Share

ตอนที่31 งานแต่ง

“คุณมาที่นี่ได้ไง”

พลันสายตาชายหนุ่มยังไม่ทันตวัดมองไปที่ทรายแก้วผู้หญิงที่นั่งข้างภรรยาเจ้านายก็เป็นจุดดึงดูดความสนใจของเขาเสียก่อนในตอนนี้ทั้งน้ำรินและนักรบต่างก็มีท่าทีตกใจไปตามๆกัน

“ฉันมาหาเพื่อนฉันแล้วคุณมาได้ไง”

“ที่นี่บ้านเจ้านายผม...แล้วผมก็พักบ้านใกล้ๆนี้”

“โลกกลมจังเลยนะคะ”

ทรายแก้วไม่ต้องถามให้แน่ใจก็รู้แล้วว่าพ่อของลูกเพื่อนเธอเป็นใคร

เวลาพ้นผ่านไปร่วมอาทิตย์ตอนนี้ก็ถึงวันงานแต่งของนักรบและน้ำรินงานแต่งของทั้งสองจัดขึ้นที่บ้านของน้ำรินไม่ได้มีพิธีรีตรองอะไรมากมายมีเพียงบอกกล่าวให้เพื่อนๆและญาติที่สนิทได้รับรู้มีการวางสินสอดและจดทะเบียนสมรสเท่านั้นหลังเสร็จสิ้นพิธีบ่าวสาวก็สังสรรค์กับเพื่อนฝูงตามประสา

“พี่ไม่นึกว่าจะเห็นภาพรบมีครอบครัวเลย”

ชาติเสือยืนมองนักรบยืนคู่กับน้ำรินขณะแจกของชำร่วยให้คนที่มาในงานเขาปลื้มใจดั่งเห็นน้องชายคนหนึ่งเป็นฝั่งเป็นฝาแม้จะกะทันหันก็ตาม

“ทรายก็ไม่คิดว่ารินจะแต่งงานมีลูกก่อนเพื่อนเหมือนกันค่ะ..”

ทรายแก้วยิ้มร่าคิดมาเสมอว่าคนอย่างน้ำรินคงจะหาแฟนยากเพราะเป็นคนที่ค่อนข้างเลือกเยอะแล้วคนที่อยู่กับเพื่อนเธอได้ต้องเป็นคนที่ใจเย็นมากจริงๆเธอเห็นว่านี่แหละคือคุณสมบัติที่นักรบนั้นมี

“เราต่างหากที่แต่งงานก่อนเพื่อนจำไม่ได้หรือไงว่ามีทะเบียนสมรสแล้ว”

ชาติเสือหันหน้ามาจ้องตาทรายแก้วย้ำเตือนให้เธอได้รู้ว่าเธอต่างหากที่เป็นคนจดทะเบียนสมรสก่อนน้ำริน

“ก็แค่...สัญญานี่คะ”

หญิงสาวเอ่ยเสียงอ่อน ในใจอยากจะรู้จักกับชาติเสือในสถานการณ์ที่ดีกว่านั้นมากกว่าชาติเสือมีท่าทีครุ่นคิดก่อนจะเงียบไปครู่หนึ่งเขาไม่มีอะไรจะตอบกลับทรายแก้วเพราะมันก็จริงอย่างที่เธอพูด

“คุณเสือ..คิดถึงจังเลยค่า”

เตชินออกมาจากครัวได้ก็ตรงเข้ามาโผกอดแขนชาติเสือแทะโลมสามีของเพื่อนรักอีกตามเคยสีหน้าของชาตืเสือที่ดูจะเกรงกลัวเตชินตอนนี้ทำทรายแก้วถึงกับต้องกลั้นขำเพราะปกติแล้วไม่เห็นชายหนุ่มจะกลัวอะไรง่ายๆแบบนี้มาก่อน

“ตามสบายนะครับผมขอตัว”

ชาติเสือรีบแกะมือของเตชินออกก่อนจะปลีกตัวไปหากลุ่มของเด็ดเดี่ยวและชาตรีที่นั่งดื่มกันอยู่

“ผัวแกนี่หวงตัวเนอะ..ไปกินขนมจีนกันฝีมือแม่รินอร่อยสุดฉันฟาดไปสองจานละ”

“ไปสิ”

เตชินอมยิ้มเจ้าเล่ห์ที่แกล้งสามีเพื่อนได้ก่อนจะลากทรายแก้วเข้าไปทานขนมจีนฝีมือนภาในครัว

หลังจากทรายแก้วและเตชินนั่งในครัวกันได้ครู่หนึ่งเจ้าสาวที่อยู่ในชุดเดรสกระโปรงสีชมพูก็เดินจ้ำอ้าวเข้ามาในครัวด้วยท่าทีหิวโหยด้วยไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เช้าจวบจนเกือบเที่ยง

“อ้าวรินแจกของชำร่วยเรียบร้อยแล้วเหรอ”

“ใช่...ตอนนี้หิวมากขอกินก่อนนะ”

“เดี๋ยวฉันตักให้”

เพียงครู่เดียวจานขนมจีนจานใหญ่ก็วางตรงหน้าน้ำรินเธอแทบตักกลืนเข้าคอโดยที่ไม่เคี้ยวเลยก็ว่าได้

“ใจเย็นๆเดี๋ยวก็ติดคอกันพอดี”

เตชินรีบปรามน้ำรินหากยังกลืนทุกอน่างโดยไม่เคี้ยวอยู่แบบนี้มีหวังได้ติดคอแน่

“แกไม่มีอาการแพ้ท้องบ้างเลยเหรอ..เห็นกินได้ทุกอย่างเลย”

สองสาวมานั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นในบ้านหลังจากที่แขกเหรื่อทยอยกลับกันไปหมดแล้ว

“ไม่อะ..คนนั้นที่น่าจะแพ้”

น้ำรินชี้ผ่านกระจกไปยังนักรบที่นั่งรวมกลุ่มอยู่กับชาติเสือ

“มิน่าเห็นหน้าซีดตั้งแต่เมื่อเช้า”

“เออ..ฉันรู้มาว่าคนที่ยิงคุณเสือยิงผิดตัวเหรอ”

“อืม..ตอนแรกคนร้ายจะยิงฉันแต่พี่เสือเอาตัวมาบังเอาไว้”

“ฉันพูดตรงๆนะ..ฉันคิดว่าคุณเสือน่าจะรักแกเข้าให้แล้วล่ะ”

น้ำรินสังเกตชาติเสือตั้งแต่มีทีท่าหวงทรายแก้วเมื่องานวันเกิดแล้วแล้วตอนนี้ยังรับกระสุนแทนเพื่อนเธอทั้งที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะรอดตายหรือเปล่าอีก

“คงไม่หรอก..ฉันรู้มาว่าพี่เสือรักภรรยาเก่าเค้ามาก..ที่ปกป้องฉันคงเป็นเพราะสัญชาติญาณลูกผู้ชายมากกว่า”

“ใช่เหรอ”

“อืม”

ทรายแก้วพยักหน้าคราแรกเธอก็แอบคิดเข้าข้างตัวเองแต่พอรู้เรื่องอินทุอรจากแม่สามีเธอก็พอจะรู้ว่าชาติเสือไม่เคยหมดรักอินทุอรไม่เช่นนั้นคงหมดทิฐิกับแม่ตัวเองไปนานแล้ว

“อืม..แล้วแกล่ะคิดยังไงกับคุณเสือ..พูดว่าเค้ารักคนอื่นแล้วหน้าเศร้าแบบนี้ไม่ใช่รักเค้าไปแล้วล่ะ”

“ถ้าฉันบอกว่าใช่ล่ะ”

น้ำรินมองหน้าทรายแก้วแน่นิ่งและแล้วเพื่อนเธอก็ยอมรับหัวใจตัวเองเป็นเช่นที่เธอคิดไม่มีผิดว่าเพื่อนเธอจะไปเผลอใจรักชาติเสือเข้าให้

“แกไม่ลองบอกความรู้สึกเค้าไปตามตรงล่ะอาจจะเปลี่ยนแค่คนรับผิดแทนพี่ชายเป็นคนรักของคุณเสือจริงๆก็ได้นะ”

“ไม่หรอก...วันนึงพี่เสือก็ต้องปล่อยฉันไปอยู่ดี”

“แล้วแกจะทำใจได้ใช่ไหม”

“อาจจะใช้เวลาหน่อยแต่ก็ทำใจได้..เชื่อฉันสิ”

“ฉันให้กำลังใจแกเสมอนะทราย”

น้ำรินรวบกอดทรายแก้วสงสารความรู้สึกเพื่อนของเธอสุดหัวใจ

“ขอบใจมาก...ถามแต่เรื่องฉันแล้วแกล่ะกับคุณรบจะยังไงกันต่อ”

“ไม่รู้สิมองอนาคตไม่ออกเลย”

หญิงสาวที่ถูกถามเรื่องของตัวเองนั่งแน่นิ่งเธอเองก็มองไม่ออกเหมือนกันว่าอนาคตเธอกับนักรบจะอยู่ด้วยกันแบบไหนเพราะไม่รู้ว่าชายหนุ่มนั้นคิดอย่างไรกับเธอแต่วินาทีนี้เธอมองเขาดีมากๆเพราะเวลาไม่กี่วันที่เธอรู้จักนักรบจริงจังเขาดูแลเอาใจใส่เธอดีมากโดยที่ไม่ต้องร้องขอและคิดว่าจะมีผู้ชายสักกี่คนที่ทำผู้หญิงท้องโดยที่ไม่ได้ตั้งใจแต่รับผิดชอบเอาใจใส่ได้ดีเพียงนี้

สามวันต่อมาตอนนี้ชาติเสือและทรายแก้วอยู่กันที่ภูเก็ตเพราะชายหนุ่มอยากจะมาพักผ่อนและพาทรายแก้วมาเปิดหูเปิดตาหลังจากที่ให้เธออยู่แต่บ้านมานาน

“พี่เสือไม่คิดอยากจะกลับไปกรุงเทพบ้างเหรอคะ”

หญิงสาวในชุดนอนสีขาวเดินออกมาหาชาติเสือที่กำลังนั่งดื่มอยู่ที่ระเบียงรับลมยามค่ำคืนเธอค่อยๆหน่อนก้นลงนั่งซบอกชาติเสือและตัดสินใจพูดเรื่องที่สุรีพรเคยขอ

“ไม่..อยู่ที่นี่ก็ดีอยู่แล้ว..แม่พี่ให้มาคุยอีกล่ะสิ”

ชาติเสือวางแก้วไวน์ก่อนจะหันหน้ามาพูดกับหญิงสาวด้วยท่าทีจริงจังท่าทีอันดุดันของชายหนุ่มทำทรายแก้วเริ่มหน้าเจื่อนแต่ก็ยังต้องทำใจกล้าที่จะพูดต่อเพราะอยากให้สองแม่ลูกได้คุยกันดีๆเสียที

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status