ตอนที่2 ข้อเสนอ

“ความพยายามเยอะนักนะ..”

ชายหนุ่มถอนหายใจพรืดใหญ่อย่างไม่สบอารมณ์

“พวกนายไปจัดการงานของพวกนายฉันเสร็จธุระตรงนี้แล้วจะตามไป”

ชาติเสือปัดมือให้คนทั้งสองออกไปจากห้องวันนี้เขาจะต้องทำให้ผู้หญิงคนนี้ขยาดไม่กล้ามาที่นี่อีกเลยครั้งก่อนปฏิเสธดีๆไม่ชอบตอนนี้คงจะต้องจัดของจริงให้เสียแล้ว

“ครับคุณเสือ”

นักรบและเด็ดเดี่ยวเดินตามกันออกจากห้องทำงานของคนเป็นนายไปด้วยยังมีงานที่ต้องสะสางต่ออีกมากมายที่ต้องทำ

ก๊อกๆๆ

“โชมีของมาฝากคุณเสือด้วยนะคะ”

หญิงสาวเข้ามาในห้องหน้าระรื่นทั้งหอบหิ้วของฝากมาเต็มไม้เต็มมือ

โชติกาหญิงสาวไฮโซวัย26ลูกสาวของเพื่อนสุรีพรเป็นคุณหนูไฮโซสาวสวยเซ็กซี่ที่พึ่งกลับจากเมืองนอกตอนนี้ยังไม่ได้ทำงานเคยมาที่นี่สามสี่ครั้งเพราะสุรีพรต้องการให้ทั้งคู่ได้เจอกันหากตกหลุมรักกันโชติกาจะได้ช่วยพาชาติเสือให้กลับไปอยู่ที่บ้านได้ถึงครั้งก่อนๆเธอจะถูกปฏิเสธจากชาติเสือแต่เธอก็ไม่ท้อเพราะเธอตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบ

“ฉันไม่อยากได้”

ชาติเสือเอ่ยเสียงแข็งทั้งยังเอนตัวนอนลงบนโซฟาทำท่าทีไม่สนใจคนที่เข้ามา

“แหม...ปฏิเสธทั้งที่ยังไม่เห็นของเลยนะคะ”

โชติกาหย่อนก้นนั่งที่โซฟานุ่มตรงข้ามชายหนุ่มยังพยายามพูดคุยด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดีทั้งที่มองออกว่าอีกฝ่ายไม่พอใจ

“เอากองไว้ตรงนั้น”

ชาติเสือใช้เท้าชี้ไปทางหญิงสาว

“ช่วยมีมารยาทกับโชหน่อยได้ไหมคะ”

โชติกาอ้าปากค้างคราแรกคิดว่าเขาแค่ปากร้ายไม่คิดว่าเขาจะไม่ให้เกียรติเธอขนาดนี้

“ใครขอให้เธอมา”

ร่างใหญ่เด้งผึงลุกนั่งตวัดหางตามองหญิงสาวด้วยสีหน้าไม่พอใจ

“คุณเสือ”

คุณหนูไฮโซอย่างโชติกาที่พึ่งเคยเจอคนที่เสียมารยาทใส่ขนาดนี้ครั้งแรกก็เริ่มมีน้ำโหเอ่ยเสียงแข็งใส่อีกฝ่ายเช่นกัน

“กลับไปบอกแม่ฉันนะว่าจะหาผู้หญิงให้ฉันกี่คนก็แล้วแต่ฉันไม่ต้องการและเธอถ้าไม่อยากถูกหมกป่าอยู่ที่นี่ก็ออกไปแล้วอย่ากลับมาที่นี่อีก”

ชาติดเสือแผดเสียงตวาดลั่นจนหญิงสาวที่นั่งหน้าบึ้งตึงสะดุ้งเฮือกแต่ก็ยังพยายามทำใจดีสู้เสือเพราะเชื่อว่าชาติเสือคงไม่กล้าทำร้ายเธออยู่แล้ว

“คุณก็แค่ขู่”

หญิงสาวลุกยืนกอดอกโชว์หุ่นนาฬิกาทรายลอยหน้าลอยตาว่าไม่กลัวอีกฝ่าย

“ฉันทำจริง”

ใบหน้าและแววตาเฉยเมยเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นดูโรคจิตอย่างรวดเร็วก่อนที่จะเอื้อมมือหนาไปด้านหลังควักมีดพกปลายแหลมออกมาพร้อมสาวเท้าช้าๆหมายจะเข้าประชิดตัวหญิงสาว

“ว..ว้ายยยย..ไอ้บ้าา..”

คนที่ยืนกอดอกรีบวิ่งเตลิดออกไปอย่างรักตัวกลัวตายทั้งส่งเสียงด่าทออีกฝ่ายอย่างโมโหที่ไม่ให้เกียรติเธอแล้วยังกล้าจะเอาชีวิตเธออีกแบบนี้หล่อแค่ไหนเธอก็ไม่คิดจะเอามาทำพันธุ์แล้ว

“หึ่...”

ชาติเสือมองร่างบางไล่หลังด้วยสีหน้าสะใจก่อนหน้านี้ในตลอดเวลาที่เขาอยู่ที่นี่แม่ของเขามาหาเองบ้างทั้งส่งผู้หญิงมาไม่ขาดเพื่อจะจับคู่ให้เขาและหมายจะให้เขากลับบ้านแต่เขารู้ทันและไม่ได้สนใจผู้หญิงคนไหนแม้แต่นิดเดียวเพราะในใจของเขายังมีแค่เพียงอินทุอรหญิงดียวที่เป็นที่รักเท่านั้น

ณ บ้านหลังเล็กท้ายหมู่บ้านในแถบชนบทของทางเหนือมีหญิงสาวหน้าหวานกำลังสะอื้นให้ไล่คนรักของตนที่มาง้องอนที่หน้าบ้านร่างบางพยายามสะบัดแขนจากชาหยนุ่มร่างใหญ่ที่ไม่ยอมปล่อยให้เธอพ้นพันธนาการ

“ปล่อยทรายนะคะ”

ทรายแก้ว หญิงสาวชาวเหนืออายุ25ปีเป็นลูกชาวบ้านในชนบทธรรมดาใบหน้าจิ้มลิ้มรูปไข่ดวงตากลมโตคิ้วเรียวบางได้รูปจมูกเล็กเป็นสันปากกระจับอมชมพูเรือนผมดกดำเงางามสยายถึงกลางหลังตัวเล็กบอบบางผิวขาวอมชมพูตามฉบับสาวชาวเหนือนิสัยของเธอค่อนข้างอ่อนหวานสู้ชีวิตแม้จะถูกเอาเปรียบจากครอบครัวแต่เธอก็ทำทุกอย่างเพื่อครอบครัวได้เสมอ

ที่เธอไม่ยอมคืนดีกับแฟนหนุ่มที่คบกันมานานก็เพราะเขาต้องเตรียมตัวแต่งงานกับพริมาผู้หญิงข้างบ้านชายหนุ่มเกิดไปทำพริมมาท้องโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ

“พี่ไม่ปล่อยพี่ยังรักทรายอยู่นะครับ”

ทรงพลไม่ยอมกลับไปง่ายๆเพราะเขายังรักเธอเกินกว่าที่จะยอมเลิกกับเธอตามที่เธอขอร้อง

ทรงพลชายหนุ่มวัย28ปีลูกเจ้าของบริษัทส่งออกข้าวและโรงสีอีกหลายแห่งและตอนนี้ก็ควบคุมกิจการเองแทนพ่อแล้วด้วยเขาคบกับทรายแก้วมาได้สองปีแต่ตอนนี้เขาต้องเตรียมตัวแต่งงานเพราะเกิดไปทำผู้หญิงท้องโดยที่ไม่ได้ตั้งใจแต่เขาไม่อยากเสียทรายแก้วไปเพราะยังรักเธอมากเหลือเกิน

“พี่พลอย่ามายุ่งกับทรายเลยไปดูแลเมียพี่ดีกว่าค่ะ”

ทรายแก้วเอ่ยปากไล่ทรงพลครั้งแล้วครั้งเล่าเพราะเธอไม่อยากให้คนอื่นนินทาเอาได้ว่าเธอยุ่งเกี่ยวกับคนที่มีลูกมีเมียแล้วแม้เขาจะเป็นแฟนเธอมาก่อนก็เถอะ

“พี่ไม่ได้รักพรีมวันนั้นพี่แค่เมา”

ทรงพลน้ำตาคลอเขารักทรายแก้วด้วยใจจริงเพียงแค่วันนั้นมันเป็นเ​รื่องผิดพลาดที่เขากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้เท่านั้น

“แต่พี่พลทำเธอท้องนะคะ...กลับไปเถอะค่ะทรายไม่อยากเห็นหน้าพี่”

ทรายแก้วต้องรีบสะบัดแขนออกจากชายหนุ่มและรีบวิ่งเข้าบ้านหลังเล็กปิดบ้านหนีเขาไปทั้งน้ำตาแม้นจะรู้ว่าทรงพลไม่ได้ตั้งใจแต่เขาก็มีหน้าที่ที่จะต้องรับผิดชอบพริมาและลูกที่กำลังจะเกิดมาหากเขายังคบกับเธออยู่เขาจะให้เธออยู่ในฐานะอะไรและเธอเองก็คงทำร้ายชีวิตของผู้หญิงด้วยกันไม่ได้รีบไล่เขาไปเช่นนี้เป็นสิ่งที่เธอคิดว่าเธอนั้นทำถูกแล้ว

“ก็ได้แล้ววันหลังพี่จะมาใหม่”

ทรงพลมองประตูบ้านหญิงสาวตาละห้อยแล้วหันหลังเดินไปขับรถกลับแต่โดยดีแม้นวันนี้เขาง้อเธอไม่สำเร็จแต่เขาก็ยังไม่คิดจะละความพยายาม

เรือนรังเสือ

“กูบอกให้มึงไปเอารถกูกลับมาคืนแล้วกูจะปล่อยมึงไป”

ชาติเสือนั่งอยู่ตรงหน้าเสธฐาหนุ่มวัย28ที่เป็นหัวขโมยรถของเขาไปเมื่อคืนสภาพเสธฐาตอนนี้หน้าเขียวช้ำบวมปูดนั่งฟุบกองกับพื้นเพราะพึ่งถูกซ้อมจากคนของชาติเสือ

“จะเอามาคืนได้ไงก็ให้คนในบ่อนไปแล้ว”

เสธฐาตอบเสียงแหบพร่าเขาคงจะเอาของมาคืนคนตรงหน้าไม่ได้เพราะเอาไปใช้หนี้ค่าพนันหมดแล้วในเมื่อคืนนี้

“งั้นมึงก็เตรียมเป็นศพนอนเฝ้าที่นี่ได้เลย”

คำตอบของหัวขโมยเหมือนยิ่งสุมไฟโทสะให้ชาติเสือมากขึ้นเขาชักปืนออกมาจ่อหัวของเสธฐาด้วยสีหน้าแววตาเรียบเฉยบ่งบอกให้รู้ว่าเขานั้นเลือดเย็นกว่าที่ใครจะกล้าท้าทาย

“อย่าทำอะไรผมเลยนะผมมีข้อเสนอ”

เสธฐาเห็นท่างานนี้จะไม่รอดเกิดความรักตัวกลัวตายจึงกล้าเอ่ยปากเสนอข้อต่อรองกับอีกฝ่ายโดยรู้ดีว่าเขานั้นชอบอะไรและจะแลกด้วยอะไร