต่มีทีท่าหวงทรายแก้วเมื่องานวันเกิดแล้วแล้วตอนนี้ยังรับกระสุนแทนเพื่อนเธอทั้งที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะรอดตายหรือเปล่าอีก
“คงไม่หรอก..ฉันรู้มาว่าพี่เสือรักภรรยาเก่าเค้ามาก..ที่ปกป้องฉันคงเป็นเพราะสัญชาติญาณลูกผู้ชายมากกว่า”
“ใช่เหรอ”
“อืม”
ทรายแก้วพยักหน้าคราแรกเธอก็แอบคิดเข้าข้างตัวเองแต่พอรู้เรื่องอินทุอรจากแม่สามีเธอก็พอจะรู้ว่าชาติเสือไม่เคยหมดรักอินทุอรไม่เช่นนั้นคงหมดทิฐิกับแม่ตัวเองไปนานแล้ว
“อืม..แล้วแกล่ะคิดยังไงกับคุณเสือ..พูดว่าเค้ารักคนอื่นแล้วหน้าเศร้าแบบนี้ไม่ใช่รักเค้าไปแล้วล่ะ”
“ถ้าฉันบอกว่าใช่ล่ะ”
น้ำรินมองหน้าทรายแก้วแน่นิ่งและแล้วเพื่อนเธอก็ยอมรับหัวใจตัวเองเป็นเช่นที่เธอคิดไม่มีผิดว่าเพื่อนเธอจะไปเผลอใจรักชาติเสือเข้าให้
“แกไม่ลองบอกความรู้สึกเค้าไปตามตรงล่ะอาจจะเปลี่ยนแค่คนรับผิดแทนพี่ชายเป็นคนรักของคุณเสือจริงๆก็ได้นะ”
“ไม่หรอก...วันนึงพี่เสือก็ต้องปล่อยฉันไปอยู่ดี”
“แล้วแกจะทำใจได้ใช่ไหม”
“อาจจะใช้เวลาหน่อยแต่ก็ทำใจได้..เชื่อฉันสิ”
“ฉันให้กำลังใจแกเสมอนะทราย”
น้ำรินรวบกอดทรายแก้วสงสารความรู้สึกเพื่อนของเธอสุดหัวใจ
“ขอบใจมาก...ถามแต่เรื่องฉันแล้วแกล่ะกับคุณรบจะยังไงกันต่อ”
“ไม่รู้สิมองอนาคตไม่ออกเลย”
หญิงสาวที่ถูกถามเรื่องของตัวเองนั่งแน่นิ่งเธอเองก็มองไม่ออกเหมือนกันว่าอนาคตเธอกับนักรบจะอยู่ด้วยกันแบบไหนเพราะไม่รู้ว่าชายหนุ่มนั้นคิดอย่างไรกับเธอแต่วินาทีนี้เธอมองเขาดีมากๆเพราะเวลาไม่กี่วันที่เธอรู้จักนักรบจริงจังเขาดูแลเอาใจใส่เธอดีมากโดยที่ไม่ต้องร้องขอและคิดว่าจะมีผู้ชายสักกี่คนที่ทำผู้หญิงท้องโดยที่ไม่ได้ตั้งใจแต่รับผิดชอบเอาใจใส่ได้ดีเพียงนี้
สามวันต่อมาตอนนี้ชาติเสือและทรายแก้วอยู่กันที่ภูเก็ตเพราะชายหนุ่มอยากจะมาพักผ่อนและพาทรายแก้วมาเปิดหูเปิดตาหลังจากที่ให้เธออยู่แต่บ้านมานาน
“พี่เสือไม่คิดอยากจะกลับไปกรุงเทพบ้างเหรอคะ”
หญิงสาวในชุดนอนสีขาวเดินออกมาหาชาติเสือที่กำลังนั่งดื่มอยู่ที่ระเบียงรับลมยามค่ำคืนเธอค่อยๆหน่อนก้นลงนั่งซบอกชาติเสือและตัดสินใจพูดเรื่องที่สุรีพรเคยขอ
“ไม่..อยู่ที่นี่ก็ดีอยู่แล้ว..แม่พี่ให้มาคุยอีกล่ะสิ”
ชาติเสือวางแก้วไวน์ก่อนจะหันหน้ามาพูดกับหญิงสาวด้วยท่าทีจริงจังท่าทีอันดุดันของชายหนุ่มทำทรายแก้วเริ่มหน้าเจื่อนแต่ก็ยังต้องทำใจกล้าที่จะพูดต่อเพราะอยากให้สองแม่ลูกได้คุยกันดีๆเสียที
“แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความผิดคุณแม่ทั้งหมดนะคะท่านแค่หวังดีกับพี่เสือ..แล้วท่านก็ไม่ได้อยากให้เกิดเรื่องร้าย”“อย่าพูดเรื่องนี้กับพี่อีก”จบคำพูดของทรายแก้วชาติเสือก็ลุกขึ้นพรวดเอ่ยกับร่างบางเสียงแข็งด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์“เพราะพี่เสือยังรักคุณอรอยู่ใช่ไหมล่ะคะ”สาวเจ้ามองร่างสูงเดินเข้าบ้านผ่านม่านน้ำตาริมฝีปากบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือผสมความน้อยเนื้อต่ำใจอยากจะถามคำถามนี้กับเขาตั้งแต่เมื่อครู่แต่ใจก็ไม่กล้าเพราะกลัวคำตอบมันจะย้อนกลับมาทำร้ายจิตใจตัวเองตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงเช้าทรายแก้วไม่กล้าที่จะมองหน้าชาติเสือเท่าไรนักเพราะไม่รู้ว่าเขานั้นหายโกรธเธอหรือยังจวบจนได้เวลาอาหารเช้าเธอจึงยอมเดินมาตามชายหนุ่มที่เดินเล่นอยู่ริมชายหาดให้กลับไปที่บ้านพักเพื่อทานอาหารเช้า“พนักงานเอาอาหารเช้ามาเสริฟแล้วนะคะ”ชาติเสือดึงแขนเรียวของทรายแก้วรวบตัวเธอเข้ามากอดด้วยไม่อยากให้เธอและเขาต้องตกอยู่ในบรรยากาศที่อึมครึมขณะที่เที่ยวพักผ่อนกัน“โกรธพี่เรื่องเมื่อคืนเหรอ”หญิงสาวส่ายหัวซุกใบหน้าหวานซบกับอกแกร่ง“พี่แค่ไม่ชอบให้เธอพูดเรื่องนั้น..ขอได้หรือเปล่าอย่าพูดถึงมันอีก”“ก็ได้ค่ะ”ทรายแก้วเงียบไ
“อินเข้าใจแล้วล่ะค่ะ...แต่เอ..พี่ชายอินไม่มีใจให้คุณทรายจริงหรือเปล่าน้า”อินทิราหยอกชาติเสือด้วยรอยยิ้มอ่อนเพราะรู้ว่าคนอย่างชาติเสือหากไม่สนใจผู้หญิงคนไหนจริงๆคงไม่อยากให้อยู่ใกล้ตัว“อย่าแซวพี่สิ”ริมฝีปากหนาเริ่มคลี่ยิ้มเขินก่อนจะส่ายหัวแค่นี้อินทิราก็ดูออกแล้วว่าชาติเสือนั้นคิดอย่างไรกับทรายแก้วคงไม่ใช่แค่ผู้หญิงที่เป็นของเล่นชั่วครั้งชั่วคราวเป็นแน่แม้ชายหนุ่มจะทำทีปฏิเสธก็ตาม“น้ำผลไม้อินได้หรือยังคะคุณทราย”หลังลงมาจากชั้นบนพักใหญ่ทรายแก้วก็ตัดสินใจจะนำน้ำผลไม้ไปเสริฟให้กับอินทิราอีกครั้งแต่เธอดันลงมาก่อน“เอ่อ.. ได้พอดีค่ะช้าหน่อยนะคะ”“ขอบคุณค่ะ..”อินทิรายกแก้วน้ำผลม้ขึ้นดื่มเรียบร้อยแล้วจึงค่อๆหย่อนก้นลงนั่งที่โซฟาและล้วงกรอบรูปในกระเป๋าผ้ายื่นให้ทรายแก้วขณะที่เธอกำลังจะนั่งลงตรงข้าม“อ่อ..นี่รูปพี่อรอินลืมให้พี่เสือฝากคุณทรายด้วยนะคะ”“ค่ะ..”กรอบรูปโชว์ใบหน้าของอินทุอรหรายังไม่ทันที่จะถึงมือของทรายแก้วดีมันก็ล่วงหล่นลงพื้นเสียก่อนเพล้งง“พี่อร”อินทิรามีท่าทีตกใจจนร้องสุดเสียงทำให้ชาติเสือที่ได้ยินรีบวิ่งลงมาชั้นล่างด้วยความรวดเร็ว“ฉันขอโทษค่ะ”ทรายแก้วรีบก้มลงเก็บเศษก
ฟึ่บบบ.. ปึกกเมื่อรถตู้คันหรูแล่นออกมาจากบ้านหลังเล็กไม่นานนักก็ขับเข้ามาที่บ้านพักริมน้ำตกหลังใหญ่ติดริมถนนร่างบางที่ถูกมัดมือมัดปากถูกลากขึ้นมาโยนลงบนเตียงอย่างไร้ความนุ่มนวลทั้งถูกคนตัวโตคร่อมตรึงร่างเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนีไปไหน“กล้าดียังไงทรยศฉันฮะ!”เสียงทุ้มใหญ่ตวาดด้วยความโกรธก่อนจะดึงผ้าปิดปากของหญิงสาวออกเขาเชื่อใจหญิงสาวจนปล่อยให้เธอไปไหนมาไหนเองได้แต่เธอก็ดันมาทรยศความไว้ใจของเขาจนหมดสิ้น“ปล่อยทรายไปซะทีเถอะนะคะปล่อยให้ทรายมีชีวิตอิสระของทรายซะที”ทรายแก้วขอร้องด้วยเสียงสะอื้นน้ำตาแห่งความอึดอัดหัวใจหลั่งไหลมาไม่ขาดสาย“ไม่..เธอคือของของฉันถ้าฉันไม่อนุญาตให้ไปเธอก็ไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น”ร่างใหญ่ลุกขึ้นลงจากเตียงดึงขาเรียวของหญิงสาวเอาไว้ก่อนจะล่ามกับโซ่ใหญ่ขังเธอเอาไว้ให้หนีเขาไปไหนไม่ได้อีก“คิดจะหนีฉันก็ต้องเจอแบบนี้”“ทรายไม่ใช่สัตว์เลี้ยงอย่าทำแบบนี้..ฮือๆๆ”ใบหน้าหวานแปดเปื้อนไปด้วยน้ำตาเมื่อถูกคนที่ตนรักกระทำเยี่ยงเธอไม่ใช่คนแคว้กก.. “อื้อ...”เสื้อผ้าของทรายแก้วถูกฉีกทิ้งเป็นเสี่ยงๆด้วยน้ำมือของชาติเสือตอนนี้เขาดูดุร้ายกว่าทุกครั้งที่ทรายแก้วเคยพบจนเธอรู้สึกกลัวอารมณ์
สุรีพรรับรู้เรื่องราวทุกอย่างจากชาติเสือเธอก็มีท่าทีเป็นห่วงทรายแก้วไม่น้อยด้วยเอ็นดูเห็นหญิงสาวเป็นลูกคนหนึ่งไปแล้ววันนี้เธอจึงเดินทางมาที่บ้านน้ำรินเพื่อมาดูสภาพจิตใจของทรายแก้วว่าเธอนั้นเป็นอย่างไรบ้าง“ทรายแก้ว”“คุณแม่”ทรายแก้วเห็นสุรีพรก็โผเข้ากอดแน่น“กินอะไรเสียหน่อยเถอะนะ...พี่เราเค้าจะได้ไปดีไม่ต้องมามีห่วงอะไร”สุรีพรรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดของทรายแก้วเธอยกมือลูบหัวทุยเบาๆปลอบโยนหญิงสาวด้วยความสงสารสุรีพรอยู่กับทรายแก้วพักใหญ่จนหญิงสาวนั้นยอมทานข้าวได้บ้างเธอจึงกลับ“ทรายเป็นยังไงบ้างครับคุณแม่”ชาติเสือเอ่ยถามคนเป็นแม่ขณะที่ท่านเดินเข้ามาในบ้านด้วยน้ำเสียงและท่าทีเหนื่อยอ่อนเพราะยุ่งกับงานที่วัดมาทั้งวัน“เธอเจ็บปวดมาก..มากจริงๆ”“เป็นเพราะผม”ชาติเสือนั่งฟุบลงกุมขมับที่โซฟาไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองอ่อนแออย่างที่ไม่เคยเป็นเช่นนี้“รักเธอจริงๆใช่ไหม”สุรีพรลงนั่งข้างลูกชายยื่นมือแตะบ่าก่อนจะเอ่ยถามชาติเสือด้วยน้ำเสียงอ่อนแม้นจะรู้เรื่องราวทั้งหมดว่าทุกอย่างเป็นแค่สัญญาแต่เธอก็ดูออกว่าลูกชายของเธอและทรายแก้วน่าจะรักกันจริงๆ“ครับ...”ชาติเสือพยักหน้าอย่างไม่ลังเลก่อนจะรวบกอดแม่
“ผมรู้ครับว่าใครเป็นคนจับตัวคุณทรายไป”“สิชล”ชาติเสือมองไปยังผู้ชายที่เขารู้จักดีว่าเป็นใครเขาคือสิชลเพื่อนสนิทในกลุ่มของอินทุอรแต่ไม่รู้ว่าสิชลนั้นรู้ได้อย่างไรว่าทรายแก้วถูกจับตัวไป“เรื่องทุกอย่างเป็นฝีมือของอิน”“อิน.. ทำไม”ทุกคนต่างหูผึ่งจ้องมองมายังชายผู้มาใหม่รอฟังคำอธิบายของเขาเป็นตาเดียว“คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม”ทรายแก้วที่ถูกมัดมือมัดเท้านั่งอยู่มุมห้องมองอินทิราอย่างไม่เข้าใจว่าหญิงสาวหลอกให้เธอตามมาที่นี่แล้วกระทำกับเธอแบบนี้เพราะอะไร“ก็เพราะเธอดันซวยเป็นคนรักของพี่เสือน่ะสิ”อินทิราสบถออกมาด้วยท่าทีเป็นคนละคนกับที่ทรายแก้วเคยรู้จักเธอดูมีความโกรธแค้นในใจมากมายแววตาของเธอก็ดูเศร้าอย่างเห็นได้ชัด“คนรักเหรอ...ฉันไม่ใช่คนที่เค้ารักคุณเข้าใจผิดแล้ว”ทรายแก้วรีบปฏิเสธ“ฉันรู้ว่าเธออยู่กับพี่เสือเพราะสัญญาแต่ฉันไม่ได้โง่จนดูไม่ออกว่าเธอกับพี่เสือรักกันจริงๆ”“แล้วคุณทำแบบนี้เพื่ออะไร”“ฉันจะฆ่าเธอต่อหน้าพี่เสือฉันจะทำให้พี่เสือสูญเสียคนที่ตัวเองรักอย่างที่ฉันสูญเสียพี่อรไง.. ตอนนั้นฉันจ้างคนมาฆ่าแกแต่พี่เสือก็ดันรับเคราะห์แทน..แต่ตอนนี้เธอได้ตายจริงๆแน่”“ค.. คุณอิน!”“ตั้งแต่
วันเวลาพ้นผ่านนานร่วมขวบปีณ เกาะเล็กๆทางภาคใต้ที่ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักมากนักเป็นเกาะที่สุรีพรสัมปทานเอาไว้เพื่อทำฟาร์มหอยมุกชาติเสือมาอยู่ที่นี่ได้ร่วมหนึ่งปีแล้วเขาใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายคอยคุมงานที่นี่ว่างก็ออกเรือหาปูหาปลาแก้เหงาตามประสาที่เขามาอยู่ที่นี่ก็เพราะเมื่อครั้งที่เจ็บครั้งนั้นเขาขอให้ทรายแก้วกลับมาอยู่ด้วยเธอตอบตกลงแต่ต้องรอให้เธอพร้อมก่อนเท่านั้นโดยเธอจะขอไปอยู่ที่อื่นเพื่อทำใจให้ลืมเรื่องราวในอดีตแล้วเธอจะกลับมาอยู่กับเขาชาติเสือที่กลัวว่าถึงเวลานั้นแล้วหญิงสาวจะหายไปจากชีวิตของเขาจึงเลือกที่จะให้ทรายแก้วอยู่ที่บ้านส่วนเขาก็ขอมาอยู่ที่เกาะแทนอย่างน้อยเธอไม่ได้อยู่ในสายตาแต่อยู่ในที่ของเขาก็ยังดีนี่ก็ร่วมหนึ่งปีแล้วชายหนุ่มยังไม่เห็นว่าจะมีวี่แววที่ทรายแก้วจะเอ่ยมาเสียทีว่าพร้อมที่จะอยู่กับเขาแล้วคนความอดทนต่ำอย่างเขาต้องมาฝึกรออะไรที่ไม่มีจุดหมายเป็นอะไรที่ยากมากจริงๆแต่เพื่อทรายแก้วเขายอมทุกอย่างขณะที่นั่งรับลมยามเย็นอยู่ที่ริมชายหาดหน้าบ้านไม้ริมทะเลหลังใหญ่ท้ายเกาะจู่ๆชาติเสือก็ต้องรีบหันขวับไปตามเสียงร้องโยเยของเด็กน้อยที่ดังมาแต่ไกล“แอ้..แง่ๆๆ..”“โอ๋ๆ..ไม่ร้อ
หน้าบริษัทอสังหายักใหญ่ในเวลาช่วงสายมีเสียงเอะอะโวยวายเกิดขึ้นเมื่อหญิงวัยกลางคนกำลังต่อว่าหญิงสาวที่อุ้มท้องอ่อนๆเสียงดังจนคนในบริษัทที่กำลังเดินเข้าออกมองกันเป็นตาเดียวเพราะคนที่กำลังโวยวายอยู่ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นแม่ของประธานบริษัทแห่งนี้ที่ยืนประจันหน้ากับสะใภ้และลูกชายของเธออยู่“มันไม่ได้ท้องกับลูก”สุรีพรยืนแผดสียงชี้หน้าต่อว่าอินทุอรภรรยาของลูกชายที่เธอไม่ชอบหน้าตั้งแต่แรกเมื่อรู้จากปากคนรู้จักมาว่าอินทุอรนั้นมีสัมพันธ์กับชายอื่นจนท้องและลูกในท้องก็ไม่ใช่ลูกของลูกชายเธอ“อรท้องกับเสือจริงๆนะคะคุณแม่”อินทุอรหญิงสาวหน้าหวานที่อยู่ในชุดคลุมท้องปฏิเสธคำครหากับสุรีพรก่อนจะหันไปเกาะแขนคนเป็นสามีอย่างชาติเสือ“ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่แกมันตอแหล”สุรีพรชี้หน้าด่าทออินทุอรอย่างเหลืออดเธอทนให้ลูกชายเธอถูกหลอกมานานพอแล้ววันนี้เธอก็จะกำจัดผู้หญิงจอมลวงโลกคนนี้ให้ออกไปจากชีวิตลูกชายเธอให้ได้“คุณแม่ครับ!...มันเกินไปแล้วนะครับ”ชาติเสือมองหน้าคนเป็นแม่ด้วยความไม่พอใจก่อนจะเอ่ยพูดเสียงแข็งไม่คิดว่าแม่เขาจะเกลียดอินทุอรจนด่าทอประจานต่อหน้าคนในบริษัทของเขาขนาดนี้แม้ก่อนหน้านี้ดูท่าจะยอมอ่อนลงรับ
“ความพยายามเยอะนักนะ..”ชายหนุ่มถอนหายใจพรืดใหญ่อย่างไม่สบอารมณ์“พวกนายไปจัดการงานของพวกนายฉันเสร็จธุระตรงนี้แล้วจะตามไป”ชาติเสือปัดมือให้คนทั้งสองออกไปจากห้องวันนี้เขาจะต้องทำให้ผู้หญิงคนนี้ขยาดไม่กล้ามาที่นี่อีกเลยครั้งก่อนปฏิเสธดีๆไม่ชอบตอนนี้คงจะต้องจัดของจริงให้เสียแล้ว“ครับคุณเสือ”นักรบและเด็ดเดี่ยวเดินตามกันออกจากห้องทำงานของคนเป็นนายไปด้วยยังมีงานที่ต้องสะสางต่ออีกมากมายที่ต้องทำก๊อกๆๆ“โชมีของมาฝากคุณเสือด้วยนะคะ”หญิงสาวเข้ามาในห้องหน้าระรื่นทั้งหอบหิ้วของฝากมาเต็มไม้เต็มมือโชติกาหญิงสาวไฮโซวัย26ลูกสาวของเพื่อนสุรีพรเป็นคุณหนูไฮโซสาวสวยเซ็กซี่ที่พึ่งกลับจากเมืองนอกตอนนี้ยังไม่ได้ทำงานเคยมาที่นี่สามสี่ครั้งเพราะสุรีพรต้องการให้ทั้งคู่ได้เจอกันหากตกหลุมรักกันโชติกาจะได้ช่วยพาชาติเสือให้กลับไปอยู่ที่บ้านได้ถึงครั้งก่อนๆเธอจะถูกปฏิเสธจากชาติเสือแต่เธอก็ไม่ท้อเพราะเธอตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบ“ฉันไม่อยากได้”ชาติเสือเอ่ยเสียงแข็งทั้งยังเอนตัวนอนลงบนโซฟาทำท่าทีไม่สนใจคนที่เข้ามา“แหม...ปฏิเสธทั้งที่ยังไม่เห็นของเลยนะคะ”โชติกาหย่อนก้นนั่งที่โซฟานุ่มตรงข้ามชายหนุ่มยังพยายามพูด