ตอนที่18 ข้อหายุ่งกับแฟนคนอื่น

ครู่ต่อมา

"ปวดจัง.."

หลังจากที่เกวลินจากไปพักใหญ่แต่แพรวพิลาสยังคงปวดข้อเท้าอยู่ไม่หายที่ล้มลงไปเธอจึงพยายามนวดให้หายปวดด้วยสีหน้าที่ห่อเหี่ยว

"มาพบท่านรองครับ"

ภัคดนัยกรรมการอีกฝ่ายของที่นี่เดินมาหน้าห้องธรัฐเพื่อมาแจ้งข่าวกำหนดการการทำงานที่ญี่ปุ่น

"สักครู่นะคะ..พี่นัย"

แพรวพิลาสเงยหน้าขึ้นมาก็ยิ้มหน้่บานเมื่อเจอเพื่อนรุ่นพี่ที่สนิทและไม่ได้เจอกันนานแล้วตั้งแต่เรียนจบ

"อ้าวแพรวทำงานที่นี่เหรอ"

ภัคดนัยเองก็ดีใจไม่แพ้กันเขาคิดว่าแพรวพิลาสจะทำงานอยู่สิงคโปร์เสียอีกไม่รู้ว่าเธอกลับมาตอนไหนเหมือนกัน

"ค่ะแพรวพึ่งเข้ามาช่วยงานที่นี่ค่ะพี่นัยล่ะคะมาทำอะไรที่นี่"

"พี่มาพบท่านรองน่ะพอดีพี่ช่วยงานพ่อของนิที่นี่"

"พึ่งรู้นะคะเนี่ยไม่งั้นเราคงเจอกันไปนานแล้ว"

"พี่ดีใจมากเลยนะที่มีโอกาสได้เจอแพรวอีก"

"หลังจากนี้เราคงเจอกันบ่อยขึ้นแล้วล่ะค่ะ"

ทั้งสองคุยกันหัวเราะเสียงดังอย่างสนิทสนมจนคนในห้องต้องออกมาดูว่าเลขาของเขานั้นยืนคุยอยู่กับใคร

"อ้าวคุณนัย"

ธรัฐมองท่าทีที่ภัคดนัยและแพรวพิลาสคุยกันก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยเพราะมันดูสนิทสนมกันมากเป็นพิเศษ

"ท่านรองผมกำลังจะเข้าไปคุยเรื่องที่เราต้องไปดูงานที่ญี่ปุ่นพอดีเลยครับ"

"อ๋อ..งั้นเข้ามาเลยครับ"

"เรื่องการเดินทางอาทิตย์หน้าผมจัดการที่พักเรียบร้อยแล้วนะครับส่วนนี่ตารางนัดหมายว่าเราจะต้องไปเจอใครบ้าง"

"โอเคครับ..แล้วเมื่อกี้คุณ..เอ่อ..รู้จักกับเลขาผมด้วยเหรอครับ"

ธรัฐคุยเรื่องงานรู้เรื่องแล้วตอนนี้เขาต้องถามเกี่ยวกับสิ่งที่อยากรู้บ้าง

"ครับเธอเป็นรุ่นน้องที่เราเคยสนิทกันตอนเรียนน่ะครับ"

ภัคดนัยพยักหน้าตอบอย่างไม่ตะขิดตะขวงใจว่าอีกฝ่ายจะถามเรื่องนี้กับเขาทำไม

"อ๋อ..เข้าใจแล้วครับ"

"แพรวเธอเป็นคนเก่งทั้งยังนิสัยน่ารักท่านรองได้เลขาที่ดีเลยล่ะครับ...เสร็จธุระแล้วผมขอตัวก่อนนะครับ"

"ครับ.."

ธรัฐแอบไม่พอใจภัคดนัยเล็กน้อยที่ชมแพรวพิลาสเปราะไม่รู้สนิทกันถึงขั้นไหน

เย็นของวัน

ติ๊งงงง

"แพรวขอกลับเองนะคะพอดีวันนี้นัดทานข้าวกับพี่นัยค่ะ"

ธรัฐอ่านข้อความของแพรวพิลาสแต่เขาก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไปหงุดหงิดหัวใจอยู่ไม่น้อยที่หญิงสาวไปทานข้าวกับผู้ชายคนอื่นแต่ก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าหงุดหงิดไปเพื่ออะไรทั้งที่เขาน่าจะชอบใจที่หญิงสาวไม่ต้องกลับกับเขาในวันนี้

ร้านอาหารxxx

"นี่เราไม่ได้เจอกันหลายปีเลยเนอะ"

"ค่ะ...แล้วตอนนี้พี่นัยกับพี่นิเป็นยังไงบ้างคะ"

ภัคนัยและแพรวพิลาสเลือกที่จะมานั่งทานร้านอาหารข้างทางแต่บรรยากาศดีเป็นเลิศหญิงสาวอดถามถึงนิรชาไม่ได้เพราะเป็นรุ่นพี่อีกคนที่เธอเคารพเหมือนกันทั้งยังดีใจมากๆด้วยที่ภัคดนัยและนิรชาแต่งงานกันได้

"หลังจากแต่งงานนิเค้าก็อยู่แต่บ้านเลี้ยงลูกน่ะ"

"พี่นัยมีลูกแล้วเหรอคะยินดีด้วยนะคะผู้หญิงหรือผู้ชายคะเนี่ย"

คำตอบของชายหนุ่มทำเอาแพรวพิลาสมีท่าทีตื่นเต้นหนักเข้าไปอีก

"ผู้หญิงน่ะสองขวบแล้วกำลังน่ารักเลย"

"ว้าว...แพรวอยากเจอแล้วสิคะ"

"ไว้มีโอกาสคงได้เจอ"

ภัคดนัยคิดว่าอีกไม่นานแพรวพิลาสคงจะได้เจอหลานแน่นอน

"ค่ะ"

20.30 น.

"ขอบคุณที่มาส่งนะคะพี่นัย..กลับดีๆนะคะ"

"ครับ"

หลังจากที่ทานอาหารเย็นกันเรียบร้อยแล้วภัคดนัยก็มาส่งแพรวพิลาสที่คอนโดที่แพรวพิลาสยอมให้ภัคดนัยมาส่งก้เพราะชายหนุ่มบอกว่าเป็นทางผ่านกลับบ้านของเขาพอดีหากไม่เป็นเช่นนั้นเธอคงไม่ให้เชามาส่งเธอแน่นอนเพราะถ้าหากธรัฐรู้เธอคงมิวายถูกกระแนะกระแหนอีก

วันต่อมา

"เมื่อคืนกลับยังไง"

"พี่นัยมาส่งค่ะ"

ในขณะที่ธรัฐขับรถออกไปทำงานพร้อมแพรวพิลาสเขาก็อดถามไม่ได้ว่าเมื่อวานเธอกลับอย่างไรหวังว่าจะไม่ได้ยินคำตอบที่ไม่อยากได้ยินแต่ก็เป็นที่ผิดหวังเพราะสิ่งที่เธอตอบทันทำให้เขาอารมณ์ขุ่นมัวตั้งแต่เช้า

"สนิทกันถึงกับให้มาส่งที่นี่เลยเหรอ"

"เห็นพี่นัยบอกเป็นทางผ่านกลับบ้านแพรวก็ไม่ได้ปฏิเสธค่ะ"

"มีคนเคยเตือนคุณรึเปล่าว่าอย่าทำตัวสนิทสนมกับผู้ชายที่มีลูกมีเมียแล้ว"

ธรัฐเอ่ยเสียงแข็ง

"แต่แพรวบริสุทธิ์ใจนะคะ"

แพรวพิลาสรู้ตัวว่าเธอควรวางตัวยังไงแต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมชายหนุ่มถึงต้องทำเป็นสินเธอในเรื่องส่วนตัวของเธอด้วย

"คนอื่นเค้าไม่มองแบบนั้นหรอก.."

"......"

แพรวพิลาสคร้านที่จะต่อปากต่อคำอีกฝ่ายเลยนั่งเงียบๆไปตลอดทาง

สำนักงานธนาคาร

"อ้าวคุณนิ"

ธรัฐกำลังเดินเข้ามาที่ห้องทำงานพร้อมแพรวพิลาสเขาก็ต้องหยุดทักคนที่นั่งรออยู่หน้าห้องเสียก่อน

"คุณรัฐ...แพรว"

"พี่นิสวัสดีค่ะ"

แพรวพิลาสเห็นนิรชาเธอก็รีบยกมทอสวัสดีอีกฝ่ายทันที

"เมื่อคืนนัยไปส่งเธอที่คอนโดใช่ไหม"

นิรชาถามแพรวพิลาสด้วยท่าทีไม่พอใจ

"ค่ะ.."

แพรวพิลาสพยักหน้าตอบตามความจริง

"เค้าอยู่ไหนจนป่านนี้ยังไม่กลับบ้านเลย"

"พ..แพรวไม่ทราบค่ะ"

แพรวพิลาสเห็นอีกฝ่ายเสียงแข็งใส่เธอจึงตอบอึกอักเล็กน้อย

"ไปคุยกันในห้องดีกว่าครับ"

ธรัฐเห็นท่านิรชาจะไม่สบอารมณ์เท่าไรเขาจึงขอให้ไปคุยกับเขาในห้องเขากันจะดีกว่า

"เมื่อวานนิทะเลาะกับนัยค่ะ...เรื่องที่เค้ามีผู้หญิงคนอื่นแต่นิไม่รู้ว่าใคร.."

นิมองตาขวางมาใส่แพรวเพราะปักใจเชื่อว่าสามีเธอจะต้องอยู่กับแพรวพิลาสแน่นอน

"เมื่อวานพี่นัยไปส่งแพรวที่คอนโดแล้วกลับเลยจริงๆนะคะหลังจากนั้นแพรวก็ไม่รู้ว่าเค้าไปไหน"

แพรวพิลาสพยายามจะอธิบายให้นิรชาเข้าใจว่าความจริงมันเป็นยังไง

"คุณออกไปก่อน"

ธรัฐมองหน้าแพรวพิลาสครู่หนึ่งเอาตามตรงเขาก็ไม่แน่ใจว่าภัคดนัยนั้นจะอยู่กับแพรวพิลาสหรือไม่จึงบอกให้แพรวพิลาสออกไปก่อนเดี๋ยวเขาจะแก้ปัญหาเฉพาะหน้านี้ไปก่อนเอง

"ค่ะ.."

แพรวพิลาสเดินออกจากห้องๆปด้วยอาการเหนื่อยใจเธอเบื่อเกี่ยวกับเรื่องผัวๆเมียๆที่จะต้องมีเธอไปเป็นมือที่สามเหลือเกิน

"ผมรู้ว่าคุณคิดว่าเป็นแพรวแต่แพรวพึ่งจะรู้เมื่อวานนี้เองว่านัยทำงานอยู่ที่นี่"

ธรัฐพยายามพูดให้นิรชาเข้าใจเสียใหม่เผื่อเธอจะได้เลิกกังวลได้

"นิไม่ไว้ใจหรอกค่ะเพราะตั้งแต่สมัยเรียนนัยรักแพรวมาตลอดแต่ไม่บอกให้รู้ที่แต่งงานกับนิก็เพราะว่านิท้องเท่านั้นแหละค่ะคุณรัฐ"

เหตุผลที่นิรชาระแวงแพรวพิลาสก็เพราะเหตุผลที่ติดอยู่ในใตมาหลายปีนี่เอง