ตอนที่1 ฝันร้าย

หน้าบริษัทอสังหายักใหญ่ในเวลาช่วงสายมีเสียงเอะอะโวยวายเกิดขึ้นเมื่อหญิงวัยกลางคนกำลังต่อว่าหญิงสาวที่อุ้มท้องอ่อนๆเสียงดังจนคนในบริษัทที่กำลังเดินเข้าออกมองกันเป็นตาเดียวเพราะคนที่กำลังโวยวายอยู่ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นแม่ของประธานบริษัทแห่งนี้ที่ยืนประจันหน้ากับสะใภ้และลูกชายของเธออยู่

“มันไม่ได้ท้องกับลูก”

สุรีพรยืนแผดสียงชี้หน้าต่อว่าอินทุอรภรรยาของลูกชายที่เธอไม่ชอบหน้าตั้งแต่แรกเมื่อรู้จากปากคนรู้จักมาว่าอินทุอรนั้นมีสัมพันธ์กับชายอื่นจนท้องและลูกในท้องก็ไม่ใช่ลูกของลูกชายเธอ

“อรท้องกับเสือจริงๆนะคะคุณแม่”

อินทุอรหญิงสาวหน้าหวานที่อยู่ในชุดคลุมท้องปฏิเสธคำครหากับสุรีพรก่อนจะหันไปเกาะแขนคนเป็นสามีอย่างชาติเสือ

“ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่แกมันตอแหล”

สุรีพรชี้หน้าด่าทออินทุอรอย่างเหลืออดเธอทนให้ลูกชายเธอถูกหลอกมานานพอแล้ววันนี้เธอก็จะกำจัดผู้หญิงจอมลวงโลกคนนี้ให้ออกไปจากชีวิตลูกชายเธอให้ได้

“คุณแม่ครับ!...มันเกินไปแล้วนะครับ”

ชาติเสือมองหน้าคนเป็นแม่ด้วยความไม่พอใจก่อนจะเอ่ยพูดเสียงแข็งไม่คิดว่าแม่เขาจะเกลียดอินทุอรจนด่าทอประจานต่อหน้าคนในบริษัทของเขาขนาดนี้แม้ก่อนหน้านี้ดูท่าจะยอมอ่อนลงรับเธอเป็นลูกสะใภ้แล้วไหนมาต่อว่าเสียหายแบบนี้อีก

“อรว่าอรทนคุณแม่คุณไม่ไหวแล้วนะคะเราจบกันเถอะค่ะ”

อินทุอรอับอายจนไม่กล้าสู้หน้าผู้คนที่อยู่รอบข้างเธอปล่อยมือจากแขนของชาติเสือวิ่งหนีออกไปหน้าบริษัท

“ไม่นะอร..อย่าไป”

ร่างสูงใหญ่ที่กำลังจะวิ่งตามคนรักไปกลับถูกแม่ตนดึงเอาไว้

“ไม่ต้องตามมันไป..”

“ปล่อยครับคุณแม่”

ชายหนุ่มสลัดมือคนเป็นแม่อย่างไม่ใยดีและรีบสาวเท้าวิ่งตามอินทุอรไปติดๆ

ปรี๊นนน​

เอี๊ยยยดดดดด​

ปั้งงงงงงง

“อรรรรร...ม่ายยยยยย”

ยังไม่ทันถึงตัวหญิงสาวดีภาพรถเก๋งที่พุ่งชนอินทุอรกระเด็นไปกองข้างถนนก็เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา

“....อร....ผมขอโทษอร..ผมขอโทษ”

ชาติเสือสะดุ้งตื่นกลางดึกมานั่งกุมขมับเป็นครั้งที่เท่าไรนับไม่ถ้วนที่ภาพเหล่านี้มันยังติดตาและตามมาหลอกหลอนเขาในฝันภาพที่ภรรยารักนอนจมกองเลือดและเขาก็ต้องเสียเมียและลูกไปในคราวเดียวกัน

ทำให้เขาต้องตัดสินใจย้ายมาอยู่ในป่าทางเหนือขลุกอยู่ที่นี่มาสามปีแล้วจนกว้านซื้อพื้นที่ได้มากพอสมควรเขาทิ้งสมบัติและงานทุกอย่างทั้งละทิ้งจากครอบครัวไม่กลับไปเหลียวแลแม้คนเป็นแม่จะมาตามบ่อยครั้งเขาก็ไม่ยอมกลับ

เช้าวันใหม่ ณ​ บ้านไม้สักสไตล์โมเดริ์นหลังใหญ่ที่มีเรือนเล็กเรือนน้อยสิบกว่าหลังห่างจากที่บ้านใหญ่ไม่มากในอาณาเขตพื้นที่ติดภูเขายี่สิบกว่าไร่ที่ชาติเสือได้ซื้อเอาไว้เมื่อตอนย้ายมาอยู่ที่นี่กับเหล่าลูกน้องอีกสี่ห้าคนที่ขอติดตามมาด้วย

เขาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่อย่างสงบไม่ค่อยยุ่งวุ่นวายกับคนพื้นที่และคนทางบ้านชายหนุ่มเล่นหุ้นและยังคงมีบริษัทเล็กๆหลายบริษัทที่เขาพึ่งเปิดได้ในเวลาสามปีรายได้ที่ได้มาก็มหาศาลแม้จะไม่ได้บริหารบริษัทยักษ์ใหญ่เช่นเดิมแต่ก็มีกำลังที่จะเลี้ยงคนของตัวเองแถมไม่ต้องเหนื่อยเท่าตอนที่บริหารบริษัทใหญ่ๆด้วย

ชาติเสือ ​ชายหนุ่มอายุ30ปีส่วนสูง​185ผิวขาวปล่อยผมเผ้ายาวจนรวบมัดได้หน้าตาออกไปทางลูกครึ่งแขกเพราะทางพ่อเป็นลูกครึ่งอาหรับนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มขนตางอนยาวจมูกโด่งรับคิ้วเข้มปากหนาเป็นกระจับได้รูปปล่อยหนวดเคราเป็นไรเบาๆมีรอยสักที่แขนซ้ายจนเต็มแขนเป็นรูปเสือเพราะชื่อของเขาคือชาติเสือ

นิสัยค่อนข้างชอบเก็บตัวปากร้ายโผงผางพูดจริงทำจริงเขาเปลี่ยนเป็นคนละคนหลังจากคนรักได้เสียไปจากเมื่อก่อนเอาการเอางานออกสังคมช่วยครอบครัวทำงานกลับกลายเป็นหนีไปอยู่ในป่าอยู่แค่พื้นที่ของตัวเองทำงานในแบบที่ตัวเองอยากทำเพราะโกรธคนเป็นแม่ที่กีดกันเขากับคนรักเก่าจนทำให้เสียทั้งคนรักและลูกไปโดยที่ทวงอะไรกลับมาไม่ได้

“เมื่อคืนมีคนเข้ามาขโมยของครับคุณเสือ”

นักรบหนุ่มแน่นหน้าตาหล่อเหลามือขวาฝีมือดีคนสนิทของชาติเสือเขาเข้ามารายงานเหตุการณ์เมื่อคืนให้คนเป็นนายได้รับรู้ว่าเมื่อคืนในเรือนเล็กที่เก็บรถยนต์คันหรูได้มีคนย่องเบาเข้ามาขโมยออกไป

“ใครกันที่มันกล้าเข้ามาในถิ่นฉัน”

ชาติเสือวาดขายาวนั่งไขว่ห้างบนโซฟาคิ้วหนาขมวดจ้องตาคมมองนักรบด้วยสายตาไม่สบอารมณ์แปลกใจไม่น้อยปกติคนนอกจะเข้ามาที่นี่ยากหากเข้ามาได้แถมขโมยของที่อยู่ในโรงจอดที่แน่นหนาความสามารถคงไม่ธรรมดาหรือไม่ลูกน้องของเขาก็คงดูแลกันหละหลวม

“ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกครับคนงานใหม่ที่ผมรับมาเองผมขอโทษที่ประมาทครับ”

นักรบยืนกุมมือก้มหน้ายอมรับผิดเป็นเขาเองที่ไว้ใจเลือกคนทำงานคนนี้เข้ามาและให้ดูแลเรื่องรถไม่คิดว่าจะเป็นการเลี้ยงงูเห่าไปได้

“อืม...แล้วมันอยู่ไหน”

ชาติเสือเอ่ยถามเสียงแข็งใบหน้าของเขานิ่งดุดันจนนักรบรับรู้ได้ว่างานนี้คนที่ทำหรือไม่ก็เขาคงถูกคาดโทษหนักเป็นแน่

“ตอนนี้ให้ตรีคุมตัวไว้อยู่ครับยังไม่ได้แจ้งความผมมารายงานคุณเสือก่อน”

เป็นเรื่องปกติที่เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่นี่ทุกคนรับรู้โดยทั่วกันว่าต้องรายงานเรื่องราวให้ชาติเสือฟังเสียก่อนว่าเจ้านายนั้นต้องการให้จัดการกับปัญหาอย่างไร

“อืม..”

สายตาของชาติเสือในตอนนี้นักรบเองก็เดาไม่ถูกเหมือนกันว่าจะจัดการอย่างไรกับหัวขโมยแต่เชื่อว่าหัวขโมยคงกลับบ้านด้วยอาการไม่ครบสามสิบสองแน่นอน

ก๊อกๆๆ

“เข้ามา”

ไม่ทันได้เอ่ยตัดสินว่าจะต้องทำอย่างไรกับหัวขโมยต่อไปเสียงเคาะหน้าห้องทำงานก็ดังขึ้น

“คุณเสือครับคุณโชติกามาครับ”

เมื่อเด็ดเดี่ยวบอดี้การ์ดหนุ่มแจ้งให้ทราบว่าใครมาดวงตาคมก็กรอกตาด้วยความเบื่อหน่ายทันทีผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนเธอเป็นผู้หญิงที่แม่ของเขาส่งมาเพื่อหวังจะให้เป็นคู่ของเขาและพาเขากลับไปอยู่ที่บ้านดังเดิม

แต่มีหรือชาติเสือจะรู้ไม่ทันแม้นแม่ของเขาจะส่งผู้หญิงสวยเซ็กซี่มากมายขนาดไหนเขาก็ไม่ได้คิดจะมีใครอยู่ดีหากอยากจะระบายอารมณ์ตามประสาผู้ชายใช้เงินซื้อจะง่ายกว่าไม่มีพันธะตามมาภายหลังด้วยเพราะชีวิตนี้หัวใจของเขายังอยู่ที่อินทุอรหญิงคนรักที่จากไปก่อนวัยอันควรเหตุจากการกระทำของแม่เขาเอง